Receive notifications?
Do you want to receive notifications?
Enthousiast speler met kamers gespeeld in Nederland, België, Duitsland, Tsjechië, Bulgarije, Hongarije, Polen, en Griekenland. Ik hou van ervaringen die de grenzen van het escapen opzoeken en spelers op meerdere manieren uit hun comfort zone halen.
Als je vragen hebt over enige kamers die ik gespeeld of gereviewed heb, stel ze dan gerust!
Persoonlijke Favorieten:
Verder gespeeld:
-Ciao Dinero - Escape Room Katwijk, Katwijk (Escape To Go)
-Hotel Wonderland - Hotel Wonderland, Slaghoedje (Onderdompeltheater)
-Wasteland Rebellion - DarkPark, Vlaardingen (Lasergame)
-Sector - My Escape Club, Amsterdam (Fysieke opdrachten)
-Real Life Game Wereldhavendagen, Schiecentrale Events ("Escape Room")
-Escape Tour Nijmegen - Escape Tours (City Game)
-Doloris' Meta Maze, Tilburg (Art Maze)
04-09-2019
243 reviews
289 Rooms played
99.6% escapepercentage
0 reviews
6 played games
2 forum posts
4 team members
52 Rooms played
4 team members
59 Rooms played
Ik moet zeggen dat ik het afgelopen jaar niet weggeblazen ben door de Nederlandse scene. Terwijl veel escape rooms nieuwe kamers hebben heb ik niet echt iets gespeeld wat verfrissend was. Het zijn leuke kamers, maar niks had me echt. Zoltar Spreekt stond op de planning vanwege de plotse toename aan positieve reviews en met goede zin en lage verwachtingen staan we voor de deur.
De ontvangst is mooi aangekleed en je ziet gelijk waarom het bedrijf Escape Café heet. Ik zou het geen probleem vinden om hier gewoon even te borrelen, maar daar zijn we hier niet voor. Hoewel ik me mentaal voorbereid had op de gewoonlijke ellenlange instructies die we krijgen bij vrijwel alle escape rooms is dat hier gelukkig anders. We krijgen enkel te horen waar we beginnen en...dat is het. Ga maar lekker spelen! Dat hoef je me geen twee keer te zeggen!
Vanaf het begin ziet het decor er heel mooi uit, met goede afwerking. Gebaseerd op het thema verwachtte ik een heel ander verhaal dan wat we krijgen, maar ik klaag er niet om. Het verhaal is origineel en goed uitgewerkt. Het werkt opzwepend en we voelen ons betrokken in deze wereld. De kamer is mooi en blijft verrassen met constante onverwachte wisselingen van thema en sfeer. Er is gedacht aan geur, afwerking, en kleine details die het spel levend houden. Daarnaast is de kamer veel groter dan verwacht en blijft het spel maar gaan. Intussen word er met het ene leuke idee na het andere gegooid. Er is zelfs een stuk dat ik met al mijn kamers ervaring niet eerder ergens anders heb gezien en dat zo ontzettend simpel, maar toch uniek is. Ik snap niet hoe ik dit niet eerder heb gezien, want dit werkt zo ontzettend goed. We waren over dit idee enorm enthousiast en ik zou graag zien dat meer bedrijven dit soort creatieve ideeën proberen.
Het spel blijft variëren en voelt bijna als meerdere spellen door elkaar. Dat zonder een rommeltje te worden. De puzzels spelen lekker door en vereisen goede communicatie, vooral richting het einde. Er is ook gewoon lekker veel te doen. Wat ik enorm waardeer aan de kamer is hoe het onthaast. Je krijgt hier echt dat gevoel van: er is geen haast nodig, geniet gewoon even rustig. Aan het einde zitten we daadwerkelijk aan de 75 minuten speeltijd en ik wilde niet dat het zou stoppen.
De eigenaren zijn trouwens super lieve mensen die dit echt uit liefde doen. Ze zijn duidelijk enorm enthousiast en willen niks liever dan gewoon een heel goede escape neerzetten. Ik gun ze van harte dat meer mensen komen spelen.
Zoltar Spreekt heeft mijn verwachtingen overtroffen. Dit is een van de weinige nieuwe kamers waar ik van kan zeggen dat het echt wat toevoegt aan de scene. Een stijl en ideeën die eindelijk eens wat nieuws bieden. Gelukkig is het daarbij ook gewoon een supergoede escape room. Ik kan mierenneuken....maar dat gaan we niet doen. Ga lekker spelen!
Voor mij blijft The Vault een van de meest verbluffende ervaringen van Nederland. Sherlocked heeft een uniek beeld op totaalervaring met een insteek die de bekende Nederlandse stijl van escapen mengt met een heerlijke eigenzinnigheid. Des te meer reden dat ik enorm uit keek naar The Alchemist. Met aanzienlijke verwachtingen staan we klaar op de afgesproken locatie (die eerlijk gezegd wat duidelijker mag) klaar voor ons ene doel: het ritueel van Ascension.
We zijn begonnen! De intro is zoals verwacht in character, al kan hij wat mij betreft nog wat overtuigender. Nu voelt het nog wat simpel en gehaast. Mensen met enige ervaring met mindfucks zien de eerste (vrij overduidelijke) stap al aankomen, maar dat maakt het niet zozeer minder tof. Zodra we de daadwerkelijke kamer in stappen word ik overvallen door gemengde gevoelens. Aan de ene kant is de ruimte ongelofelijk mooi. Een prachtig ingerichte, sfeervolle, en authentieke ruimte met gigantische props die duidelijk speciaal voor de kamer zijn gemaakt. Dit is peperduur handwerk wat zonder twijfel jaren moet hebben gekost. Waarom dit dan naast onbewerkte muren hangt en de afwerking toch zo vaak ontbreekt gaat mijn pet te boven. Kabels en ventilatieschachten zijn zichtbaar naast antieke houten kasten en dat klopt gewoon niet. Blijkbaar hadden ze bij deze kamers niet evenveel moois van het pand zelf om mee te werken en moesten ze er veel zelf in zetten, maar waarom er dan niet gekozen is voor een goedkopere en bewerkelijkere locatie snap ik niet.
Dat neemt niet weg dat The Alchemist echt vet kan zijn. De verschillende effecten zijn zeer indrukwekkend en de puzzels vermakelijk. Er is een sterk feedbacksysteem wat op een extreem vervullende manier duidelijk maakt hoe je dichterbij je doel komt. De opbouw door de kamer heen is duidelijk en er zit iets magisch in hoe elke puzzel tot zijn conclusie komt.
De gemengde gevoelens blijven echter terugkeren door de kamer heen. Aan de ene kant is het duidelijk dat Sherlocked een uiterst uniek visie heeft en de middelen om die uit te voeren. Aan de andere kant zijn er flinke onderdelen dan weer zo gebrekkig dat je denkt "hoe zie je dit niet?" Het decor is wisselvallend fantastisch en oerlelijk. De afwerking is strak en dan weer slap. De puzzels zijn creatief en passend, maar te makkelijk, te weinig, en jemig wat is dat hintsysteem klote. De setting is mooi, maar het geluid en het licht worden zwaar onderbenut. Het einde is vet, maar het overvalt ons na al 47 minuten doodleuk spelen!
Dan nog een aardig pijnpunt: de prijs. 239 euro voor 5 mensen is wel heel veel gevraagd, vooral voor 47 minuten speeltijd. Het erge is dat ik snap waarom de kamer zo duur is, maar me afvraag of dat het wel waard is voor de speler. The Alchemist gebruikt namelijk veel peperdure en unieke effecten. Dit zijn dingen die je nergens anders ziet en echt heel tof zijn (en nee denk niet aan de inmiddels uitgespeelde schuivende kamers), maar is dat dat peperdure toegangskaartje waard? Dat weet ik nou net niet.
The Alchemist maakt zonder twijfel indruk, ook bij het internationale publiek, maar of ik het daar helemaal mee eens ben? De kamer is vet, maar er zitten flink wat pijnpunten aan die ik niet van Sherlocked verwachtte. De kamer is eerlijk gezegd veel te kort en mist inhoud, vooral voor de prijs die gevraagd wordt. Daarnaast vind ik de kwaliteit te wisselvallig om het in mijn beeld toe te laten behoren aan de top van Nederland. Aan de andere kant is wat wel werkt behoorlijk indrukwekkend en uniek. Overwegend is de ervaring positief, maar wel een waar ik kritisch en wat teleurgesteld op terug kijk.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 8.5
Je zou zeggen dat het idee van terug gaan naar de middelbare school al eng genoeg is. Toch heeft Immersive Escapes dit idee gepakt en besloten er een escape room van te maken. Ik hoorde zo veel verschillende dingen over deze kamer. Dat het te moeilijk puzzelen is of te veel, dat je duizenden hints krijgt, maar dat de kamer zelf zeker goed was. Dat maakte me altijd een beetje angstig om de kamer te proberen, maar ik moest er toch maar eens aan geloven.
Je hebt zat gratis parkeerruimte op het industrieterrein en de ontvangst van de kamer is netjes. Het is me niet helemaal duidelijk of de host nou een karakter speelt of gewoon zichzelf is. We wisselen de hele tijd tussen praten over 'nablijven' en dan toch praten over 'de escape room'. Kies dan liever een van de twee. Trek een conciërge pak aan en wees een beetje plat of ga compleet buiten character praten.
Het valt op hoe veel er van tevoren wel niet uitgelegd wordt. We zullen anders moeten denken, doe niet dit, doe niet dat, doe wel dit, kijk vooral hier, en gooi er nog wat niet subtiele hints doorheen voor wat we moeten gaan doen. Dit is wel veel, vooral omdat we nog niet eens aan het spelen zijn. Als dit nodig is, misschien moet er dan wat getweaked worden in het spel? Afijn, we zijn begonnen.
Het decor lijkt eng veel op een middelbare school. Als ik de schermen zie met de klassen en hun lokalen, de afgetrapte bureautjes, en kluisjes krijg ik al bijna een beroerte en een post-traumatische flashback, maar laten we daar niet op doorgaan. Het punt is dat het decor overtuigend is. Het plot is complex, maar als je gewoon een beetje oplet prima te volgen. Ik vond het een heel creatief verhaal en het wordt tof uitgevoerd in de kamer. De gestage ontwikkeling van het verhaal geeft Stephen King vibes terwijl de kamer steeds spannender wordt. De sfeer hier is iets heel bijzonders dat ik niet eerder in een Nederlandse kamer gezien heb. Belichting en geluid zijn fantastisch en vooral naarmate het spel vordert wordt dit steeds beter. Daar komt bij dat de kamer groot is (150 m2) en het verloop goed gebruik maakt van die ruimte.
De puzzels zijn uitdagend, uitgebreid, en misschien wat anders dan de meeste escape rooms, maar absoluut niet onmogelijk. Het speelt lekker. Er komt wel echt veel informatie op je af en als je zo'n speler bent die elk hoekje van de kamer helemaal uit wil pluizen is dit misschien niet voor jou. Je zal hier vanaf het begin moeten filteren en veel dingen heb je gewoon niet nodig. Als je dit kan accepteren speelt de kamer heerlijk. Het hintsysteem wordt vrij makkelijk gebruikt en we krijgen snel hulp die misschien niet altijd nodig is. Ik vond het niet bemoeizuchtig of storend, maar soms wel net te makkelijk. Geef de spelers meer ruimte om zelf even na te denken.
Als de kamer de tweede helft in gaat wordt het kwaliteitsniveau al helemaal opgeschroefd. Waar de eerste helft misschien wat gewoontjes was, is dit deel waar de kamer schijnt. De effecten zijn bekend voor een ervaren speler, maar hun gebruik in het spel zijn echt tof gedaan. Dat je denkt huh, maar wanneer dan? Hier heeft Immersive Escapes echt iets tofs en unieks neergezet wat me verraste. De conclusie kan denk ik nog iets toffer, maar is een mooie afronding op deze reis.
Het is spijtig dat het begin van Borgesius zo verdelend was voor mensen, want wat hier staat is echt heel tof. De voornaamste verbeterpunten zijn dat het allemaal wat minder complex mag en dat de hints wat meer op zich mogen laten wachten, maar daarbuiten heb je hier een geweldenaar van een kamer. Als hier nog iets nieuws komt ben ik er graag bij.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in October 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
Terug naar Code Agency! De laatste keer dat ik hier was was in 2021 op een roadtrip door Duitsland heen. Toen viel Sceptre of Light mij erg in de smaak en was Poltergeist een scarefestijn van jewelste. Deze keer komen we voor Hekate's Tears en It Is Back! We beginnen met Hekate om in te komen. Het ontvangst is wat meer massaal dan de vorige keer. Erg efficient is het niet en het voelt fabriekachtig. Onze host is lief, maar lijkt het zelf ook wat spannend te vinden. Zoals gewoonlijk in Duitsland krijgen we een waslijst aan nutteloze informatie die je alleen aan complete nieuwelingen zou vertellen mee voor we naar binnen gestuurd worden. De intro is vrij wat je verwacht, maar kan meer oomph hebben door wat sterker acteerwerk en door het niet te laten doen door de host die je net alle regels uitgelegd heeft. We maken de (onovertuigende) overgang naar onze eerste locatie en gaan te werk.
De ruimtes zijn zoals gewend van Code Agency mooi gedecoreerd en, anders dan ik in veel reviews zie, goed onderhouden en afgewerkt. Er is mooi nagedacht over de belichting, al vind ik het geluid te zacht en voelen de ruimtes snel sfeerloos en statisch. Het helpt niet dat de ruimtes vrij klein zijn. Ze voelen meer als kleine ruimtes waar je doorheen escaped. Daarnaast hoor je de host in de kamers achter je alles resetten. Ik ga hier nooit echt lekker op in de sfeer. De doorgangen tussen de verschillende ruimtes en het verloop vind ik wel leuk gevonden.
Het verhaal is in essentie simpel. We gaan een wereldreis maken door te teleporteren tussen verschillende locaties om magische stenen te vinden die we dan bij een ritueel aan het einde kunnen gebruiken. Daardoor gebeuren goede dingen en daar houden we van. Hoezee! Dit klinkt in essentie precies als Sceptre of Light, alleen maakt Hekate gebruik van een aparte gimmick. Elke ruimte heeft namelijk een vaste tijd dat je er bent voordat je door moet. De puzzels in de kamer zijn optioneel en je kan alleen maar meer punten krijgen voor je eindscore. Dit betekent dat je sowieso 70 minuten speelt, maar er gaat ook wat van de lol af voor mij. Er zit te veel haast achter. Sommige puzzels duren veel langer dan anderen. Dan kan je gewoon je tijd verspillen terwijl je intussen andere dingen had kunnen doen. Andere puzzels gaan heel snel terwijl anderen net die ene stap missen en dan moet je maar gewoon blijven proberen terwijl je tijd weg tikt. Sommigen van ons zitten lang aan een puzzel terwijl de rest de hele ruimte oplost. Je hebt dan ook niet de tijd om even in te halen en rustig aan te doen met elkaar. Sommige mensen vinden het waarschijnlijk een leuke uitdaging, ik vond het eerlijk gezegd de gezelligheid er af halen.
Hekate heeft mij met gemengde gevoelens achtergelaten. Aan de ene kant is het een grote mooi gedecoreerde kamer met een tof verloop, maar ook eentje die sfeer mist en gezelligheid. Waar ik bij Sceptre of Light echt genoot voelde ik me hier toch te veel door de kamer geduwd. Geef hem vooral zelf een kans, misschien ligt het model je beter. Het was een leuke opwarmer, al wel aan de prijzige kant.
7.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 7.0
Service: 8.0
0 likes
Het is eindelijk tijd voor It Is Back! Deze kamer kreeg steeds meer hype en ook kennissen van mij die hem al gespeeld hadden waren erg enthousiast. Nou heb ik niet de beste ervaring met IT-kamers, maar dit klonk alsof het de uitzondering zou zijn. De kamer begint met een jammerlijke intro, aangezien het gewoon de host is die een petje op doet en vervolgens doet alsof ze een karakter in het verhaal is. Onze opdracht is simpel en iedereen die de films gezien heeft weet wat we kunnen verwachten: Kill die clown!
Het decor ziet er weer geweldig uit en de sfeer zit er goed in. De kamer is lekker eng verlicht, de dreigende klanken dreunen uit de speakers, en we voelen ons bedreigd. Alles staat klaar om hier een topervaring van te maken en dat...gebeurt niet. Soms kom je een kamer uit met lovende reviews en denk je "hebben we nou echt hetzelfde gespeeld?" Voor mij is It Is Back deze kamer. Het concept is me hier duidelijk, maar voor mijn gevoel is het totaal niet uitgewerkt. Laten we beginnen met het spelverloop. Ik heb het idee dat ik deze hele kamer nauwelijks wat gedaan heb. De puzzels stellen helemaal niks voor en komen vaak terug op zoeken en dan iets op de juiste plek zetten. Daarnaast zitten we met een schelle porto als hintsysteem waar ik dus echt een bloedhekel aan heb. Hadden we niet iets in character kunnen bedenken? Een jammerende hallucinatie of iemand die met je communiceert door de riolering?
De acteur wordt voor mijn gevoel compleet onderbenut. Zijn introductie komt een beetje flauwtjes over en de hele tijd lijkt het niet duidelijk te zijn wat zijn toevoeging nou is. Er zijn nauwelijks scares of chases en op een of twee momenten na maakt het geen indruk. Waar ik normaal vind dat horrorkamers je te graag te snel bang willen maken is het hier omgekeerd. We worden te veel tijd en ruimte gegeven waardoor je gewoon weet dat er niks gaat gebeuren en het is voorspelbaar wanneer het wel gebeurt. Er is een specifiek stuk dat zich prachtig leent voor een doodenge ervaring en daar doen ze helemaal niks mee!
Het einde van de kamer is indrukwekkend en een (vrij letterlijke) klap op de vuurpijl, maar daar staan we al na 37 minuten ontspannen spelen. Ik speel met een team dat een hekel heeft aan haasten, dus dar ligt het niet aan. Dat vermindert de impact behoorlijk.
Is dit een slechte kamer? Nee, eerder ondermaats uitgewerkt. Wat hier staat is best vet! Het decor is mooi, de sfeer goed, de kamer is groot, en de doorloop is vet bedacht. Echter kwam ik er behoorlijk teleurgesteld uit. Een onderbenutte acteur, een veel te korte speeltijd, en saaie puzzels zijn niet wat ik verwachtte voor dit prijskaartje. Misschien heb jij een andere ervaring als je hem speelt. Als ik de reviews zie valt de kamer klaarblijkelijk bij anderen in de smaak, maar ik ging zelf teleurgesteld naar huis.
6.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 5.5
Service: 8.0
Played in October 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes 37:00 min
0 likes
Je ziet een Western-thema voor mijn gevoel zelden bij escape rooms. Aan de ene kant is het natuurlijk een herkenbaar thema waar je verwachtingen bij hebt, maar aan de andere kant is het dan ook weer extra storend als die verwachtingen niet waar worden gemaakt. De vorige keer bij Unlock Adventures was leuk, maar met kritiekpunten. Toen mochten we al even kijken wat ze hier gingen doen en dat zag er erg goed uit. Onze ontvangst is deze keer hartelijk en onze host geeft ons alle tijd. Hij heeft er zelf duidelijk lol in. Mooi zo, een goed begin.
De kamer begint leuk met een opdracht waarbij we gelijk in het diepe worden gegooid. Deze kamer valt of staat op hoe goed je team kan communiceren en dat merken we gelijk. We puzzelen veel samen, maar ook onafhankelijk van elkaar worden we getest. Wij zijn met zijn 3en en dan blijkt het al helemaal een uitdaging. De Western is bomvol puzzels gepropt en ondanks dat de kamer vrij klein is voelt deze veel groter door een creatieve inrichting van ruimte en gebruik van hoogte. Speel hem met 3 of 4 ervaren spelers. Grote onervaren groepen gaan hier een chaos worden. Over het algemeen speelt het lekker door, al irriteer ik me kapot aan dat de hints hier niet in thema zijn. Gewoon de host die droog over de intercom praat. Dat haalt je er dan zo uit.
Hoewel de kamer maximalistisch is ingericht qua puzzels en spel, valt dat qua afwerking dan weer heel erg mee. Het is jammer als je merkt dat hele stukken van de kamer gewoon niet ingericht zijn of minimalistisch gedecoreerd zijn terwijl andere delen er dan juist weer goed uit zien. Dit geldt ook voor sommige puzzels die nul reden hebben om in het verhaal te bestaan en gewoon onafgewerkte puzzels zijn. Dit is jammer, maar het beperkt de flow gelukkig niet. We gaan het hele Western stadje door om ons doel te bereiken en aan het einde hebben we het gevoel echt een reis te hebben gemaakt. We eindigen dan met een puzzel die ronduit bizar te noemen valt. Ja, dit is cool en een passend einde, maar wauw dit is onveilig. Niet alleen voor je spelers, maar ook voor je kamer. Ik vraag me ten zeerste af of en hoe lang dit te onderhouden valt.
Western Escape is een enorme verbetering op de vorige kamers van Unlock Adventures. De gameflow is geweldig, de inrichting van de ruimte is slim bedacht, en het is een goede uitdaging voor ervaren spelers. Daarentegen blijven de problemen van de vorige kamers hier ook terugkomen, met name de slechte afwerking van puzzels en decor. Als dit aangepakt zou worden dan zou je echt een heel dikke kamer hebben. Nu is het in ieder geval een uitdagende puzzelkamer die ik vooral de ervaren spelers aan kan raden.
2024 October 25
Hoi Casturii,
Bedankt voor je uitgebreide review. En fijn dat je hebt genoten van onze Western Escape.
Zou je jouw ervaring met puzzels die niet in thema zijn willen verduidelijken?
8
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in August 2024
Played with 3 persons
Escaped: Yes
0 likes
Het heeft jaren op zich laten wachten, maar Expedition Bermuda is er eindelijk. Toen ik hier in 2020 voor de laatste keer was zou de kamer al goed onderweg zijn qua bouw, maar dat pakte blijkbaar anders uit. Het enige dat we weten is dat we een missie hebben om een verdwaald schip te redden van de befaamde Bermuda driehoek. We stappen in de helicopter en away we go!
We beginnen met een sfeervolle overgang naar het schip. Het is tof hoe zo een klein moment je je al veel meer in de sfeer kan laten wanen. De sfeer houdt de kamer trouwens de hele tijd goed vast met een prachtig decor, top afwerking, en goede belichting. Het geluid klinkt ook lekker. Ik had qua licht en geluid wel op wat meer dynamiek gehoopt. De verschillende ruimtes verliezen al snel hun mysterieuze sfeer aangezien daar weinig mee gespeeld wordt. De ruimtes zijn allemaal wel heel anders en passend ingericht. De sfeer verandert hierdoor vaker en het geeft de bouwers ook de kans om te laten zien wat ze allemaal kunnen met dit thema. Ik was bang dat we hier vooral in donkere scheepsgangetjes zouden zitten, maar niks is minder waar. Er zitten ook wat toffe effecten in die ik niet verwacht had.
Het plot verdient wat aandacht, want wat is dit toch een teug frisse lucht. Het is uiterst uniek en bevat een boel humor. Ondanks dat de kamer duidelijk goed over nagedacht is neemt het zichzelf niet helemaal serieus en dat is fijn. Het moet gewoon leuk zijn.
De puzzels zijn passend in de verschillende thema's en verrassend uitgebreid. Meerdere puzzels kunnen lang duren en bevatten veel stappen. Ik kan me voorstellen dat als ze niet lekker klikken met je, je hier nog wel eens lang bezig kan zijn. Gelukkig loopt het op een enkele uitzondering na heerlijk door. We worden intussen heen en weer gestuurd en voelt het aan het einde alsof we elke ruimte helemaal uitgespeeld hebben. Het einde is hilarisch en een prachtige boost aan energie.
Toch ben ik het niet helemaal eens met de 10en hier. Het is een lekkere escape room en een van de betere die Nederland in een tijd heeft gezien, maar het is niet op dat niveau dat ik nog dagen er na over praatte hoe vet het was met mensen. Dat is niet zo zeer dat er iets mis is met de kamer, het was gewoon niet op dát niveau voor mij. Ik heb het er echt naar mijn zin gehad en ik kan zeker iedereen aanraden om te spelen, maar ik denk dat de hype die de kamer nu krijgt misschien iets te hoge verwachtingen schept. Er zit duidelijk veel liefde in en de kamer steekt ver uit boven de twee anderen die hier staan. Verwacht een toffe escaperoom met goede flow, uniek verhaal, en topdecor.
Vandaag spenderen we een hele dag bij Escape Rush te Brussel om al hun vier kamers te spelen. We beginnen bij Submarine Bunker. Ze hebben hier echt een ontzettend vette ontvangstruimte neergezet. We komen binnen bij een kledingwinkel genaamd Ravenswood. Er staat nergens een logo of ook maar een hint dat je bij een escapebedrijf bent, op de flyers na. Dit bedrijf is een cover voor de echte Ravenswood, dat geheim agenten op gevaarlijke missies stuurt door ze te laten tijdreizen. Hoewel dit briljant is uitgevoerd wordt dit totaal niet doorgetrokken door het personeel. Alles is perfect op zijn plek om het personeel je op te laten halen en te vragen of je komt voor "een Russisch pak" of "Japanse schoenen" om zo de ervaring door te trekken, maar in plaats daarvan is het gewoon escape roompersoneel. Ik vraag me af of de eigenaren dit zo bedoeld hebben. De intro voor elke kamer is trouwens hetzelfde en is duidelijk niet berekend op meerdere groepen tegelijk of dat je meerdere kamers op een dag speelt. Elke kamer begint met een video die alle regels uitlegt, maar het personeel legt de strekking van de video daarna opnieuw uit. Waarom dat dubbelop?
Nou goed, de kamer zelf. De echte intro van de kamer is een toffe briefing door een video met dik geluid. Het daadwerkelijke tijdreizen snap ik eerlijk gezegd het nut niet van en het is ook totaal niet overtuigend gedaan. Als we dan eenmaal de kamer instappen is het een ander verhaal. Het decor ziet er fantastisch uit en de kamer is groot. Niet alleen qua vierkante meters, maar ook qua hoogte maakt de kamer indruk. Dat mooie decor zwakt richting het einde behoorlijk af, maar dat haalt niet weg dat hier duidelijk een flink budget achter zit. Wat me dan weer verbaast is hoe sfeerloos de kamer is. Ik mis leven. Er is nauwelijks geluid en qua effecten of licht wordt er eigenlijk helemaal niks gedaan. Dat is dan enorm zonde, want daardoor mist de kamer de spanning en de dreiging die je wil. De missie is nooit dringend genoeg.
Het verhaal is simpel, maar duidelijk. Stop de lancering van drie kernkoppen. De puzzels gaan ons goed af en bieden net die goede hoeveelheid uitdaging. Alles past mooi in thema en op de stroeve eindpuzzel na hebben we eigenlijk geen problemen. Ondanks dat we niet gehaast spelen zijn we snel klaar. Na iets meer dan een half uur is het over en wordt de missie op een voldoenende manier afgesloten. Wel is het dan raar dat je moet wachten tot de host je komt ophalen uit de kamer. Je wil nu juist als de wiedeweerga terugreizen naar Ravenswood en je overwinning vieren, maar dat zit er niet in. Napraten zijn ze hier ook niet van. Verder is het personeel vriendelijk en drankjes zijn tot mijn weten inclusief. Mogelijk is het een cultuur- of taalbarrière.
Hmmm. Ik heb heel gemengde gevoelens over deze kamer. Over het algemeen vond ik het een zeer positieve ervaring. Een grote, uitgebreide, mooi gedecoreerde kamer die heerlijk doorpuzzelt. Tegelijkertijd mis ik sfeer, totaalbeeld, en dat zetje dat dit nou echt vet maakt. Het kost niet veel moeite om dit een totaalervaring te maken, maar die stappen zijn niet genomen. In ieder geval is dit een leuk begin aan onze dag bij Escape Rush.
Dit is kamer twee bij Escape Rush. In plaats van Rusland verplaatsen we ons nu naar de VS van A om binnen te dringen in het befaamde gebouw van de president. Wederom heeft Escape Rush hier alle kans om een fantastisch immersive intro te doen, maar slaan ze de plank mis. Het verhaal achter Ravenswood en het thema lenen zich er zo voor om spelers vanaf de voordeur te behandelen als geheim agenten, maar dan worden we toch de hele tijd aangesproken als de spelers voor de escape room. Ook hier bekijken we weer een video van hoge kwaliteit over de regels die dan opnieuw opgehoest worden door onze host. Ik snap niet waarom de video niet gewoon genoeg is, maar vooruit. Het tijdreizen blijft onindrukwekkend en ik vind het ook niet nodig voor enig van de verhalen. Nu is aan ons de opdracht om de oval office van de Amerikaanse president binnen te dringen om iets belangrijks veilig te stellen voor onze organisatie.
Net zoals bij Submarine Bunker ziet het er decor hier heel goed uit en is de kamer goed verzorgd. Je kan zien dat hier een flink budget achter zit. De kamer is groot met een hoog plafond en dat maakt de missie veel indrukwekkender. Net zoals bij Submarine Bunker had ik oprecht verwacht dat dit een single room zou zijn, maar nee. Onze missie voert ons langzaamaan naar de oval office toe en die opbouw maakt de missie veel geloofwaardiger en leuker. Toch mis ik weer de spanning. Je bent hier in een van de zwaarst bewaakte gebouwen ter wereld binnen gedrongen. Je zou toch verwachten dat je je hier niet op je gemakt voelt, maar het voelt alsof je doodleuk binnen banjert. Er is op meerdere stukken zelfs geen geluid en verder wordt er niks gedaan om de spanning te verhogen. Je kan dit zo makkelijk fixen, een bewaker die langs loopt, even iemand die op de deur klopt met een "Mister president?" of iets om het white house te laten leven. Nu sta je nog gewoon op een escape room setje. Het is wel een indrukwekkend setje. De oval office ziet er ook echt uit als de oval office en het is vet om daar gewoon in te kunnen staan.
Blijkbaar is dit de meest uitdagende kamer van Escape Rush, al komt dat niet door het niveau van de puzzels. De kamer kan uitdagend zijn, maar is dat eerder door eerlijk gezegd vreemd design. Meerdere puzzels draaien om gewoon dingen blijven proberen totdat iets lukt of het observeren van details die eerlijk gezegd niet duidelijk zijn. Er zijn meerdere puzzels waar wij als ervaren spelers wel een logische conclusie aan kunnen knopen, maar vooral als je weinig ervaring hebt zijn dit behoorlijke denkstappen. Hoewel we lekker doorspelen is dit van alle kamers van vandaag degene met het minste spelplezier. Het einde is ook bij lange na niet zo voldoenend als je hoopt. Dan heb je ook weer dat rare einde met dat je moet wachten tot de kamer binnen komt. Ik zou hier veel liever terug ontsnappen naar Ravenswood als agenten op onze geslaagde missie. Napraten zijn ze hier ook niet van, al is dat bij deze host duidelijk door een taalbarrière. Verder is het personeel vriendelijk en drankjes zijn tot mijn weten inclusief.
Waar deze kamer mij meer kon overtuigen dan Submarine Bunker qua decor zijn de puzzels hier gewoon wat minder. Verder is het totaalbeeld van Ravenswood gebrekkig en mis ik die 'wauw' die de kamer met een paar simpele stappen zo kan hebben! Alsnog is het een toffe, uitgebreide escape room die een mooie bijdrage is aan onze dag hier.
8
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.0
Service: 8.5
Played in August 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Tokyo Lab is onze derde kamer bij Escape Rush vandaag. De eerste twee kamers waren leuke escape rooms, maar niet goede redenen om helemaal naar Brussel af te reizen. Tokyo Lab zou de eerste kamer zijn die ons weg zou blazen, aldus het personeel. Ondanks die belofte merk ik ook bij deze kamer weer het totaalbeeld van de intro. We hebben weer precies dezelfde intro en weer een host die ons gewoon aanspreekt als spelers ipv geheim agenten. Je hebt hier alles klaar staan om vanaf de voordeur een totaalervaring te bieden en je doet het gewoon niet. Waarom? Dan weer het bekende riedeltje van een video met de regels, al heeft deze host wel het inzicht om het niet zelf nog een keer te herhalen. Dan het onnodige en onindrukwekkende tijdreizen en we zijn er. Deze hele intro kan zo veel cooler, vooral gezien wat er al staat.
We gaan naar Tokyo om de wereldwijde uitbraak van een dodelijk virus te voorkomen. Hmmm, waar heb ik dit eerder gehoord? Kun je merken dat deze kamer is gemaakt in coronatijd? De eerste indruk van de kamer is heel positief. Het decor is hier nog indrukwekkender dan de kamers tot nu toe en is ontzettend mooi ingericht en afgewerkt. De kamer is hoog en wederom uitgebreid qua vierkante meters. Het barst van de details, maar zonder te storen met te veel ruis. Blijkbaar hebben ze voor deze kamer een reis naar Japan van twee weken gemaakt om onderzoek te doen en dat zie je terug. Je waant je echt op een straat in Tokyo. Na een tijd verandert de setting en dat is iets minder indrukwekkend gedaan. Het is weer heel mooi gemaakt, maar hier zie je wat makkelijker de beperkingen en dat is jammer. Verder hebben ze hier ook het een en ander gepikt van het spel Portal. Als je dat spel kent ga je hier iets heel herkenbaars tegen komen...
Ik mis toch weer leven en reuring. Je zou verwachten dat je de vibe van Tokyo ook zou overnemen, maar dat valt tegen. Het geluid is nauwelijks aanwezig en Tokyo voelt uitgestorven. Een klapperend luik bij een raam, het geluid van een vogeltje, of lampjes die in sommige woningen aan en uit gaan zouden de hele ruimte zo veel meer indrukwekkend maken. Nu is het vooral een indrukwekkende set.
De flow is hier wél goed en er zitten een paar creatieve puzzels in de kamer. Anderen voelen dan weer te makkelijk en anderen zijn bijna expres zo obscuur gemaakt dat je je afvraagt of dit allemaal door hetzelfde team is ontworpen. Vooral een puzzel richting het einde is gewoonweg bizar gemaakt en lijkt vooral gemaakt om je tijd te verdoen en frustratie op te wekken.
De kamer heeft een hogere fun factor dan de andere twee tot nu toe en lijkt veel meer open te zijn voor creatieve ideeën. De kamer is wat luchtiger, grappiger, en neemt zichzelf gewoon niet zo serieus als de eerste twee kamers. Richting het einde van het spel zit er een soort competitie-aspect tussen spelers bij sommige puzzels en dat is iets wat ik nog niet eerder heb gezien. Dit was niet geheel nodig, maar wel leuk! Het einde is voldoenend, al wordt het plezier ingehouden omdat we moeten wachten tot onze host ons ophaalt. Het daadwerkelijke ontsnappen na een succesvolle missie ontbreekt weer.
Op elk punt was Tokyo Lab tot nu toe de beste kamer van de dag, al zou ik het nog steeds niet genoeg reden vinden om speciaal hier voor naar Brussel te rijden. De gameflow is grotendeels positief, maar heeft soms schommelingen in kwaliteit en ik mis nog steeds sfeer. Verder vind ik het nog steeds storend dat ze hier alles klaar hebben staan voor een totaalervaring en er dan gewoon niet voor gaan. Hoe tof de kamer nu ook is en hoe zeer ik hem aan kan raden frustreer ik me aan hoe veel indrukwekkender het allemaal kan zijn bij dit bedrijf.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in August 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Dan zijn we alweer bij de laatste kamer van de dag aangekomen. Botanist Manor is de nieuwste kamer van Escape Rush die pas sinds kort dit jaar open is. Het is eerlijk gezegd verfrissend dat ze de kamer pas aankondigden nadat deze helemaal af was. Beter dan die kamers die jarenlang "binnenkort" open gaan. Ik ga het nog maar eens herhalen, maar bij deze kamer is het hele achtergrondverhaal met Ravenswood nog steeds vet, al mist het de finishing touch. De ontvangstruimte is mooi, het verhaal duidelijk, en alles staat klaar om ons hier vanaf de voordeur het verhaal in mee te sleuren, maar nee. We zijn alsnog gewoon spelers en het wordt behandeld als een escape room en dat is zo zonde. Alsof er een denkstap is gemist. De video van tevoren is voor de eerste keer in het (gebroken) Nederlands in plaats van Engels en de host herhaalt alle regels daarna onnodig nog een keer. Dan volgt het onnodige en onindrukwekkende tijdreizen weer. Ik snap zo niet waarom ze niet gewoon helemaal voor de experience gaan hier. Het is zo makkelijk te doen en toch doen ze het niet. Nou, hopelijk is de kamer in ieder geval goed.
Het blijft bij elke kamer hier weer leuk hoe die deur openvalt en het decor direct zo indrukwekkend is. Dit is weer super mooi gemaakt en ze hebben er duidelijk een flink budget tegenaan gegooid. Onze missie draait om het binnendringen van Botanist Manor vanwege een boel vermissingen in de regio van het huis, met een gigantisch leuke twist die ik dus al jarenlang hoopte te zien in een escape room. Deze is enorm leuk uitgewerkt en een toevoeging die de kamer onderscheidt van de rest van Escape Rush. Hoewel ze hier veel meer doen voor sfeer dan de andere kamers (er is eindelijk meer geluid) mis ik toch net nog dat stukje leven waar ik op hoopte. Het is allemaal wel heel strak en netjes hier. Het mag wat rommeliger, wat meer doorleefd.
We spelen heerlijk door en dit is met gemak de kamer van Escape Rush met de beste puzzels. Het niveau is uitdagend, maar nooit onmogelijk en ze blijven creatief. Met het thema dat ze gekozen hebben kunnen ze veel verschillende dingen doen en gelukkig nemen ze die ruimte. Er zitten helaas ook een paar suffe tussen dat je denkt van "Okee, we zijn weer in 2015."
Veel van de dingen waar ik bij de andere kamers op vast liep zijn hier verbeterd. Het verhaal is meer aanwezig en gewoonweg veel creatiever, de puzzels zijn echt goed, de fun factor en de leuke ideeën zijn helemaal losgeslagen, en de kamer heeft eindelijk sfeer. Dit is allemaal aanzienlijk beter!
Tegelijkertijd is dat losser omgaan met de ideeën ook een nadeel aan de kamer. Later in de kamer komt er een twist langs die geheel onnodig is en duidelijk overgenomen is van een bekende kamer uit Nederland. De uitvoering van dit idee is ook slap gedaan en het decor lijkt er zelfs niet eens op gemaakt te zijn. Ik weet niet of dit er in gezet is om mee te liften op een hype of om maar gewoon een mindfuck te hebben, maar het is simpelweg niet nodig en clasht met hoe de kamer tot op dat punt ontwikkelt. De finale van de kamer is dan wel leuk uitgevoerd, als niet een beetje goofy. Dan moeten we helaas weer wachten tot we opgehaald worden uit de kamer, in plaats van zelf te ontsnappen. Het blijft jammer, maar het personeel is oprecht enthousiast.
Het scheelt niet veel of je hebt hier een van de beste kamers van de Benelux staan. Er zijn bij deze kamer enorme stappen gemaakt relatief aan de drie voorgaande en dat kan ik alleen maar toejuichen. Echter mis ik hier nog steeds die totaalervaring die Escape Rush zo makkelijk zou kunnen leveren. Het zijn een paar aanpassingen en dan heb je hier een titaan op internationale schaal staan. Voor nu is dit in ieder geval een van de beste van België en een geweldige afsluiter van de dag. Botanist Manor maakte het verre rijden de moeite waard en ik kan hem absoluut aanraden!
9.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
Het blijft me verbazen waar je escape rooms kan vinden. Enigmania bevindt zich op de begane grond van een winkelcentrum en de overgang van de steriele winkels naar de sfeervolle ontvangstruimte kan niet vreemder aanvoelen. Waar je eerst tussen wat winkeltjes staat sta je ineens op een soort prachtig opgemaakt dorpsplein. Dit ziet er erg goed uit. Het personeel is helaas wat minder enthousiast en doet het duidelijk gewoon als bijbaan. De intro die ons de kamer in moet trekken is dus vrij halfhartig. Deze uitleg duurt ook langgggggggg. Ik weet niet wat het is, maar ze willen hier alles tot in het fijnste detail van tevoren uitleggen. Misschien zijn ze vooral beginners gewend, maar sommige van deze punten zijn wel heel banaal. Het is aan ons om het huis van Sherlock Holmes te onderzoeken terwijl hij niet thuis is aangezien hij de hoofdverdachte is van een lopende moordzaak. Noem het heiligschennis, maar ik vind het een aangename twist op het bekende Sherlock verhaal.
In de kamer zelf is het decor weer van hoge kwaliteit, al ontbreekt het plafond. Kijk omhoog en je ziet airco's en kabels lopen. Dat is nou echt zonde en het is niet de eerste keer dat ik dit in Duitsland zie. Is dit logistiek makkelijker ofzo? Het is zo storend. De sfeer is wel okee, maar we voelen niet die spanning of haast die we moeten voelen. Het licht en geluid kunnen vooral veel meer uit gehaald worden en voelen nu onderbenut. Het komt niet over dat we hier in hoog gevaar door het huis van 's werelds bekendste detective aan het rommelen zijn.
Behalve dat het het huis van Sherlock moet zijn is de verbinding met het bekende karakter heel dun. Er zijn geen verdere verwijzingen voor fans van de originele verhalen of belangrijke onderdelen voor het verhaal. Mijn vermoeden is dat het draait om Sherlock om te rechtvaardigen dat er overal puzzels zitten (ook al is het soms niet logisch dat die er zijn). Die puzzels zijn trouwens nog van een best uitdagend niveau! Er is nogal wat ruis en je moet hier goed kunnen bepalen wat belangrijk is en waar je langs moet kijken. Daarnaast heeft de kamer een rare structuur voor puzzels. Sommige onderdelen voor het einde van het spel krijg je al in het begin en sommige oplossingen maken het moeilijker om aan andere puzzels te beginnen. Er komt veel op ons af en ondanks dat we een soepele flow hebben zou ik deze kamer niet aanraden voor beginners. De ervaren speler kan hier qua puzzelplezier wel diens lol op!
Sherlock Holmes is een uitdagende puzzelkamer met een mooi decor. Aan de andere kant kan de sfeer levendiger en twijfel ik aan wat creatieve keuzes bij het puzzeldesign. Ik zou de kamer vooral aanraden om onderweg naar een andere kamer te spelen of als onderdeel van een dagje. Voor ons was het de enige puzzelkamer deze dag en zo kwam hij het best tot zijn recht.
Dit is de kamer waar ons dagje in Duitsland vandaag om draait. Das Kuriosum is pas sinds februari open en maakt waves in Duitsland. De foto's zien er belachelijk goed uit, dus tijd om te ontdekken of dat terecht is. Het enige wat we van tevoren weten is dat er een oud curiositeitenkabinet in Witten staat. Om de voormalige eigenaar hing een aura van duisternis, die mogelijk nog in het oude gebouw te besporen valt.
Onze handlanger helpt ons het oude gebouw in. Hoewel het half vertaalde filmpje van tevoren wel heel lang door gaat over alle regels begint het spel daarna spannend. Het is even onduidelijk waar we nou heen gaan en wat we kunnen verwachten. Het blijkt een enorme kracht van de kamer te zijn en het maakt de gestage ontdekking van de oude winkel enkel indrukwekkender. Na een extreem onverwachte plot twist staan we er ineens alleen voor in de duisternis.
We banen onze weg naar de winkel toe en ik maak geen grapje als dit misschien wel het meest indrukwekkende decor is dat ik ooit in een escape room heb gezien. Elk onderdeel is van zulke kwaliteit dat het onmogelijk voelt dat je er echt tussen staat. Je voelt de geschiedenis van elk stukje decor af stralen alsof de winkel daadwerkelijk echt is geweest. Elke ruimte is overvol, maar gek genoeg zonder ruis. Het oog voor detail is bizar, vooral met hoe veel er in de war kan worden gemaakt bij elke reset. Toch voelt onze komst alsof het de allereerste keer in jaren is dat hier iemand is. De belichting van deze ruimtes en de kwaliteit van het geluid zijn ronduit meesterlijk te noemen. Net dat ene spotje daar, met een klein geluidje daar dat de ervaring afmaakt. Er zijn allerlei touches die je zo kan missen en dat getuigt van passie.
Op de site en in de mail staat trouwens dat je vies gaat worden en dat mag je serieus nemen. Ik zou zelfs aanraden om een tweede paar kleding mee te nemen. Meestal als je bij escape rooms dit soort waarschuwingen krijgt hou je er misschien een vlekje aan over dat je ook zo weer weg veegt, maar dit is anders. Vies worden is hier onvermijdelijk en, gek genoeg, deel van de ervaring. De winkel is nou eenmaal al jarenlang verlaten en dat is uitstekend uitgevoerd. Spinnenwebben verstikken het plafond, stof bedekt elk oppervlak (en elke speler), oude apparaten lekken, en de geur in elke ruimte verschilt. Over alles is nagedacht en voegt alleen maar toe aan dat gevoel dat deze winkel daadwerkelijk al jaren leeg staat. De viesheid is geen gimmick en ik heb nog nooit een kamer gezien die dit zo uitgevoerd heeft. Je hebt zulke titanen in decor en sfeer als DarkPark, Exit19, en The Room. Nu heb je ook Das Kuriosum.
Het verhaal is enorm goed en behoorlijk complex. Je zal je kop er bij moeten houden om het te volgen en dit is waar Das Kuriosum begint te wankelen. De twee bouwers hebben jarenlang decorbouw gedaan voor theaterstukken en dit is hun eerste poging tot een escape room. Ze hebben deze kamer ook gebouwd als showcase om te laten zien wat ze allemaal kunnen. Als je dit in je achterhoofd houdt dan verklaart dat een boel. Het voelde voor mij vaak alsof ik eerder in een theaterstuk stond dan een escape room. De kamer heeft weinig puzzels en opdrachten en vereist in plaats daarvan vaak dat de spelers iets observeren of in zich opnemen. Met zulk mooi decor en zulke goede effecten is dat niet moeilijk, maar je moet je er wel op instellen. Er zijn meerdere stukken in deze kamer dat je een heel makkelijke puzzel oplost en letterlijk minuten moet wachten tot er een audiofragment of allerlei effecten af zijn gegaan. Ik denk daarom ook niet dat dit een kamer voor iedereen is. Ik ken zat mensen die hier gek zouden worden.
Hoewel het verhaal sterk is en elk stukje nieuw verhaal prachtig wordt verteld, waren wij aan het einde niet helemaal voldaan. De weinige puzzels zijn vaak makkelijk, maar om de een of andere reden worden ze regulier veel moeilijker gebracht dan nodig. Je hebt bijvoorbeeld een handeling die letterlijk 4 dingen in volgorde doen is, maar daar krijg je een heel blad aan instructies bij waar je in feite doorheen moet lezen. Als je dan de puzzel volbracht hebt heb je geen input meer op wat er daarna gebeurt. Je zet aanzet tot voortgang in het verhaal, maar alle voortgang gebeurt in feite zonder jou. Daardoor mis je net die betrokkenheid die je zoekt in het spel.
Desondanks heeft Das Kuriosum een ongelofelijke indruk op me gemaakt. De sfeer, het decor, het verhaal, de details, gewoon wauw! Dit is de eerste kamer van Escape Room Witten en nu al zijn ze een van de beste bedrijven die ik ooit heb gezien op deze punten. Echter is de gameplay hier niet heel boeiend. Als er nog een nieuwe kamer komt dan zou ik hopen dat de spelers meer betrokken worden in het verhaal en de kwaliteit van de puzzels beter is. Anders dan dat kan ik deze kamer volop aanraden. Als er nog een nieuwe komt, dan ben ik er als een van de eersten bij want de kwaliteit van wat hier staat is bizar!
9
Ambiance: 10.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in July 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes 71:00 min
Op de terugweg naar Nederland is het tijd voor de laatste kamer van de dag. Der Erbe Draculas bevindt zich bij Alma Park, een evenementencentrum dat buiten escape rooms nog allerlei andere dingen aanbiedt zoals trampolinespringen, lasergamen, mini-golf, etc. Aan de ene kant betekent dit dat je hier een leuk dagje kan hebben met een vol programma, aan de andere kant ligt de focus dus duidelijk niet op enkel goede rooms bieden. We worden zonder dat er maar een hallo vanaf kan aangestaard door de receptie en ze gaat op zoek naar onze host. Zij lijkt even onzeker als wij over wie de kamer nou voor ons gaat begeleiden. Als hij er eenmaal is worden we ongemakkelijk meegenomen naar de kamer en de regels meegegeven. Hij verzekert ons er van dat hij altijd goed zal opletten alvorens hij ons de kamer in stuurt en de intro in het Duits begint af te spelen. Dit merkt de host pas heel laat op. Dat inspireert vertrouwen...
Je raadt al wat we hier doen. We zijn in Transsylvanië vanwege verdachte gebeurtenissen waar mogelijk vampieren in betrokken zijn. Aan ons om uit te zoeken wat er aan de hand is. De ruimte is groot, creatief ingericht, en op het eerste oog ziet het er best goed uit. Echter zie je vrij snel de beperkingen in het decor en de gebrekkige afwerking. Er is boven een zekere hoogte niks meer gedaan, decor heeft onderhoud nodig, en delen van de ruimtes ogen kaal. De sfeer is vreemd te noemen. Er ontbreekt flink wat licht, wat de flow ook in de weg gaat zitten. Intussen worden er random horrorgeluiden over de speakers afgespeeld met soms zelfs jumpscares er in. Geen idee waarom. Er zitten wat toffe effecten in de kamer, maar ze missen telkens net de finesse waardoor de magie er af gaat.
De flow bij deze kamer kwam er bij ons niet goed in. Deels lag het aan het design van de kamer en deels was het vanwege een gebrek aan onderhoud. Er liggen spullen in de kamer die je denkt nodig te hebben, zoals sleutels, maar die niks doen. Intussen zijn er meerdere puzzelonderdelen kapot maar liggen nog wel deels in de kamer. De alternatieven voor de kapotte puzzels zijn bovendien, laten we zeggen, kwalitatief uitermate teleurstellend. Er hoort een onderdeel aan een ketting vast te zitten, maar was kapot. De gigantische ketting hadden ze intussen wel laten hangen. Totaal niet afleidend ofzo.
Daarnaast bevat de kamers meerdere leuke puzzels, maar die worden overschaduwd door een paar vreemde. Het is vooral in de eerste helft gewoon net niet duidelijk wat je nou moet doen. Dit kan deels komen omdat er zo veel kapot was, maar ja, zorg er dan voor dat het niet kapot is. Het einde van de kamer is random en komt er eigenlijk op neer dat je alleen maar meer problemen hebt veroorzaakt. Het is een rare noot om op te eindigen.
Geen idee waarom dit een van de bekendere kamers in Duitsland is. Het bevat wat leuke effecten en komt vooral neer op lekker spelen op een groot oppervlak, maar het mist passie op zo veel punten. Vooral het onderhoud en de hosting zijn gewoon niet goed. Zet svp wat personeel met passie hier neer en onderhoud de kamer. Het kan gewoonweg niet dat er zo veel kapot is en dat de ervaring van de gasten daar zo onder moet lijden. Voor ons de minst interessante kamer van de dag.
7
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.0
Service: 5.0
Played in July 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Oh boy, iemand bouwt een nieuwe enge kamer met acteur, daar wil ik bij zijn! Silent Town volgde ik al een tijdje voor ze open gingen en toen ik hoorde dat een voormalige eigenaar van Escape Room Drachten hier achter zat stegen mijn verwachtingen. Wat gelijk opvalt als we aankomen (naast de overweldigende stank van vis) is het echte oude fabriekspand waar Silent Town zich in bevindt. Wat een gruwelijke locatie! De weg naar de kamer toe is al spannend en intussen zien we helemaal niemand. Als we ons voorbereid hebben en de deuren naar het Asylum voor ons open gaan bereiden we ons voor om te ontdekken of er nog wat over is van het onethische verleden dat zich hier heeft afgespeeld.
De overgang van fabriekshal naar Asylum kan niet duidelijker zijn. Ik was bang dat het Asylum zou bestaan uit wat oude fabrieksgangen vol gegooid met medische troep, maar nee! Het decor is namelijk ontzettend mooi gemaakt! Muren brokkelen af en tonen de oude houten planken er onder, planten groeien door het plafond heen het Asylum in, dichte mist drijft door de gangen, en als we omhoog kijken zien we buiten af en toe bliksem. Kippenvel binnen de eerste minuut. Daar komt bij dat de ruimte realistisch is ingedeeld en echt lijkt of het dienst heeft gedaan. Ik weet niet wat voor duistere magie hier hangt maar deze sfeer voelt zó echt dat het ongemakkelijk maakt. Het spel is enorm duister en volgepompt met mist, maar gebruikt dit om sfeer op te bouwen in plaats van gebreken te verhullen. Je hebt heel weinig licht en dit wordt nooit meer, maar de beklemmende en machteloze sfeer die dit geeft is ongekend. Dit voelt oprecht verlaten en je voelt je hier uiterst alleen.
De gameflow is intussen goed met verhalende puzzels die toch nog iets van een uitdaging vormen. Het spel maakt veel gebruik van de ruimte en je zal veel op en neer lopen. Wat de Asylum gelukkig begrijpt is dat deze atmosfeer niet verpest moet worden met allerlei jumpscares en gillende keukenmeiden vanaf de eerste minuut. In plaats daarvan ligt de focus op spanningsopbouw, alsof een elastiekje 90 minuten lang gerekt blijft worden. The Asylum biedt heel veel kansen om je bang te maken, maar weet wanneer het zich in moet houden en je in je eigen sop moet laten gaarkoken. "Ik hoorde wat achter ons, maar ik zag net iemand voor ons. Hoe kan dat?" Er zijn allerlei hoekjes waar je verwacht dat iemand vandaan kan komen en die worden zelden gebruikt, maar ALS ze gebruikt worden... Dit is atmosferische horror zoals ik al heel lang hoop het te zien. Het gaat echt niet iedereens ding zijn en ik denk dat er zat mensen zijn die zich afvragen waar de scares zijn. De intensiteit ligt misschien laag, maar de spanning ligt enorm hoog. Het spel bevat zeker scares, maar deze zijn telkens anders en komen op passende momenten.
Ik heb hier echter twee kritiekpunten. De eerste is dat ze hier duidelijk nog zoekende zijn naar wat ze met de acteur kunnen doen. Sommige groepen vinden het te heftig, anderen vinden het niet eng genoeg. Die gouden middenweg moet nog gevonden worden en ik merkte dat bij ons het soms ook een tandje heftiger had gemogen. Ze weten nog niet helemaal wat ze wel en niet met dit karakter kunnen doen en hij "leeft" nog niet echt in deze ruimte. We komen na een tijd terug op dezelfde gedragingen in het spel en ik had hier graag wat meer dynamiek gezien in het gedrag van de acteur en hoe wij er mee om horen te gaan.
De tweede is het einde van de kamer. Voor mij was dit een domper. De hele kamer heeft zulke prachtige atmosfeer en dan gaan we voor de laatste minuut over op een soort slecht spookhuis. Het mooie decor en de sfeer zijn ineens weg en dan is het spel voorbij. Het is jammer en hopelijk worden deze punten snel verholpen. De kamer is op dit moment nog geen 3 maanden open dus ik neem aan dat deze kritiekpunten nog goed komen.
Bij het napraten kunnen we beelden terugkijken uit het spel in ons eigen kamertje terwijl het ontzettend lieve personeel nog ellenlang met ons na praat. Wat een lieve mensen zijn dit en ze hebben nog allerlei plannen voor de toekomst. Ik gun het ze zo dat dit uit mag komen!
Nederland had een kamer zoals dit nodig. Dit is atmosferische horror zoals ik het al jaren tevergeefs zoek in Nederland en hier staat het gewoon. Het decor, de sfeer, de ondraaglijke constante spanning zonder overvloed aan scares, dit maakt me blij! Meer mensen mogen hier aantekeningen komen maken. Mijn kritiekpunten op het einde en het karakter zijn denk ik vrij simpel te verhelpen en zouden je er niet van moeten weerhouden om hier te komen spelen. Dit was een ijskoude hand die 90 minuten lang steeds harder in mijn maag knijpte. En ik wil meer!
9.5
Ambiance: 10.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in June 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes 89:00 min
0 likes
Volgens mij ben ik een van de weinigen die helemaal niks weet over de serie Peaky Blinders. Het is een razend populaire serie en toch zou ik je er geen karakter, verhaal, of wat dan ook van kunnen vertellen. Desondanks staan we hier klaar om Peace at Last te spelen, die vol trots gebaseerd is op de serie.
Het ontvangst is enorm hartelijk. De eigenaar, Robert, is er zelf en vertelt vol enthousiasme over de kamers die we komen spelen. Al het personeel dat we hier vandaag zien is trouwens enorm gedreven en betrokken. Dit is al een goede eerste indruk.
Dan beginnen we ineens met de kamer en een onverwachtsere start had je niet kunnen hebben. Het valt in essentie mee, maar voor sommige mensen komt dit misschien te onverwachts. Hoe tof ik het begin ook vind, ik kan me voorstellen dat voor sommigen die overgang en de handelingen misschien wel heel heftig en onverwachts kunnen zijn.
Maar! Terug op de kamer. Ach en wee, we zijn belandt in de grootste hel op aarde: Birmingham. Als we eenmaal kunnen beginnen krijgen we de opdracht om zo snel mogelijk de stad te verlaten voordat gangsters en de overheid ons te pakken krijgen. Het decor laat in de eerste ruimte nog te wensen over, maar wordt vanaf de tweede kamer aanzienlijk beter. Het maakt veel gebruik van authentieke props en grote spullen die in de sfeer passen. De afwerking kan wel vaker beter, vooral vanwege het contrast met de mooie spullen. De sfeer zelf wisselt tussen gespannen en statisch. Er zitten leuke opzwepende stukken in het verhaal, maar ik mis vooral nog geluid. Het is vaker stil in de kamer en de reis om Birmingham te ontsnappen had voor mij opzwepender mogen klinken.
Peace at Last is bedoelt als een verhalende puzzelkamer en dat doet het goed. Het verhaal wordt door middel van de puzzels vertelt en is constant duidelijk. Het is vrij complex dus dit lijkt me een behoorlijke opgave te zijn geweest om in elkaar te zetten. De puzzels zijn ook bovengemiddeld goed en staan er niet louter om een vehikel voor het verhaal te zijn. Het hintsysteem is ten slotte hilarisch en past uitstekend bij de toon van de kamer.
De kamer rondt af met een heldere samenvatting en laatste opdracht voordat we de zonsondergang tegemoet rijden. Een passende finale voor een kamer zoals dit! Onze host, Niels, praat enthousiast en uitgebreid met ons na. Ik zie niet vaak hosts die zo duidelijk genieten van hun werk, props voor deze jongen!
Peace at Last maakt waar wat het belooft. Een verhalende puzzelkamer die op een mooie manier een complex plot helder over brengt. Ik heb me hier goed vermaakt, al vind ik de toegangsprijs wel wat aan de hoge kant voor wat je krijgt. Desondanks kan ik een bezoekje hier, mede door de hartelijkheid van het personeel, zeker aanraden!
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in June 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Peace at Last was een aangename verrassing met diens zware focus op verhalend puzzelen. The Rotary zou wat meer in de comfort zone van Escape Zwolle liggen met een focus op uitdagend puzzelen in een leuke setting. Bij The Rotary bezoeken we, wat anders, de Rotary! Een exclusieve club gereserveerd voor enkel de high society. Één keer per jaar mag het gepeupel (wij dus) naar binnen om te zien hoe goed het hier wel niet is. Echter zit er een onzuiver randje aan deze club dus we kiezen er voor om dus zo snel mogelijk maar weer te ontsnappen.
De intro is leuk gedaan met een klein stukje interactie en laat de club wat meer leven. De reden waarom we hier zijn en weg willen is gelijk duidelijk. Het decor heeft mooie onderdelen, maar is niet even sterk als bij Peace at Last en mist de weelde die je zou verwachten bij dit thema. Naarmate de kamer doorgaat wordt de kwaliteit van het decor helaas steeds minder. Verder is de sfeer prima, maar na een onthulling halverwege blijft het eentonig. Er kan meer uit het geluid en het licht gehaald worden om het spel te versterken. Al is het maar een spotje hier of een extra geluidje daar.
De puzzels zijn een aangename uitdaging en vaak nog erg creatief. Dit verbaasde met het meeste aan de kamer. Er zitten hier een paar bijzonder leuke puzzels in die ik niet verwacht had. Soms is het een bekende formule maar wordt er net dat extra denkstapje vereist of net wat meer met het thema gewerkt dan verwacht en dat maakt het leuk. Het niveau is aan de hogere kant en ik denk dat deze kamer voor nieuwe spelers behoorlijk pittig kan zijn. Ik waardeer de uitdaging weer eens dus voor mij is dat geen probleem! Hoewel het verhaal aan het einde rond is mis ik een goede eindpuzzel of finale. Het is een logisch einde, maar komt voor mij te plots.
Ik ben ten slotte echt te spreken over de kwaliteit van het personeel hier. Dit zijn zulke fanatieke en gepassioneerde mensen die duidelijk plezier hebben in hun werk en ik zie dat helaas niet zo vaak als ik zou hopen. Top!
The Rotary is een uitdagende kamer met een leuk thema die het vooral van zijn puzzels moet hebben. Het decor en de afwerking kunnen, vooral als ik naar de andere kamer kijk, wat meer compleet, en ik zou graag een sterker einde zien. Is het de eerlijk gezegd hoge toegangsprijs waard? Dat weet ik nou niet zeker, maar ik heb het hier bij beide kamers naar mijn zin gehad. Ik draag Escape Zwolle een warm hart toe (haha) en kom hier graag nog een keer terug.
8
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in June 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Deze stond al jaren op de lijst voor allerlei redenen. Het vette thema, de langere speeltijd, en een enge kamer met acteur heb ik allemaal een zwak voor. Echter hoorde ik verschillende meningen over de kamer en was het werkelijk onmogelijk om hier te boeken met hoe weinig beschikbare tijdssloten er waren. Na eindelijk een plekje te scoren zakken we af naar Ranst.
Ze doen hier een poging om al bij de deur de ervaring te laten beginnen, maar het komt niet over en mist tempo. Onze host praat snel, met een zwaar accent, en een mondkapje op dus we volgen er geen hol van. Als we dan van het toilet afkomen en horen dat hij gewoon zijn karakter heeft laten vallen en over escape rooms praat gaat de spanning er flink af. Daarna volgt nog een intro van iemand anders die veeeeeel te lang door gaat. Deze man zijn spreekstem staat permanent vastgeschroefd op standje schreeuwen en intussen krijgen we een enorm lange briefing met allerlei details die helemaal niks uitmaken. We krijgen rollen toebedeeld, maar daar kan je tijdens het spel niks mee dus geen idee waarom dat er in zit. Stuur ons gewoon die kerncentrale in met een simpele missie en zeg dat er mogelijk nog iemand is. Dat is alles dat we hoeven te weten.
Als we dan eindelijk kunnen beginnen is het decor wel aardig, maar niet heel bijzonder. Het komt over, maar voelt niet als een kerncentrale. Als het thema 'de legerbasis' of 'de fabriek' was geweest dan had het geen verschil gemaakt. Er zijn verder verwijzingen naar de echte Chernobyl, maar die kan je ook missen. De sfeer is spannend, maar niet doodeng. Er wordt veel gebruik gemaakt van duisternis, al krijgen we te veel middelen mee om licht te maken waardoor de dreiging verdwijnt.
