Meldingen ontvangen?
Wil je notificaties ontvangen?
Meldingen ontvangen?
Wil je notificaties ontvangen?
Escape Enigma
Offline
Enthousiast speler met kamers gespeeld in Nederland, België, Duitsland, Tsjechië, Bulgarije, Hongarije, Polen, en Griekenland. Ik hou van ervaringen die de grenzen van het escapen opzoeken en spelers op meerdere manieren uit hun comfort zone halen.
Als je vragen hebt over enige kamers die ik gespeeld of gereviewed heb, stel ze dan gerust!
Persoonlijke Favorieten:
Verder gespeeld:
-Ciao Dinero - Escape Room Katwijk, Katwijk (Escape To Go)
-Hotel Wonderland - Hotel Wonderland, Slaghoedje (Onderdompeltheater)
-Wasteland Rebellion - DarkPark, Vlaardingen (Lasergame)
-Sector - My Escape Club, Amsterdam (Fysieke opdrachten)
-Real Life Game Wereldhavendagen, Schiecentrale Events ("Escape Room")
-Escape Tour Nijmegen - Escape Tours (City Game)
-Doloris' Meta Maze, Tilburg (Art Maze)
04-09-2019
173 reviews
261 kamers gespeeld
99.4% ontsnappingspercentage
0 reviews
6 gespeelde spellen
2 forum berichten
4 teamleden
38 kamers gespeeld
4 teamleden
41 kamers gespeeld
Het werd tijd om Missionroom uit te spelen. Inmiddels had ik al Los Pollos (voormalig DEA) en SWAT gespeeld, dus bleven alleen nog Christina's Nightmare en die andere kamer met de idioot lange naam over. Kort voordat we komen spelen is Missionroom overgekocht door nieuwe eigenaren en heeft het bedrijf een rebrand gekregen. Het politie-aspect dat Missionroom eerst onderscheidde van andere escape rooms is verdwenen. De ontvangst laat nogal wat te wensen over. We komen binnen en er is...niemand, dus we gaan maar een beetje schaapachtig zitten wachten voordat iemand vraagt of we voor Christina's Nightmare komen. Het lijkt alsof de hosts expres zich er op richten om zo min mogelijk contact met de spelers te hebben. 10 minuten na starttijd worden we meegenomen en uiterst pragmatisch naar de kamer gebracht. Geen small talk, gewoon spullen droppen, en de kamer in waar we een video kijken die het spel uitlegt. Dit zijn natuurlijk alle regels die je inmiddels kan dromen en wat belangrijke info over de kamer. Enige nadeel is dat het scherm niet werkt. Een goed begin...
De sfeer bij Christina is denk ik bedoelt om eng te zijn, maar blijkt vooral verwarrend. De kamer lijkt nooit te kunnen kiezen tussen wat het nou wil doen. Het decor is lelijk en kan niet kiezen tussen enkel de basics van decorbouw te gebruiken of te verzuipen in ruis. Daarnaast snap ik niet wat we hier doen. We zitten in de nachtmerrie van Christina. Wie? Waarom wij? Waarom zouden we haar helpen? Waarom krijgen we hier allemaal vage creepy shit te zien zonder context? De kamer probeert eng te zijn, maar doet tegelijkertijd geen moeite. Er zitten geen scares of wat dan ook in, maar probeert wel een onaangename sfeer neer te zetten door allemaal enge geluiden af te spelen.
Elke escape room heeft natuurlijk zijn eigen stijl, maar Missionroom houdt er een logica op na die mij totaal niet ligt. Meerdere puzzels zijn random, passen niet, vereisen voorkennis, zijn onduidelijk, of bevatten expres red herrings. Waarom maak je in godsnaam een kamer die opzettelijk afleiding bevat? Als ik vraag waarom is het antwoord om een extra uitdaging te zijn. Dat maakt voor mij geen sense. Als je mij expres in de war probeert te maken, dan is dat geen uitdaging. Dat is gewoon irritant. Je kan je wel voorstellen dat de flow daarom niet al te best is. Desondanks zijn we snel klaar, zonder een eurekagevoel.
Christina's Nightmare voelt niet meer van deze tijd. Het decor, de sfeer, de flow, de puzzels, de service, alles is het gewoon niet. Als je bedenkt dat deze kamer 130 euro is dan vraag ik me ten zeerste af waar dat geld heen gaat. Voor mij was dit een frustrerende ervaring en met gemak de minste kamer van Missionroom.
4.5
Sfeer: 5.0
Spelbeleving: 4.0
Service: 6.0
Gespeeld in maart 2024
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Deze kamer interesseerde me al een tijdje. Eerst stond deze bekend als Café Voorburg. Een café thema spreekt me altijd wel aan. Er is iets los en gezelligs aan, samen met dat je gewoon veel kan met het thema en de bekendheid die het bij veel mensen heeft. Onlangs is Missionroom overgekocht door nieuwe eigenaren. Dit ging gepaard met een rebrand van het bedrijf en nieuwe namen voor de kamers. Speaking of which, succes met het onthouden van deze.
De ontvangst is niet bepaald gastvrij. Nadat we Christina's Nightmare hebben afgerond worden we in de ontvangst gedropt zonder een verder woord om te wachten tot de kamer af is. Hierna zien we geen personeel meer tot het tijd is (bijna een uur later). Deze host heeft er nog minder zin in dan de andere en brengt de intro van de kamer met een uiterst gebrek aan overtuiging. Het is jammer dat het politie-aspect van Missionroom weg is, dat had bij deze kamer heel leuk gewerkt met een briefing, outfits, en dergelijke. Wederom speelt er een filmpje met alle regels die iedereen die meer dan 5 escape rooms heeft gespeeld al lang en breed weet. Gelukkig werkt het scherm deze keer wel.
Hoewel het decor en de sfeer niet uitstekend zijn zijn ze op zijn minst passend. Props die passen in de setting en authentieke decorstukken helpen behoorlijk mee. Hier wordt gegaan voor een praktische insteek. Vrijwel alles wat er staat wordt gebruikt, maar meer decoratie kun je ook niet verwachten. Er kan qua invulling en sfeer in ieder geval veel meer uit gehaald worden. Het verhaal gaat precies de kant op die je verwacht en biedt verder geen verrassingen. De kamer kan trouwens een stofbeurt gebruiken.
De puzzelflow ligt ons gelukkig beter dan die van Christina's Nightmare. Puzzels hebben op zijn minst een kern aan logica en hebben veel minder de neiging om dwaalsporen in te gaan of je te desoriënteren. Echter hebben we hier ALWEER red herrings! Sleutels die je niet hoeft te gebruiken, iets dat toch echt wat lijkt maar het niet is, en ruis. Waarom? De extra uitdaging, zegt onze host. Nee, dat is gewoon afleiding dat het spel in de weg zit. Haal het weg en zet daadwerkelijk leuke puzzels in de kamer. In het introfilmpje wordt je zelfs iets vertelt dat je niet mag doen, dat je toch echt zal moeten doen om voortgang te boeken in de kamer. Dit is al erg genoeg, maar je wordt vertelt om dit niet te doen voor je eigen veiligheid. Als dit niet de bedoeling was dan had ik mezelf echt kunnen bezeren. Dit zijn de soort dingen waardoor mensen gevaarlijk gaan doen bij andere escape rooms. Haal dit alsjeblieft uit de video en maak duidelijk dat het ding in de kamer bij het spel hoort.
Als we klaar zijn kan onze host ons niet snel genoeg uit de kamer halen om ons vervolgens weg te staren. Ik snap dat je personeel nodig hebt, maar huur dan iemand in die er op zijn minst zin in heeft. Deze jongen veranderde nog net niet in een citroen zo zuur was hij.
De kamer is prima, maar kan verbetering gebruiken wat betreft de red herrings, de gameflow, en de service. Het kost denk ik niet veel om deze kamer nou net dat stukje extra op te krikken. Nu is hij nog iets onder de maat, vooral voor de 130 euro die je betaalt.
6
Sfeer: 6.5
Spelbeleving: 6.0
Service: 3.0
Gespeeld in maart 2024
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Mijn beeld van de Gouden Kooi was voor deze kamer eerlijk gezegd niet al te goed. Het Geheim van Sint-Rumoldus vond ik leuk, maar totaal niet op het niveau waar het naar opgehyped werd. Een leuke kamer met ambities, maar onder het niveau dat de toppers van Nederland toentertijd hadden. Toen de Wraak van Han werd aangekondigd met een van de meest bizarre trailers en goedkoopste posters ooit (serieus, kijk nou naar dat onding) dacht ik dat de Gouden Kooi helemaal van het padje was gegaan. Ik en mijn teamleden hadden zelfs grappend bedacht dat er een complot moest zijn met al die goede reviews, want dat kon toch niet? We gaan het zelf maar ondervinden!
Ontvangst bij de Gouden Kooi is professioneel en ruim, doch enigszins afstandelijk. We worden geïntroduceerd aan de basisregels die we als ervaren speler echt niet nog een keer hoeven te horen alvorens het spel mag beginnen. De intro is wat knullig, maar ergens lijkt dit ook wel de bedoeling. Het plot is...bijzonder. We gaan voor onze eerste werkdag bij een aircobedrijf een klus klaren op een locatie waar blijkbaar een airco op hol is geslagen. Dat klinkt idioot en het wordt nog idioter, maar als ik je nog meer vertel dan spoil ik alles.
De kamer begint vrij hetzelfde als Rumoldus, maar hier komt het geheel beter over. De toon is luchtig (haha) en de kamer gaat daar met volle overtuiging voor. Subtiele grapjes, rare opmerkingen, en kleine wtf-momentjes geven deze kamer een vreemd sfeertje. De kamer kan wat meer 'levend' voelen en er kan meer met verlichting worden gespeeld dan er nu gedaan wordt, maar dit decor maakt veel goed! De kamer is gigantisch en de setting verandert vaak. Elke ruimte is prachtig gedecoreerd en afgewerkt. De muziek is ook geweldig en klinkt goed, al staat het wat zacht.
De indeling van de ruimte is daarbij briljant. Grote escape rooms worden doorgaans snel lege escape rooms, maar de Gouden Kooi zorgt er voor dat je hier elke centimeter van de kamer gezien en maximaal benut hebt. De kamer kent zelfs een enkele mindfuck, op een manier die zo heerlijk subtiel is. Pas als je er over na denkt vraag je je af hoe ze het nou toch gedaan hebben.
De kamer flowt uitstekend, al komt dat deels omdat de kamer vrij makkelijk is. De puzzels zijn gelukkig erg leuk en zeer creatief. Er is constant wat te doen en de kamer zit stampvol met opdrachten, dus je krijgt hier je geld waard. Veel puzzels werken op communicatie en rolverdeling met een fysiek randje. Drie keer raden wat voor puzzels ik van hou!
Het gebeurt jammerlijk wel vaker dat wat je doet vreemd is in de context. Waarom is hier nu een puzzel? Waarom werkt dit zo? Dit slaat nergens op voor wat het is. Er zijn duidelijk vaker dingen gedaan 'omdat het cool is' zonder te bedenken of dat sense maakt bij wat het moet voorstellen. Denk aan een behendigheidspuzzel bij een alledaagse machine die geen enkele reden heeft om zo te werken.
Het lukt de Gouden Kooi om de kamer ondanks het compleet idiote plot om alles duidelijk te houden. Tot na de zinderende finale worden wij meegezogen in het avontuur en genieten we volop. Het avontuur dat zich voor ons ontvouwt is grappig en wat vreemd, maar het werkt gek genoeg wel. Denk bij deze kamer eerder aan een soort Austin Powers of Johnny English gevoel en dan zit je vrij dichtbij. Dit zou zelfs nog een leuke familiekamer kunnen zijn.
Het lijkt er op dat ik nu ook in het reviewcomplot zit. Wat een topkamer! Op elk punt is de Wraak van Han een verbetering bovenop Rumoldus en de kamer maakt de Gouden Kooi een powerhouse in de Benelux. Prachtig decor, heerlijk spelverloop, uniek plot, en een aparte sfeer staan je hier te wachten. Ik zou graag nog de thematisering wat meer sense zien maken en iets meer sfeer zien qua licht, maar dat moet je absoluut niet tegenhouden. Een van de beste van België!
9.5
Sfeer: 9.0
Spelbeleving: 9.5
Service: 9.0
Gelukkig nieuwjaar! Ondanks de kater is het tijd voor een escape room! De Bezetting was voor mij een zeer persoonlijke kamer. Deze kamer stond vroeger op een andere locatie bekend als Universiteit in Verzet en was mijn elfde kamer en allereerste review ooit in 2019. Deze kamer maakte toen indruk op me, maar blijft tot op vandaag een zwarte vlek op mijn lijst van gespeelde kamers. De kamer werd afgrijselijk slecht gehost en ik heb de kamer voor maar 2/3 kunnen spelen. Om nu opnieuw terug te kunnen komen voor wraak voelt buitengewoon goed.
Rox heeft een sfeervolle ontvangstruimte op een bereikbare locatie. Er is zat parkeerplaats en de locatie is een van de meest fotogenieke plekken in Nijmegen. Wij hebben hier serieus op de parkeerplaats al een paar van de hardste groepsfoto's van dit jaar kunnen maken.
