Blind Mode

Cyclische Marteling

Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Blind Mode was de zevende kamer die we in Athene speelden.

Een puzzelkamer waarin je gedurende de 70 minuten speeltijd niet kan zien. Bij sommige kamers heb je dat maar voor een klein gedeelte en het geeft meestal kans voor humor en creatieve puzzels. Ik was benieuwd in hoeverre dit uitgewerkt zou kunnen worden tot een volle kamer, dus geboekt in combi met Ice Tiki. Ons team van vier zou Blind Mode twee keer in duo's spelen. Dat bleek een grote fout te zijn...

De locatie ligt redelijk uit de weg van de meeste rooms in Athene. De ontvangst voelt niet heel hartelijk en alles schreeuwt "hobby-project". Het is best een zooitje en hangt van ellende aan elkaar. De hond was wel heel lief!

Nou goed, Blind Mode. Je zit op de bank in je strandhuis als de stroom ineens uit valt. Om de een of andere reden besluit je vervolgens je badpak aan te willen doen. Op zich een okee set-up, al is het wel een beetje haha random. Vanaf hier gaat het alleen maar bergafwaarts. De kamer is klein en ik zou aanraden met max 2 mensen te spelen. Alles voelt zo goedkoop mogelijk gemaakt. Er is 0 sfeer omdat alles donker is. Er is 0 sound design behalve wat "grappige" sound effects waar je al snel meer dan genoeg van krijgt. Het enige wat je hoort is de host die letterlijk door een slurf in de muur tegen je praat. Succes met dat verstaan. Succes ook voor de host met jou verstaan, aangezien dat best moeizaam gaat.
Het is trouwens verstikkend warm in de kamer. We speelden hem in hartje zomer en kwamen er op locatie achter dat deze kamer niet geventileerd is, nog airco bevat. De veel te warme ontvangstruimte voelde in vergelijking verkoelend aan.

Als de puzzels leuk waren was dit mogelijk nog een okee kamer geweest, maar dat geluk heb je hier niet. Op twee puzzels na is het nooit essentieel dat de ruimte donker is. Het zijn reguliere basic puzzels die toevallig in het donker zijn en daardoor moeilijker worden. Dit voelt zo verschrikkelijk lui aan, vooral omdat die puzzels verder niet bepaald creatief zijn.
Er heerst 0 flow. Het eerder genoemde hintsysteem wordt veel te veel gebruikt tot op het punt dat je letterlijk een gesprek met de host aan het houden bent. Bij deze een mooi voorbeeld van hoe deze kamer verloopt: "Ga nu daarheen. Ja daar. Nee, meer naar links. Pak dat vast. Okee, druk maar. Hier is hoe je dat oplost." Dan wordt ineens je puzzel halverwege de oplossing door gedrukt en de sleutel die je er van krijgt werkt niet op enig slot. Dit wordt vervolgens niet opgemerkt voor meer dan 10 minuten terwijl je blijft herhalen dat het niet werkt. Uiteindelijk vraagt de host: "Waarom is de sleutel nog niet gebruikt?" "Ja, omdat ik al 10 minuten zeg dat hij niet werkt!" "Weet je dat zeker?" "JA!" "Okee, doe je ogen dicht en ik kom naar binnen om het te fixen." You can't make this shit up...

Na meer dan een uur deze marteling opnieuw en opnieuw mee te hebben moeten maken staan we buiten. Zonder ons ook maar aan te kijken duwt de host ons nog net niet opzij om de kamer in te rennen en alles klaar te zetten voor de volgende groep. Er wordt geen contact gemaakt. Er wordt niet gereageerd op pogingen om hem aan te spreken. Geen excuus voor alle problemen. Geen napraat.

Way Out? More like Stay Out! Dit was helaas een van mijn slechtste ervaringen met escape rooms. Ik kan deze op geen enkele manier aan mensen aanraden. Het andere duo had wel een okee ervaring, dus misschien heb je er zelf meer aan. Als je denkt dat het concept grappig is kan je er misschien meer uit halen dan ik. Naar mijn mening zijn er echter veel betere manieren om je tijd te spenderen.