De ruimte bestaat vooral uit donkere machinekamers met veel zooi er in. Met zooi bedoel ik trouwens letterlijk zooi, de props voelen vaak niet heel ver van afval verwijderd. Hoewel het speloppervlak groot is is dit vooral onderverdeeld in kleine gangen en kamertjes, waardoor de interactie met de acteur leuk, maar zeer beperkt is. Ik snap niet hoe hier een groep van 7 mensen zou kunnen spelen. Ik denk dat 5 al te veel mensen zijn. We kunnen met zijn 3en nergens echt heen rennen, ons verstoppen, of tactieken bedenken. Onze acteur is toegewijd en gaat duidelijk in zijn rol op, maar dit karakter leeft niet echt. Ik heb niet het idee dat dit karakter hier daadwerkelijk in deze wereld bestaat. Dit komt door het minimale kostuum en omdat het nooit geluid maakt, maar ook omdat het karakter alleen maar langskomt als het uitkomt in het spel. Het ontbreekt het spel daarbij aan highlights en ik zou je niet een moment aan kunnen wijzen dat me hier nou bijgebleven is.
De puzzels zijn verder prima te doen, maar vallen vaak buiten thema en voelen arbitrair aan. Waarom zouden we dit nu doen? Daarnaast komen ze regulier neer op dezelfde formule. Vind de spullen, leg ze bij elkaar, en ga het stappenplan af dat op het A4'tje bij de puzzel staat. De kamer laat je niet zomaar iets zelf ontdekken of uitvogelen. Daarnaast zijn we bij een puzzel met te weinig mensen en dit wordt op de meest knullige manier opgelost. Hier moet toch een betere methode voor zijn.
Na het spel kunnen we de beelden terugkijken, wat ik altijd enorm kan waarderen bij kamers! Onze host is heel enthousiast en neemt veel tijd om ons met alle liefde er doorheen te praten. Daarnaast stoorde ik me er wel aan dat ze hier erg drukken op dat je de andere kamers ook moet spelen. Na een tijd in de lounge te zitten horen we al van meerdere personeelsleden dat we de andere kamers ook moeten doen en dat soort verkooptactieken liggen me niet lekker. Vooral omdat deze kamer 220 euro kost! Dit is oprecht een van de duurste kamers die ik ooit gespeeld heb en eerlijk gezegd zie ik niet voor me waar dat voor nodig is. Het is eerlijk gezegd veel te duur voor wat je krijgt en de grote reden dat we hier vandaag maar een kamer zijn komen spelen is die prijs.
Chernobyl is een leuke kamer, maar ik snap niet waar alle hype vandaan komt. Het is een prima ervaring, maar er kan zo veel meer mee gedaan worden, vooral voor de belachelijk hoge toegangsprijs. Er zijn hier te veel dingen die gewoon prima zijn om dat belachelijke prijskaartje en de enorme rit naar Ranst te verantwoorden. Is het een leuke kamer? Ja, maar niet op zo'n wereldniveau als dat sommigen beweren. Speel deze alsjeblieft pas als de prijs flink wat lager is.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 9.0
Ineens was Horror Stories de grootste horror hype in tijden. Twee kamers die overgekocht zijn uit Athene doen het goed bij het Nederlandse publiek dat smacht om horror. Asylum of Fear is een bewerkte versie van The Sanatorium uit Athene, waar ik (schijnbaar als een van de weinigen) een topervaring had. Ik kwam hier dus met aanzienlijke verwachtingen en wat angstige medespelers.
Bij de deur begint de ervaring, al kan je nog even naar het toilet. Deze ruimte dient als een soort stadsplein voor Floresti, waar deze kamer en volgende kamers zich zullen afspelen. Het is mooi ingericht en zet de toon, al mis ik sfeer vooral qua geluid. Iets van een groep kraaien die overvliegt, klapperende luiken, of onweer in de verte zou al veel doen.
Aangezien ik de originele Sanatorium gespeeld had voor deze kamer lijkt het mij onvermijdelijk dat ik in deze review veel vergelijking zal trekken met die kamer. Ik ging er natuurlijk met een voorbestaand beeld in. De intro is in ieder geval gelijk beter. Een vleugje humor, een mooie manier om het verhaal te vertellen, en meer een reis naar het gekkenhuis toe. De sfeer is beklemmend door de krappe ruimtes en mooi gebruik van licht en rook. De kamer zelf is echt niet groot en dat claustrofobische wordt knap gebruikt om je doodsangsten aan te jagen. Je weet gewoon dat als je een fout maakt je de klos bent.
Desondanks vond ik Sanatorium hier sterker in. Het is hier allemaal wat toegankelijker gemaakt, niet alleen omdat er minder rook is en wat meer licht, maar ook vanwege de designs van de karakters en de thema's. Het is eng, begrijp me niet verkeerd, maar wel meer toegankelijk. Dat geldt ook voor het verhaal, wat in Sanatorium veeeel te complex was voor zijn eigen goed. Hier vind ik het dan weer te simpel. Er is weinig reden voor ons om hier te komen en als we weg gaan weten we precies wat we aan het begin wisten, namelijk dat het gekkenhuis geen zuivere plek is.
Laat het duidelijk zijn dat deze kamer eng is. Dan bedoel ik serieus een stuk enger dan alles wat er nu in de BeNeLux te vinden is. Asylum moet het hebben van zijn acteurs en deze mensen gaan snoeihard. Ik weet niet hoe veel mensen we achter ons aan hebben gehad, maar ik werd helemaal gek. De acteurs hebben verschillende rollen en andere manieren om met ze om te gaan en hoewel dit los goed te doen is, wordt Asylum pas echt eng als je er met meerdere om moet gaan. Dit is een van de meest chaotische enge kamers die ik ooit gespeeld heb, gewoon omdat het spel in een seconde van 0 naar 100 kan gaan en terug. Dit is waar het spel op zijn leukst is en dat werd geweldig aangepakt. Desondanks vond ik één rol iets te makkelijk om aan te pakken. We kregen hier voor mijn gevoel te snel te veel kansen en ze hadden hier wat mij betreft nog wat harder kunnen gaan.
Waar Asylum of Fear een zware verbetering op Sanatorium is is de gameflow. Dit zijn uitdagende puzzels voor het horrorniveau die je uit je comfort zone trekken. De gameflow is echter altijd duidelijk en geeft heldere feedback over wat je moet doen. Van begin tot eind heb ik hier heerlijk gespeeld, al mis ik nog steeds een goed eindspel. Het spel stopt gewoon. Het liefst had ik hier nog een laatste uitdaging gezien. Het gezellige personeel maakt gelukkig alle tijd voor ons vrij om lang na te praten.
Ik kan hier natuurlijk niet geheel onpartijdig zijn. Sanatorium was voor mij een zeer bijzondere ervaring, waar ik nog steeds op terug kijk en denk "Was dat nou echt of was dat maar een nachtmerrie?" Asylum of Fear heeft het verstandig aangepakt door niet te proberen het origineel na te doen. Ik respecteer dat ze hier hun eigen ding doen met de kamer in plaats van klakkeloos te kopiëren. De gameflow is in ieder geval 10 keer beter dan Sanatorium en de sfeer is toegankelijker (al bijten ze hier alsnog met liefde je hoofd er af). Als je eens het idee wil hebben dat je echt in een horror video game zit, dan ben je hier aan het goede adres! Kom spelen, ga naar de getver, en hou je hoofd er bij. Anders pakken ze hem misschien af...
We hebben Asylum of Fear overleefd! Nu is het tijd voor ons om zo ver mogelijk weg van Floresti te geraken en daar zouden we zelfs het donkere bos voor willen doorstaan. Deze kamer is gebaseerd op The Litchver Woodland escape room uit Athene. Deze had ik toen ik hem speelde gemengde gevoelens bij. Aan de ene kant had het spel enkele briljante elementen, maar ook wat teleurstellende keuzes.
Net zoals bij Asylum of Fear begint de ervaring hier al bij de deur, al kan je nog even naar het toilet. Net zoals bij Asylum of Fear heb ik natuurlijk de kamer waar deze op gebaseerd is al gespeeld. Het is daarom vrij onvermijdelijk dat ik in deze review veel vergelijkingen zal trekken, aangezien ik al een soort beeld had van de ervaring.
Wat ze bij Horror Stories beter begrijpen dat ze in Athene niet doen is dat simpliciteit key is. Het verhaal is hier veel simpeler en een stuk sterker dan bij Litchver. Er zijn bloggers verdwenen in dit bos en aan het vinden van die mensen hangt een beloning. We sluiten een deal met de boswachter die ons helpt het bos in te komen. Daar komen we er achter dat niets is wat het lijkt. Het verhaal heeft een paar goede twists en mooie verhalende onderdelen. Het is logisch, goed te volgen, en alles is aan het einde duidelijk. Dit voelde als het uitleven van een horrorfilm. Waar ik het verhaal een beperking vond bij Litchver, vind ik het hier juist een sterk punt.
De sfeer in dit bos is ontzettend realistisch met de enorme hoeveelheid aan echt uitziende bomen, dichte mist, en het onweer dat door het bos raast. Er is nauwelijks licht en ondanks dat de ruimte open is voelt het beklemmend. Je wil hier echt niet alleen zijn. Desondanks vind ik dat een van de sterkste onderdelen van het decor uit Athene hier ontbreekt en ik snap niet precies waarom. De begrenzing van het decor is nu soms pijnlijk duidelijk en dat had ik graag anders gezien.
Laat het duidelijk zijn dat deze kamer eng is. Dan bedoel ik serieus een stuk enger dan alles wat er nu in de BeNeLux te vinden is. Onze acteurs zijn toegewijd aan hun werk en gaan echt hard op ons. Misschien iets té hard. Dan bedoel ik niet dat het te eng is, het is gewoon te veel. Eigenlijk wil je hier spanning hoog houden en meer inspelen op mensen hun angsten, maar in plaats daarvan wordt er vanaf het begin al gekozen voor veel schreeuwen en rennen. Er is geen opbouw. Het karakter wordt daardoor te snel te voorspelbaar en verliest zijn impact snel. Na een tijd wordt het eerder een irritatiefactor. Richting het einde van het spel zit er een twist in deze dynamiek, maar die komt eigenlijk te laat. Wederom, de acteurs zijn hier heel goed en hoe ze het doen is extreem indrukwekkend, maar een opbouw naar die intensiteit zou deze kamer 10 keer zo effectief maken. Vergeleken met Litchver is dit ook weer een verandering, die daar juist kozen voor een opvallend terughoudende aanpak.
Een grote verbetering op Litchver vind ik de gameflow, die hier fantastisch is. Alle puzzels zijn duidelijk en gebruiken de ruimte goed. Waar je in Litchver van hot naar her werd gestuurd met dezelfde opdracht zijn de puzzels hier daadwerkelijk leuk om te doen. Het einde is ook een stuk beter en voelt daadwerkelijk als een passende finale waarin alles wordt afgerond. De twists die hier worden geïntroduceerd zijn vet gedaan en voelen als een passende laatste uitdaging. Daarna mogen we onze beelden van het spel terugkijken met het personeel, die alle tijd voor ons hebben. Het blijft gek om te zien hoe zulke lieve mensen zo ontzettend duivels kunnen lijken tijdens het spel.
Net zoals bij Asylum hebben ze het hier verstandig aangepakt door niet te proberen het origineel na te doen. Op veel punten vond ik deze kamer een verbetering op Litchver, al waren er zo ook stukken waarvan ik niet snap waarom ze het veranderd hebben. De verandering in het decor en vooral het karakter vond ik zelf gemiste kansen, maar voor de rest is dit spel letterlijk beter dan het origineel. Op zichzelf is dit sowieso de trip naar Duitsland waard. Als je eens een keer in je eigen horrorfilm wil sterven kom dan hierheen. Registreer jezelf daarna maar gelijk bij het gekkenhuis van Floresti, je gaat de rust nodig hebben...
Vandaag twee kamers op de planning bij Escape World Tilburg. We beginnen bij Heineken. Gelukkig gaat deze niet over het bier, maar over de Heineken ontvoering. De locatie is goed bereikbaar met het OV, maar voor de auto zul je een parkeergarage moeten pakken. De ontvangstruimte is ruim en leuk ingericht, al bouwt dit verwachtingen op die de kamers niet afleveren. Je zou denken dat als je aangeeft al honderden kamers te hebben gespeeld ze de ellenlange uitleg van tevoren zouden overslaan, maar nee hoor. We krijgen hier letterlijk uitgelegd wat hangsloten zijn want "je weet maar nooit" en ik wil er van door een raam springen. We gaan de kelder in en worden na nog meer uitleg eindelijk de kamer in gestuurd.
De kamer beweert over de Heineken ontvoering te gaan, maar dat kun je eigenlijk wel vergeten. De ontvoering is al geweest, het gaat nu enkel om het losgeld vinden. Dus het is in feit de zoveelste break-in room waarbij je geld moet stelen. Het plot is dus enkel het excuus om je de kamer in te sturen. Er is geen ontwikkeling of opbouw. Hetzelfde geldt voor het decor en de sfeer. Dit is echt het uiterste minimum van wat je met een kamer kan. Een paar kamers, een paar spullen die nodig zijn voor de puzzels, geen verdere aankleding, geen effecten, geen opbouw. De kamer is er puur voor het puzzelplezier.
Hoe is het puzzelen dan? Best prima. We beginnen met een leuk stukje communicatie en kunnen daarna veel parallel puzzelen. Wat doen de puzzels logisch gezien in de kamer? Geen idee, maar ze spelen wel lekker door op een goed niveau. Verwacht niks vernieuwends, menig ervaren speler zal alles hier al eens eerder gezien hebben. Vier spelers lijken me hier perfect. Er komen meerdere stukken terug op zoeken en dat vind ik dan weer wat minder. De een is er goed in, de ander niet. Deze keer wij helaas niet.
Er valt niet veel over te zeggen. Voor mij is dit echt het uiterste minimum van wat je kan vragen van een escape room. Er is hier nauwelijks decor of sfeer, het gaat hier echt om een uurtje lekker puzzelen. En dat is ook wel eens prima.
6.5
Ambiance: 4.0
Game experience: 7.5
Service: 7.0
0 likes
De tweede kamer van vandaag bij Escape World. The Game draait rond spelletjes spelen en van tevoren krijg je als verhaal dat je een andere wereld in gaat die alleen maar draait om spelletjes. Enige ontwikkeling of opbouw daar van kun je vergeten. Net zoals bij de andere kamers dient het alleen maar als excuus om je de kamer in te krijgen en daarna wordt er niks meer mee gedaan. We skippen hier gelukkig de lange uitleg en mogen gelijk beginnen.
Het decor ziet er al gelijk wat leuker uit dan Heineken. Speels (letterlijk) en kleurrijk, maar helaas ook wat afgetrapt. Een likje verf of een doekje zou hier al veel doen. Verder kun je niet veel verwachten van de sfeer behalve dat het licht aan staat. Net zoals bij de andere kamers, hier draait het om het puzzelen.
De kamer is praktisch een grote single room en er kan veel parallel gedaan worden. De puzzels zijn allemaal gebaseerd op bekende puzzels en hoewel ze allemaal erg makkelijk zijn is het leuk om te zien hoe al die bekende spelletjes een voor een langs komen. De flow is hier zeer soepel en we staan na iets meer dan een half uur buiten. Dat is vrij kort, maar we hebben in die tijd zeker lol gehad.
The Game is een lekker puzzelkamer met een toegankelijk moeilijkheidsniveau. Ik denk dat beginnende escapers en families het hier vooral leuk zullen hebben. Ervaren spelers zouden denk ik het beste met 2 kunnen komen. Het decor en de sfeer zijn hier minimaal, maar het thema is leuk en de kamer speelt lekker. Simple pleasures.
7
Ambiance: 6.0
Game experience: 7.5
Service: 7.5
Played in May 2024
Played with 4 persons
Escaped: Yes 37:48 min
0 likes
Nederland gaat steeds meer richting de enge kamers met acteur en mij hoor je niet klagen! Toen ik hoorde dat Pray ook deze kant op zou gaan en inspiratie had opgedaan in horrorhoofdstad Athene was ik al helemaal bij. We gaan naar uitvaartcentrum The Last Honor om daar afscheid te nemen van een familielid dat onverwachts is overleden. Echter verloopt de uitvaart niet helemaal zoals verwacht...
We beginnen hier direct in thema (lees svp je mail goed door) en de kamer neemt in het begin mooi de tijd om de spanning op te bouwen. Als je misschien bang bent dat dit een of andere terrorkamer is, heb geen angst. De kamer is vooral atmosferisch en probeert je eigenlijk niet eens bang te maken, meer oncomfortabel. Er heerst een vorm van spanning, maar de kamer is nooit eng te noemen. Wat betreft sfeer schiet Pray volop in de roos. Allerlei subtiele details komen langs met licht en geluid waardoor de kamer levend voelt. Er is bliksem in de verte te zien en je hoort vogels boven je rondvliegen, deze plek leeft.
Het decor en de afwerking zijn hier op enorm hoog niveau. Elke ruimte voelt echt, ingeleefd, en sfeervol. Het speloppervlak is groot, maar gelukkig vallen de details en de afwerking nooit weg. Consistentie is key. Er zitten een soort kleine mindfucks in het spel die eigenlijk niet nodig zijn, maar op eentje na lijken deze me eerder praktische overwegingen die toevoegen aan het spel. Als je het speelt zal je waarschijnlijk begrijpen wat ik bedoel.
Ik was verrast door het verhaal, vooral omdat het hier natuurlijk draait om een acteur. De thema's zijn vrij ingrijpend en ik kan me voorstellen dat sommige mensen dat lastig zullen vinden. De acteur zelf vond ik helaas een gemiste kans. Hoewel het leven toevoegt aan de kamer en de sfeer versterkt vond ik de rol onderbenut. Er is weinig interactie en de afstand tot het karakter blijft de hele tijd groot, op één moment na. Het voelt altijd alsof hij zo pas écht het spel in gaat komen, maar dat gebeurt helaas nooit. Het is jammer, omdat dit oprecht een leuk karakter is waar je naar mijn idee veel meer mee kan dan nu gedaan wordt. Er mag meer confrontatie zijn met hem.
De puzzelflow is door de hele kamer werkelijk perfect te noemen. Dit is precies die juiste balans tussen uitdaging en constant doorpakken. Genoeg momenten dat je even moet nadenken terwijl de uitdaging nooit te ver doorgaat of inkakt. De feedback van de puzzels is ook uitstekend. Het viel me wel op dat aardig wat puzzels niet (helemaal) in thema zitten en meer 'escaperoomachtig' zijn. Dat vond ik wel jammer, vooral omdat het voor de rest zo'n consistent spel is. De puzzels zijn wel keigoed in het verhaal vertellen en hoe complex het verhaal ook lijkt, je krijgt alles mee.
Ja, moet ik dan ook nog benadrukken hoe het hier altijd een plezier is om na te praten? Johan is een geweldige gastheer en het maakt de ervaring voor ons helemaal af. Het is altijd een feest om hier terug te keren.
Pray is weer een kamer waar Nederland trots op mag zijn. Elke kamer die Johan maakt is beter dan de vorige en ik ben heel benieuwd waar de toekomst van Escape Room Katwijk heen gaat. Het niveau hier is op elk vlak enorm hoog en daarom zou ik graag nog iets meer die zekerheid bij de acteur zien. Geef hem een wat grotere aanwezigheid in het spel en meer interactie, want dat verdient het. Ik ben enorm blij deze kamer uit gekomen en kan iedereen aanraden om hem te spelen. Vind je het toch spannend met acteur? Gewoon doen. I'll pray for you...
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Vandaag hebben we weer eens drie kamers waar we al een tijdje benieuwd naar waren. We beginnen bij Panic Room, een kamer die kort na openen de aandacht trok vanwege het unieke concept. We zijn hier namelijk bewakers werkzaam bij een cryptobedrijf en we moeten hier juist het pand veilig stellen ipv inbreken. Blijkbaar zou dit een totaal andere uitdaging worden die vooral zou draaien rond communicatievermogen. Dat klinkt voor mij als muziek in de oren!
Als we aankomen is er een poging gedaan om de ervaring bij de voordeur te starten wat schattig is, maar het voelt voor mij nog wat halfhartig. Als je gelijk met je bek in de flyers van andere escape rooms staat haalt het toch wel de immersion weg. Daarnaast ben ik de opzet inmiddels eerlijk gezegd zat. Het is *zucht* natuurlijk weer onze eerste dag bij dit bedrijf en natuurlijk gaat alles tijdens de introductie mis waardoor wij ineens de panic room in moeten. Het is een prima opzet om een kamer mee te beginnen, maar dit is inmiddels al zo vaak gedaan dat elk stapje enorm uitgekauwd voelt. Het bedrijf wordt dus aangevallen en we worden in de Panic Room gezet, tijd voor ons om het pand veilig te stellen!
De vraag die zich waarschijnlijk een vraagtekenvormig gat in je hoofd brandt tijdens het lezen is natuurlijk "Maar wat is die gimmick dan?". Dat valt eerlijk gezegd lastig samen te vatten. We moeten het pand veilig stellen, daarom moeten we door het spel heen steeds meer toegang krijgen tot verschillende delen van het pand om uiteindelijk bij het belangrijke materiaal te komen. "Oh, dus zoals een break-in room?" denk je vast. Ja, het is een break-in room. Waar de gimmick echt begint is dat sommige dingen enkel via communicatie tussen de Panic Room (een soort centrale control room) en de andere ruimtes kan worden opgelost. Deze escape room is vrij groot (ca. 100 m2) dus je kan niet zomaar door een muurtje heen staan roepen naar elkaar. Daar komt ook nog eens bij dat je enkel in de panic room veilig bent voor een alarm dat op tijd af gaat en dat je daarom regulier heen en weer zal rennnen.
Goed, nu dat is uitgelegd. Hoe speelt de kamer? Eerlijk gezegd zijn de eerste 10 minuten van de kamer de highlight. De spanning zit er in, er is veel onduidelijk, en je raakt overweldigd van hoe groot en verwarrend de vele gangetjes wel niet zien. Hierna stagneert de kamer helaas snoeiahrd. Als de layout van de ruimte er in zit dan wordt het getimede alarm enkel een irritatiefactor. Ik vind het vooral jammer om te zien hoe de gimmick dat je een soort control room in de kamer hebt eigenlijk nooit uitgespeeld wordt. Behalve het af en toe heen en weer communiceren voor puzzels wordt er vrijwel niks mee gedaan. Je had hier van alles kunnen doen met een soort centraal bestuurssysteem, taakverdeling, camerabeelden, "indringers" op de camerabeelden, collega's door het donker leiden, maar dat komt er nooit van. De kamer komt dan snel neer op heen en weer rennnen in gangetjes, met regulier escape roompuzzels in een reguliere (grote) break-in room.
Nu we het toch hebben over gangetjes, jemig wat kan deze kamer een decorboost gebruiken. Het is kil en sfeerloos, en mist aankleding die het laat leven. Het moet natuurlijk een cryptofarm voorstellen, maar gigantische serverkasten en technische hoogstandjes kun je vergeten. Wat dacht je van witte afgetrapte gangen en nauwelijks aanwezig decor? Het cryptothema is leuk bedacht, maar je merkt er eerlijk weinig van tijdens het spel.
Het wordt ook niet heel goed aangegeven wanneer puzzels communicatie van en naar de Panic Room vereisen. Hints komen dan vrij droog over de porto. Het helpt niet dat we met drie zijn, mogelijk zien grotere groepen die verbindingen wat sneller omdat er dan meestal wel iemand in de panic room is. De puzzels zijn in het algemeen helaas kwalitatief niet denderend en soms gewoon slecht. Ze zijn of uiterst voorspelbaar of puzzels waar eigenaars inmiddels echt beter over zouden moeten weten om ze niet te gebruiken.
Op zich heb ik me hier wel vermaakt en ik vond het ook leuk om weer eens andere insteek op escapen mee te maken, maar dit is weer zo'n geval dat er niet verder gedacht lijkt te zijn dan de gimmick. Onze host komt na het spel vrij uit de hoogte over als we het over het spel hebben, maar ik snap niet waarom. Een gimmick moet je spel verrijken, niet de hoofdattractie zijn. Ja, een groot speloppervlak is leuk, heen en weer rennen is leuk, een focus op communicatie is leuk, maar dit maakt je escape room niet. Als het decor, de afwerking, de sfeer, en de daadwerkelijke puzzels niet bepaald je van het zijn dan gaat je gimmick daar nooit voor compenseren. Daarnaast had de gimmick zelf al meer uitwerking kunnen gebruiken. Natuurlijk ervaart iedereen escapen anders dus als je zelf benieuwd bent dan is het misschien de moeite waard voor jou om een kijkje te nemen, maar vooral voor de prijs die je betaalt zou ik het eerst goed overwegen.
6.5
Ambiance: 6.5
Game experience: 7.0
Service: 7.0
0 likes
Vanuit de Panic Room gaan we rechtstreeks door naar Ermelo voor Mine Secret. Een mijn als thema vind ik altijd wel iets stoers hebben, maar tegelijkertijd heb ik niemand er ooit het maximale uit zien halen. Het komt vaak neer op vast zitten onder de grond met zuurstof die op raakt. En ja hoor, het plot komt daar ook op neer zoeken we hier een schat die verborgen is door de oude mijners.
De locatie ligt dus echt in, om het op zijn Amerikaans te zeggen, bumf*ck nowhere. Dus als je denkt "waar ben ik?" dan zit je helemaal goed. De kamer bevindt zich in een oude molen. Het is een mooie locatie met een gigantische sfeervolle ontvangstruimte. De kamer is hier twee keer naast elkaar gebouwd zodat grotere groepen tegen elkaar kunnen spelen.
De intro wordt gebracht alsof het een echte mijn is waar we in afdalen en ik vind het enorm schattig gedaan. Helmpjes op, fotootje maken, en het praatje er bij zijn koddig. Ja hoor, de zin zit er in.
Het valt gelijk op dat het decor hier dus echt goed is. De kwaliteit is hoog en op enkele punten na strak afgewerkt. Er is een gebrek aan licht, maar dat is de bedoeling en verhoogt de sfeer zelfs. Het laat de mijn wat meer echt voelen. Het is ook niet om enige gebreken in het decor te verbergen wat wel vaker zo is met weinig licht.
De sfeer mist wat spanning en op het einde na mis ik toch die drive om ons die kamer door te krijgen. De manier waar de tijd mee is aangegeven past gelukkig wel goed in de kamer. Geen schermpjes hier!
Helaas ligt de flow ons hier wat minder. Voor ons mist wel vaker nou net die ene stap die het allemaal wat duidelijker zou maken of ons de logica zou laten zien. Natuurlijk kan dit aan ons liggen, maar vooral het zoeken in deze donkere mijn was niet te doen. De puzzels passen meestal in het thema al past de eindpuzzel totaal niet in het plaatje. De soort puzzel, hoe deze in de kamer zit, en hoe deze er uit ziet voelde voor mij als een enorme clash met de rest van de kamer tot op dat punt. Het decor is ook niet even mooi als tot nu toe. Als we het einde eenmaal bereikt hebben is het gelukkig met die schop onder je kont waardoor je de kamer uit komt rennen.
Mine Secret was een aangename verrassing. Waar de kamer voor ons tekort schoot qua flow werd dit gecompenseerd door het mooie decor en de afwerking. Het personeel was attent en er was zat tijd na het spel voor onze vragen en om nog even met een drankje te zitten. Voor wat je krijgt is de prijs trouwens uitstekend. Wanneer was de laatste keer dat je onder de 100 euro met zijn 3en kon escapen? Als je in de buurt bent, kom dan zeker deze kamer spelen.
7
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.0
Service: 9.0
0 likes
Voor het avondeten op was hadden we besloten dat we nog niet genoeg escapes gehad op één dag. The Illusionist lag het dichtst in de buurt en we konden zeer last-minute nog terecht na de reguliere openingstijden. Enorm fijn! Dit is een bizarre locatie om te komen midden in de nacht. De kamer ligt namelijk op het terrein van een manege. Het was een rare ervaring om in het donker langs de paarden te lopen terwijl er operamuziek uit een nabije stal knalde. De ontvangstruimte is een ruimte die duidelijk enkel in bruikleen is om groepen tijdelijk op te vangen, maar dat maakt de ontvangst niet minder hartelijk. De eigenaar heeft er duidelijk zin in en houdt zelf ook van escapen, altijd een goed teken. Spulletjes opbergen, de basics lekker overslaan, en die kamer in!
Jaren geleden is een befaamde illusionist verdwenen. Aan ons de taak om zijn huis in te gaan om te ontdekken wat er met hem is gebeurd. Dit is al een prima opzet, maar ik vind het goed om te zien dat de wereld waar het verhaal zich in afspeelt nog meer wordt uitgebouwd tijdens het spel. Het is niks mindblowing, maar er zit toch wel meer achter het verhaal dan enkel een gekke goochelaar. Dat ene stapje extra trekt je mee de wereld in.
Het decor is prima, al kan het hier en daar wat liefde gebruiken. Er zijn enkele gebruikssporen en de afwerking kan op meerdere plekken strakker. Dan heb je nog de lelijke hintschermen die in de kamer hangen. Waarom? Het ging net zo goed! Het spel voelt vrij statisch en ik miste net die drive om door te pakken voor de tijd om zou gaan.
Waar het spel voor mij mee uitblinkt is de puzzelflow. De uitdaging is verbazingwekkend hoog en mogelijk niet toegankelijk voor beginners. Er zijn enkele outside of the box momenten, wat leuke nieuwe invalshoeken op bekende puzzels, en zelfs een soort mindfuck die de puzzels en hun aanpak compleet omkeert. Er staat vrij veel decor in de ruimte en toch heb ik nooit last gehad van ruis tijdens het spelen. Uiteindelijk waren we met drie ervaren spelers klaar na meer dan 50 minuten en dat is me al lang niet meer overkomen. Er is na het spel meer dan genoeg aandacht en tijd voor ons om het spel na te bespreken met een drankje.
Dit was een zeer aangename verrassing om de dag mee af te sluiten. The Illusionist is een onverwachts uitdagende puzzelkamer met net die paar stapjes extra om het spel op te krikken. De kamer kan nog wat winnen wat betreft afwerking, maar ik heb me hier goed vermaakt. De service was ten slotte heel netjes. Dit is een kamer die ik iedereen kan aanraden als ze in de buurt zijn.
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
Het werd tijd om Missionroom uit te spelen. Inmiddels had ik al Los Pollos (voormalig DEA) en SWAT gespeeld, dus bleven alleen nog Christina's Nightmare en die andere kamer met de idioot lange naam over. Kort voordat we komen spelen is Missionroom overgekocht door nieuwe eigenaren en heeft het bedrijf een rebrand gekregen. Het politie-aspect dat Missionroom eerst onderscheidde van andere escape rooms is verdwenen. De ontvangst laat nogal wat te wensen over. We komen binnen en er is...niemand, dus we gaan maar een beetje schaapachtig zitten wachten voordat iemand vraagt of we voor Christina's Nightmare komen. Het lijkt alsof de hosts expres zich er op richten om zo min mogelijk contact met de spelers te hebben. 10 minuten na starttijd worden we meegenomen en uiterst pragmatisch naar de kamer gebracht. Geen small talk, gewoon spullen droppen, en de kamer in waar we een video kijken die het spel uitlegt. Dit zijn natuurlijk alle regels die je inmiddels kan dromen en wat belangrijke info over de kamer. Enige nadeel is dat het scherm niet werkt. Een goed begin...
De sfeer bij Christina is denk ik bedoelt om eng te zijn, maar blijkt vooral verwarrend. De kamer lijkt nooit te kunnen kiezen tussen wat het nou wil doen. Het decor is lelijk en kan niet kiezen tussen enkel de basics van decorbouw te gebruiken of te verzuipen in ruis. Daarnaast snap ik niet wat we hier doen. We zitten in de nachtmerrie van Christina. Wie? Waarom wij? Waarom zouden we haar helpen? Waarom krijgen we hier allemaal vage creepy shit te zien zonder context? De kamer probeert eng te zijn, maar doet tegelijkertijd geen moeite. Er zitten geen scares of wat dan ook in, maar probeert wel een onaangename sfeer neer te zetten door allemaal enge geluiden af te spelen.
Elke escape room heeft natuurlijk zijn eigen stijl, maar Missionroom houdt er een logica op na die mij totaal niet ligt. Meerdere puzzels zijn random, passen niet, vereisen voorkennis, zijn onduidelijk, of bevatten expres red herrings. Waarom maak je in godsnaam een kamer die opzettelijk afleiding bevat? Als ik vraag waarom is het antwoord om een extra uitdaging te zijn. Dat maakt voor mij geen sense. Als je mij expres in de war probeert te maken, dan is dat geen uitdaging. Dat is gewoon irritant. Je kan je wel voorstellen dat de flow daarom niet al te best is. Desondanks zijn we snel klaar, zonder een eurekagevoel.
Christina's Nightmare voelt niet meer van deze tijd. Het decor, de sfeer, de flow, de puzzels, de service, alles is het gewoon niet. Als je bedenkt dat deze kamer 130 euro is dan vraag ik me ten zeerste af waar dat geld heen gaat. Voor mij was dit een frustrerende ervaring en met gemak de minste kamer van Missionroom.
Deze kamer interesseerde me al een tijdje. Eerst stond deze bekend als Café Voorburg. Een café thema spreekt me altijd wel aan. Er is iets los en gezelligs aan, samen met dat je gewoon veel kan met het thema en de bekendheid die het bij veel mensen heeft. Onlangs is Missionroom overgekocht door nieuwe eigenaren. Dit ging gepaard met een rebrand van het bedrijf en nieuwe namen voor de kamers. Speaking of which, succes met het onthouden van deze.
De ontvangst is niet bepaald gastvrij. Nadat we Christina's Nightmare hebben afgerond worden we in de ontvangst gedropt zonder een verder woord om te wachten tot de kamer af is. Hierna zien we geen personeel meer tot het tijd is (bijna een uur later). Deze host heeft er nog minder zin in dan de andere en brengt de intro van de kamer met een uiterst gebrek aan overtuiging. Het is jammer dat het politie-aspect van Missionroom weg is, dat had bij deze kamer heel leuk gewerkt met een briefing, outfits, en dergelijke. Wederom speelt er een filmpje met alle regels die iedereen die meer dan 5 escape rooms heeft gespeeld al lang en breed weet. Gelukkig werkt het scherm deze keer wel.
Hoewel het decor en de sfeer niet uitstekend zijn zijn ze op zijn minst passend. Props die passen in de setting en authentieke decorstukken helpen behoorlijk mee. Hier wordt gegaan voor een praktische insteek. Vrijwel alles wat er staat wordt gebruikt, maar meer decoratie kun je ook niet verwachten. Er kan qua invulling en sfeer in ieder geval veel meer uit gehaald worden. Het verhaal gaat precies de kant op die je verwacht en biedt verder geen verrassingen. De kamer kan trouwens een stofbeurt gebruiken.
De puzzelflow ligt ons gelukkig beter dan die van Christina's Nightmare. Puzzels hebben op zijn minst een kern aan logica en hebben veel minder de neiging om dwaalsporen in te gaan of je te desoriënteren. Echter hebben we hier ALWEER red herrings! Sleutels die je niet hoeft te gebruiken, iets dat toch echt wat lijkt maar het niet is, en ruis. Waarom? De extra uitdaging, zegt onze host. Nee, dat is gewoon afleiding dat het spel in de weg zit. Haal het weg en zet daadwerkelijk leuke puzzels in de kamer. In het introfilmpje wordt je zelfs iets vertelt dat je niet mag doen, dat je toch echt zal moeten doen om voortgang te boeken in de kamer. Dit is al erg genoeg, maar je wordt vertelt om dit niet te doen voor je eigen veiligheid. Als dit niet de bedoeling was dan had ik mezelf echt kunnen bezeren. Dit zijn de soort dingen waardoor mensen gevaarlijk gaan doen bij andere escape rooms. Haal dit alsjeblieft uit de video en maak duidelijk dat het ding in de kamer bij het spel hoort.
Als we klaar zijn kan onze host ons niet snel genoeg uit de kamer halen om ons vervolgens weg te staren. Ik snap dat je personeel nodig hebt, maar huur dan iemand in die er op zijn minst zin in heeft. Deze jongen veranderde nog net niet in een citroen zo zuur was hij.
De kamer is prima, maar kan verbetering gebruiken wat betreft de red herrings, de gameflow, en de service. Het kost denk ik niet veel om deze kamer nou net dat stukje extra op te krikken. Nu is hij nog iets onder de maat, vooral voor de 130 euro die je betaalt.
Mijn beeld van de Gouden Kooi was voor deze kamer eerlijk gezegd niet al te goed. Het Geheim van Sint-Rumoldus vond ik leuk, maar totaal niet op het niveau waar het naar opgehyped werd. Een leuke kamer met ambities, maar onder het niveau dat de toppers van Nederland toentertijd hadden. Toen de Wraak van Han werd aangekondigd met een van de meest bizarre trailers en goedkoopste posters ooit (serieus, kijk nou naar dat onding) dacht ik dat de Gouden Kooi helemaal van het padje was gegaan. Ik en mijn teamleden hadden zelfs grappend bedacht dat er een complot moest zijn met al die goede reviews, want dat kon toch niet? We gaan het zelf maar ondervinden!
Ontvangst bij de Gouden Kooi is professioneel en ruim, doch enigszins afstandelijk. We worden geïntroduceerd aan de basisregels die we als ervaren speler echt niet nog een keer hoeven te horen alvorens het spel mag beginnen. De intro is wat knullig, maar ergens lijkt dit ook wel de bedoeling. Het plot is...bijzonder. We gaan voor onze eerste werkdag bij een aircobedrijf een klus klaren op een locatie waar blijkbaar een airco op hol is geslagen. Dat klinkt idioot en het wordt nog idioter, maar als ik je nog meer vertel dan spoil ik alles.
De kamer begint vrij hetzelfde als Rumoldus, maar hier komt het geheel beter over. De toon is luchtig (haha) en de kamer gaat daar met volle overtuiging voor. Subtiele grapjes, rare opmerkingen, en kleine wtf-momentjes geven deze kamer een vreemd sfeertje. De kamer kan wat meer 'levend' voelen en er kan meer met verlichting worden gespeeld dan er nu gedaan wordt, maar dit decor maakt veel goed! De kamer is gigantisch en de setting verandert vaak. Elke ruimte is prachtig gedecoreerd en afgewerkt. De muziek is ook geweldig en klinkt goed, al staat het wat zacht.
De indeling van de ruimte is daarbij briljant. Grote escape rooms worden doorgaans snel lege escape rooms, maar de Gouden Kooi zorgt er voor dat je hier elke centimeter van de kamer gezien en maximaal benut hebt. De kamer kent zelfs een enkele mindfuck, op een manier die zo heerlijk subtiel is. Pas als je er over na denkt vraag je je af hoe ze het nou toch gedaan hebben.
De kamer flowt uitstekend, al komt dat deels omdat de kamer vrij makkelijk is. De puzzels zijn gelukkig erg leuk en zeer creatief. Er is constant wat te doen en de kamer zit stampvol met opdrachten, dus je krijgt hier je geld waard. Veel puzzels werken op communicatie en rolverdeling met een fysiek randje. Drie keer raden wat voor puzzels ik van hou!
Het gebeurt jammerlijk wel vaker dat wat je doet vreemd is in de context. Waarom is hier nu een puzzel? Waarom werkt dit zo? Dit slaat nergens op voor wat het is. Er zijn duidelijk vaker dingen gedaan 'omdat het cool is' zonder te bedenken of dat sense maakt bij wat het moet voorstellen. Denk aan een behendigheidspuzzel bij een alledaagse machine die geen enkele reden heeft om zo te werken.
Het lukt de Gouden Kooi om de kamer ondanks het compleet idiote plot om alles duidelijk te houden. Tot na de zinderende finale worden wij meegezogen in het avontuur en genieten we volop. Het avontuur dat zich voor ons ontvouwt is grappig en wat vreemd, maar het werkt gek genoeg wel. Denk bij deze kamer eerder aan een soort Austin Powers of Johnny English gevoel en dan zit je vrij dichtbij. Dit zou zelfs nog een leuke familiekamer kunnen zijn.
Het lijkt er op dat ik nu ook in het reviewcomplot zit. Wat een topkamer! Op elk punt is de Wraak van Han een verbetering bovenop Rumoldus en de kamer maakt de Gouden Kooi een powerhouse in de Benelux. Prachtig decor, heerlijk spelverloop, uniek plot, en een aparte sfeer staan je hier te wachten. Ik zou graag nog de thematisering wat meer sense zien maken en iets meer sfeer zien qua licht, maar dat moet je absoluut niet tegenhouden. Een van de beste van België!
9.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.5
Service: 9.0
België begint een inhaalslag te maken in de escaperoomwereld. Waar enkele jaren terug er nog maar een handvol goede kamers waren stijgt het niveau nu keihard. Toentertijd was voor mij Hunting Season de top van wat ik van de scene had gezien. Kon The Toy Factory dit niveau overstijgen? We gaan het zien.
The Toy Factory begint vanaf de voordeur direct in thema en jemig wat is dit kneitergoed gedaan. De sfeer, het decor, de details, alles klopt. De eigenaar Wout gaat op in zijn karakter met zo'n duivels plezier dat het niet anders kan dan dat je wordt meegenomen in zijn enthousiasme. Het is onze eerste werkdag (ja hoor, we hebben dit plot weer) en we kunnen het maar beter goed doen! Als de intro is afgerond begint onze werkdag dan toch echt.
Het verhaal bij The Toy Factory is natuurlijk dat dit onze eerste dag is bij deze fabriek. Echter is dit niet de meest stabiele werkplek en zijn we niet bepaald professionals in het vak te noemen. Het geniale hier is dat dat precies is waar Toy Factory om draait. Er zijn geen grote onthullingen, geen vreselijke geheimen, geen rare moordenaars, maar gewoon een vreselijke werkplek. De fabriek valt uit elkaar waar je bij staat en dit is waar Toy Factory nog een enorm sterk punt uit haalt: humor. Beeld jezelf in dat je met een paar andere sukkels de hoofdrol speelt in je eigen slapstick film. Alles wat je doet gaat expres hilarisch fout om jou er als idioot uit te laten zien. Ik heb nog nooit een kamer gezien waarbij de humor op deze manier toegepast wordt. Ik heb me hier stuk gelachen en omdat het zo sterk in het spel verweven zit wordt de humor nooit op je afgedwongen, maar komt het voort uit hoe jij het spel speelt. Dit is heel moeilijk te omvatten, maar het is uiterst uniek en ik ben fan!
De puzzels zijn leuk bedacht en volgen knap een rode draad tot aan het einde van de kamer. Er zijn een paar puzzels die een beetje gek zijn en wat uitstapjes maken in kwaliteit, maar over het algemeen speelt de kamer heerlijk. Alle opdrachten zijn goed in thema en worden onderbroken met een paar bijzondere momenten die een unieke twist geven aan het spel. De ideeën zijn vaak doodsimpel, maar werken daarom zo goed!
Sfeer en decor zijn perfect uitgevoerd en ik sta verstelt van het niveau aan detail hier. Het geluid en de muziek zuigen je verder deze wereld in. Ik merk dat dit een van die weinige kamers is waar ik oprecht even vergat hoe de escape room in elkaar zat en veel meer bezig was met het verhaal.
Als ik Toy Factory in het kort moet beschrijven zou ik het een perfect mix noemen tussen een traditionele take op escapen en een speels onorthodoxe onvoorspelbaarheid. Hoewel de opdrachten altijd duidelijk en logisch zijn weet je nooit wat te verwachten. De kamer houdt het simpel en zoekt tegelijkertijd de grens op van wat mogelijk is. De puzzelflow is altijd duidelijk en helder terwijl er constant creatieve unieke momenten zijn die compleet uit het niks komen. The Toy Factory is een must-play in de Benelux en voor iedereen de moeite waard. Uiterst uniek in zijn aanpak!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Gelukkig nieuwjaar! Ondanks de kater is het tijd voor een escape room! De Bezetting was voor mij een zeer persoonlijke kamer. Deze kamer stond vroeger op een andere locatie bekend als Universiteit in Verzet en was mijn elfde kamer en allereerste review ooit in 2019. Deze kamer maakte toen indruk op me, maar blijft tot op vandaag een zwarte vlek op mijn lijst van gespeelde kamers. De kamer werd afgrijselijk slecht gehost en ik heb de kamer voor maar 2/3 kunnen spelen. Om nu opnieuw terug te kunnen komen voor wraak voelt buitengewoon goed.
Rox heeft een sfeervolle ontvangstruimte op een bereikbare locatie. Er is zat parkeerplaats en de locatie is een van de meest fotogenieke plekken in Nijmegen. Wij hebben hier serieus op de parkeerplaats al een paar van de hardste groepsfoto's van dit jaar kunnen maken.
Hoewel we helaas niet de basic intro praat bespaard worden maakt de rest van de intro veel goed. Een kleine verrassing gekoppeld met een van de beste introfilmpjes die ik in tijden gezien heb brengt ons in de setting van de tweede wereldoorlog. Wij staan als studenten voor een keuze. Buigen wij onder de Duitse bezetter of niet? Door middel van een mooie overgang de kamer in wordt duidelijk dat er maar één antwoord is. Oranje zal overwinnen!
Het verbaast mij dat WO II als thema zo weinig benut wordt in Nederland. Het thema leent zich uitstekend voor een emotioneel en spannend avontuur, vooral in een stad zoals Nijmegen. Gelukkig is duidelijk dat Rox dit begrepen heeft! Het decor ziet er goed uit met oude houten vloeren, sfeervolle belichting, en mooie touches. De sfeer is zo heerlijk kloppend met het verre onweer en het getik van regen terwijl op de radio oude muziek speelt. De reis die we maken is spannend en voelt kloppend. Alles wat we doen en meemaken past. Er is een enorme focus op authenticiteit en historische nauwkeurigheid bij De Bezetting. Dit alleen al maakt de kamer absoluut de moeite.
Hetzelfde kan gezegd worden voor de puzzelflow. We gaan vrij snel door de kamer heen, al kan ik me voorstellen dat dit voor de meer onervaren groepen een uitdagende kamer zal zijn. Meerdere puzzels vereisen nauwkeurigheid en zijn vrij uitgebreid. Op een punt lijkt de kamer parallel speelbaar, maar gaan de puzzels pas in een zekere volgorde af. Dit kan net zo goed een technische storing zijn geweest.
Er zijn wat puzzels die wat "ouder" aan voelen en je tegenwoordig minder snel in een kamer zou zien, maar dat maakt de kamer er niet zozeer minder om. Wederom zien we hier weer de focus op authenticiteit terug. Het idee van De Bezetting is om je te confronteren met keuzes die jongeren ten tijde van de tweede wereldoorlog ook moesten maken en dat doet het op een slimme manier. De opdrachten en puzzels die je uitvoert zouden logisch gezien passen voor jongeren die destijds in het verzet zaten. Wij ontcijferen verborgen berichten, wij ontkennen het gezag van de bezetter, en wij duiken onder. De kamer eindigt met een duidelijk opbouwende serie aan puzzels en een rebelse conclusie. Naast dat ons persoonlijk vendetta met deze kamer nu eindelijk de wereld uit is is het een zeer passend einde. De kamer vertelt een verhaal door de puzzels en de handelingen die je verricht. Het feit dat dit verhaal vertelt wordt door wat jij doet in plaats van dat je maar moet luisteren of lezen zoals wel vaker bij escapes geeft het impact.
De enthousiaste eigenaar van Rox, Mark, begeleidt ons door de kamer en is ook na het spel aanwezig om met ons na te praten. Wederom merk ik hier de gedrevenheid om alles historisch nauwkeurig te hebben en ik hou daar van. Die gedrevenheid maakt deze kamer zo bijzonder. Blijkbaar hadden ze hier flink wat steun van de Nijmeegse universiteit voor deze kamer en het is vet om te zien wat dat allemaal mogelijk heeft gemaakt.
De Bezetting is een bijzondere kamer. Het was heel fijn om hem na 4 jaar eindelijk af te kunnen maken en hem te kunnen waarderen zoals het hoort. Naast mijn persoonlijke vendetta met de kamer ben ik blij dat een kamer zoals dit bestaat. Een mooi gedecoreerde, sfeervolle kamer met puzzels en opdrachten die allemaal uitstekend passen in de setting. Het tweede wereldoorlog thema wordt niet vaak genoeg in escape rooms benut en Rox doet het gelijk meesterlijk goed. Kom naar Rox en ga genieten!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Mijn eerdere bezoek bij Escape Unlimited voor de Vliegende Hollander was in de smaak gevallen. Aangezien beide kamers hier vanaf 14 januari niet meer speelbaar zijn had ik besloten om er vaart achter te zetten om deze nog mee te pakken.
De locatie is goed bereikbaar met de auto met zat parkeerruimte. Zodra we binnen zijn kunnen we het spel al in. Ik zou je graag vertellen wat het verhaal is, maar ik volg er eerlijk gezegd helemaal niks van. Het spel begint met een (iets te) lange spraakopname om het verhaal te vertellen en we gaan er voor!
Verwacht hier geen steriel laboratorium. Deze kamer gaat namelijk over alchemie! Ik heb altijd wel een zwak voor dit thema omdat het zo veel kansen geeft tot een kleurrijk decor, creatieve verhalen, en leuke puzzels. We krijgen voor we beginnen nog de waarschuwing dat de kamer niet is wat het zou moeten zijn vanwege de onverwachtse sluiting. De kamer is gebouwd in september en kort daarna werden ze al verplicht te sluiten. Afwerking en wat andere feiten zouden dus niet op het gewenste niveau zitten. Het is natuurlijk begrijpelijk, maar tegelijkertijd speelt het wel mee in de ervaring. De afwerking is hier veel minder op niveau dan bij de andere kamer en dat is jammer. De spullen die er staan en de inrichting er van zijn wel van mooie kwaliteit en goed ingericht. Het valt me op dat het decor hier vooral bestaat uit mooie houten kasten en hoewel die heel sfeervol zijn voelen ze ook een beetje 'makkelijk' om ruimte te vullen en spullen in kwijt te kunnen. Daarnaast komen veel van de spullen direct uit de 3D-printer en dat zie en voel je direct. Het is misschien logistiek gezien praktisch, maar het voelt zo goedkoop en past totaal niet in de sfeer.
Het verhaal is onnodig complex. Het spel wordt af en toe stil gelegd voor spraakopnames die ons meer vertellen over wat er nou gebeurt, maar dit gebeurt te vaak. Het verveelt snel en het is veel te lastig voor zijn eigen goed. Als je een kamer over alchemie gaat spelen dan wil je niet een plot over chantage, vreemd gaan, en duivelarij. Zeg gewoon dat onze leermeester er even niet is en we de stoute schoenen aantrekken om goud te maken of zoiets.
Bij de Vliegende Hollander bewees Escape Unlimited een creatieve blik op puzzels te hebben en hoewel dat hier ook het geval is voelde ik me iets minder onder de indruk. De kamer kent wat creatieve uitschieters met wederom een highlight van een puzzel, maar het valt op hoe overeenkomstig de twee kamers zijn. De puzzels zijn niet precies hetzelfde, maar veel van dezelfde spullen en ideeën worden gebruikt. Hoewel hier wat andere dingen geprobeerd worden dan bij de andere kamer hoop ik wel dat voor toekomstige projecten het wat minder safe wordt gespeeld. De kamer mist helaas ook een fatsoenlijke eindpuzzel of finale en eindigt vrij onceremonieel.
Waar de kamers wel in verschillen is de uitdaging, die hier veel groter is dan bij de Vliegende Hollander. Over het algemeen zijn de puzzels veel pittiger en meer diepgaand. Wij zijn met 4 ervaren spelers en hadden na 52 minuten het spel gewonnen. Ik denk dat een groep nieuwe spelers hier flink stuk op kan gaan.
Het laboratorium blijkt een uitdagende en creatieve puzzelkamer die helaas beperkt is door zijn omstandigheden. De kamer toont potentie, dus het is jammer dat dit nooit zal kunnen ontbloeien. De afwerking en het verhaal had ik graag anders gezien en mogelijk zou dit verbeterd zijn als de kamer meer tijd had gehad. Verder zie ik veel overeenkomsten met de andere kamer qua decor en puzzels, dus hoop ik niet dat we hier de grenzen van Escape Unlimited al gezien hebben. De eigenaar heeft inmiddels een nieuwe locatie gevonden in Rosendaal en ik hoop van harte dat hij hier wel mag gaan blijven. Kom in de tussentijd deze en de andere nog snel spelen.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
Played in December 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Ik weet niet hoe jij je pakjesavond viert, maar als je het niet met een escape room doet dan doe je het verkeerd! Met die instelling staan we deze avond voor de deur bij Time. Hier beweren ze een combinatie te zijn tussen het traditionele escapen en virtual reality. Waar een pure VR kamer mij doorgaans niet trekt maakte de combinatie mij nieuwsgierig. Het heen en weer springen tussen de twee werelden en de belofte van een puzzelflow die daarop in zou spelen klonk zeer interessant. Alvast een waarschuwing. Als je de kamer wil spelen, boek hem dan doordeweeks aangezien in het weekend de prijs veel hoger is. Ik snap een klein prijsverschil, maar van 99 naar 129 euro is wel heel veel!
Er is zat gratis parkeerruimte en een ruime ontvangst, al komt die een beetje uitgeleefd over. Ze hebben hier nog zat andere VR / fysieke escape combispellen en ze richten zich hier meer op grote groepen en bedrijven. We krijgen in de intro uitgelegd hoe de VR brillen werken alvorens een video te kijken die ons het plot uitlegt. Het ziet er prima uit, maar er is behoorlijk in geknipt, vermoedelijk omdat de acteur niet zijn tekst kon onthouden. We zullen moeten tijdreizen naar de toekomst om het einde van de wereld te voorkomen. Hoe precies en waarom? Geen idee, gewoon doen en terug komen. De video kijken we in een aparte kamer alvorens naar de daadwerkelijke kamer geleid te worden wat voor mij heel gek overkomt. Waarom de moeite doen om je te immersen alvorens dat weer helemaal af te breken? Het kan prima in de kamer zelf afgespeeld worden dus ik snap niet waarom dat niet gedaan wordt.
Het kon eigenlijk alleen maar tegen vallen voor Time. Tijdreizen is een ongelofelijk moeilijk thema dat naar mijn ervaring eigenlijk nooit goed gedaan wordt. VR is een unieke blik hier op die mooi uitgevoerd kan worden, maar het wordt al snel duidelijk dat hier niet het budget of de visie is om dat uit te voeren. Eerste indrukken van de kamer bevestigen die vermoedens verder. De kamer is beperkt qua decor en het allegaartje aan props dat er staat heeft onderhoud nodig. De vloer en het plafond zijn kaal, de muren zijn van spaanplaat, en het decor is random. Het is niet duidelijk wat deze kamer nou moet voorstellen. Is dit een abstracte representatie van de tijd of een concrete ruimte? Het maakt als geen van beide sense aangezien de props die er zijn het totaal niet eens met elkaar zijn over wat de toon moet zijn. Verder kan je niks van de sfeer verwachten behalve dat het licht aan staat en dat de Best Of van Hans Zimmer op staat.
Als we eenmaal naar de toekomst reizen gelden dezelfde opmerkingen. Hier komen we ook voor het eerst het VR gedeelte tegen en het is vrij schattig gedaan met een van de meest voorspelbare effecten die je kan verwachten. Als ik je vertel dat je moet gaan zitten met een VR-bril op omdat je naar de toekomst gaat reizen, wat verwacht je dan dat er gebeurt? Juist, dat ja! Naar mijn vermoeden zit de VR er in om dit stuk te rechtvaardigen.
In het daadwerkelijke spelverloop zien we de VR één keer terug en dit kan door maar 1 persoon gedaan worden. De invloed hier van op de rest van de kamer is zeer beperkt en het vormt slechts een fragment van de ervaring. Persoonlijk vond ik dit gedeelte ook totaal niet boeiend. Als je hier komt hopend op een vernieuwende combi tussen VR en traditioneel escapen, dan zal je het hier niet vinden.
Wat er dan nog over is van de gameflow is doorgaans prima, maar tegelijkertijd vrij gek. Je zal alle puzzels of varianten daar van wel kennen, maar daar is in principe niks mis mee. De eindpuzzel is echter een gek uitstapje met een gebrek aan duidelijkheid. Ik vind het idee van deze puzzel heel leuk, maar het mist een essentiële stap om deze intuïtief logisch te maken. Ik zou trouwens een max van 4 spelers aanraden vanwege hoe het spel in elkaar zit. Meer dan dat en het wordt krap.
Helaas erger ik me hier ook aan de begeleiding. Hints en andere vormen van begeleiding worden ons letterlijk verteld door de host over een intercom. Een onderdeel eerder in het spel is kapot, maar dit is in de kamer niet duidelijk dus dat wordt ook maar verteld over de intercom. Later in het spel krijgen we van de host te horen dat hij per ongeluk een belangrijke video heeft overgeslagen en die niet alsnog kan afspelen. Direct daarna slaat hij per ongeluk een puzzel over die we dan ook niet meer kunnen spelen. Hier krijgen we geen excuses voor, terwijl het wel onze ervaring beïnvloedt. Deze jongen benadert het duidelijk gewoon als een bijbaan en de passie ontbreekt bij het napraten, dus we zijn al vrij snel weer weg.
Helaas was Time voor mij niet een heel positieve ervaring. Ik zou de kamer niet vreselijk noemen, we hebben prima gespeeld, maar het kan hier allemaal gewoon zo veel beter. Het daadwerkelijke VR gedeelte is zeer beperkt en wat er staat is niet boeiend of van toegevoegde waarde. De integratie met de fysieke escape kan ook beter. Daarbij kunnen het decor en de sfeer een boost gebruiken, vooral voor een thema zoals dit. Onze host hielp de ervaring helaas niet mee, dat is gewoon pech. Mogelijk zijn de andere spellen die hier de VR / fysieke escape combi maken van betere kwaliteit, maar deze kun je wat mij betreft overslaan. Al helemaal als het weekend is.
Last-minutes verlopen soms niet al te soepel. Na iedereen in de regio wel gebeld te hebben en nergens meer terecht te kunnen kwam ik uit bij Escape Unlimited te Zevenbergen. Ongeveer een uur weg, maar het zag er veelbelovend uit en Robin, de eigenaar, was gelukkig meewerkend om het mogelijk voor ons te krijgen. Een uurtje rijden dan maar!
De locatie zit op een industrieterrein en heeft zat ruimte om gratis te parkeren. We worden enigszins gehaast ontvangen en mogen gelijk beginnen met spelen. De eigenaar host twee kamers tegelijk en dat heeft minder mijn voorkeur. Ik snap dat hier wel (financiele) redenen achter zitten, maar alsnog. De kamer begint met een klassieke voice-over. Het is een beetje cheesy, maar goed ingesproken en helder verstaanbaar. We gaan een schatkaart zoeken in het huis van een hoge pief in het VOC-tijdperk. Als we die niet vinden, dan zwaait er wat...
De kamer verbaast me aangenaam qua decor. De decourstukken zijn netjes onderhouden, sfeervol, en passend. Denk aan massief houten kasten, grote kisten, en verbazingwekkend veel kleine decorstukjes. Desondanks die mooie kleine decorstukjes is er nooit een probleem met ruis. Het enige jammere is dat de afwerking van de kamer soms wat gebrekkig is. Dingen zoals de deur naar binnen (een fel witte kantoordeur) kunnen meer in thema en het systeemplafond is soms zichtbaar. Dat haalt je er soms wat uit, maar het is duidelijk dat hier een poging gedaan is om qua decor wat moois neer te zetten.
De kamer is helaas vrij statisch. Er gebeurt niet heel veel spannends en we houden ons vooral bezig met lekker lineair puzzelen. De puzzels zijn bekend, maar kennen net wat twists om ons te verrassen. Een puzzel specifiek stak uit in fun factor in originaliteit. De kamer is wel erg makkelijk. We haasten ons totaal niet, maar zijn toch heel snel klaar. De flow blijft de hele tijd soepel, op een moment na, en we zijn met een recordtijd de kamer uit. Het is toch wel jammer als het zo snel over is terwijl we daar helemaal ons best niet voor doen. De hints kwamen daarbij ook vrij snel en jammerlijk buiten thema. We hadden misschien meer de ruimte mogen hebben. De kamer lijkt me het beste geschikt voor 2 ervaren spelers of een groepje beginners. Meer dan 4 mensen lijkt me hier ook al snel krap.
Na de kamer kunnen we nog even uitgebreid napraten met Robin, die al zijn ambities met ons heeft kunnen delen. Helaas zal hij in december moeten vertrekken van deze locatie. Ik wens het hem van harte toe dat hij een mooie nieuwe plek vindt om zijn passie voort te zetten. Als ik hoor wat hij nog allemaal wil kan hier iets heel vets uit komen!
De Vliegende Hollander zal je een uurtje (of een stuk korter) vermaken met leuke, doch makkelijke, puzzels in een mooi decor. De afwerking mag sterker en het totaalbeeld beter, maar hier zit wel zeker wat leuks. Als Escape Unlimited weer elders zijn deuren opent zal ik van de partij zijn.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
Played in November 2023
Played with 3 persons
Escaped: Yes 31:29 min
0 likes
Prison Escape is al jaren een twijfelaartje op mijn wishlist. De ene persoon zegt dat het ongelofelijk is, de andere zegt dat het helemaal niks is. Het is natuurlijk niet traditioneel escapen en meningen kunnen verschillen. Zou het wel werken met zo veel spelers? Wat houdt het spel nou echt in? Na al die jaren twijfel had ik er genoeg van. De verhalen die ik hoorde op de Beyond the Game podcast over Prison Escape klonken toch wel heel vet dus ik nam de gok en ben er met enkele vrienden gewoon voor gegaan.
We komen op tijd op het ophaalpunt aan waar we gratis kunnen parkeren. De hoeveelheid plekken is echter beperkt en er is nauwelijks mogelijkheid om naar het toilet te gaan. Dit wordt trouwens al helemaal onmogelijk met 130 mensen die wachten om opgehaald te worden dus je kan maar beter onderweg een tankstation of bosje opzoeken. We worden buiten character geïntroduceerd aan wat het spel ongeveer inhoudt waarna het spel pas echt mag beginnen. De bus rijdt voor om ons af te voeren en vanaf dat moment zijn wij allemaal enkel gedetineerden.
Wat is het toch goed bedacht, als je fatsoenlijk een prison escape wil doen, dan heb je een echte gevangenis nodig! De muren van het pand doemen voor ons op en het is duidelijk dat we hier de komende uren als ratten in de val zitten. Het eerste half uur van Prison Escape is werkelijk meesterlijk. Er komt zo veel op je af, maar niks wordt je strot in gedauwd. Als je goed op let zul je allemaal details zien. Dit karakter heeft deze zwakte, die ene heeft een band met die andere, die bewaker heeft dit geheim, enzovoort. Dit kun je ook allemaal missen. Iedereen ziet hier iets anders en dat maakt jouw bijdrage waardevol. Ondanks dat dit enkel opbouw en introductie is zijn de settings en hoe we deze doorlopen verhalend ontzettend sterk. Dit deel kan zo saai zijn, maar werkt hier juist geniaal. Elke acteur is perfect gecast en speelt het hele spel diens rol met volle overtuiging.
En dan gaan we voor mijn gevoel de mist in. Na dat sterke eerste half uur raakt het spel de focus kwijt. We staan vaak stil in een rij te luisteren en toe te kijken in plaats van nou echt wat te doen. We maken veel mee, maar we doen weinig. De stukken dat we vrij zijn om te bewegen (en die zijn er vrij weinig) is het niet duidelijk wat we nou moeten doen. Er is een gebrek aan kadering. Waar mag ik heen? Met wie praat ik? Waarom? Wat zeg ik? Je hebt hier niet één verhaallijn, maar meerdere en het is aan jou om er één te vinden en te volgen. Ik heb geprobeerd meerdere lijnen te volgen en een lijn kon ik niet vinden, een andere was te druk bezet, en de bij de laatste was het niet duidelijk wat ik kon doen. Dit komt deels door het pand. Het is vet om in een echte gevangenis te spelen, maar het zijn veel gangenstelsels met weinig open ruimtes. Het werkt beklemmend, maar je mist het formaat van het geheel. Uiteindelijk kom ik bij een einde terecht wat voor mij geen voldoening biedt. Ja ik ben ontsnapt, maar ik ben er voor mijn gevoel gewoon uit gelaten. Ik miste hier de stijgende lijn. Ik heb niet het idee dat ik naar een finale opbouwde, maar dat ik in de laatste 5 minuten de deur uit gezet ben. Bij navragen hadden meerdere van mijn medespelers ook dit idee.