Hoewel we helaas niet de basic intro praat bespaard worden maakt de rest van de intro veel goed. Een kleine verrassing gekoppeld met een van de beste introfilmpjes die ik in tijden gezien heb brengt ons in de setting van de tweede wereldoorlog. Wij staan als studenten voor een keuze. Buigen wij onder de Duitse bezetter of niet? Door middel van een mooie overgang de kamer in wordt duidelijk dat er maar één antwoord is. Oranje zal overwinnen!
Het verbaast mij dat WO II als thema zo weinig benut wordt in Nederland. Het thema leent zich uitstekend voor een emotioneel en spannend avontuur, vooral in een stad zoals Nijmegen. Gelukkig is duidelijk dat Rox dit begrepen heeft! Het decor ziet er goed uit met oude houten vloeren, sfeervolle belichting, en mooie touches. De sfeer is zo heerlijk kloppend met het verre onweer en het getik van regen terwijl op de radio oude muziek speelt. De reis die we maken is spannend en voelt kloppend. Alles wat we doen en meemaken past. Er is een enorme focus op authenticiteit en historische nauwkeurigheid bij De Bezetting. Dit alleen al maakt de kamer absoluut de moeite.
Hetzelfde kan gezegd worden voor de puzzelflow. We gaan vrij snel door de kamer heen, al kan ik me voorstellen dat dit voor de meer onervaren groepen een uitdagende kamer zal zijn. Meerdere puzzels vereisen nauwkeurigheid en zijn vrij uitgebreid. Op een punt lijkt de kamer parallel speelbaar, maar gaan de puzzels pas in een zekere volgorde af. Dit kan net zo goed een technische storing zijn geweest.
Er zijn wat puzzels die wat "ouder" aan voelen en je tegenwoordig minder snel in een kamer zou zien, maar dat maakt de kamer er niet zozeer minder om. Wederom zien we hier weer de focus op authenticiteit terug. Het idee van De Bezetting is om je te confronteren met keuzes die jongeren ten tijde van de tweede wereldoorlog ook moesten maken en dat doet het op een slimme manier. De opdrachten en puzzels die je uitvoert zouden logisch gezien passen voor jongeren die destijds in het verzet zaten. Wij ontcijferen verborgen berichten, wij ontkennen het gezag van de bezetter, en wij duiken onder. De kamer eindigt met een duidelijk opbouwende serie aan puzzels en een rebelse conclusie. Naast dat ons persoonlijk vendetta met deze kamer nu eindelijk de wereld uit is is het een zeer passend einde. De kamer vertelt een verhaal door de puzzels en de handelingen die je verricht. Het feit dat dit verhaal vertelt wordt door wat jij doet in plaats van dat je maar moet luisteren of lezen zoals wel vaker bij escapes geeft het impact.
De enthousiaste eigenaar van Rox, Mark, begeleidt ons door de kamer en is ook na het spel aanwezig om met ons na te praten. Wederom merk ik hier de gedrevenheid om alles historisch nauwkeurig te hebben en ik hou daar van. Die gedrevenheid maakt deze kamer zo bijzonder. Blijkbaar hadden ze hier flink wat steun van de Nijmeegse universiteit voor deze kamer en het is vet om te zien wat dat allemaal mogelijk heeft gemaakt.
De Bezetting is een bijzondere kamer. Het was heel fijn om hem na 4 jaar eindelijk af te kunnen maken en hem te kunnen waarderen zoals het hoort. Naast mijn persoonlijke vendetta met de kamer ben ik blij dat een kamer zoals dit bestaat. Een mooi gedecoreerde, sfeervolle kamer met puzzels en opdrachten die allemaal uitstekend passen in de setting. Het tweede wereldoorlog thema wordt niet vaak genoeg in escape rooms benut en Rox doet het gelijk meesterlijk goed. Kom naar Rox en ga genieten!
9
Sfeer: 9.0
Spelbeleving: 8.5
Service: 10.0
Mijn eerdere bezoek bij Escape Unlimited voor de Vliegende Hollander was in de smaak gevallen. Aangezien beide kamers hier vanaf 14 januari niet meer speelbaar zijn had ik besloten om er vaart achter te zetten om deze nog mee te pakken.
De locatie is goed bereikbaar met de auto met zat parkeerruimte. Zodra we binnen zijn kunnen we het spel al in. Ik zou je graag vertellen wat het verhaal is, maar ik volg er eerlijk gezegd helemaal niks van. Het spel begint met een (iets te) lange spraakopname om het verhaal te vertellen en we gaan er voor!
Verwacht hier geen steriel laboratorium. Deze kamer gaat namelijk over alchemie! Ik heb altijd wel een zwak voor dit thema omdat het zo veel kansen geeft tot een kleurrijk decor, creatieve verhalen, en leuke puzzels. We krijgen voor we beginnen nog de waarschuwing dat de kamer niet is wat het zou moeten zijn vanwege de onverwachtse sluiting. De kamer is gebouwd in september en kort daarna werden ze al verplicht te sluiten. Afwerking en wat andere feiten zouden dus niet op het gewenste niveau zitten. Het is natuurlijk begrijpelijk, maar tegelijkertijd speelt het wel mee in de ervaring. De afwerking is hier veel minder op niveau dan bij de andere kamer en dat is jammer. De spullen die er staan en de inrichting er van zijn wel van mooie kwaliteit en goed ingericht. Het valt me op dat het decor hier vooral bestaat uit mooie houten kasten en hoewel die heel sfeervol zijn voelen ze ook een beetje 'makkelijk' om ruimte te vullen en spullen in kwijt te kunnen. Daarnaast komen veel van de spullen direct uit de 3D-printer en dat zie en voel je direct. Het is misschien logistiek gezien praktisch, maar het voelt zo goedkoop en past totaal niet in de sfeer.
Het verhaal is onnodig complex. Het spel wordt af en toe stil gelegd voor spraakopnames die ons meer vertellen over wat er nou gebeurt, maar dit gebeurt te vaak. Het verveelt snel en het is veel te lastig voor zijn eigen goed. Als je een kamer over alchemie gaat spelen dan wil je niet een plot over chantage, vreemd gaan, en duivelarij. Zeg gewoon dat onze leermeester er even niet is en we de stoute schoenen aantrekken om goud te maken of zoiets.
Bij de Vliegende Hollander bewees Escape Unlimited een creatieve blik op puzzels te hebben en hoewel dat hier ook het geval is voelde ik me iets minder onder de indruk. De kamer kent wat creatieve uitschieters met wederom een highlight van een puzzel, maar het valt op hoe overeenkomstig de twee kamers zijn. De puzzels zijn niet precies hetzelfde, maar veel van dezelfde spullen en ideeën worden gebruikt. Hoewel hier wat andere dingen geprobeerd worden dan bij de andere kamer hoop ik wel dat voor toekomstige projecten het wat minder safe wordt gespeeld. De kamer mist helaas ook een fatsoenlijke eindpuzzel of finale en eindigt vrij onceremonieel.
Waar de kamers wel in verschillen is de uitdaging, die hier veel groter is dan bij de Vliegende Hollander. Over het algemeen zijn de puzzels veel pittiger en meer diepgaand. Wij zijn met 4 ervaren spelers en hadden na 52 minuten het spel gewonnen. Ik denk dat een groep nieuwe spelers hier flink stuk op kan gaan.
Het laboratorium blijkt een uitdagende en creatieve puzzelkamer die helaas beperkt is door zijn omstandigheden. De kamer toont potentie, dus het is jammer dat dit nooit zal kunnen ontbloeien. De afwerking en het verhaal had ik graag anders gezien en mogelijk zou dit verbeterd zijn als de kamer meer tijd had gehad. Verder zie ik veel overeenkomsten met de andere kamer qua decor en puzzels, dus hoop ik niet dat we hier de grenzen van Escape Unlimited al gezien hebben. De eigenaar heeft inmiddels een nieuwe locatie gevonden in Rosendaal en ik hoop van harte dat hij hier wel mag gaan blijven. Kom in de tussentijd deze en de andere nog snel spelen.
7
Sfeer: 7.0
Spelbeleving: 7.5
Service: 10.0
Gespeeld in december 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Ik weet niet hoe jij je pakjesavond viert, maar als je het niet met een escape room doet dan doe je het verkeerd! Met die instelling staan we deze avond voor de deur bij Time. Hier beweren ze een combinatie te zijn tussen het traditionele escapen en virtual reality. Waar een pure VR kamer mij doorgaans niet trekt maakte de combinatie mij nieuwsgierig. Het heen en weer springen tussen de twee werelden en de belofte van een puzzelflow die daarop in zou spelen klonk zeer interessant. Alvast een waarschuwing. Als je de kamer wil spelen, boek hem dan doordeweeks aangezien in het weekend de prijs veel hoger is. Ik snap een klein prijsverschil, maar van 99 naar 129 euro is wel heel veel!
Er is zat gratis parkeerruimte en een ruime ontvangst, al komt die een beetje uitgeleefd over. Ze hebben hier nog zat andere VR / fysieke escape combispellen en ze richten zich hier meer op grote groepen en bedrijven. We krijgen in de intro uitgelegd hoe de VR brillen werken alvorens een video te kijken die ons het plot uitlegt. Het ziet er prima uit, maar er is behoorlijk in geknipt, vermoedelijk omdat de acteur niet zijn tekst kon onthouden. We zullen moeten tijdreizen naar de toekomst om het einde van de wereld te voorkomen. Hoe precies en waarom? Geen idee, gewoon doen en terug komen. De video kijken we in een aparte kamer alvorens naar de daadwerkelijke kamer geleid te worden wat voor mij heel gek overkomt. Waarom de moeite doen om je te immersen alvorens dat weer helemaal af te breken? Het kan prima in de kamer zelf afgespeeld worden dus ik snap niet waarom dat niet gedaan wordt.
Het kon eigenlijk alleen maar tegen vallen voor Time. Tijdreizen is een ongelofelijk moeilijk thema dat naar mijn ervaring eigenlijk nooit goed gedaan wordt. VR is een unieke blik hier op die mooi uitgevoerd kan worden, maar het wordt al snel duidelijk dat hier niet het budget of de visie is om dat uit te voeren. Eerste indrukken van de kamer bevestigen die vermoedens verder. De kamer is beperkt qua decor en het allegaartje aan props dat er staat heeft onderhoud nodig. De vloer en het plafond zijn kaal, de muren zijn van spaanplaat, en het decor is random. Het is niet duidelijk wat deze kamer nou moet voorstellen. Is dit een abstracte representatie van de tijd of een concrete ruimte? Het maakt als geen van beide sense aangezien de props die er zijn het totaal niet eens met elkaar zijn over wat de toon moet zijn. Verder kan je niks van de sfeer verwachten behalve dat het licht aan staat en dat de Best Of van Hans Zimmer op staat.
Als we eenmaal naar de toekomst reizen gelden dezelfde opmerkingen. Hier komen we ook voor het eerst het VR gedeelte tegen en het is vrij schattig gedaan met een van de meest voorspelbare effecten die je kan verwachten. Als ik je vertel dat je moet gaan zitten met een VR-bril op omdat je naar de toekomst gaat reizen, wat verwacht je dan dat er gebeurt? Juist, dat ja! Naar mijn vermoeden zit de VR er in om dit stuk te rechtvaardigen.
In het daadwerkelijke spelverloop zien we de VR één keer terug en dit kan door maar 1 persoon gedaan worden. De invloed hier van op de rest van de kamer is zeer beperkt en het vormt slechts een fragment van de ervaring. Persoonlijk vond ik dit gedeelte ook totaal niet boeiend. Als je hier komt hopend op een vernieuwende combi tussen VR en traditioneel escapen, dan zal je het hier niet vinden.
Wat er dan nog over is van de gameflow is doorgaans prima, maar tegelijkertijd vrij gek. Je zal alle puzzels of varianten daar van wel kennen, maar daar is in principe niks mis mee. De eindpuzzel is echter een gek uitstapje met een gebrek aan duidelijkheid. Ik vind het idee van deze puzzel heel leuk, maar het mist een essentiële stap om deze intuïtief logisch te maken. Ik zou trouwens een max van 4 spelers aanraden vanwege hoe het spel in elkaar zit. Meer dan dat en het wordt krap.
Helaas erger ik me hier ook aan de begeleiding. Hints en andere vormen van begeleiding worden ons letterlijk verteld door de host over een intercom. Een onderdeel eerder in het spel is kapot, maar dit is in de kamer niet duidelijk dus dat wordt ook maar verteld over de intercom. Later in het spel krijgen we van de host te horen dat hij per ongeluk een belangrijke video heeft overgeslagen en die niet alsnog kan afspelen. Direct daarna slaat hij per ongeluk een puzzel over die we dan ook niet meer kunnen spelen. Hier krijgen we geen excuses voor, terwijl het wel onze ervaring beïnvloedt. Deze jongen benadert het duidelijk gewoon als een bijbaan en de passie ontbreekt bij het napraten, dus we zijn al vrij snel weer weg.
Helaas was Time voor mij niet een heel positieve ervaring. Ik zou de kamer niet vreselijk noemen, we hebben prima gespeeld, maar het kan hier allemaal gewoon zo veel beter. Het daadwerkelijke VR gedeelte is zeer beperkt en wat er staat is niet boeiend of van toegevoegde waarde. De integratie met de fysieke escape kan ook beter. Daarbij kunnen het decor en de sfeer een boost gebruiken, vooral voor een thema zoals dit. Onze host hielp de ervaring helaas niet mee, dat is gewoon pech. Mogelijk zijn de andere spellen die hier de VR / fysieke escape combi maken van betere kwaliteit, maar deze kun je wat mij betreft overslaan. Al helemaal als het weekend is.
5.5
Sfeer: 6.0
Spelbeleving: 7.0
Service: 4.5
Gespeeld in december 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Last-minutes verlopen soms niet al te soepel. Na iedereen in de regio wel gebeld te hebben en nergens meer terecht te kunnen kwam ik uit bij Escape Unlimited te Zevenbergen. Ongeveer een uur weg, maar het zag er veelbelovend uit en Robin, de eigenaar, was gelukkig meewerkend om het mogelijk voor ons te krijgen. Een uurtje rijden dan maar!
De locatie zit op een industrieterrein en heeft zat ruimte om gratis te parkeren. We worden enigszins gehaast ontvangen en mogen gelijk beginnen met spelen. De eigenaar host twee kamers tegelijk en dat heeft minder mijn voorkeur. Ik snap dat hier wel (financiele) redenen achter zitten, maar alsnog. De kamer begint met een klassieke voice-over. Het is een beetje cheesy, maar goed ingesproken en helder verstaanbaar. We gaan een schatkaart zoeken in het huis van een hoge pief in het VOC-tijdperk. Als we die niet vinden, dan zwaait er wat...
De kamer verbaast me aangenaam qua decor. De decourstukken zijn netjes onderhouden, sfeervol, en passend. Denk aan massief houten kasten, grote kisten, en verbazingwekkend veel kleine decorstukjes. Desondanks die mooie kleine decorstukjes is er nooit een probleem met ruis. Het enige jammere is dat de afwerking van de kamer soms wat gebrekkig is. Dingen zoals de deur naar binnen (een fel witte kantoordeur) kunnen meer in thema en het systeemplafond is soms zichtbaar. Dat haalt je er soms wat uit, maar het is duidelijk dat hier een poging gedaan is om qua decor wat moois neer te zetten.
De kamer is helaas vrij statisch. Er gebeurt niet heel veel spannends en we houden ons vooral bezig met lekker lineair puzzelen. De puzzels zijn bekend, maar kennen net wat twists om ons te verrassen. Een puzzel specifiek stak uit in fun factor in originaliteit. De kamer is wel erg makkelijk. We haasten ons totaal niet, maar zijn toch heel snel klaar. De flow blijft de hele tijd soepel, op een moment na, en we zijn met een recordtijd de kamer uit. Het is toch wel jammer als het zo snel over is terwijl we daar helemaal ons best niet voor doen. De hints kwamen daarbij ook vrij snel en jammerlijk buiten thema. We hadden misschien meer de ruimte mogen hebben. De kamer lijkt me het beste geschikt voor 2 ervaren spelers of een groepje beginners. Meer dan 4 mensen lijkt me hier ook al snel krap.
Na de kamer kunnen we nog even uitgebreid napraten met Robin, die al zijn ambities met ons heeft kunnen delen. Helaas zal hij in december moeten vertrekken van deze locatie. Ik wens het hem van harte toe dat hij een mooie nieuwe plek vindt om zijn passie voort te zetten. Als ik hoor wat hij nog allemaal wil kan hier iets heel vets uit komen!
De Vliegende Hollander zal je een uurtje (of een stuk korter) vermaken met leuke, doch makkelijke, puzzels in een mooi decor. De afwerking mag sterker en het totaalbeeld beter, maar hier zit wel zeker wat leuks. Als Escape Unlimited weer elders zijn deuren opent zal ik van de partij zijn.
7
Sfeer: 7.0
Spelbeleving: 7.5
Service: 10.0
Gespeeld in november 2023
Gespeeld met 3 personen
Ontsnapt: Ja 31:29 min
Prison Escape is al jaren een twijfelaartje op mijn wishlist. De ene persoon zegt dat het ongelofelijk is, de andere zegt dat het helemaal niks is. Het is natuurlijk niet traditioneel escapen en meningen kunnen verschillen. Zou het wel werken met zo veel spelers? Wat houdt het spel nou echt in? Na al die jaren twijfel had ik er genoeg van. De verhalen die ik hoorde op de Beyond the Game podcast over Prison Escape klonken toch wel heel vet dus ik nam de gok en ben er met enkele vrienden gewoon voor gegaan.
We komen op tijd op het ophaalpunt aan waar we gratis kunnen parkeren. De hoeveelheid plekken is echter beperkt en er is nauwelijks mogelijkheid om naar het toilet te gaan. Dit wordt trouwens al helemaal onmogelijk met 130 mensen die wachten om opgehaald te worden dus je kan maar beter onderweg een tankstation of bosje opzoeken. We worden buiten character geïntroduceerd aan wat het spel ongeveer inhoudt waarna het spel pas echt mag beginnen. De bus rijdt voor om ons af te voeren en vanaf dat moment zijn wij allemaal enkel gedetineerden.
Wat is het toch goed bedacht, als je fatsoenlijk een prison escape wil doen, dan heb je een echte gevangenis nodig! De muren van het pand doemen voor ons op en het is duidelijk dat we hier de komende uren als ratten in de val zitten. Het eerste half uur van Prison Escape is werkelijk meesterlijk. Er komt zo veel op je af, maar niks wordt je strot in gedauwd. Als je goed op let zul je allemaal details zien. Dit karakter heeft deze zwakte, die ene heeft een band met die andere, die bewaker heeft dit geheim, enzovoort. Dit kun je ook allemaal missen. Iedereen ziet hier iets anders en dat maakt jouw bijdrage waardevol. Ondanks dat dit enkel opbouw en introductie is zijn de settings en hoe we deze doorlopen verhalend ontzettend sterk. Dit deel kan zo saai zijn, maar werkt hier juist geniaal. Elke acteur is perfect gecast en speelt het hele spel diens rol met volle overtuiging.
En dan gaan we voor mijn gevoel de mist in. Na dat sterke eerste half uur raakt het spel de focus kwijt. We staan vaak stil in een rij te luisteren en toe te kijken in plaats van nou echt wat te doen. We maken veel mee, maar we doen weinig. De stukken dat we vrij zijn om te bewegen (en die zijn er vrij weinig) is het niet duidelijk wat we nou moeten doen. Er is een gebrek aan kadering. Waar mag ik heen? Met wie praat ik? Waarom? Wat zeg ik? Je hebt hier niet één verhaallijn, maar meerdere en het is aan jou om er één te vinden en te volgen. Ik heb geprobeerd meerdere lijnen te volgen en een lijn kon ik niet vinden, een andere was te druk bezet, en de bij de laatste was het niet duidelijk wat ik kon doen. Dit komt deels door het pand. Het is vet om in een echte gevangenis te spelen, maar het zijn veel gangenstelsels met weinig open ruimtes. Het werkt beklemmend, maar je mist het formaat van het geheel. Uiteindelijk kom ik bij een einde terecht wat voor mij geen voldoening biedt. Ja ik ben ontsnapt, maar ik ben er voor mijn gevoel gewoon uit gelaten. Ik miste hier de stijgende lijn. Ik heb niet het idee dat ik naar een finale opbouwde, maar dat ik in de laatste 5 minuten de deur uit gezet ben. Bij navragen hadden meerdere van mijn medespelers ook dit idee.
Naast het probleem met kadering kent Prison Escape een ander groot probleem en dat is het spelersaantal. Wederom, je speelt hier met 130 man. Dat zijn héél veel mensen en je gaat dus nooit die persoonlijke en opbouwende ervaring krijgen van een reguliere escape met acteur. De structuur is hier aangepast om mee om te gaan, maar het is naar mijn mening regulier te druk om het spel goed mee te krijgen. Als je achterin de rij staat terwijl er vooraan iets gebeurt krijg je dat nooit goed mee.
Dan komen we bij het grootste probleem: De andere spelers. Nou bedoel ik niet dat ik iedereen blind haat omdat ik ze niet ken. Veel mensen snappen gewoon niet wat ze komen doen en je hoeft dan maar een paar rotte appels te hebben om het spel compleet te verpesten. Ik vraag mij af of het altijd zo erg is. Mensen klimmen over hekken, duwen acteurs opzij, negeren bevelen, lopen door dramatische scenes heen, breken alle spelregels, het kan niet gek genoeg of het gebeurt. Zo kom ik er zelf nooit in. Er wordt daarbij verbazingwekkend weinig ingegrepen. Als je in een gevangenis staat die genadeloos hoort te zijn en mensen staan hardop door de directeur zijn verhaal heen te praten zonder gevolg dan doet dat gewoon afbreuk aan de ervaring. De acteurs mogen hier veel feller op reageren en dit eerder afstraffen. Laat die mensen push-ups doen of neem ze even apart. Naar mijn mening is het zelfs de beste oplossing om dit soort mensen gewoon uit het spel te halen (vooral gezien hoe veel iedereen betaalt).
De debriefing aan het einde is enorm energiek en het is overduidelijk hoe ontzettend goed doordacht deze ervaring is. De logistiek, de passie, de energie, de liefde, ik voel het allemaal hier, maar dat maakt het ook zo zuur om te bedenken hoe het voor ons verlopen is.
Het is eerlijk gezegd waar ik al bang voor was. Prison Escape is een ontzettend ambitieuze ervaring, met flink wat knelpunten. Dit kan echt ongelofelijk zijn, maar dat was het voor mij helaas niet. Ondanks de vette locatie, de geweldige acteurs, en de vele vette settings kwam ik er niet lekker in. Ik mis kadering in mijn mogelijkheden tijdens het spel en stoor me aan het hoge spelersaantal. Daarnaast mag er veel strenger worden omgegaan met wangedrag tijdens het spel. Blijkbaar zijn er plannen voor een nieuw spel in de nabije toekomst en dan hoop ik dat deze punten worden aangepakt. Ik zou het graag nog een keer een kans geven!
7
Sfeer: 8.5
Spelbeleving: 5.0
Service: 10.0
Gespeeld in oktober 2023
Gespeeld met 9 personen
Ontsnapt: Ja
Eindelijk! The Non Believers, een kamer waar ik welgeteld meer dan 3 jaar op heb zitten wachten, ging open! Ik was al enorm fan van Rebecca toen deze uit kwam en kon toen al niet wachten op iets nieuws van Jordin. Er is veel tijd over heen gegaan dus wie weet wat we konden verwachten. Als je zo lang bouwt moet het wel wat zijn, toch?
Parkeren kan gratis voor de deur. De ontvangst en de weg er naar toe zijn (deze keer wel) netjes aangekleed en zetten een aangename sfeer. We worden warm ontvangen door Melvin en mogen na een toiletbezoek en het opbergen van de spullen beginnen. We bevinden ons in het dorpje Pittleburg. In dit spel nemen wij de rol aan van de kinderen van de lokale pastoor. Pittleburg is een streng gelovig dorpje, maar wij komen niet opdagen voor de zondagsdienst. Wat zou onze vader vinden van deze blamage als hij thuis komt?
Dat plot klinkt misschien niet wereldschokkend, maar geloof me als ik zeg dat deze kamer echt de meest gestoorde kanten uit gaat. De intro is al een gigantische technische flex die eerder doet denken aan een dark ride dan een escape room. Vanaf het eerste moment is The Non Believers vastberaden om jou omver te blazen. Dit is met gemak een van de meest technisch indrukwekkende kamers ter wereld. Je wordt vanaf het begin gebombardeerd met het ene na het andere gigantische effect. Technisch zijn er weinig kamer die hier aan kunnen tippen. Aan het einde van de kamer zijn we allemaal compleet overprikkeld en krijgen we gelukkig even de tijd om alles te plaatsen. Geloof me, je gaat die 5 minuten na de kamer nodig hebben want er komt niks logisch meer uit je mond.
De kamer moet een huis (en nog veel meer) voorstellen en dit is met oog op detail uitgevoerd. Het is gigantisch (zo'n 400-500 m2) en blijft maar gaan. Je bent constant in beweging met het ontdekken van nieuwe ruimtes, effecten, en puzzels. Het prachtige decor is intussen strak afgewerkt en sfeervol ingericht. Soms zijn er wel enkele stukken die ik dan wat minder mooi of enigszins leeg vind. Het is vreemd om te zien dat er sommige ruimtes zo mooi zijn gedaan en dan andere iets minder, maar dit staat misschien nog op de planning.
De muziek in de kamer is vanaf het begin gelijk bombastisch en meeslepend, wat eerst vet is totdat je er na een half uur wel genoeg van hebt. Ik ben iemand die erg op geluid let in kamers en dit was voor mij too much. De muziek is constant zo bombastisch en alomvattend dat je nooit rust hebt. Soms past de intense muziek gewoonweg niet bij wat je doet en is er even behoefte om de kamer wat meer te laten ademen, maar dat komt helaas nooit.
Het verhaal blijft wel goed te volgen. Door middel van professionele stemacteurs wordt onze reis begeleidt leren we meer over de ware aard van Pittleburg. Wat ik dan minder vind is het feit dat je hier mensen anders dan jezelf representeert. Je speelt hier in feite de kinderen en dat maakt het voor mij wat lastiger om in het verhaal te komen.