Naast het probleem met kadering kent Prison Escape een ander groot probleem en dat is het spelersaantal. Wederom, je speelt hier met 130 man. Dat zijn héél veel mensen en je gaat dus nooit die persoonlijke en opbouwende ervaring krijgen van een reguliere escape met acteur. De structuur is hier aangepast om mee om te gaan, maar het is naar mijn mening regulier te druk om het spel goed mee te krijgen. Als je achterin de rij staat terwijl er vooraan iets gebeurt krijg je dat nooit goed mee.
Dan komen we bij het grootste probleem: De andere spelers. Nou bedoel ik niet dat ik iedereen blind haat omdat ik ze niet ken. Veel mensen snappen gewoon niet wat ze komen doen en je hoeft dan maar een paar rotte appels te hebben om het spel compleet te verpesten. Ik vraag mij af of het altijd zo erg is. Mensen klimmen over hekken, duwen acteurs opzij, negeren bevelen, lopen door dramatische scenes heen, breken alle spelregels, het kan niet gek genoeg of het gebeurt. Zo kom ik er zelf nooit in. Er wordt daarbij verbazingwekkend weinig ingegrepen. Als je in een gevangenis staat die genadeloos hoort te zijn en mensen staan hardop door de directeur zijn verhaal heen te praten zonder gevolg dan doet dat gewoon afbreuk aan de ervaring. De acteurs mogen hier veel feller op reageren en dit eerder afstraffen. Laat die mensen push-ups doen of neem ze even apart. Naar mijn mening is het zelfs de beste oplossing om dit soort mensen gewoon uit het spel te halen (vooral gezien hoe veel iedereen betaalt).
De debriefing aan het einde is enorm energiek en het is overduidelijk hoe ontzettend goed doordacht deze ervaring is. De logistiek, de passie, de energie, de liefde, ik voel het allemaal hier, maar dat maakt het ook zo zuur om te bedenken hoe het voor ons verlopen is.
Het is eerlijk gezegd waar ik al bang voor was. Prison Escape is een ontzettend ambitieuze ervaring, met flink wat knelpunten. Dit kan echt ongelofelijk zijn, maar dat was het voor mij helaas niet. Ondanks de vette locatie, de geweldige acteurs, en de vele vette settings kwam ik er niet lekker in. Ik mis kadering in mijn mogelijkheden tijdens het spel en stoor me aan het hoge spelersaantal. Daarnaast mag er veel strenger worden omgegaan met wangedrag tijdens het spel. Blijkbaar zijn er plannen voor een nieuw spel in de nabije toekomst en dan hoop ik dat deze punten worden aangepakt. Ik zou het graag nog een keer een kans geven!
2023 November 3
Bedankt voor je waardevolle review! We zijn erg blij dat je ons concept zo weet te waarderen en zijn dan ook dankbaar dat je deze verbeterpunten met ons deelt. Zo help je ons om deze productie nog beter te maken en om onze nieuwe productie goed van start te laten gaan.
7
Ambiance: 8.5
Game experience: 5.0
Service: 10.0
Played in October 2023
Played with 9 persons
Escaped: Yes
0 likes
Eindelijk! The Non Believers, een kamer waar ik welgeteld meer dan 3 jaar op heb zitten wachten, ging open! Ik was al enorm fan van Rebecca toen deze uit kwam en kon toen al niet wachten op iets nieuws van Jordin. Er is veel tijd over heen gegaan dus wie weet wat we konden verwachten. Als je zo lang bouwt moet het wel wat zijn, toch?
Parkeren kan gratis voor de deur. De ontvangst en de weg er naar toe zijn (deze keer wel) netjes aangekleed en zetten een aangename sfeer. We worden warm ontvangen door Melvin en mogen na een toiletbezoek en het opbergen van de spullen beginnen. We bevinden ons in het dorpje Pittleburg. In dit spel nemen wij de rol aan van de kinderen van de lokale pastoor. Pittleburg is een streng gelovig dorpje, maar wij komen niet opdagen voor de zondagsdienst. Wat zou onze vader vinden van deze blamage als hij thuis komt?
Dat plot klinkt misschien niet wereldschokkend, maar geloof me als ik zeg dat deze kamer echt de meest gestoorde kanten uit gaat. De intro is al een gigantische technische flex die eerder doet denken aan een dark ride dan een escape room. Vanaf het eerste moment is The Non Believers vastberaden om jou omver te blazen. Dit is met gemak een van de meest technisch indrukwekkende kamers ter wereld. Je wordt vanaf het begin gebombardeerd met het ene na het andere gigantische effect. Technisch zijn er weinig kamer die hier aan kunnen tippen. Aan het einde van de kamer zijn we allemaal compleet overprikkeld en krijgen we gelukkig even de tijd om alles te plaatsen. Geloof me, je gaat die 5 minuten na de kamer nodig hebben want er komt niks logisch meer uit je mond.
De kamer moet een huis (en nog veel meer) voorstellen en dit is met oog op detail uitgevoerd. Het is gigantisch (zo'n 400-500 m2) en blijft maar gaan. Je bent constant in beweging met het ontdekken van nieuwe ruimtes, effecten, en puzzels. Het prachtige decor is intussen strak afgewerkt en sfeervol ingericht. Soms zijn er wel enkele stukken die ik dan wat minder mooi of enigszins leeg vind. Het is vreemd om te zien dat er sommige ruimtes zo mooi zijn gedaan en dan andere iets minder, maar dit staat misschien nog op de planning.
De muziek in de kamer is vanaf het begin gelijk bombastisch en meeslepend, wat eerst vet is totdat je er na een half uur wel genoeg van hebt. Ik ben iemand die erg op geluid let in kamers en dit was voor mij too much. De muziek is constant zo bombastisch en alomvattend dat je nooit rust hebt. Soms past de intense muziek gewoonweg niet bij wat je doet en is er even behoefte om de kamer wat meer te laten ademen, maar dat komt helaas nooit.
Het verhaal blijft wel goed te volgen. Door middel van professionele stemacteurs wordt onze reis begeleidt leren we meer over de ware aard van Pittleburg. Wat ik dan minder vind is het feit dat je hier mensen anders dan jezelf representeert. Je speelt hier in feite de kinderen en dat maakt het voor mij wat lastiger om in het verhaal te komen.
De spelflow blijft voor ons goed gaan en we zijn er met 100 minuten speeltijd weer uit. De puzzels wisselen tussen een kort en simpel opdrachtje en langere puzzels waar je enkele minuten mee bezig zal zijn. Desondanks zijn er weinig uitdagende puzzels in de kamer, maar is het meer een geval van goed opletten en overzicht houden. Een enorme kracht van de kamer is dat de puzzels het verhaal vertellen en in de sfeer passen. Elke puzzel zit er met een reden in en alles voelt passend. Ik kan dit enorm waarderen, vooral met een kamer die zo verhalend is als dit.
Als we na het spel (totaal overprikkeld) met Melvin aan de bar zitten bij te komen begint het in te dalen. Wtf was dit? Dit kan toch niet? Langzaamaan komen we op gang om over het spel te praten. Er is alle tijd en ruimte voor ons en uiteindelijk we hier nog veels te lang gezeten. Als we het eenmaal over het verhaal hebben krijg ik echter ineens te horen dat mijn interpretatie daarvan niet klopt. Echter voelde die voor mij heel logisch en ik snap niet helemaal hoe het dan zou moeten werken. Ik vond persoonlijk mijn eigen interpretatie zelfs een stuk leuker dan wat er blijkbaar daadwerkelijk gebeurde. Om het zonder spoilers te zeggen, vanaf een zeker punt zijn er meerdere manieren om iets te interpreteren, maar dat is niet de bedoeling. Het is dan jammer om te horen dat mijn ervaring 'verkeerd' is.
Dan is er nog één groot punt waar ik over wil beginnen, namelijk de technische mindfucks in de kamer. Zoals ik al zei gooit de kamer het ene na het andere gigantische effect of technische mindfuck op je af. Dit is vet, maar het komt vaak neer op hetzelfde. Een groot technisch onderdeel van de kamer beweegt, sta stil voor een minuutje, je kan weer door. 10 minuten later los je twee puzzels op en een groot technisch onderdeel van de kamer beweegt, je staat stil voor een minuutje, en je kan weer door. Ja, dit is technisch indrukwekkend en ontzettend knap gemaakt, maar naast dat deze momenten in essentie veel overeen komen doen dit soort gigantische technische dingen gewoon niet heel veel voor mij. Andere vormen van experience liggen mij dan weer meer. Voor mij is het al snel "ja, het grote onderdeel beweegt, en nu?". Er wordt op deze punten weinig tot niks van de speler vereist en aangezien ze in de harde kern zo op elkaar lijken voelt het wel vaker voor mij onnodig. Ik zie in veel reviews dat mensen de mindfucks passend in thema vinden, maar zo heb ik ze zelf doorgaans niet ervaren.
The Non Believers is voor mij een bizarre ervaring geweest. Ik ben namelijk door deze kamer oprecht gaan evalueren wat ik wil van een escape room en of dit dat wel is. Ja, ik ben enthousiast over deze kamer, maar zo enthousiast als alle andere reviewers? Ik zie een andere review dit vergelijken met een pretparkattractie en die vergelijking snap ik. De technische indrukwekkendheid doet voor mij gewoon niet heel veel, terwijl dat wel een van de grote appeals van de kamer is. Waarom dan die 10? Omdat ik niet kan ontkennen dat The Non Believers een wereldschokkende ervaring is en ik het desondanks echt heel tof gehad heb. Het formaat, de duur, de mindfucks, de effecten, de bombast, je gaat dit vrijwel nergens anders vinden. Deze kamer gaat het in de Benelux en internationaal zeer goed doen, dat kan ik je nu al zeggen. De kamer is ongelofelijk en ik heb het hier uitstekend naar mijn zin gehad, iedereen MOET komen spelen. Maar is dit wat ik wil van een escape room? Dat weet ik nou niet...
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Het valt nog steeds moeilijk te geloven wat er met Jason's Curse gebeurd is. Voor de niet-ingewijden, een van de classics van de Nederlandse escape-scene was er na een vreselijke brand ineens niet meer. Niet alleen een ramp voor de scene, maar al helemaal voor OuterGround. Je bent een prachtige kamer en een bron van inkomen kwijt, wat nu? Gelijk een nieuwe bouwen, zeggen ze! Een vervolg op de verhaallijn van Jason Blackwire met wat knipogen in het verhaal naar de brand die de kamer verwoest heeft. Na 7 maanden staat Jason's Legacy, maar is het wat?
We worden zoals gewend netjes ontvangen bij OuterGround. Een uitgebreide uitleg blijft gelukkig achterwege als we melden dat we ervaring hebben. We mogen snel beginnen met een intro die je gelijk op de hoogte brengt van het verhaal van Jason en waarom we hier zijn. We nemen de rol aan van een groep inspecteurs die op zoek gaan naar de psychopathische Jason in het huis van de lokale priester. We worden welkom geheten, de deur valt dicht, en onze zoektocht naar Jason mag beginnen!
Jason's Legacy speelt zich in zijn geheel af in het huis van deze priester en als ik huis zeg, dan meen ik dat. Dit is een grote kamer met veel verschillende ruimtes, die ook nog eens verborgen kunnen zijn. De kamers verschillen vaak van grootte, de ene is hoog en ruim, de ander weer compact. We gaan zelfs de hoogte in en ik kan uiterst waarderen hoe uitgebreid de kamer is.
Het decor is doorgaans van hoge kwaliteit en netjes afgewerkt. Sfeervolle inrichting geeft de kamer vaker de indruk een echt huis te zijn, al zijn er plekken waar de kwaliteit dan weer iets minder is. Denk aan A4'tjes met plaatjes die totaal niet passen bij de mooie houten kast waar ze op geplakt zijn. Zonde, maar laat het de pret niet drukken.
Om het verhaal te vertellen hoor je op vaste stukken audiofragmenten van de priester. Deze en andere fragmenten worden door professionele stemacteurs ingesproken en jongens wat maakt dat een verschil! Het klinkt goed en trekt je mee dat (eerlijk gezegd behoorlijk voorspelbare maar vermakelijke) verhaal in. Ik erger me helaas aan de kwaliteit van het geluid en de speakers in de kamer. Misschien komt het omdat ik hier als muzikant zelf bovengemiddeld veel op let, maar de kwaliteit van het geluid buiten de muziek en de voice-overs is soms verbazingwekkend slecht. Daarnaast zijn de speakers zelf ook niet altijd even best. Er speelt bijvoorbeeld dramatische muziek bij een mooie onthulling en dan kan je het nauwelijks horen omdat er 0 bas in zit of omdat het klinkt als een klein speakertje. Je VOELT de muziek vaak niet en soms dan juist weer iets te veel, misschien is dit nog een aandachtspunt om af te stellen.
De sfeer in de kamer voelt spannend terwijl we jagen op Jason, met mooie effecten en een prachtige onthulling die je, als je goed oplet, zal kunnen zien aankomen. Gek genoeg mis ik toch wat dreiging. Het idee is dat er iets van een kwaadaardige aanwezigheid in het huis is, maar hier merk je vrij weinig van. Naar mijn mening had de kamer nog veel enger gemogen. Niet zozeer dat er meer scares per se in moeten, maar je mag meer voelen dat je hier niet welkom bent. Misschien zelfs een acteur of iemand die kort de kamer in komt, al blijft dat natuurlijk lastig met hoe je mensen informeert.
Jason's Legacy is de eerste kamer van OuterGround die 75 minuten is en dat is voor goede reden. De kamer zit tot de nok vol met dingen om te doen dus je kan lekker aan de bak. Ik denk dat je hier minstens 3 mensen bij nodig hebt en dat grotere groepen zelfs nog hun lol op kunnen. Wij gaan pijlsnel door de kamer heen met 2 hints (die vrij snel komen) en zijn na 69 (haha) minuten pas klaar. De flow is daarbij ontzettend lekker. De vele puzzels zijn verspreid door de ruimtes van het huis en verbinden toch naadloos met elkaar door. Ondanks alle ruimtes en het heen en weer rennen is het nooit onduidelijk wat je moet doen of waar je moet zijn. Mijn respect! De focus ligt in de kamer vooral op veel puzzelen met mooie effecten. Soms is het wel heel typisch escaperoompuzzelen zonder een idee van wat het nou in het verhaal betekent.
De kamer is creatief ingedeeld om grotere groepen allemaal iets te doen te geven zonder dat iedereen op elkaars lip zit. Dit betekent wel dat je bij deze kamer veel fysiek bezig bent en taken zal moeten verdelen. Je gaat hier vaak trappetje op, trappetje af, gangetje door, kamer in, dingetje pakken, en terug. Ik hou daar van, maar dit kan sommige spelers misschien te veel worden.
Ten slotte wil ik credits geven aan onze host Raoul! We praten gezellig na en krijgen een kleine backstage tour waarbij al onze vragen beantwoord worden. Hij straalt passie uit en dat geldt evenzeer voor OuterGround als bedrijf. Daar heb ik alleen maar waardering voor!
Wat een heerlijke kamer! Naast voornamelijk wat issues met de spanning en het geluid ben ik hier uiterst over te spreken. Een uitgebreide, mooi gedecoreerde kamer van (terecht) 75 minuten met een ster van een flow en prachtige effecten. De focus ligt hier echt op die uitgebreide puzzelflow dus als dat je trekt kan je hier je lol op. Voor mij is de kamer niet per se een nieuwe topper van Nederland, maar zeker een mooie toevoeging aan de scene die iedereen moet spelen. Op het moment met gemak de beste kamer bij OuterGround!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Laten we eerlijk zijn, de première van de nieuwe kamer van Villa BreTil was zachtjes gezegd stroef te noemen. De reacties waren niet zo positief als gehoopt en de ene na de andere reviewer had er wel iets over te zeggen. Dit maakte mij initieel nogal huiverig om langs te komen, maar nadat de controversie wat leek te bedaren en de reviews wat positiever werden durfden we het wel aan.
De locatie van Villa BreTil blijft prachtig en vooral 's avonds indrukwekkend. Er is zat ruimte om gratis te parkeren en een ruime, gezellige ontvangstruimte compleet met bar. The Imitation Room draait om Idah, de moeder van de familie waar de kamers van de villa om draaien. Ze is een spion die in de tweede wereldoorlog hier op een missie is. Nu zij uitgevallen lijkt te zijn is het aan ons om haar werk af te maken! We krijgen een korte intro die ons mooi in de sfeer brengt en kunnen van start!
Het eerste wat opvalt aan de kamer is hoe mooi het decor is! Het ziet er echt goed uit en de afwerking is ook nog eens heel netjes. We wanen ons al snel in de sfeer en genieten van de kleine details. Een geurtje hier, een mooi lampje daar, er is duidelijk over nagedacht. De muziek en belichting zijn prachtig en dragen bij aan de spionagesfeer terwijl we kasten uitgraven en handleidingen doornemen. Een zeker decorstuk heb ik echter gemengde gevoelens over. Aan de ene kant voegt het wel wat leven toe aan de kamer en aan de andere kant vind ik het compleet onnodig en zelfs een beetje belachelijk.
De kamer is vrij klein en wordt nooit veel groter. 4 is hier écht de max, meer dan dat moet je niet willen. Wij zijn met 4 en het lukt net. Dit zou mogelijk een heel toffe kamer zijn voor een ervaren duo, als je de uitdaging aan durft!
The Imitation Room is een van die kamers waar jouw interesse in het thema waarschijnlijk de doorslag gaat geven of de kamer je ligt of niet. De kamer draait om spionage en dat is in vrijwel elke puzzel doorgevoerd. Vrijwel alles betrekt machientjes, gadgets, en lijstjes. Waar het leuk kan zijn om die ene machine op te starten of het verborgen mechanisme te laten werken kan het ook echt niet je ding zijn. I'm not kidding, je gaat hier meerdere puzzels hebben met manuals en lijstjes afwerken. Wij vinden het gelukkig heerlijk en de kamer houdt er een uitstekende flow op na. In totaal hebben wij 1 hint gekregen voor iets heel simpels en die was compleet terecht.
De kamer eindigt voor mij wel wat spontaan. De kamer heeft een zeker hoogtepunt, maar lijkt daarna wat in te zakken alvorens te eindigen. Iets anders waar ik geen fan van ben is een boekje meegeven aan de groep. Ik snap het idee van een soort spionage-manual, maar dit is zo'n idioot klein ding met zo idioot veel tekst er in dat het niet werkt. Het is met zoiets als dit gewoon nooit duidelijk wanneer je het moet gebruiken en welk deel. We zitten bij elke puzzel waar het niet bij hoort er doorheen te zoeken naar iets dat relevant is of we zijn hem kwijt bij de puzzels waar het wel relevant is.
Mijn grootste issue toen ik de vorige keer bij de villa was was wel de service. Het leuren om reviews gepaard met zenden / niet ontvangen was zacht gezegd niet mijn ding. Gelukkig is dat deze keer ook aanzienlijk beter! Onze host, Björn, is een aangenaam host en laat ons welkom voelen. Bij het napraten gaat hij inhoudelijk in op hoe we de kamer hebben ervaren (en alle domme dingen die we gedaan hebben) en dat getuigt dat hij betrokken mee kijkt. Een aanzienlijke verbetering!
In conclusie ben ik zeer aangenaam verrast door The Imitation Room. De issues die in de eerste golf van reviews vermeld werden lijken inmiddels vrijwel geheel verholpen. De kamer is een prachtig gedecoreerde, doch kleine, puzzelkamer met een goede sfeer en enkele mooie momenten. Kom met maximaal 4 mensen die van het thema houden en je gaat een prachtige tijd hebben.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Na onze succesvolle poging tot spionage met mama Idah bij The Imitation Room nemen we een kleine pauze in de ruime ontvangst van de villa alvorens door te gaan naar het volgende verkrekte familielid. We gaan op zoek naar de dochter, Hannah, die zich verstopt op de zolder. Dat klinkt gezellig en totaal niet abnormaal. Het is ook totaal niet gek om als vier volwassen mannen te komen spelen met een klein meisje dat je niet kent dus daar gaan we verder maar niet op in.
De intro is een stuk meliger dan wat ik verwachtte. Het zet een gek sfeertje neer en laat ons ook nog eens keihard lachen. Ik ben er fan van, maar het geluid mag een stuk harder aangezien ik er maar een klein deel van kan volgen. Om dat dan te volgen met een compleet onnodig filmpje snap ik ook niet. De kamer heeft het naar mijn mening niet nodig. Anyway, tijd om Hannah te vinden!
Helaas wordt al snel duidelijk dat HannaH niet is wat ik verwacht had. De kamer is groot en bevat meerdere ruim opgezette stukken, maar het voelt allemaal zo leeg. Het decor is op een paar stukken na helemaal niet zo fraai en de weinige spullen die er liggen voelen meer als oude troep dan bijdragen aan de sfeer. Waar The Imitation Room dat gevoel te pakken heeft dat je echt in de kamer van een daadwerkelijk persoon bent voelt dit voor mij te veel als "de enge escape room". Ik waardeer echter wel de focus op goed gebruik van licht en een banger van een soundtrack. Deze elementen escaleren de sfeer aanzienlijk. De giga schermen in de kamer met de aftikkende tijd zijn dan weer jammer. Ik volg verder eerlijk gezegd maar weinig van het verhaal, al vind ik de conclusie wel satisfying.
Als je trouwens een zwak hart heb, maak je geen zorgen. De kamer is spannend, maar absoluut niet eng te noemen. Op een paar kleine scares na moet de kamer het vooral hebben van de sfeer.
Zoals ik al zei is de kamer groot. Je hebt hier meerdere ruimtes en deze zijn aan de grotere kant, maar werken ook vaker met hoogte. Dit zie je vrij weinig dus ik ben hier zeker fan van! De kamer kent veel puzzels en was voor ons een goede uitdaging. We zijn zo'n 52 minuten bezig terwijl we voor ons gevoel aardig snel gaan. We houden het bij deze kamer op 1 hint en die was zeker gewaardeerd.
Ik moet zeggen dat ik ook op het spelverloop meer van de kamer verwacht had. Er gebeurt weinig verrassends en we zijn vooral lekker aan het puzzelen. Puzzels variëren hard in kwaliteit van "Oh leuk" tot "Oh god niet zo één". De flow is goed, maar ik vraag me regulier af waarom deze puzzels hier zijn en waarom wij die nu doen.
Wederom hebben we hier de begeleiding van Björn met wie we nog lang na hebben kunnen praten. Goede service boost de ervaring en deze jongen doet het zeker goed!
HannaH is een grote, enigszins sfeervolle puzzelkamer, waar ik eerlijk gezegd te hoge verwachtingen voor had. Hoewel ik het zeker leuk heb gehad bij HannaH moet ik zeggen dat ik toch enigszins teleurgesteld de auto weer in stapte. De kamer was leuk, maar ik had er toch veel meer van verwacht qua sfeer, verloop, verrassingen, etc. Als je zo veel reviews hebt met zo'n hoog gemiddeld cijfer dan creëer je een beeld dat je moeilijk waar kan maken. Ditzelfde probleem had ik bij Zahnartzt Schillinger en daarom ben ik blij dat ze hier niet meer zo actief reviews afdwingen. Laat het maar een les zijn dat je kritisch moet zijn op al die cijfers. Ik denk dat de kamer vooral voor grotere groepen en minder ervaren escapers heel tof kan zijn. Kom hier voor The Imitation Room en pak deze lekker mee.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Kamer 27 van de 32 op onze trip in Polen. De laatste dag van onze trip wordt bruut. Vandaag reizen we van Bydgoszcz naar Gdańsk in een overvolle trein (ca. 2,5 uur) en spelen we zes kamers van het bedrijf Escape Time. Nadat we compleet gesloopt aankomen bij onze eerste kamer van de dag stouwen we nog snel een verrassend lekkere burger van SurfBurger naar binnen. Ik weet niet hoe het ze lukt, maar de Polen weten als geen ander hoe ze lekkere burgers moeten maken.
Het bedrijf bevindt zich in een regulier huis in een woonwijk dus we hebben geen idee wat ons te wachten staat. Het ontvangst is verrassend hartelijk en enthousiast. Na onze spullen op te kunnen bergen worden we naar de kamer begeleidt en voor de eerste keer geen waslijst aan instructies meegegeven. Warrior Spirit is een remake van een oude kamer om deze weer mee te laten draaien. Het enige wat we te horen krijgen is dat de kamer draait om het verhaal en we ons vooral daar op moeten richten in plaats van zo snel mogelijk te escapen. Dit is dan wel de 27e kamer die we spelen in Polen, maar dit is de eerste keer dat we dat horen. Let's go!
De intro zet de toon op een energieke manier. Ik kan me voorstellen dat het niet voor iedereen zal zijn, maar onze host heeft duidelijk passie voor zijn vak. Onze kapitein instrueert ons om een oud huis waar een seriemoordenaar woonde binnen te vallen om meer bewijs te vinden voor de zaak. We kunnen hem maar beter niet teleurstellen!
Warrior Spirit is geen normale kamer. Alles hier is net een beetje anders. Dit begint al bij het thema: Native Americans. Een gevoelig thema, dat misschien niet heel secuur wordt behandeld, maar zeker uniek is. Ik heb het nog nooit gezien en het werkt echt goed om je een gevoel van vervreemding en spanning te geven.
De kamer ziet er prachtig uit en is netjes afgewerkt. Het decor is ontzettend kleurrijk en duidelijk met liefde ingericht. Gelukkig gaat de sfeer hier goed in mee. We voelen de spanning opbouwen naarmate we dichter bij de conclusie komen en worden meegezogen in het verhaal. Dat verhaal blijft onvoorspelbaar tot op het einde. Wat een teug frisse lucht is het dat het verhaal ook echt uitmaakt en daadwerkelijk goed is! Alles wat ik vertel is een spoiler, dus helaas kan ik hier niet verder op in gaan, maar de manieren waarop dit verhaal wordt vertelt vond ik erg slim gevonden en uniek in Polen.
De puzzels zijn ook wat apart en vereisen een andere manier van denken dan we vaak verwachten. Er zitten enkele stukken tussen die eerder verhalende handelingen zijn. Ze zijn niet de highlight van de kamer, maar ik waardeer de poging om wat anders te proberen. Eindelijk hebben we hier zelfs wat stukken experience! Door middel van verhalende handelingen en toffe effecten bouwt de kamer op naar een spannende conclusie. Het spel na de conclusie is leuk bedacht, maar gaat net wat te lang door waardoor je net met een wat minder gevoel de kamer uit komt. Desondanks zijn we, net zoals onze host, razend enthousiast. Het blijkt dat hij op eigen initiatief de hele kamer bedacht heeft en als dit zijn ideeën zijn, dan vraag ik me af wat hij nog meer kan doen zodra hij echt losgelaten wordt.
In de onsterfelijke woorden van Gordon Ramsay: "Finally. Some good f*cking food!" Dit is waar we al die tijd al naar snakten. Een verhaal om in op te gaan en te beleven in plaats van enkel een prima puzzelkamer. Voor Polen is Warrior Spirit grensverleggend en een teug frisse lucht. Een van de grootste complimenten die ik de kamer kan geven is hoe "anders" het is. Elk element van de kamer heeft wel iets onconventioneels. Onconventioneel voor de Poolse scene, maar ook voor escape rooms in algemeen. Niet alles werkt even goed, maar ik respecteer enorm wat hier door één man is neergezet en kan me voorstellen dat dit veranderingen in de scene teweeg kan brengen. Zou ik hier het vliegtuig voor pakken? Nee, maar in Polen staat deze hoog op mijn lijst van aanraders.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 28 van de 32 op onze trip in Polen. Ik zal maar eerlijk zijn, Perfume is voor mij een zwarte veeg waar ik weinig van herinner. Het begon slecht zodra onze euforie na Warrior Spirit werd onderbroken. Perfume was aan de andere kant van de stad, waar we eigenlijk nu al horen te zijn, en er komt maar geen taxi. Uiteindelijk lukt het en komen we 45 minuten te laat aan. We hebben dus een half uur om de kamer uit te spelen. Als dat al niet erg genoeg is heb ik dubbel pech. Ik lijd namelijk aan migraine die willekeurig opkomt en drie keer raden wanneer die koos om langs te komen...
Als we in de kamer worden vastgezet giert de haast door ons heen en bij mij de migraine daarboven op. De rest van de kamer is een vage smeur. De kamer is gebaseerd op de gelijknamige film, maar heeft diens charme en kleurrijke decors niet overgenomen. In plaats daar van heb je de zoveelste 'enge' kamer waar je binnen een uur uit moet komen voordat de moordenaar terug komt. Het decor is schaars, donker, en lelijk. Afwerking is niet van te spreken. Ik heb het gros van de tijd met migraine vanuit een hoekje mijn teamleden zien spelen dus ik heb zat tijd gehad om dat te observeren.
De kamer mist bij ons flow, al valt dit deels te wijden aan de haast. Er zitten wat creatieve puzzels tussen, al zijn die vrij random in de werkplaats van een moordenaar. Waarom heeft hij overal zulke duidelijke puzzels hangen? Sommige puzzels duren wel erg lang voor geen enkele reden. Naarmate de kamer doorgaat verdwijnt bij ons steeds meer het plezier in het spel en komen we ook puzzels tegen die we gewoonweg niet snappen door de slechte vertaling. Hele stukken spel worden overgeslagen vanwege het gebrek aan tijd wat enig gevoel aan overwinning doet verdwijnen. Het is een opluchting als de kamer over is.
Ik vind het moeilijk om Perfume eerlijk te beoordelen, aangezien er veel mis ging bij ons. We hadden natuurlijk veel haast en ik was nauwelijks aanwezig door mijn migraine. Desondanks lijkt dit me niet de beste kamer. Het is de oudste kamer die we van Escape Time spelen en dat valt te merken. Het is gewoon de zoveelste 'enge' kamer over een moordenaar met gebrekkig decor, weinig licht, en slechte afwerking. De puzzels zijn wisselend van kwaliteit en de gameflow kwam er bij ons gewoon niet in. Misschien heb je meer geluk of stoor je je minder. Het lijkt me in ieder geval onmogelijk om het onder slechtere omstandigheden te spelen.
5
Ambiance: 4.5
Game experience: 6.0
Service: 8.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 29 van de 32 op onze trip in Polen. Tot nu toe hebben we bij Escape Time pieken (Warrior Spirit) en dalen (Perfume) meegemaakt. Mijn migraine is nog steeds niet volledig herstelt en vanwege de opgelopen vertraging moeten we direct door naar Expecto Patronum. De kamer is gebaseerd op Harry Potter, een thema je in Polen veel ziet. Wij zijn in Hogwarts en horen dat er Dementors aankomen. We moeten binnen de tijd de spreuk leren om hen te verbannen of we gaan er allemaal aan!
Onze host killt de magische indruk door de meest zielloze intro te doen. Hij leert ons letterlijk toveren met meerdere spreuken, maar hij kan het niet saaier en alledaagser lijken. Dit hoort magisch te zijn en indrukwekkend. Je mag eindelijk naar Hogwarts en al die bekende spreuken doen! Ik snap dat het personeel misschien niet heel blij met ons is omdat we zo laat waren voor Perfume, maar dit is niet leuk zo. Na het spel lijkt hij wat positiever over ons te zijn, maar ook dan wil hij vooral snel door.
Afijn, eenmaal de kamer in kunnen we ons richten op onze opdracht. Het decor ziet er prima uit. Het zijn the usual suspects van toverkamers. Veel boeken, bewegende schilderijen, en kasteelkamers. De kamer is mooi belicht, maar het ontbreekt verder aan enige sfeeropbouw. Er komen Dementors op ons af die letterlijk ons leven uit ons zullen zuigen, maar we voelen die dreiging nooit. Er zijn wat dingen geprobeerd om de kamer de Harry Potter sfeer te geven. Het helpt dat ze hier zich niet laten tegenhouden door copyright. Je hoort letterlijk de muziek en mag alles bij de Harry Potter naam noemen. Dat is wel tof, maar er wordt nooit op voortgebouwd. Het is gewoon bedoeld om herkenbaar te zijn zonder eigen input.
Gelukkig speelt de kamer prima en de flow zit er op enkele momenten na goed in. Enkele puzzels zijn leuk bedacht, maar er zijn een paar die ook echt klote zijn. Een specifieke kan echt ellenlang duren als je hem niet perfect doet. Op een punt staan we 10 minuten te wachten tot iemand eindelijk die puzzel heeft opgelost. De originaliteit van puzzels is me hier minder bijgebleven, al wordt er van alles geprobeerd met magie. Het nadeel aan stokjes meegeven aan de groep en ze laten "toveren" is dat dit in een escape room alleen op vaste momenten kan onder zekere omstandigheden. Dat haalt alle magie weg uit magie en maakt het vrijwel nutteloos. De eindpuzzel is precies wat je verwacht en, ja, het ziet er inderdaad zo belachelijk uit als je denkt.
Dan wil ik nog aandacht richten op een enorm frustratiepunt en trend in de Poolse scene: het gebrek aan Engelse vertaling. De hele kamer is in het Pools, dus we volgen geen hol van wat er gezegd wordt en wat overal staat. Dit reflecteert de Poolse instelling perfect. De puzzels zijn te doen, dus de kamer kan door Engelsen gespeeld worden. Ja, maar we willen ook daadwerkelijk weten wat overal staat en wat er gezegd wordt. Daarom voelen we een afstand tot de kamer en raken we nooit helemaal immersed. Daarnaast vind ik het niet kunnen dat je zegt een Engelse versie te hebben terwijl je die helemaal niet hebt.
Ik heb inmiddels wel genoeg van dit soort kamers hier. Het is weer een prima puzzelkamer, met prima decor en sfeer, maar een gebrek aan verhaal, immersie, en fatsoenlijk Engels. Je merkt hier de beperkingen van het toverthema, al kun je daar weinig aan doen. Als je een zwak hebt voor Harry Potter denk ik dat dit echt tof is, maar voor ons was het de zoveelste prima kamer.
7.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 5.5
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 30 van de 32 op onze trip in Polen. Eindelijk rust in de tent. Expecto Patronum hadden we tijdig afgerond dus nu hebben we even om te wachten voor we naar Sectum Sempra gaan. Het bedrijf bevindt zich in een afgelegen pand wat er van buiten afgrijselijk verdacht uit ziet. Het gebouw is vrij klein en de ontvangstruimte is enkel bedoeld om een sfeerloze wachtruimte te zijn. Als mijn migraine dan eindelijk weggezakt is en de haast uit ons lijf is wordt het tijd voor Sectum Sempra! Een kamer waar ik benieuwd naar was omdat het voortbouwt op het verhaal van de films. We ontdekken een tot op heden verborgen kamer van niemand minder dan professor Severus Snape. Wie weet wat we hier aantreffen?
Onze host neemt zijn tijd en doet een sfeervolle intro die spanning opbouwt, maar ook wat humor bevat. Als we binnen staan ziet het decor er fenomenaal uit! Veel authentieke spullen, oog voor detail, net onderhouden, en mooi afgewerkt. Vergeleken met de andere kamers hier is dit een dikke upgrade. Deze kamer is eindelijk wel goed vertaalt en het hintsysteem is schattig in thema, al hebben we hier helaas maar één keer gebruik van hoeven maken. Een verhaal of opbouwende spanning kun je wel vergeten. We hebben onze missie om de kamer te onderzoeken en dat doen we tot we iets vinden.
Op onze zoektocht komen we wat magische obstakels tegen en hier merk je weer de beperkingen van het toverthema. Je kunt in een escape room alleen "toveren" op het juiste moment en dat haalt de magie er af. We hebben een stroef begin, maar pakken het snel terug. De kamer gaat daarna heel snel en we zijn er binnen korte tijd ook weer uit. Het is vrij klein en er is ook niet heel veel te doen, maar de kwaliteit van de puzzels is gelukkig goed. Naarmate we verder komen in het spel lijkt het decor en de afwerking wat minder te worden, maar alsnog ziet het er goed uit.
De kamer eindigt voor mijn gevoel te abrupt, al vind ik het leuk gedaan. Onze host speelt een leuk spelletje en is duidelijk blij met ons. De humor is hier weer aanwezig en dat is welkom na al die serieuze kamers. Het blijkt dat de host die Warrior Spirit heeft bedacht ook een flinke hand had in deze kamer en dat merk je. Het zijn net die paar originele dingetjes en touches die de kamer laten uitblinken.
Sectum Sempra voelt op elke manier als een upgrade op Expecto Patronum. De kamer is daadwerkelijk in goed Engels en ziet er geweldig uit. Er zijn verder wat leuke touches en het totaalbeeld is simpelweg beter. Ik zou echter graag hebben dat het meer was dan enkel een prachtige puzzelkamer, al kan ik daar niks aan doen. Als je een kamer bij deze vestiging speelt, speel deze.
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 8.5
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 31 van de 32 op onze trip in Polen. Voor de een-na-laatste kamer van de trip verplaatsen we naar de volgende locatie van Escape Time. Die bevindt zich in een winkelcentrum of all places! Ik heb veel rare locaties gezien, maar dit nog nooit. Naast de locatie zit een gigantisch food court waar we fatsoenlijk kunnen avondeten dus dat vormt deze keer geen probleem. De twee kamers hier (Steampunk en Seven Rings) zijn spiksplinternieuw en we zijn een van de eerste buitenlandse groepen die komen spelen. We gaan er compleet blanco in en er is niks beter dan dat.
De ontvangst van Maciek is hartelijk en enthousiast. Net zoals bij Warrior Spirit geldt hier dat de kamer draait om het verhaal en we daar vooral op moeten letten. Laat je meeslepen in het spel en probeer niet zo snel mogelijk de kamer uit te zijn. We gaan hier naar een andere werkelijkheid waar de wereld is gebaseerd op stoomkracht in plaats van elektriciteit. Een wereld waar wij een verrassend belangrijke rol zullen spelen...
Steampunk is een hit or miss thema. Het ligt je juist wel of totaal niet en daarnaast kan je het ook goed, maar ook enorm saai uitvoeren. Deze kamer is gelukkig een goede! Vanaf het begin is er een zware focus op het verhaal, wat essentieel is voor je betrokkenheid in de kamer. Het decor vinkt alle goede kwaliteiten aan. Degelijke kwaliteit, netjes afgewerkt, goed onderhouden, al zou ik graag iets meer sfeer in de kamer willen. Het voelt soms nog te artificieel en escaperoomig. Er gebeurt niet heel veel qua highlights.
Het verhaal is een mooie originele take op het thema. Net zoals bij Sectum Sempra wordt er voortgebouwd op het thema in plaats van het enkel als excuus te gebruiken om een kamertje te bouwen. Er zit wat lore aan deze wereld en wij hebben daar een rol in. Op een mooie manier worden we in het verhaal betrokken en meegesleept. Je zou het gek genoeg zelfs emotioneel kunnen noemen. Voor Polen is dit uiterst anders.
Het spel komt verder neer op een vrij recht-toe-recht-aan escape room. De puzzels zijn creatief, lopen lekker, en gebruiken het steampunk thema goed. Vanaf een zeker punt voelen ze wel heel duidelijk aangegeven en begrenst, maar dat vermindert hun kwaliteit niet. Er zijn wat intermissies in het spel aan het begin en het einde die de kamer op een leuke manier net wat meer leven geven. Onze host gaat hier met uiterst plezier in op. Het voelt alsof ze hier net wat meer die experience aftasten en dat hebben we in Polen tot nu toe maar weinig gezien. Nadat we klaar zijn is onze host weer uiterst enthousiast en blijkt dus weer dat de man die Warrior Spirit had bedacht deze ook had bedacht. Oh, wat zou ik toch graag zien dat deze man losgelaten wordt...
Dit is een uiterst vermakelijke kamer die in Polen uitblinkt met een grotere focus op het verhaal en het aftasten van experience. Het daadwerkelijke spel ziet er goed uit en speelt lekker. Ik zou het graag een wat minder statische sfeer zien hebben en het spel heeft verder niet echt 'highlights' om van te spreken, maar alsnog was ik hier aangenaam verrast. Een van de kamers bovenaan mijn lijst voor Polen!
9
Ambiance: 8.5
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 32 van de 32 op onze trip in Polen. Eindelijk staan we aan de eindstreep! Deze dag alleen al hebben we al 5 kamers gespeeld en Seven Rings is als nummer 6 van vandaag de afsluiter van de trip. De locatie van Escape Time hier blijft vreemd met dat het in een winkelcentrum zit. Op de tijd dat wij kwamen spelen waren de toiletten dicht, dus het was volhouden tot na de room. Voor mij was de spanning sowieso al hoog want ik ben dus echt WEG van Lord of the Rings, waar deze kamer op is gebaseerd. Dit thema wordt niet vaak gebruikt en is eerlijk gezegd ontzettend moeilijk om te doen. De films zijn inmiddels zo iconisch dat je dat nooit van zijn leven na kan doen. Ondanks dat het dus alleen maar tegen kan vallen heb ik er heel veel zin in.
Het plot moet ik even een nerd over zijn, want het gaat om de zeven rings of power van de dwergen. Die zijn kwijt geraakt en het is aan ons om ze terug te vinden. Als je Lord of the Rings kent dan weet je dat er ook negen ringen zijn voor mensen en drie voor de elfen. De zeven ringen van de dwergen zijn de enige ringen waarvan in de films en boeken nooit bekend wordt gemaakt waar ze zijn. Het feit dat deze kamer deze vraag dus gaat beantwoorden is enorm bijzonder. Ik respecteer dat ze ons niet letterlijk het plot van Lord of the Rings of The Hobbit laten spelen, maar een eigen perspectief tonen op een open vraag uit de boeken.
Okee, hoe cool het plot ook is hoe is de daadwerkelijke kamer? Als we beginnen is de intro vrij grappig gedaan met de host, al gaat deze vrij lang door. De rest van de kamer is vrij Pools recht-toe-recht-aan escapen met wat leuke touches. We maken de reis mee door veel verschillende plekken die allemaal een leuk ander sfeertje hebben. Het nadeel is dat die enorme wereld die het moet voorstellen nooit zo over komt als het zou moeten. Als je een deur door gaat en ineens in een compleet andere setting staat en twee stappen zet voor de volgende deur om dan weer ergens anders te staan dan krijg je niet het gevoel dat je een zware reis meemaakt.
Het decor doet wat het moet doen en is telkens mooi gemaakt en netjes afgewerkt. De sfeer blijft vrij statisch al ben ik als fan van het thema al enorm blij om me in die wereld te wanen.
Ik denk dat Seven Rings de makkelijkste kamer van Escape Time is. De gameflow is vrij eenvoudig en vormt nooit een echte uitdaging. De puzzels zullen voor menig speler bekend zijn al zijn er wat leuke touches en twists bedacht. Het helpt dat de Engelse vertaling daadwerkelijk goed is deze keer. De kamer moet het van zijn thema hebben en ik ben daar bij LotR heel vatbaar voor. Ruim is de kamer trouwens niet. Op de site staat max zes mensen, maar ik zou hier echt niet met meer dan vier heen gaan, misschien zelfs drie.
We spelen lekker door en staan voor we het weten bij het einde, waar onze host ons enthousiast komt feliciteren.
De kamer is eigenlijk wat ik er van verwacht had. Je kan nooit van zijn leven eer doen aan de wereld die de films heeft uitgebeeld, dus het zal altijd net niet zijn. Echter denk ik dat ze er hier goed aan gedaan hebben om een origineel verhaal te bedenken in die wereld en weg te blijven van de herkenbare gedeeltes. Ze hebben hier een prima escape room neergezet met een goede flow en mooi decor. Ik denk dat hier vooral families en fans van Lord of the Rings hun lol op kunnen. Ik heb het hier in ieder geval erg leuk gehad, al zou ik hem niet bovenaan mijn lijst zetten. Als je er bent, pak deze lekker mee.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 23 van de 32 op onze trip in Polen. Onze nieuwe escape-dag begint bij Insanity. Dit was de enige kamer op de lijst in Bydgoszcz die ons niet aangeraden was. Blijkbaar was dit ooit een van de eerste enge kamers van Polen, maar zou deze nu niet meer de moeite zijn. Desondanks ben ik geïnteresseerd in dit soort stukjes escape-geschiedenis en was er ruimte in de planning, dus geen verwachtingen en gaan!
De ontvangst is een beetje apart. We hebben denk ik de eigenares voor ons, maar ze is niet bepaald spraakzaam. Het begin is anders dan de meeste escapes in Polen dus mijn interesse is gewekt. We worden gesplitst en fysiek beperkt in de kamer gezet alvorens te beginnen. Wat is het verhaal? Geen idee! Het gekkenhuis is eng en we willen er uit, denk ik.
Het begin van de kamer is vanuit de puzzels gezien oprecht leuk. Ik hou van een zware focus op communicatie bij puzzelen en de eerste 10 minuten maken hier rijkelijk gebruik van. Hierna valt de kamer helaas keihard uit elkaar. Het decor en de sfeer zijn baggerslecht en voor geen hol onderhouden. Er is totaal geen sfeer behalve een gebrek aan licht en wat random enge beelden en geluiden. Waarom? Je bENt INSanE WOOoOOOooooO!!!
We komen halverwege plots er achter dat er een acteur in de kamer zit zonder dat dit van tevoren gemeld wordt. Nou ja, acteur, eerder een menselijk schrikeffect. De "acteur" komt soms ineens binnen en gaat in je gezicht schreeuwen. Het is een karakter dat totaal niet in de sfeer past en gewoon uit een bekende horrorfilm is geplukt voor de herkenbaarheid. Als iemand die al te veel van dit soort "horror" kamers heeft gespeeld is het gewoon een herhaling van alles dat ik niet wil zien in een kamer. Je hoort te schrikken, maar kan alleen maar zuchten.
De puzzels zijn van verrassend lage kwaliteit, vooral voor de Poolse standaard. De creativiteit dat dit land rijk is ontbreekt compleet en meerdere oplossingen voelen random of gewoonweg flauw. Daarnaast krijgen we meerdere keren technische storingen waardoor de kamer vastloopt. Na een tijd is de kamer zo een zooi dat we niet meer zien wat we nou moeten doen en waarom het ons zou boeien. Na 50 minuten stopt de marteling eindelijk en staan we buiten.
Doe deze kamer gewoon niet. Dit is alles wat een horrorkamer niet moet zijn en op de eerste 10 minuten na was dit een uiterste verspilling van tijd en geld.
4.5
Ambiance: 5.0
Game experience: 4.5
Service: 7.5
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 24 van de 32 op onze trip in Polen. Na de teleurstelling van Insanity was het tijd voor een kamer waar ik zin in had: Freakshow! Dit thema blijft leuk door hoe veel je er mee kan, maar toch zie ik het niet vaak genoeg benut worden. Het kan eng, raar, speels, en tegelijkertijd ook vrolijk zijn. Het plot is hier weer, op zijn Pools, doodsimpel. Ontsnap uit de Freakshow. Punt uit. Freakshow zou een van de betere kamers zijn in Bydgoszcz, dus kom maar op!
Hoewel dit een kamer was die ik leuk vond toen ik hem speelde is er verbazingwekkend weinig van blijven hangen. Het decor is prima, maar verliest zijn charme aangezien het er vooral van een afstand goed uit ziet. Er is een sfeertje, maar het is statisch en er gebeurt verder niks verrassend, op één ding na. Er zit hier namelijk weer een acteur in zonder dat dat vermeld wordt. Gelukkig is deze vele malen beter dan bij Insanity. Verwacht geen jumpscares en misschien niet eens iets kwaadaardigs. Het is naar, creepy, en ongemakkelijk, maar nooit eng. Dit karakter is vooral nieuwsgierig naar ons, of zit er meer achter? Je kan je tijd vol maken door gewoon met dit karakter te kloten en niet eens puzzels te doen. Dit vond ik echt een toevoeging aan de kamer en zonder zou Freakshow veel minder interessant zijn geweest voor ons.
De puzzelflow is netjes en gebruikt het circusthema goed, maar ik mis hier de Poolse creativiteit. Het is allemaal leuk en prima, maar weinig opmerkelijk. De ruimte wordt maximaal benut en geeft de acteur zat kans tot persoonlijke interactie, maar wederom zou de kamer gewoon niet even interessant zijn zonder dit personage. Het napraten na het spel gaat vrij stroef en het lijkt alsof we de woorden echt uit de host moeten trekken, dus we houden het maar kort.
Freakshow was leuk, maar lijdt aan het Polen-syndroom. De kamer is prima op elk vlak en zelden uitmuntend. De highlight is de acteur en als je die er uit zou halen dan wordt de kamer gelijk een stuk minder uniek. De rest steekt simpelweg niet evenzeer uit in het Bydgoszcz-landschap. De kamer is alsnog een leuke ervaring en ik zou hem aanbevelen om op je lijstje te zetten als je naar Bydgoszcz gaat, alleen dan niet bovenaan.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 6.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 25 van de 32 op onze trip in Polen. Dit zou een van de drie toppers van Emergency Exit moeten zijn. Operation Metro hebben we inmiddels gespeeld en Sea Tales zou nog volgen. Inmiddels was wel duidelijk dat we hier waarschijnlijk geen experience kamer meer tegen het lijf zouden lopen, maar gewoon goede traditionele escape rooms. En wat is er nou traditioneler (of afgezaagder) dan een Egypte thema? Het is de tweede wereldoorlog en wij dringen een oude piramide in om te ontdekken wat de nazi's hier uitspoken. Ja, dit is een duidelijke verwijzing naar Indiana Jones, maar verder dan dat gaat het niet. Afijn, we gaan de oneindige trap naar Emergency Exit op en de piramide in!
We merken hier gelijk dat het budget bij deze kamer een stuk hoger ligt dan bij de anderen tot nu toe. Geen schermen, de Engelse vertaling is een stuk beter, en het decor ziet er verdomd goed uit. Netjes afgewerkt en verbazingwekkend maximalistisch zonder dat het ruis bevat. De sfeer is mooi gedaan en slaat zelfs een keer tof om, maar blijft op dat moment na vrij statisch. We voelen geen spanning ook al worden we letterlijk opgejaagd door nazi's. Er wordt niet veel gespeeld met de atmosfeer, die vooral dient als fundering om te puzzelen. De kamer bevat ten slotte (als een van de weinigen in Polen) wat effecten waarvan één opmerkelijk leuk en verrassend gedaan is.
Daarnaast was er nog een element dat de immersie opschroefde, de zomer in Bydgoszcz! Door een dikke laag aan decor en een gebrek aan ventilatie was het niet te harden heet. Je kan het immersion noemen, maar dit ging wel erg ver. We mogen water mee nemen en ik zou je zeker aanraden om dat in deze tijd van het jaar te doen.
Ondanks dat de ruimte vrij beperkt is is er toch wel veel te doen. De handelingen zelf zijn eerlijk gezegd niet heel bijzonder of memorabel, maar flowen ten minste goed. Echter komen we bij deze kamer WEER een resetfout tegen die het spel in de war gooit. Voor wie de score niet heeft bijgehouden, dat is inmiddels dus al bij vier van de vijf kamers van Emergency Exit gebeurt. Het einde heeft een leuk idee waarbij je een keuze moet maken, maar die komt niet heel goed over en kan door maar een persoon gemaakt worden. Ik vond het zelf eerlijk gezegd onnodig, net zoals de keuze bij Operation Metro.
Het napraten met onze weirdo host verloopt vervolgens vreemd met allerlei opmerkingen over het bedrijf en de kamer en we troosten ons met de gedachte dat Sea Tales de laatste keer is dat we hier hoeven na te praten.
In the Shadow of the Pyramids is een van de betere kamers op de reis tot nu toe, maar blijft helaas onopmerkelijk op een internationaal niveau. Het is mooi gemaakt en er zit duidelijk liefde, aandacht, en een flink budget in, maar het blijft een escape room op zijn Pools. Statische sfeer, mooi decor, lekkere flow, en weinig verrassend. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar na 25 van dit soort kamers hoop je toch wel echt op meer, vooral van zo een grote naam. Zet hem bovenaan je lijstje voor Bydgoszcz, maar pak er alsjeblieft geen vliegtuig voor.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 5.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 26 van de 32 op onze trip in Polen. Het is alweer tijd voor onze laatste kamer in Bydgoszcz. De nieuwste topper van Emergency Exit, Sea Tales, scoort ineens de 91e plek in de TERPECA. Dan hebben we natuurlijk verwachtingen! Hoewel de kamers van Emergency Exit tot nu toe niet opleven naar de verwachtingen die we hadden is Sea Tales misschien de eerste die daar verandering in maakt. Hij is zo nieuw, dus wie weet is dit wel iets heel anders.
Het is zeker iets anders, maar goed is het niet. Voor we beginnen heeft onze weirdo host twee stukken slecht nieuws voor ons. Ten eerste, de kamer is nog warmer dan In the Shadow of the Pyramids. We zijn verplicht om water mee te nemen en onze host zegt dat we ook onze shirts uit mogen doen als we willen want ze "vindt het niet erg om te zien." Goed, na die extreem ongemakkelijke opmerking weten we allemaal dat we liever sterven in deze magnetron voor we onze shirts uit doen. Ze gaat trouwens vanavond weer uit en vraagt of we daarom misschien wat sneller willen spelen. Ten tweede, het bedrijf beweert dat de kamer in het Engels is, maar hij is eigenlijk alleen in het Pools te spelen. Ik vermoed dat dit leugen enkel bestaat om te kwalificeren voor de TERPECA. Er zijn meerdere (lange) stukken audio die een verhaal vertellen, maar die zijn in het Pools, dus we zullen niks verstaan. "Het verhaal maakt toch niet uit, dus het is geen probleem. Je kan de puzzels wel doen." aldus onze host. Maar wij komen hier niet om te puzzelen, wij komen om in een andere wereld te verdwijnen, een verhaal te beleven, een avontuur mee te maken! Hoe kan dat als je niet eens weet wat er gebeurt? Niet. Het kan gewoon niet. Nu is het enkel een piratenthema.
De kamer begint vet met een intro die mooi de kamer onthult. De eerste puzzel is al gelijk goed en past mooi in het thema.
Echter lijdt Sea Tales enorm aan het gebrek aan vertaling. Hoewel het decor gigantisch mooi is en strak afgewerkt boeit het ons vrij weinig. We raken niet immersed in de wereld en daarom boeit alles ons een stuk minder. De kamer doet zo zijn best om ons dat avontuur te laten voelen, maar daar is de sfeer te statisch voor. Het is hier ook echt idioot heet. Ik heb me een ongeluk gezweet terwijl ik stil zat en het komt serieus op het punt dat je na denkt over hoe je zo min mogelijk kan bewegen. Als je deze kamer wil spelen, doe het niet in de zomer.
De puzzels zijn daarbij de minste van alle kamers bij Emergency Exit en flowen voor ons gewoon niet. Ze zijn moeilijk en technisch indrukwekkend, maar vaak op het frustrerende af. Daarnaast zijn ze veel minder goed verwerkt in de kamer dan bij de andere kamers. Wat doen al die puzzels hier? Waarom staat er een glazen kast op dit strand? Er zitten puzzels tussen die je eigenlijk nooit ziet, maar dat is om goede reden. Ze werken namelijk helemaal niet lekker.
We eindigen met een eindpuzzel die climactisch moet zijn, maar niks voor ons betekent omdat we geen Pools kunnen. We willen gewoon zo snel mogelijk deze sauna uit.
Alsof het nog niet gek genoeg kon flipt onze host het bij het napraten helemaal en begint weer rare opmerkingen te maken over werkelijk alles. Het bedrijf, de kamer, haar salaris, de warmte, dat ze de manager niet mag, en enkele smeekbedes aan ons om een goede review te schrijven omdat ze anders ontslagen wordt. Juist, okee... Mogen we nu gaan?
Ik zie hoe Sea Tales in essentie een toffe kamer is, maar we hebben hier een mix gehad van pech en ronduit slechte service van Emergency Exit. Het decor is prachtig en ik neem aan dat er nagedacht is over het verhaal, maar als je een kamer biedt aan een Engels publiek, dan is je kamer in het Engels. Geen discussie. Onze host bij dit bedrijf was een van de meest bizarre interacties die ik ooit met iemand heb gehad en ik ben benieuwd of zij hier nog werkzaam is. Ten slotte kun je het niet maken dat de kamer zo heet is. Dit is echt op het niveau dat het gewoon niet leuk is om in de kamer te zijn. Er zit heel wat potentie in deze kamer, maar ik kan dat niet eerlijk beoordelen met alle tegenslagen die we hier hadden. Toen we de dag hierna de kamers tot nu toe bespraken, stelde een van de teamleden onironisch de vraag die je hier als titel ziet. Gewoon enorm zonde.
5
Ambiance: 8.0
Game experience: 4.0
Service: 1.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 19 van de 32 op onze trip in Polen. Eindelijk zijn we aangekomen bij het hoofdkwartier van een van de grootste namen van de Poolse escape scene: Emergency Exit. Zou het niveau van de kamers nu dan eindelijk wat stijgen? We beginnen vandaag met Nautilus, wat samen met Legend of the Sword vooral hun beginnerskamers lijken. Niks pittigs, zolang het maar goed is.
De locatie is makkelijk te vinden, maar hou er rekening mee dat je elke keer dat je er heen wilt 3 verdiepingen omhoog zal moeten met de trap. Wij gingen na elke kamer hier weg omdat er zo veel ruimte in onze planning zat en elke keer was het weer een gezonde verrassing om onze escape te beginnen met een flinke portie cardio. Onze host is een rare mix tussen veel te veel uit de hoogte praten en tegelijkertijd verlegen zijn. Ze begeleidt ons voor elke kamer bij Emergency Exit en onze band met haar wordt naarmate de kamers vorderen steeds gekker. Goed, onderzeeeërtje in, zuurstof op, paniek paniek, slechtslechtnietgoed, ontsnap binnen 60 minuten, you know the drill.
De onderzeeër ziet er prima uit al vind ik het veel te helder en statisch. Je verwacht iets beklemmend, koud, donker, en ronduit naar, maar het is eerder een milde familie escape room. De afwerking kan beter en ik vraag me af waarom de kamer een oerlelijk beeldscherm met onze aftikkende tijd er op heeft. De kamer kent verder geen verrassingen en het is qua structuur zo klassiek escape room als je je maar kan voorstellen. 4 mensen lijkt me hier de max, aangezien je anders elkaar in de weg gaat zitten.
De flow in het spel is, wederom, prima. De puzzels zijn goed, al is op een enkele leuke puzzel me niks in het bijzonder bijgebleven. De puzzels zijn hier vrij duidelijk afgezet in de ruimte tot op het punt dat het bijna voelde alsof we kastjes afgingen met ieder een puzzel er in. We komen hier ook onze eerste resetfout tegen bij Emergency Exit en dit bleek helaas een lopend thema bij onze ervaringen hier. Het stoort me dat als we hints krijgen dat dat gewoon de host is die over de vreselijk schelle intercom in de kamer praat. Niks in thema, gewoon "ELLO GAAIS DO JOE VANT A HIENT?". Ineens zijn we klaar en valt er niet veel meer over te zeggen.
Deze kamer kan het best worden samengevat met dat het gewoon een Poolse escape room is. Geen verrassingen, goede puzzelflow, prima decor, statische sfeer, en voorbij voor je het doorhebt. Prima om er bij te doen als alle aanraders in Bydgoszcz op zijn, maar absoluut niet bovenaan de lijst.
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.5
Service: 7.5
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 20 van de 32 op onze trip in Polen. De onderzeeër van Nautilus hebben we overleefd, nu kijken of we het kasteel in kunnen breken om het zwaard Excalibur te bemachtigen. Samen met Nautilus zou deze kamer vooral voor beginners moeten zijn. Ik hou van ridderthema's dus gooi mij maar dat kasteel in!
Voordat we naar binnen gaan vertelt onze host ons dat de kamer een introfilmpje heeft dat in het Pools is, maar dat ze dit niet over kan slaan. "Het maakt toch niks uit, het is best een cool filmpje" zegt ze voordat we een lang filmpje krijgen te zien met ontzettend veel verhaal. Geen idee wat er nou gezegd werd. Eerlijk gezegd vind ik het nogal bizar dat dit niet aangepakt is. Al helemaal door een bedrijf met een naam zoals dit.
Eigenlijk gelden voor deze kamer veel van dezelfde punten als voor Nautilus. Het decor is best goed, minus wat afwerkingspunten. De sfeer is statisch en je krijgt hier absoluut geen verrassingen. Je gaat gewoon al puzzelend het kasteel in geraken en het zwaard vinden. Ik erger me hier alweer dood aan dat vreselijke scherm uit de muur dat totaal niet bij de kamer past. Haal dat ding gewoon weg. Vooral omdat het alleen gebruikt wordt voor de tijd en niet eens voor hints, die nog steeds direct van de host over de intercom komen zonder enige context in de kamer. En DING DING DING DING DING we hebben hier de tweede resetfout bij Emergency Exit! Twee op een rij!
De kamer heeft een paar effecten die schattig gedaan zijn, maar blijft helaas weer statisch. De puzzelflow is goed, al zijn er hier weer meerdere puzzels die gewoon strak afgezet in kastjes staan op een manier die vreemd over komt. Waarom staat dit hier? Daarnaast is een puzzel leuk in theorie, maar in de praktijk een behendigheidsnachtmerrie. De grap is dat die puzzel uiteindelijk niet eens af gaat en personeel binnen moet komen om het open te maken en te repareren. Intussen zitten we daar voor lul een paar minuten toe te kijken tot we door kunnen. De eindpuzzel maakte voor ons ook geen sense dus de kamer eindigt nogal flauw.
Legend of the Sword is, net als Nautilus, een Poolse escape room. Geen verrassingen, goede puzzelflow, prima decor, statische sfeer, en voorbij voor je het doorhebt. Prima om er bij te doen als alle aanraders in Bydgoszcz op zijn, maar absoluut niet bovenaan de lijst. Al helemaal niet met hoe de storing in de kamer werd aangepakt.
Kamer 21 van de 32 op onze trip in Polen. Nu zijn we toch echt aangekomen bij een grote naam. Operation: Metro is een kamer die het al jaren goed doet in de TERPECA en mij dus ontzettend benieuwd maakte. Bij deze kamer nemen we de rol aan van het Poolse gelijk aan de M.E. die een terrorist onschadelijk moeten maken die een metrostation gekaapt heeft. Het is een mooie twist op het eeuwenoude politiethema, al had ik graag gezien dat dat wat meer doorgevoerd was. Geef ons iets van outfits of spullen mee voor dat extra zetje immersie. We beginnen met onze briefing van de commandant via een audiobericht en zijn onderweg om het metrostation terug te nemen.
Waar de kamers van Emergency Exit tot nu toe al mooi decor hadden is hier duidelijk nog dat zetje extra gegeven. De kamer leeft meer dan de andere kamers tot nu toe. Het decor is strak, mooi afgewerkt, en goed onderhouden. Het ziet er op een goeie manier uitgeleefd uit en doet echt denken aan een metrostation. De sfeer is mooi gedaan door de knipperende lichten en de geluiden die horen bij een metrostation, zonder al te voorspelbaar te zijn. Het is alleen jammer dat de geluidskwaliteit dikke bagger is. We horen vaker audio opnames van de terrorist (die duidelijk gebaseerd is op de Joker van The Dark Knight) die zo hard staan en zo schel zijn dat we onze oren moeten bedekken. Zijn accent is tevens zo zwaar dat we hem vaak niet eens kunnen verstaan. Dit is vaker een probleem omdat we regulier niet kunnen horen wat onze volgende opdracht is. Een ander probleem is een resetfout. Dit is inmiddels al de derde keer op rij bij dit bedrijf en hoewel ze tot nu toe niet ingrijpend zijn is het wel echt zonde van de ervaring.