De spelflow blijft voor ons goed gaan en we zijn er met 100 minuten speeltijd weer uit. De puzzels wisselen tussen een kort en simpel opdrachtje en langere puzzels waar je enkele minuten mee bezig zal zijn. Desondanks zijn er weinig uitdagende puzzels in de kamer, maar is het meer een geval van goed opletten en overzicht houden. Een enorme kracht van de kamer is dat de puzzels het verhaal vertellen en in de sfeer passen. Elke puzzel zit er met een reden in en alles voelt passend. Ik kan dit enorm waarderen, vooral met een kamer die zo verhalend is als dit.
Als we na het spel (totaal overprikkeld) met Melvin aan de bar zitten bij te komen begint het in te dalen. Wtf was dit? Dit kan toch niet? Langzaamaan komen we op gang om over het spel te praten. Er is alle tijd en ruimte voor ons en uiteindelijk we hier nog veels te lang gezeten. Als we het eenmaal over het verhaal hebben krijg ik echter ineens te horen dat mijn interpretatie daarvan niet klopt. Echter voelde die voor mij heel logisch en ik snap niet helemaal hoe het dan zou moeten werken. Ik vond persoonlijk mijn eigen interpretatie zelfs een stuk leuker dan wat er blijkbaar daadwerkelijk gebeurde. Om het zonder spoilers te zeggen, vanaf een zeker punt zijn er meerdere manieren om iets te interpreteren, maar dat is niet de bedoeling. Het is dan jammer om te horen dat mijn ervaring 'verkeerd' is.
Dan is er nog één groot punt waar ik over wil beginnen, namelijk de technische mindfucks in de kamer. Zoals ik al zei gooit de kamer het ene na het andere gigantische effect of technische mindfuck op je af. Dit is vet, maar het komt vaak neer op hetzelfde. Een groot technisch onderdeel van de kamer beweegt, sta stil voor een minuutje, je kan weer door. 10 minuten later los je twee puzzels op en een groot technisch onderdeel van de kamer beweegt, je staat stil voor een minuutje, en je kan weer door. Ja, dit is technisch indrukwekkend en ontzettend knap gemaakt, maar naast dat deze momenten in essentie veel overeen komen doen dit soort gigantische technische dingen gewoon niet heel veel voor mij. Andere vormen van experience liggen mij dan weer meer. Voor mij is het al snel "ja, het grote onderdeel beweegt, en nu?". Er wordt op deze punten weinig tot niks van de speler vereist en aangezien ze in de harde kern zo op elkaar lijken voelt het wel vaker voor mij onnodig. Ik zie in veel reviews dat mensen de mindfucks passend in thema vinden, maar zo heb ik ze zelf doorgaans niet ervaren.
The Non Believers is voor mij een bizarre ervaring geweest. Ik ben namelijk door deze kamer oprecht gaan evalueren wat ik wil van een escape room en of dit dat wel is. Ja, ik ben enthousiast over deze kamer, maar zo enthousiast als alle andere reviewers? Ik zie een andere review dit vergelijken met een pretparkattractie en die vergelijking snap ik. De technische indrukwekkendheid doet voor mij gewoon niet heel veel, terwijl dat wel een van de grote appeals van de kamer is. Waarom dan die 10? Omdat ik niet kan ontkennen dat The Non Believers een wereldschokkende ervaring is en ik het desondanks echt heel tof gehad heb. Het formaat, de duur, de mindfucks, de effecten, de bombast, je gaat dit vrijwel nergens anders vinden. Deze kamer gaat het in de Benelux en internationaal zeer goed doen, dat kan ik je nu al zeggen. De kamer is ongelofelijk en ik heb het hier uitstekend naar mijn zin gehad, iedereen MOET komen spelen. Maar is dit wat ik wil van een escape room? Dat weet ik nou niet...
10
Sfeer: 10.0
Spelbeleving: 10.0
Service: 10.0
Het valt nog steeds moeilijk te geloven wat er met Jason's Curse gebeurd is. Voor de niet-ingewijden, een van de classics van de Nederlandse escape-scene was er na een vreselijke brand ineens niet meer. Niet alleen een ramp voor de scene, maar al helemaal voor OuterGround. Je bent een prachtige kamer en een bron van inkomen kwijt, wat nu? Gelijk een nieuwe bouwen, zeggen ze! Een vervolg op de verhaallijn van Jason Blackwire met wat knipogen in het verhaal naar de brand die de kamer verwoest heeft. Na 7 maanden staat Jason's Legacy, maar is het wat?
We worden zoals gewend netjes ontvangen bij OuterGround. Een uitgebreide uitleg blijft gelukkig achterwege als we melden dat we ervaring hebben. We mogen snel beginnen met een intro die je gelijk op de hoogte brengt van het verhaal van Jason en waarom we hier zijn. We nemen de rol aan van een groep inspecteurs die op zoek gaan naar de psychopathische Jason in het huis van de lokale priester. We worden welkom geheten, de deur valt dicht, en onze zoektocht naar Jason mag beginnen!
Jason's Legacy speelt zich in zijn geheel af in het huis van deze priester en als ik huis zeg, dan meen ik dat. Dit is een grote kamer met veel verschillende ruimtes, die ook nog eens verborgen kunnen zijn. De kamers verschillen vaak van grootte, de ene is hoog en ruim, de ander weer compact. We gaan zelfs de hoogte in en ik kan uiterst waarderen hoe uitgebreid de kamer is.
Het decor is doorgaans van hoge kwaliteit en netjes afgewerkt. Sfeervolle inrichting geeft de kamer vaker de indruk een echt huis te zijn, al zijn er plekken waar de kwaliteit dan weer iets minder is. Denk aan A4'tjes met plaatjes die totaal niet passen bij de mooie houten kast waar ze op geplakt zijn. Zonde, maar laat het de pret niet drukken.
Om het verhaal te vertellen hoor je op vaste stukken audiofragmenten van de priester. Deze en andere fragmenten worden door professionele stemacteurs ingesproken en jongens wat maakt dat een verschil! Het klinkt goed en trekt je mee dat (eerlijk gezegd behoorlijk voorspelbare maar vermakelijke) verhaal in. Ik erger me helaas aan de kwaliteit van het geluid en de speakers in de kamer. Misschien komt het omdat ik hier als muzikant zelf bovengemiddeld veel op let, maar de kwaliteit van het geluid buiten de muziek en de voice-overs is soms verbazingwekkend slecht. Daarnaast zijn de speakers zelf ook niet altijd even best. Er speelt bijvoorbeeld dramatische muziek bij een mooie onthulling en dan kan je het nauwelijks horen omdat er 0 bas in zit of omdat het klinkt als een klein speakertje. Je VOELT de muziek vaak niet en soms dan juist weer iets te veel, misschien is dit nog een aandachtspunt om af te stellen.
De sfeer in de kamer voelt spannend terwijl we jagen op Jason, met mooie effecten en een prachtige onthulling die je, als je goed oplet, zal kunnen zien aankomen. Gek genoeg mis ik toch wat dreiging. Het idee is dat er iets van een kwaadaardige aanwezigheid in het huis is, maar hier merk je vrij weinig van. Naar mijn mening had de kamer nog veel enger gemogen. Niet zozeer dat er meer scares per se in moeten, maar je mag meer voelen dat je hier niet welkom bent. Misschien zelfs een acteur of iemand die kort de kamer in komt, al blijft dat natuurlijk lastig met hoe je mensen informeert.
Jason's Legacy is de eerste kamer van OuterGround die 75 minuten is en dat is voor goede reden. De kamer zit tot de nok vol met dingen om te doen dus je kan lekker aan de bak. Ik denk dat je hier minstens 3 mensen bij nodig hebt en dat grotere groepen zelfs nog hun lol op kunnen. Wij gaan pijlsnel door de kamer heen met 2 hints (die vrij snel komen) en zijn na 69 (haha) minuten pas klaar. De flow is daarbij ontzettend lekker. De vele puzzels zijn verspreid door de ruimtes van het huis en verbinden toch naadloos met elkaar door. Ondanks alle ruimtes en het heen en weer rennen is het nooit onduidelijk wat je moet doen of waar je moet zijn. Mijn respect! De focus ligt in de kamer vooral op veel puzzelen met mooie effecten. Soms is het wel heel typisch escaperoompuzzelen zonder een idee van wat het nou in het verhaal betekent.
De kamer is creatief ingedeeld om grotere groepen allemaal iets te doen te geven zonder dat iedereen op elkaars lip zit. Dit betekent wel dat je bij deze kamer veel fysiek bezig bent en taken zal moeten verdelen. Je gaat hier vaak trappetje op, trappetje af, gangetje door, kamer in, dingetje pakken, en terug. Ik hou daar van, maar dit kan sommige spelers misschien te veel worden.
Ten slotte wil ik credits geven aan onze host Raoul! We praten gezellig na en krijgen een kleine backstage tour waarbij al onze vragen beantwoord worden. Hij straalt passie uit en dat geldt evenzeer voor OuterGround als bedrijf. Daar heb ik alleen maar waardering voor!
Wat een heerlijke kamer! Naast voornamelijk wat issues met de spanning en het geluid ben ik hier uiterst over te spreken. Een uitgebreide, mooi gedecoreerde kamer van (terecht) 75 minuten met een ster van een flow en prachtige effecten. De focus ligt hier echt op die uitgebreide puzzelflow dus als dat je trekt kan je hier je lol op. Voor mij is de kamer niet per se een nieuwe topper van Nederland, maar zeker een mooie toevoeging aan de scene die iedereen moet spelen. Op het moment met gemak de beste kamer bij OuterGround!
9
Sfeer: 9.0
Spelbeleving: 9.0
Service: 10.0
Laten we eerlijk zijn, de première van de nieuwe kamer van Villa BreTil was zachtjes gezegd stroef te noemen. De reacties waren niet zo positief als gehoopt en de ene na de andere reviewer had er wel iets over te zeggen. Dit maakte mij initieel nogal huiverig om langs te komen, maar nadat de controversie wat leek te bedaren en de reviews wat positiever werden durfden we het wel aan.
De locatie van Villa BreTil blijft prachtig en vooral 's avonds indrukwekkend. Er is zat ruimte om gratis te parkeren en een ruime, gezellige ontvangstruimte compleet met bar. The Imitation Room draait om Idah, de moeder van de familie waar de kamers van de villa om draaien. Ze is een spion die in de tweede wereldoorlog hier op een missie is. Nu zij uitgevallen lijkt te zijn is het aan ons om haar werk af te maken! We krijgen een korte intro die ons mooi in de sfeer brengt en kunnen van start!
Het eerste wat opvalt aan de kamer is hoe mooi het decor is! Het ziet er echt goed uit en de afwerking is ook nog eens heel netjes. We wanen ons al snel in de sfeer en genieten van de kleine details. Een geurtje hier, een mooi lampje daar, er is duidelijk over nagedacht. De muziek en belichting zijn prachtig en dragen bij aan de spionagesfeer terwijl we kasten uitgraven en handleidingen doornemen. Een zeker decorstuk heb ik echter gemengde gevoelens over. Aan de ene kant voegt het wel wat leven toe aan de kamer en aan de andere kant vind ik het compleet onnodig en zelfs een beetje belachelijk.
De kamer is vrij klein en wordt nooit veel groter. 4 is hier écht de max, meer dan dat moet je niet willen. Wij zijn met 4 en het lukt net. Dit zou mogelijk een heel toffe kamer zijn voor een ervaren duo, als je de uitdaging aan durft!
The Imitation Room is een van die kamers waar jouw interesse in het thema waarschijnlijk de doorslag gaat geven of de kamer je ligt of niet. De kamer draait om spionage en dat is in vrijwel elke puzzel doorgevoerd. Vrijwel alles betrekt machientjes, gadgets, en lijstjes. Waar het leuk kan zijn om die ene machine op te starten of het verborgen mechanisme te laten werken kan het ook echt niet je ding zijn. I'm not kidding, je gaat hier meerdere puzzels hebben met manuals en lijstjes afwerken. Wij vinden het gelukkig heerlijk en de kamer houdt er een uitstekende flow op na. In totaal hebben wij 1 hint gekregen voor iets heel simpels en die was compleet terecht.
De kamer eindigt voor mij wel wat spontaan. De kamer heeft een zeker hoogtepunt, maar lijkt daarna wat in te zakken alvorens te eindigen. Iets anders waar ik geen fan van ben is een boekje meegeven aan de groep. Ik snap het idee van een soort spionage-manual, maar dit is zo'n idioot klein ding met zo idioot veel tekst er in dat het niet werkt. Het is met zoiets als dit gewoon nooit duidelijk wanneer je het moet gebruiken en welk deel. We zitten bij elke puzzel waar het niet bij hoort er doorheen te zoeken naar iets dat relevant is of we zijn hem kwijt bij de puzzels waar het wel relevant is.
Mijn grootste issue toen ik de vorige keer bij de villa was was wel de service. Het leuren om reviews gepaard met zenden / niet ontvangen was zacht gezegd niet mijn ding. Gelukkig is dat deze keer ook aanzienlijk beter! Onze host, Björn, is een aangenaam host en laat ons welkom voelen. Bij het napraten gaat hij inhoudelijk in op hoe we de kamer hebben ervaren (en alle domme dingen die we gedaan hebben) en dat getuigt dat hij betrokken mee kijkt. Een aanzienlijke verbetering!
In conclusie ben ik zeer aangenaam verrast door The Imitation Room. De issues die in de eerste golf van reviews vermeld werden lijken inmiddels vrijwel geheel verholpen. De kamer is een prachtig gedecoreerde, doch kleine, puzzelkamer met een goede sfeer en enkele mooie momenten. Kom met maximaal 4 mensen die van het thema houden en je gaat een prachtige tijd hebben.
8.5
Sfeer: 8.5
Spelbeleving: 8.5
Service: 10.0
Gespeeld in september 2023
Gespeeld met 4 personen
Team: De Achterbuurt Tjappies
Ontsnapt: Ja 62:58 min
Na onze succesvolle poging tot spionage met mama Idah bij The Imitation Room nemen we een kleine pauze in de ruime ontvangst van de villa alvorens door te gaan naar het volgende verkrekte familielid. We gaan op zoek naar de dochter, Hannah, die zich verstopt op de zolder. Dat klinkt gezellig en totaal niet abnormaal. Het is ook totaal niet gek om als vier volwassen mannen te komen spelen met een klein meisje dat je niet kent dus daar gaan we verder maar niet op in.
De intro is een stuk meliger dan wat ik verwachtte. Het zet een gek sfeertje neer en laat ons ook nog eens keihard lachen. Ik ben er fan van, maar het geluid mag een stuk harder aangezien ik er maar een klein deel van kan volgen. Om dat dan te volgen met een compleet onnodig filmpje snap ik ook niet. De kamer heeft het naar mijn mening niet nodig. Anyway, tijd om Hannah te vinden!
Helaas wordt al snel duidelijk dat HannaH niet is wat ik verwacht had. De kamer is groot en bevat meerdere ruim opgezette stukken, maar het voelt allemaal zo leeg. Het decor is op een paar stukken na helemaal niet zo fraai en de weinige spullen die er liggen voelen meer als oude troep dan bijdragen aan de sfeer. Waar The Imitation Room dat gevoel te pakken heeft dat je echt in de kamer van een daadwerkelijk persoon bent voelt dit voor mij te veel als "de enge escape room". Ik waardeer echter wel de focus op goed gebruik van licht en een banger van een soundtrack. Deze elementen escaleren de sfeer aanzienlijk. De giga schermen in de kamer met de aftikkende tijd zijn dan weer jammer. Ik volg verder eerlijk gezegd maar weinig van het verhaal, al vind ik de conclusie wel satisfying.
Als je trouwens een zwak hart heb, maak je geen zorgen. De kamer is spannend, maar absoluut niet eng te noemen. Op een paar kleine scares na moet de kamer het vooral hebben van de sfeer.
Zoals ik al zei is de kamer groot. Je hebt hier meerdere ruimtes en deze zijn aan de grotere kant, maar werken ook vaker met hoogte. Dit zie je vrij weinig dus ik ben hier zeker fan van! De kamer kent veel puzzels en was voor ons een goede uitdaging. We zijn zo'n 52 minuten bezig terwijl we voor ons gevoel aardig snel gaan. We houden het bij deze kamer op 1 hint en die was zeker gewaardeerd.
Ik moet zeggen dat ik ook op het spelverloop meer van de kamer verwacht had. Er gebeurt weinig verrassends en we zijn vooral lekker aan het puzzelen. Puzzels variëren hard in kwaliteit van "Oh leuk" tot "Oh god niet zo één". De flow is goed, maar ik vraag me regulier af waarom deze puzzels hier zijn en waarom wij die nu doen.
Wederom hebben we hier de begeleiding van Björn met wie we nog lang na hebben kunnen praten. Goede service boost de ervaring en deze jongen doet het zeker goed!
HannaH is een grote, enigszins sfeervolle puzzelkamer, waar ik eerlijk gezegd te hoge verwachtingen voor had. Hoewel ik het zeker leuk heb gehad bij HannaH moet ik zeggen dat ik toch enigszins teleurgesteld de auto weer in stapte. De kamer was leuk, maar ik had er toch veel meer van verwacht qua sfeer, verloop, verrassingen, etc. Als je zo veel reviews hebt met zo'n hoog gemiddeld cijfer dan creëer je een beeld dat je moeilijk waar kan maken. Ditzelfde probleem had ik bij Zahnartzt Schillinger en daarom ben ik blij dat ze hier niet meer zo actief reviews afdwingen. Laat het maar een les zijn dat je kritisch moet zijn op al die cijfers. Ik denk dat de kamer vooral voor grotere groepen en minder ervaren escapers heel tof kan zijn. Kom hier voor The Imitation Room en pak deze lekker mee.
8
Sfeer: 8.0
Spelbeleving: 8.0
Service: 10.0
Gespeeld in september 2023
Gespeeld met 4 personen
Team: De Achterbuurt Tjappies
Ontsnapt: Ja 52:00 min
Kamer 15 van de 32 op onze trip in Polen. We hebben inmiddels Poznan verlaten en zijn aangekomen in het bruisende Bydgoszcz. Onze eerste kamer van de dag is Mystery of Nile's Emperor. Onze eerste kennismaking met het befaamde Poolse bedrijf Emergency Exit, die in Polen een van de grote namen is onder de escapebedrijven. We beginnen met iedereens favoriete thema, een Egyptische graftombe! Een thema dat dit bedrijf zo leuk vindt dat ze er niet één, maar twee kamers over hebben gemaakt! De kamer ligt afgelegen en je kan er het beste komen met de taxi. Er komen is relatief makkelijk, vertrekken echter niet. Het ligt namelijk zo afgelegen dat hier nauwelijks tot geen taxi's komen om je op te halen. Wij zaten hier uiteindelijk een uur te wachten in de volle zon tot iemand ons kwam halen. Denk hier bij na voor je deze kamer midden in je planning propt.
De meest nasale luidstemmige host die ik ooit ontmoet heb legt ons de basisregels uit voor 10201840124e keer in Polen alvorens we de tombe in mogen dringen om het geheim van de Farao te ontdekken. Het decor ziet er prima uit, totdat je wat langer kijkt. Je kan gewoon niet echt een tombe nabouwen met zware blokken en authentieke materialen, dus veel hiervan is geverfd hout en schuim. Dit zou nog kunnen werken met wat sfeer, maar dat valt ver te zoeken. Er wordt niet gespeeld met licht of effecten en het is doodstil. Ook al zien we speakers hangen, er speelt nooit geluid af. We vragen na het spel of dit de bedoeling is en ja, blijkbaar hoort de kamer geen geluid te hebben. Maar...waarom?
Er valt verder niet veel over het spel te zeggen. Je hebt alle puzzels al eens gezien en je weet nu al dat je bedolven wordt met hiëroglyfen, scarabeeën, en allerlei andere "Egyptische" meuk. De kamer is idioot makkelijk en we zijn na iets meer dan een half uur weer klaar. Vier spelers is hier ook veel te veel met hoe klein de kamer is. Dit lijkt me ideaal voor 2, max 3. Het is eerlijk gezegd schrikbarend hoe slecht het onderhoud van de kamer is. We trekken op een punt een paneel open waar allerlei bedrading achter zit en dit wordt door de begeleiding niet opgemerkt. Andere spullen breken af, gaan open terwijl ze dicht moeten blijven, we trekken later nog meer techniek open omdat het lijkt alsof het open gaat door een puzzel, en ik moet de einddeur dicht trekken omdat die nog open staat. Naast dat dit frustrerend is kan het gewoonweg gevaarlijk worden hoe kwetsbaar deze kamer is. Zo steek je je hand ergens in en krijg je ineens een schok.
Mijn theorie is dat deze kamer het vergeten kindje van Emergency Exit is en ze hem laten verwaarlozen. Het is niet moeilijk om hier een prima kamer van te maken, de basis staat er, maar het heeft echt even onderhoud nodig. Repareer al dat kwetsbare materiaal, bescherm de spelers van de elektronica, en zet gewoon wat muziek op. Boem, prima kamer. Niet heel bijzonder, maar prima. Echter is dit nu niet waar voor je geld, al helemaal niet van zo een grote naam als Emergency Exit.
5.5
Sfeer: 5.5
Spelbeleving: 6.0
Service: 8.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 16 van de 32 op onze trip in Polen. We zijn eindelijk halverwege de trip! De volgende op de lijst is de eerste kamer van Mr. Lock, die vooral bekend staan om hun kamer Superheroom. Deze besluiten we er zonder enige verwachting maar gewoon bij te doen. Een piratenthema is cliché, maar het kan altijd leuk uitpakken. Bij deze kamer dringen we het gezonken schip van Blackbeard in om zijn vervloekte schat te stelen.
Het pand bevindt zich in de hoofdstraat van Bydgoszcz en je kan het makkelijk missen. Eenmaal binnen is de ontvangstruimte groot, maar vrij kaal. Onze host lijkt nerveuzer dan wij, al is ze extreem lief. Voor we de kamer in gaan krijgen we te horen dat het niet volledig vertaald is. Dit blijkt een frustrerend probleem te zijn in Polen. Het spel is prima te spelen, maar er zijn audio opnames in het Pools die onze host daarna zelf in het Engels zal vertalen. Dit klinkt stroef, maar geloof me als ik zeg dat dit een betere oplossing is dan bij sommige andere kamers waar gewoonweg niks in het Engels is of geprobeerd vertaald te worden. Onze host pakt het gelukkig goed op en doet echt haar best met wat ze heeft. Ze vertaalt het niet droog, maar vertelt het op haar eigen manier met een stem die past bij de sfeer.
We gaan met de ogen dicht in een treintje naar binnen, op zijn Pools natuurlijk. De kamer begint met een leuke intro die op een toffe manier de sfeer zet met kleine effectjes en een verhalende voice-over. Als we onze ogen mogen openen ziet het schip er nog best goed uit. Als je wat beter kijkt zul je wel de mindere kanten van het decor gaan zien, maar ze hebben duidelijk een poging gedaan om een gezonken schip na te bootsen. Simpele dingen zoals belichting waardoor we onder water lijken en een decorstuk dat beweegt geven het iets meer sfeer.
De kamer is vrij klein en komt praktisch neer op een single room. Dit is misschien leuk voor 2 of 3 spelers, maar 4 is te veel. We zitten elkaar vaker in de weg en sommige spelers hebben aan het einde het gevoel niks gedaan te hebben. Dit is zonde, vooral omdat de puzzels hier echt leuk zijn. De meest memorabele puzzel is niet eens heel bijzonder, maar is een mooie manier om jou in het verhaal te betrekken. De kamer is (alweer) vrij makkelijk, maar er zitten toch een paar mooie puzzels in. Eentje is zelfs vrij uitdagend en vereist goede communicatie. Ook al is de kamer klein, ze gebruiken alles. We zijn echter na iets meer dan 30 minuten al klaar en dat komt omdat we hier gewoon met te veel mensen zijn en omdat de kamer vrij makkelijk is.
Er is echter een stuk waar alles compleet omslaat en de kwaliteit van de kamer dropt. Een vreselijke puzzel, compleet geen decor, en een gebrek aan sfeer. Zaklampen op een piratenschip? Wat is er gebeurd met de leuke kamer die we net speelden? Het duurt niet heel lang, maar waarom zit dit stuk in de kamer? De kamer eindigt hierna gelukkig wel op een energieke manier. Props trouwens voor onze host Agata. Zij gaf alles om de ervaring tof te maken en ze is duidelijk enthousiast over haar werk.
The Curse of Blackbeard is prima. Je kan overwegen om hem toe te voegen aan je lijstje als je in Polen bent, maar verwacht niks bijzonders. De kamer is oud en dat merk je. Het decor en de sfeer zijn prima, maar de puzzels zijn hier wel de grootste reden om te spelen. Kom met 2 of 3 mensen en je zal een leuke tijd hebben, alleen niet een lange tijd.
7
Sfeer: 7.0
Spelbeleving: 8.0
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 17 van de 32 op onze trip in Polen. Dit zou een grote moeten zijn. Superheroom is een begrip in Polen met een ongelofelijk uniek thema: superhelden! Dit heb ik nooit eerder in een kamer gezien en je kan hier allerlei tofs mee. We nemen hier de rol aan van superhelden met als doel om onze grootste schurken te verslaan. Onze host, Agata, begeleidt ons met alle energie van een enthousiaste kinderjuf de kamer in. Haar enthousiasme is aanstekelijk en we zijn klaar om de wereld te redden.
Het is gelijk duidelijk wat voor kamer dit gaat worden. Overal zijn verwijzingen naar superhelden en schurken. Als je er van houdt is het een feest van herkenning. Spiderman, Batman, Thor, Sandman, iedereen komt langs. Als je iets van de karakters weet is het natuurlijk helemaal niet logisch dat ze hier allemaal samen zijn, maar daar gaat het ook niet om. Superheroom is een kamer die ongegeneerd voor de lol gaat. Het decor ziet er op het eerste oog prima uit, maar als je beter gaat kijken weer vrij goedkoop. Sommige items zijn mooi gemaakt en andere lijken eerder net van de SoLow te komen. De sfeer begint sterk, maar stagneert langzaamaan. Er is haast bij voor de wereld ten onder gaat, maar er wordt weinig gedaan om ons te laten voelen alsof de tijd dringt.