Misschien was het deels door de slechte audio, maar ik kwam gewoon niet in de flow bij deze kamer. De puzzels waren niet onlogisch, maar we bleven hier vaker hangen zonder een goed idee van wat nou de volgende stap was. Dat is jammer want de puzzels zijn creatief en gebruiken de ruimte goed. Alles wat je je kan bedenken in een metrostation komt langs en wordt goed benut als puzzelonderdeel. De kamer is niet groot, maar gebruikt de ruimte goed. Het verloop van de kamer is echt vet en je raakt betrokken in het verhaal om de terrorist en zijn snode plannen onschadelijk te maken. Een van de puzzels is dan weer een dikke domper en gebaseerd op voorkennis die je als buitenlander eigenlijk niet kan hebben. De tweede helft van de kamer is uniek en iets wat ik nog niet eerder heb gezien met een puzzel die briljant is uitgewerkt.
Helaas is het einde van de kamer voor mij een enorme domper. Je krijgt hier na de eindpuzzel de illusie gewonnen te hebben alvorens voor een keuze gezet te worden die je binnen een minuut moet maken waarbij je de kamer kan halen of verliezen. Dit is een puzzel die door de geluidskwaliteit niet te doen was en voor Engelse spelers ook nog eens veel moeilijker is. Ik heb geen idee waarom dit er in zit, maar wij maakten de verkeerde keuze en kwamen er met een rotgevoel uit. Toen we onze frustratie deelden ging de host ook de kamer en het bedrijf afkraken wat bij ons alleen maar meer verwarring opleverde.
Operation: Metro is een vette kamer waar wij denk ik ook een vette portie pech hadden. Tof decor, leuk thema, mooi verloop, maar oh jongens wat irriteer ik me toch stuk aan dat geluid, dat einde, en dat personeel. Dit zijn dingen die super makkelijk op te lossen zijn en de ervaring enorm beïnvloeden. Desondanks zie ik in waarom de kamer zo veel positieve aandacht krijgt en moet ie zeker bovenaan je lijstje staan als je komt spelen. Zou ik er een vliegtuig voor pakken? Nee. Is het een van de betere kamers in Polen? Dat zeker.
Kamer 22 van de 32 op onze trip in Polen. We sluiten deze dag bij Emergency Exit af met Pirate Tavern. Deze kamer dient als een prequel voor hun andere kamer, Sea Tales, en bestaat uit allerlei onderdelen die bedacht waren voor die kamer maar er niet in zijn gekomen. Waar Sea Tales de daadwerkelijke reis is laat deze kamer zien hoe we daar gekomen zijn. De kamer is daarom kort (maar 50 minuten) en klein. Het zit verscholen in een willekeurig hoekje van het pand. Daarom is de kamer enkel speelbaar voor max 3 mensen. Aangezien we met zijn vieren zijn spelen we de kamer in twee teams van twee en maken we er gelijk een wedstrijdje van. Toch nog een battle room op deze vakantie!
Pirate Tavern is een prachtig voorbeeld van hoe beperkingen iets heel tofs op kunnen leveren. Emergency Exit weet dat dit een kleine, korte single room puzzelkamer is en er wordt nooit om dit feit heen gedraaid. Het verhaal is doodsimpel: vindt een schatkaart die verborgen is in de taveerne. Het decor ziet er intussen fenomenaal uit en is mooi afgewerkt. De sfeer is simpel, maar passend voor een taveerne. Kaarsjes branden, onweer buiten, taveernemuziek speelt, what more could you ask?
De kamer is dus een kleine single room die bestaat uit een verrassend aantal pittige puzzels. Deze puzzels zijn stuk voor stuk briljant! Er zitten hier een paar van de meest geniaal bedachte, unieke, creatieve puzzels die je kan bedenken in die ook nog eens perfect in thema zijn. De eindpuzzel is een van mijn favoriete puzzels ooit en iets wat ik nog nooit eerder heb gezien. Ondanks de uitdaging is het niveau nét goed en hebben we nooit een hint nodig. Het is dan wel weer jammer dat de eindpuzzel technisch stoort en dat niet opgemerkt wordt. Na de puzzel drie keer opnieuw te moeten doen wordt hij doorgedrukt. Een slap einde, maar de kamer is er niet minder om.
Na het spel komt onze weirdo host snel naar binnen om zo snel mogelijk alles af te sluiten omdat ze vanavond uit wil gaan. Van tevoren zei ze tegen ons dat we zo snel mogelijk moesten spelen zodat zij zo snel mogelijk de stad in kon om uit te gaan. Ze heeft zelfs haar uitgaanskleding al aan wat er, zacht gezegd, behoorlijk onprofessioneel uit ziet. Het is duidelijk gewoon een jonge meid die niet echt passie voor het werk heeft en het niet helemaal begrijpt.
Op onze bizarre host na is Pirate Tavern me als een highlight van Polen bijgebleven. De kamer heeft er ontzettende baat bij met dat het zo bewust is van zijn eigen beperkingen. De kamer heeft een mooi decor, idioot goede en uitdagende puzzels, en een leuk sfeertje. Ja, het is een single room, maar een verdomd goede. Pirate Tavern is een perfecte uitdaging voor twee ervaren spelers en kan ik iedereen aanraden om niet over het hoofd te zien als je hier komt spelen.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.5
Service: 3.0
Played in August 2023
Played with 2 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 15 van de 32 op onze trip in Polen. We hebben inmiddels Poznan verlaten en zijn aangekomen in het bruisende Bydgoszcz. Onze eerste kamer van de dag is Mystery of Nile's Emperor. Onze eerste kennismaking met het befaamde Poolse bedrijf Emergency Exit, die in Polen een van de grote namen is onder de escapebedrijven. We beginnen met iedereens favoriete thema, een Egyptische graftombe! Een thema dat dit bedrijf zo leuk vindt dat ze er niet één, maar twee kamers over hebben gemaakt! De kamer ligt afgelegen en je kan er het beste komen met de taxi. Er komen is relatief makkelijk, vertrekken echter niet. Het ligt namelijk zo afgelegen dat hier nauwelijks tot geen taxi's komen om je op te halen. Wij zaten hier uiteindelijk een uur te wachten in de volle zon tot iemand ons kwam halen. Denk hier bij na voor je deze kamer midden in je planning propt.
De meest nasale luidstemmige host die ik ooit ontmoet heb legt ons de basisregels uit voor 10201840124e keer in Polen alvorens we de tombe in mogen dringen om het geheim van de Farao te ontdekken. Het decor ziet er prima uit, totdat je wat langer kijkt. Je kan gewoon niet echt een tombe nabouwen met zware blokken en authentieke materialen, dus veel hiervan is geverfd hout en schuim. Dit zou nog kunnen werken met wat sfeer, maar dat valt ver te zoeken. Er wordt niet gespeeld met licht of effecten en het is doodstil. Ook al zien we speakers hangen, er speelt nooit geluid af. We vragen na het spel of dit de bedoeling is en ja, blijkbaar hoort de kamer geen geluid te hebben. Maar...waarom?
Er valt verder niet veel over het spel te zeggen. Je hebt alle puzzels al eens gezien en je weet nu al dat je bedolven wordt met hiëroglyfen, scarabeeën, en allerlei andere "Egyptische" meuk. De kamer is idioot makkelijk en we zijn na iets meer dan een half uur weer klaar. Vier spelers is hier ook veel te veel met hoe klein de kamer is. Dit lijkt me ideaal voor 2, max 3. Het is eerlijk gezegd schrikbarend hoe slecht het onderhoud van de kamer is. We trekken op een punt een paneel open waar allerlei bedrading achter zit en dit wordt door de begeleiding niet opgemerkt. Andere spullen breken af, gaan open terwijl ze dicht moeten blijven, we trekken later nog meer techniek open omdat het lijkt alsof het open gaat door een puzzel, en ik moet de einddeur dicht trekken omdat die nog open staat. Naast dat dit frustrerend is kan het gewoonweg gevaarlijk worden hoe kwetsbaar deze kamer is. Zo steek je je hand ergens in en krijg je ineens een schok.
Mijn theorie is dat deze kamer het vergeten kindje van Emergency Exit is en ze hem laten verwaarlozen. Het is niet moeilijk om hier een prima kamer van te maken, de basis staat er, maar het heeft echt even onderhoud nodig. Repareer al dat kwetsbare materiaal, bescherm de spelers van de elektronica, en zet gewoon wat muziek op. Boem, prima kamer. Niet heel bijzonder, maar prima. Echter is dit nu niet waar voor je geld, al helemaal niet van zo een grote naam als Emergency Exit.
5.5
Ambiance: 5.5
Game experience: 6.0
Service: 8.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 16 van de 32 op onze trip in Polen. We zijn eindelijk halverwege de trip! De volgende op de lijst is de eerste kamer van Mr. Lock, die vooral bekend staan om hun kamer Superheroom. Deze besluiten we er zonder enige verwachting maar gewoon bij te doen. Een piratenthema is cliché, maar het kan altijd leuk uitpakken. Bij deze kamer dringen we het gezonken schip van Blackbeard in om zijn vervloekte schat te stelen.
Het pand bevindt zich in de hoofdstraat van Bydgoszcz en je kan het makkelijk missen. Eenmaal binnen is de ontvangstruimte groot, maar vrij kaal. Onze host lijkt nerveuzer dan wij, al is ze extreem lief. Voor we de kamer in gaan krijgen we te horen dat het niet volledig vertaald is. Dit blijkt een frustrerend probleem te zijn in Polen. Het spel is prima te spelen, maar er zijn audio opnames in het Pools die onze host daarna zelf in het Engels zal vertalen. Dit klinkt stroef, maar geloof me als ik zeg dat dit een betere oplossing is dan bij sommige andere kamers waar gewoonweg niks in het Engels is of geprobeerd vertaald te worden. Onze host pakt het gelukkig goed op en doet echt haar best met wat ze heeft. Ze vertaalt het niet droog, maar vertelt het op haar eigen manier met een stem die past bij de sfeer.
We gaan met de ogen dicht in een treintje naar binnen, op zijn Pools natuurlijk. De kamer begint met een leuke intro die op een toffe manier de sfeer zet met kleine effectjes en een verhalende voice-over. Als we onze ogen mogen openen ziet het schip er nog best goed uit. Als je wat beter kijkt zul je wel de mindere kanten van het decor gaan zien, maar ze hebben duidelijk een poging gedaan om een gezonken schip na te bootsen. Simpele dingen zoals belichting waardoor we onder water lijken en een decorstuk dat beweegt geven het iets meer sfeer.
De kamer is vrij klein en komt praktisch neer op een single room. Dit is misschien leuk voor 2 of 3 spelers, maar 4 is te veel. We zitten elkaar vaker in de weg en sommige spelers hebben aan het einde het gevoel niks gedaan te hebben. Dit is zonde, vooral omdat de puzzels hier echt leuk zijn. De meest memorabele puzzel is niet eens heel bijzonder, maar is een mooie manier om jou in het verhaal te betrekken. De kamer is (alweer) vrij makkelijk, maar er zitten toch een paar mooie puzzels in. Eentje is zelfs vrij uitdagend en vereist goede communicatie. Ook al is de kamer klein, ze gebruiken alles. We zijn echter na iets meer dan 30 minuten al klaar en dat komt omdat we hier gewoon met te veel mensen zijn en omdat de kamer vrij makkelijk is.
Er is echter een stuk waar alles compleet omslaat en de kwaliteit van de kamer dropt. Een vreselijke puzzel, compleet geen decor, en een gebrek aan sfeer. Zaklampen op een piratenschip? Wat is er gebeurd met de leuke kamer die we net speelden? Het duurt niet heel lang, maar waarom zit dit stuk in de kamer? De kamer eindigt hierna gelukkig wel op een energieke manier. Props trouwens voor onze host Agata. Zij gaf alles om de ervaring tof te maken en ze is duidelijk enthousiast over haar werk.
The Curse of Blackbeard is prima. Je kan overwegen om hem toe te voegen aan je lijstje als je in Polen bent, maar verwacht niks bijzonders. De kamer is oud en dat merk je. Het decor en de sfeer zijn prima, maar de puzzels zijn hier wel de grootste reden om te spelen. Kom met 2 of 3 mensen en je zal een leuke tijd hebben, alleen niet een lange tijd.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 17 van de 32 op onze trip in Polen. Dit zou een grote moeten zijn. Superheroom is een begrip in Polen met een ongelofelijk uniek thema: superhelden! Dit heb ik nooit eerder in een kamer gezien en je kan hier allerlei tofs mee. We nemen hier de rol aan van superhelden met als doel om onze grootste schurken te verslaan. Onze host, Agata, begeleidt ons met alle energie van een enthousiaste kinderjuf de kamer in. Haar enthousiasme is aanstekelijk en we zijn klaar om de wereld te redden.
Het is gelijk duidelijk wat voor kamer dit gaat worden. Overal zijn verwijzingen naar superhelden en schurken. Als je er van houdt is het een feest van herkenning. Spiderman, Batman, Thor, Sandman, iedereen komt langs. Als je iets van de karakters weet is het natuurlijk helemaal niet logisch dat ze hier allemaal samen zijn, maar daar gaat het ook niet om. Superheroom is een kamer die ongegeneerd voor de lol gaat. Het decor ziet er op het eerste oog prima uit, maar als je beter gaat kijken weer vrij goedkoop. Sommige items zijn mooi gemaakt en andere lijken eerder net van de SoLow te komen. De sfeer begint sterk, maar stagneert langzaamaan. Er is haast bij voor de wereld ten onder gaat, maar er wordt weinig gedaan om ons te laten voelen alsof de tijd dringt.
Hoewel de puzzels wederom makkelijk zijn zijn ze weer leuk en creatief bedacht. Je kan zeggen wat je wil maar puzzels bedenken is een kwaliteit waar de Polen in uitblinken. Elke puzzel is eigenlijk een excuus om zo veel mogelijk verwijzingen te maken naar superhelden en daar is niks mis mee. De ruimte is maximaal benut en creatief ingedeeld, al zul je een groot deel van de tijd in dezelfde ruimte zitten. De kamer heeft verder een leuke manier om feedback te geven over onze voortgang.
Mijn grote kritiekpunt op de kamer is dat je je gek genoeg nooit voelt als een superheld. Je gaat veel om met de spullen van superhelden, maar je bent zelf nooit echt de held. Een voorbeeld is hoe je op een punt een speciale ring krijgt van een bekend karakter. Die gebruik je voor één specifieke puzzel en kun je daarna opzij gooien. Je hebt geen superkrachten of speciale vaardigheden. Stel je geeft een speler van tevoren de hamer van Thor waar alleen die iets speciaals mee kon doen door de kamer heen, of iemand anders zou een speciale bril hebben die alleen die zou kunnen gebruiken om iets te zien wat de rest niet kan, dan zou je de spelers als hun eigen unieke held kunnen laten voelen. Nu voelt het vooral als even kort spelen met de spullen van bekende karakters.
Het is niet bedoelt als een belediging, maar Superheroom voelt als een uitstekende familiekamer die vanwege het thema veel bekijks bij fanatiekelingen trekt. De kamer is leuk en heerlijk speels, maar mist spanning, sfeer, en dat superheldengevoel waar ik op hoopte. De toon van de kamer en de begeleiding lieten mij voelen alsof ik voor de eerste keer in jaren op een kinderfeestje was en dat was oprecht een heel leuk gevoel. We spelen kamers om lol te hebben en weer even kind te zijn en ondanks mijn kritiekpunten is Superheroom dat gelukt. Als je bereid bent je verwachtingen wat te laten zakken en vooral lol te hebben, dan zou ik zeggen welkom op het kinderfeestje!
8.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 18 van de 32 op onze trip in Polen. Even heel eerlijk, een Harry Potter thema maakt me niet snel enthousiast. Toveren is altijd leuk in theorie, maar om dat goed te vertalen naar een escape room is heel lastig. Tot nu toe heb ik het nooit heel overtuigend gezien. Dat gezegd hebbende, laten we het een kans geven.
De kamer ligt goed verborgen dus kijk even goed waar je moet zijn en wees op tijd. We zijn er gekomen omdat een behulpzame local zei "Escape room? That way!" omdat dit blijkbaar vaker gebeurt. De ontvangst is ook hier ontzettend Pools. Het is zakelijk en to the point spullen opbergen en wachten totdat de conducteur van de trein naar Hogwarts ons op komt halen. Als dan de host terug komt met 's werelds slechtste vermomming ooit weten we al gelijk wat de toon van de kamer wordt.
Als we eenmaal in de trein naar Hogwarts zitten begint ons avontuur. Het decor ziet er nog best goed uit! Eerlijk gezegd is dit qua sfeer wel een van de beste kamers tot nu toe. Vrijwel alles is of een authentieke prop of zelf gemaakt door de bouwers. Des te langer je er naar kijkt des te meer ga je natuurlijk de gebreken zien (vooral wat betreft afwerking), maar de liefde spat er van af.
Het helpt enorm dat ze hier gewoon schijt aan copyright hebben want ze gebruiken gewoon de muziek en zelfs stukjes van de films. Dit versterkt de sfeer omdat het niet lijkt op Harry Potter, het is het gewoon! Er is verrassend oog voor detail en er zijn allerlei grapjes en kleine verwijzingen in de kamer gezet die je makkelijk over het hoofd kan zien. Altijd leuk als je dit soort extra dingen er in doet!
De flow zit er vanaf het begin goed in en dit is weer een van die kamers die laat zien hoe goed de Polen zijn in het bedenken van puzzels. Er komen hier meerdere unieke en creatieve puzzels langs die ook nog eens sterk verbonden zijn aan de films. Fans zullen hier van kunnen genieten. Verder is School of Magic een van de weinige Poolse kamers die ook echt goed in het Engels vertaald is. We hebben hier zo veel kamers gezien met slecht of zelfs geen Engels, maar hier is de kwaliteit veel beter. Dit doet wonderen voor het spelplezier en laat ons meer immersed voelen. De kamer is verbazingwekkend ruim en de reis die we maken blijft verrassen. Gelukkig wordt het toveren ons niet al te veel opgelegd en magie wordt op een subtielere wijze in het spel doorgevoerd. Het spel eindigt met 's werelds meest kneuterige mindfuck en we komen met een grijns buiten.
School of Magic is een van de betere kamers in Bydgoszcz en een van mijn betere herinneringen aan de Poolse scene. De kamer is duidelijk met liefde en oog voor detail gemaakt en biedt heerlijk puzzelplezier. Alsnog is het voor mij geen kamer waar je echt voor naar Polen moet komen. Je gaat hier simpelweg niks vinden dat je nergens anders vindt. Het is een toffe room, maar niks mindblowing. Desondanks is het de moeite om te spelen als je in Polen bent, al helemaal als je fan bent van Harry Potter.
Kamer 12 van de 32 op onze trip in Polen. De twee andere kamers van Continuum vielen in de smaak en daarom besloten wij last minute om de volgende dag te beginnen met een oudere kamer, Murder House. Blijkbaar was dit een van de eerste horrorkamers met acteur in heel Polen en was het toen nogal een big deal. Hoewel het misschien nu niet meer even indrukwekkend meer is was ik toch benieuwd wat we konden verwachten.
De intro begint zoals de andere kamers in karakter, al is hier niet meer die vreemde touch van Continuum te merken. Dit is vooral bedoeld om je gespannen te maken, maar het mist de originaliteit die we tot nu toe gezien hebben. Het is eerder droog en eerlijk gezegd nogal saai. We worden fysiek vast gezet in de kamer en dan mag het spel beginnen.
Ik zou hier nu beschrijven hoe het decor er uit ziet, maar helaas kan ik er geen hol van zien. Het is namelijk aardedonker in de kamer en de enige verlichting die we krijgen zijn een paar van de zwakste zaklampjes die je ooit in je leven zult zien. Als we eenmaal iets kunnen zien lijkt het eerder alsof we per ongeluk in een bezemkast zijn gezet in plaats van de escape room.
Voor een horrorkamer met acteur verwacht je dat er nog wat engs gebeurt, maar dat valt tegen. De kamer doet zijn best om je bang te maken, maar lijkt totaal geen idee te hebben van hoe het dat moet doen. Geen effecten, geen plot, geen creatieve scares. Soms komt er iemand in een laken binnen om even te schreeuwen en dat is het wel zo'n beetje. Die momenten zijn trouwens nooit mooi getimed of uitgespeeld, maar eerder ongemakkelijk en raar op een slechte manier. Wie is dit karakter? Waarom ben je hier? Moet ik nu interactie met je opzoeken? Ga je nog wat doen?
Puzzels zijn uitermate onopmerkelijk, doodsimpel, en soms gewoon stom. Er zit er een tussen die ronduit vervelend is om te doen. We staan allemaal met tranende ogen en pijn in onze neus. Ik snap niet waarom dit er in zit behalve "Ooeoeoeeooe enge horrorrrr". We zijn er in iets meer dan een half uur uit. De kamer eindigt op een idiote manier waarbij een enorme kans wordt gemist en het spel in plaats daarvan gewoon stopt. Onze host komt ongemakkelijk over en kan niet heel goed Engels wat het napraten niet soepel maakt.
Dit was wel een domper op onze ervaringen bij Continuum. Ik snap werkelijk waar niet hoe dit ooit een belangrijke kamer moet zijn geweest. Misschien was dit ooit cool omdat niemand anders een enge kamer met acteur had, maar het is zo afgrijselijk afgezaagd en slap. De handtekening van Continuum mist hier ook en het voelt totaal niet als een kamer die past bij de anderen die ze beschikbaar hebben. Laat je niet verleiden en sla deze lekker over.
5
Ambiance: 5.0
Game experience: 5.0
Service: 6.5
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 13 van de 32 op onze trip in Polen. In Da Club kwam last minute op de planning te staan, puur vanwege het unieke thema. Ik denk dat ik maar een of twee keer eerder een clubthema heb gezien en die waren altijd wel goed. Het logo ziet er goed uit, dus boeken maar! In Da Club bevindt zich in het pand van Escapelandia, maar is geen deel van dit overkoepelende bedrijf. Als je hier bent kun je nog veel andere rooms spelen en lekker burgers eten bij Escape Burgers.
Het pand is niet in de beste staat en de weg naar de kamer komt eerder over alsof we onderweg zijn naar een verdrietig kantoorbaantje. Blijkbaar zijn we een nacht in de club te hard gegaan en worden we opgesloten door een groep gangsters. Ja, het is precies wat je verwacht qua plot. We krijgen alle doodsimpele regels voor de 29120e keer uitgelegd en mogen... *zucht* weer geblinddoekt in een treintje naar binnen. Serieus, wat hebben de Polen hier mee? Dit gebeurt bij vrijwel elke kamer.
In Da Club begint grappig, maar dit wordt al snel ontzettend stroef. Dit hoort een snel begin te zijn dat de kamer jumpstart, maar duurt veel te lang door onnodig moeilijk zoeken. Als we eenmaal langs dit gedeelte zijn komen we de daadwerkelijke club in en die is best cool gedaan. Het decor ziet er prima uit en houdt er wel club vibes op na, al voelt het wat meer als een pauperclubje. Vooral de hoogte doet de ruimte geloofwaardig lijken. De ruimte is door het iets grotere formaat wel beter geschikt voor grotere groepen waar de meest Poolse kamers vrij compact zijn. Verwacht geen twists of mindblowende effecten. Dit is gewoon een escape room met een club thema, al zit er één mooi afgewerkt effect in.
Dan lopen we weer vast...en weer....en weer. Ik weet niet of het aan ons lag maar In Da Club had voor mij totaal geen flow. De ene na de andere puzzel duurt te lang, is te onduidelijk, te stroef, noem het maar op. De meeste puzzels passen wel in het thema, maar als je keer op keer vastloopt dan verlies je de motivatie. Uiteindelijk ben ik er maar bij gaan zitten op een van die mooie luxe bankjes met als excuus dat ik me onderdompel in het clubleven. De kamer eindigt ineens en er is geen degelijke climax.
De kamer kent welgeteld twee geniale puzzels en die zijn ook gelijk steengoed. Daarnaast bevat de kamer een geniaal moment dat ik hier niet uit kan leggen. Het is doodsimpel, maar enorm grappig. Als je het ziet moet je wel een viezerik zijn, of niet? Helaas ging er iets niet goed en moest het personeel bij ons naar binnen om het te repareren. Onze host is aan het einde vriendelijk, maar ook wat ongemakkelijk.
In Da Club is een origineel thema met een paar leuke ideeën, maar daar houdt het voor mij bij op. De flow is me te stroef en ik mis hier de diepere inhoud. Het is ontzettend rechttoe rechtaan escapen en als het dan niet flowt dan blijft er weinig over. Speel hem vooral voor het thema en hopelijk ligt het spel je beter dan mij.
7
Ambiance: 7.5
Game experience: 6.5
Service: 7.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 14 van de 32 op onze trip in Polen. De laatste kamer die we in Poznań spelen en weer een last minute omdat we nog tijd over hebben. Waar de andere twee last minutes van de dag (Murder House, In Da Club) nog status hadden kiezen we Mysterious Forest puur en alleen om tijd te vullen. Het zit in het Escapelandia pand en hoewel de vibe hier nogal grimmig is is het toch tof dat hier zo veel escape bedrijven zitten met zelfs hun eigen restaurant.
We krijgen de basisregels uitgelegd in een soort bezemkast/rommelhok voor we weer, op zijn Pools, geblinddoekt in een treintje naar binnen gaan. We zijn verdwaald in het donkere bos en willen koste wat het kost weg hier voor het donker wordt.
Zodra de blinddoek af gaat zien we het "bos" om ons heen en oef, hier zit echt geen budget in. Het oogt goedkoop, amateuristisch, en erg "vierkant". Nepgras, knuffeldiertjes, een verlepte boom, dit is geen bos. Naarmate we verder komen wordt het er niet beter op. De ruimtes bevatten letterlijk alleen wat nodig is voor de puzzels en niks anders. Een ruimte is zelfs helemaal leeg behalve het ene object wat je maar 1 keer hoeft te gebruiken. Geen twists, effecten, of wat dan ook. What you see is what you get. Puzzelen zal je!
De flow is zo soepel als maar kan. We vliegen van de ene na de andere puzzel door, maar dit komt vooral omdat de puzzels extreem simpel zijn. Elke puzzel heb je wel honderd keer eerder gedaan. We houden ons wel vaker in om ons niet te hard te haasten, maar dan staan we toch met een nieuw record buiten na minder dan 20 minuten te hebben gespeeld! Dat is wel heeeeeel kort...
Meer dan dat valt er ook niet echt over te zeggen. Ervaren spelers gaan hier helemaal niks aan hebben. Het is een escape room, rechttoe rechtaan, op zijn Pools, en doodsimpel. Er is niet per se iets slecht aan de kamer. We hebben ons prima vermaakt en het flowt hartstikke goed, maar dat komt omdat het gewoon veel te simpel is. Minder dan 20 minuten spel heb ik nog nooit meegemaakt en dat vertelt je al genoeg.
6
Ambiance: 5.0
Game experience: 6.0
Service: 7.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 19:27 min
0 likes
Kamer 8 van de 32 op onze trip in Polen. The Texas Massacre was een van de weinige kamers op de trip met een horrorthema, iets dat zeldzaam is in Polen. Aangezien ik deze meer had uitgekozen om ruimte op te vullen had ik niet zulke hoge verwachtingen, maar dit mocht weinig verschil maken. We worden ontvangen door een host die er alles behalve zin in heeft alvorens te horen dat de Engelse versie kwijt is. We zullen de kamer dus in het Pools moeten spelen en meerdere onderdelen zoals het plot en enkele puzzels zullen live over de porto vertaald moeten worden. Nou dat begint al goed...
Ik ga heel eerlijk zijn, normaal doe ik moeite om een uitgebreide review te schrijven, maar het is uiterst zonde om daar voor deze kamer de tijd en energie aan te spenderen. De kamer is een lelijke kelder die volgegooid is met nepbloed, echte (scherpe) zagen, en alle goedkope zooi die bij de Poolse versie van de SoLow te vinden viel. Als je "cliché horrorkamer" denkt dan zie je precies voor je hoe het hier gaat.
We spenderen onze tijd vooral met zoeken naar iets leuks om te doen. Puzzels zijn aanwezig, maar niet in thema, vaak uiterst onduidelijk, en verzwolgen door ruis. Natuurlijk volgen we ook geen hol van het verhaal door het gebrek aan een Engelse versie.
Enkele highlights om je een sfeerimpressie van de kamer te geven: het moment dat we bijna de eindpuzzel binnen de eerste 10 minuten per ongeluk oplosten, het moment dat we door een gigantische resetfout 1/3 van de kamer over sloegen wat nog meer verwarring creëerde, het moment dat er een jumpscare af ging die vervolgens glitchede en 10 minuten lang niet meer uit ging. Intussen werd dit allemaal niet gezien of opgevangen door de begeleiding die aan het einde alle problemen met de flow, techniek, en resetfouten aan ons wijdde.
Wat een frustrerende ervaring was dit. Later hoorden we van een ander bedrijf dat er ook nog een acteur in de kamer had moeten zitten, maar die hebben ze er bij ons om de een of andere reden er maar uit gelaten. Uiteindelijk hebben we niet hoeven betalen voor de kamer, maar dat verzacht de verspilling van tijd niet. Ik ben zelden zo boos geworden in een escape room. Je weet dat het mis gaat als je bij een puzzel staat en er zo klaar mee bent dat je denkt "Als deze oplossing nou niet goed is dan druk ik op de noodstop". Dit is niet waarom ik escape rooms speel en dit is niet een room die wie dan ook moet spelen. Blijf weg!
Kamer 9 van de 32 op onze trip in Polen. Na de fenomenale ervaring bij Dead Man's Revenge komen wij terug voor nog een kamer bij Dreamscape. Dit zou een wat meer old-school kamer zijn en een product van zijn tijd. Het is ook het meest klassieke plot ooit, een kunstroof doen. Inmiddels is het een uitgekauwd thema, maar een break-in kamer vind ik altijd eigenlijk wel leuk omdat het weer een heel ander gevoel is dan het reguliere ontsnappen. Ongeacht de lagere verwachtingen hadden we enorm zin in de kamer!
Het valt gelijk op dat de kamer wat ouder is. Misschien komt het omdat er zo veel aandacht naar de bouw van Dead Man's Revenge is gegaan, maar de kamer kan wel wat onderhoud gebruiken. Props zijn verouderd, beschadigd, en het behang is ook niet in beste staat. De kamer is old school ingericht en dus bij lange na niet op het enorm hoge niveau van Dead Man's Revenge. De sfeer is wat statisch en op een moment na niet meeslepend te noemen. Het is heel netjes en van zijn tijd. Natuurlijk is daar niks mis mee, maar je merkt dat je een oudere kamer speelt.
De highlight van de kamer is voornamelijk het puzzelwerk. De flow van de kamer zit goed in elkaar en hoewel we eerst het idee hebben dat we alle puzzels wel gezien hebben zitten er regulier leuke twists en turns in het spelverloop die het fris houden. De kamer is een van de uitdagendere kamers die we gespeeld hebben en vereist wat creatiever denkwerk dan eerst verwacht. Hoewel we er uiteindelijk snel uit zijn voelde het voor mij niet zo snel aan.
We praten na het spel na met dezelfde personeelsleden die we eerder bij Dead Man's Revenge zagen en het zijn wederom schatten van mensen. Uiterst gastvrij en gepassioneerd, hun enthousiasme is aanstekelijk!
Connoisseur moet je met de juiste verwachtingen spelen. Je gaat hier geen gigantisch mindblowing avontuur op, maar gewoon lekker een uurtje inbreken met creatieve puzzels en veel lol. Als je daar voor open staat, dan ga je het hier zeker leuk hebben!
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 10 van de 32 op onze trip in Polen. De kamers van vandaag waren al gek genoeg, maar we hadden geen idee wat ons bij Strangers te wachten stond. We waren al gewaarschuwd dat dit niet een conventionele escape room zou zijn en dat maakt mij altijd geïnteresseerd. Vooral in een land dat zich zo vast klampt aan rechttoe rechtaan escapen is iets anders zeer welkom. We kloppen aan bij de deur en worden in karakter ontvangen. We kunnen nog even naar het toilet en onze spullen opbergen.
Een groepje tieners onder de naam "The Strangers" heeft een oud huis buiten de stad ingenomen en haalt allerlei kattenkwaad uit. Helaas loopt het steeds meer uit de hand en komen er zelfs mensen niet meer terug van het huis. Wij gaan het huis in om orde op zaken te stellen. Het wordt al snel duidelijk dat Continuum een apart gevoel voor humor heeft. Kleine grapjes, rare opmerkingen, opzettelijke misleidingen, en andere onzin vanuit het karakter tegenover ons zorgen al gelijk voor mixed feelings. Is dit eng? Is dit comedy? Is dit een hoorspel? Is het alleen maar interactie? En dan verdwijnen we, één voor één, de wereld van Strangers in.
Ik heb werkelijk waar geen idee hoe ik Strangers kan beschrijven. Dit is een van de meest bizarre kamers die ik ooit gespeeld heb en ik heb nog steeds geen idee wat we nou eigenlijk gedaan hebben. Op geen enkel punt zul je weten wat te verwachten. De sfeer gaat van mysterieus tot spannend tot hilarisch tot "???" tot zo flauw als wat.
Laat ik de mindere dingen maar eerst uit de weg vegen. De kamer moet het niet van zijn looks hebben. Het decor en enige effecten zijn minimaal tot afwezig. De kamer is klein dus kom alsjeblieft niet met meer dan vier mensen, wat al vrij veel is.
De puzzels zijn daarnaast niet bepaald indrukwekkend. De kamer richt zich vooral op doe-opdrachten en de paar puzzels die er in zitten zijn soms best slecht. Wat me verbaast is hoe slecht de vertalingen in de kamer zijn. Het Engels klopt van geen kant en dat terwijl de acteurs uitstekend Engels kunnen.
Waar moet de kamer het dan wel van hebben? De acteurs en het compleet idiote plot. Voor wie angstig is, geen zorgen, Strangers is niet eng, het is een comedy. Ik denk dat ik nog nooit van mijn leven zo veel en zo hard in een kamer heb gelachen zoals dit. Onze acteurs nemen de rol aan van de tieners in het huis en zitten ons de hele tijd lastig te vallen. Ze halen pranks uit, maken grappige opmerkingen, en dwarsbomen ons. Kortom, het zijn irritante tieners. Tegelijkertijd kunnen ze ons ook een beetje sturen. De vraag is of ze dat menen of dat het weer een grap is. "Okee, geef dat nu keihard een kopstoot terwijl je keihard schreeuwt en dan gaat het open!" Hun Engels is uitstekend en scherp dat ze zijn!
Het beste wat je kan doen bij deze kamer is niet focussen op de puzzels. De acteurs moedigen interactie aan en dit is waar het goud van Strangers ligt. De beste momenten zijn de momenten dat we niet eens het spel spelen, maar gewoon aan het kloten zijn met de acteurs. Uiteindelijk hebben we bijna een half uur langer gespeeld omdat de chemie met onze acteurs zo goed was.
De dynamiek met de Strangers werkt omdat je wordt aangemoedigd alle onzin net zo hard terug te doen. Een mooi voorbeeld is wanneer ik onze acteur in het Nederlands uitschold en hem vertelde dat het een compliment was. We hebben alles laten vallen en hebben 5 minuten lang geprobeerd om hem het woord goed aan te leren tot hij het kon. Uiteindelijk is hij het op zijn telefoon in de ruimte gaan googlen terwijl we doorspeelden. Toen hij ontdekte dat het een scheldwoord hebben we dat keihard naar onze kop terug gekregen. Hilarisch!
De kamer begint even bizar als het eindigt. Het ene moment probeer je serieus te ontsnappen en het volgende moment vliegen de spullen in het rond terwijl Darude Sandstorm over de speakers knalt en er pure chaos heerst. De finale is perfect en vat Strangers als kamer perfect samen. De service van onze acteurs is daarnaast top. Het zijn allemaal jonge gasten die gewoon lol willen trappen en zo moet je de kamer benaderen.
Wederom, Strangers is heel moeilijk om samen te vatten. Hou je van comedy, interactie met acteurs, of zoek je iets totaal anders qua escapen dan ben je hier aan het juiste adres. Hou je daar niet van en wil je gewoon puzzelen in een mooi decor? Dan kun je beter doorzoeken. Dit is een van de meest idiote dingen die ik ooit gedaan hebben en ik snap compleet dat het heel wat mensen niet zal liggen. Ik zou zeggen geef het een kans, wees bereid om idioot te doen, en lach je een ongeluk.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 11 van de 32 op onze trip in Polen. Nadat Strangers ons liet zien dat Continuum een van de vreemdere bedrijven van Polen is was ik heel benieuwd geworden naar Personality. Een kamer die naar verluid behoorlijk moeilijk zou zijn, wat welkom is tussen alle makkelijke kamers in Polen. Als we eenmaal aanbellen begint de ervaring direct op een aparte, humoristische manier. We zien hier weer hoe Continuum graag allerlei stijltjes door elkaar mengt om een bizarre package en ongemakkelijke sfeer te creëren. Moet ik lachen? Moet ik gespannen zijn? Moet ik dit uberhaupt serieus nemen? Continuum zegt ja op alles.
Het plot is opvallend uniek. Dokter Hoffman houdt er schijnbaar nogal vreemde behandelmethoden op na. In verband met vermoedens tot illegale activiteiten gaan wij undercover als patiënten om de praktijk binnen te dringen. Dit begint met een intake bij Dr. Hoffman zelf. Onze handler regelt dat we naar binnen kunnen. Een pilletje gaat er wel in, dus kom maar op!
Personality is een van de meest sfeervolle kamers die we tot op dit punt in onze reis gespeeld hebben. De behandelkamer is warm en sfeervol ingericht. Authentieke props, geur, muziek, en zelfs smaak is over nagedacht. De sfeer veranderd vaker in de kamer en hoewel het decor soms niet heel mooi mee gaat blijft het een highlight van de kamer. Iets voelt hier niet helemaal juist, maar je kan niet plaatsen waarom.
De kamer zit zwaar op het plot en langzaamaan wordt duidelijk wie Dr. Hoffman nou echt is en wat die verbergt. Het lukt Personality om een vrij lastig verhaal stapsgewijs te vertellen puur door middel van puzzelwerk. Alle informatie is zo verdeeld over de kamer zodat de waarheid zich langzaamaan logisch ontvouwt in plaats van dat je ineens een audio-opname van 5 minuten over je heen krijgt. Dit plot is best vet en nog vrij origineel ook. De kamer maakt daarbij gebruik van een acteur in de rol van Dr. Hoffman die uitstekend gespeeld is. De rol is erg leuk, maar na de intake aan het begin blijft er weinig van over. We beginnen met een uitgebreid stuk interactie á la Strangers, maar ineens is dat weg en dat voelt als een enorme gemiste kans.
Wat betreft de moeilijkheid van de kamer, daar is geen woord over gelogen. Personality is met gemak de moeilijkste kamer die we in heel Polen hebben gespeeld! Puzzels zijn uitgebreid en gefragmenteerd door de ruimte heen. Kleine details kunnen veel verschil maken en als je iets kleins over het hoofd ziet dan kun je al snel opnieuw beginnen. We komen de kamer uit met luttele minuten over, wat blijkbaar snel is. Make no mistake, deze zal je uitdagen.
Dit is tegelijkertijd ook waar ik echt pech heb gehad met de kamer. Je hebt het soms dat je misschien iets mist of niet mee krijgt in een kamer, maar hier had ik de jackpot. Vrijwel elke puzzel waar ik op kwam was de moeilijkste, uitgebreidste, of meest onlogische puzzel in de kamer. Meerdere puzzels hebben net zoals bij Strangers vreemde Engelse vertalingen die het hele spel in de war gooien. Dan gaat ook opvallen hoe willekeurig sommige van deze puzzels zijn en hoe ze thematisch totaal niet passen in hun context. Ik mis vrijwel elke onthulling of belangrijk moment. Terwijl ik al 10 minuten aan dezelfde puzzel ploeter zonder voortgang gaan mijn teamleden van de ene na de andere puzzel met plezier. Uiteindelijk kom ik de kamer met een minder gevoel uit, terwijl twee van mijn teamleden razend enthousiast zijn. De gevoelens konden niet gemengder, maar gelukkig is onze host uiterst begripvol en super lief. Weer pluspunten op service!
Tja, wat kan ik je aanraden? Ik heb bij deze kamer echt pech gehad qua het spelverloop en de kritiekpunten die ik benoem zijn nog steeds waardevol, maar het is niet helemaal eerlijk om de kamer daar op af te blazen als ik zag hoe enthousiast mijn teamgenoten waren. De sfeer en het decor bij deze kamer zijn top, de ideeën zijn leuk, en Continuum heeft een bizarre handtekening waar ik gek op ben. Tegelijkertijd zijn sommige puzzels echt te vaag, al helemaal met de vreemde Engelse vertalingen. Ik denk dat de meeste mensen hier een betere tijd gaan hebben dan ik had en ik zou de kamer alsnog aanraden als je in Poznan bent.
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Kamer 3 van de 32 op onze trip in Polen. De locatie van CluERoom bevindt zich in Escapelandia, een locatie die gedeeld wordt met meerdere andere aanbieders. Ze hebben zelfs hun eigen burgertentje met gethematiseerde burgers! Perfect dus als je een dagje alleen maar wil escapen! We beginnen met Golden Heist, een kamer gebaseerd op de Netflixserie La Casa De Papel. Oh boy, dat hebben we nog nooit gezien...
Na een korte ontvangst met een lange uitleg over basisregels mogen we naar binnen. Hier komen we een Poolse traditie tegen: de kamer met gesloten ogen in een treintje binnen gaan. Onze ogen mogen na een werkelijk onverstaanbare info pas open en ik snap het punt hier gewoon niet van. Het is niet alsof we een heel gangenstelsel door gaan, de uitgang is letterlijk recht achter ons. Stuur ons gewoon naar binnen of gebruik een andere manier om ons in thema binnen te krijgen.
Bij deze kamer moeten we dus een bankroof plegen. Er zijn enkele verwijzingen naar de serie, maar verwacht niet dat dit een feest der herkenning zal zijn. Het gaat hier vooral om de bankroof en er zitten ook verwijzingen naar El Professor en andere karakters in. De kamer ziet er okee uit, al is dat niet moeilijk met dit thema. We dealen hier vooral met kantoorruimtes in een kantoorpand dus ik kan me niet voorstellen dat het veel werk gekost heeft om dat kloppend te maken. Afwerking kan wel wat strakker, vooral voor kabels.
Verwacht hier geen experience, maar vooral die directe Poolse mentaliteit. Het licht is aan. Het geluid is aanwezig. What more could you ask? Er zijn wat kleine momentjes, maar die zijn eerder lachwekkend dan enerverend.
De kamer blinkt gelukkig uit in zijn puzzels. Deze zijn vrijwel allemaal goed in thema en verbazingwekkend creatief. Alles is verbonden aan de bank en de dingen die we daar vinden. Aan het einde van de kamer hebben we het idee dat we elke hoek gezien hebben. Er is niks waar ik nu nog aan terug denk qua hoe creatief het was, maar het zijn doorgaans bovengemiddeld leuke, doch makkelijke, puzzels. De flow zit er voor ons lekker in en we staan rond de 40 minuten dan ook buiten.
Golden Heist is een solide puzzelkamer die het moet hebben van zijn creatieve en passend gethematiseerde puzzels. Buiten een uitstekende puzzelflow is er eerlijk gezegd niet erg veel aan de kamer, tenzij het thema je ligt. Een leuke kamer bij Escapelandia, maar er zijn betere op deze locatie. De burger van de kamer is trouwens wel heel lekker, die mag je zonder twijfel bestellen.
Kamer 4 van de 32 op onze trip in Polen. We blijven na Golden Heist op de locatie van Escapelandia en gaan door naar Grandpa's Secret. De ontvangst is zoals doorgaans in Polen. Vriendelijk, maar beperkt. Verwacht geen drankje ofzo, maar een basic ontvangstruimte met kluisjes en misschien een puzzeltje. We krijgen weer een enorm lange uitleg over de do's en don'ts van de kamer en we mogen per Poolse traditie in een polonaise met onze ogen dicht naar binnen. Net zoals vrijwel elke andere kamer die dit doet snap ik het punt niet van deze intro, maar vooruit. Het verhaal valt bijzonder te noemen. Onze opa verborg blijkbaar altijd iets in zijn schuurtje. Nu hij is overleden gaan wij naar binnen om te achterhalen wat die gekke oude man hier al die jaren van ons verborg.
De schuur van opa ziet er uit zoals je zou verwachten van een schuur. Veel hout en vrij basic. Het voelt passend, maar is daardoor ook niet heel bijzonder. Het ziet er zelfs net wat te veel uit als wat het moet voorstellen. Overal hangt gereedschap en er liggen spullen her en der. Vrijwel alles zit los. Dit zorgt voor veel ruis en een groot deel van het spel bestaat uit onnodig filteren wat wel of niet gebruikt mag worden en op welke manier.
Dit is weer zo'n kamer waar je niet veel kan verwachten van experience. Alles blijft vrij statisch door het spel heen. Zelfs de grote onthulling van opa's geheim wordt niet sterk ondersteund door licht, geluid, of enige effecten. Het einde is een komische uitzondering hier op. De makers hebben door hoe belachelijk het is en hebben duidelijk vooral lol gehad met het thema. Jammer genoeg vereist het geen inbreng van de spelers.
Het verhaal is ook de moeite om te benoemen. Het nadeel van een kamer dat draait om een 'geheim' is dat de onthulling regulier tegen valt. Je ziet het of van mijlenver aankomen of het daadwerkelijke geheim is gewoon niet interessant. Grandpa's Secret is daar een hilarische uitzondering op! Dit is een twist die we niet alleen niet zien aankomen, maar ook geweldig grappig is. Halverwege de kamer slaat de sfeer compleet om en gaan de puzzels daar ook in mee. Dit blaast wat nieuw leven in bij een kamer die op het punt stond om in te kakken.
Het daadwerkelijke spel is waar ons team zich verdeelt. De ene helft vindt een uitdagende puzzelkamer met creatieve en gelaagde puzzels, de andere vindt een frustrerende, janky kamer met een gebrek aan vermaak. De kamer bevat aan de ene kant een paar heerlijke creatieve en unieke puzzels die ook nog eens uitstekend in thema passen, maar ook enkele puzzels die frustratiebommen zijn. Twee teamleden hebben pech en zitten constant met de mindere helft van de kamer opgescheept, terwijl ik en een ander teamlid geluk hebben en eigenlijk al het leuks doen. Zij het door technische mankementen of een gebrek aan logica, de kamer kan constant twee kanten op. Combineer dit met de eerder benoemde ruis en dit kan mogelijk niet je kamer zijn.
Daarnaast komt het vaker voor dat je elementen kan krijgen of vinden die je pas veel later nodig hebt, maar geen idee van hebt. Letterlijk het allereerste wat we vinden hebben we pas halverwege het spel nodig. Dat flowt niet bepaald soepel. We zijn hier langer bezig geweest dan bij de meeste kamers in Polen, rond een uur.
Grandpa's Secret is een moeilijke kamer om concreet af of aan te raden. Het is een kamer met twee kanten. Aan de ene kant zijn de puzzels uitdagend en creatief, aan de andere kant frustrerend en onbegrijpelijk. De experience is meh, maar de twist in het verhaal is geweldig. De ene helft van het team had het leuk, de andere helft beduidend minder. Kijk of het mysterie je aanspreekt en of je de puzzeldualiteit aan durft, bepaal dan of je komt spelen.
Kamer 5 van de 32 op onze trip in Polen. Na de gemengde gevoelens over Grandpa's Secret (en een heerlijke burger) zitten we klaar voor Funeral Home. Dit zou een van de hoogtepunten van Poznań moeten zijn, maar de verwachtingen zijn wat verdeeld. We krijgen in de simpele ontvangstruimte een uitgebreide uitleg over de do's en don'ts die we al lang en breed kennen en worden naar de kamer gebracht waar we...weer in een treintje naar binnen mogen met onze ogen dicht. Again, why? Laat ons dan misschien zelf "inbreken", dat zou het wat meer af maken.
In deze kamer spelen wij zacht gezegd een groep aso's. Wij hebben met onze vrienden een drankje te veel gedaan en besluiten om voor de grap in te breken bij het oude uitvaartcentrum. Helaas komen we er niet even makkelijk weer uit en dit is waar onze escape begint.
Een uitvaartcentrum blijf ik toch wel een tof thema vinden. Het moet natuurlijk rust en kalmte uitstralen, maar dat gaat moeilijk als het allemaal om de dood gaat. Deze ongemakkelijke sfeer wordt hier goed neergezet door middel van een strak decor dat mooi onderhouden is en wat leuke effectjes. Polen is een katholiek land dus je zal hier heel veel kruizen en ander Christelijk materiaal zien hangen. Dit zet verder die unheimliche sfeer neer en het voelt allemaal kloppend. Halverwege de kamer slaat de sfeer op een passende manier om en dit zorgt voor wat leuke afwisseling waardoor de kamer niet stagneert. Ook hier ziet het er allemaal weer goed uit. De afwerking is eindelijk ook eens een stuk beter dan bij de andere kamers tot nu toe.
Het is geen enge kamer, totaal niet, maar eerder ongemakkelijk. Er zijn enkele scares, maar je schiet direct na de schrik weer in de lach. "Schrok ik hier nou van?" Verwacht verder op wat simpele momentjes na geen grote verrassingen of twists. Het is vooral een puzzelkamer zonder verder verhaal.
Nou kan ik al blij worden van een kamer met een leuk thema en lekkere sfeer, maar de kamer blinkt vooral uit in zijn heerlijke flow. Alle puzzels zijn passend in thema en creatief bedacht. De kamer gebruikt zijn thema zorgvuldig en het verbaast me hoe veel er wel niet uit te halen valt. Er zijn wat kleine onverwachte momentjes die het spel interessant houden en net iets meer maken dan de zoveelste puzzelkamer. We zeggen hier wel vaker na elkaar "Oh, das leuk bedacht. Oh, dat ook!"
We vliegen door de kamer heen en zetten zelfs een nieuw record neer met minder dan 26 minuten speeltijd! Laat dat je niet afschrikken. Voor alle duidelijkheid, het vorige record was 9 minuten langer bezig dan wij en dat record stond al jaren. Doorgaans ben je dus veel langer in deze kamer bezig dan wij. De kamer eindigt voor mijn gevoel wel te abrupt. Er is geen fatsoenlijke eindpuzzel en ineens is het spel over.
Onze host staat ons sprakeloos aan te kijken. "We didn't know this was possible." Vol enthousiasme kan zij met ons mee praten over de kamer. Ze heeft duidelijk plezier in het hosten en neemt de tijd voor ons. Thanks, Zuzanna!
Funeral Home was de eerste kamer in Poznań waar ik enthousiast uit kwam. Mooi decor, constant leuke momentjes, creatieve puzzels die goed in thema passen, en een idioot goede flow. Laat dit alsjeblieft niet een kamer zijn waar je voor naar Polen komt, maar als je in Poznań bent is deze verplicht!
Kamer 6 van de 32 op onze trip in Polen. Met het succes van Funeral Home nog in ons achterhoofd verplaatsen we ons naar de bovenste verdieping van het pand voor de laatste kamer van de dag hier. Dwarves zou een topper in niet alleen Poznań, maar heel Polen moeten zijn! De verwachtingen liggen deze keer dus wat hoger.
Alvast een waarschuwing als je van plan bent om hier in de zomer te komen. De zomer in Polen is warm, windstil, en droog. De wachtruimte van tevoren is klein en recht onder een plat dak. In de kamer is het gelukkig beter te doen, maar het kan ook hier behoorlijk warm worden. We krijgen weer de goede oude uitleg over wat een escape room is en mogen beginnen. Er zijn een paar baldadige dwergen die drie bekers van de koning hebben gestolen. Wij zijn uitgekozen om deze terug te halen uit het huis van deze dwergen! We're going on an adventure!
De intro is koddig en een leuke poging om de reis naar de dwergen te simuleren. Wel merken we hoe slecht de geluidskwaliteit is. We worden toegesproken, maar als het geluid zo zacht staat terwijl iemand met een zwaar Pools accent gebroken Engels spreekt volg je er niks van.
De kamer heet dan wel Dwarves, maar is overduidelijk gebaseerd op The Hobbit en Lord of the Rings. Er staat constant muziek van op, dus het is niet moeilijk om de verbinding te zien. De kamer zou net zo goed Hobbits kunnen heten en het zou zelfs logischer zijn. Stiekem bevalt me dat behoorlijk goed. Als fan van LotR heb ik me al zo vaak afgevraagd hoe het zou zijn om in een Hobbithuis te wonen en in deze kamer kan dat! De sfeer in de kamer valt het beste aandoenlijk doch statisch te noemen. Het decor ziet er fatsoenlijk uit en de afwerking is ook van een hogere kwaliteit dan we tot nu toe in Polen gewend zijn. Er wordt weinig met effecten, licht, of geluid gedaan. De kamer moet het vooral hebben van zijn unieke setting waar je puzzelend doorheen gaat. Het is schattig en moet het hebben van de kleine momentjes, maar verwacht vooral een leuke puzzelkamer.
Het verloop bevat nauwelijks verrassingen, maar moet het vooral hebben van creatieve puzzels. Je maakt tijdens de kamer een reis door het dwergenhuis en er blijven maar (kleine) kamers komen. Aan het einde heb je het idee dat je het hele huis gezien hebt, van woonkamer tot voorraadhok. Elke ruimte bevat thematisch passende puzzels die logisch zijn, maar net dat extra stukje inzet van je nodig hebben dat het niet té duidelijk is. Er zitten een paar bijzondere puzzels in de kamer die ik nog niet eerder gezien heb. Een paar keer moeten we ook flink lachen omdat het allemaal gewoon zo koddig is. Wederom storen we ons hier echter weer aan het slechte geluid. Een puzzel vereist audio en die is met zulk slecht Engels ingesproken en wordt op zulke lage kwaliteit afgespeeld dat we de oplossing moesten gokken.
Het niveau blijft verder nogal makkelijk en de kamer is ook al snel over voor ons, na iets meer dan 40 minuten. Gezien het makkelijke niveau en de beperkte ruimte lijkt mij dit een kamer die beter geschikt is voor 2 of 3 spelers. De kamer bevat ook geen fatsoenlijk eindspel, maar is ineens over.
Dwarves is een creatieve puzzelkamer met een schattige sfeer die fans van The Hobbit films aan zal spreken, maar verwacht niet meer dan dat. What you see is what you get. Het gaat over een dwergenhuis en daar is een mooie puzzelkamer van gemaakt met mooi decor, maar het heeft een gebrek aan experience. Er 'gebeurt' gewoon niet heel veel. Ik heb me hier desondanks goed vermaakt en denk dat de kamer vooral leuk is voor teams van 2 of 3 mensen die gewoon lekker een tijdje al puzzelend in deze sfeer willen zitten.
Kamer 7 van de 32 op onze trip in Polen. Dead Man's Revenge kwam er letterlijk de dag voor onze trip bij. Ik had contact met Dreamscape voor het boeken van een andere kamer en gelijk gevraagd of deze dan ook open zou zijn. Eerst was het antwoord nee totdat vijf minuten later het bericht kwam dat we wel als eerste de Engelse versie mochten testen! Daar zeggen we geen nee op!
We komen na flink wat traplopen op locatie aan en wachten tot het moment dat we beginnen. Terwijl we wachten maken we nog de grap dat dit misschien wel de beste kamer van de trip zal zijn...en dan begint het. We worden in character ontvangen (zeldzaam in Polen) en krijgen nog de kans spullen op te bergen en naar het toilet te gaan. De host zit goed in haar rol als kapitein en creëert een apart sfeertje. Deze ruimte mag nog meer in thema, aangezien het nu gewoon een kantoorgang is. Als we de kamer in stappen verandert dit echter compleet. Onze kapitein mag ons duidelijk niet en straft ons af door ons het dek te laten dweilen, waar we compleet onbedoeld in de problemen geraken. Wat kan ik zeggen behalve ARRRR!
Waar we op onze trip vaker mooie decors zien is Dead Man's Revenge wel het hoogtepunt. Het decor is prachtig en kneitergoed afgewerkt. We zitten onder een scheepsdek en dat voel je. Het hout kraakt, de bliksem flitst, de golven slaan tegen het schip, we deinen nog net niet heen en weer. De muziek is goed maar gelukkig zijn de speakers ook van topkwaliteit. Soms is het opzwepend en avontuurlijk, soms stil en spannend. Qua sfeer hebben we het in Polen tot nu to niet zo totaal gezien (en helaas hierna ook niet meer).
De sfeer slaat door de kamer heen regulier om en waar we spannend beginnen wordt het avontuurlijk, luchtig, en verbazingwekkend grappig. De variatie maakt de kamer zo'n heerlijk avontuur dat ik hoop dat het nooit ophoudt. Ik heb trouwens zelden zo hard gelachen in een kamer puur en alleen door hoe de kamer in elkaar zit. Experimenteren en grappig doen wordt aangemoedigd en wij nemen volop de kans. We staan op één punt met volle borst liedjes te zingen ook al is dat totaal niet het punt, maar leuk is het zeker.
Het verhaal speelt in deze kamer een veel grotere rol dan in de meeste Poolse kamers. Waar het verhaal in Polen meestal uiterst beperkt is is dat het hier totaal niet. We maken hier een reis met een begin, opbouw, climax, en conclusie. Dit is wat we zoeken in een escape room plot!
Het verloop is gevarieerd qua toon en setting, maar de puzzels moeten zeker benoemd worden. Het is de lijm die alle creativiteit bij elkaar brengt en wauw wat een puzzels zijn dit! We beginnen met een complexe puzzel, maar gelijk ook een van de beste die ik ooit gezien heb. Er zijn hier minstens twee andere puzzels die ik zo in mijn lijst van beste puzzels ooit zou zetten. Meerdere puzzels in deze kamer zijn niet anders dan geniaal te noemen. Gelijk duidelijk, maar toch uitdagend. Je hebt net genoeg informatie om aan de slag te gaan, maar net genoeg ruimte om wat moeite te moeten doen. Ons hintsysteem is onze voormalige kapitein. Nou ja, niet helemaal, enkel zijn schedel die we met ons mee dragen. Hoewel we nooit hints nodig hebben tijdens het spel levert hij vaker commentaar wat weer een bron van hilariteit is. We vergeten hem een keer mee te nemen en ineens horen we van de ruimte achter ons "Hellooooo, I have no legs!" Geweldig!
Tussen de puzzels in worden we regulier verrast door cinematische momenten en simpele, maar toffe effecten. De overgangen tussen de ruimtes zijn altijd leuk en creatief bedacht en voor ons gevoel blijft de reis maar gaan. Als het dan toch afsluit voelt het uiterst satisfying. We spelen de kamer uit met 70 minuten op de klok en dat is lang voor Polen. Ik zou qua grootte max 4 spelers aanraden.
De eigenaren en de managers zijn aanwezig om alles uit te vragen na het spel en uit alles blijkt dat ze liefhebbers zijn. Onze kritiek bestaat voornamelijk uit mierenneuken, maar wordt serieus genomen en zelfs gelijk aangepakt. Ze staan hier met passie en willen ons alles vertellen van het spel. Het is met gemak de langste en gezelligste napraat die we in heel Polen hebben.
Wat een gekke gedachte dat we deze bijna gemist hebben en dat we de allereerste buitenlandse groep waren die deze mochten spelen. Dead Man's Revenge is een ontzagwekkende kamer die waves gaat maken in Polen. Op zo veel niveaus steekt deze kamer met kop en schouders boven de competitie uit dat het me niks zal verbazen als dit andere bouwers aanzet om het niveau te verhogen. Met gemak de beste kamer op de hele trip en een van de beste van heel Polen!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Played in August 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 70:00 min
0 likes
Kamer 1 van de 32 op onze trip in Polen. We beginnen in Poznań bij Escape Arena. Iemand in ons team had deze kamer toevallig al gespeeld dus we besloten om deze maar gelijk uit de weg te ruimen. Escape Arena bevindt zich op een van de meest sombere locaties die ik ooit gezien heb. Als je denkt dat je elk moment berooft kan worden zit je naar alle waarschijnlijkheid goed. De ontvangst is ruim, maar kaal en sfeerloos. Een paar felle lampen, een pooltafel, en een bank. Nette ontvangstruimtes en drankjes kun je eigenlijk bij elke kamer in Polen wel vergeten.
Star Wars is een pittig thema. Hoe doe je ooit de enormiteit van die films gerechtigheid aan met een escape room? De kamer begint met een vreemde intro. Ik neem aan dat het de energie moet opvoeren, maar het voelt gewoon gek. We krijgen een lange uitleg van do's en don'ts (wat blijkbaar wettelijk verplicht is) en mogen beginnen. Hier krijgen we ook het verhaal te horen. Echter is dit met een zwaar Pools accent en stemvervormende effecten gebracht waardoor we eigenlijk alleen maar "MaY dAH FaWRs BiE WIf jOE" horen.
Het decor is...laten we zeggen niet gemaakt met het budget van de Star Wars films. Het oogt goedkoop en is vaak ook nog eens slecht afgewerkt. Kabels, camera's, speakers, bereid je voor om dit allemaal goed te kunnen zien. Allerlei geluiden van de films komen langs, maar de kwaliteit is helaas niet erg hoog. Qua experience en sfeer blijft de kamer vrij statisch. Halverwege het spel slaat de sfeer echter compleet om en dan stijgt de kamer ook wat in kwaliteit qua decor en sfeer. Het voelt allemaal minder beklemmend en steriel, maar open en luchtiger. Dit is meer wat ik van tevoren voor me zag.
Ik hoop dat je trouwens van "Do not touch" stickers houdt want die ga je hier heeeel veel zien. Dit is een ding in heel Polen en ik snap niet waarom.
De kamer komt doorgaans neer op rechttoe rechtaan puzzelen met weinig experience. De puzzels variëren daarbij van bekend doch leuk tot onbegrijpelijk. De kamer begint met een opdracht waar je jezelf gewoon mee kan softlocken als je hem niet goed doet. Helaas is dat dus ook precies wat er gebeurt en duurt het even voor er op gereageerd wordt. De manier waarop dit opgelost wordt was zo lachwekkend slecht dat ik niet begrijp hoe dit na al die jaren dat deze kamer open is nog kan. Maak het hier niet mogelijk om jezelf vast te zetten of zorg voor een betere oplossing.
Na deze eerste puzzel komen we gelijk op een andere die gewoonweg niet werkt. Dit wordt ook niet opgemerkt. De eerste helft van deze kamer was dus niet ons ding helaas. Vooral dit gedeelte heeft qua puzzels en decor onderhoud nodig. Het spelverloop verbeterde gelukkig bij de tweede helft. We krijgen meer te doen en kunnen parallel spelen. Geen enkele puzzel is al te memorabel, maar het is op zijn minst leuk. Hier komen we wel een resetfout tegen die we gelukkig zelf kunnen onderscheppen, maar oef wat haalt het je er uit als je zelf de einddeur dicht moet doen. Als we klaar zijn eindigt de kamer ineens en is dat het. De kamer is tevens makkelijk voor Nederlandse begrippen en we staan na zo'n 40 minuten alweer buiten. We kunnen op zijn Pools napraten "Leuk gehad? Foto? Doei." en gaan wachten op de volgende.
Star Wars is een pittig thema is om goed te doen en helaas is deze kamer daar bewijs van. Ik heb het hier (vooral in de tweede helft) leuk gehad, maar stoor me aan de issues van de eerste helft en andere slordigheden door het spel heen. Daarnaast mist de kamer sowieso de "oomph" die je verwacht van dit thema.