Hoewel de puzzels wederom makkelijk zijn zijn ze weer leuk en creatief bedacht. Je kan zeggen wat je wil maar puzzels bedenken is een kwaliteit waar de Polen in uitblinken. Elke puzzel is eigenlijk een excuus om zo veel mogelijk verwijzingen te maken naar superhelden en daar is niks mis mee. De ruimte is maximaal benut en creatief ingedeeld, al zul je een groot deel van de tijd in dezelfde ruimte zitten. De kamer heeft verder een leuke manier om feedback te geven over onze voortgang.
Mijn grote kritiekpunt op de kamer is dat je je gek genoeg nooit voelt als een superheld. Je gaat veel om met de spullen van superhelden, maar je bent zelf nooit echt de held. Een voorbeeld is hoe je op een punt een speciale ring krijgt van een bekend karakter. Die gebruik je voor één specifieke puzzel en kun je daarna opzij gooien. Je hebt geen superkrachten of speciale vaardigheden. Stel je geeft een speler van tevoren de hamer van Thor waar alleen die iets speciaals mee kon doen door de kamer heen, of iemand anders zou een speciale bril hebben die alleen die zou kunnen gebruiken om iets te zien wat de rest niet kan, dan zou je de spelers als hun eigen unieke held kunnen laten voelen. Nu voelt het vooral als even kort spelen met de spullen van bekende karakters.
Het is niet bedoelt als een belediging, maar Superheroom voelt als een uitstekende familiekamer die vanwege het thema veel bekijks bij fanatiekelingen trekt. De kamer is leuk en heerlijk speels, maar mist spanning, sfeer, en dat superheldengevoel waar ik op hoopte. De toon van de kamer en de begeleiding lieten mij voelen alsof ik voor de eerste keer in jaren op een kinderfeestje was en dat was oprecht een heel leuk gevoel. We spelen kamers om lol te hebben en weer even kind te zijn en ondanks mijn kritiekpunten is Superheroom dat gelukt. Als je bereid bent je verwachtingen wat te laten zakken en vooral lol te hebben, dan zou ik zeggen welkom op het kinderfeestje!
8.5
Sfeer: 7.5
Spelbeleving: 9.0
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 12 van de 32 op onze trip in Polen. De twee andere kamers van Continuum vielen in de smaak en daarom besloten wij last minute om de volgende dag te beginnen met een oudere kamer, Murder House. Blijkbaar was dit een van de eerste horrorkamers met acteur in heel Polen en was het toen nogal een big deal. Hoewel het misschien nu niet meer even indrukwekkend meer is was ik toch benieuwd wat we konden verwachten.
De intro begint zoals de andere kamers in karakter, al is hier niet meer die vreemde touch van Continuum te merken. Dit is vooral bedoeld om je gespannen te maken, maar het mist de originaliteit die we tot nu toe gezien hebben. Het is eerder droog en eerlijk gezegd nogal saai. We worden fysiek vast gezet in de kamer en dan mag het spel beginnen.
Ik zou hier nu beschrijven hoe het decor er uit ziet, maar helaas kan ik er geen hol van zien. Het is namelijk aardedonker in de kamer en de enige verlichting die we krijgen zijn een paar van de zwakste zaklampjes die je ooit in je leven zult zien. Als we eenmaal iets kunnen zien lijkt het eerder alsof we per ongeluk in een bezemkast zijn gezet in plaats van de escape room.
Voor een horrorkamer met acteur verwacht je dat er nog wat engs gebeurt, maar dat valt tegen. De kamer doet zijn best om je bang te maken, maar lijkt totaal geen idee te hebben van hoe het dat moet doen. Geen effecten, geen plot, geen creatieve scares. Soms komt er iemand in een laken binnen om even te schreeuwen en dat is het wel zo'n beetje. Die momenten zijn trouwens nooit mooi getimed of uitgespeeld, maar eerder ongemakkelijk en raar op een slechte manier. Wie is dit karakter? Waarom ben je hier? Moet ik nu interactie met je opzoeken? Ga je nog wat doen?
Puzzels zijn uitermate onopmerkelijk, doodsimpel, en soms gewoon stom. Er zit er een tussen die ronduit vervelend is om te doen. We staan allemaal met tranende ogen en pijn in onze neus. Ik snap niet waarom dit er in zit behalve "Ooeoeoeeooe enge horrorrrr". We zijn er in iets meer dan een half uur uit. De kamer eindigt op een idiote manier waarbij een enorme kans wordt gemist en het spel in plaats daarvan gewoon stopt. Onze host komt ongemakkelijk over en kan niet heel goed Engels wat het napraten niet soepel maakt.
Dit was wel een domper op onze ervaringen bij Continuum. Ik snap werkelijk waar niet hoe dit ooit een belangrijke kamer moet zijn geweest. Misschien was dit ooit cool omdat niemand anders een enge kamer met acteur had, maar het is zo afgrijselijk afgezaagd en slap. De handtekening van Continuum mist hier ook en het voelt totaal niet als een kamer die past bij de anderen die ze beschikbaar hebben. Laat je niet verleiden en sla deze lekker over.
5
Sfeer: 5.0
Spelbeleving: 5.0
Service: 6.5
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 13 van de 32 op onze trip in Polen. In Da Club kwam last minute op de planning te staan, puur vanwege het unieke thema. Ik denk dat ik maar een of twee keer eerder een clubthema heb gezien en die waren altijd wel goed. Het logo ziet er goed uit, dus boeken maar! In Da Club bevindt zich in het pand van Escapelandia, maar is geen deel van dit overkoepelende bedrijf. Als je hier bent kun je nog veel andere rooms spelen en lekker burgers eten bij Escape Burgers.
Het pand is niet in de beste staat en de weg naar de kamer komt eerder over alsof we onderweg zijn naar een verdrietig kantoorbaantje. Blijkbaar zijn we een nacht in de club te hard gegaan en worden we opgesloten door een groep gangsters. Ja, het is precies wat je verwacht qua plot. We krijgen alle doodsimpele regels voor de 29120e keer uitgelegd en mogen... *zucht* weer geblinddoekt in een treintje naar binnen. Serieus, wat hebben de Polen hier mee? Dit gebeurt bij vrijwel elke kamer.
In Da Club begint grappig, maar dit wordt al snel ontzettend stroef. Dit hoort een snel begin te zijn dat de kamer jumpstart, maar duurt veel te lang door onnodig moeilijk zoeken. Als we eenmaal langs dit gedeelte zijn komen we de daadwerkelijke club in en die is best cool gedaan. Het decor ziet er prima uit en houdt er wel club vibes op na, al voelt het wat meer als een pauperclubje. Vooral de hoogte doet de ruimte geloofwaardig lijken. De ruimte is door het iets grotere formaat wel beter geschikt voor grotere groepen waar de meest Poolse kamers vrij compact zijn. Verwacht geen twists of mindblowende effecten. Dit is gewoon een escape room met een club thema, al zit er één mooi afgewerkt effect in.
Dan lopen we weer vast...en weer....en weer. Ik weet niet of het aan ons lag maar In Da Club had voor mij totaal geen flow. De ene na de andere puzzel duurt te lang, is te onduidelijk, te stroef, noem het maar op. De meeste puzzels passen wel in het thema, maar als je keer op keer vastloopt dan verlies je de motivatie. Uiteindelijk ben ik er maar bij gaan zitten op een van die mooie luxe bankjes met als excuus dat ik me onderdompel in het clubleven. De kamer eindigt ineens en er is geen degelijke climax.
De kamer kent welgeteld twee geniale puzzels en die zijn ook gelijk steengoed. Daarnaast bevat de kamer een geniaal moment dat ik hier niet uit kan leggen. Het is doodsimpel, maar enorm grappig. Als je het ziet moet je wel een viezerik zijn, of niet? Helaas ging er iets niet goed en moest het personeel bij ons naar binnen om het te repareren. Onze host is aan het einde vriendelijk, maar ook wat ongemakkelijk.
In Da Club is een origineel thema met een paar leuke ideeën, maar daar houdt het voor mij bij op. De flow is me te stroef en ik mis hier de diepere inhoud. Het is ontzettend rechttoe rechtaan escapen en als het dan niet flowt dan blijft er weinig over. Speel hem vooral voor het thema en hopelijk ligt het spel je beter dan mij.
7
Sfeer: 7.5
Spelbeleving: 6.5
Service: 7.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 14 van de 32 op onze trip in Polen. De laatste kamer die we in Poznań spelen en weer een last minute omdat we nog tijd over hebben. Waar de andere twee last minutes van de dag (Murder House, In Da Club) nog status hadden kiezen we Mysterious Forest puur en alleen om tijd te vullen. Het zit in het Escapelandia pand en hoewel de vibe hier nogal grimmig is is het toch tof dat hier zo veel escape bedrijven zitten met zelfs hun eigen restaurant.
We krijgen de basisregels uitgelegd in een soort bezemkast/rommelhok voor we weer, op zijn Pools, geblinddoekt in een treintje naar binnen gaan. We zijn verdwaald in het donkere bos en willen koste wat het kost weg hier voor het donker wordt.
Zodra de blinddoek af gaat zien we het "bos" om ons heen en oef, hier zit echt geen budget in. Het oogt goedkoop, amateuristisch, en erg "vierkant". Nepgras, knuffeldiertjes, een verlepte boom, dit is geen bos. Naarmate we verder komen wordt het er niet beter op. De ruimtes bevatten letterlijk alleen wat nodig is voor de puzzels en niks anders. Een ruimte is zelfs helemaal leeg behalve het ene object wat je maar 1 keer hoeft te gebruiken. Geen twists, effecten, of wat dan ook. What you see is what you get. Puzzelen zal je!
De flow is zo soepel als maar kan. We vliegen van de ene na de andere puzzel door, maar dit komt vooral omdat de puzzels extreem simpel zijn. Elke puzzel heb je wel honderd keer eerder gedaan. We houden ons wel vaker in om ons niet te hard te haasten, maar dan staan we toch met een nieuw record buiten na minder dan 20 minuten te hebben gespeeld! Dat is wel heeeeeel kort...
Meer dan dat valt er ook niet echt over te zeggen. Ervaren spelers gaan hier helemaal niks aan hebben. Het is een escape room, rechttoe rechtaan, op zijn Pools, en doodsimpel. Er is niet per se iets slecht aan de kamer. We hebben ons prima vermaakt en het flowt hartstikke goed, maar dat komt omdat het gewoon veel te simpel is. Minder dan 20 minuten spel heb ik nog nooit meegemaakt en dat vertelt je al genoeg.
6
Sfeer: 5.0
Spelbeleving: 6.0
Service: 7.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja 19:27 min
Kamer 8 van de 32 op onze trip in Polen. The Texas Massacre was een van de weinige kamers op de trip met een horrorthema, iets dat zeldzaam is in Polen. Aangezien ik deze meer had uitgekozen om ruimte op te vullen had ik niet zulke hoge verwachtingen, maar dit mocht weinig verschil maken. We worden ontvangen door een host die er alles behalve zin in heeft alvorens te horen dat de Engelse versie kwijt is. We zullen de kamer dus in het Pools moeten spelen en meerdere onderdelen zoals het plot en enkele puzzels zullen live over de porto vertaald moeten worden. Nou dat begint al goed...
Ik ga heel eerlijk zijn, normaal doe ik moeite om een uitgebreide review te schrijven, maar het is uiterst zonde om daar voor deze kamer de tijd en energie aan te spenderen. De kamer is een lelijke kelder die volgegooid is met nepbloed, echte (scherpe) zagen, en alle goedkope zooi die bij de Poolse versie van de SoLow te vinden viel. Als je "cliché horrorkamer" denkt dan zie je precies voor je hoe het hier gaat.
We spenderen onze tijd vooral met zoeken naar iets leuks om te doen. Puzzels zijn aanwezig, maar niet in thema, vaak uiterst onduidelijk, en verzwolgen door ruis. Natuurlijk volgen we ook geen hol van het verhaal door het gebrek aan een Engelse versie.
Enkele highlights om je een sfeerimpressie van de kamer te geven: het moment dat we bijna de eindpuzzel binnen de eerste 10 minuten per ongeluk oplosten, het moment dat we door een gigantische resetfout 1/3 van de kamer over sloegen wat nog meer verwarring creëerde, het moment dat er een jumpscare af ging die vervolgens glitchede en 10 minuten lang niet meer uit ging. Intussen werd dit allemaal niet gezien of opgevangen door de begeleiding die aan het einde alle problemen met de flow, techniek, en resetfouten aan ons wijdde.
Wat een frustrerende ervaring was dit. Later hoorden we van een ander bedrijf dat er ook nog een acteur in de kamer had moeten zitten, maar die hebben ze er bij ons om de een of andere reden er maar uit gelaten. Uiteindelijk hebben we niet hoeven betalen voor de kamer, maar dat verzacht de verspilling van tijd niet. Ik ben zelden zo boos geworden in een escape room. Je weet dat het mis gaat als je bij een puzzel staat en er zo klaar mee bent dat je denkt "Als deze oplossing nou niet goed is dan druk ik op de noodstop". Dit is niet waarom ik escape rooms speel en dit is niet een room die wie dan ook moet spelen. Blijf weg!
1
Sfeer: 1.0
Spelbeleving: 1.0
Service: 1.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 9 van de 32 op onze trip in Polen. Na de fenomenale ervaring bij Dead Man's Revenge komen wij terug voor nog een kamer bij Dreamscape. Dit zou een wat meer old-school kamer zijn en een product van zijn tijd. Het is ook het meest klassieke plot ooit, een kunstroof doen. Inmiddels is het een uitgekauwd thema, maar een break-in kamer vind ik altijd eigenlijk wel leuk omdat het weer een heel ander gevoel is dan het reguliere ontsnappen. Ongeacht de lagere verwachtingen hadden we enorm zin in de kamer!
Het valt gelijk op dat de kamer wat ouder is. Misschien komt het omdat er zo veel aandacht naar de bouw van Dead Man's Revenge is gegaan, maar de kamer kan wel wat onderhoud gebruiken. Props zijn verouderd, beschadigd, en het behang is ook niet in beste staat. De kamer is old school ingericht en dus bij lange na niet op het enorm hoge niveau van Dead Man's Revenge. De sfeer is wat statisch en op een moment na niet meeslepend te noemen. Het is heel netjes en van zijn tijd. Natuurlijk is daar niks mis mee, maar je merkt dat je een oudere kamer speelt.
De highlight van de kamer is voornamelijk het puzzelwerk. De flow van de kamer zit goed in elkaar en hoewel we eerst het idee hebben dat we alle puzzels wel gezien hebben zitten er regulier leuke twists en turns in het spelverloop die het fris houden. De kamer is een van de uitdagendere kamers die we gespeeld hebben en vereist wat creatiever denkwerk dan eerst verwacht. Hoewel we er uiteindelijk snel uit zijn voelde het voor mij niet zo snel aan.
We praten na het spel na met dezelfde personeelsleden die we eerder bij Dead Man's Revenge zagen en het zijn wederom schatten van mensen. Uiterst gastvrij en gepassioneerd, hun enthousiasme is aanstekelijk!
Connoisseur moet je met de juiste verwachtingen spelen. Je gaat hier geen gigantisch mindblowing avontuur op, maar gewoon lekker een uurtje inbreken met creatieve puzzels en veel lol. Als je daar voor open staat, dan ga je het hier zeker leuk hebben!
7.5
Sfeer: 7.0
Spelbeleving: 8.0
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 10 van de 32 op onze trip in Polen. De kamers van vandaag waren al gek genoeg, maar we hadden geen idee wat ons bij Strangers te wachten stond. We waren al gewaarschuwd dat dit niet een conventionele escape room zou zijn en dat maakt mij altijd geïnteresseerd. Vooral in een land dat zich zo vast klampt aan rechttoe rechtaan escapen is iets anders zeer welkom. We kloppen aan bij de deur en worden in karakter ontvangen. We kunnen nog even naar het toilet en onze spullen opbergen.
Een groepje tieners onder de naam "The Strangers" heeft een oud huis buiten de stad ingenomen en haalt allerlei kattenkwaad uit. Helaas loopt het steeds meer uit de hand en komen er zelfs mensen niet meer terug van het huis. Wij gaan het huis in om orde op zaken te stellen. Het wordt al snel duidelijk dat Continuum een apart gevoel voor humor heeft. Kleine grapjes, rare opmerkingen, opzettelijke misleidingen, en andere onzin vanuit het karakter tegenover ons zorgen al gelijk voor mixed feelings. Is dit eng? Is dit comedy? Is dit een hoorspel? Is het alleen maar interactie? En dan verdwijnen we, één voor één, de wereld van Strangers in.
Ik heb werkelijk waar geen idee hoe ik Strangers kan beschrijven. Dit is een van de meest bizarre kamers die ik ooit gespeeld heb en ik heb nog steeds geen idee wat we nou eigenlijk gedaan hebben. Op geen enkel punt zul je weten wat te verwachten. De sfeer gaat van mysterieus tot spannend tot hilarisch tot "???" tot zo flauw als wat.
Laat ik de mindere dingen maar eerst uit de weg vegen. De kamer moet het niet van zijn looks hebben. Het decor en enige effecten zijn minimaal tot afwezig. De kamer is klein dus kom alsjeblieft niet met meer dan vier mensen, wat al vrij veel is.
De puzzels zijn daarnaast niet bepaald indrukwekkend. De kamer richt zich vooral op doe-opdrachten en de paar puzzels die er in zitten zijn soms best slecht. Wat me verbaast is hoe slecht de vertalingen in de kamer zijn. Het Engels klopt van geen kant en dat terwijl de acteurs uitstekend Engels kunnen.
Waar moet de kamer het dan wel van hebben? De acteurs en het compleet idiote plot. Voor wie angstig is, geen zorgen, Strangers is niet eng, het is een comedy. Ik denk dat ik nog nooit van mijn leven zo veel en zo hard in een kamer heb gelachen zoals dit. Onze acteurs nemen de rol aan van de tieners in het huis en zitten ons de hele tijd lastig te vallen. Ze halen pranks uit, maken grappige opmerkingen, en dwarsbomen ons. Kortom, het zijn irritante tieners. Tegelijkertijd kunnen ze ons ook een beetje sturen. De vraag is of ze dat menen of dat het weer een grap is. "Okee, geef dat nu keihard een kopstoot terwijl je keihard schreeuwt en dan gaat het open!" Hun Engels is uitstekend en scherp dat ze zijn!
Het beste wat je kan doen bij deze kamer is niet focussen op de puzzels. De acteurs moedigen interactie aan en dit is waar het goud van Strangers ligt. De beste momenten zijn de momenten dat we niet eens het spel spelen, maar gewoon aan het kloten zijn met de acteurs. Uiteindelijk hebben we bijna een half uur langer gespeeld omdat de chemie met onze acteurs zo goed was.
De dynamiek met de Strangers werkt omdat je wordt aangemoedigd alle onzin net zo hard terug te doen. Een mooi voorbeeld is wanneer ik onze acteur in het Nederlands uitschold en hem vertelde dat het een compliment was. We hebben alles laten vallen en hebben 5 minuten lang geprobeerd om hem het woord goed aan te leren tot hij het kon. Uiteindelijk is hij het op zijn telefoon in de ruimte gaan googlen terwijl we doorspeelden. Toen hij ontdekte dat het een scheldwoord hebben we dat keihard naar onze kop terug gekregen. Hilarisch!
De kamer begint even bizar als het eindigt. Het ene moment probeer je serieus te ontsnappen en het volgende moment vliegen de spullen in het rond terwijl Darude Sandstorm over de speakers knalt en er pure chaos heerst. De finale is perfect en vat Strangers als kamer perfect samen. De service van onze acteurs is daarnaast top. Het zijn allemaal jonge gasten die gewoon lol willen trappen en zo moet je de kamer benaderen.
Wederom, Strangers is heel moeilijk om samen te vatten. Hou je van comedy, interactie met acteurs, of zoek je iets totaal anders qua escapen dan ben je hier aan het juiste adres. Hou je daar niet van en wil je gewoon puzzelen in een mooi decor? Dan kun je beter doorzoeken. Dit is een van de meest idiote dingen die ik ooit gedaan hebben en ik snap compleet dat het heel wat mensen niet zal liggen. Ik zou zeggen geef het een kans, wees bereid om idioot te doen, en lach je een ongeluk.
8.5
Sfeer: 8.0
Spelbeleving: 9.0
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 11 van de 32 op onze trip in Polen. Nadat Strangers ons liet zien dat Continuum een van de vreemdere bedrijven van Polen is was ik heel benieuwd geworden naar Personality. Een kamer die naar verluid behoorlijk moeilijk zou zijn, wat welkom is tussen alle makkelijke kamers in Polen. Als we eenmaal aanbellen begint de ervaring direct op een aparte, humoristische manier. We zien hier weer hoe Continuum graag allerlei stijltjes door elkaar mengt om een bizarre package en ongemakkelijke sfeer te creëren. Moet ik lachen? Moet ik gespannen zijn? Moet ik dit uberhaupt serieus nemen? Continuum zegt ja op alles.
Het plot is opvallend uniek. Dokter Hoffman houdt er schijnbaar nogal vreemde behandelmethoden op na. In verband met vermoedens tot illegale activiteiten gaan wij undercover als patiënten om de praktijk binnen te dringen. Dit begint met een intake bij Dr. Hoffman zelf. Onze handler regelt dat we naar binnen kunnen. Een pilletje gaat er wel in, dus kom maar op!
Personality is een van de meest sfeervolle kamers die we tot op dit punt in onze reis gespeeld hebben. De behandelkamer is warm en sfeervol ingericht. Authentieke props, geur, muziek, en zelfs smaak is over nagedacht. De sfeer veranderd vaker in de kamer en hoewel het decor soms niet heel mooi mee gaat blijft het een highlight van de kamer. Iets voelt hier niet helemaal juist, maar je kan niet plaatsen waarom.
De kamer zit zwaar op het plot en langzaamaan wordt duidelijk wie Dr. Hoffman nou echt is en wat die verbergt. Het lukt Personality om een vrij lastig verhaal stapsgewijs te vertellen puur door middel van puzzelwerk. Alle informatie is zo verdeeld over de kamer zodat de waarheid zich langzaamaan logisch ontvouwt in plaats van dat je ineens een audio-opname van 5 minuten over je heen krijgt. Dit plot is best vet en nog vrij origineel ook. De kamer maakt daarbij gebruik van een acteur in de rol van Dr. Hoffman die uitstekend gespeeld is. De rol is erg leuk, maar na de intake aan het begin blijft er weinig van over. We beginnen met een uitgebreid stuk interactie á la Strangers, maar ineens is dat weg en dat voelt als een enorme gemiste kans.
Wat betreft de moeilijkheid van de kamer, daar is geen woord over gelogen. Personality is met gemak de moeilijkste kamer die we in heel Polen hebben gespeeld! Puzzels zijn uitgebreid en gefragmenteerd door de ruimte heen. Kleine details kunnen veel verschil maken en als je iets kleins over het hoofd ziet dan kun je al snel opnieuw beginnen. We komen de kamer uit met luttele minuten over, wat blijkbaar snel is. Make no mistake, deze zal je uitdagen.
Dit is tegelijkertijd ook waar ik echt pech heb gehad met de kamer. Je hebt het soms dat je misschien iets mist of niet mee krijgt in een kamer, maar hier had ik de jackpot. Vrijwel elke puzzel waar ik op kwam was de moeilijkste, uitgebreidste, of meest onlogische puzzel in de kamer. Meerdere puzzels hebben net zoals bij Strangers vreemde Engelse vertalingen die het hele spel in de war gooien. Dan gaat ook opvallen hoe willekeurig sommige van deze puzzels zijn en hoe ze thematisch totaal niet passen in hun context. Ik mis vrijwel elke onthulling of belangrijk moment. Terwijl ik al 10 minuten aan dezelfde puzzel ploeter zonder voortgang gaan mijn teamleden van de ene na de andere puzzel met plezier. Uiteindelijk kom ik de kamer met een minder gevoel uit, terwijl twee van mijn teamleden razend enthousiast zijn. De gevoelens konden niet gemengder, maar gelukkig is onze host uiterst begripvol en super lief. Weer pluspunten op service!
Tja, wat kan ik je aanraden? Ik heb bij deze kamer echt pech gehad qua het spelverloop en de kritiekpunten die ik benoem zijn nog steeds waardevol, maar het is niet helemaal eerlijk om de kamer daar op af te blazen als ik zag hoe enthousiast mijn teamgenoten waren. De sfeer en het decor bij deze kamer zijn top, de ideeën zijn leuk, en Continuum heeft een bizarre handtekening waar ik gek op ben. Tegelijkertijd zijn sommige puzzels echt te vaag, al helemaal met de vreemde Engelse vertalingen. Ik denk dat de meeste mensen hier een betere tijd gaan hebben dan ik had en ik zou de kamer alsnog aanraden als je in Poznan bent.
8
Sfeer: 8.5
Spelbeleving: 7.0
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 3 van de 32 op onze trip in Polen. De locatie van CluERoom bevindt zich in Escapelandia, een locatie die gedeeld wordt met meerdere andere aanbieders. Ze hebben zelfs hun eigen burgertentje met gethematiseerde burgers! Perfect dus als je een dagje alleen maar wil escapen! We beginnen met Golden Heist, een kamer gebaseerd op de Netflixserie La Casa De Papel. Oh boy, dat hebben we nog nooit gezien...
Na een korte ontvangst met een lange uitleg over basisregels mogen we naar binnen. Hier komen we een Poolse traditie tegen: de kamer met gesloten ogen in een treintje binnen gaan. Onze ogen mogen na een werkelijk onverstaanbare info pas open en ik snap het punt hier gewoon niet van. Het is niet alsof we een heel gangenstelsel door gaan, de uitgang is letterlijk recht achter ons. Stuur ons gewoon naar binnen of gebruik een andere manier om ons in thema binnen te krijgen.
Bij deze kamer moeten we dus een bankroof plegen. Er zijn enkele verwijzingen naar de serie, maar verwacht niet dat dit een feest der herkenning zal zijn. Het gaat hier vooral om de bankroof en er zitten ook verwijzingen naar El Professor en andere karakters in. De kamer ziet er okee uit, al is dat niet moeilijk met dit thema. We dealen hier vooral met kantoorruimtes in een kantoorpand dus ik kan me niet voorstellen dat het veel werk gekost heeft om dat kloppend te maken. Afwerking kan wel wat strakker, vooral voor kabels.