Kamer 2 van de 32 op onze trip in Polen. Na onze ervaring bij Galaxy of Mysteries wachten we op Vikings. Dit thema vind ik heel vet dus ik was al benieuwd hoe dit gedaan zou worden. De intro voelt helaas wat half voor mij. Er speelt vikingmuziek terwijl we wachten in de steriele ontvangstruimte, maar er zit regulier reclame doorheen. Onze host komt ons in een half kostuum ophalen en doet een intro met ons. Natuurlijk moet dit wat sfeer creëren, maar het komt mede door het slechte Engels van de host niet over. We krijgen te horen dat het einde van de wereld zal komen tenzij we onze missie voor Odin vervullen. De god Loki zal ons proberen te dwarsbomen. Het gros van de intro zijn de bekende escaperoomregels die je inmiddels uit je hoofd kent. De kamer zit weer eens vol met do-not-touchstickers en oh wat houden we daar toch van...
De kamer ziet er wat beter uit dan Galaxy of Mysteries, maar daar is het gros ook mee gezegd. Het voelt goedkoop en niet helemaal compleet voor wat het moet voorstellen. Ze mikken hier heel hoog, maar schieten vrij laag. Het is op meerdere plekken aardedonker, wat je dwingt om toortsen te gebruiken die je aan het begin mee krijgt. Hoewel je het kan zien als een thematische toevoeging vind ik dit soort gebruik van licht vaak bloedirritant, vooral als er te weinig lichtbronnen zijn voor de hele groep.
Wat deze kamer leuk doet is het constante wisselen van sfeer. Bijna elke ruimte is weer iets heel anders en je blijft daarom verrast worden. Er zitten verder wat kleine verrassingen in qua effecten en ideetjes, maar de reis die we zouden moeten maken door de wereld van de Vikings voelt niet zo spectaculair als je zou hopen. Het is allemaal erg vierkantekamerachtig.
Qua gameflow valt er weinig te zeggen. Het komt neer op klassiek puzzelen met puzzels die je al vaker gezien hebt. Vrijwel elke puzzel komt neer op "zet het dingetje neer en het kastje er naast gaat open". Daarnaast is de kamer heel makkelijk en staan we na iets meer dan 40 minuten weer buiten. De flow kwam op mij wat chaotisch over. Het ene moment valt over het andere heen en ik raak soms kwijt wat nou waardoor gebeurt.
Er zit een leuke mechanic in het spel die helaas door een technische storing voor ons niet goed gaat. Aan het begin wordt je gewaarschuwd dat Loki je op je reis zal proberen te dwarsbomen. Dit wordt op enkele onverwachtse momenten op een leuke manier gedaan. Natuurlijk kan ik niet te veel spoilen, maar laten we maar zeggen dat je goed op je spullen moet letten en niet elke hint serieus moet nemen... Helaas valt bij ons halverwege het spel het geluid uit, waarna de host het hele spel bezig is om het weer te repareren. Als het eenmaal gerepareerd is zitten we al aan de eindpuzzel. Deze mechanic had dus het hele spel door moeten gaan en bij ons ontbrak dat. We vonden het allemaal een leuke toevoeging dus het is spijtig dat we dat moesten missen, waarschijnlijk hadden we een leukere ervaring gehad als we het wel hadden gehad. De kamer eindigt wederom ineens, al ontbreekt het onze host bij het napraten niet aan enthousiasme.
Vikings is de betere kamer van Escape Arena, maar staat niet bovenaan de lijst van kamers die ik zou aanraden in Poznań. Het is een leuke puzzelkamer met een grappige twist en veel variatie in sfeer, maar was voor mij niet veel meer dan dat. Misschien zou mijn mening anders zijn als de Loki mechanic beter had gewerkt, maar it is what it is. Ik zou deze kamer vooral spelen als het thema je aanspreekt en je niet bij een van de betere kamers in Poznań terecht kan.
Je kent het riedeltje. Er is een nieuwe kamer, hij ziet er goed uit, hij krijgt hype, en je wordt te benieuwd om jezelf tegen te houden. Tijd om weer eens te gaan spelen dus! Aurum kreeg positieve reviews en zelfs een verwijzing bij de Beyond the Game podcast. Zou dit dan eindelijk weer eens wat nieuws worden?
Parkeren kan bij Backspace voor de deur en na 19:00 uur gratis. Van tevoren krijgen we een mail met belangrijke informatie voor de kamer begint. Check je mail dus goed! Als je dit mist zal je waarschijnlijk geen idee hebben omdat de ervaring direct op locatie begint. We gaan binnendringen bij een geheime orde die schijnbaar een gevaar vormt voor de wereldorde. Het wordt via de mail op een creatieve manier gebracht die ik nog niet eerder heb gezien. Eerlijk gezegd zou ik dit graag vaker zien voor escape rooms. Op locatie weten we direct wat we moeten doen en spelen we uiteraard netjes mee (met flink wat meligheid). Een toiletbezoek is gelukkig nog mogelijk.
De kamer trekt ons gelijk in het verhaal met een sfeervolle combi van een mooi decor en een thematisch passende intro. Hoe we dan naar de kamer worden begeleid is wat minder en cliché. Het is gelukkig snel over.
De vormgeving en muziek zijn gedaan door Eelco Claassen (DarkPark, Fright Nights, Escaperoom Antwerp, e.a.) dus de kamer oogt en klinkt wonderlijk. De muziek is dus prachtig en bewijst maar weer wat voor maestro deze man is. Intussen ziet het decor er ook goed uit, zo lang je het niet aanraakt. Als die prachtige rotsmuur aanvoelt als dun plastic dan zakt de immersie toch wat weg. De afwerking ontbreekt ook af en toe. Dan sta je in zo'n prachtig afgewerkte ruimte en zie je toch die speaker of camera terwijl die makkelijk weggewerkt hadden kunnen worden. Het valt desondanks op dat er duidelijk over na is gedacht om een experience neer te zetten. Dit is niet zo maar wat ideetjes bij elkaar, hier zit duidelijk een visie achter.
De kamer is gelukkig niet alleen sfeervol, maar ook daadwerkelijk leuk en (eindelijk) vernieuwend! De puzzels draaien om een mechanic die ik helaas niet toe kan lichten, maar zo geniaal werkt. Van tevoren wordt al duidelijk gemaakt dat dit geen traditioneel puzzelen zal zijn, maar veel meer om samenwerking gaat. Ik hou van samenwerkingspuzzels, maar hoe maak je dat de focus van je kamer zonder het vervelend te maken? Samenwerking wordt afgedwongen op een manier die past in het verhaal en iedereen toe staat om betrokken te zijn. Je zal misschien niet alles oplossen, maar je bent altijd nodig. Iedereen maakt in de kamer zo meerdere overwinningen mee en dit creëert een heerlijk groepsgevoel.
Deze mechanic wordt zo perfect opgebouwd dat het al snel second nature wordt. Het wordt rustig geïntroduceerd, complexiteit wordt toegevoegd, de moeilijkheid stijgt, en dan worden er twists toegepast. Ik kan er niet over uit hoe slim dit is en hoe goed het werkt! Eindelijk eens iets nieuws dat gewoon goed werkt! Daarnaast bevat de kamer een heerlijk unieke puzzel die ik nergens anders gezien heb.
Ja, ik ben vreselijk enthousiast, maar waarom dan die 8,5 en niet een 10? Dat heeft twee redenen.
Ten eerste bevat Aurum een gedeelte dat gewoonweg niet werkt. Hier wordt gebruik gemaakt van een bekende designtruc die voor mij extreem overbodig voelde in beide het verhaal en de experience. Daarnaast wordt het verhaal hier niet duidelijk aan iedereen meegegeven en ontstaat er verwarring. Ik vermoed sterk dat hier een puzzel in had moeten zitten die om de een of andere reden is verwijderd, maar allerlei materiaal waar je wat mee kan zit er nog. Stel je voor dat je een kamer binnen komt met een duidelijk uitgelicht gedeelte en onderdelen die beweegbaar zijn en feedback lijken te geven. Je bent hier nog maar net mee begonnen en ineens moet je door zonder terug te kunnen. Dit stoorde me behoorlijk.
Ten tweede, Aurum is een prachtig idee dat een shockerend gebrek aan inhoud heeft. De kamer is 75 minuten (en 156 euro) en wij spelen hem in 42 minuten zonder haast uit. De kamer mag veel langer of uitdagender voor wat je belooft wordt en wat je betaalt. Hoe tof de mechanic van het spel ook is, er kan veel meer mee gedaan worden. De kamer telt een handvol puzzels en zou vooral op dat front meer uitgebreid kunnen worden. Vooral richting het einde van het spel gaat alles ineens wel heel hard en worden de opdrachten te simpel. Hier kan flink in gewonnen worden.
Aurum is een kamer waar ik in dezelfde adem enthousiast en kritisch over ben. Aan de ene kant is het een heerlijke totaalervaring met een unieke en vernieuwende mechanic waar ik een heel verhaal op zich over kan houden, aan de andere kant bevat die ervaring veel te weinig inhoud en diepgang om de kwaliteit daar van te laten schijnen. Ik zou de kamer aanraden, maar kijk of je hem misschien voor een lagere prijs kan spelen of als het spel verder uitgebreid is.
EDIT: Aanvankelijk stond in de review dat wij de kamer in 32 minuten uit hadden gespeeld. In een persoonlijk bericht van de eigenaar naar ons wordt echter beweerd dat dit onze overige tijd is en niet de speeltijd. Ondanks dat staat het kritiekpunt van te weinig inhoud nog en dit wordt door de eigenaar erkend.
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 9.0
Played in July 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 42:00 min
The Curse bleek voor ons een happy little accident in onze planning in te vullen. Een andere kamer op de planning in Amsterdam viel uit dus wij gingen als een gek last minute een vervanger zoeken. Zodoende kwamen wij op The Curse. Hier had ik eerder al Judgement Day gespeeld en als je mijn review van die kamer leest kun je zien dat ik daar niet bepaald laaiend enthousiast over was. We moesten echter wat en het thema klonk mij al veel leuker in de oren. Lekker creepy shit in een kelder, love it.
Ontvangst is klassiek Amsterdams. Dat wil zeggen: in het Engels, berg je spullen op, ga naar het toilet, en begin zo snel mogelijk. Dit is pure business. Er is volgens mij maar 1 host voor alle kamers en het boeit ze duidelijk helemaal niks om hier te staan. Anyway, het verhaal: Bla bla bla duivel demoon Satan kelder vloek evil. Veel meer dan dat hoef je niet te weten, het maakt echt niks uit.
De kamer bevindt zich in de kelder van het pand en dit kan gelijk goede sfeer creëren, maar valt helaas tegen. Het decor is minimaal op een paar onderdelen na en er is weinig tijd of moeite besteed aan afwerking. Sommige decoronderdelen zijn daadwerkelijk mooi en passend in de setting. De deuren zijn groot en zwaar met enorme hangsloten die stoer voelen om te openen. Dat is satisfying, maar ik had nooit gedacht dat ik een kamer voornamelijk zou complimenteren op de deuren.
Er hangt een timer aan de muur met een enorme hintknop die je in kan drukken als je een hint wil. We hebben hier nooit gebruik van gemaakt, maar het is nog een reminder dat er hier niemand actief mee kijkt. Naast wat geknipper met het licht is er weinig gedaan aan effecten en het geluid staat Z A C H T. Er is meestal geen geluid en als het er wel is is het nauwelijks te horen. Er mist sfeer en vooral spanning. Je zou verwachten dat deze kamer eng of op zijn minst spannend zou zijn, maar dus totaal niet.
De kamer speelt soepel, maar dat komt voornamelijk omdat het allemaal gewoon veel te makkelijk is. Alle puzzels zijn bij de eerste oogopslag al duidelijk en zo opgelost. Daarbij is vrijwel elke puzzel een variant van "Zet object A op plaats A en object B op plaats B en dan klapt er wat open." Mijn eerdere grap over het oppervlakkige verhaal is trouwens niet volledig een grap. We vragen ons namelijk regulier af wat we hier nou in het verhaal doen en waarom.
De kamer sluit af met een climax waarbij een element zo slecht afgewerkt is dat het direct duidelijk is wat er moet gaan gebeuren. Echter is dit element defect, dus wij hebben de meeste spanning beleefd aan wachten op iets dat nooit ging komen. We spelen de kamer uiteindelijk binnen 37 minuten uit en dat vind ik zacht gezegd iets te snel voor de prijs die je betaald. De service eindigt zoals we begonnen. Leuk gehad, okee, foto maken, betalen, okee doei.
The Curse is niet een kamer waar ik 's nachts van wakker ga liggen dat ik hem gespeeld heb, maar dit is niet een kamer die ik zou aanraden. Dit voelt als een tourist trap op elk niveau. Van de onpersoonlijke service tot de gebrekkige elementen van de kamer, het is duidelijk dat het dit bedrijf gewoon niet veel boeit en dat stoort mij nog wel het meest.
In mijn ogen stond alles in het tegendeel van Adventurescape. Uit het niks opscheppen over een 3.0 ervaring met een ontzettend moeilijk thema gecombineerd met een hoge toegangsprijs maakt het lastig om zonder verwachtingen te komen spelen. Na een verlaging van de prijs besluiten wij dat het tijd is (haha) om Timescape te komen spel- ik bedoel, op stage te komen bij het bedrijf Time Labs.
Het bedrijf bevindt zich naast de snelweg in een boulderhal met een bar. Je kan gratis parkeren voor de deur en zelfs lunchen. We beginnen onze stage bij Time Labs in character. Je ziet gelijk de poging tot een experience, maar onze host is zacht gezegd niet de beste actrice. Het komt al snel neer op een riedeltje tegen ons herhalen dat er niet eens zo goed in lijkt te zitten en dat maakt het meer ongemakkelijk dan immersive. We beginnen onze stage kort hierna en alles loopt natuurlijk herhaaldelijk in de soep.
Het thema van tijdreizen is moeilijk, dus alle respect dat ze het hier proberen! Het plot is uniek en het voelt daadwerkelijk alsof het nodig is voor de gameplay in plaats van een excuus om maar te doen wat ze willen. De tijdreis-experience is niet zo indrukwekkend als je zo hopen en dat blijft altijd lastig aan het thema. Het viel te verwachten dus we laten het ons niet zo storen.
Het decor van is niet bepaald mooi en zelfs een beetje lelijk, maar zodra we gaan tijdreizen verandert dit. Het lijkt alsof het budget vooral in deze stukken is gaan zitten. Ik mis wel wat sfeer, vooral in het geluid. Er is weinig gedaan wat betreft sound design en dat zou de kamer nog een flinke boost geven.
Het belangrijkste voor mij blijft altijd dat een kamer gewoon leuk moet zijn om te spelen en dat doen ze hier goed! Vanaf het begin hebben we een lekkere flow te pakken die we tot het einde vast houden. De kamer bevat veel te doen en iedereen heeft wel iets waar ze goed in zijn. Door de tijdreisgimmick zit er flink wat variatie in de soort puzzels en dat blijkt een van Timescape's voordelen. De puzzels en opdrachten zijn aan de makkelijke kant, maar daardoor lijkt de kamer mij juist geschikt voor ook de minder ervarene spelers. Ik zou niet aanraden om hier met meer dan 4 spelers te komen aangezien het anders krap kan worden.
De ruimte is beperkt, maar creatief ingedeeld waardoor het lijkt alsof de kamer groter is dan hij is. Je doet veel op allerlei verschillende plekken wat het gevoel geeft dat je een reis aan het maken bent. De tijdreisgimmick wordt daarbij creatief toegepast op een manier die verbazingwekkend goed werkt. Dit had makkelijk een minpunt kunnen zijn, maar het lukt ze om het kloppend te maken. We eindigen de kamer met een basic, doch zeer vermakelijke, finale.
Kortom was ik aangenaam verrast door Timescape! De kamer is (zoals verwacht) niet een next-level experience, maar weer een leuke poging om iets nieuws te doen. Naast dat ik dat zeer respecteer is het ook gewoon een leuke kamer geworden die boven het niveau is van de meeste concurrenten. Echter vind ik de prijs nog steeds aan de hoge kant voor wat je krijgt. Als dat geen probleem voor jou is, kom dan lekker spelen. Ik heb hier gewoon veel lol gehad en daar gaat het aan het eind om.
8
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.5
Service: 8.0
Played in July 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 53:00 min
0 likes
We hebben onze stage bij Time Labs succesvol afgerond en bereiden ons nu voor om opgehaald te worden voor deel twee: The Spear of Destiny. Adventurescape zit in een boulderhal naast de snelweg met gratis parkeren. Je kunt hier zelfs nog wat eten en drinken voor en na het spel.
We worden in character opgehaald door onze hosts. Dit hoort natuurlijk een immersive intro te zijn, maar is bij ons eerder tenenkrommend. Net zoals bij Timescape is het acteerwerk niet best en onze host is duidelijk nerveus. Tegelijkertijd leest hij zijn script aan ons voor vanaf zijn telefoon, wat we gewoon kunnen zien. Combineer dat met een resetfout die dan ook nog eens niet al te soepel wordt opgelost en de zin zit er heeeeeel wat minder in dan bij de andere kamer.
Als we eenmaal beginnen voelt het gelukkig beter aan. De setting van Time Labs en het tijdreizen komt terug bij beide kamers en het is schattig om die setting nu uit een andere hoek te zijn. In feite beleven we hetzelfde plot als bij Timescape, maar de tijdreisgimmick wordt nu op een andere (betere) manier toegepast. Ik ben blij dat het trucje niet herhaald wordt, maar het daadwerkelijke tijdreizen voelt nog steeds niet zo dramatisch als het kan.
Het decor in de eerste helft is niet erg mooi en zelfs op het lelijke af, maar zodra wij de tweede helft in komen slaat dit compleet om. Dit is echt wel mooi decor! Goed onderhouden, mooi belicht, en van indrukwekkende kwaliteit. De sfeer is hier ook beter door de sfeervolle belichting en enkele effectjes die langs komen. Ik mis enkel nog fatsoenlijk sound design. Het is vaak stil en als er geluid is voegt het niet zodoende toe aan de sfeer als zou kunnen.
De ruimte van Spear of Destiny is beperkt, maar creatief ingedeeld. De daadwerkelijke ruimtes zijn niet heel groot, maar het zijn er veel. In al deze ruimtes is er flink wat gevarieerd puzzelwerk te doen en dat geeft Spear of Destiny zijn grootste pluspunt. Het voelt echt alsof je een reis maakt door de kamer. Je doet veel dingen op allerlei plekken in een korte tijd en dat voelt gewoon goed. Ik zou het team beperkt houden tot 4 mensen vanwege de kleinere ruimtes.
De opdrachten en puzzels zijn weer aan de makkelijke kant, maar dat faciliteert natuurlijk ook de soepele flow. We flowen heerlijk door zonder ooit echt vast te lopen al komen we hier en daar wel een technische glitch tegen. Iets dat net niet lekker werkt wat je er even uit haalt, maar gelukkig is het nooit gamebreaking. We eindigen met een escape-cliché van een einde, maar we halen er onze lol uit door een beetje er mee te klooien. Moet ook kunnen.
Ik heb me bij deze kamer weer kostelijk vermaakt! Spear of Destiny heeft meerdere gelijkenissen met Timescape, maar doet tegelijkertijd genoeg anders om de kamers te onderscheiden. Dezelfde kwaliteiten vind ik hier doorgaans beter uitgevoerd dan bij Timescape en de andere structuur houdt de kamers identiek. Misschien ligt de ene je meer dan de andere, maar voor ons was Spear of Destiny de betere. Het is weer een poging tot meer dan een reguliere escape en hoewel het niet een "3.0" experience is (wat dat ook mag betekenen) is het daadwerkelijk een tandje boven de meeste escapes. Alsnog is de kamer aan de prijzige kant voor wat je krijgt. Ik heb in ieder geval bij allebei de kamers ontzettend veel lol gehad en zou graag ooit nog een keer terug komen.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.0
Service: 6.0
Played in July 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 53:00 min
Escape Experience begon als een bescheiden bedrijfje in Den Haag met twee verborgen parels: Verdieping 13 en The Artifact. Nadat dit bedrijf opgedoekt was verscheen er ineens nieuws dat Escape Experience terug zou komen in Berkel en Rodenrijs met The Artifact en nieuwe kamers. Natuurlijk werd ik hier enthousiast van, want The Artifact was toen een van de leukere puzzelkamers die ik gespeeld had. We boekten de nieuwe kamer The Triad en zakten met goede zin af naar Berkel en Rodenrijs.
Het bedrijf bevindt zich in het centrum van Berkel en Rodenrijs in een voormalige autodealer waar je gratis kan parkeren. Dit pand is gigantisch en biedt blijkbaar nog veel ruimte voor uitbreiding en allerlei andere creatieve ideeën. Helaas blijkt ook al snel dat dit niet de Escape Experience is die we ons herinneren. Het bedrijf is overgekocht en heeft ook niks meer te maken met het bedrijf dat we kennen uit Den Haag. Ons ontvangst is niet anders dan ongemakkelijk te noemen. We staan tegenover een scholier die heel duidelijk geen besef heeft van escapen of klantenservice. Ik denk dat ik deze jongen de hele avond niet meer dan twee woorden heb horen zeggen. Oh well, als de kamer goed is dan valt dit nog door de vingers te zien.
De kamer begint met een werkelijk onverstaanbaar introfilmpje. We worden toegesproken maar het klinkt meer als mwmwmwwmwmwmw. Blijkbaar is dit onze eindtest om toegelaten te worden tot de Chinese maffia. Ik geef toe dat dat een uniek thema is dat ik nog niet eerder gezien heb. De kamer ziet er op zich okee uit, al is de afwerking soms gebrekkig. Verwacht geen effecten, naast eentje die gewoon onnodig overkomt. Het is er trouwens onnodig slecht belicht en we krijgen daarom ook zaklampen mee. Maar waarom zet je niet gewoon het licht wat feller?
Daarnaast is een van de meest storende factoren voor mij het uiterst gebrek aan onderhoud. Ik denk dat ik het zelden zo erg heb gezien als dit. Sloten die niet open gaan, objecten die van ellende uit elkaar vallen, puzzels die niet werken, oplossingen die niet gepakt worden, complete spelonderdelen die kapot zijn, enzovoort. Er werkt zo weinig dat het ons na een tijd niet duidelijk is of we nou constant de verkeerde oplossingen hebben of er dingen defect zijn. Het blijkt een merendeel van de tijd het laatste.
Mede door het gebrek aan onderhoud ontbreekt het de kamer aan een goede flow. Helaas zijn er afgezien daar van ook problemen met het spel. Het thema biedt veel kansen voor unieke puzzels. Denk aan kung fu, Chinees eten, geschiedenis, en andere ideetjes. Echter komt het neer op dezelfde uitgeputte puzzels die je al zo vaak in elke escape room gezien hebt, alleen hebben de hangsloten nu Chinese tekens.
De kamer ligt vol met allerlei losse objecten en het is niet altijd duidelijk wat je wel of niet nodig hebt. Als je iets op lost is het vaak niet duidelijk wat je er vervolgens mee moet. Er ligt en hangt ook een boel dat je gewoon nooit nodig hebt. Een groot deel van de tijd zijn we de ruis aan het navigeren en dat haalt de lol er af.
Er wordt trouwens ook niet goed meegekeken. Als we hints krijgen dan gaat het meestal over dingen die we al gedaan hebben of mee bezig zijn. De hints komen vaak veel te snel en tegelijkertijd lijkt er niet opgelet te worden. Op een punt lijkt de kamer verkeerd gepreset, wat we direct naar de camera melden. We krijgen na 5 minuten wachten de reactie dat dit zo hoort. Echter blijkt later dat dit een behoorlijk groot spelonderdeel is dat kapot is. Echter zit de puzzel die je naar dit kapotte onderdeel leidt er nog wel in. In feite dus een verspilling van je tijd. Dat kan toch van tevoren even gezegd of op een ander manier aangepakt worden?
Als we weer buiten staan glipt onze stille host snel langs ons om de kamer snel te gaan presetten. We staan eigenlijk voor lul alleen in de gang tot we meegenomen worden door een andere host. Hoewel deze jongen wel beter snapt hoe hij een gezellig praatje kan maken blijft het wringen en gaan onze hosts zelfs met elkaar ruzie zitten maken waar we bij zijn.
Pfffffff.... Nee. Dit was voor mij niet de comeback van Escape Experience waar ik op hoopte. Ik zou ze graag al het goede toe wensen, maar dit heeft op zo veel vlakken werk nodig dat ik dit niet aan kan raden.
4.5
Ambiance: 5.0
Game experience: 4.0
Service: 4.5
0 likes
Een perfect excuus. Je hebt een barbecue met vrienden in de buurt van Den Bosch en zat tijd vrij. Daar kan toch wel een escape room bij? We hadden de andere kamers bij Breakout Room al gespeeld, dus dan bleef alleen nog deze over. We komen door extreme file veel te laat aan, maar dit was gelukkig geen probleem. We worden vriendelijk ontvangen en mogen even onthaasten alvorens aan het spel te beginnen. Dikke plus op service!
Ik blijf de aanloop naar de kamer bij Breakout Room komisch vinden. Het is apart en ik snap niet waarom het zo moet, maar hey het is best schattig. Nou het plot van deze kamer ken je al voor je begint. Enge tandarts moord bloed slecht slecht niet goed ontsnap. Let's go!
De praktijk een vrij kleine single room. Ik zou niet aanraden om hier met meer dan 3 of hoogstens 4 naar binnen te gaan. Naast wat geintjes met het licht oogt het decor vrij basic en de afwerking kan beter. Ik zie niet echt waar de "2.0" nou voor staat. Er wordt wel met licht gespeeld maar dit zijn allerlei multikleurige spots die keihard clashen met de serieuze toon van de kamer. Het is een vreemde ervaring om in een bebloede praktijk te staan die met groene en blauwe discolichten wordt verlicht.
De kamer zijn engheid baseert zich vooral op jumpscares. Veel jumpscares. Te veel eigenlijk. Je kan maar zo vaak het licht uit doen met een hard geluid voor het gewoon vervelend wordt. Het wordt voorspelbaar en zelfs komisch, vooral als je doorhebt dat de jumpscaregeluiden gewoon vine booms zijn.
Bloody Dentist staat bekend als de beginnerskamer bij Breakout Room. Echter blijkt het puzzelen voor ons erg frustrerend. De flow heeft twee kanten. Soms heb je een simpele puzzel die zo gedaan is en soms heb je me toch een gat in de logica waardoor je muurvast zit. We hebben hier meerdere punten dat we 5 tot 10 minuten alle mogelijke antwoorden op een puzzel proberen omdat we maar niet doorhebben wat er van ons verwacht wordt. Vervolgens krijgen we een hint die ons vertelt wat er dan wel moet gebeuren en dat we totaal niet begrijpen hoe we dat hadden moeten weten. Misschien is het dat de logica van Breakout Room (op Family Secrets na) me gewoonweg niet ligt, maar ik had precies dezelfde problemen bij Seven Sins.
Er is naast de scheve logica ook een gebrek aan sturing. Je lost een puzzel op en krijgt een cijfercode, maar je hebt 5 sloten en geen clue waar die code nou op moet. Dan moet hij dus op dat ene kastje daar in de hoek waar 0 indicatie voor is. Dit soort dingen gebeuren regulier en aangezien we al moeite hebben met de logica wordt de ervaring regulier frustrerend. Toch komen we met flink wat tijd over weer buiten.
Bloody Dentist is gewoon niet een kamer voor mij. Voor mij ontbreekt er te veel sturing en logica om de frustratie in te perken. Als beginner zal je dit mogelijk nog leuk vinden, maar de kamer is verder te basic om voor iemand met enige ervaring een aanvulling op hun escape ervaring te zijn. Vooral als je 2.0 achter je naam plakt wekt dat verwachtingen en de kamer maakt dat 2.0-gevoel voor mij niet waar.
6
Ambiance: 6.0
Game experience: 5.5
Service: 10.0
Played in May 2023
Played with 3 persons
Escaped: Yes
0 likes
Op aanraden van vrienden bezoeken we Escape Mijdrecht met 3 kamers op de planning. We beginnen met deze. Het bedrijf bevindt zich in de winkelstraat van Mijdrecht en houdt er een nette ontvangstruimte op na. We kunnen hier nog een drankje doen alvorens te beginnen.
Bij deze kamer nemen we de rol aan van student-archaeologen die het gouden standbeeld in een tempel te vinden. Meestal vind ik tempelthema's niet zo, dus ik ga al gezond sceptisch naar binnen.
Zodra we de kamer binnenstappen slaken we een gezamenlijk "Oh!" uit. Het decor en de sfeer zijn al gelijk boven verwachting. Hoewel de afwerking af en toe beter kan zit het hier echt goed. Het decor is mooi, het geluid klinkt goed, de belichting is netjes, en de kamer is mooi onderhouden. Ik ben ook blij met dat het plot zo simpel is. We zijn studentjes die de tempel in willen, get in, get it done, get out, bam.
De kamer houdt er een leuk verloop op na dat ook nog een paar keer een "oh!" uit ons krijgt. Nou moet je niks mindblowing verwachten, maar er zitten een paar aangename verrassingen in de kamer. Een groot pluspunt vind ik vooral het creatieve gebruik van de ruimte. Hoewel de ruimte redelijk beperkt is wordt alles benut. Mijn favoriete deel is dat er veel met hoogte wordt gewerkt, iets dat je eigenlijk maar weinig in escape rooms hebt. Het is niet alleen voor de show, maar komt ook uitgebreid terug in de puzzelflow. Mogen we alsjeblieft meer kamers hebben die dit doen?
We knallen door de kamer heen tot de eindpuzzel, die voor ons een relatieve domper is. Het is een prima puzzel, maar vereist ineens wat nadenkwerk waar de rest van de kamer meer doe-puzzels bevat. Het hintsysteem is verder op een schattige manier in thema. Het is namelijk onze oude professor die ons door de kamer begeleidt via een radio. Waar dit niet alleen voor immersie zorgt vind ik het ook nogal koddig om toe gesproken te worden door zo'n oud vrouwtje.
Voor mij was De Tempel van Hunahpu een heel aangename verrassing. Dit is zo'n heerlijk gold standard escape room met een goed beeld van decor, sfeer, en flow, met een paar verrassingen qua verloop. Vooral het continue gebruik van hoogte blijft mij bij van deze kamer. Dat allemaal voor een net prijsje (104 euro)! De afwerking kan beter op sommige punten, maar laat dat je absoluut niet tegenhouden om Escape Mijdrecht te bezoeken.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in May 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
We gaan van De Tempel door naar kamer twee op deze locatie: De Florijnen. We gaan met ons piratenschip op zoek naar de schat op een verlaten eiland. Lekker de VOC-mentaliteit in leven houden, dus.
Net zoals bij De Tempel uiten wij hier allemaal een "Oh" als we binnen komen. Het is lastig om een boot in een kamer te hebben en dat goed te laten werken. Je hebt toch door dat het niet helemaal klopt. Je kan moeilijk een hele oceaan in je kamer stoppen. Hier zie je natuurlijk ook wel de beperkingen van dat idee, maar het is voor zoverre goed uitgevoerd. Het decor, de afwerking, en de effecten liggen boven verwachting bij de kamers van Escape Mijdrecht. Wederom, verwacht niks mindblowing, maar ze weten wat simpele onverwachtse ideetjes te gebruiken die goed werken.
Een nadeel aan de kamer is dat hij aanzienlijk kleiner is dan de andere kamers hier. We zijn met 4 spelers en dat is nogal krap. Ik zou aanraden met 2 of 3 te gaan voor de beste ervaring. De ruimte wordt echter maximaal benut en het verbaast me telkens hoe ze ons hier op het formaat van een postzegel toch zo veel te doen geven.
Het spel puzzelt lekker door, al lopen we op sommige momenten even vast. Misschien zien wij het verkeerd, maar soms voelt het net niet helemaal duidelijk wat er van ons verwacht wordt. Gelukkig gebeurt dit niet vaak. Het verloop is redelijk klassiek, met een paar ontzettend leuke momenten en een onthulling waarbij we ons ware zeevaarders voelen. Het hintsysteem is weer in thema en net als bij De Tempel gewoonweg koddig te noemen. Als de kamer over is komen we weer voldaan buiten.
Tja, Escape Mijdrecht weet hoe ze gold standard escape rooms moeten maken voor een redelijke prijs (110 euro voor 4). Dit is gewoon heerlijk spelen in een bovengemiddeld decor en goede sfeer. Het is wat compact met 4 spelers en ik zou dat ook niet aanraden, maar dat betekent alleen maar dat dit een leuke kamer voor met zijn tweeën is. Sail away!
7.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 7.0
Service: 10.0
Played in May 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Het is alweer de laatste kamer van de dag. Na even goed uitgerust te hebben in de fijne ontvangstruimte besluiten we om Space Lab nog bij onze planning te voegen. Qua thema steekt Space Lab uit tegenover de rest van de kamers hier. Tussen alle kleurrijke avonturen hebben we een laboratorium in de ruimte. Dat maakt ons nieuwsgierig naar hoe Escape Mijdrecht dit aanpakt. We gaan een tripje naar de Space Lab maken en natuurlijk gaat dat helemaal fout waardoor we er ook weer uit moeten ontsnappen.
We beginnen met een schattig introotje waarbij we de reis naar het lab maken. Als we er eenmaal zijn geldt ook hier hetzelfde als voor de andere kamers van Escape Mijdrecht. Decor, afwerking, en sfeer zijn weer die heerlijke escape room gold standard. Niks geks, niks revolutionair, maar gewoon goed.
Nu heeft een ruimtethema niet mijn voorkeur, maar Space Lab weet wel hoe ze aardig wat kleur en leven in een anders steriele setting moeten verwerken. Het blijft lekker speels en niet al te hoog gegrepen.
Space Lab is anders dan de andere kamers van Escape Mijdrecht. Waar de andere kamers meer gaan om avontuur en ontdekking richt Space Lab zich veel meer op uitdagend puzzelen. Dit is overduidelijk de moeilijkste kamer op deze locatie en ik zou deze daarom zeker niet aanraden om met 2 spelers of een onvervaren groep te doen. Er is ontzettend veel te doen en de kwaliteit verschilt. De meeste puzzels zijn leuk en creatief, maar anderen zijn dan weer onduidelijk en op het frustrerende af. De eindpuzzel en het einde stelde ons eerlijk gezegd teleur. Het voelde te anticlimactisch en te basic als einde.
De flow verloopt meestal goed, maar vereist alle concentratie. Misschien is het omdat de kamer net een upgrade heeft gehad, maar sommige delen komen voor ons niet zo duidelijk over als misschien zou moeten. Daarnaast heeft de kamer een probleem met ruis. Soms is de ruis bedoelt als uitdaging voor de speler en zul je enkel als ervaren speler hier doorheen kunnen zien omdat je weet wat je nodig hebt. Echter is er ook veel onnodige ruis. Lampjes die aan en uit gaan, schermen met lappen tekst, knopjes en hendeltjes die niks doen, enzovoort. De kamer wordt al snel een exercise in filteren en als je dat niet kan of wil dan wordt dit mogelijk een frustrerende ervaring.
Ik zie voor me dat dit een kamer is waar de meningen over kunnen verschillen. Wij vonden het een leuke uitdaging die lekker anders was dan de rest hier. Ik zou hem niet aanraden voor onervaren spelers of duo's. Als je hier niet door aangesproken wordt dan kan je misschien beter een andere kamer op deze locatie doen. Wij hebben ons goed vermaakt en ik hoop ten zeerste ooit nog iets nieuws van dit bedrijf te mogen kunnen spelen.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in May 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
De meningen over de nieuwste van Rock City deden snel de ronde. De ene is laaiend enthousiast, de ander heeft gemengde gevoelens. Mijn eerdere ervaringen bij Rock City waren zeer positief, dus met goede moed en veel zin komen we terug bij het klooster. Blijkbaar is er een demonische pop aanwezig hier. De intro is net zoals bij de andere kamers gelijk tof. Het is een uniek begin dat ons gelijk vult met energie. Heel anders uitgevoerd dan de andere kamers, maar perfect voor dit thema. De lol zit er goed in!
Na deze intro komen we in een mooie setting terecht die de energie vast houdt. Echter gaan we hier wel héél snel weer vandoor terwijl we nauwelijks wat gedaan hebben. Ik vond het een gemiste kans om hier niet nog wat meer te doen en wat meer interactie te hebben met de host. We komen weer ergens anders terecht en vanaf hier begint het spel écht. De sfeer is goed neergezet en, zoals verwacht bij Rock City, lekker grimmig. Het is wel iets te donker voor mij. Volgens mij is dit deels voor sfeer gedaan en deels om het redelijk minimale decor en afwerking te verbergen.
Vanaf dit punt gaat het plot ook op sneltreinvaart en is het niet heel duidelijk wat we nou doen. We worden begeleid door moeder overste die in een monotoon stemmetje over de speaker tegen ons praat. Haar stem is laag in de mix en als ze praat hoor je haar met moeite over de atmosferische soundtrack heen. Na bijna elke puzzel die je oplost komt moeder overste weer langs, maar gaat het spel wel gewoon door. Je kan door puzzelen en wat ze zegt totaal negeren. Het is te makkelijk om niet te luisteren of per ongeluk overheen te praten.
Steeds meer vragen komen op: wie zijn wij? Wat willen we bereiken? Waarom? Deze onduidelijkheid blijft het hele spel hangen en dit komt ook door een gebrek aan "Show, don't tell." De pop waar het spel om draait doet namelijk niks. Je hoort dat de pop gevaarlijk is en allemaal nare dingen heeft gedaan, maar we krijgen dat nooit zelf te zien of mee te maken. We moeten in feite maar geloven dat moeder overste niet paranoïde is geworden over een lappenpopje. Het einde van de kamer is ten slotte bizar. Het hoort episch te zijn, maar werkt eerder een beetje lachwekkend.
Qua experience is het belangrijk om te weten dat Poppet minder op het spektakel zit dan de andere twee kamers van Rock City. Je zal hier voornamelijk 90 minuten lang lekker zitten te puzzelen in een grimmig sfeertje. We hebben een goede flow te pakken, ondanks wat problemen met ruis en wat onduidelijkheden in puzzeldesign. Deze issues zijn niet vreselijk storend, maar zullen waarschijnlijk naar mate de kamer langer open is er uit gefilterd worden. We vermaken ons goed en staan na iets meer dan 70 minuten hintloos spelen weer buiten.
De kamer bestaat uit veel ruimte, maar is praktisch klein. Alle ruimtes zijn compact en je staat al snel op elkaars lip. De indeling vind ik daarbij soms vreemd. Sommige ruimtes zijn wat ruimer en bevatten weinig puzzelwerk, terwijl een kleinere kamer veel te doen heeft. Ik word er zelf na een tijd nogal nerveus van. Wij zijn met 4 en het blijkt moeilijk om overzicht te bewaren omdat iedereen eigenlijk elkaar constant in de weg zit. De kamer kan met 2 tot 6 mensen worden gespeeld, maar ik denk dat 4 echt de max is. 3 lijkt me perfect. Met 2 moet je echt doorpakken, maar dat lijkt me wel tof voor ervaren spelers.
Poppet is een leuke puzzelkamer van 90 minuten met een grimmig sfeertje. Hij zit minder op de experience dan de andere kamers, dus hou dat zeker in gedachten. Ik heb me hier heel goed vermaakt, maar vraag me nog steeds af waar het prijskaartje van 165 euro vandaan komt. Nou hoeft natuurlijk niet elke nieuwe kamer te innoveren of next-level effecten of mindfucks te hebben, maar de prijs schept natuurlijk wel verwachtingen qua experience. Al helemaal als je kijkt naar de andere kamers hier. Ik vind het voor wat je krijgt een behoorlijk dure kamer, al helemaal aangezien het beter is om met een kleinere groep te komen vanwege de kleine ruimtes. Als je hier komt spelen, doe deze dan eerst, dan Bloody Mary, dan Soup du Jour. Class dissmissed!
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
The Expedition stond al een tijdje op mijn wishlist. Een jungle is niet het makkelijkste thema, dus ik was al helemaal benieuwd hoe dat uit zou pakken. De locatie is goed te vinden met meerdere parkeerplekken voor de deur. Binnen zit een ontvangstruimte waar je nog wat kan drinken en mokerlekkere brownies kan krijgen. Ik denk dat deze ruimte wel iets sfeervoller kan qua belichting en een muziekje. Je kan hier ook jammer genoeg de andere kamer al in kijken.
Bij The Expedtion gaan wij op een theekransje. Nee, natuurlijk niet, we gaan op expeditie in de voetstappen van Indiana Bones (nee, dat is geen spelfout). We volgen hem de jungle in en maken zijn onderzoek daar af. We krijgen van tevoren buiten de kamer een schattig introfilmpje te zien en mogen daarna geblinddoekt naar binnen. Ik snap niet helemaal waarom aangezien we begeleid worden bij het lopen. Dan zou ik liever hebben dat je ons de kamer in het donker in doet en ons zelft laat uitvogelen waar we heen moeten.
Nou de blinddoeken gaan af en hoe ziet de jungle er uit? Eerlijk gezegd best goed! Het decor oogt netjes en mooi onderhouden. Props voelen grotendeels passend en goed in de setting. Sommige dingen voelen dan weer net niet kloppend en jammer genoeg ontbreekt er vaker ineens afwerking. Dan ga je van mooie plantjes keihard naar kale planken zonder decor en dat vind ik zonde. Dit gebeurt mij net te vaak om compleet in de setting op te gaan.
Er zitten vaker verwijzingen naar Indiana Jones in de kamer en vooral in de tweede helft zullen fans wat verwijzingen herkennen. Een element specifiek was passend en onverwachts tof.
De kamer heeft een fijne parallele gameflow en we schieten er doorheen. Een paar puzzels zijn aangename verrassingen, andere zijn dan weer niet heel duidelijk. Gelukkig kent de kamer veel afwisseling dus het spel stagneert vrijwel nooit terwijl iedereen wat toevoegt. Vooral in de tweede helft kent het spel mooie momenten. We spelen hintloos en op één puzzel na lopen we nooit vast.
We zijn met 4 spelers en dat zou ik als de max aangeven. 3 of zelfs 2 lijkt mij hier perfect. De prijs (vooral als je beide kamers tegelijk boekt) is daarbij ook netjes voor wat je krijgt (€90 voor 4 spelers).
Voor mij was The Expedition een aangename verrassing. Het decor is netjes en de gameflow goed, al stoor ik me behoorlijk aan de wisselvallige afwerking en de kwaliteit van sommige items. Desondanks zit hier meer kwaliteit in dan bij de meeste escape rooms en vooral voor deze prijs kan ik dat waarderen. Ik zou op deze locatie eerst The Gold of Lutine spelen en dan The Expedition. The Gold of Lutine past eerder bij beginners terwijl The Expedition ervaren spelers meer zal bieden.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in April 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 42:08 min
0 likes
Op deze locatie kwamen we voornamelijk voor The Expedition, maar als we er toch zijn dan spelen we deze er maar gelijk bij. Parkeren kan voor de deur en de ontvangstruimte is netjes als niet wat sfeerloos. Bij deze kamer krijgen we de opdracht om het gezonken schip van de Lutine in te gaan duiken. Deze zit namelijk vol met goud dat we willen hebben! We krijgen een video intro in de kamer en nog instructies van de man die onze wrakduik overziet en mogen beginnen. De duikpakken en het zuurstoftekort moet je er zelf maar bij bedenken.
Qua sfeer gelden hier veel van dezelfde kwaliteiten als voor The Expedition. Het decor is mooi, al mist er vaker afwerking. Dit wordt naarmate het spel vordert gelukkig minder opvallend. Je doet er in ieder geval goed aan om niet te ver over de rand van de boot te kijken... Het sfeertje is het beste schattig te noemen en totaal niet dreigend. De spanning stijgt nooit hoger dan een rustig puzzelniveau en hoewel ik een spanningsboog mis maakt het de kamer niet saai. Vooral hoe het licht gebruikt wordt om het onderwatergevoel te scheppen vind ik schattig gedaan.
De kamer bevat verder een simpel en direct verloop. Het is vooral lekker afwisselend puzzelen met voornamelijk hangsloten in een leuke setting zonder grote verrassingen of giga effecten. De flow zit bij ons goed en we zijn er ook al snel hintloos uit. De kamer is klein en ook niet bepaald uitdagend als je al ervaring hebt, dus kom bij voorkeur met 2 of 3 spelers. Bij sommige puzzels heb je gewoon niet de ruimte voor meer spelers. Je speelt The Gold of Lutine echt voor het lekker puzzelen en ik denk dat vooral beginners hier hun lol op kunnen. Net zoals bij The Expedition is de kamer trouwens redelijk geprijst als je beide kamers boekt (€90 voor 4 spelers).
Kortom, als je even lekker wil puzzelen in een mooi decor voor een prima prijs dan is The Gold of Lutine voor jou! De spanningsboog zou wat strakker kunnen staan en de afwerking kan wat beter, maar alsnog was de kamer good fun. Ik zou op deze locatie eerst deze kamer spelen en dan The Expedition. The Gold of Lutine past eerder bij beginners terwijl The Expedition ervaren spelers meer zal bieden.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
Played in April 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes 39:36 min
0 likes
Als iemand die een zwak heeft voor Vikings en Nordic thema's heeft werd ik direct getrokken door Viking Escape, de tegenstander van deze kamer. Het is een thema dat je verbazingwekkend weinig ziet, terwijl je er veel mee kan. De kamer bevindt zich op een industrieterrein zonder toegewezen parkeerplaats, maar er is genoeg ruimte waar je je auto kwijt kan. We betreden een stoffige ontvangstruimte die vast heel gezellig kan zijn, maar nu niet heel netjes of onderhouden is. Dit in verband met de bouw van de nieuwe kamer. Begrijpelijk tot op zekere hoogte, maar niet heel fijn voor de luchtwegen.
De kamer is speelbaar als battle tegen de Castle Escape en zo hebben wij het ook gedaan. De Viking Escape gaat over de Vikings die de ridders willen vangen en de Castle Escape gaat over de ridders die uit het kasteel willen ontsnappen van de Vikings. Allebei leuke concepten, nu nog kijken hoe het samen komt! Kleine spoiler, aangezien er veel dingen hetzelfde zijn tussen de twee kamers zul je in mijn reviews er van wat overlap zien.
De sfeer is bij beide kamers nagenoeg hetzelfde. De intro zet gelijk een leuke sfeer neer met een mooie combi van rook, licht, en een passende voice-over. Dan mogen we van start. Het decor is cute en het sfeertje goed, al kan er meer uitgehaald worden. Sommige delen zijn mooi gemaakt, terwijl andere delen goedkoop voelen. Buiten het gebruik van licht wordt er niet veel gedaan met de setting. Het is wel vaker donker en daarom krijgen we een toorts mee. Ik ben zelf niet zo van lichtbronnen geven aan groepen, het wordt vaak meer een irritatiefactor dan een leuke toevoeging. Deze kamers zijn helaas geen uitzondering. Daarnaast is de afwerking niet best. Magneten, microfoons, kabels, camera's, je gaat ze hier behoorlijk goed kunnen zien. Misschien staat daarom het licht zo laag?
De flow is bij beide helften goed, al verkies ik hier de Viking Escape boven de Castle Escape. Er is meer te doen, het is fysieker, afwisselender, en wat creatiever dan de Castle Escape. De Castle Escape is vooral recht toe recht aan puzzelen met minder ruimte. De kamers zijn best klein dus ik zou aanraden om met max 3 spelers te komen. Het bestaat vooral uit lekker puzzelen, met wat aangename verrassingen. Niks wereldschokkends, maar wel dat je ineens zegt "Oh leuk, dat verwachtte ik niet!" De kamer is wel verrassend kort. We spelen de kamer hintloos in 40 minuten uit.
Ik stoor me hier ook aan hoe veel dingen in deze kamer totaal niet in het thema passen. Waarom krijgen de Vikings een porto mee voor hints? Waarom gebruiken het kasteel druksensoren en ledstrips? Waarom al deze felgekleurde hangsloten? Er zijn veel dingen zoals dit en ze storen de immersie behoorlijk. Het wekt constant vraagtekens op en daardoor speelt de kamer nooit zo lekker als het zou kunnen.
Dan heb ik nog een behoorlijk pijnpunt bij deze kamer en dat is het battle-aspect. Allebei de tracks gebruiken grotendeels dezelfde ruimtes, maar in een andere volgorde. De ridders mogen alleen de blauwe puzzels oplossen en de vikings alleen de rode. Dit werkt niet lekker, omdat je constant zit te checken welke kleur een puzzel is alvorens te beginnen. Je kan ook per ongeluk elkaars puzzels oplossen. De kamer is daarnaast te klein voor twee groepen en je hoort elkaar te goed door de muren heen. Als je niet snel genoeg speelt terwijl het andere team doordauwt dan kun je elkaar tegenkomen en dat is gewoon niet de bedoeling. Ik snap niet waarom dit een battle kamer is, want het werkt als battle niet lekker, maar als losse tracks merk je gewoon dat je flinke delen van de kamer overslaat. Naar mijn mening zijn beide Viking Escape en Castle Escape beter af als ze één kamer zouden zijn.
Kortom, twee (of één?) kamers waar ik me goed vermaakt heb, maar flink wat vraagtekens bij heb. Als je één van de twee zou moeten spelen, dan zou ik eerder de Viking Escape aanraden. Er zit meer variatie in en ik genoot meer van het verloop dan bij de Castle Escape. De twee hebben veel gemeen, dus het is een kwestie van wat je verkiest: recht-toe-recht-aan puzzelen met de ridders of meer opdrachten doen met de Vikings. Echter ben ik er voorstander van om allebei de delen tot 1 kamer te maken. Dump het battle-gedeelte, maak de kamer 75 minuten, haal de minste puzzels er uit, fix de afwerking, krik de prijs wat omhoog, en je hebt echt een heel toffe kamer. Nu voelt het alsof ik twee keer voor half werk heb betaald terwijl er wel degelijk veel potentie in zit.
Als iemand die een zwak heeft voor Vikings en Nordic thema's heeft werd ik direct getrokken door Viking Escape, de tegenstander van deze kamer. Het is een thema dat je verbazingwekkend weinig ziet, terwijl je er veel mee kan. De kamer bevindt zich op een industrieterrein zonder toegewezen parkeerplaats, maar er is genoeg ruimte waar je je auto kwijt kan. We betreden een stoffige ontvangstruimte die vast heel gezellig kan zijn, maar nu niet heel netjes of onderhouden is. Dit in verband met de bouw van de nieuwe kamer. Begrijpelijk tot op zekere hoogte, maar niet heel fijn voor de luchtwegen.
De kamer is speelbaar als battle tegen de Viking Escape en zo hebben wij het ook gedaan. De Viking Escape gaat over de Vikings die de ridders willen vangen en de Castle Escape gaat over de ridders die uit het kasteel willen ontsnappen van de Vikings. Allebei leuke concepten, nu nog kijken hoe het samen komt! Kleine spoiler, aangezien er veel dingen hetzelfde zijn tussen de twee kamers zul je in mijn reviews er van wat overlap zien.
De sfeer is bij beide kamers nagenoeg hetzelfde. De intro zet gelijk een leuke sfeer neer met een mooie combi van rook, licht, en een passende voice-over. Dan mogen we van start. Het decor is cute en het sfeertje goed, al kan er meer uitgehaald worden. Sommige delen zijn mooi gemaakt, terwijl andere delen goedkoop voelen. Buiten het gebruik van licht wordt er niet veel gedaan met de setting. Het is wel vaker donker en daarom krijgen we een toorts mee. Ik ben zelf niet zo van lichtbronnen geven aan groepen, het wordt vaak meer een irritatiefactor dan een leuke toevoeging. Deze kamers zijn helaas geen uitzondering. Daarnaast is de afwerking niet best. Magneten, microfoons, kabels, camera's, je gaat ze hier behoorlijk goed kunnen zien. Misschien staat daarom het licht zo laag?
Net zoals zijn wederhelft houdt Castle Escape er een mooie flow op na, al zij het eenvoudiger dan de Viking Escape. De Castle Escape is vooral recht toe recht aan puzzelen met relatief weinig ruimte. De kamers zijn klein dus ik zou aanraden om met max 3 spelers te komen. Het bestaat vooral uit lekker puzzelen, met wat aangename verrassingen. Niks wereldschokkends, maar wel dat je ineens zegt "Oh leuk, dat verwachtte ik niet!" De kamer is helaas verrassend nog korter dan de Viking Escape. We spelen hem hintloos in 31 minuten uit en hebben voor ons gevoel minder gedaan dan bij de Viking Escape.
Ik stoor me hier ook aan hoe veel dingen in deze kamer totaal niet in het thema passen. Waarom krijgen de Vikings een porto mee voor hints? Waarom gebruiken het kasteel druksensoren en ledstrips? Waarom al deze felgekleurde hangsloten? Er zijn veel dingen zoals dit en ze storen de immersie behoorlijk. Het wekt constant vraagtekens op en daardoor speelt de kamer nooit zo lekker als het zou kunnen.
Dan heb ik nog een behoorlijk pijnpunt bij deze kamer en dat is het battle-aspect. Allebei de tracks gebruiken grotendeels dezelfde ruimtes, maar in een andere volgorde. De ridders mogen alleen de blauwe puzzels oplossen en de Vikings alleen de rode. Dit werkt niet lekker, omdat je constant zit te checken welke kleur een puzzel is alvorens te beginnen. Je kan ook per ongeluk elkaars puzzels oplossen. De kamer is daarnaast te klein voor twee groepen en je hoort elkaar te goed door de muren heen. Als je niet snel genoeg speelt terwijl het andere team doordouwt dan kun je elkaar tegenkomen en dat is gewoon niet de bedoeling. Ik snap niet waarom dit een battle kamer is, want het werkt als battle niet lekker, maar als losse tracks merk je gewoon dat je flinke delen van de kamer overslaat. Naar mijn mening zijn beide Viking Escape en Castle Escape beter af als ze één kamer zouden zijn.
Kortom, twee (of één?) kamers waar ik me goed vermaakt heb, maar flink wat vraagtekens bij heb. Als je één van de twee zou moeten spelen, dan zou ik eerder de Viking Escape aanraden. Er zit meer variatie in en ik genoot meer van het verloop dan bij de Castle Escape. De twee hebben veel gemeen, dus het is een kwestie van wat je verkiest: recht-toe-recht-aan puzzelen met de ridders of meer opdrachten doen met de Vikings. Echter ben ik er voorstander van om allebei de delen tot 1 kamer te maken. Dump het battle-gedeelte, maak de kamer 75 minuten, haal de minste puzzels er uit, fix de afwerking, krik de prijs wat omhoog, en je hebt echt een heel toffe kamer. Nu voelt het alsof ik twee keer voor half werk heb betaald terwijl er wel degelijk veel potentie in zit.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.0
Service: 8.0
Played in April 2023
Played with 3 persons
Escaped: Yes 31:00 min
0 likes
Curiosity killed the cat. Na alle controversiële dingen die we hadden gehoord over Painkiller konden we het niet meer aan en zijn we toch komen spelen. Het feit dat meningen van spelers zo konden verschillen en dat er dingen in deze kamer echt te ver zouden gaan maakten ons te nieuwsgierig.
We zakken af naar Almere waar we op het industrieterrein de auto parkeren en het pand betreden. Een totaal-niet-mentaal-instabiele man genaamd Jules Early wil graag ons gezelschap en wie zijn wij om hem dat te ontzeggen?
Het begin is leuk en zet gelijk een spannend sfeertje neer. Echter vraag ik me af hoe dit precies werkt in het verhaal en waarom we hier zijn. Nu zou ik je graag vertellen dat de kamer draait om een Franse seriemoordenaar die mensen met stokbrood doodslaat, maar dat geluk hebben we niet. We zijn in feite in een soort extreem experiment van onze vriend Jules beland. Voor wie bekend is met het Milgram experiment, de kamer is daar zwaar op gebaseerd. Het plot geeft vanaf het begin al te snel te veel informatie door middel van lange video's waardoor het lastig wordt om alles bij te houden. Er is een poging gedaan om dit in de puzzels duidelijk te maken, maar dat komt helaas niet over. De harde kern van het verhaal is helemaal niet zo complex, maar wordt verhuld door alle fluff er omheen.
Painkiller wordt bestempeld als enge kamer, maar dit valt mee. Naast dat het donker is en er soms onverwachts een scare is gebeurt er weinig. De "angst" komt meestal van pogingen om de groep te shockeren. Deze pogingen voelen vaak random of onnodig aan en soms zelfs overbodig expliciet.
Het decor is uiterst basic en lijkt samengesteld te zijn tijdens een enkeltje Ikea. Een decorstuk steekt behoorlijk uit en lijkt geen duidelijke reden te hebben om er te zijn. De effecten zijn echter wel leuk bedacht en voelen kloppend.
Het verloop van de kamer kent gelijke kuren. Het begin en de eerste puzzel zijn leuk (doch complex), maar daarna verliest de kamer vaart. Puzzels komen regulier neer op simpele opdrachten waarbij we trial and error moeten toepassen. De logica ontbreekt vaker en voorkennis is soms zelfs vereist. We missen een goede flow en de kamer verloopt gek met enkele keuzes die de spanning zouden moeten verhogen, maar gewoon raar over komen.
Dan komen we op het wereldschokkende controversiële gedeelte. Ik zal het helaas cryptisch moeten houden hier, maar het valt me eerlijk gezegd erg mee hoe heftig het is. Van wat ik hoor is het ook aangepast van hoe het eerst was. Het nadeel is dat daardoor ook het idee er achter verzwakt. Het is een rare keuze om dit in een escape room te zetten omdat de structuur zich er niet voor leent. Als de groep er onder lijdt dan klopt het idee, maar de groep zal het waarschijnlijk niet leuk hebben. Als de groep niet lijdt dan hebben ze het leuker, maar dan klopt het idee niet omdat het eigenlijk niks van de groep vereist. Een interessant concept in theorie, maar niet in praktijk.
Ik respecteer de poging om iets anders te doen, maar helaas werkt het hier niet. Het verhaal is te onduidelijk, de flow ontbreekt, de sfeer is gebrekkig, en meerdere elementen stoten mij tegen de borst. Ik voeg me bij de kritische reviewers en zou de kamer persoonlijk niet aanraden.
Een dagje in Nijmegen, daar kan wel een escape room bij toch? We wilden sowieso al graag naar ROX toe, dus de keuze was snel gemaakt! Na een moeizame boeking door een zeer langzaam boekingssysteem staat onze afspraak.
ROX bevindt zich op het industrieterrein van Nijmegen in De Vasim, een voormalig fabriekspand. Je kan gratis parkeren voor de deur op de ruime parkeerplaats. De eerste indruk binnen is helaas niet zo best. Laptops liggen nog op de tafels, personeel loopt gehaast heen en weer, de ontvangst zit vol rook vanwege een storing bij een kamer, allerlei deuren staan open staan waar we niet door heen zouden mogen kijken, en de voordeur moeten open blijven vanwege de rook waardoor het binnen koud is en we onze jas aan moeten houden. Dit is al helemaal jammer omdat ROX een groot oppervlak en sfeervol café adverteert, maar dit best tegen valt. Het is door de chaos een zooitje en afgezien daarvan mist er sfeer qua afwerking en netheid. Het nodigde in ieder geval op het moment niet uit om voor of na de room te borrelen.
Als de rust eindelijk is wedergekeerd kunnen we dan toch beginnen aan The Show! De intro wordt gegeven via een klein schermpje in een kale, lelijke ruimte die sfeer en afwerking mist. Ik snap niet helemaal hoe dit over het hoofd is gezien. Onze missie is om mee te spelen aan het befaamde TV-programma The Show en het te winnen van de maniakale A.I. die het spel altijd wint. Het plot is zeker origineel en ik kan de enorme cheesiness waarderen. Dan komen we onverwachts door middel van een high energy introductie enthousiast zingend en dansend de kamer in. De sfeer zit er hierdoor goed in en we hebben zin om te beginnen!
De foute 90's aesthetic staat The Show toe om lekker kleurrijk en over the top te zijn, al zijn decor en afwerking wisselvallig. Enkele stukken zijn goed uitgedacht en mooi af, terwijl je hier en daar enorme stukken zonder decor kan zien. Soms is er decor dat schijnbaar zo hoog is als de ladder en daarboven zie je niks meer. Het is me te wisselvallig om nou compleet in de setting van een gameshow op te gaan.
Het geluid en licht begeleiden ons op een passende manier door het spel. Er ligt veel ruis in de kamer, maar dit wordt goed gefilterd zodat we nooit twijfelen aan waar we nou mee bezig zijn of wat we moeten doen.
Ten slotte ook alle props voor de acteur van de A.I.! Deze man is zo glad en onpasselijk dat het perfect werkt. Hij speelt zijn rol met overduidelijk veel plezier en vormt een grote bron van het plezier bij de kamer. Ik had graag zelfs nog wat meer interactie met hem gezien in het spel. Nu praat hij vooral tegen je aan en is er geen heen en weer. Meer commentaar op wat je doet en dan ook nog iets persoonlijker had zeker gekund.
Het verloop van The Show is voor mij een van de beste delen van de kamer. Wij spelen met zijn vijfen en meer dan dat zou ik ook niet doen. Na een wat mindere eerste opdracht zitten we heerlijk in de flow. De gameshow-structuur is op een creatieve manier gebruikt en de opdrachten zijn lekker afwisselend en gewoon leuk. Veel samenwerking, veel chaos, veel energie, veel fysiek doen. Alles spreekt voor zich en je bent vaak niet eens aan het puzzelen. Dat ligt ons in ieder geval heel goed, al kan ik me voorstellen dat er spelers zijn die dat minder waarderen. Aan de ene kant speel je The Show mee en andere kant probeer je stiekem alles te dwarsbomen. Die tweedeling zorgt voor een speelse, maar spannende vibe in de kamer. De finale vormt een mooie afsluiter waarbij alles samen komt. Alle energie komt er lekker uit met wat goede muziek er over en we winnen The Show met een flink adrenalineshot!
Ondanks de fikse verbeterpunten heb ik mij ontzettend goed vermaakt bij The Show. Zorg er vooral voor dat het ontvangst, decor, afwerking, en die "experience" op niveau zijn en je hebt hier echt een topper staan. Voor nu is hij nog wat prijzig, maar ondanks super leuk. Iedereen heeft lol gehad en het teamlid dat nooit eerder gespeeld had wilde gelijk nog een keer. Dan doe je toch iets goed! Wij komen nog terug!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 9.0
Service: 8.0
Played in March 2023
Played with 5 persons
Escaped: Yes
0 likes
Het kostte flink wat tijd en moeite, maar eindelijk spelen we Sherlocked! Dit bedrijf staat bekend als een grote naam van Nederland en dat schept natuurlijk flinke verwachtingen. We beginnen bij The Architect. Op locatie horen we dat dit een van de eerste kamers van Nederland was. Eerst De Laboratoriumkamer van Mama Bazooka, daarna The Dentist van DarkPark, en toen deze. Zelf had ik geen idee dat deze kamer zo oud was. Die andere twee kamers worden nog steeds (terecht) aangehaald als de fundering van de Nederlandse escape scene. Waarom deze dan niet? We zouden het zien!
De locatie is prachtig, maar Amsterdam niet. Je kan de beurs het best met het OV bereiken. We tolereren de chaos op straat en komen dan de prachtige beurs binnen. Alles straalt een weelde uit die je niet snel in escape rooms terug vindt. Alles voelt gelijk groot, belangrijk, en duur. Er is trouwens geen ontvangstruimte, dus je zal bij allebei de escape rooms direct beginnen. De intro is klassiek en zakelijk, maar er zit toch iets tof mysterieus in. Dit is tevens een van de weinige kamers waar ik absoluut geen instructies van tevoren heb gekregen over noodknoppen of wat wel of niet gedaan mag worden. Heerlijk!
The Architect moet het echt hebben van deze toplocatie. Alles voelt authentiek omdat dat het ook echt is! De kamer is ruim opgezet en mooi onderhouden. Dit doet wonderen voor de immersie, maar daarom is het ook jammer dat er verder niet veel aan de sfeer gedaan wordt. Op één schrikbarend overtuigend effect na is de kamer statisch. Het geluid is of nonexistent of zo zacht dat het nauwelijks verstaanbaar is. Met licht of effecten wordt helaas verder nauwelijks gespeeld. De afwerking is of superstrak of compleet afwezig. Op de ene plek is iets super mooi verwerkt terwijl je ergens anders alle kabels los ziet hangen. Hier zullen waarschijnlijk wel allerlei beperkingen op zitten vanwege de authentieke locatie, maar het is toch jammer.
We hebben ons in deze mooie ruimte goed vermaakt, maar er is eerlijk gezegd maar weinig van het uur blijven hangen. Puzzels flowen prima, maar niks steekt nou echt uit in het geheel. Er is geen puzzel die nou echt opvalt. Misschien valt dat te verwachten na alle jaren dat deze kamer inmiddels dienst doet. Er zijn toffe ideeën in het verloop verwerkt en één twist in het bijzonder ben ik fan van. Het verbaast mij eerlijk gezegd dat deze twist niet vaker gebruikt wordt door escape rooms terwijl het wel in een van de eerste kamers van Nederland zit.
We spelen voor ons gevoel rustig door en staan na zo'n 40 minuten weer buiten. De kamer stopt voor mij wat te abrupt zonder fatsoenlijke endgame. Dat we ineens zeggen "Oh dat was het al?" Na onze overwinning worden we door onze host formeel ontvangen en met tastbaar aandenken op zak naar buiten begeleid.
Ik heb me bij The Architect prima vermaakt op een authentieke locatie, maar hou echt in gedachten dat dit een old school kamer is. De sfeer is statisch en het spelverloop (op één moment na) niet erg opmerkelijk. Ik snap daarom ook waarom The Architect niet evenzeer wordt erkent als classic van de Nederlandse scene zoals sommige andere kamers. De locatie is echter prachtig authentiek en de kamer heeft wat leuke ideetjes waar het het van moet hebben. Kom met de juiste instelling en je zal je goed vermaken.
2023 February 28
Dank voor deze uitgebreide feedback! Daar kunnen we wat mee :) Sommige dingen staat op de korte termijn lijst (muziek, afwerking) en we hebben ideeën voor effecten en spanningopbouw die we na de lancering van The Alchemist (en een zeer nodige vakantie ;) gaan oppakken. Nogmaals dank!
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.5
Service: 8.5
Played in February 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Ik ben allergisch voor het woord 'experience'. Het wordt vaak onterecht gebruikt door escape rooms als buzzword, maar The Vault is een perfect voorbeeld van een echte experience! Je hebt hier geen regulier ontvangst. De ervaring begint ruim van tevoren al en zet de toon op een supervette manier. Als het tijd is staan we op de afgesproken positie in de parkeergarage, klaar om te beginnen aan onze inbraak. We weten dat er in de beurs van Berlage een object bewaakt wordt dat wij koste wat het kost willen bereiken. We weten dat dit een onmogelijke inbraak zal zijn en toch doen we het. We krijgen onze briefing op een filmische wijze en worden (enigszins voorbereid) op weg gestuurd. Wat staat ons te wachten? 90 minuten later staan we met het antwoord weer verbluft buiten.
The Vault is het hoogtepunt van immersion. Door middel van een uitgebreide ervaring banen wij ons een weg naar de zwaarbewaakte kluis. De prachtige locatie laat alles echt aanvoelen, want alles wat je ziet is authentiek. Echte kluizen, echte beursruimtes, echte authentieke spullen, alles klopt. De afwerking ontbreekt hier en daar, maar heel storend is het gelukkig niet. Het decor is zo mooi dat dat al veel goed maakt. Daarbij maken licht en geluid subtiel deel uit van het spel om het naar een hoger niveau te tillen. Je hebt hier geen bombastische soundtrack, maar het geluid dat er wel is past perfect.
De kamer is door de realistische setting al enorm immersive, maar het wordt helemaal next level door de constante variatie aan interactie. Je zal je door verschillende momenten heen moeten bluffen, liegen, bedriegen, verstoppen, en verbergen. Het is niet een gevalletje van een bewaker die een keertje of twee langs komt en je dan onschuldig moet lijken ofzo. Nee, dit zijn meerdere stukken die ieder op een unieke manier interactie van je zullen vereisen als team. Als je van interactie houdt bij escape rooms, dan is dit JOUW kamer! Iedereen in ons team is daar absoluut gek op en dat maakt de ervaring zo veel beter. Sta er boven alles voor open om mee te spelen.
Het verloop bouwt op naar een filmische finale die belangrijk voelt. Op een gegeven moment ga ik geloven dat wat wat wij doen echt uit maakt. Mede door de constante variatie aan interactie en de authentieke locatie voelt het allemaal zo serieus en belangrijk.
Je hebt puzzels in de kamer, maar vaak zijn het meer opdrachten die passen in de setting. Wees bereid om het traditionele puzzelen soms los te laten en enkel te doen wat er door de kamer van je gevraagd wordt. Het is daarom ook een uitstekend voorbeeld van hoe je een lineair spelverloop perfect kan laten werken. Ik kan mij desondanks voorstellen dat dit een moeilijke kamer is. Er komt veel terug op communicatie en orde bewaren. Raak je dit kwijt, dan kan het pittig worden.
De kamer is trouwens overduidelijk gemaakt voor 4 mensen. Als je komt spelen zou ik aanraden om niet met meer en niet met minder te gaan. Het is niet heel erg als je dat niet doet, maar het boost de ervaring zeker.
Het hintsysteem is ook een grote reden dat de ervaring voor ons zo bijzonder was. Je krijgt een walkie talkie mee waarmee je in contact staat met je handlanger buiten die meer info over de inbraak heeft. Waar dit echt een domper kon zijn is dit juist een toevoeging! Door de constante communicatie heen en weer bouw je een vertrouwensband op met je handlanger. We gaan echt geven om onze missie en om een goede afronding. Onze host (Sam) had al jaren ervaring en dat viel te merken. Hij wist precies hoe hij ons in moest schatten en hoe hij ons moest begeleiden. Alle props voor hem! Na een adrenaline rush van een einde is het ons gelukt! We hebben The Vault overwonnen!
Tja, positieve reviews schrijven is moeilijk. Het voelt al snel alsof je met een lang verhaal alleen maar zit te fanboyen en eerlijk gezegd doe ik dat hier ook. Wat was dit tof! Als je een immersive ervaring wil spelen met veel gevarieerde interactie in een prachtlocatie, dan moet je The Vault spelen! Ik denk dat wij met onze host ook echt geluk gehad hebben, maar ongeacht was dit zo vet. Ga op in het spel en waan jezelf echt in dit verhaal, dan heb je de beste ervaring. Dit is een van die ervaringen waar ik weken later nog steeds over na denk. Zelden heb ik heb mij zo vermaakt bij een kamer als bij The Vault. Een must-play!
Escape Room Katwijk had het maar moeilijk. Hoe volg je het daverende succes van Bella Ciao op? De tweede kamer moest minstens even goed zijn. Gelukkig is Here I Am niet enkel gelijk aan Bella Ciao, maar zelfs nog beter! Door een korte introductie komen we gelijk in de sfeer. We vervullen onze meldplicht, maar zullen hier niet lang meer blijven.
Here I Am is 70 minuten lang en gebaseerd op de Spaanse serie Vis à Vis. Ik ben zelf totaal onbekend met de serie, maar ik kan me voorstellen dat de kamer een feest van herkenning is voor de fans. Het decor moet natuurlijk een kille gevangenis voorstellen, maar het is toch op de een of andere manier gelukt om dat niet saai of sfeerloos te maken. Er zit duidelijk veel tijd en moeite in om het er zo strak uit te laten zien. Vooral de afwerking is van ongekend niveau! Het is zo idioot strak en netjes dat het bijna grappig wordt. Je kan nergens de grenzen van het spel zien en dit staat je toe om compleet op te gaan in de setting. Geluid, licht, rook, en de nodige effecten boosten de ervaring des te meer. De constante kleine touches en details maken het geheel af.
De kamer begint kalm, maar bouwt langzaam op naar een rush wanneer we besluiten om te onstnappen. Door mooie experience-momentjes blijft de spanning vol gehouden en voelt de ontsnapping alleen maar urgenter. We moeten nu weg!
Puzzels variëren mooi tussen doe, denk, en fysieke opdrachten. Communicatie en overzicht blijken essentieel en laat ik daar nou net enorm fan van zijn! We vliegen de ene na de andere setting door voor we aan de climax toe komen. We rennen voor ons leven met de grootste grijns die je je kan voorstellen!
De eigenaar, Johan, is een geweldig gastheer en praat met veel bescheidenheid over zijn werk. Eerlijk gezegd mag hij echt wel wat trotser spreken over zijn werk met hoe tof dit is! We hebben nog lang nagepraat en zijn veel te laat naar huis gegaan.
Here I Am is voor mij de essentie van een top escape room. Een kamer voor puzzelaars, experiencemensen, ervaren spelers, en onervaren spelers. Dit zonder dat het voelt alsof de kamer maar gewoon gemaakt is voor een zo breed mogelijk publiek. Iedereen gaat hier wel wat vinden dat tof is en dat komt omdat het gewoon een idioot goede escape room is. Idioot goede afwerking, tof verloop, geweldig decor, en veel toffe momentjes maken dit een terechte topper van Nederland!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Het werd weer eens tijd voor een enge kamer. Er zijn er helaas niet veel in Nederland en de meeste hebben we al gehad. Sauna of Sin hadden we nog niet gespeeld en beloofde beide eng te zijn en een acteur te hebben. Niet alleen dat, maar ook nog eens een speeltijd van 75 minuten. Dat klinkt al aardig, dus we zakken af naar Amstelveen.
De escape room bevindt zich in het restaurant met dezelfde naam. Je moet gewoon door de voordeur naar binnen en personeel aanspreken dat je voor de rooms komt. Het wordt al snel duidelijk dat de rooms er bij gedaan zijn. We krijgen van het personeel niet bepaald een enthousiaste indruk.
Als het tijd is worden we opgehaald door onze host om achterin het restaurant de regels en het plot van de kamer te krijgen via een video. Je gaat een verlaten sauna in omdat daar een paar mensen vermoedelijk worden vastgehouden door een ontvoerder. Wie wij zijn of voorstellen is niet erg duidelijk. Het personeel weet het eerlijk gezegd ook niet. Belangrijk is wel dat je nooit gezien mag worden door de ontvoerder anders ben je uit het spel. Onze opdracht is in ieder geval duidelijk!
Gelijk één groot verbeterpunt: er zijn geen kluisjes. We krijgen een bak zonder deksel waar al onze spullen in kunnen die in deze ruimte blijven liggen. Iedereen kan deze ruimte in maar "hier komt meestal niemand". Het is geen geruststellende gedachte.
De kamer is best sfeervol. We beginnen met een leuke introductiepuzzel en daarna heerst er een ongemakkelijke en grimmige sfeer. Het idee dat we niet alleen zijn werkt al angstaanjagend. Het geluid is grimmig en de kamer is heel donker. Eigenlijk té donker. Je ziet regulier geen hand voor ogen en moet veel op de tast doen.
Je vraagt je misschien af waarom het thema sauna is. Eerlijk gezegd is dat omdat het restaurant nog een saunaruimte had waar ze maar een room van hebben gemaakt. Naast één stukje merk je er eerlijk gezegd niks van. Er is qua decor of afwerking maar weinig gedaan en het is vooral wat er al stond. Eerlijk gezegd denk ik dat het zo donker is om dat te verhullen. Dit kan werken, maar voelt nu nogal lui.
De kamer is ook erg vies en ligt vol met afval. Denk aan lege blikjes, kratten, plastic tassen vol oud papier, en allerlei andere troep. Het is natuurlijk allemaal spul dat veel lawaai maakt als je het aanraakt, wat je met een moordenaar er bij liever niet hebt. Wederom, een vuil aesthetic kan werken, maar dit voelt al helemaal lui. Het is letterlijk een extreem donkere, vieze kamer vol met afval. Het voelt goedkoop en onhygienisch.
Het verloop kent niet veel verrassingen. Puzzels bestaan 90% van de tijd uit zoeken wat nogal wat tijd kost, vooral als je je bedenkt dat de hele kamer ontzettend donker is en vol met allemaal zooi ligt. Zoekplekken voelen niet logisch en missen feedback. De overige 10% van de puzzels houdt in dat je wat je gevonden hebt op de juiste plaats neer moet leggen en dan is de puzzel meestal al af. Daarna mag je nog meer dingen gaan zoeken in het donker tussen de zooi. We hebben verder een porto mee voor hints, maar die zijn compleet buiten character. Daarnaast krijgen we soms hints voor dingen die we al gedaan hebben.
We verwachten vanwege alle zooi die zo veel lawaai maakt dat er interactie zal zijn met de acteur. Ook omdat we 'af' kunnen gaan verwachten we tegenspel. We bedenken al snel allerlei tactieken en verstopplekken, en nemen spullen mee die we kunnen gooien om geluid te maken, maar dit is allemaal niet nodig. Het acteerelement valt extreem tegen en de enkele keer dat we de acteur zien komt het nogal klunzig over.
Na de kamer is napraten niet echt een ding. Het is kort de vraag of we het leuk vonden en door met de orde van de dag. Ondanks dat we in het restaurant nog een tijdje blijven zitten om zelf na te praten moeten we het personeel echt gaan opzoeken om om een drankje te vragen.
Er zit veel potentie in de kamer en we hebben ons een uurtje stom vermaakt. Desondanks heeft de kamer flink wat verbeterpunten. De sfeer is goed, het is lekker eng, en het saunathema is grappig bedacht en uniek, maar komt in de kamer totaal niet terug. Er mist interactie met de acteur en daarnaast bestaat het spel vooral uit vergezocht zoekwerk in een te donkere kamer vol met allerlei onnodig afval. Gezien al die punten vraag ik me af hoe deze kamer 139 euro kost. Voor wat je krijgt is die prijs echt te hoog.
Wil je een enge kamer doen en ben je in de buurt? Dan is het misschien de moeite waard, maar kom met lagere verwachtingen.
6.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 6.5
Service: 6.0
Played in January 2023
Played with 5 persons
Escaped: Yes 60:16 min
Lasergamen betekent voor mij niet heel veel, maar als je dat met escapen combineert... Hoe hou je dat leuk en hoe laat je dat werken? Met een grote groep van negen ervaren escapers zakken wij af naar Aalsmeer om het te ondergaan. We worden in twee teams verdeeld (al was drie misschien handiger geweest) en tegen elkaar gezet. Je gaat dus niet traditioneel escapen!
Het verlaten stadje Gold Creek ligt vol met goud. Aan beide teams de taak om zo veel mogelijk te verzamelen. Dit kan door zoeken, puzzels oplossen, of opdrachten uit te voeren. Elk team begint in hun eigen huis (in feite een soort escape room). Na de eerste puzzel op te lossen kunnen er teamleden uit om goud te verzamelen. Echter mag dat alleen maar als je een vest en een wapen bij je hebt. Per team zijn dit er max twee. Je mag gelukkig wel wisselen. Er zitten allerlei regels verbonden aan waar je wel of niet mag schieten, wat de gevolgen zijn als je afgeschoten wordt, enzovoort. Na een enigszins klunzige intro via een PowerPoint en flink wat vragen over de enorme hoeveelheid regels kunnen we beginnen.
Het decor ziet er nog best goed uit! Je ziet niet vreselijk vaak een western thema in escape rooms en dit is een leuke manier om het te doen. Het speloppervlak van het stadje is aardig groot, doch overzichtelijk, en je zal snel van het ene gebouw naar het andere rennen. Qua geluid zijn er wat leuke keuzes gemaakt. In de Saloon speelt bijvoorbeeld pianomuziek en buiten onweert het soms.
Soms mist de afwerking helaas wel. Er zijn nogal wat dingen versleten en soms zie je kabels zo hangen. Er is een puzzel zo versleten dat hij eigenlijk niet goed op te lossen is en naar mijn gevoel ook niet helemaal veilig.
De grote vraag die je je waarschijnlijk stelt is hoe het spel nou werkt. Er kunnen dus maar twee teamleden tegelijk naar buiten om goud te verzamelen en tegenstanders genadeloos af te knallen. Ik heb mij vooral hier mee bezig gehouden, dus ik kan niet veel spreken over het teamhuisje. Dit is in feite een escape room waarbij je met het oplossen van puzzels goud kan winnen of clues, maar daar heb ik weinig van mee gekregen. Het spel duurt eigenlijk net iets te lang. Op een gegeven moment zijn alle puzzels in het huisje klaar, dus valt er voor dat deel van het team niks meer te doen. Die mogen dan wel het huisje uit, maar niks doen. Daardoor verandert het spel snel in een absolute chaos. Wie mag nog wat doen? Hier lijkt niet helemaal over nagedacht te zijn.
Dat gezegd hebbende, ik heb echt ontzettend veel lol gehad met rondrennen, schieten, en goud zoeken! De puzzels zijn vaak erg makkelijk, maar lenen zich niet heel goed voor de chaotische setting. Je gaat niet even ergens zitten puzzelen terwijl je elk moment afgeschoten kan worden. Het is vaak niet duidelijk wat je nou moet of kan doen en je bent regulier je teamlid kwijt als je niet uitkijkt. Communicatie en rust is hier key. Zodra we dit te pakken hebben wordt Gold Creek geweldig!
Helaas zijn er drie grote problemen met Gold Creek.
Het eerste is dat er een behoorlijk grijs gebied qua regels is en er geen passende straffen zijn als iemand de regels overtreed. Ja er zijn een boel dingen die niet mogen, maar iemand daar op controleren is vrijwel onmogelijk. Dingen die wij bedacht hadden als slimme strategieën blijken geheel buiten de regels te liggen of worden geteld als vals spel. Er zijn ook geen passende gevolgen voor zulk gedrag als het gezien wordt.
Het tweede probleem is de constante technische storing. Bij mij alleen al doen drie puzzels het niet en moet er personeel langs komen om het op te lossen. Intussen gaat het spel wel door. Later valt mijn vest uit en doet mijn wapen het niet meer. Alle vesten moeten gereset worden, maar de speltijd loopt wel door. Als een puzzel het niet doet, prima, maar het gebeurt hier zo regulier dat het stoort. Daar mag echt even goed naar gekeken worden.
Het derde probleem is het personeel. Er loopt de hele tijd een personeelslid compleet buiten character in het spel rond. Dit klinkt niet als een issue, maar dit is duidelijk gewoon een lokale scholier die het niet boeit om hier te zijn. Ze heeft zelf vaak geen idee wat er aan de hand is, geeft ongevraagd hints, slaat ongevraagd puzzels over, en zit zelf nog meer in de stress dan wij. Hoe vaak wij horen dat zij iets niet weet of dat de baas geappt moet worden met een vraag gaat snel storen. Zet hier iemand met passie en kennis neer en maak er een character in het verhaal van. Een sheriff die je in character kan helpen en niet constant uit het spel haalt. Dit verbetert de ervaring direct!
Gold Creek is een tof concept wat aardig wat tweaks kan gebruiken aan zijn uitvoering. Wij hadden waarschijnlijk een veel leukere tijd gehad met beter personeel, maar dat terzijde mogen de regels minder vaag en mag er behoorlijk wat onderhoud worden gedaan aan de techniek.
Ik zou Gold Creek desondanks zeker aanraden! Vooral met een grote groep fanatieke mensen is dit echt kicken. We kwamen allemaal bezweet en lachend er uit. We hebben enorm veel lol gehad en daar gaat het nou eenmaal om! Yeehaw!
Je hoort wel vaker van eigenaren "doe niks met water in je escape room!" De eigenaren van Escapepool hebben besloten om deze waarschuwing in de wind te slaan en hun kamer zelfs geheel te bouwen rond water! Sommige puzzels moeten in en onder water opgelost worden. Een cool concept, dus we waren heel benieuwd hoe dit uitgevoerd zou worden.
Op locatie krijgen we een korte intro voor het thema: Atlantis. Het wordt hier al duidelijk dat dit een extreem hoog gegrepen thema is waar eerlijk gezegd het budget gewoon niet afdoende voor is. Het filmpje is best grappig, al hoort dat volgens mij niet zo. We mogen ons verplaatsen naar de kamer en ons omkleden. De tijd tikt trouwens al, dus dat kan je maar beter snel doen.
In de eerste paar minuten valt al op dat dit niet de Atlantis wordt waar je op hoopt. Het decor is minimaal en sfeerloos. Als je eenmaal onderwater bent is Atlantis enkel een spandoek op de muur en wat rotsen op de bodem. Effecten, muziek, en afwerking kun je wel vergeten. Er zwemmen echte vissen in het water, wat een leuke toevoeging is. De kamer voelt hierdoor wat meer levend aan.
Belangrijk om te weten als je wil spelen: het water bevindt zich onder de kamer. Als je het water in wil zul je dus onder de vloer moeten gaan. Er zit dan wel ruimte tussen het water en de vloer, maar het is best claustrofobisch. Soms is het aardig donker en in deze tijd van het jaar voelde het water erg koud aan. Het was door deze redenen voor mij simpelweg niet fijn om het water in te gaan en ik ben na een tijd maar op het vasteland gebleven.
Helaas bezwijkt het verloop al snel zonder de watergimmick. Er wordt duidelijk dat boven water vooral bestaat uit simpele (soms enigszins onlogische) puzzels en onder water vooral bestaat uit zoeken. Er is weinig communicatie tussen de twee. Er had meer gedaan kunnen worden met bijvoorbeeld communicatie en perspectief. Dit voelt als een gemiste kans. De puzzels ondersteunen niet het verhaal naast dat het een associatie heeft met water. Ik vind het jammer, aangezien een kamer ook tof moet kunnen zijn zonder zijn gimmick.
Na het spel valt er helaas ook niet te spreken over de service. De eigenaar loopt langs ons om alles weer klaar te zetten en stuurt ons naar de ontvangst. Daar worden we begroet door de klassiekr: de reviewtablet! Waarom kunnen we het niet gewoon even leuk hebben over het spel dat we net gespeeld hebben? De kamer is daarbij flink duur voor wat je uiteindelijk krijgt.
Er zijn na het spel trouwens geen douches, dus neem reservekleding mee en flink wat deo.
Om het samen te vatten, ik was helaas niet zo weg van Escapepool. Het concept is cool, de uitwerking minder. Ik kan mij voorstellen dat dit een superleuke kamer kan zijn als het bijvoorbeeld zomer is en je lekker kan afkoelen, maar voor mij werkte het nu niet. De manier waarop het water gebruikt wordt vond ik niet fijn om mee te spelen en er zijn flink wat gemiste kansen op spelverloop en sfeer. De service kan ook opgekrikt worden. De visjes waren juist wel heel gezellig, die zie ik graag nog een keer terug.
Catch Me is een befaamde kamer. Jarenlang was het de nummer 1 en daarna de nummer 2 op Escapetalk. Dat schept verwachtingen. Als je zo goed beoordeeld wordt dan heb je behoorlijk wat waar te maken. De eerste indrukken op locatie zijn echter niet zo best. We worden midden in de winter gevraagd om nog een paar minuten buiten te wachten omdat ze boven nog bezig zijn. Het pand is niet heel feestelijk onderhouden en wekt een armoedige indruk. Toiletten zijn niet schoon, lampen staan op het punt van uitvallen, en het oogt allemaal vies. Eenmaal boven krijgen we vrijwel direct onze briefing en weer de zoveelste uitleg over de escape basics. Catch Me is het "vervolg" op de andere kamer, Suspicious Farmhouse. Het is niet nodig om die kamer gespeeld te hebben en dat zou ik ook zeker niet doen. We mogen als onderzoeksteam (met vest en al) op zoek gaan naar de crimineel die we in die kamer hebben achterhaald. De kamer heeft naast het opsporen van een crimineel trouwens niks te maken met de film uit 2002.
We beginnen gelijk in een leuke setting die qua decor passend oogt. Het geluid past, al mis ik leven in de kamer. Ik vind het ook vrij donker. We hebben dan wel zaklampen, maar dat vind ik geen goede oplossing. Er hangen lelijke schermen in de kamer waarop je de tijd weg ziet tikken, maar ook je hints krijgt. Het geluid dat de hints aangeeft past niet en je ziet de host letterlijk typen. Het haalt je er zo uit. Daarnaast zit er een van de meest doorzichtige "mindfucks" ooit in deze kamer.
De kamer wisselt vaker van setting en de overgangen tussen deze stukken zijn mooi doordacht. In de tweede helft van de kamer wordt een gimmick geïntroduceerd die ontzettend goed is bedacht en uitgevoerd. De setting is mooi uitgekozen en cinematisch gedaan. Ik vermoed dat hier een groot deel van de lovende woorden van komen omdat tot op dit punt de kamer eerlijk gezegd niet zo opmerkelijk is. De gimmick is supertof en eigenlijk de grote reden om de kamer te spelen.
Het verloop kan in twee delen worden verdeeld. Je hebt de eerste helft waar de flow goed is, maar de ervaring minder. Dan heb je de tweede helft waar de ervaring beter is, maar de flow minder. Er zitten flink wat puzzels in het spel en je mag hier zeker doorpuzzelen als je er op tijd uit wil komen. Ik vind het apart voor een kamer die meer op de experience zit om dat te doen. Wij merken richting het einde dat wij het eigenlijk veel te rustig aan doen. De puzzels in het spel zijn lastig, al is dat soms omdat ze niet geheel duidelijk zijn. De feedback over wat er precies moet gebeuren en waar je moet kijken mist vaker. Soms is de puzzel een logische handeling in het verhaal en soms is het gewoon een escaperoompuzzel. Die inconsistentie stoort wel vaker. Het is trouwens vooral in het tweede deel vereist om veel te zoeken. Het probleem is dat je hier super veel plekken hebt waar je kan zoeken en regulier niets vindt, wat ontmoedigend werkt.
De gimmick van de tweede helft wordt in de puzzels mooi door gezet en vooral de eindpuzzel is tof gedaan. Het einde is een goede climax van het verhaal, ondanks een cliffhanger.
Tja, ik kwam met behoorlijk gemengde gevoelens uit deze kamer. Hij is zeker tof, maar om er nou twee uur voor te rijden? De gimmick van de kamer is vet en de grote reden om het te spelen, maar ik mis hier het mooie totaalbeeld dat beloofd wordt. De eerste helft mist voor mij experience, maar heeft flow. Intussen heeft de tweede helft wel experience, maar geen goede flow. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom deze kamer zo idioot hoog scoort en zo vaak als Nederlandse klassieker wordt benoemd. In mijn ogen zijn er betere kamers die veel minder lof krijgen. Wederom, Catch Me is echt wel een vette kamer, maar stel je verwachtingen behoorlijk bij.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 8.0
Als wij 's avonds Rijen binnen rijden (haha) valt Villa BreTil direct op. De eerste indruk is al gelijk goed. Een sfeervol uitgelicht huis doemt voor ons op. Eenmaal binnen blijkt de ontvangstruimte ruim en gezellig. De sfeer en aankleding klopt gelijk. Alle kamers bij Villa BreTil gaan over de familie die zogezegd in het huis woont. We komen door deze ontvangst al in de sfeer van de tijd die het hoort uit te beelden.
Zahnarzt Schillinger gaat over de vader, de Duitse tandarts. We hebben een afspraak bij hem, al is het mij niet duidelijk waarom wij gezien de omstandigheden naar binnen gaan. De intro is desondanks tof in character gedaan en zet een grimmig sfeertje. We mogen beginnen!
De sfeer in de kamer voelt passend en goed doordacht. Er is stil gestaan bij licht, geluid, en het samenspel daarvan. Als je iets oplost in de kamer dan wordt dit versterkt door dit samenspel en dat doet wonderen voor de immersie. De sfeer blijft mooi in balans. Het is een spannende kamer, maar nooit heel eng.
Het decor en de props zien er over het algemeen ook goed uit. Mooie spullen die goed voelen en mooi gedesigned zijn. Wel zijn er stukken waar de afwerking dan ineens ontbreekt. Een giga lamp die zichtbaar is of schijnbaar ontbrekend decor.
Het verloop is een mixed bag. De kamer zou uitdagend moeten zijn en dat is hij ook zeker. Echter is dat meestal niet door de kwaliteit van de puzzels maar de puzzellijn. De puzzels zijn doorgaans duidelijk en prima op te lossen, maar er komt heel veel informatie op je af. Je krijgt wel vaker spullen waar je nog lang niks mee kan terwijl het wel lijkt alsof er meerdere puzzels zijn die je kan doen. Een groot deel van de kamer is bedenken waar wat nou bij hoort of waar je het antwoord hoort in te vullen.
We worden tevens veel gehint terwijl dit niet altijd nodig lijkt. Wij denken dat wij slecht gaan omdat we consistent hints krijgen, maar uiteindelijk staan we nog met een kwartier over buiten. Soms worden we door de hints zelfs van puzzels af getrokken om iets anders te doen. Later worden we er dan weer op gezet want die kon blijkbaar toch al opgelost worden. We raken regulier in de war over waar we nou zijn en wat we nog moeten doen. Het is jammer, want de puzzels zijn op zichzelf prima en leuk om te doen. De verbinding ontbreekt alleen net te vaak. De kamer mist tevens een goede climax.
De napraat is gezellig, maar ik wil hier toch wat kwijt over de service. We zijn de kamer nog geen minuut uit of we krijgen de vraag of we reviews schrijven. Daarna, met tablet in de aanslag, de vraag of we dat nu zouden willen doen. Het antwoord is nee. Of we het zeker weten. Ja. Vervolgens blijft het onderwerp van reviews maar langs komen bij het napraten en word er constant gehint dat we wel een review moeten schrijven want "ik wil weer publieksfavoriet worden". We zien dat een ander team ook een tablet onder de neus geduwd krijgt en, met alle nervositeit van dien, een review er uit knalt. Er heerst geen fijne sfeer.
Heel eerlijk, dit voelt gewoon niet goed. Ten eerste vind ik het niet netjes om zo jezelf in de ranglijsten te laten stijgen omdat het gewoon geen realistische verwachtingen schept. Deze kamer alleen al heeft honderden reviews en een hoog gemiddeld cijfer voor wat gewoon een prima puzzelkamer is. Kijk eens naar hoe veel mensen hier een review schrijven zonder account en je weet genoeg. Ten tweede wil ik na een kamer niet bezig zijn met het hele verhaal van reviews en rankings. Ik heb net leuk zitten spelen, kunnen we het daar even over hebben in plaats van cijfers?
Zahnarzt Schillinger is een sfeervolle puzzelkamer die gebaat zou zijn met een duidelijkere puzzelflow. Het is een prima kamer, maar ik werd van de napraat en hoe er met reviews om wordt gegaan echt niet blij. Ik snap dat je mensen wil vragen om een review, maar dit gaat veel te ver. Als ik iets als verbeterpunt zou geven is het dat wel.
7
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.5
Service: 5.0
Als je Next Level zegt, dan zeg je Catch Me if You Can! Wij zakken af naar Eindhoven om die kamer te spelen en besluiten om Suspicious Farmhouse er bij te spelen. Dit is de eerste kamer van Next Level en gaat al een tijdje mee. Met dat in gedachten houden wij een open mind en stellen we ons in op een old school kamer. Oud betekent zeker niet dat het niet leuk kan zijn.
De eerste indrukken bij Next Level zijn niet zo best. We moeten in de winter beneden wachten omdat ze boven nog aan het afronden zijn. De ruimte waar we wachten oogt onverzorgd. Lampen staan op het punt van uitvallen en de toiletten zijn vies. Als we naar boven kunnen komen worden we direct het spel ingestuurt. Wij zijn van de CSI en het is aan ons om naar de boerderij van boer John te gaan om zijn vermissing te onderzoeken. Mogelijk zijn er clues die ons naar hem kunnen leiden. Ik maak maar geen grappen over het stikstofbeleid hier...
De kamer oogt aanvankelijk best cute en passend voor het boerenthema. Echter spenderen we vrijwel het gehele spel in deze relatief kleine ruimte en beginnen de gaten in de setting zich na een tijd te tonen. Het voelt iets te veel alsof ik hier bij oma op bezoek ben. Als na een tijd de setting verandert wordt de kamer ronduit lelijk. Het decor is kaal, koud, en nauwelijks nog decor te noemen. De belichting is statisch en helpt de boel totaal niet. Afwerking ontbreekt en kabels e.d. zijn zichtbaar. Het voelt alsof dit hele stuk compleet over het hoofd gezien is bij de bouw en van alles gewoon ontbreekt. Een puzzel in het spel was bij ons slecht onderhouden en viel niet logisch op te lossen.
Dit zou nog okee zijn als de kamer een lekkere flow heeft, maar dat is helaas het grootste probleem bij Suspicious Farmhouse. In mijn hoofd is deze kamer wat een persoon die niet escapet denkt dat escape rooms zijn. Bijna elke puzzel in deze kamer draait om zoeken. Dan bedoel ik niet even onder een tapijt of achter een deur kijken, nee, ik bedoel idioot ver in detail zoeken waar je logischerwijs nooit zou kijken. Je spendeert je tijd hier vooral met kleine dingetjes vinden op moeilijke plekken en dan vervolgens zoeken naar waar dat dingetje heen moet. Zoeken in een room is natuurlijk niks mis mee, maar hier is zo veel spul voor geen enkele reden zo obscuur verstopt dat ik me ten zeerste afvraag hoe je dit allemaal hoort te vinden zonder hints. Als je hier een kast la voor la ondersteboven keert en van elke hoek drie keer bekijkt en dan nog steeds niet ziet waar dat STOMME SLEUTELTJE nou in moet dan gaat er iets mis.
De puzzels die niet op zoeken terugkomen missen doorgaans logica en naarmate we verder komen in het spel zitten we voor ons gevoel steeds meer te kloten in plaats van lekker te puzzelen. Sommige puzzels zijn ook wel echt leuk, maar vallen buiten thema en komen soms gewoonweg random over. Het is niet helemaal duidelijk waarom wij in dit plot dit zouden doen. Er zitten twee puzzels bij waar we hardop van zeggen "Huh, waarom doen we dit en waarom hier?" Het is leuk, maar het voelt alsof het in een andere kamer hoort. Hints worden buiten thema gegeven via een schermpje waarbij je de host kan zien typen. Het is niet bepaald mooi te noemen. Ondanks dat we uiteindelijk de case opgelost hebben mist de kamer een fatsoenlijk einde en stopt het spel ineens.
Suspicious Farmhouse maakt voor mij te veel vreemde keuzes om een aanrader te zijn. Vooral gezien de prijs en de andere kamer op de locatie snap ik niet helemaal hoe de situatie zo kan zitten. Het goedkope decor/afwerking gecombineert met de gebrekkige flow en de extreme focus op onlogisch zoeken werkt niet voor mij. Als je die persoon bent die elke room ondersteboven keert en overal gaat zoeken ga je hier misschien je lol op kunnen, maar voor alle andere mensen zou ik zeggen dat je beter Catch Me kan spelen.
5
Ambiance: 5.0
Game experience: 4.5
Service: 8.0
Sinds 2019 stond 1627 al bij ons op de radar. Desondanks bleven we de kamer maar uitstellen vanwege de enorme afstand (al snel 2,5 uur). Echter hadden wij inmiddels niet veel meer te spelen in de regio en aangezien we toch een dag vrij hadden besloten we maar om de sprong te wagen.
De ontvangstruimte is warm en sfeervol, met mogelijkheid tot een drankje. Het personeel is zo gastvrij als maar kan. Ik krijg al snel een gevoel dat ik niet vaak krijg bij escape rooms, namelijk dat het ze echt boeit. Het zijn allemaal enthousiaste lieve mensen die er echt voor JOU staan. Dank je wel Pablo en Luuk! Voor we beginnen krijgen we een extreem basic uitleg over wat een escape room is. Het is een beetje lachwekkend, vooral omdat we al hadden gezegd dat we vaker spelen. Ik snap dat er vast vaak beginners zijn, maar dat valt denk ik wel aan te passen op de groepen. Op een onafgewerkte flatscreen krijgen wij een mooi-gemaakt-maar-eerlijk-gezegd-onnodig-filmpje te zien. We moeten via een geheime tunnel uit Groenlo ontsnappen en de prins waarschuwen voor hij vermoord wordt.
Het historische thema van de tachtigjarige oorlog spreekt me aan! Ik heb echter al heel vaak gezien hoe zulke historische thema's zonder tact worden opgepakt, dus ik was sceptisch. Bij 1627 blijkt enige vorm van scepsis echter ongegrond. Wat een prachtige kamer! Het thema is tot in de puntjes uitgewerkt en het decor hoort zonder enige twijfel bij de top van Nederland. Het voelt, ruikt, en klinkt allemaal authentiek. Alles wat gebeurt is logisch voor de setting en de immersie wordt nooit gebroken. Je ziet nergens camera's, airco's, microfoons, of verwarmingen.
Het oog voor detail is daarnaast zo verfrissend. De muziek is niet alleen van goede kwaliteit, maar klinkt ook nog eens lekker door een fatsoenlijk geluidssysteem. Eindelijk staat iemand eens stil bij sfeervol gebruik van licht. Deze twee elementen werken in prachtige manieren samen om een sfeervolle en diverse ervaring te maken. Soms subtiel, soms lekker dramatisch.
Ja, je kan een sfeervolle kamer hebben, maar is ie dan nog wel leuk om het te spelen? Ja! 1627 zit bomvol uitdagende, unieke, en leuke puzzels. Hier zitten een paar idioot goed bedachte puzzels tussen die er ook nog eens prachtig uit zien. Er wordt goed gebruik gemaakt van de ruimte en hoe deze ingedeeld is. Veel fysieke handelingen en lekker bezig zijn. Alles wat je doet voelt logisch en passend in de tijd van 1627. Als iets verborgen is of met een puzzel moet worden opgelost dan is er een goede reden waarom dat zo gedaan is. Vooral in de eerste ruimte zit iets geniaals waar ik helemaal weg van ben. Het hintsysteem is ook tof! Ik kan er niet veel over kwijt, maar het oor voor detail hoor je ook hier weer terug.
Het enige wat ik jammer vind is het abrupte einde. De kamer eindigt ineens zonder fatsoenlijke opdracht. Op een onafgewerkte flatscreen TV moet je binnen wachten tot je host er is. Had hier nog één korte handeling in gezet, dan was dit al verholpen. Een wachtwoord dat nog ergens te ontcijferen is voor we het kamp in mogen of iets dergelijks.
Naast mijn kritiek op de intro en het einde heb ik eigenlijk weinig verbeterpunten. Een prachtig mooie, sfeervolle kamer met een paar van de beste puzzels die ik in een lange tijd gezien heb. Dan is de eindfoto ook nog eens van goede kwaliteit. Nou, veeg mij maar op. Als de nieuwe opent komt ik terug. Het is de rit van 2,5 uur meer dan waard geweest.
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Played in December 2022
Played with 3 persons
Escaped: Yes 49:01 min
0 likes
Ik ben nogal allergisch voor de term 'escape experience.' Meestal slaat het op kamers die een gimmick hebben of net iets anders dan de standaard zijn zonder in mijn ogen een 'experience' te zijn. Senses vind ik daar geen uitzondering op, maar het heeft zeker een uniek concept. Je gaat namelijk een behandeling aan waarbij je zintuigen gereset worden. Je bent compleet overprikkeld en dat moet opgelost worden. Je zal nergens aan moeten ontsnappen, maar gewoon de behandeling af moeten maken. Je hebt 70 minuten voor de behandeling.
Lock'd bevindt zich in een gebouw dat gedeeld wordt met allerlei andere bedrijven. De ontvangstruimte is dus ook van elk bedrijf. Wij hadden hier geen last van omdat wij 's avonds speelden, maar houd het in gedachten.
De intro zet de vreemde toon op een grappige manier. Het is duidelijk dat je hier niet zo veel serieus zal hoeven nemen. Senses heeft de hele tijd een luchtig sfeertje met een eigenaardige ondertoon. Het is een rare mix van gevoelens die voor ons werkt. Het is een van de weinige kamers waar ik veel gelachen heb. Deels komt dat door de vele grapjes, maar vooral omdat het spel veel kansen geeft om lekker suf te doen.
Helaas laat Senses behoorlijk wat steekjes vallen op decor, afwerking, en onderhoud. Het is vanaf het begin HÉÉL duidelijk dat ze hier behoorlijk wat inspiratie van een zekere topkamer (die ik hier niet zal noemen) hebben opgedaan. Echter mist hier het budget en het totaalbeeld. Het komt te vaak over als een aftreksel van wat het probeert te zijn. Ruimtes zijn vaak kaal en missen flink wat leven. Een steriele en strakke ruimte kan zeker appeal hebben, maar dat is het ook niet. Speakers, camera's, en ander gerei zijn volop zichtbaar. Dit haalt behoorlijk wat impact van de kamer af en kan mijns inziens best makkelijk opgelost worden.
Het verloop van Senses is anders dan de meeste escape rooms. In feite weet je bij elke stap van tevoren al wat je gaat doen en welke zintuigen je daar voor moet gebruiken. De focus van de kamer zit hem dus in het zorgvuldig uitvoeren van de taken door middel van communicatie en overzicht bewaren. Ik snap heel goed dat dit frustrerend kan zijn als je daar niet voor open staat, maar wij hebben hier een heel lekkere flow te pakken. Elk zintuig vraagt een andere benadering en om eens zo anders te spelen werkt voor ons uitstekend. Puzzels kunnen best uitgebreid of complex zijn, maar als je je hoofd koel houdt en ze met rust benadert komt het goed. Wij spelen met 3 spelers en hoewel er meer dan genoeg ruimte is zou ik aanraden om het op max vier te houden.
Helaas eindigt het spel voor ons abrupt. Ja de behandeling is dan wel afgerond, maar we hadden toch nog iets van een opdracht verwacht. Het einde is gelukkig erg grappig en energiek. We verlaten de kamer met een grijns, alle drie compleet genezen!
Senses is een toffe, aparte kamer, met wat kwalen. Vooral het decor en de afwerking kunnen werk gebruiken, maar qua flow, concept, en fun factor zit het hier goed. Mogelijk is de unieke opzet totaal niet je ding en mogelijk juist wel. Ongeacht is het tof dat de bouwers iets nieuws proberen en spelers uitdagen. Is het een 'escape experience'? Dat weet ik nou niet zeker, maar ik heb zeker lol gehad!
Senses viel op deze locatie in de smaak, dus waarom niet gelijk nog een kamer er na spelen? The Sleepover zou volgens mede-escapers de betere van de twee overige kamers zijn, dus gingen we daar voor. Het kon allemaal extra snel voor ons klaar worden gezet aangezien we nog een flinke rit naar huis hadden en dit waardeerden we zeker. Wel konden we in de ontvangstruimte spoilers horen van het vorige team dat nog aan het spelen was.
Het plot is...apart. Ons zusje is vermist en aangezien onze ouders naar haar op zoek zijn gaan we logeren bij onze grootouders. Nou, ik durf te wedden dat deze twee zaken totaal niet aan elkaar verbonden zullen zijn...
We beginnen met een werkelijk belachelijke intro. We krijgen niet alleen een uitleg van de escape basics van het personeel, maar ook nog eens een video die de meest basic dingen uitlegt. Zoals wat een noodstop is en zelfs enkele kleine spoilers voor de kamer. We zijn ervaren spelers en ze hebben ons bij Senses al zien spelen. Waarom moet dit nog? Dan wordt dit ook nog eens gevolgd door de (extreem schokkerige) trailer van de kamer die ook nog eens in de kamer is opgenomen dus hallo spoilers. De ruimte waar we de video in moeten kijken is ook zo lelijk dat het niet een goede indruk van de kamer schept. We stormen na de video de zolder op en kunnen eindelijk beginnen.
De sfeer is een mengelmoes aan allerlei vibes. Het is duidelijk een spannende kamer, al zitten er wat vreemde keuzes in. Het verhaal is helder en de setting leuk bedacht. Soms is het decor passend, maar vaak ook kaal. Afwerking ontbreekt en het voelt niet helemaal kloppend voor wat het voor hoort te stellen. Het mist leven en je kijkt volop speakers en camera's in. Er heerst wel een goede opbouwende spanning tijdens de kamer naarmate het verhaal zich ontvouwt.
De ruimte is creatief gebruikt en de kamer kent wat mooie momenten. Ik stoor mezelf vaker dan ik zou willen aan het geluid. Muziek werkt me zelden op de zenuwen in kamers, maar hier valt het behoorlijk op. Er zijn maar weinig tracks en ze zijn allemaal kort. Op meerdere punten voelt de muziek niet passend bij de sfeer en zelfs random aan. Dan heb je een loopje van 20 seconden dat 15 minuten lang door gaat en niet bij de sfeer past.
Je wordt in feite door het verhaal begeleid tijdens het spel en hoewel ik het een leuk en duidelijk verhaal vind, wordt het ook cheesy gebracht. We horen duidelijk een professionele stemacteur, maar serieuze momenten worden soms grappig puur door hoe het gebracht wordt. "Oh oh...!"
Het verloop is van wisselvallige kwaliteit. Soms is het verhaal op een mooie manier verwerkt in het spel en soms juist niet. Enkele puzzels vertellen het verhaal spelenderwijs en andere puzzels voelen dan weer uiterst random. Ik vraag me soms af waarom ik nu aan deze puzzel bezig ben in de context van het verhaal.
We missen helaas ook een goede flow. Soms loopt het goed door en soms lopen we lang vast door een gebrek aan feedback en duidelijkheid. Dit kan best een uitdagende kamer zijn door de puzzels op zich, maar soms mist net die ene clue om iets duidelijk te maken. Een beetje licht of geluid, iets meer begeleiding of aanwijzing. Misschien hadden we soms ook gewoon pech, maar het gebeurde vaker dat we iets af hadden en dachten "Okee en nu...". De kamer heeft een leuke opbouw naar het einde, al is de eindopdracht veel te makkelijk en niet climactisch.
The Sleepover is een leuke kamer, die qua decor en flow wel wat werk kan gebruiken. Ik heb me hier zeker vermaakt en het is ook wel een stapje boven een boel kamers, maar dit kan mijns inziens een sterkere kamer zijn dan het nu is. Ondanks dat ik hier me goed vermaakt heb gaat mijn voorkeur op deze locatie uit naar Senses. Als ik zo de reviews lees zijn de meningen hier over verdeelt, dus misschien spreekt deze kamer jou juist meer aan dan mij.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
Played in December 2022
Played with 3 persons
Escaped: Yes 45:59 min
0 likes
La Résidence kwam op mijn pad door de vreemde aspecten er omheen. Het is een kamer onder een Rotterdamse kerk met een historisch thema en (om de een of andere reden) een Franstalige titel. De foto's zien er goed uit, dus we nemen een risico en boeken hem! De kamer kan via een zijingang gevonden worden. Ontvangst is hartelijk met een drankje op het huis. Ondanks dat we in een kelder zitten is het de bouwers toch gelukt om de ontvangstruimte gemoedelijk te maken. Authentieke props, mooie inrichting, een bar, warme belichting, dit belooft al veel goeds!
Voor we de kamer betreden krijgen we een stuk geschiedenis van de host te horen. Ik hou wel van historische context, maar dit is veel. We zitten zeker 10 minuten aan een stuk te luisteren naar verhalen over remonstranten, feestjes, en wachtwoorden voor we mogen beginnen. Blijkbaar is dit de korte versie en kan het wel eens langer dan 15 minuten duren. Ik heb er niet heel veel van onthouden behalve dat wijn vroeger in flessen van vijf liter verkocht werd. Het plot komt in de kamer enkel neer op "maak het levenselixer, houdoe en bedankt".
De kamer begint goed. Er is gelet op een samenspel van geluid en licht, met wat sfeervolle momentjes. De authentieke setting van de kelder doet veel voor de sfeer. De objecten en andere props in de kamer zijn antiek en passend. Helaas laat de afwerking wat te wensen over. Een mooie eikenhouten kast waar een flinke prop kabels van uitsteekt, enorme onafgewerkte speakers, en opvallende camera's zijn enekele voorbeelden.
Na iets meer dan de helft stagneert de kamer echter. De belichting wordt statisch en soms is het niet helder waar je nou hoort te kijken. Het geluid valt vrijwel weg en er klinkt herhaaldelijk een kort stukje muziek. Er lijkt verder minder moeite gestoken te zijn in de inrichting van dit deel in vergelijking met de eerdere helft.
De puzzels ondergaan jammer genoeg hetzelfde lot. De eerste helft hebben we een heerlijke flow te pakken die ineens keihard vast loopt. Waar we eerst lekker zitten te spelen stagneert het spel door puzzels die te weinig feedback geven, te complex zijn, of gewoonweg onduidelijk zijn. Als je 16 minuten lang op een puzzel vast zit terwijl je in de eerste minuut al het juiste antwoord hebt dan gaat er iets niet goed. Hints zijn vrijwel essentieel, maar moeilijk verstaanbaar en volledig buiten thema for some reason. Het spel sluit ineens af met een doodsimpele eindpuzzel en een gebrek aan een satisfying conclusie. Dit hele stuk had zo veel meer mee gedaan kunnen worden! De eerste helft laat zien dat Doctor Watsons het kan!
Daarnaast kent dit gedeelte meerdere red herrings. Ik snap niet waarom je als speler of designer ooit red herrings in een kamer zou willen, maar hier zijn ze.
La Résidence is een kamer van gemengde gevoelens. De eerste helft is oprecht leuk, de locatie is mooi, het decor authentiek, en de sfeer kloppend. De tweede helft is echter op meerdere fronten een gemiste kans die de ervaring negatief beïnvloedt. Misschien ervaar jij dit anders dan ik. Als je in Rotterdam bent kun je deze mee pakken, maar dan vind ik 139 euro voor deze kamer aan de hoge kant.
De twaalfde kamer die we in Sofia spelen. Dag 3 van onze escape trip begint bij Escapeway. De locatie bevindt zich achterin een soort tunnel. Je zal misschien even moeten zoeken. De ontvangst is hartelijk, maar klein. We staan hier met de host op een postzegel en omdat hij hier ook het spel begeleidt raad ik je aan om niet te ver over de balie te hangen.
The Crystal Skull is een Indiana Jones kamer gebaseerd op de gelijknamige (en slechtste) Indiana Jones film. Het blijft een uitgekauwd thema, maar het is verfrissend om in Sofia eens een avontuurlijk thema te hebben. We zijn hier de stagiairs van dokter Jones en gaan avontuurlijke shit doen... Veel meer valt er niet over het plot te zeggen.
The Crystal Skull is een van de mooiere kamers die we in Sofia gezien hebben. Het decor is van hoge kwaliteit en mooi onderhouden. Hier en daar ontbreekt jammer genoeg ineens afwerking, maar over het algemeen zit het hier goed. Er is wel een vorm van slijtage die op een lachwekkende manier is "opgelost". Het is niet mooi weggewerkt, maar juist veel erger gemaakt! Als ervaren speler prik je er zo doorheen en lach je je een ongeluk.
Helaas is de sfeer erg statisch. Alles ziet er netjes uit, maar er gebeurt eigenlijk niks. Er wordt weinig tot niet gespeeld met licht of geluid en ondanks dat je halverwege een plotse switch van thema hebt mist de impact. Wederom is dit een kamer die geen opbouw kent en plotsklaps eindigt.
De kamer is geheel lineair en ontzettend klein. Dit is Sofia en de ruimte is nou eenmaal extreem beperkt. Ik zou met max 3 spelers komen, 4 spelers is hier echt al veel. Hoewel de gameflow over het algemeen prima is, moeten we hier met een STOM BOEKJE-*kuch* de aantekeningen van dokter Jones rondlopen. Dat boekje draag je de hele tijd bij je en de puzzels worden pagina per pagina uitgelegd. Je mag niet vooruit lezen of terug gaan. Ik snap dat dit beginners kan gidsen in hun spel, maar wat is dit bloedirritant als je al lang ziet waar de puzzels zitten, maar er niks mee kan doen. De constante handholding is onnodig en voegt niks toe behalve onnodig leeswerk. Geef ervaren spelers anders de optie om zonder te spelen.
De puzzels zijn okee, maar op wat cute momentjes na (zoals een snoepje krijgen) niet opmerkelijk. Er zit zelfs een puzzel in met red herrings. Waarom doen mensen in 2022 nog red herrings in hun kamer? Het is allemaal verder erg makkelijk en we staan na iets meer dan een half uur al weer buiten.
The Crystal Skull lijkt mij een kamer die zich vooral richt op beginners en families. De flow is prima en het decor is mooi, maar verder zullen ervaren spelers niet veel vinden om speciaal voor langs te komen. We hebben ons goed vermaakt, maar ik denk dat er meer uit deze kamer te halen valt dan er nu gedaan wordt.
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.5
Service: 9.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
De dertiende kamer die we in Sofia spelen. Voormalig stond deze kamer bekend als Pirate's Adventure van een ander bedrijf. Escapeway heeft de kamer overgekocht en een upgrade gegeven. Aangezien Pirate's Adventure al vaker werd genoemd als een aanrader in Sofia liggen de verwachtingen bij Black Pearl al wat hoger dan bij The Crystal Skull. Deze kamer bevindt zich 5 minuten lopen van The Crystal Skull. We moeten helaas buiten wachten in de kou omdat er binnen nog niks voorbereid is. Eenmaal binnen blijkt dat er vier personeelsleden aanwezig zijn dus ik snap niet helemaal waarom er nog niks voorbereid kon zijn.
De ontvangstruimte is aangekleed als het ruim van een schip. Er staat echter een boel tussen dat totaal niet klopt met de sfeer. Zoals een gigantische TV met dance muziek op. De inconsistentie killt de vibe een beetje. We krijgen een gratis drankje omdat we beide kamers komen spelen en dat is met hoe warm het in deze ontvangst is (25 graden) heel fijn. We krijgen onze intro van de host buiten de kamer en horen binnen wat het plot is. Ons schip is op de klippen gelopen en we willen ontsnappen uit het ruim voor het schip zinkt.
Black Pearl is qua decor een mooie kamer. De standaard ligt hier zeker hoger dan bij de andere kamers van Sofia. Soms mist er wel wat afwerking en onderhoud. Het is zonde dat je meerdere punten kan vinden waar dat strakke decor keihard ophoudt. Kabels die uitsteken, decor dat ineens gewoon stopt, techniek die zichtbaar is, het stapelt op. Waarom is er trouwens een zaklamp aan boord van een oud piratenschip? De indeling van de kamer voelt niet aan als het ruim van een schip, maar een kleine vierkante ruimte. Dit is, zoals gewoonlijk in Sofia, een kleine kamer. 4 mensen is hier de max.
De sfeer blijft statisch door het spel heen. Je zou denken dat een zinkend schip wel een opzwepende setting is, maar het bouwt nooit op naar iets door een gebrek aan spel van licht en geluid. Ook qua verhaal kakt het spel in. Waar zijn we en wat proberen we te bereiken? Halverwege de kamer is er qua verhaal eigenlijk geen reden meer om te willen ontsnappen.
De gameflow is hier op sommige punten prima en soms behoorlijk frustrerend. We kunnen hier godzijdank parallel spelen! Daarentegen wisselt de kwaliteit van de puzzels behoorlijk. Sommige puzzels zijn tof bedacht en passend in thema, anderen zijn zo frustrerend als wat. Tot op 3/4 van de kamer vermaken we ons kostelijk, maar dan krijgen we enkele puzzels voor onze kiezen die voor geen moer flowen, elke voor verschillende redenen. Eentje geeft geen goede feedback en is extreem gevoelig, dus de goede oplossing wordt niet goedgekeurd. Een andere puzzel is te onduidelijk en is letterlijk uit een schoolboekje gejat. Een andere slaat qua verhaal nergens op. Voor ons gevoel zijn we hier langer mee bezig dan de rest van de kamer. Het is jammer genoeg een frustrerende manier om de kamer te beëindigen.
Buiten de kamer worden we begroet door de eigenaar, die zelf wilde zien hoe buitenlandse spelers zijn kamer komen spelen. Tof om de passie bij deze mensen te zien.
Black Pearl staat in mijn hoofd redelijk gelijk met The Crystal Skull. Hoewel de flow hier voor een groot deel beter is door het parallele puzzelen zijn sommige puzzels echt frustratiebommen. Het decor is mooi, maar het mist sfeer en afwerking. Als ervaren team denk ik dat je je hier beter kan vermaken dan bij The Crystal Skull, maar er is niet veel om nou echt voor langs te komen. Hier kan meer mee gedaan worden dan nu gebeurt.
De veertiende kamer die we in Sofia spelen. Deze zal je niet zo snel tegen komen op de ranglijstjes. De focus ligt bij Horror House op de beleving en dat herkennen ze in Sofia nog niet zo snel als escape room. Meerdere hosts maken ons al snel enthousiast over Horror House dus we proberen gelijk om het in ons drukke schema te proppen. Om dit mogelijk te maken hebben ze ons een half uur eerder dan de officiële openingstijd laten spelen. Gelijk een pluspunt op service!
Zoals wel vaker in Sofia, het is even zoeken naar de locatie. Er is geen bordje of logo, enkel een adres. Als we er staan bellen we de (ontzettende lieve) host die ons op komt halen. De introductie is volledig buiten character in een ondergrondse ontvangstruimte waar ze het op de een of andere manier toch gezellig hebben gekregen. Waar ik dat eerst als verloren kans zie snap ik later compleet waarom ze het doen. We bevinden ons in de echte catacomben van Sofia met een speloppervlakte van 600 vierkante meter. De temperatuur is hier gelukkig gereguleerd. Je zal het nooit te koud of te warm hebben. De locatie is sfeervol en ideaal voor het spel. We krijgen voor onze eigen veiligheid helmen en kniebeschermers mee. De intro geeft ons een goed gevoel dat er op ons gelet wordt. We krijgen een walkie-talkie mee, enkel voor het geval dat we op zouden willen geven. Als we dat willen doen, dan stopt iedereen. Je kan er niet in je eentje uit.
Na alle voorbereiding staan we voor een luik waardoor we de catacomben kunnen betreden. Vroeger was dit een bunker waar de Sovjets vreselijke experimenten deden op dieren en mensen. Kort geleden is hier een jongetje in paniek uit gekomen dat met een vriendje was gaan kijken wat het geluid was dat ze uit de catacomben horen komen. Hij beweerde dat hij rare wezens zag en dat ze reageerden op licht en geluid. Wij gaan naar binnen om te kijken of hij gelijk heeft of dat het gewoon het waanbeeld van een bang kind is...
Zoals ik eerder zei, deze locatie is niet enkel optimaal, maar ideaal! Vanaf het begin is de dreiging aan! Het is er bizar donker en de enige bron van licht is onze schijnwerper die soms ook nog eens uitvalt. Het licht komt samen met de nare geluiden van de catacomben en mist om een verstikkende atmosfeer neer te zetten. Het is duidelijk dat wij hier niet horen te zijn en niet langer bovenaan de voedselketen staan.
Er zijn meerdere sfeervolle momenten die alleen maar duidelijker maken hoe diep we in de zooi zitten. Er zitten acteurs in het spel en door middel van goede timing en naargeestig acteerwerk blijft de spanningsboog goed strak. Horror House begrijpt (op één moment na) dat het soms meer om stilte en de dingen die je niet ziet gaat. Het is alleen maar enger als alles ineens fout gaat.
De oude Sovjet-setting ben ik helemaal weg van en die is hier door middel van een overvloed aan props prachtig uitgevoerd. Er ligt allerlei authentieke zooi die de sfeer versterkt, maar nooit het spel verwart. Het enige wat ik mis is een spanningsopbouw. Het voelt niet alsof wij naar een climax of einde toe bouwen en het spel eindigt voor mij te spontaan. We hebben tijdens het spel ook al snel door wat we wel en niet kunnen doen en daarom mist vooral het laatste kwart dreiging.
Horror House is gigantisch en draait voornamelijk om het doorlopen van de catacomben met monsters achter je aan. Je maakt hier een avontuur door allerlei grimmige settings mee, maar zal geen complexe puzzels moeten doen. Dat kan ook niet met alle ruimte, spanning, en spullen. Vaak komt het neer op dat je een sleutel of code enkel zal moeten vinden. Dat is prima, maar de kwaliteit van deze opdrachten is wisselvallig. Soms is het spannend en passend voor het moment. Daarentegen is de opdracht soms té duidelijk of escaperoom-achtig. Sommige opdrachten heb je letterlijk binnen een minuut af en dan ga je alweer door. Twee opdrachten hebben zelfs red herrings en je moet als designer toch echt beter weten dan dat.
Wij waren met zijn 3en na 55 minuten al klaar met de Hard mode. Dat vind ik best snel en mogelijk zou dat verholpen kunnen worden als de opdrachten van consistentere kwaliteit waren. Gebruik de ruimte meer en laat mensen meer met en tegen de acteurs spelen bij deze opdrachten. Dat miste ik nu nog.
Ondanks dat minpunt vind ik Horror House alsnog één van de beste kamers van Sofia. De setting is gigantisch en perfect uitgevoerd, het plot is lekker simpel, de horror is atmosferisch, en het verloop heeft mooie momenten. Ik mis hier een goede spanningsopbouw en wat betere opdrachten, maar de beleving is alsnog verplichte kost voor liefhebbers van atmosfeer en horror. Als je in Sofia komt spelen, dan moet je deze doen!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 3 persons
Escaped: Yes 55:00 min
De vijftiende kamer die we in Sofia spelen. The Experiment ligt buiten het centrum en niet in de buurt van andere kamers. Na een korte taxirit en wat gehannes met de navigatie zijn we er dan toch. Het is (zoals gewoonlijk in Sofia) zoeken naar waar we nou moeten zijn. De kamer bevindt zich een paar verdiepingen omhoog in een appartementencomplex. We bellen aan en onze host begroet ons in character. We komen ons aanmelden bij de dokter (onze host) om mee te doen aan een experiment van een nieuw medicijn dat...wat doet eigenlijk? Het verandert je zintuigen of zoiets. Het wordt niet echt duidelijk wat het nou is en of dat goed of slecht is.
Hoewel de intro leuk gevonden is duurt het zoooo tergend lang dat de zin om te spelen inkakt. Het komt over alsof de makers zichzelf net te serieus nemen en ook veel slimmer vinden dan ze zijn. Nadat we het medicijn (een flesje water uit de supermarkt met label er nog op) tot ons hebben genomen gaat deze intro nog steeds door! Ze proberen zo hard om je op het verkeerde been te zetten en grapjes met je uit te halen, maar het wordt gewoon vervelend. Eindelijk mogen we na meer dan een kwartier van deze intro beginnen met spelen.
De kamer begint qua sfeer op zich goed. Met het concept van hallucinatie kun je behoorlijk veel, kijk maar wat The Dome kan! Helaas zit je in Sofia. Er is simpelweg niet het budget of de ruimte om dit concept uit te werken. Helaas ontbreekt bij Enigmania ook nog eens een goede visie. De kamer heeft na het begin totaal geen sfeer meer. Er is geen geluid of muziek. Hints worden gegeven door de host die over de intercom praat met allemaal rare filtertjes over zijn stem heen. Het moeten karakters voorstellen, maar het werkt niet.
Je kan niet veel meer van het licht verwachten behalve dat het aan is. Verder is er nauwelijks decor en is het niet bepaald om over naar huis te schrijven. Je zit bijna een uur in een single room waar nagenoeg niks gebeurt. Het hele concept met het medicijn wordt niks mee gedaan behalve dat het decor er een beetje vreemd uit ziet. Wat een gemiste kans!
Het verloop is ook niet best. Puzzels variëren tussen prima en frustratiebommen. De kamer is compleet lineair en je wordt hier met veel leeswerk op een frustrerende manier begeleid. Hoewel je parallel kan puzzelen mag dit gewoon niet en wordt je op je vingers getikt als je het probeert. Er is een gebrek aan techniek wat met een thema zoals dit onbegrijpelijk is. Je zit alleen maar hangslotpuzzels te doen en ik vraag me af wat dit met het medicijn dat we genomen hebben te maken heeft.
De dokter komt tijdens het spel fysiek de kamer in om te checken hoe het met ons gaat. Het is een ontzettend raar moment omdat de host je hier expres probeert af te leiden en te dwarsbomen tijdens het puzzelen. Wat voegt dit toe behalve frustratie? Bij het napraten wordt dit door de host gebracht alsof het tof en uniek is, maar wie wil er nou dat zijn flow expres verpest wordt?