Verwacht hier geen experience, maar vooral die directe Poolse mentaliteit. Het licht is aan. Het geluid is aanwezig. What more could you ask? Er zijn wat kleine momentjes, maar die zijn eerder lachwekkend dan enerverend.
De kamer blinkt gelukkig uit in zijn puzzels. Deze zijn vrijwel allemaal goed in thema en verbazingwekkend creatief. Alles is verbonden aan de bank en de dingen die we daar vinden. Aan het einde van de kamer hebben we het idee dat we elke hoek gezien hebben. Er is niks waar ik nu nog aan terug denk qua hoe creatief het was, maar het zijn doorgaans bovengemiddeld leuke, doch makkelijke, puzzels. De flow zit er voor ons lekker in en we staan rond de 40 minuten dan ook buiten.
Golden Heist is een solide puzzelkamer die het moet hebben van zijn creatieve en passend gethematiseerde puzzels. Buiten een uitstekende puzzelflow is er eerlijk gezegd niet erg veel aan de kamer, tenzij het thema je ligt. Een leuke kamer bij Escapelandia, maar er zijn betere op deze locatie. De burger van de kamer is trouwens wel heel lekker, die mag je zonder twijfel bestellen.
7.5
Sfeer: 7.0
Spelbeleving: 8.0
Service: 8.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 4 van de 32 op onze trip in Polen. We blijven na Golden Heist op de locatie van Escapelandia en gaan door naar Grandpa's Secret. De ontvangst is zoals doorgaans in Polen. Vriendelijk, maar beperkt. Verwacht geen drankje ofzo, maar een basic ontvangstruimte met kluisjes en misschien een puzzeltje. We krijgen weer een enorm lange uitleg over de do's en don'ts van de kamer en we mogen per Poolse traditie in een polonaise met onze ogen dicht naar binnen. Net zoals vrijwel elke andere kamer die dit doet snap ik het punt niet van deze intro, maar vooruit. Het verhaal valt bijzonder te noemen. Onze opa verborg blijkbaar altijd iets in zijn schuurtje. Nu hij is overleden gaan wij naar binnen om te achterhalen wat die gekke oude man hier al die jaren van ons verborg.
De schuur van opa ziet er uit zoals je zou verwachten van een schuur. Veel hout en vrij basic. Het voelt passend, maar is daardoor ook niet heel bijzonder. Het ziet er zelfs net wat te veel uit als wat het moet voorstellen. Overal hangt gereedschap en er liggen spullen her en der. Vrijwel alles zit los. Dit zorgt voor veel ruis en een groot deel van het spel bestaat uit onnodig filteren wat wel of niet gebruikt mag worden en op welke manier.
Dit is weer zo'n kamer waar je niet veel kan verwachten van experience. Alles blijft vrij statisch door het spel heen. Zelfs de grote onthulling van opa's geheim wordt niet sterk ondersteund door licht, geluid, of enige effecten. Het einde is een komische uitzondering hier op. De makers hebben door hoe belachelijk het is en hebben duidelijk vooral lol gehad met het thema. Jammer genoeg vereist het geen inbreng van de spelers.
Het verhaal is ook de moeite om te benoemen. Het nadeel van een kamer dat draait om een 'geheim' is dat de onthulling regulier tegen valt. Je ziet het of van mijlenver aankomen of het daadwerkelijke geheim is gewoon niet interessant. Grandpa's Secret is daar een hilarische uitzondering op! Dit is een twist die we niet alleen niet zien aankomen, maar ook geweldig grappig is. Halverwege de kamer slaat de sfeer compleet om en gaan de puzzels daar ook in mee. Dit blaast wat nieuw leven in bij een kamer die op het punt stond om in te kakken.
Het daadwerkelijke spel is waar ons team zich verdeelt. De ene helft vindt een uitdagende puzzelkamer met creatieve en gelaagde puzzels, de andere vindt een frustrerende, janky kamer met een gebrek aan vermaak. De kamer bevat aan de ene kant een paar heerlijke creatieve en unieke puzzels die ook nog eens uitstekend in thema passen, maar ook enkele puzzels die frustratiebommen zijn. Twee teamleden hebben pech en zitten constant met de mindere helft van de kamer opgescheept, terwijl ik en een ander teamlid geluk hebben en eigenlijk al het leuks doen. Zij het door technische mankementen of een gebrek aan logica, de kamer kan constant twee kanten op. Combineer dit met de eerder benoemde ruis en dit kan mogelijk niet je kamer zijn.
Daarnaast komt het vaker voor dat je elementen kan krijgen of vinden die je pas veel later nodig hebt, maar geen idee van hebt. Letterlijk het allereerste wat we vinden hebben we pas halverwege het spel nodig. Dat flowt niet bepaald soepel. We zijn hier langer bezig geweest dan bij de meeste kamers in Polen, rond een uur.
Grandpa's Secret is een moeilijke kamer om concreet af of aan te raden. Het is een kamer met twee kanten. Aan de ene kant zijn de puzzels uitdagend en creatief, aan de andere kant frustrerend en onbegrijpelijk. De experience is meh, maar de twist in het verhaal is geweldig. De ene helft van het team had het leuk, de andere helft beduidend minder. Kijk of het mysterie je aanspreekt en of je de puzzeldualiteit aan durft, bepaal dan of je komt spelen.
7.5
Sfeer: 8.0
Spelbeleving: 7.5
Service: 8.5
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja
Kamer 5 van de 32 op onze trip in Polen. Na de gemengde gevoelens over Grandpa's Secret (en een heerlijke burger) zitten we klaar voor Funeral Home. Dit zou een van de hoogtepunten van Poznań moeten zijn, maar de verwachtingen zijn wat verdeeld. We krijgen in de simpele ontvangstruimte een uitgebreide uitleg over de do's en don'ts die we al lang en breed kennen en worden naar de kamer gebracht waar we...weer in een treintje naar binnen mogen met onze ogen dicht. Again, why? Laat ons dan misschien zelf "inbreken", dat zou het wat meer af maken.
In deze kamer spelen wij zacht gezegd een groep aso's. Wij hebben met onze vrienden een drankje te veel gedaan en besluiten om voor de grap in te breken bij het oude uitvaartcentrum. Helaas komen we er niet even makkelijk weer uit en dit is waar onze escape begint.
Een uitvaartcentrum blijf ik toch wel een tof thema vinden. Het moet natuurlijk rust en kalmte uitstralen, maar dat gaat moeilijk als het allemaal om de dood gaat. Deze ongemakkelijke sfeer wordt hier goed neergezet door middel van een strak decor dat mooi onderhouden is en wat leuke effectjes. Polen is een katholiek land dus je zal hier heel veel kruizen en ander Christelijk materiaal zien hangen. Dit zet verder die unheimliche sfeer neer en het voelt allemaal kloppend. Halverwege de kamer slaat de sfeer op een passende manier om en dit zorgt voor wat leuke afwisseling waardoor de kamer niet stagneert. Ook hier ziet het er allemaal weer goed uit. De afwerking is eindelijk ook eens een stuk beter dan bij de andere kamers tot nu toe.
Het is geen enge kamer, totaal niet, maar eerder ongemakkelijk. Er zijn enkele scares, maar je schiet direct na de schrik weer in de lach. "Schrok ik hier nou van?" Verwacht verder op wat simpele momentjes na geen grote verrassingen of twists. Het is vooral een puzzelkamer zonder verder verhaal.
Nou kan ik al blij worden van een kamer met een leuk thema en lekkere sfeer, maar de kamer blinkt vooral uit in zijn heerlijke flow. Alle puzzels zijn passend in thema en creatief bedacht. De kamer gebruikt zijn thema zorgvuldig en het verbaast me hoe veel er wel niet uit te halen valt. Er zijn wat kleine onverwachte momentjes die het spel interessant houden en net iets meer maken dan de zoveelste puzzelkamer. We zeggen hier wel vaker na elkaar "Oh, das leuk bedacht. Oh, dat ook!"
We vliegen door de kamer heen en zetten zelfs een nieuw record neer met minder dan 26 minuten speeltijd! Laat dat je niet afschrikken. Voor alle duidelijkheid, het vorige record was 9 minuten langer bezig dan wij en dat record stond al jaren. Doorgaans ben je dus veel langer in deze kamer bezig dan wij. De kamer eindigt voor mijn gevoel wel te abrupt. Er is geen fatsoenlijke eindpuzzel en ineens is het spel over.
Onze host staat ons sprakeloos aan te kijken. "We didn't know this was possible." Vol enthousiasme kan zij met ons mee praten over de kamer. Ze heeft duidelijk plezier in het hosten en neemt de tijd voor ons. Thanks, Zuzanna!
Funeral Home was de eerste kamer in Poznań waar ik enthousiast uit kwam. Mooi decor, constant leuke momentjes, creatieve puzzels die goed in thema passen, en een idioot goede flow. Laat dit alsjeblieft niet een kamer zijn waar je voor naar Polen komt, maar als je in Poznań bent is deze verplicht!
8.5
Sfeer: 8.5
Spelbeleving: 8.5
Service: 10.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja 25:36 min
Kamer 6 van de 32 op onze trip in Polen. Met het succes van Funeral Home nog in ons achterhoofd verplaatsen we ons naar de bovenste verdieping van het pand voor de laatste kamer van de dag hier. Dwarves zou een topper in niet alleen Poznań, maar heel Polen moeten zijn! De verwachtingen liggen deze keer dus wat hoger.
Alvast een waarschuwing als je van plan bent om hier in de zomer te komen. De zomer in Polen is warm, windstil, en droog. De wachtruimte van tevoren is klein en recht onder een plat dak. In de kamer is het gelukkig beter te doen, maar het kan ook hier behoorlijk warm worden. We krijgen weer de goede oude uitleg over wat een escape room is en mogen beginnen. Er zijn een paar baldadige dwergen die drie bekers van de koning hebben gestolen. Wij zijn uitgekozen om deze terug te halen uit het huis van deze dwergen! We're going on an adventure!
De intro is koddig en een leuke poging om de reis naar de dwergen te simuleren. Wel merken we hoe slecht de geluidskwaliteit is. We worden toegesproken, maar als het geluid zo zacht staat terwijl iemand met een zwaar Pools accent gebroken Engels spreekt volg je er niks van.
De kamer heet dan wel Dwarves, maar is overduidelijk gebaseerd op The Hobbit en Lord of the Rings. Er staat constant muziek van op, dus het is niet moeilijk om de verbinding te zien. De kamer zou net zo goed Hobbits kunnen heten en het zou zelfs logischer zijn. Stiekem bevalt me dat behoorlijk goed. Als fan van LotR heb ik me al zo vaak afgevraagd hoe het zou zijn om in een Hobbithuis te wonen en in deze kamer kan dat! De sfeer in de kamer valt het beste aandoenlijk doch statisch te noemen. Het decor ziet er fatsoenlijk uit en de afwerking is ook van een hogere kwaliteit dan we tot nu toe in Polen gewend zijn. Er wordt weinig met effecten, licht, of geluid gedaan. De kamer moet het vooral hebben van zijn unieke setting waar je puzzelend doorheen gaat. Het is schattig en moet het hebben van de kleine momentjes, maar verwacht vooral een leuke puzzelkamer.
Het verloop bevat nauwelijks verrassingen, maar moet het vooral hebben van creatieve puzzels. Je maakt tijdens de kamer een reis door het dwergenhuis en er blijven maar (kleine) kamers komen. Aan het einde heb je het idee dat je het hele huis gezien hebt, van woonkamer tot voorraadhok. Elke ruimte bevat thematisch passende puzzels die logisch zijn, maar net dat extra stukje inzet van je nodig hebben dat het niet té duidelijk is. Er zitten een paar bijzondere puzzels in de kamer die ik nog niet eerder gezien heb. Een paar keer moeten we ook flink lachen omdat het allemaal gewoon zo koddig is. Wederom storen we ons hier echter weer aan het slechte geluid. Een puzzel vereist audio en die is met zulk slecht Engels ingesproken en wordt op zulke lage kwaliteit afgespeeld dat we de oplossing moesten gokken.
Het niveau blijft verder nogal makkelijk en de kamer is ook al snel over voor ons, na iets meer dan 40 minuten. Gezien het makkelijke niveau en de beperkte ruimte lijkt mij dit een kamer die beter geschikt is voor 2 of 3 spelers. De kamer bevat ook geen fatsoenlijk eindspel, maar is ineens over.
Dwarves is een creatieve puzzelkamer met een schattige sfeer die fans van The Hobbit films aan zal spreken, maar verwacht niet meer dan dat. What you see is what you get. Het gaat over een dwergenhuis en daar is een mooie puzzelkamer van gemaakt met mooi decor, maar het heeft een gebrek aan experience. Er 'gebeurt' gewoon niet heel veel. Ik heb me hier desondanks goed vermaakt en denk dat de kamer vooral leuk is voor teams van 2 of 3 mensen die gewoon lekker een tijdje al puzzelend in deze sfeer willen zitten.
8.5
Sfeer: 8.5
Spelbeleving: 8.5
Service: 8.0
Gespeeld in augustus 2023
Gespeeld met 4 personen
Ontsnapt: Ja