De kamer mist een spanningsopbouw of goede eindpuzzel en stopt ineens. Of toch niet...? We hebben hier een herhaling van de intro waarbij de bouwers denken veel slimmer te zijn dan ze zijn. Er zijn frustrerende en awkward pogingen tot humor, een serie grappen die veel te lang door gaan, en dan moet je ook nog eens drie dingen uit de kamer herinneren om überhaupt het pand uit te komen. Ik wil naar huis...
Ik ben geen fan van deze kamer. Het concept is cool, maar wordt totaal niet benut. Daarnaast schiet de kamer op te veel punten tekort, terwijl de makers onder de veronderstelling zijn dat het allemaal superslim en next level is. Die neerbuigende toon maakt het allemaal zo veel frustrerender. Ga een andere kamer in Sofia spelen en bespaar jezelf je tijd, geld, en geduld.
2.5
Ambiance: 2.5
Game experience: 2.5
Service: 6.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 51:25 min
0 likes
De zestiende en laatste kamer die we in Sofia spelen. Eindelijk komt onze trip ten einde (en kan ik weer eens andere reviews schrijven zonder de voorpagina van Escapetalk te spammen over Sofia). King's Rooms had bij ons geen goede indruk achtergelaten met hun eerste kamer "IT", dus de verwachten lagen laag voor Salem's Lot. Echter zei vrijwel elke host in Sofia dat ze Salem's Lot geweldig vonden. Mogelijk zit er dan toch wat achter? Met voorzichtig optimisme gaan we op weg naar de kamer.
Het alleenstaande huis kunnen we via een intimiderende zijingang betreden. De ervaring begint binnen direct. We kunnen naar het toilet, onze spullen opbergen, en nog een slok water nemen. Als we klaar zijn betreden we het stadje van Salem's Lot. De kamer is gebaseerd op het gelijknamige boek van Stephen King waarin een stadje onder het schrikbewind van een vampier geraakt. Ik had het boek van tevoren gelezen, wat helpt om sommige dingen te begrijpen en enkele verwijzingen te herkennen, maar het is niet essentieel. Wij zijn van plan om de vampier te vermoorden en de stad te bevrijden. Om dat te bereiken moeten wij zijn huis binnen dringen, waar we niet alleen zullen zijn...
De setting van een oude landhuis is tof gekozen en ruim uitgewerkt. Voor Sofia is deze kamer enorm, voor Nederlandse standaard is hij ook van redelijk formaat. Het decor is tof en passend, maar mist soms afwerking. Qua sfeer is dit echter een van de beste kamers in Sofia. Er is een helder plot met (EINDELIJK) een opbouwende spanning. Het licht, geluid, en verscheidene effecten geven de kamer een sterke sfeer die allerlei kanten op gaat. Het spel wisselt herhaaldelijk van setting en toon. Echter blijft het een sterk geheel.
Voor wie in Athene heeft gespeeld, deze kamer zou zo daar kunnen staan. Je ziet duidelijk waar de inspiratie vandaan komt en dit is wat mij betreft behoorlijk goed. Er zitten acteurs in het spel die (naast hun schoenen) goed in hun rol zitten. Ze hebben er zin in, de timing is mooi, de schrikmomenten zijn goed, en ze voelen goed aan wanneer er energie nodig is en wanneer een rustmoment beter is.
De puzzelflow is hier op een paar momenten na heel goed. We lopen twee keer vast, wat aan ons kon liggen, maar worden tijdig geholpen met een passend hintsysteem. Soms vraag ik me af waarom hier een puzzel zit en waarom die zo werkt aangezien dat in het verhaal en de setting raar is. Gelukkig speelt het wel lekker! Er is een mindere focus op sloten en codes, en wat meer op techniek. Meer dan bij andere kamers van Sofia krijg ik het gevoel dat het draait om een goed doordachte experience.
De kamer bouwt op naar een finale die ontzettend belonend en mooi uitgespeeld is. Daarna kunnen we nog even zitten met de twee enthousiaste eigenaren van King's Rooms. Het zijn enthousiaste, gepassioneerde mensen waar we bijna een uur mee hebben zitten napraten. Wat tof dat ze zo veel liefde er voor hebben (en des te vreemder dat zij ook de eigenaren zijn van "IT").
Salem's Lot is mogelijk mijn favoriete kamer van Sofia. Ik ben fan van dat je hier echt een verhaal doorloopt met een duidelijk opbouwende spanning en toffe climax. Het is ondanks wat kanttekeningen een ontzettende stap voor een scene die normaliter zo beperkt is in zijn middelen. Als dit een kantelpunt is waardoor Sofia meer van dit soort kamers kan hebben, kom ik misschien nog eens terug! In Sofia is het verplichte kost om deze te spelen!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 60:00 min
De zesde kamer die we in Sofia spelen. We beginnen onze tweede dag in Sofia bij Al Capone's Secret Bar. Dit zou de beste kamer van 3 Key Rooms zijn en menig host had ons al warm gemaakt voor deze kamer. We worden wederom hartelijk ontvangen door onze lieve host Teri. Het is ook bij deze locatie weer komisch om te merken dat het gewoon een appartement is dat omgebouwd is tot escape room. We krijgen de instructies buiten character in de kamer, een gemiste kans. We hebben wel leuk nieuws: Wij krijgen ieder een halve liter bier te drinken in Al Capone's Bar! Super leuk! Echter is het half tien 's ochtends, dus we bewaren ze voor later. In de bar moeten wij ontdekken naar welke zeven staten van de USA Al Capone alcohol smokkelt. *kuch* Om deze criminele acties op te rollen natuurlijk! *kuch kuch*
Het decor ziet er goed uit en de inrichting voelt passend aan. Ook de afwerking, waar ik me bij de andere kamers van 3 Key wat aan stoorde, is hier beter in orde. Qua licht en geluid vind ik wel dat er wat meer gedaan kan worden. Het voelt nu allemaal nog statisch. De setting is mooi en leuk ingevuld, maar kan nog wat meer leven.
Voor Sofia is dit een grote kamer. Meerdere ruimtes die allemaal best ruim zijn zie je hier niet zo veel dus deze kamer is voor ons een teug frisse lucht. Maak je hier in ieder geval geen zorgen over het spelersaantal.
Al Capone is ook een van de weinige kamers in Sofia die parallel te spelen is. Dat wordt hier "chaotic" genoemd, wat je maar laat zien hoe mensen hier liever lineair spelen. De gameflow is voor ons in ieder geval heerlijk. Lekker veel afwisseling, met wat leuke twists op bekende puzzels. Alles is goed duidelijk en ook niet al te moeilijk. Als je hier met ervaren spelers parallel gaat spelen kun je er op rekenen snel klaar te zijn, wij staan binnen 34 minuten alweer buiten! Naar mijn gevoel is dat wel wat te snel voor een kamer van 70 minuten. Dit schijnt echter een uitzondering te zijn. Teri staat ons na het spel een beetje in shock aan te kijken omdat we zo snel zijn. We spelen hintloos en vermaken ons de hele tijd kostelijk. Vooral bij een van de laatste puzzels liggen wij allemaal dubbel van het lachen.
Als je een kamer speelt bij 3 Key, speel dan deze. De setting is mooi uitgewerkt, de kamer is ruim, de host is een schat, en de parallele gameflow is heerlijke fun. Het had wat langer en sfeervoller gemogen, maar als je in Sofia bent is dit een van de kamers die je moet spelen.
De zevende kamer die we in Sofia spelen. Dit zou een van de toppers zijn. Een uitdagende puzzelkamer met een focus op techniek, zonder sloten. De ontvangstruimte is al mooi en stijlvol. Myst Entertainment heeft een duidelijke (ledstrip) aesthetic die professioneel en clean over komt. Het personeel is wel wat zakelijk. Er staat een koelkast vol drankjes, maar die zijn blijkbaar niet te koop. We krijgen wel een gratis snoepje terwijl we van onze host het waargebeurde plot uitgelegd krijgen. Lang verhaal kort, er staat in Amerika een monument waar een paar verborgen boodschappen in zitten en die zijn nooit allemaal ontcijfert. De CIA is er ook nog eens aan verbonden, toe maar. Nu gaan we de werkplaats van de maker van het monument in om te ontdekken wat de logica van de laatste verborgen boodschap is. Het is zeker een uniek plot, maar ook wat obscuur. Het komt in de kamer zelf niet echt terug, dus veel maakt het ook niet uit.
De eerste indruk van de kamer is goed! Het decor is behoorlijk clean en strak afgewerkt. Er wordt veel met gekleurd licht gedaan, voornamelijk ledstrips. De muziek voelt wat random. Het wisselt van smooth lounge muziek naar house en dan soms nummers die eerder doen denken aan een vunzig hoekje in de club dan een geheime werkplaats. Naast de muziek is er ook geen sound design.
Jammer genoeg zwakt de kwaliteit van de sfeer verder af naarmate de kamer vordert. Het decor wordt minder indrukwekkend, de ruimtelijke indeling wordt vreemder, de muziek blijft vunzig, en de belichting wordt sfeerlozer. De kamer heeft een statische sfeer en het bouwt niet echt op naar iets.
Kryptos is een puzzelkamer, dus hoe zijn de puzzels? Eerlijk gezegd, niet mijn ding. Het zijn er niet veel, maar ze zijn uitdagend. Dit kan heel tof werken maar Kryptos komt vaak neer op out of the box denken. Alles werkt net anders dan je verwacht, wat tof kan zijn. Dit werkt vaker echter frustrerend en er ontbreekt een goede flow. Enkele voorbeelden: Je druk het aan-knopje in van een apparaat, wat niet het apparaat aan zet, maar een kastje opent. Je gebruikt niet een enorm object wat je denkt nodig te hebben, maar de kleine indicaties die er op staan die je kan interpreteren als cijfers.
Ondanks dat de kamer lineair is raken we regulier in de war over wat we nou horen te doen. Je ziet al vier puzzels, maar kan er maar één doen. Op een punt hebben we al een puzzel af die maar niet goedgekeurd wordt, waarop we de hint krijgen "los eerst een andere puzzel op". Sommige spullen die pas veel later nodig zijn zijn al veel te vroeg beschikbaar, waardoor meer verwarring ontstaat.
Gelukkig verbetert de flow in de tweede helft aanzienlijk en komt het daar meer neer op goede communicatie. De kamer eindigt dan plots. Je krijgt jammer genoeg ook geen antwoord op wat de verborgen boodschap is en dat voelt ook niet helemaal lekker, aangezien je daar wel de hele kamer naar toe werkt.
Kryptos voelt als een kamer die expres anders probeert te zijn. In de scene van Sofia steekt hij ook best uit. Het is het hem voor mij helaas net niet. Er zitten een paar toffe puzzels en kleine dingetjes in, maar het komt niet samen als een mooi geheel. Ik zou eerder andere kamers in Sofia aanraden, maar als je daar niet terecht kan kun je hier eens komen kijken. Misschien is het meer jouw ding dan het mijne.
De achtste kamer die we in Sofia spelen. Room 66 is een historische kamer in Sofia, aangezien ze de eersten waren met acteur. Het is even zoeken waar we precies moeten zijn. Het is weer een appartement dat omgebouwd is tot escape room, waardoor het niet bepaald opvalt. De ervaring begint zodra je binnen stapt. Het zet de toon, maar verder snap ik het punt niet helemaal. We kunnen alles opbergen en mogen een video kijken waarmee het plot wordt uitgelegd. Er wordt van alles gezegd over tijdreizen en portalen, maar ik kan het werkelijk waar niet na vertellen. Het komt in de kamer zelf totaal niet terug, dus veel maakt het niet uit. Het komt er op neer dat je met een rare man in een kamer zit en er uit wilt. Daar bespaar ik je al flink wat denkwerk mee. We worden blind de kamer in geleid en aan ons lot over gelaten.
Het is behoorlijk donker in de kamer, vooral in het begin is er erg weinig licht. Ik vind het eerlijk gezegd best sfeervol. De decoratie en verdere inrichting zijn redelijk minimaal. Het ziet er aardig uit, al zijn er duidelijk beperkingen in budget en ruimte (zoals gewoonlijk in Sofia). In de tweede helft van de ervaring vind ik het decor en de sfeer wel wat minder. Waar de eerste helft nog werkt met de begrenzingen die het heeft, worden er hier te veel grote dingen geprobeerd met te veel beperkingen. Daardoor ontbreken hier helaas ook wat sfeer en flow.
Je kan ook behoorlijke vraagtekens zetten bij het verhaal. Wat gebeurt er? Waar zijn we en wat doen we? Waarom?
Je kan die vraagtekens ook bij de puzzels zetten. Waarom zijn hier deze puzzels? Waarom doen wij die? De puzzels zijn doorgaans niet in thema, gewoon droog recht voor je neus. Desondanks is de flow goed, vooral in de eerste helft.
Waarom ben ik dan nog steeds zo enthousiast over deze kamer? De acteur! Deze jongen zit zo goed in zijn rol dat hij de kamer voor ons maakt. Er wordt veel interactie met ons opgezocht en door de kamer heen hebben we het idee dat we met dit karakter een band vormen. Ik snap heel goed hoe dit een enge kamer kan zijn, maar voor ons was het vooral grappig. De acteur wist telkens precies de juiste timing en wat hij wel en niet met ons kon doen. Het is jammer dat ik niet kan uitwijden vanwege spoilers, maar ik kan niet genoeg benadrukken hoe vaak en hoe hard ik hier gelachen heb. Er komen een paar van de meest bizarre momenten langs die ik ooit in escape rooms meegemaakt heb.
Na het spel bestaat de kans om even met hem en de host na te praten. Wederom, wat zijn de mensen in Sofia toch lief!
Ja, dit is één van die gevallen dat ik zat kritiekpunten en vraagtekens bij een kamer heb en het me eigenlijk niet boeit. Dit is voor mij één van de meest bijzondere en hilarische experiences die ik ooit meegemaakt heb. Volop een aanrader als je in Sofia bent!
De negende kamer die we in Sofia spelen. De kamer ligt een stukje lopen van de originele Room 66 vandaan. Die kamer was voor ons al een leuke ervaring, maar deel 2 zou de overtreffende trap zijn. De kamer is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Als je nieuwsgierig bent wat dit inhoudt, het is hetzelfde verhaal waar de film The Conjuring op is gebaseerd. Het is niet verbonden met het plot van de originele Room 66.
Op locatie beginnen we weer in thema, wat hier wat passender uitgevoerd is. Daarnaast hebben we hier te maken met misschien wel de jongste acteur die ik ooit bij een kamer gezien heb. Ze kunnen niet jong genoeg beginnen lijkt het wel... In de kamer krijgen we een (lang) stukje audio ter intro, waarna we mogen beginnen. Er is een meisje bezeten en wij zijn gestuurd door de kerk om haar ziel te bevrijden. Ach, we hebben toch niks beters te doen vanavond. Waarom ook niet?
Het decor is aardig, maar niet heel bijzonder. Het is een appartement dat omgebouwd is tot escape room en dat merk je wel. Er wordt veel met duisternis gewerkt en lichtbronnen zijn beperkt. Hoe sfeervol dit ook is vraag ik me af of dit niet gewoon is om het gebrek aan decor en afwerking te verbloemen. Er is audio, maar er staat me niet veel van bij naast dat het engige soundtracks zijn.
Er zit hier ook weer een acteur in het spel, maar helaas mist het acteerwerk de charme die de originele Room 66 voor ons had. Waar die nog een flinke dosis zelfbewustheid had en begreep aan welke beperkingen het onderhevig was, neemt Room 66 II zichzelf TE serieus. Het karakter hoort eng te zijn, maar is te uitgekauwd en voorspelbaar. De beperkingen in ruimte en budget zijn te duidelijk en er mist behoorlijk wat dreiging. Soms wordt de interactie zelfs vervelend. Ja, je kan heel mooi schreeuwen, maar nu even je mond houden.
Puzzels zijn wederom prima. Echter is de thematisering behoorlijk inconsistent. Sommige puzzels passen mooi in de kamer, terwijl anderen weer random aanvoelen. Waarom staan hier zulke duidelijke escape room puzzels in een meisjeskamer? Waarom doen wij die? De kwaliteit tussen de puzzels wisselt behoorlijk. Aangezien je hier parallel kan spelen, heb je soms een leuke puzzel met een acteur of een stomme behendigheidspuzzel. Pick your poison...
De kamer bouwt naar een duidelijk doel toe, namelijk het meisje redden van haar demoon. De laatste opdracht is tof bedacht en voelt climactisch, maar beperkt. Het gaat allemaal wel heel makkelijk en als speler hebben we niet het idee dat we hebben moeten strijden voor een overwinning. Dat extra beetje "oomph" ontbreekt waardoor we ons niet helemaal kunnen inleven in de ervaring.
Ik zie in waarom mensen dit de betere kamer van Room 66 vinden. Er wordt hier van alles geprobeerd en de ambities zijn duidelijk groot. Echter vind ik de middelen te beperkt om de visie van Room 66 waar te maken. Je merkt gewoon te vaak dat ze hier iets proberen te doen wat ze gewoon niet lukt. Ondanks dat we ons wel vermaakt hebben zou ik eerder de originele Room 66 aanraden. Over het algemeen vond ik dat een leukere (en verfrissend zelfbewuste) ervaring.
De tiende kamer die we in Sofia spelen. SawRoom staat bekend als een van de meest extreme horrorbedrijven in Europa. De kamers hebben hier bijvoorbeeld een indicatie voor "injury possibility". Als dat geen vertrouwen wekt dan wel de waarschuwing op de voordeur dat het personeel expres ruw met je om zal gaan (niks persoonlijks). Beide kamers zijn inmiddels begrippen in de horror scene en we zijn benieuwd om te ontdekken of dit voor goede reden is of dat het gewoon onnodig heftig is.
Game Over is te spelen in twee modi: Normal en Fucking Scary... Natuurlijk kiezen we die tweede! Ze kijken op locatie hoe je speelt en passen daar het spel op aan, dus zie dit meer als een indicatie naar hen wat jij wil.
De ervaring begint direct. Het is een van de vreemdste introducties die ik ooit heb meegemaakt. We horen keiharde rare geluiden achter de gesloten deur en worden één voor één hardhandig meegenomen naar de kamer. Het geluid is oorverdovend hard en het is aardedonker. Je hebt geen idee wat er gebeurd en wat er gaat komen. Het wordt vele malen erger dan dat, maar verder spoil ik niks. Let the game begin!
De sfeer is (vooral in het begin) idioot gespannen. De kamer begint zo heftig en dreigend dat je twijfelt of dat 90 minuten lang wel haalbaar is. Gelukkig wordt het na een tijd een stuk beter te doen. Het decor is passend, maar minimaal. Ik had zelf gehoord dat de kwaliteit hiervan hoog was, maar dat valt mij wat tegen. Qua geluid en licht is er wel duidelijk wat tijd in gestoken. Soms staat het geluid wel héél hard. Oordoppen zijn misschien de moeite als je gevoelig bent.
Het verhaal is wat onduidelijk. Bij het napraten krijgen we het plot uitgelegd en geen enkel van ons had door dat er überhaupt een plot was. Het maakt eerlijk gezegd niet veel uit, de kamer draait er ook niet om. De kamer speelt met het SAW-thema, maar meer in de zin dat er constante vallen en deathtraps in de kamer zitten. Ik heb geen enkele SAW film gezien, maar misschien verhoogde dat juist de spanning. Het feit dat iemand hier echt een moordkelder heeft met een escape room als frontje. Je zou het bijna gaan geloven...
Nu we het over spanning hebben, laat me je waarschuwen. Dit is een horrorkamer zoals je waarschijnlijk niet eerder hebt meegemaakt. Ik weet ook niet of het helemaal mijn stijl is, maar het is zeker indrukwekkend. De horror komt hier niet van schreeuwscares of een donker gangetje, maar van het feit dat jij 90 minuten lang een slachtoffer bent. Je bent hier niet de held. Je bent een slachtoffer dat herhaaldelijk vernederd, aangeraakt, en gepusht wordt.
De acteurs gaan ver. Je wordt hier (vooral aan het begin) grof behandeld. Ik heb klappen gekregen, ben in een houdgreep genomen, en in ongemakkelijke posities gezet. Ook verbaal ben ik niet gespaard. Constant heerst de dreiging dat het ergste nog moet komen en dat ze je zo écht wat aan gaan doen.
Daarentegen is duidelijk dat SawRoom goed weten wat ze doen en je niet gewoon pijn doen voor hun lol. Onze acteurs zijn professionals en hun timing is telkens perfect. Ze kijken tijdens het spel goed naar wie het kan hebben en wie niet. Er wordt een boel gedreigd en met grof geschut gezwaaid, maar ze gaan nooit té ver. Als je ruw behandeld wordt draait de angst meer om de suggestie dat ze nog erger kunnen doen dan om de daadwerkelijke behandeling.
Één iemand in ons team kan in verband met een fysieke beperking niet aangeraakt worden of heel fysiek zijn en SawRoom zijn daar van alle bedrijven in Sofia veruit het hoffelijkst mee om gegaan. Laat dat een teken zijn dat ze hier weten wat ze doen.
De appeal van Game Over zit hem dus vooral in de horror en de "game" spelen. Er zitten nauwelijks puzzels in de kamer en ze zijn niet heel speciaal. Eentje vereist zelfs voorkennis. Er zit een game mechanic in die leuk gevonden is, maar niet lekker werkt met de beperkte ruimte en hoe die is ingedeeld. Je krijgt een helm, maar je kan jezelf alsnog behoorlijk bezeren als je niet goed op let of (zoals ik) veel te fanatiek bent.
Het spel bouwt niet echt op naar een finale en eindigt voor ons gevoel plots. Gelukkig blijkt dan wel dat we niet echt vermoord gaan worden. Onze hosts zijn schatten en we voelen ons gehoord en verzorgd na alle terror.
Game Over is absoluut niet een kamer voor iedereen. De puzzels zijn hier niet de focus, maar de sfeer en de constante dreiging. Er zitten zeker toffe ideeën in en de ene werkt beter dan de andere. Het draait hier vooral om de horror en het feit dat jij een hulpeloos slachtoffer bent, gedwongen om een spel te spelen dat je nooit zal winnen. Ze gaan hier grof met je om, maar ze weten beter dan wie dan ook hoe ver ze kunnen gaan. Als je dat allemaal kan accepteren, dan is Game Over voor jou! Zo niet, overschat jezelf dan niet en speel een andere kamer in Sofia.
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
De elfde kamer die we in Sofia spelen. Als de titel van deze review je niet afschrikt ben je misschien de soort persoon die bij SawRoom op zijn plek is. SawRoom is een van de meest extreme horrorbedrijven in Europa en dat hebben we bij Game Over geweten! Als we weer op adem zijn mogen we beginnen aan The Revenge. Dit zou de mildere van de twee kamers zijn. Wederom een keuze tussen twee modi: Normal of Scary. We kozen natuurlijk Scary, al dient dat meer als indicatie voor hen hoe ver jij denkt te kunnen gaan. Ze passen het spel op je aan.
We beginnen direct. Alleen staan we deze keer al binnen en weten we natuurlijk wie we tegenover ons hebben. Ik vraag me af of dat anders kan, maar misschien is het beter zo. We worden weer één voor één hardhandig meegenomen en een aardedonkere kamer met oorverdovend lawaai ingegooid. Het ergste moet nog komen, maar het is beter dat ik dat open laat. Tijd voor Revenge!
De sfeer is grimmig en vijandig. Decor ziet er passend uit en zelfs beter dan Game Over. Deze kamer is echt ranzig, op een goede manier! Bloed, organen, botten, en allerlei vloeistoffen die je liever niet buiten je lichaam ziet zitten overal en je zal ze zelfs moeten gebruiken... Licht en geluid zijn goed over nagedacht en ook de muziek is lekker. Kenners van death metal zullen onverwachts hun lol op kunnen!
Het plot komt neer op dat we in een spel terecht komen van een seriemoordenaar. Het is natuurlijk een spel dat we niet zomaar kunnen winnen en we vallen van de ene deathtrap in de andere. Deze zijn net zoals bij Game Over tof gemaakt en eng realistisch. Je hoeft geen SAW film gezien te hebben. Het gaat hier meer om het thema van deathtraps en dat je in een 'game' vast zit.
De heftige intro doet veel om de toon te zetten. We worden grof behandeld, zowel fysiek als verbaal. Dit is waarschijnlijk niet horror zoals je het kent. Je bent hier geen held, maar een slachtoffer. Je wordt door het hele spel heen hardhandig vernederd, aangeraakt, en uit je comfort zone gehaald. Deze acteurs zijn professionals en weten wat ze wel en niet kunnen flikken met je.
Desondanks is The Revenge qua horror naar mijn ervaring beter te doen dan Game Over. Dit heeft meerdere redenen. We weten na Game Over hoe SawRoom werkt en kennen onze acteurs. Dat haalt natuurlijk wat dreiging weg, maar ongeacht is The Revenge minder eng dan Game Over. De rustmomenten zijn langer en de acteurs zijn er minder vaak en zijn minder agressief. De engheid gaat hier meer om de nare atmosfeer dan om terror.
Het verloop van The Revenge draait meer om hoe je jezelf uit deathtraps kan puzzelen in plaats van puur te overleven. Er zijn hier veel puzzels en ze zijn van aanzienlijk hogere kwaliteit dan bij Game Over. Je zal hier soms dingen doen die je met gezond verstand misschien liever niet zou willen doen, maar toch moeten gebeuren...
Door het spel heen wordt er commentaar op je geleverd door de psychopaat die je opgesloten heeft. Terwijl het eerst lijkt alsof we heel veel hints krijgen, blijkt dit een van de beste onderdelen van de kamer te zijn. Alles wat je doet lokt commentaar, grapjes, of beledigingen uit. "1 min 1, wat is dat? Juist, 0! Dat is hoe veel hersencellen jullie hebben!" Mede hierdoor is The Revenge een enge kamer, maar stiekem ook heel grappig. We vermaken ons goed en we kunnen zelfs grappen terug maken (die dan ook weer keihard afgestraft worden). Het fun-gehalte ligt bij deze kamer hoger en hoe eng het ook wordt, het wordt nooit zo erg als Game Over.
De kamer eindigt helaas weer abrupt. De afzonderlijke momenten van de ervaring zijn tof (en ranzig en naar en huuuurgh), maar bouwen niet op naar een concreet einde. De service van deze heren is weer uitstekend en we voelen ons goed verzorgd na deze tweede aanslag op onze zintuigen.
Net zoals bij Game Over, dit is niet een kamer voor iedereen! De brute horror van SawRoom zal je liggen of je zal het niks vinden. Van hun twee kamers vind ik The Revenge de leukere kamer. De puzzels zijn creatiever, het verloop is toffer, er zijn leukere ideeën, de interactie is mooi, en er is gewoon veel meer te doen dan bij Game Over. Mijn inziens is dit een van de beste kamers van Sofia en samen met Game Over een must-play, als je het aan kan! Qua spelvolgorde zou ik aanraden om eerst Game Over te spelen en dan The Revenge. Begin met de maximale terror en sluit af met een lekker grimmige horrorkamer. Het is te hopen dat je hart dat aan kan...
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
De eerste kamer die we in Sofia spelen. We worden ontvangen door een van de meest aandoenlijke hosts die we ooit gezien hebben en mogen na een korte uitleg beginnen met spelen. In deze kamer proberen wij een tijdmachine te vinden in de kamer van een detective (oftewel Sherlock Holmes). Het plot is een excuus om Sherlock Holmes in het spel te betrekken. Het is in ieder geval van weinig belang of je het volgt of niet.
De kamer ziet er best prima uit, maar kent zijn gebreken vooral in het afwerkingsgedeelte. Stopcontacten en verwarmingen kun je gewoon bij en clashen hard met de oude setting, de mooie props, en het strakke behang. Soms is er duidelijk zichtbaar waar het budget op is. Een gelamineerd A4'tje bovenop een mooie eikenhouten deur bijvoorbeeld.
De kamer mist verder spanningsopbouw door middel van geluid of licht. Er heerst van begin tot eind een statische sfeer die enkel bij het tijdreizen om slaat. Dit voelt echter als een behoorlijke aesthetische clash en komt niet zo goed tot zijn recht als zou kunnen. Voor de standaard van Sofia is dit best een grote kamer, wat in Nederland betekent dat het een redelijk gemiddeld formaat is.
Wat de kamer mist qua experience wordt goed gemaakt met de gameflow. Het is één van de weinige kamers in Sofia die parallel te spelen is (wat ze hier trouwens "chaotic" noemen) en nog enigszins uitdagend kan zijn. Er zijn veel props en behoorlijk wat puzzels. Het speelt lekker door, ook al zal er niks onbekend zijn voor ervaren spelers. Puzzels komen vaak neer op codes, sleutels, en slotjes met af en toe een vleugje techniek.
Het hintsysteem vind ik een gemiste kans. Het is namelijk letterlijk de host die tegen je praat. Weg immersie! Had hier niet wat gedaan kunnen worden met een oude radio waaruit je hints krijgt ofzo? Helaas hebben ze hier ook allemaal "don't touch" stickers, zelfs voor dingen die super makkelijk te pakken zijn. Waarom zit het er dan?
The Detective & The Time Machine is misschien niet de meest indrukwekkende kamer, maar voor de standaard van Sofia is dit een goede. Er zit duidelijk liefde in, de kamer is nog best ruim voor Sofia, en het parallele puzzelen is behoorlijk fijn in een scene die stikt van de lineaire kamers. Ik zou met max 4 mensen komen spelen, meer dan dat wordt het echt te vol.
De tweede kamer die we in Sofia spelen. The Detective & the Time Machine was een mooie inkomer, nu hopen dat de andere kamer op hetzelfde niveau of hoger zit. The MaTRICK is gebaseerd op de Matrix films (goh, hoe raad je het toch) al is het niet nodig om deze van tevoren gezien te hebben. In deze kamer zal je moeten ontsnappen uit de simulatie. Je zou bijna wensen dat het plot van de films zo simpel was...
De sfeer vind ik wat minder sterk dan bij de andere kamer op deze locatie. Het is wederom best statisch door het hele spel heen en er wordt vrijwel niet met licht of geluid gewerkt. Het decor is best eentonig en saai. De appeal zit hem puur in of je van de Matrix aesthetic houdt en laat ik daar zelf nou net geen fan van zijn...
Het is daarnaast ongelofelijk warm en benauwd in de kamer. Dat terwijl we midden in de herfst spelen. De verwarming staat een paar graden te hoog en dit komt het spelplezier niet ten goede.
Helaas is de flow bij deze kamer ook wat minder. Het loopt allemaal wat minder lekker door en de kamer is daarbij lineair. Dat betekent dat als je vast zit je echt vast zit en niet even iets anders kan doen. Het hintsysteem is dan ook weer een gemiste kans. Het is letterlijk de host die tegen je praat. Vooral met dit thema kan dat veel creatiever aangepakt worden. Ook hier zitten weer allerlei "don't touch" stickers. Doe dat nou niet!
Er zitten richting het einde wel wat toffe ideetjes in de kamer qua puzzels waarbij samenwerking op een immersieve manier wordt afgedwongen. Voor mij is dit een korte highlight, maar daarna is de kamer helaas al snel over.
De kamer is best klein, dus ik zou aanraden met max 4 spelers te komen. Bij voorkeur zou ik zelfs minder aanbevelen.
The MaTRICK is denk ik minder aan mij besteed. Het is prima spelen, maar op één punt na zit er niet veel bijzonders in om deze kamer nou aan te bevelen. Het ligt denk ik ook aan of je van de Matrix houdt. Als je fan bent van de films valt deze bij jou misschien meer in de smaak.
De derde kamer die we in Sofia spelen. Dit zou een van de meest indrukwekkende kamers zijn in de stad. Na de puzzelkamers van 3key zijn we toe aan wat meer experience, dus dat komt mooi uit! De kamer begint al bij de voordeur en de toon is gelijk gezet met mooi decor en goede belichting. We kunnen nog even naar het toilet en de spullen opbergen voor we naar Atlantis gaan. Diep in de verzonken stad valt een eeuwenoude bron van energie te vinden achter allerlei vallen en uitdagingen. Zo los je als gierige Nederlander gelijk de energiecrisis op!
We blazen de kaarsen uit en na een (iets te lange) audio intro worden we zonder een woord de kamer in gestuurd.
Atlantis is met gemak een van de meest sfeervolle kamers in Sofia. Het decor is allemaal handgemaakt en voelt passend. De belichting licht de sterke kanten van het decor goed uit en ook op muziek is gelet! Het is daarom jammer dat er wel wat inconsistenties in zitten. Een prachtige authentieke leren tas past gewoon niet naast een fel groene plastic bal. Afwerking en onderhoud ontbreken in sommige delen, maar over het algemeen ziet het er behoorlijk goed uit.
Er zitten wat onverwachtse wauw-momenten in de kamer, al komen die vooral in de eerste helft. Een klein detail hier en daar, zoals spinnenwebben in een doorgang waar je doorheen moet geven de kamer net dat beetje extra.
Zoals gewoonlijk in Sofia is de ruimte beperkt, dus ik zou max 4 als niet 3 spelers aanraden. Je maakt hier echt een reis mee, maar je zit al snel op elkaars lip.
Het verloop van Atlantis is verbonden aan een boek dat je de hele tijd bij je draagt. Hoewel ik dit normaal een ramp vind waarbij je spelers meer remt dan begeleidt, werkt het hier goed. Door goed op de omgeving te letten weet je waar je in je boek moet kijken en dit weer terug te koppelen aan het spel. Het dient meer als indicatie die de spelers in de juiste richting duwt. Het boekje is ook mooi gemaakt en voelt passend in de setting.
Puzzels zijn vaak best makkelijk en draaien meer om behendigheid dan hersenkrakers. We zijn regulier verbaasd met de creativiteit die we hier tegen komen. Puzzels passen zijn daarbij mooi in thema. Het hintsysteem voelt ook kloppend en een beetje magisch.
Het verhaal draait om de vier elementen van water, vuur, wind, en aarde. Deze komen door de kamer heen terug in de puzzels op toffe en soms schrikbarende manieren. Dat je het weet, deze kamer gebruikt flink wat open vuur wanneer je het niet verwacht. De hele kamer ruikt naar gas en er zijn geen noodstoppen of nooduitgangen. Dit is cool, maar toch wel een veiligheidsconcern.
Uiteindelijk kan ik Atlantis wel volop aanraden! Dit voelt als één van die kamers in Sofia waar echt goed over nagedacht is. Veel leuke ideetjes, een mooi decor, tof verloop, en een goed doordacht thema. De foto aan het einde is vet en wat zijn de hosts hier toch lief! Atlantis voelt als een poging om over de beperkingen van de scene heen te gaan en iets unieks te maken. Echt een toffe kamer die je zeker moet spelen als je in Sofia bent.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
De vierde kamer die we in Sofia spelen. Blue Lab is een puzzelkamer met een Breaking Bad thema. Ik heb de serie nooit gekeken dus voor mij betekent het enkel dat het een kamer is met een scheikunde thema. Laat ik daar nou net een bloedhekel aan hebben... Het is vaak te steriel en valt terug op dezelfde frustrerende puzzels. De ontvangstruimte oogt echter gelijk gemoedelijk en sfeervol. Hopelijk zien we dit terug in de kamer. Tijd om meth te maken! Hopelijk sta ik door die zin nu niet ergens op een zwarte lijst...
Via een goed verborgen ingang komen we in de kamer terecht. Het ziet er uit als....een lab, wat verwachtte je anders? Strak afgewerkt, netjes, en mooi onderhouden. Echter valt hier veel meer kleur te vinden dan in de meeste labkamers. Er is iets vrolijks en speels aan Blue Lab dat het beschermt van de meeste valkuilen die je in labkamers ziet. Er kan wel meer met muziek worden gedaan, nu hoor je nog hetzelfde deuntje door de hele kamer heen en dat gaat na een tijd wel op de zenuwen werken. Effecten zijn nauwelijks aanwezig.
Blue Lab is klein dus je wil hier niet met meer dan 4 spelers zitten. De ruimte wordt ook nooit veel groter dus ik zou zeggen dat 3 misschien wel beter is, al zaten we elkaar nooit in de weg.
Blue Lab moet het dan niet van de ruimte hebben, maar heeft wel een speltijd van 88 minuten. Hoe lukt ze dat? Nou door veel creatieve puzzels er in te gooien! Het zijn er behoorlijk wat, maar het is altijd duidelijk wat er moet gebeuren en wanneer. Het spelt flowt lekker door en er zitten constante eurekamomentjes in. Puzzels zijn gevarieerd en creatief in thema. De vallen van het labthema (te veel taal en te veel rekenen) ontwijkt Blue Lab compleet. Waar ik echter geen fan van ben is het vele gebruik van "don't touch" stickers en spullen waar je niet aan mag zitten. Doe dat gewoon niet in je kamer...
Ondanks de kleine ruimte en de vele props is het nooit onoverzichtelijk. De kamer ontvouwt zich door het spel heen en na 64 minuten staan we met 1 hint al snel buiten. En wat zijn de hosts hier ook weer ontwapenend vriendelijk!
Voor mij was dit een grote verrassing op de trip. Dit is niet een kamer die je moet spelen voor de experience, maar wat ze hier gedaan hebben met de ruimte die ze hebben is echt indrukwekkend. Een heerlijke puzzelkamer die er goed uitziet en niet lijdt aan de tekortkomingen die je vaak bij dit soort kamers hebt. Kom zeker spelen als je in Sofia bent!
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 64:00 min
0 likes
De vijfde kamer die we in Sofia spelen. Na eerder op de dag aangenaam verrast te zijn door Atlantis en Blue Lab sluiten we de dag af bij IT, de eerste enge kamer van de reis. Inspiratiebronnen zijn de Atheense horrorscene en de gelijknamige film uit 2017. Of je er fan van bent of niet, de film heeft veel momenten die uitstekend in een escape room kunnen werken. We staan helemaal open voor een toffe kamer!
We worden ontvangen in...thema? Het is duidelijk een act, maar wat het toevoegt snap ik niet. De toon wordt er in ieder geval mee gezet en na een waslijst aan regels worden wij één voor één geblinddoekt en onnodig hardhandig meegenomen. We worden fysiek vastgezet en op een teken mogen de blinddoeken af.
De setting is niet slecht, al vraag ik me af waar we zijn en wat we doen. Het decor is prima, net zoals de afwerking. De muziek is gepikt van de film, maar klinkt buiten die context best vreemd aan. Soms gaat de muziek heel hard terwijl je gewoon naar een schilderijtje staat te staren. De indeling van de ruimte voelt ook niet heel doordacht, ondanks dat dit voor Sofia een grote kamer is. Het begin is klein en duurt veels te lang, terwijl andere stukken veel ruimer zijn, maar je niks met die ruimte doet. Het is ook niet altijd duidelijk wat je nou wel en niet nodig hebt. Dit wordt (niet) opgelost door middel van iedereens favoriete escape room element: De "don't touch" stickers! Overal hangen ze! Zelfs op gigantische dingen waar je denkt toch echt wat mee te moeten. Oh en als je er ook maar verkeerd naar kijkt hoor je keihard "DON'T TOUCH" over de intercom. Okee, maar waarom is het er dan allemaal?
Misschien vraag je je inmiddels af wat het plot is. Welk plot? Er is geen sprankje verhaal in de hele kamer te vinden. Wie zijn wij? Waar zijn we? Waarom zijn we hier? Je denkt misschien dat we het plot van de film zouden volgen, maar daar klopt ook niks van. Het zijn gewoon een paar random settings die niks tot weinig er mee te maken hebben plus Pennywise. Pennywise heeft er trouwens nooit lachwekkender uit gezien dan dit en wordt belachelijk gespeeld. De acteur heeft geen idee hoe met interactie om te gaan en momenten die eng horen te zijn worden hierdoor ontzettend awkward. Er zijn zat kansen om leuk op ons in te spelen, maar die worden nooit genomen. In plaats daarvan hebben we een random enge clown voor onze neus die niet eens door lijkt te hebben dat Pennywise de bad guy van het verhaal is. Pennywise geeft namelijk hints! Waarom helpt Pennywise ons?! Zelfs bij een puzzel waarbij we hem proberen te vernietigen wijst hij aan waar we moeten kijken en geeft hij spullen die we nodig hebben.
IT gets worse! De puzzels zijn namelijk regulier onduidelijk. De allereerste puzzel is niet alleen veel te complex voor een eerste puzzel, maar is simpelweg te complex om soepel uit te voeren op de manier dat de makers willen. Blijkbaar zitten sommige groepen hier al een uur vast terwijl je hier fysiek vast zit op de oppervlakte van een postzegel.
Dan wordt dit nog verergerd door de extreme bemoeienis van de host. Je wordt constant gehint. Non-stop praat de host over de intercom tegen ons over dingen die al lang duidelijk zijn. Midden in puzzels worden we overhoort over wat we al hebben en de stappen die we moeten zetten, terwijl we al lang goed bezig zijn! Voor ons gevoel doen we uiteindelijk niks zelf. De meest overduidelijke dingen worden verteld: "Hey zie je dat ene lichtje in de hele ruimte? Loop daar heen. Okee pak dat op, stop het daar in. NU LOSLATEN! Open de deur-LAAT DE DEUR LOS DIE IS NU NIET MEER DEEL VAN HET SPEL. Nu is daar een puzzel actief, ga daar heen." En zo door en door en door...
Na 85 minuten eindigt de kamer plots en staan we voor een verblufte host. We hebben eigenlijk wel met hem te doen. We zijn zijn eerste buitenlandse groep ooit en hij is tot nu toe alleen maar beginners gewend die 2,5 uur over de kamer doen. Wij zijn echter zo snel dat hij het nauwelijks bij kon benen en in paniek raakte. Als we zo snel zijn, waarom krijgen we dan zo veel hints? Zo hinten ze dus iedereen! Maar dan probeer je de kamer toch logischer te maken in plaats van standaard te hinten? Dan komt er nog een compleet onnodige "twist" bovenop bij het napraten die alleen maar voor meer ongemak zorgt. Het kon toch niet erger...
Pfoe, er valt eigenlijk niet veel goeds over deze kamer te zeggen. De constante bemoeienis van de host maakte deze kamer voor ons ultiem frustrerend, maar afgezien daar van is er weinig te redden. Geen flow, geen goede horror, geen plot, geen waar voor je geld. Ga svp iets anders spelen in Sofia.
2
Ambiance: 3.5
Game experience: 1.0
Service: 1.0
Played in November 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 85:00 min
0 likes
Na lang uitstellen was het eindelijk zo ver voor ons om de vier kamers van The Great Escape te spelen! Na voor een prima prijsje te parkeren in een nabije parkeergarage stappen we de luxe ontvangstruimte in. Een prachtig uitgebreide lounge met een bar en zat zitplaatsen. Zulke weelde zie je eigenlijk nooit bij een ontvangstruimte! Het is er vanaf het begin tot sluitingstijd ontzettend druk. Veel grotere groepen en vooral bedrijven lijken hier langs te komen. Gelukkig is de service top! Ondanks de drukte is er zat tijd en oog voor ons en we voelen ons gelijk welkom.
Onverwachts beginnen we met een grappige en immersieve intro, waarna we zelf naar de kamer moeten gaan. Geen uitgebreide uitleg of andere onzin, maar gelijk lekker spelen! Er is een belangrijk pakket verloren geraakt bij het postkantoor en aan ons de taak om het terug te vinden!
The Lost Package is de oudste kamer van TGE en de enige op deze locatie die "maar" 60 minuten duurt en zonder acteur is. Echter maakt dit het totaal geen minderwaardige kamer! Door de intro hebben we gelijk zin om aan de slag te gaan. Er is duidelijk nagedacht over de kwaliteit van licht en geluid en dat doet het goed bij mij. Soms mis ik wel wat meer decor en ontbreekt de afwerking. Je zit in de kelder van het pand, dus het kan enigszins vergeven worden, maar soms oogt het me net TE kaal. Het is ook zonde als je speakers en dergelijke zo ziet hangen.
Het verhaal is even zoeken, maar het wordt naarmate het spel vordert duidelijk. Veel lof voor dat het in het spel is verwerkt door middel van puzzels en gameplay in plaats van ellenlange stukken tekst of video's. TGE weten goed hoe ze een verhaal moeten vertellen in het spel, speaking of which...
Het spelverloop is ook heerlijk! We waren van tevoren bang om een klein kamertje te krijgen met duizend hangslotjes, maar niks is minder waar. De flow hebben we vanaf het begin goed te pakken, maar we worden desondanks soms uitgedaagd. Hoewel de puzzels misschien niet allemaal even vernieuwend zijn, zijn ze zeker vermakelijk en afwisselend. Het zijn ook veel puzzels, dus dit is mogelijk nog best een pittige kamer.
De kamer blijft maar verrassen en de ene opgeloste puzzel na de andere onthult nog meer leuks om te doen. Het is een werkelijk buffet aan spelplezier! Wederom zijn de hosts bij het napraten aanstekelijk enthousiast en duidelijk trots op het bedrijf!
Wat een onverwachts leuke kamer! Heerlijke flow, duidelijk plot, uitgebreid, leuke ideetjes, ik kon hier mijn lol op. Qua decor en afwerking kan het wat beter, maar zeker gezien de leeftijd van de kamer ben ik aangenaam verrast. Sterker nog, ik zou hem, net zoals alle andere kamers hier, zeker aanbevelen. Begin wel met The Lost Package, want de andere kamers zijn nog toffer!
2022 December 21
Hi, dankjewel voor de mooie review! Fijn dat jullie het leuk hebben gehad in The Lost Package. Ook dank voor de feedback over de aankleding. Dit nemen we zeker mee!
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 45:06 min
0 likes
We zaten nog volop na te genieten van The Lost Package toen het tijd was voor de tweede kamer van de dag, The Mission! Dit zou een van de drie toppers op de locatie zijn en we hadden eerlijk gezegd geen enkel idee wat te verwachten. In dit verhaal zijn wij soldaten met de zware taak om binnen te dringen bij een terroristische organisatie en te ontsnappen met belangrijke militaire info. Na een kort filmpje buiten de kamer (dat gelukkig slechts bedoelt is om de toon te zetten) mogen we zelf de weg naar de kamer vinden.
De introductie in de kamer zet gelijk de toon. De setting is tof, de opdracht duidelijk, de acteur heeft er zin in, en we worden gedwongen tot samenwerken. The Mission houdt de spanningsboog vanaf seconde één tot de laatste tel goed strak door mooi getimed acteerwerk en goed gebruik van ruimte, licht, en geluid. Dit is hoe je een experience maakt!
De kamer gebruikt de kille kelder goed als decor, maar ik mis soms toch wat meer aankleding. Sommige ruimtes mogen iets meer personaliteit hebben. Daarnaast vraag ik me soms af waarom deze ruimtes zo ingevuld zijn, maar dat zijn kleine minpunten voor al het moois hier. Wat je krijgt ziet er goed uit en versterkt de sfeer. Je bevindt je hier in het hol van de leeuw en dat wordt tijdens het spel goed duidelijk. Lekker spannend, maar nooit doodeng. Laat het idee van een acteur je hier zeker niet afschrikken, want het is echt een toegevoegde waarde.
Het verloop is gelukkig ook een genot! Heerlijke puzzels met een goede flow die de ruimte goed gebruiken. Enkele puzzels zijn best origineel en verrassend. Puzzels zijn daarbij vaker ook fysiek groot. Het verhaal wordt duidelijk in de puzzels tijdens het spel en oh wat houd ik van die storytelling. Je krijgt alles mee door gewoon lekker te spelen in plaats van allemaal briefjes te lezen.
The Mission is verbazingwekkend uitgebreid. De kamer is best groot en qua ruimte creatief ingedeeld. Doordat het zo lekker blijft flowen blijven er op hoge snelheid toffe momenten langs komen. Je hebt tijdens de kamer het gevoel dat je op een spannend avontuur bent en je raakt immersed in deze wereld.
Wederom props voor onze acteur! Professioneler kan het niet en hij heeft er duidelijk zin in. Ergens in de kamer gaan we per ongeluk off-script en dit wordt door hem zo goed opgepakt dat we het niet eens door hebben. Dat zulke alternatieven mogelijk zijn getuigt van een professionele experience!
Na vol adrenaline weer buiten te staan worden we weer ontvangen door onze acteur. Wat een aanstekelijk enthousiasme en wat mooi hoe trots ze hier toch zijn op hun bedrijf! The Mission is een extreem ondergewaardeerde kamer. Heerlijke gameflow, top spanning, goede acteurs, dit is experience! Doe jezelf een lol en ga lekker spelen. Voor ervaren spelers is dit absoluut genieten en voor beginners denk ik dat het een goede introductie naar experience en acteurs is.
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
We zitten te wachten in de luxe ontvangstruimte van The Great Escape als we het slechte nieuws krijgen. We moeten zo bij onze hoorzitting zijn! Onze advocaat kan er helaas niet bij zijn, maar dat moet wel goed komen, toch? Anders zijn we ten dode opgeschreven...
De ervaring begint op een vreselijk creatieve manier voordat we in de kamer zelf zijn. Deze filmische intro alleen al is het boeken van de kamer waard! Een mooie setting, uitstekend acteerwerk, top script, kleine mindfucks, interactie met de acteurs, wat heerlijk dit!
De spanning wordt opgevoerd terwijl we ons best doen om onze lach in te houden. De introductie vind plaats met een ander onbekend team, wat verbazingwekkend goed werkt. Het kan zo storend zijn, maar de manier waarop het uitgespeeld wordt maakt het juist een toegevoegde waarde. Er is net genoeg interactie tussen de twee partijen terwijl de afstand toch bewaart blijft. We kunnen na de intro wel met ons eigen team verder. Na een moment te fanboyen over hoe goed dit al was beginnen we!
De sfeer zit er door de intro goed in. We zitten in het hol van de leeuw en moeten hier snel weg! Het decor ziet er prima uit, al wordt het wel wat kaler richting het einde. Na een tijd zakt de spanning helaas wat weg. Dit komt grotendeels door het feit dat de grens tussen experience en escapen hier best hard is. Na de introductie en tot het einde valt The Courtroom bijna terug op "gewoon" escapen en veel minder op experience.
De kamer is daarbij twee keer identiek naast elkaar gebouwd en op één punt kunnen we het andere team duidelijk horen. Dit was zonde want daardoor hoorden we spoilers. Het andere nadeel hier van is dat als beide teams tegelijkertijd klaar zijn met iets je zal moeten wachten tot het andere team afgehandeld is voordat jij dat ook kan doen. Het is allemaal niet heel storend, maar het is ook weer niet ideaal.
De experience die je krijgt is dan wel weer van top niveau! Er zitten toffe momenten in die ons verrassen en de spanning en immersie weer helemaal terug brengen!
We houden er een goede flow op na met veel afwisseling. Er komen originele puzzels voorbij die het verhaal ondersteunen. Geen ellenlange expositie, maar lekker spelen! Mooi is ook dat de puzzels daadwerkelijk een reden hebben om hier te zijn. Er is een goede uitleg voor waarom we dit allemaal doen en daar ben ik heel blij mee. Voor ons gevoel schieten we door de kamer heen totdat we in het midden even vastlopen op wat we nou moeten doen. Sommige stukken beginnen door elkaar te lopen en dingen die eerder hadden moeten gebeuren worden nu pas gedaan. Het is even verwarrend, maar pakt gelukkig weer op! Deels valt de verwarring hier ook aan ons te wijden. Hierna raken we die heerlijke flow in ieder geval niet meer kwijt. De kamer bouwt op naar een intense filmische finale en met een echt euforie gevoel ontsnappen we!
Het personeel is wederom laaiend enthousiast en trots op hun mooie bedrijf! Ze staan hier al jaren vol passie en dat voel je. The Courtroom is een ontzettend toffe kamer, al had ik graag de grens tussen het escapen en de filmische experience hier wat meer willen zien vervagen. De highlights zijn de filmische intro en outro en tussenin zit een toffe escape room. Beide zijn meer dan de moeite waard! Ga deze zeker spelen!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 64:58 min
0 likes
The Deal is voor ons alweer de laatste kamer van de dag. Na de drie andere fantastische kamers te hebben mogen spelen kunnen we ons nu aan de nieuwste kamer van The Great Escape wagen. De hele dag is het tot nu toe waard geweest, maar sluiten we het ook goed af? In The Deal gaan wij een criminele deal sluiten (duh) en dat gaat niet volledig zoals verwacht...
Ik moet heel eerlijk zijn dat ik een bloedhekel heb aan maffia-thema's. Het spreekt me gewoon totaal niet aan en er wordt te vaak niks interessants mee gedaan. The Deal laat daarentegen zien hoe het WEL moet! We beginnen met een immersive en uitgebreide intro op de locatie waar de deal plaats zal vinden. Er worden twee teams tegenover elkaar gezet in de intro en dit werkt verbazingwekkend goed. De acteurs hebben er zin in, er is lekker veel interactie, de setting ziet er fantastisch uit, de spanning is om te snijden, het kan gewoonweg niet filmischer dan dit! Deze hele intro is de prijs alleen al waard. Het doet mij denken aan de intro van The Courtroom, alleen dan met veel meer interactie. Fantastisch! Na deze binnenkomer moeten we even fanboyen met elkaar en dan begint The Deal toch echt.
Wat gelijk opvalt is dat de setting ijzersterk is neergezet. De muziek klopt, het geluid klinkt goed, de belichting is mooi, het decor ziet er goed uit, alles is spot-on! De setting wisselt verbazingwekkend veel af en gaat van vunzig naar grimmig naar bijna grappig. Naar mijn gevoel zwakte dit samen met de spanningsboog na iets meer dan de helft wel wat af. De kamer verschiet zijn kruit op dit punt misschien iets te snel, al kan dat makkelijk verholpen worden. De dreiging blijft iets te lang weg en de grens tussen experience en escape room is hier (net zoals bij The Courtroom) weer best hard. Ik had graag wat meer experience en meer interactie met de acteurs gezien, vooral omdat dat in de intro zo mooi gedaan is.
Nu we het er toch over hebben, wat een acteurs hier! Ze laten wat we ook proberen geen steek vallen en zitten zo goed in het spel. Elk detail klopt gewoon. Hun performance dwingt simpelweg respect af en we staan met open mond te genieten.
Door de wisselende settings heen blijft het lekker spelen en komen er allerlei creatieve puzzels op ons af. Het begin is spannend en dwingt ons om goed te communiceren. We spelen met veel plezier totdat we helaas te kampen krijgen met een flinke technische storing. Het is nou eenmaal een nieuwe kamer. Puzzels gaan te vroeg af of werken niet, lichten gaan aan of uit terwijl dat niet hoort, en het geluid gaat helemaal de mist in. Hierdoor raakt het laatste kwart van het spel helemaal in de war en raken we de focus totaal kwijt. Daarnaast zit hier één puzzel in die naar ons gevoel in thema nergens op slaat en ook echt niet lekker werkt. Het einde voelt ook veel te abrupt en mist nou net dat stukje experience dat de intro belooft. Natuurlijk kan TGE niet veel doen aan de storing, maar het beïnvloedt helaas wel de ervaring van de kamer.
Desondanks was The Deal naar mijn ervaring een absolute topkamer! Zouden de kwalen verholpen worden dan is dit een geweldenaar van een kamer! Nu is het al ontzettend tof en zeker de moeite waard om te komen spelen.
Alle dank aan The Great Escape en het fantastische personeel voor deze topdag. Tussen de games door kwamen ze vaker met ons praten en ze waren echt betrokken met ons. Iedereen hier straalt enthousiasme en trots voor het bedrijf uit. Zo hoort het! Ik ben echt een fan geworden van dit bedrijf en kan niet wachten om terug te mogen komen!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
Toxic Escape wekte mijn interesse door het vreemde plot. Het is namelijk zo dat je hier in de rol kruipt van...jezelf! Gewoon een escape room bezoeker die een escape room bedrijf bezoekt waar iets niet helemaal zuiver is... Dat meta-plot biedt al gelijk duizenden creatieve opties. Vanaf de boeking krijg je meerdere vage berichtjes van de "eigenaar" Harry. Dit is leuk gevonden, maar voegt voor mij niet heel veel toe. De hele onthulling van het plot is bij het eerste berichtje al duidelijk en dat zie ik veel liever op locatie pas.
Op locatie worden we in character(?) ontvangen. Parkeren kan voor de deur. De intro is een inconsistente mix aan verwarring en hilariteit, wat mogelijk niet helemaal de bedoeling is. Het voelt allemaal een beetje vreemd aan. De kamer begint wel met een leuke twist en we kunnen onderweg!
De kamer is best mooi ingericht en strak afgewerkt. Het oogt mooi onderhouden, minus enkele gebruikspunten. Qua experience of effecten kun je niet heel veel verwachten, maar het geluid is op zijn minst van goede kwaliteit. De kamer begint gelijk goed en daar zit hem eigenlijk ook het probleem in. Na de intro komt de kamer vooral neer op puzzelwerk en word er qua verhaal nog maar weinig gedaan. Het originele meta-plot van de "escape room" vervalt al na de eerste minuut en het daadwerkelijke plot is een stuk minder interessant. Naast wat kleine momentjes verslapt de spanningsboog al snel tot een uitgerekt elastiekje. Al snel vraag ik me af waarom we hier in het plot nou nog zijn? Logisch gezien slaat dat eigenlijk nergens op.
Het verloop is een mixed bag. De kamer geeft veel ruimte al snel prijs en daarna volgt een flinke periode waarin gevoelsmatig weinig voortgang wordt geboekt. De puzzels zijn op zich tof en gebruiken aardig wat techniek. De eigenaren zijn ICT-mensen en dat schijnt door in meerdere leuke technische stukjes.
Helaas is de flow in deze kamer regulier gebrekkig. Na een goed begin loopt het spel herhaaldelijk vast. De kamer is netjes ingericht maar zit bomvol ruis. Veel losse spullen en een boel loos materiaal. Een boel hoef je niet te gebruiken, terwijl je juist verwacht wordt om andere dingen helemaal binnenstebuiten te keren. Al die spullen voegen sfeer aan de kamer toe, maar het bevordert de spelflow totaal niet. Het is allemaal net niet duidelijk genoeg of net te ver zoeken en gewoon...net niet. Ik vind het altijd zo jammer om een hint te krijgen van "een belangrijk object heb je over het hoofd gezien" of "kijk nog eens goed waar je net keek". We zitten meerdere keren lang vast op puzzels en om dan te horen bij het napraten dat het supersnel ging voelt niet helemaal kloppend.
Tja, hier zit wel degelijk potentie in. De eigenaren doen dit duidelijk voor de lol er bij. Hun enthousiasme is aanstekelijk en ik gun het ze absoluut! Ik denk dat de kamer een sterke basis heeft, maar boven alles een soepelere gameflow nodig heeft. Het meta-plot mag daarnaast veel beter uitgewerkt worden. Het voelt nu meer als een bijzaak, terwijl dat voor ons de reden was om te boeken. Het is nu in ieder geval een prima kamer om een keer mee te pakken, maar hier valt in potentie meer uit te halen.
7.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 6.5
Service: 10.0
0 likes
Na jaren uitstellen eindelijk Levenswater spelen! Helaas ligt Emmelocked voor mij niet bepaald naast de deur. Na alle goede verhalen hebben we toch maar de stap genomen om te gaan spelen. De rit is lang, maar parkeren kan gelukkig voor de deur. Bij binnenkomst begint de ervaring direct. De "ontvangstruimte" is mooi in thema en de eigenares benadrukt met klem het belang van onze queeste.
Alleen nog even een cape om doen en we zijn onderweg om het rijk van Emlia te redden! Het levenswater moet weer puur gemaakt worden voor de bloedmaan is voltooid. Falen wij, dan sterft iedereen in heel Emlia. Geen druk.
De sfeer zit er goed in. Het geluid klinkt goed en de muziek voelt passend. Mysterieuze klanken zweven door het bos en creëren een gevoel van beide spanning en magie. Licht, geluid, en rook komen samen om een immersive ervaring te vormen. Levenswater creëert de perfecte balans tussen spanning en rust. Er is duidelijk druk om de queeste op tijd te volbrengen, maar wij haasten ons niet. De manier van tijd aangeven is mooi gedaan in de kamer. Waar ik het meestal afbreuk vind doen aan de beleving is het hier een mooie toevoeging aan de sfeer en spanning.
Ik hoor ook vaak dat mensen het plot van Levenswater complex vinden, maar dat valt reuze mee. Het is van tevoren goed duidelijk en de opdracht is helder en simpel. Ik had zelfs gehoopt om wat meer over de lore van Emlia te leren tijdens de kamer. Dit lijkt nu nog vooral een concept te zijn.
Één minpunt dat mij wel verbaasde is de inconsistentie in decor en afwerking. Het decor is soms een prachtig totaalbeeld waar je je helemaal in kan verliezen en soms juist helemaal niet. Vaker dan verwacht zien we de grenzen van het decor te goed. Op meerdere plekken ontbreekt de afwerking, sommige ruimtes zijn minder gedecoreerd dan anderen, props voelen soms niet passend, en een paar keer lijkt er de makkelijke optie gekozen te zijn door foto's van decor ergens te behangen in plaats van het daadwerkelijke decor. Mogelijk heeft dit een reden, maar het voelt nu raar om te zien hoe veel aandacht er in sommige stukken van de kamer zit terwijl dat ontbreekt op andere plekken. Het kan wel, dus waarom is het niet gedaan?
Gelukkig flowt de kamer heerlijk. De puzzels en opdrachten passen altijd in thema en zijn verrassend uitdagend. Het is moeilijk om het fantasy-thema op een overtuigende manier in puzzels te verwerken, maar Levenswater blijft aangenaam verrassen. Er wordt goed gebruikt gemaakt van de ruimte en het is verbazingwekkend hoe duidelijk alles is. Een bos kan al snel onoverzichtelijk worden, maar hier is altijd helder wat je nodig hebt waar voor en wanneer. Er zitten flink wat creatieve ideeën in en naar mijn mening krijgt Levenswater hier zelfs niet genoeg credit voor. We haasten ons op geen enkel punt, maar blijven toch lekker gaan.
Na een mooie afsluiter worden we enthousiast ontvangen door de eigenares, Nicole. Wat mooi om te zien hoe trots ze is! Na gezellig na te praten krijgen we nog een mooi tastbaar aandenken mee.
Fantasy is een ontzettend moeilijk thema om goed te doen in escape rooms en het lukt Emmelocked grotendeels om het vooral elkaar te krijgen. Ik zou graag het decor en de afwerking consistenter willen zien, vooral als je hier ziet wat Nicole wel niet kan!
Levenswater is een mooie eerste stap voor Emmelocked in de geplande trilogie. Nicole staat hier met veel passie en mooie ideeën voor de toekomst. Ze mag trots zijn! Ik gun het haar van harte dat de plannen uit kunnen komen en kom zeker terug als het zo ver is!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.5
Service: 10.0
0 likes
Op aanraden van een vriend hebben we beide kamers van deze locatie gespeeld. Beide kamers zouden de definitie van old school zijn. Nauwelijks tot geen techniek en een overvloed aan hangslotjes. Na The Cold War tot een goed einde te hebben gebracht en een korte adempauze te nemen kunnen we onze spanning kwijt met een uurtje sporten. Althans, dat denken we totdat we er achter komen dat de eigenaar van de sportschool een keiharde drugsbaron is. Nu is het nog maar de vraag of we levend uit de sportschool kunnen ontsnappen. Het is precies wat je verwacht en dat is eigenlijk wel de lol van deze kamer.
Het thema is zeker uniek! Ondanks dat het decor minimaal is stoort me dat hier niet zo omdat het thema er nou eenmaal geschikt voor is. De afwerking van de ruimtes is ook verrassend strak. Er zit praktisch geen techniek in de kamer dus qua sfeer moet de kamer het vooral hebben van de inrichting en belichting. Ondanks die beperking wordt dat verrassend leuk opgepakt! Tijdens het spel verandert de sfeer puur door de belichting en inrichting en dit houdt de spanning er toch in. Ondanks dat de maffia achter ons aan zit is dit best een luchtige kamer en we liggen op één punt werkelijk dubbel van het lachen.
De puzzels zijn misschien niet de meest originele, maar er zit door de kamer heen toch een lekkere flow. Het speelt allemaal soepel door en vrijwel alles is duidelijk. De puzzels worden vaker leuk verbonden aan het sportschoolthema. Ook al ben je bekend met elke puzzel, er zitten hier en daar een paar aangename variaties op uitgekauwde formules.
Alle puzzels draaien om codes krijgen en hangsloten openen. Misschien is dat niet je ding. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom sommige mensen hier zo veel moeite mee hebben, want wat is het toch heerlijk om slot na slot te openen. Helaas is er één puzzel wat mij betreft iets te onduidelijk en soms vraag ik me wel af waarom er hier nou allemaal puzzels zitten. Wat is de reden dat deze puzzel hier is en dat ik die doe? Soms komen hints ook te snel en te uitgebreid. De hints zijn letterlijk de host die (buiten thema) over een microfoon tegen je praat. Het is eerlijk gezegd best komisch.
De eigenaar, Pascal, is een vriendelijke man en geboren gastheer. De kamers moeten van hem zo inclusief mogelijk zijn en zijn onder andere compleet rolstoeltoegankelijk. Het is duidelijk belangrijk voor hem om mensen een fijn uitje te kunnen bieden. Het is mooi om te zien dat hij er zulke sterke principes op na houdt. We voelen ons de gehele avond welkom. Daar kan menig eigenaar nog van leren...
Dit is een oldschool en basic puzzelkamer met een heerlijke flow en een uniek thema. Voor een prima prijs krijg je een uur puzzelplezier, inclusief drankje. Ik zou het met 2-4 mensen spelen, dan heb je de beste ervaring. Een ervaren escaper kan hier zeker zijn lol op en ik denk dat beginners hier ook goed zitten. Ik kwam er in ieder geval met een enorme grijns uit.
Op aanraden van een vriend hebben we beide kamers van deze locatie gespeeld. Beide kamers zouden de definitie van old school zijn. Nauwelijks tot geen techniek en een overvloed aan hangslotjes. Na een hartelijk ontvangst beginnen we met The Cold War. Wij zijn Amerikaanse spionnen tijdens de koude oorlog. De Russen hebben ons onderschept op het vliegveld en nu is het aan ons om binnen het uur te ontsnappen uit hun safehouse.
Verwacht geen prachtig decor, next level sound design, of effecten. Aankleding en techniek zijn zeer minimaal in de kamer. Je hebt misschien een beeld van een militair safehouse. Wat wapens, oude Russische meuk, camoprintjes, en dergelijke. Op dit punt is het minimale gedaan en daarom mis ik hier wel sfeer. Het is allemaal best kaal en leeg. Simpele dingen zoals een zichtbaar systeemplafond en niet helemaal afgewerkte ramen breken de immersie wel vaker. Ik moet eerlijk zijn dat dat deels komt omdat het pand blijkbaar allerlei restricties heeft qua wat er gebouwd mag worden, maar het stoort me hier meer dan bij The Gym.
Laten we duidelijk zijn, dit is een old school puzzelkamer. Je hebt hier alle puzzels wel eens eerder gezien, maar het geheel speelt wel lekker. Naast twee puzzels in het begin waar we even op blijven steken flowt de kamer goed door. Het spel begint gelijk goed door communicatie tussen teamleden af te dwingen. De puzzellijn is een buffet aan codes en hangsloten dus als dat je ligt is dit dopamineshot na dopamineshot. Ondanks de redelijk kale ruimtes stoor ik me soms wel aan wat ruis en het feit dat vrijwel elke puzzel niet gethematiseerd is. Op een gegeven moment is het plot kwijt en ik snap nou niet echt waar we zijn of waarom. Waarom zitten er hier puzzels en waarom zou ik ze nu moeten doen?
Het verloop blijft door de goede flow leuk, maar het gaat me ook allemaal iets te snel terwijl wij helemaal niet zo hard ons best doen. Wat mij betreft hadden er zelfs wat meer puzzels in gemogen.
De eigenaar, Pascal, is een vriendelijke man en geboren gastheer. De kamers moeten van hem zo inclusief mogelijk zijn en zijn onder andere compleet rolstoeltoegankelijk. Het is duidelijk belangrijk voor hem om mensen een fijn uitje te kunnen bieden en we voelen ons de gehele avond welkom. Daar kan menig eigenaar nog van leren...
Je krijgt hier in feite hetzelfde als bij The Gym, al heb ik wel voorkeur voor de andere kamer. De koude oorlog is nou eenmaal een lastiger thema om uit te werken, vooral gezien de beperkingen waar het bedrijf mee zit. De sfeer kan hier (ondanks de beperkingen) toch wel wat beter, de thematisering kan sterker, en de kamer mag wat langer duren. Wij zijn met drie ervaren spelers binnen 36 minuten de kamer al uit. Dat aantal spelers is wat mij betreft ook perfect voor de kamer. All in all lijkt dit me een prima kamer voor beginners.
Ondanks de kritiekpunten heb ik me hier goed vermaakt. Het blijft een aardig prijsje voor een leuk avondje old school puzzelen met drankje inclusief.
6.5
Ambiance: 6.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 3 persons
Escaped: Yes 36:00 min
0 likes
Het moet wel één van de meest bizarre opzetten zijn die ik ooit voor een escape room gezien heb. Het is het jaar 2002 Anno Domini. We willen een videoband omruilen bij de lokale videotheek en zijn bereid om daar zelfs voor in te breken! Wij hebben de kamer puur voor dit plot geboekt zonder enige voorkennis, want het klinkt beide briljant en vreselijk tegelijk.
In een korte intro worden we nog een keer het plot mee gegeven en on our merry way gestuurd. Als we hints willen moeten we de Charlie's Angels pose doen, oftewel er hangt geen microfoon in de kamer. Movie Night is de nieuwste kamer van Clocked-Up, maar het voelt al snel als een veel oudere kamer aan. De setting is uniek bedacht, maar minimaal ingericht. Het oogt best goedkoop en afwerking ontbreekt. Kabels hangen los en het kan allemaal wat meer liefde en leven gebruiken. Bij een videotheek stel ik me een warme gezellige ruimte voor, maar dit is net wat te kil en minimaal wat mij betreft.
Qua sfeer blijft de kamer de gehele speltijd deze minimale vibe aanhouden. Er wordt vrijwel niks gedaan qua sound design, muziek, licht, effecten, enzovoort. Het is in ieder geval geen uitgebreide experience.
Waar de kamer veel goed maakt is qua puzzelflow. Wij hebben van het begin een heel lekkere flow te pakken en schieten op topsnelheid door de kamer heen. De puzzels zijn niet heel bijzonder, maar gewoon lekker duidelijk en afwisselend. Movie Night bestaat grotendeels uit communicatiepuzzels. Ik vind het zelf heerlijk om lekker veel van dit soort puzzels te hebben, maar your mileage may vary. Het spelplezier zit voor het grootste deel van de tijd goed! Echter zijn er richting 3/4 van de kamer twee puzzels na elkaar die voor ons absolute flowkillers zijn. Het is allemaal net te onduidelijk. We lopen hier behoorlijk lang op vast en dat killt wel even de lol. Gelukkig pakt het spel daarna weer op.
Er is aardig wat ruis en het kan al snel een chaos worden in de kamer. Allerlei spullen komen door elkaar te liggen en sommige onderdelen die we vinden wijzen naar puzzels die we al lang opgelost hebben. Als ervaren speler kun je dat filteren, maar een minder ervaren speler mogelijk niet. Soms slaan de puzzels ook een bocht in die ik niet helemaal begrijp, waarom doen we dit nu en hier? Zitten we nu in een film? Spelen we een film uit? Is dit een deel van de videotheek?
Van de twee kamers van Clocked-Up vond ik Movie Night de betere kamer. Het concept is leuk en het spelplezier grotendeels ook. Naar mijn mening zijn dat de redenen waarom je de kamer zou spelen. Als je in Arnhem bent voor een dagje is dit mogelijk een leuke toevoeging aan je programma.
We kwamen hier eigenlijk voor Movie Night, maar De Grootmeester kon er ook nog wel bij. We begonnen met deze kamer en dat lijkt mij ook de betere volgorde. Het plot is idioot, maar hilarisch. Je zoekt een puntenslijper in de werkplaats van de grootmeester en tijdens jouw zoektocht stuit je op allerlei geheimen. Gek genoeg waardeer ik het rare plot eigenlijk wel. Het is weer eens wat anders.
In een korte intro buiten de strakke witte deur (met een ouderwetse klink) naar de kamer wordt het plot nog even voor ons herhaald en mogen we beginnen. Het valt direct op dat de kamer best kaal en kil is. Er mist flink wat sfeer die toch best makkelijk toe te voegen zou zijn. Ik had me de werkplaats toch anders voorgesteld. Warmer, voller, gezelliger, sfeervoller. Het decor is best minimaal, afwerking ook, en qua geluid/sound design blijft het letterlijk stil. Het is allemaal het minimale om je in de setting te brengen.
Ik stel me ook vragen over welke tijdsperiode we ons nou in bevinden. Het ziet er soms redelijk hedendaags uit, maar op andere punten helemaal niet. Het plot bereikt een punt waarop ik kwijt ben wat we nou concreet aan het doen zijn. Waarom zijn we hier? Waarom ligt dit hier als dat in het verhaal hier niet meer hoort te zijn? Een goede conclusie ontbreekt.
Het spelverloop bevat weinig verrassingen, maar het speelt wel lekker. Als je een beetje ervaring hebt dan heb je al deze puzzels al veel vaker gezien. Soms kunnen de puzzels iets duidelijker en er mag flink wat meer feedback bij. Dat je zegt "Hoorde ik nou een klikje?" of "Okee wat is er nou gebeurd?" of "Is er ergens misschien wat open gegaan?" mag eigenlijk niet gebeuren, maar dat gebeurt hier desondanks wel vaker. De flow is gelukkig grotendeels prima en we hebben nooit een hint nodig. We spelen lekker ongestoord door en de kamer is daardoor ook vrij snel weer klaar.
De Grootmeester is een basic puzzelkamer die prima is als je gewoon een uur wil puzzelen. Ik denk dat de kamer vooral tot zijn recht komt als je hem met twee ervaren spelers bezoekt. All in all hebben we een leuke avond gehad hier!
6.5
Ambiance: 6.0
Game experience: 7.0
Service: 7.5
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 44:16 min
0 likes
Je bent eens een dagje in Haarlem voor een concert. Daar kan prima een kamer bij, toch? De kamer bevindt zich in het centrum van Haarlem. Parkeren kan wel eens een dingetje zijn. Om er te komen moet je buiten wachten, het personeel bellen, door een restaurant heen lopen, en naar de bovenverdieping gaan. Het klinkt allemaal redelijk intimiderend, maar in de trailer van Escape Haarlem zie je al waar je moet zijn en valt het best mee.
We worden ontvangen door een vriendelijke host en kunnen direct beginnen. We dringen de pub in waar de eigenaar een bijzonder bier recept verscholen zou houden. Aan ons om het te bemachtigen! Voor het spel begint krijgen we een ENORME rode knop mee. Als wij een hint willen drukken we de knop in, maar dit mag maar zes keer tijdens de kamer. Ze geven hier zelf geen hints, maar geven een indicatie wanneer het een goed idee is om een hint te pakken. Ik vind het eerlijk gezegd een rare opzet die volgens mij alleen maar er toe dient dat er niemand mee hoeft te kijken. Wij hebben in totaal maar één hint nodig gehad, dus storend is het gelukkig niet.
De kamer zelf is een pub-thema en ik heb hier zelf stiekem toch wel een zwak voor. Het geschiedkundige aspect komt niet zo vaak terug als ik verwacht had, maar is zeker leuk. Het is allemaal zo koddig en typisch stamkroeg dat je er vrolijk van wordt. Vooral het begin is overtuigend gedecoreerd en mooi afgewerkt. Echter zwakt dit steeds meer af naarmate de kamer vordert. We gaan van mooie pub naar kale ruimtes waar teksten letterlijk met stift op de muur zijn geschreven. Sommige dingen zijn ook vreemd en kloppen qua totaalbeeld voor mijn gevoel niet helemaal in de kamer. Dit vind ik toch wel zonde, omdat Escape Haarlem wel laat zien dat ze weten hoe ze het goed moeten doen. Er mist voor mij uiteindelijk net iets te veel spanning. Het is natuurlijk geen dreigend thema, maar na een tijd begint het een beetje te statisch te voelen.
Het verloop is waar de kamer mij enorm verrast. Het geheel is verbazingwekkend creatief. Vanaf het begin hebben wij een goede flow te pakken en krijgen we duidelijke feedback voor waar we moeten zijn en wat we moeten doen. De kamer is vrijwel compleet lineair en zou ik daarom ook niet met meer dan vier mensen spelen. Je kan het lineaire mogelijk als storend ervaren, maar wij niet. De puzzels zijn lekker creatief en in thema. Sommige puzzels heb je wel eerder gezien, maar ze zijn zo goed in thema en leuk om te doen dat ik dat totaal geen issue vind.
Er komen naast de toffe puzzels ook een paar onverwachts creatieve momenten langs. Het zijn simpele dingen die de lol er in houden en het geheel lekker speels houden. Je kan je vraagtekens zetten bij hoe kloppend ze nou zijn in het verhaal, maar ze zijn zeker heel leuk.
Er zit verder een puzzelelement in de kamer dat door het spel heen vaker terug komt. Het is creatief bedacht en voegt naar mijn mening ook wel wat toe. Daarentegen kan het ook verwarrend zijn en kun je jezelf er mogelijk zelfs mee dwarsbomen. Mijn advies is om heel goed te kijken wat je nodig hebt en wanneer. Uiteindelijk komt alles samen in een doodsimpele, maar belonende eindpuzzel.
Wat een verrassing! Ik had niet verwacht zo veel lol te hebben met deze room, maar here we are. Het geheel kan nog flink wat winnen aan sfeer, afwerking, en totaalbeeld, vooral naarmate het spel vordert, maar qua flow en fun zit het hier helemaal goed. Deze kamer verdient voor mijn gevoel wel iets meer aandacht dan het nu krijgt, vooral gezien hoe weinig reviews er pas zijn. Ik heb me hier goed vermaakt en kom zeker terug voor de andere! Een verborgen pareltje in Haarlem!
Deze kamer trok al een tijd mijn aandacht. Judgement Day zag ik de laatste paar jaar in de TERPECA langskomen, al hoorde ik er in Nederland verder nooit van. Misschien zat hier wel een verborgen pareltje! De foto's en de site zagen er clean uit, dus we boeken en gaan!
Op locatie hebben we even een "oh..." ervaring. De kleine ontvangstruimte oogt niet bepaald netjes en alle lichten staan om de een of andere reden uit. Energiekosten besparen, I guess? De host spreekt enkel Engels met een zwaar Russisch accent en lijkt puur zakelijk contact met ons te houden. Het voelt als een lopendebandbehandeling. Tevens lijkt er maar één host op locatie te zijn die alle kamers tegelijk host.
De kamer is gebaseerd op de Terminator films. Een tof concept dat je niet veel ziet. Het is 2029 en onze missie is om een militaire bunker in te breken. Mogelijk vinden we hier een wapen waarmee we de oorlog tegen de machines kunnen stoppen. Naast de gewoonlijke basics krijgen we ook mee dat we...juist wel kracht mogen gebruiken...huh? We zullen het zien!
Ik kan je gelijk vertellen dat de kamer er bij lange na niet zo goed uit ziet als op de foto's. Hier is wat gesjoemeld met de belichting en de invalshoeken. Hoewel er een militair sfeertje heerst oogt het decor niet heel doordacht of netjes. Afwerking ontbreekt en meerdere dingen ogen goedkoop. Overal kabels, snoertjes, stekkers, en stopcontacten. Een groot deel van de kamer wordt doorgebracht in duisternis met zaklampen. Dit wordt schijnbaar (haha) voor geen enkele andere reden gedaan dan om het gebrek aan decor en afwerking te verhullen. Na een tijd begint het behoorlijk vervelend te worden dat we zo slecht kunnen zien omdat we niet genoeg zaklampen hebben voor ons allemaal. Later verandert de setting met flink wat meer licht, maar dit oogt niet even clean of strak als zou moeten omdat het niet netjes onderhouden is.
Het verloop heeft wat leuke momenten, maar mist opvallende puzzels of een lekkere flow. Een van de eerste puzzels is gelijk een flowkiller en dan moeten we toch op een hintknop drukken om hints te krijgen. Nadat dit uit de weg is blijft het vaker onduidelijk wat we nou precies moeten doen. De kamer bevat behoorlijk wat ruis en een duidelijke puzzellijn ontbreekt. Een enkele puzzel later in het spel test ons geduld omdat het voorkennis van de films lijkt te vereisen of gewoon trial and error is.
Een tof en enigszins uniek element is de nadruk op "hacken" in de kamer. Meerdere puzzels vereisen een laptop en puzzels die hacken simuleren. Dit zijn meestal de betere puzzels en passen mooi in het thema an de kamer. Echter is het nadeel er van dat ze meestal maar door één persoon kunnen worden gedaan.
Dan het ene gedeelte waar je kracht moet gebruiken. Tja...ik snap niet waarom je dit in een kamer zou zetten. We kunnen meer kapot maken dan de bedoeling is. Als je herhaaldelijk naar de camera roept "We gaan het nu echt kapot maken, als dat niet mag moet je het nu zeggen" voordat je het doet, dan lijkt het me een bad move. Dit zijn de dingen waardoor beginners denken dat ze bij andere escape rooms dingen mogen slopen.
De kamer eindigt ook te plots. Er mist een fatsoenlijke eindpuzzel of finale, wat vooral gezien het thema nog prima had gekund.
Waarom staat deze kamer dan toch in de TERPECA? Je kan speculeren, maar ik vermoed een combi van het Terminator thema en toerisme. Het is nou eenmaal Amsterdam... Voor mij ontbrak er te veel qua decor, afwerking, en puzzellijn om dit nou een opmerkelijke kamer te maken. Het hack-element is leuk bedacht en passend, maar kan vaak door maar één persoon gedaan worden. Misschien dat een beginner die groot fan van de films is dit nog wel kicken zou vinden, maar andere mensen hebben hier mogelijk minder succes.
6.5
Ambiance: 6.5
Game experience: 6.5
Service: 6.0
Escapen in Amsterdam. Tenzij je het over Sherlocked en Logic Locks hebt moet je het eigenlijk niet doen. De stad zit vol met tourist traps die te veel geld voor veel te lage kwaliteit vragen. Toch waren de reviews voor deze kamer goed. De foto's op de site zien er ook goed uit. Zou het dan toch dat Game Over een sprong in kwaliteit heeft gemaakt? We geven het een kans.
Voor we ook maar beginnen mag de ontvangst een behoorlijke upgrade krijgen. We worden ontvangen door een van de eigenaren en krijgen gelijk vooral te horen hoe geweldig deze jongen zichzelf vindt. Alle andere kamers zijn teleurstellend en niet eng, ik heb 300+ kamers gedaan, en deze kamer die jullie zo gaan doen is echt hardcore horror. Ja man, je bent heel cool. Als je de behoefte voelt om andere kamers af te zeiken om jezelf op te hypen dan raak je mij snel kwijt. Daarnaast is deze ontvangstruimte zo sfeerloos en kil als maar kan. Laat ons svp beginnen en hopen dat dit niet zometeen ook voor de kamer geldt.
Als we de introductie krijgen wordt ons vertelt wat er allemaal in het huis naast Game Over is gebeurd. Het is mij niet geheel duidelijk of dit daadwerkelijk plaats gevonden heeft of deel van het verhaal is, maar dit is een behoorlijke tragedie. Om dit te gebruiken voor het verhaal van je room voelt niet respectvol. We betreden het huis en al snel blijkt dat we hier niet een verborgen pareltje gaan vinden.
Het decor is kaal, levenloos, en gaat niet verder dan het uiterste minimum. Verwacht hier niks behalve dat het er afgetrapt en doodsaai uitziet. Als je op de foto's op de site kijkt zien die er best goed uit, maar dit zijn letterlijk niet foto's van de kamer. Deze zijn gemaakt op een set die speciaal is gebouwd voor foto's. Is dit niet gewoon false advertising?
Voor al het opscheppen over de horror en hoe eng de kamer is proberen ze hier veel te hard om je bang te maken zonder ooit een goede reden te hebben. De scares zijn random en zo tam dat ze niks betekenen. Er zijn verwijzingen naar allerlei horror films voor geen enkele reden, het decor valt bijna uit elkaar, er zit letterlijk een gat in de grond, en behalve de meest basale puzzels is de kamer compleet leeg.
Het spel zou 90 minuten moeten duren (toen wij speelden nog wel) en heeft een groot speloppervlak. Echter doen we nauwelijks wat en is een groot deel van deze ruimte niet benut. Geen decor, geen puzzels, niks. Was het budget op of was er gewoon geen zin meer om hier energie in te steken? Na de "eindpuzzel" klapt een deur open en staan we ineens weer in de ontvangst. Dit komt echter zo random dat we denken dat we een nooddeur uit zijn gegaan. Niemand komt ons halen. Dus we gaan terug naar binnen en doen de puzzel nog een keer. Hetzelfde resultaat. Uiteindelijk pakken we toch maar de deur en komt de host een beetje verbluft op ons af. "Oh, jullie zijn klaar." Nou....dat was dan het einde. Als we dan vragen hoe lang we hebben gespeeld krijgen we een heel verhaal over dat het heel snel was en we 70 minuten er over gedaan hebben wat nooit gebeurt! Okee, check je horloge maar, 45 minuten voorbij sinds we begonnen. Kom op man...
Ik wil niemand onderuit halen of mensen voor schut zetten voor hun mening, maar waarom krijgt deze kamer van zo veel mensen een hoog cijfer? Ik kan me oprecht niks bedenken waar ik positief over mag zijn. Geen decor, geen sfeer, geen puzzels, geen originaliteit, een grote maar extreem onderbenutte ruimte, een asociale host die je ook nog eens voorliegt. Er wordt gelogen over de inhoud van de kamer op de site en je betaalt je ook nog eens een ongeluk. Ik zit oprecht te zoeken naar wat hier WEL leuk moet zijn. Kom hier niet.
1
Ambiance: 1.0
Game experience: 1.0
Service: 1.0
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Time Machine was de achtste kamer die we van Exit19 speelden. Na de highlights van Necromancer en Betrayal in Breslau hoopten we dat de trend van topkamers zich zou voortzetten en Time Machine stelde zeker niet teleur! In een (geheime) locatie van Exit19 word je in een ruime ontvangst opgevangen. Dit is heel anders dan de mini-ontvangstjes op de andere locaties! De tijdmachine staat al intimiderend naar je te loeren. De blueprints hangen er naast en er komt zacht geroesemoes uit. De toon is gezet. Aan ons om het verleden in te gaan en Leonardo's grootste geheim uit zijn werkplaats te jat-ik bedoel mee te nemen.
Laat ik beginnen met de highlights van de kamer, want dat zijn er een boel. Wederom de Exit19 staples: Decor, afwerking, en onderhoud zijn bizar goed. De kamer ziet er werkelijk prachtig uit en je waant je helemaal in de sfeer van de oude werkplaats van de meester. Deze ontvouwt zich langzaamaan door het spel op allerlei verrassende en onverwachtse manieren.
De puzzels in deze kamer zijn ook een highlight. Over het algemeen zijn de puzzels van Exit19 al kwalitatief hoogstaand, maar dit was something else. Dat je puzzel na puzzel zegt "Wauw dat is nou vet gedaan". Allerlei soorten puzzels komen langs. Meerdere keren wordt de samenwerking getest en er kan ook parallel gepuzzeld worden. De puzzels zijn daarbij ook fysiek groot. Elke puzzel neemt veel ruimte in beslag en heeft een duidelijk doordachte plaats in de werkplaats. Hierdoor voel je je ook betrokken met de ruimte. En omdat ik het nog niet genoeg gezegd heb, mijn god wat is dit allemaal mooi gemaakt!
Echter viel ons na het spelen op dat de kamer toch redelijk statisch aan voelt. Er is nauwelijks een spanningsboog aanwezig en bijna geen effecten zoals bijvoorbeeld mist of flikkerend licht. Het daadwerkelijke tijdreizen voelt bijvoorbeeld niet zo indrukwekkend als het had kunnen zijn. Dit vonden we heel opvallend omdat dit een van de nieuwere kamers van Exit19 is en die nieuwere kamers allemaal aantonen dat ze normaliter meesters zijn in deze dingen. Daarnaast is het concept van de tijdmachine eigenlijk niet nodig. Het is een leuk excuus voor waarom we daar zijn, maar naast dat wordt er voor de rest van het spel niks meer mee gedaan. Wat nou als de tijdreis mis gaat? Of we op een verkeerde plaats uit komen? Dat zou nog kans geven voor het opvoeren van de spanning tijdens het spel.
Afgezien van die kritiekpunten is dit een heel toffe kamer die ik absoluut kan aanraden. Verder was onze host Dawid een fijne gastheer die passie voor het vak uitstraalde. We hebben nog lang met hem nagepraat en het deed hem duidelijk ook veel plezier om er te zijn. Het is de beste puzzelkamer van Exit19 en het is wederom gewoon zo bizar mooi gemaakt. Ga heerlijk puzzelen in deze prachtige werkplaats en probeer niet om de 5 minuten "Wauw" te zeggen, I dare you!
9.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 49:00 min
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Asylum was inmiddels de tiende kamer die we hier speelden en de verwachtingen lagen hoog. Exit19 had ons op dit punt al duidelijk gemaakt dat ze heel goed wisten hoe ze topkamers moesten maken. Daarnaast hebben we het hier ook over de nummer 61 van de TERPECA-ranglijst. Bij geval van uitzondering had Exit19 het mogelijk voor ons gemaakt om het spel met een acteur te spelen, wat normaal alleen op een maandag kon. Het team, dat ons al dagen thuis liet voelen op deze locatie, kwam met zijn allen samen om ons nog één laatste keer hier te zien spelen. Ik kan niet duidelijk genoeg maken wat een geweldige mensen dit wel niet zijn! Ik weet niet hoe veel ze betaald worden, maar het is wat mij betreft niet genoeg voor deze prachtige service!
Asylum zou de engste kamer van Exit19 zijn en de spannende intro zorgde er voor dat we al direct op onze hoede waren. We gingen een oud gekkenhuis in om de waarheid over wat daar gebeurd is te ontdekken. Het verhaal was wederom simpel en werd duidelijk in het spel en de ruimte zelf. Desondanks lukte het Exit19 om het plot later complexer te maken terwijl het toch duidelijk bleef. Naar mijn mening is dit HEEL zeldzaam in escape rooms, dus mooi gedaan!
Het viel ons tijdens het spel mee hoe eng het was. Het was zeker spannend, maar geen terror. Maak je daar dus niet te veel zorgen om. De kamer is daarentegen wel behoorlijk atmosferisch! Wederom wordt de sfeer uitstekend neergezet door de holy trinity van Exit19: Decor, afwerking, en onderhoud op ongekend niveau. Effecten worden tof benut en het verloop blijft verrassen. De kamer ging meerdere keren een kant op die ik niet verwachtte. Het gekkenhuisthema kan op mij al heel snel edgy of try-hard overkomen en gelukkig gaat Exit19 NIET die kanten op. Ze kiezen voor een eigenzinnige twist die toch logisch is. Er zat ook een stuk in waar we met open mond naar keken en hardop afvroegen "Waar haal je in godsnaam het budget vandaan?"
Exit19 heeft een goed gevoel voor hoe flow werkt in rooms en na wat opstartproblemen vlogen we met veel puzzelplezier door de experience heen. Er is veel diversiteit in de puzzels en ze zijn wederom heerlijk fysiek groot. De puzzels waren hier wel wat simpeler en voor mijn gevoel minder memorabel. Dit heeft mogelijk te maken met het spannende thema, dan lever je logischerwijs in op complexiteit.
Ik wil hier ook zeggen dat het team van Exit19 speciaal voor ons van alles toegevoegd had aan de kamer. Er zaten bijvoorbeeld niet één, maar twee acteurs in de kamer die allebei een andere rol vervulde. Verder hadden ze nog een extra puzzel en wat extra interactiemomenten toegevoegd. Hoe goed dit ook bedoeld was en hoe erg we het ook waardeerden gooide het de experience soms wel in de war. Er liep van alles (tofs) door elkaar, waardoor er op meerdere punten een gebrek aan focus was. Je hebt de standaard experience en daar doorheen kwamen allerlei extra dingen speciaal voor ons. Soms kwam het als een hoop bij elkaar en we raakten daardoor vaker best in de war over waar we nou mee bezig waren en waar we ons op moesten richten.
Asylum vind ik alsnog een kamer die je gewoonweg gespeeld moet hebben als je bij Exit19 komt. Dit is wederom een prachtige, atmosferische kamer met unieke twists in het verloop die je zeker bij zal blijven. Dompel je lekker onder in het ranzige bad van bloed en vuil dat Exit19 voor je heeft klaar gezet en geniet van de experience.
(Als je trouwens niet zeker weet of je een acteur in het spel wil of niet, de vaste acteur vonden wij eerlijk gezegd niet zo'n toevoeging. Het was wel grappig, maar het is duidelijk niet essentieel voor de kamer. Ik zou zelfs aanraden om het zonder te doen om de ervaring meer gefocust te maken.)
9
Ambiance: 10.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 45:00 min
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
King Arthur's Dungeons was de negende kamer die we bij Exit19 speelden. We hadden bij deze kamer niet echt een beeld van wat we konden verwachten. We waren tot nu toe al goed verwend door Exit19, maar hoe kan je kamers zoals Necromancer, Betrayal in Breslau, of Time Machine nou overtreffen? Nou zo!
In dit avontuur zijn wij onterecht veroordeeld en in de kerkers van koning Arthur gegooid. Het is aan ons om onze onschuld te bewijzen en de koning aan onze kant te winnen voor de tijd om is. Wederom een heerlijk simpele opdracht die in het spel en de kamers zelf duidelijk wordt. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe blij ik ben dat zo'n groot bedrijf begrijpt dat het plot gewoon lekker simpel mag!
Dit zou volgens onze host echt de topper zijn qua decor bij Exit19. Ondanks onze ervaring met hoe mooi de kamers van Exit19 al zijn laten termen zoals "visual gold" je toch wel veel verwachten. En zelfs met hoge verwachtingen...WAUW! Deze kamer is van top tot teen werkelijk perfect aangekleed. Afwerking en onderhoud zijn wederom fantastisch, zoals standaard bij Exit19. Alle props voelen authentiek en logisch op hun plaats. De sfeer in de kamer is perfect. Muziek, geluid, licht, rook, alles komt heerlijk samen in dit magische avontuur. We hebben vaker alles aan de kant gelegd om alleen maar te kijken naar hoe mooi alles wel niet is. Zelfs na het spelen van de hele kamer heb ik niet het idee dat ik al het moois gezien heb.
Gelukkig is het puzzelplezier in deze kamer ook sterk aanwezig. Wederom passeren veel puzzels met behoorlijke variatie de revue. Dit is weer een kamer waar puzzels fysiek groot zijn en super satisfying om op te lossen. Het verloop blijft daarbij verrassen. Elk deurtje dat open gaat, elke nieuwe onthulling, elke opgeloste puzzel laat je gewoon "Wauw!" zeggen. Meerdere keren staan we met een giga grijns te genieten van wat we hier wel niet mee mogen maken. Na een geweldige afsluiting van dit avontuur staan we na te fanboyen met de host, Jasiek, die net zo enthousiast is om deze kamer te hosten als wij zijn om hem te spelen. Het personeel is duidelijk zelf ook fan en dat enthousiasme slaat heerlijk over.
Het was geen verrassing dat dit een topkamer zou zijn, maar zo goed als dit? Deze kamer had alles wat we wilden en meer qua sfeer, puzzels, verloop, verrassingen, et cetera. Dat allemaal voor minder dan 80 euro?! Ja, soms is het toch niet te mooi om waar te zijn! Zonder enige twijfel één van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 55:00 min
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Abandoned Hotel was de elfde en laatste kamer die we bij Exit19 speelden. De nummer 9 in de TERPECA moesten we wel voor het laatst bewaren. Ik was benieuwd hoe zo'n uitgekauwd thema als een hotel nou nog interessant kon zijn. We zouden het zien...
Onze auto is tijdens een zware storm vlakbij Sinwood gestopt met werken. De enige plaats waar wij kunnen schuilen is het oude hotel, waar mysterieuze verdwijningen plaats hebben gevonden. We kloppen aan en vragen om onderdak, dat ons hoffelijk wordt geboden. En wat er daarna gebeurt...
Dit bleek een moeilijke review om te schrijven. Soms ben je zo onder de indruk van een ervaring dat woorden tekort schieten. De enige manier waarop ik het gerechtigheid kan doen is door iedereen aan te raden om nu een vlucht te boeken en hem te gaan spelen. Ik zal desondanks een poging doen om uit te wijden waarom.
Okee, ik weet dat ik mezelf herhaal bij elke Exit19 kamer, dus doe jezelf een lol en kijk op de site van Exit19 even naar de foto's van deze kamer. Ja, het ziet er ECHT zo goed uit! Er zijn meerdere ruimtes waar je soms maar kort in bent die vol zitten met overweldigend veel detail. Dit is een van de meest "maximale" kamers die ik ooit heb gezien qua decor en afwerking. Alles voelt als een oud hotel dat al jaren dienst draait. Als een soort vergane glorie.
Het spel bevat een acteur, maar maak je daar geen zorgen om als je daar normaliter bang voor bent. Het is geen levend schrikeffect, maar een essentiële toevoeging aan de ervaring. Het karakter draagt bij aan het verhaal en we raakten zelfs gehecht aan hem.
Het geniale aan de gameplay van de kamer is dat het verhaal verwikkeld is in de puzzels. Ondanks dat het plot complexer wordt naarmate de kamer vordert, wordt het daardoor nooit onduidelijk. De puzzels zijn daarbij divers en flowen heerlijk. Dit is tevens een van de weinige kamers waar het leuk is om hints te krijgen! Het klinkt raar voor een horror kamer, maar het is bijna koddig elke keer dat het gebeurt.
De kamer begint spannend en die spanning blijft stijgen tot de compleet onverwachtse finale. Er zaten zo veel mindblowing momenten in Abandoned Hotel dat het bijna overweldigend werd. Echter komt dit niet door over-the-top technische snufjes of mindfucks, maar door een filmische totaalervaring. Het ene na het andere toffe idee komt langs tot we overweldigd en zelfs een beetje emotioneel buiten staan.
Ondanks mijn beste pogingen ben ik nog steeds sprakeloos. Misschien ook maar beter zo. Laat mij je niet vertellen hoe Abandoned Hotel is, maar ga het zelf beleven! Doe jezelf een lol en ga zo snel mogelijk naar WrocÅ‚aw om deze kamer te spelen! Één van mijn favoriete kamers ooit!
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
We sloten dag 2 bij Exit19 af met Betrayal in Breslau, een zeer mysterieuze kamer. Op de site van Exit19 tonen de foto's weinig van de kamer zelf. Het plot draait om een man wiens vrouw, Inge, vermoedelijk vreemd gaat met een andere man, Gunter Wolf. Zij is met hem naar zijn appartement gegaan en vervolgens verdwenen. De privé detectives die ingehuurd zijn om haar te vinden zijn dezelfde dag ook verdwenen. Nu is het aan ons om onze verloren collega's en Inge terug te vinden!
Betrayal in Breslau is bewijs dat het simpel houden essentieel is. Meer dan die ene opdracht krijg je niet van tevoren en je maakt jezelf gek met waar het plot mogelijk heen zou kunnen gaan. De spanning als je voor het eerst het duistere appartement binnen loopt is prachtig. Je wordt direct los gelaten en Exit19 zegt "Zoek het allemaal zelf maar uit". Als iemand die een bloedhekel heeft aan overmatige voorpraat vond ik dit zo'n spectaculair begin. Duizenden vragen spoken door je hoofd terwijl alles langzaamaan op zijn plaats valt. Een geniale twist op een eeuwenoud concept in het begin van de kamer brengt beide de immersie en spanning tot nieuw niveau. Helaas kan ik hier niet over uitwijden, maar wij waren hier lovend over. Het verloop van de kamer houdt deze spanning vervolgens meesterlijk vol. Wederom telt hier de Exit19 staple, top decor en prachtige afwerking! Alles is daarbij, vooral gezien de leeftijd, heel goed onderhouden.
De kamer zit daarbij bomvol met puzzels. De ene na de andere puzzel schiet voorbij en de kamer ontvouwt zich stap voor stap. Ze zijn misschien niet allemaal even complex of memorabel, maar er zitten meerdere bizar goede tussen. De afwisseling tussen verschillende soorten puzzels blijft gedurende het hele spel verbazen. Daarbij speelden we hintloos, wat voor een puzzelkamer essentieel is. Het verhaal wordt daarbij langzaamaan duidelijk zonder een lap tekst, video, of geluidsopname. Gewoon doodsimpel in het spel zelf. Het verbaasde ons niet echt waar het plot heen ging, maar dit was wel heel tof uitgevoerd.
Ja, wederom wauw! Onze enthousiaste host, Jasiek, praatte graag uitgebreid met ons na. Deze kamer stamt blijkbaar uit 2015 en was de eerste kamer van Exit19. Dit verbaasde ons behoorlijk gezien de kwaliteit. Het decor, de afwerking, het verloop, de originaliteit, de puzzels, de (grote) ruimte, alles is vandaag nog steeds heel tof! Daarbij schijnt het de moeilijkste kamer te zijn van Exit19. We vlogen er in iets meer dan 45 minuten pijlsnel doorheen, al schijnt dit heel zeldzaam te zijn. We hebben genoten van elke seconde! Een klassieker voor goede redenen!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 45:07 min
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Murder at the Office was de vierde kamer die we bij Exit19 speelden. Ik moet heel eerlijk zijn dat ik nou niet bepaald warm liep van het concept. In plaats van de simpele opdracht die je bij elke andere Exit19 kamer krijgt heeft deze kamer juist een complexe opdracht. Een belangrijk persoon bij de belastingsdienst is in zijn kantoor vermoord en het is aan ons om de juiste verdachte aan te wijzen. Joepie...belasting...een gezellig thema voor een uurtje lol, maar niet heus. Afijn, we mochten na een uitgebreide uitleg beginnen.
Een kantoor van een hoge pief is op zich niet heel moeilijk om overtuigend over te brengen. Dik bureau, mooie props, en klaar! Murder at the Office komt atmosferisch overtuigend over, maar als je bekend bent met de hoge standaard die Exit19 neer zet is dit qua sfeer niet even "maximaal". Het decor is vrij simpel en richting het einde werd het zelfs opvallend van mindere kwaliteit. De afwerking is daarentegen behoorlijk strak en wederom is alles mooi onderhouden. Het verhaal wordt grotendeels verteld door audio en video. Ik ben hier niet echt fan van, omdat je vaker (soms minuten lang) alles stil legt om op te letten. Gelukkig is het acteerwerk in deze stukjes wel van hoge kwaliteit.
Qua puzzelen zit er veel diversiteit in de kamer, maar niet heel veel er van is memorabel. Dit is omdat het plot van Murder expres complex is om een uitdaging te maken van het vinden van de juiste verdachte. De focus ligt op het onderzoek dat je moet doen, wat dus vooral gebeurd door audio- en videofragmenten. Je dient hier goed bij op te letten en zelfs aantekeningen te maken op een kladblok dat je mee krijgt. Aan het einde zal je een keuze moeten maken tussen twee verdachten, waarbij er maar één goed is. Het nadeel van aantekeningen maken (wat je echt MOET doen met alle informatie) is dat je intussen wel door kan puzzelen, dus er zit geheid iemand (zie ondergetekende) opgescheept met de taak om overal aantekeningen van te maken terwijl de rest lekker door speelt. Het voelt wel vet als je toch aan het einde door alle complexiteit heen kan prikken door de juiste verdachte te kiezen.
Murder at the Office is een kamer die je of leuk vindt of absoluut haat. Het is extreem complex, maar dat hoort zo en is juist de appeal. Het personeel beaamt dat ze bij deze kamer het vaakst gemengde gevoelens bij groepen zien. Ik snap het wel. Aan de ene kant vond ik het leuk om de complexiteit aan te gaan en op een heel andere manier te spelen, maar aan de andere kant houd ik juist van simpliciteit. Bedenk zelf of het concept je trekt en of je je grenzen wil opzoeken. Maak daarop gebaseerd de keuze of je hem wil spelen. Anders zijn er nog zat andere toffe kamers bij Exit19 om te spelen!
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 50:00 min
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Volcano in Madagascar was de vijfde kamer die we bij Exit19 speelden. We waren allemaal best benieuwd naar deze. Het zou namelijk een comedy kamer zijn! Het plot is al redelijk komisch. Een vulkaangod heeft moeite om zijn *kuchkuch* vulkaan te doen uitbarsten (als je snapt wat ik bedoel) en het is aan ons om dat weer voor hem mogelijk te maken. Het rare concept maakte ons al benieuwd naar hoe de kamer zou verlopen.
Het begin is al best grappig. Deels omdat dat zo bedoeld is en deels omdat onze host nauwelijks de Engelse taal machtig is, wat enkele interessante uitspraken teweeg brengt. Vervolgens begint de kamer in het Pools. Woeps, dat is minder grappig! Gelukkig kon het per direct gefixt worden. Naast het zwoele plot en een verteller met een grappig stemmetje zien we niet daadwerkelijk veel comedy terug. Het is allemaal vooral schattig en gemoedelijk.
Wat wil je dat ik zeg over de sfeer? Okee, het is Exit19. Het decor is prachtig, afwerking top, en onderhoud geweldig. Heb ik dat ook weer afgestreept. Het geheel is misschien zelfs de meest overtuigende jungle kamer die ik gespeeld heb. De sfeer is daarbij sterk aanwezig door goed gebruik van diverse effecten. De kamer is wel heel compact. Naarmate het spel vordert komt er wel ruimte bij, maar dit is allemaal zo klein dat je met 4 spelers soms gewoon niet uit de voeten kan. We stonden elkaar wel vaker fysiek in de weg en dat komt het spelplezier niet ten goede. Deze kamer wil je mogelijk zelfs met max 2 mensen spelen.
De puzzels zijn weer divers en flowen lekker in elkaar over. Er zijn enkele fysiek grote puzzels aanwezig en de kamer maakt goed gebruik van de kleine ruimte die het heeft. Het verloop telt enkele leuke verrassingen en mooie momenten die we niet aan zagen komen. We merken soms toch weer een beetje de "jank" die we ook merkten bij Curse of the Mayan Treasure. Je denkt dat de puzzel af is, maar er gaat niks open? De oplossing: Even nog een keer alles door elkaar schudden, BAM, ding open. Bedank me later.
De napraat bij deze kamer was héél kort, deels omdat onze host vrijwel geen Engels kon. Hierna werden we gedropt in de ontvangst en zonder nog maar een woord compleet alleen gelaten. We hebben 15 minuten gewacht tot onze host terug zou komen om ook maar iets van gedag te zeggen, maar dat moment kwam nooit. We waren er daarom met een redelijk rot gevoel vandoor gegaan. Mogelijk was onze host nieuw bij het bedrijf of was er iets anders gaande. Het viel in ieder geval best uit de toon met hoe leuk de rest van het personeel bij Exit19 was.
Kortom, een mooie junglekamer met een lekker diverse puzzelflow en een speels randje. Wij hadden wat minder geluk met de service, maar dit was gelukkig een uitzondering bij Exit19. Wij waren erg tevreden met Volcano in Madagascar! Pak deze gerust mee als je hier andere kamers komt spelen en de tijd hebt.
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 5.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Necromancer was de zesde kamer die we bij Exit19 speelden. Dit is nou een thema dat me trekt. Ik hou van grimmige occult onzin in escape rooms en die simpele titel pakt me gewoon. Ik ben sterk van mening dat het gros van escape rooms er bij gebaat zou zijn om hun plot te veranderen naar enkel "shit's haunted" en dat is feitelijk wat Necromancer doet. Je zit in het huis van de Necromancer en je wil er uit. Punt. Lekker man.
We beginnen al gelijk goed. Ik ben geen fan van filmpjes, maar dit is een uitzondering door hoe er duidelijk een flink budget achter zit en omdat het leuk bedacht is. De sfeer is gelijk heerlijk grimmig. Alles geeft de indruk van een naargeestig huis van een kwade tovenaar. Prachtige props in een decor dat goed afgewerkt is en mooi onderhouden? Ja hoor, je bent bij Exit19! De sfeer blijft gedurende de rest van de tijd sterk aanwezig door goed gebruik van licht, geluid, en enkele effecten.
De kamer is verder totaal niet eng. Het thema kan als spannend worden ervaren, maar buiten dat is Necromancer absoluut geen enge kamer.
Wederom zit er veel variatie in de puzzels en flowt de kamer heerlijk. Dit is voor ons de eerste kamer van Exit19 die niet een single room is en het is me toch een verademing om weer eens vrij rond te kunnen lopen! Het verloop blijft daarbij aangenaam verrassen en het ene na het andere toffe idee komt langs. De ruimte is verder heel creatief ingedeeld en goed benut. Het gebeurt niet vaak meer dat we kamers spelen en niet kunnen voorspellen wat er open zal klappen of waar we heen zullen gaan. Toch lukt het Necromancer om het wel vaker onvoorspelbaar te houden. Nice!
After the fact worden we door onze enthousiaste host, Terka, opgevangen. We kunnen met veel enthousiasme napraten over de kamer en het is wederom duidelijk dat het personeel hier met veel liefde staat. Dat doet de totaalervaring al helemaal goed!
Ja, dit is dus een van die kamers waar ik de hele tijd met een enorme grijns op mijn bek stond. Tof thema, leuke puzzelflow, verrassend verloop, leuke ideeën, prachtige ruimtes, dit is een van de kamers die je zeker moet spelen als je bij Exit19 bent.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 50:00 min
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
We sluiten dag 1 bij Exit19 af met Prison Escape. Deze kamer lijkt dit uitgekauwde thema toch wat nieuw leven in te blazen door middel van een unieke gimmick. Op locatie worden wij verteld dat één van ons de gevaarlijkste gevangene ter wereld is en de rest zijn handlangers zijn. Deze persoon wordt extreem secuur opgesloten in een isolatiecel en de gehele kamer draait om deze gevangene te helpen ontsnappen. Het spel eindigt zodra de gevangene uit de cel is. Dit staat nergens van tevoren aangegeven, dus kies goed uit wie je gevangene zal zijn aangezien dit je spel behoorlijk zal beïnvloeden.
Het decor van de kamer is prachtig. De hele kamer straalt smerige rotgevangenis uit en dit is precies wat je wil. Helaas is het ook allemaal heel braaf. Geen muziek, geen effecten, geen geluiden, eigenlijk geen sfeer. Naast keihard puzzelen is er helaas niet veel te zien of doen in de kamer. De kamer is daarbij ook heel klein en ik denk dat je met 2 of 3 mensen totaal hier perfect uit bent.
Het concept van de isolatiecel leent zich heel goed voor communicatiepuzzels en ik ben daar behoorlijk fan van. De communicatie verloopt grotendeels zonder elkaar te zien. De constante kleine succesmomentjes met de puzzels houdt het motiverend en af en toe komen er wat leuke verrassingen door.
Volgens onze host is dit een pittige kamer voor onervaren teams en teams die niet goed kunnen communiceren. Wij waren echter in iets meer dan een half uur klaar, wat blijkbaar zeldzaam is voor de kamer. De napraat was zeer kort, er viel ook niet veel te zeggen over de kamer, maar het voelde wel een beetje te snel voor mij.
Tja, deze moet je echt liggen. Ik vond het zelf heel tof om het concept van splitsen het hele spel in beslag te zien nemen, maar een ander teamlid was bijvoorbeeld minder enthousiast. Als je een experience wil kun je deze overslaan. Wil je lekker puzzelen met een uniek concept? Dan zou ik hem absoluut aanraden!
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.0
Service: 8.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 37:48 min
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Identity was de allereerste kamer die we speelden bij Exit19! Het schijnt hun beginnerskamer te zijn en tevens de enige kamer die volautomatisch is. Je krijgt aan het begin de opdracht om binnen het uur je identiteit te bevestigen aan je bondgenoten, anders verlies je de oorlog. Ik vond het plot heel tof klinken, maar je merkt er naast de opdracht in het begin weinig meer van. Het decor en de afwerking zijn voor de standaard van Exit19 best minimaal, wat trouwens betekent dat het er nog steeds beter uit ziet dan 95% van alle escape rooms. Daarnaast is de kamer een single room en echt klein. Ik zou aanraden hem met max 3 mensen te spelen.
Voor zo'n grimmig thema als een dystopische oorlog, is de kamer is best braaf. Er is eigenlijk geen spanningsboog, het geluid staat heel zacht, er wordt weinig gedaan qua effecten, en alles voelt best statisch. Het komt nou niet bepaald over dat je midden in een oorlog zit. Iets van marcherende soldaten boven je horen of af en toe het gedreun van een bom zou al veel doen hier. Puzzels zijn daarbij heel simpel, op een enkele uitzondering na. Ze zijn wel divers en flowen lekker door, wat het spelplezier hoog houdt. Hierdoor stonden wij na iets minder dan een half uur lekker doorpuzzelen alweer buiten, waar we enthousiast onthaald werden door onze host Daria. Ze had er duidelijk lol in om ons te hosten en dat creëerde gelijk een vrolijke sfeer bij het napraten.
Het is duidelijk dat deze kamer zich op beginners richt en daarom gingen wij er zonder verwachtingen in. De kamer voelt eigenlijk als een soort showcase aan beginners van hoe divers escape roompuzzels allemaal kunnen zijn, hoe een kamer volautomatisch kan, et cetera. Ik heb het idee dat de kamer daarom ook zo "basic" is. Je wilt beginners nou eenmaal niet overweldigen met allerlei effecten of pittige puzzels terwijl ze daar helemaal niet klaar voor zijn. Ondanks dat dat niet echt aan ons besteed was ben ik toch blij dat dit soort kamers bestaan als instappunten voor nieuwe spelers. Wij hebben ons daarbij voor een heel degelijke prijs (ca. 30 euro totaal) goed vermaakt voor een half uurtje, daar kan ik moeilijk moeite mee hebben.
Heb geen verwachtingen en pak hem mee als je er bent en lekker simpel wil puzzelen. Speel hem wel in het begin van je trip bij Exit19, anders kom je er in vergelijking mogelijk teleurgesteld uit.
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 29:53 min
0 likes
We waren een weekendje in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Volgens de TERPECA is Exit19 de nummer 6 top company van de wereld. 11 kamers van 1 bedrijf in dezelfde stad, daar moet wel iets tussen zitten dat de moeite waard is! Exit19 heeft wel zijn eigen stijl, maar elke kamer is heel anders in concept en uitvoering.
Dit was de tweede kamer die we bij Exit19 speelden en ik zou ook aanraden om deze in het begin van je trip te doen. Het plot is wederom doodsimpel: Ga de tempel in en steel de schat die zeker weten 100% totaal niet vervloekt is. Ik ben doorgaans niet zo'n fan van tempelkamers. Het is een pittig thema om overtuigend over te brengen, maar het lukt Exit19 wel om daar verandering in te brengen. De kamer ziet er werkelijk prachtig uit, is uitstekend onderhouden, en strak afgewerkt. Helaas is het allemaal best braaf. Er is nauwelijks een spanningsboog, praktisch geen effecten, en het geluid staat heel zacht. Het is een kamer die ook bedoeld is voor een jonger publiek, maar soms miste ik hier toch wel spanning.
Qua puzzels vonden wij dit een van de mindere kamers bij Exit19. Waar alle andere kamers er een heel nette flow op na hielden, misten wij die hier wel vaker. Er waren meerdere momenten dat puzzels net niet lekker liepen of net niet duidelijk waren, waardoor we vaker vast liepen. Daarnaast had de kamer de neiging om (met een mooi Engels woord) "janky" te zijn. Er waren meerdere puzzels waarbij onze oplossing niet leek te werken. Natuurlijk gingen we dan allerlei andere oplossingen proberen, maar het bleek alleen maar nodig om even alles door elkaar te schudden zodat het NET goed lag en het kastje toch open klapt. Dit gebeurde zo regelmatig in deze kamer dat het komisch werd en in combinatie met de mindere flow kon het wel vaker tot frustratie leiden. Dit is de enige kamer van Exit19 waar we überhaupt hints nodig hadden. Dit ging (jammer genoeg) via een walkie talkie en toen kwamen we er ook achter dat er niet heel goed op ons gelet werd. Het is nogal jammer als je al 10 minuten vast zit en je dan de host uitgebreid moet gaan vertellen dat je al 10 minuten lang vast zit. Ze was bij het napraten wel heel gezellig en dat doet ook veel voor de nasmaak. Je hebt daarbij een relatief kleine ruimte (single room) en daarom zou ik max 3 spelers aanraden.
Ik denk dat wij hier qua gameflow mogelijk pech hebben gehad. Het gebrek aan flow in deze kamer kan mogelijk aan ons hebben gelegen of aan de kamer. Waarschijnlijk een combinatie van beiden. Het is echter wel een prachtige en overtuigende uitvoering van een tempelkamer en als dat je trekt zou ik zeker aanraden om deze te spelen. Mijn advies: Houd je hoofd koel en als die ene puzzel niet af gaat, vraag jezelf dan zeker af "Is het jank?"
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 7.0
Service: 7.5
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
We waren in Wrocław om alles van Exit19 te spelen. Er was ruimte in de planning, dus we kozen nog een kamer uit van een ander bedrijf om de tijd op te vullen. Tot mijn verbazing stond Midnight Killer als enige andere kamer in Wrocław in de TERPECA. Daar moet dan wel wat achter zitten!
Voor ik ook maar over de kamer begin wil ik mensen al waarschuwen over de service. Ik heb in mei welgeteld zeven mails gestuurd om deze kamer te reserveren voor augustus. Na wat gehannes krijg ik een mailtje dat het goed is, maar geen officiële bevestigingsmail. De daaropvolgende woensdag krijg ik een boze mail dat het onacceptabel is dat we niet zijn komen opdagen en hadden moeten bellen of mailen. Aangezien het nog lang niet de datum is die we afgesproken hebben stuur ik nog meerdere mails om na te vragen wat er aan de hand is, maar die worden allemaal genegeerd. Met moeite heb ik uiteindelijk via de site een boeking gemaakt, maar door deze behandeling had ik al weinig zin meer om te komen. Een gast de schuld geven van je eigen fouten en dan daar zo vijandig over doen vind ik niet acceptabel.
Op locatie is het even zoeken naar de kamer. Als we die eenmaal in de kelder gevonden hebben worden we direct terug gestuurd om buiten te wachten voor een onduidelijke reden. Er kan niet eens een hallo vanaf. Na een kwartier rondjes lopen worden we eindelijk geroepen.
Midnight Killer heeft twee modi: Intermediate of Hard. Het verschil is dat Hard 70 minuten duurt ipv 90 minuten en 2 puzzels extra heeft. Hard is ook iets goedkoper. Ik zou aanraden om Hard te spelen, de moeilijkheid van de kamer valt mee en 70 minuten is ruim de tijd.
We krijgen de keuze tussen of we "active" of "less active" beginnen. Kies je "less active", dan is er een grote kans dat je minutenlang niks kan doen dus hou daar rekening mee. Ik hield mijn hart in deze kamer wel vast voor de veiligheid van een van onze teamleden. Als er iets mis gegaan was, was er no way dat hij het had overleefd.
En dan de kamer zelf.... Tja, ik heb er niet heel veel over te zeggen. Het decor is prima, de sfeer is okee. Het had allemaal VEEL enger gemogen. De kamer is dan wel 18+ maar doet weinig om dat label te verdienen. Het verhaal is dunner dan een A4tje en obvious vanaf het begin. De puzzels zijn ook prima, maar missen soms flow. Vooral in het begin loopt het niet bepaald lekker. Voor een spel dat langer dan 60 minuten duurt is de oppervlakte ook relatief klein. Er is best wat loze ruimte die veel toffer gebruikt kan worden.
In potentie is dit een toffe kamer. Mijn teamgenoten kwamen er iets enthousiaster uit dan ik, dus misschien ligt daar ook wat bij mij. De puzzelflow en het verloop mogen in ieder geval beter uitgewerkt worden en de service mag een stuk hoffelijker. Daarnaast moet het begin echt veiliger worden gemaakt. Als je in Wrocław bent en je kan niets anders van Exit19 spelen, dan kun je overwegen om deze kamer te bezoeken.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.0
Service: 1.0
Played in August 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes 58:00 min
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Omerta was de negentiende en laatste kamer die we in Athene speelden.
We zijn terug waar het allemaal begon. Twee weken eerder stonden we hier voor de deur om onze eerste kamer in Athene te spelen, The Cellar. Deze keer betreden we het stadje van Great Harwood als detectives op zoek naar de vermiste eigenaren van de befaamde "Golden Key" herberg.
Kan je niet tegen horror? Ten eerste, waarom lees je een review over een Atheense kamer? Ten tweede, maak je bij deze dan kamer geen zorgen. Omerta is een puzzelkamer. Geen acteurs en geen horror.
Net zoals The Cellar begint de ervaring direct. De intro is wat eenvoudiger en sneller dan bij The Cellar. We worden al snel gedropt in de herberg om ons werk te beginnen. Er is trouwens geen opfrisser qua verhaal. Dit vind ik normaal niet zo een probleem, maar dit verhaal is behoorlijk uitgebreid. Een kleine samenvatting zou fijn zijn geweest, vooral aangezien er wel wat details tijdens het spel van belang zijn. Het verhaal komt in de kamer totaal niet over. Het is extreem complex, maar wordt nooit in puzzels of handelingen verwerkt. Er is vrijwel geen audio, video, of leesmateriaal die je iets meer vertelt. Als het plot zo complex is, maar niet vereist is om de kamer te kunnen spelen dan is het helaas te makkelijk om het te negeren. Het plot is blijkbaar ook verbonden met The Cellar en met een nieuwe kamer maar dat hebben we totaal niet door.
De sfeer in de kamer voelt wel heel goed. Het decor is verbazend maximalistisch ingericht, goed onderhouden, en strak afgewerkt. Voor Athene is dit allemaal zeker ver bovengemiddeld. Het ademt vanaf het begin een kneuterige jaren '70 herberg uit. De ruimtes voelen passend en alsof ze daadwerkelijk gebruikt zijn (op een goede manier).
Het jammere aan dit nette is dat alles in deze kamer zo ontzettend braaf is. Het is allemaal zo strak, netjes, en volgens het boekje dat de spanningsboog slapper is dan een uitgelubberd elastiekje. Er zijn 0 effecten en sound design speelt een achtergrondrol. Grote ontdekkingen en verborgen doorgangen hebben hierdoor geen impact en dat is nou wat een kamer zoals dit juist wel nodig heeft.
Nou goed, dit is een Atheense puzzelkamer en dat is love it or hate it. De puzzels hier zijn net zoals bij Paradox Project lang, uitgebreid, en gelaagd. Je zal hier lang bezig zijn met een puzzel en waarschijnlijk niks kunnen forceren of gokken. Aangezien de kamer bijna 2,5 uur duurt kan dit een fantastische ervaring zijn, of een nachtmerrie. De kamer begint al met een enorme puzzel die volgens de eigenaar bij onervaren groepen al snel 30 minuten kan duren. Wederom, dat is love it or hate it.
Wij vinden het heerlijk! Het puzzelplezier blijft maar komen en blijft variëren, net zoals de settings. Er wordt veel meer gebruik gemaakt van techniek dan bij de meeste Atheense kamers. Vol trots vertelt de eigenaar ons dat er maar drie hangsloten in de kamer zitten! Dat klinkt voor Nederland als veel, maar wat een verademing is me dat hier! De ene giga-puzzel na de ander flowt heerlijk in elkaar over en op een paar momenten na staan wij eigenlijk niet stil. Zo staan wij ook vrij snel weer buiten met een verblufte eigenaar. We hadden 1 hint nodig en als we die niet nodig hadden gehad was het zelfs een nieuw record geweest. Toch voelde het niet alsof het nou zo snel ging.
Wil je uitgebreid puzzelen in een prachtig decor dat strak afgewerkt is? Omerta is voor jou! Vooral in Athene is de kamer op dit punt hoogstaand. Is deze stijl van puzzelen echter niet voor jou? Dan heb je hier weinig te zoeken, ben ik bang.
De kamer werd voor ons in Athene best opgehyped als een van de nieuwe groten en daar ben ik het nou niet mee eens. Het plot is daar voor te complex en te vaag en de kamer mist te veel 'experience' om het voor mij op 'groots' niveau te tillen. Qua spelplezier heb ik mij hier gelukkig uitstekend vermaakt. Het was een mooie finale voor onze Athene trip!
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Death Row was de zeventiende kamer die we in Athene speelden.
Als de voordeur van No Exit open gaat begint de ervaring eens NIET direct in thema. We worden ontvangen door de enthousiaste eigenaresse. Haar idee is dat deze ontvangst er voor zorgt dat ze beter weet wie ze tegenover zich heeft in het spel. Al is Death Row geen horrorkamer, het is eerlijk gezegd wel fijn om eens rustig te kunnen bedaren alvorens te beginnen.
Stop mij als je dit plot al eens eerder hebt gehoord. Je zit in de gevangenis en zal geëxecuteerd worden als je niet op tijd ontsn- Ja dat dacht ik al. Het is een prima opzet die via een uitgebreide en interactieve intro met acteur toch nieuw leven in geblazen wordt. Let's go!
Gevangeniskamers zijn lastig om goed te doen. Ik vind ze te vaak op elkaar lijken en er wordt regulier niet veel unieks mee gedaan. Death Row is daarop een verfrissende uitzondering. De hele room ziet er top uit en is voor de Atheense standaard zelfs best goed afgewerkt. De ruimtes waar je doorheen gaat zijn gevarieerd en geven daadwerkelijk het idee dat je in een compleet gebouw zit in plaats van enkel een celletje. Waar de meeste gevangeniskamers vaak steriel zijn is Death Row juist sfeervol. Het zijn de simpele dingen, net dat beetje rook dat er hangt, of een mooi getimed effect als er iets belangrijks gebeurd dat Death Row onderscheidt.
Ondanks dat Death Row geen enge kamer is wordt de spanningsboog meesterlijk onderhouden. Vanaf de fantastische intro wordt al duidelijk dat je hier zo snel mogelijk weg wil. De combi van het gevarieerde verloop, acteerwerk, en dikke sfeer zorgen er voor dat je de hele kamer op scherp staat. Desondanks is het ook een onverwachts grappige kamer en lagen we regulier dubbel van de slappe lach.
Zoals ik al zei is Death Row gevarieerd in zijn verloop. Het spel duurt 100 minuten en die tijd maak je al snel vol. Je maakt een reis mee door de gehele gevangenis waarbij de setting regulier veranderd. De puzzels zijn daarbij ook lekker uitdagend en uitgebreid. Soms moet je ze met een wat meer "Griekse" logica benaderen, maar dit stoort me niet zo. De puzzels en handelingen zijn verder creatief verwerkt in thema. Er zijn momenten dat je je een soort crimineel mastermind waant die enkel zijn verstand en de spullen in zijn cel nodig heeft om te ontsnappen. Soms kun je je wel afvragen of het wel helemaal logisch is dat hier een puzzel of handeling zit, maar het zij zo. De gevangenis is ten slotte lekker fysiek. Veel klimmen en kruipen, lekker man.
Ik wil graag nog benadrukken hoe fantastisch het acteerwerk hier is. Je wordt door de (mentaal instabiele) gevangenisbewaker in de gaten gehouden en vanaf het begin heb je al een band met hem. Niet alleen is de acteur geniaal in zijn rol en geniet hij er overduidelijk van, maar zijn vaardigheden qua interactie en improvisatie zijn ongekend. Wat we ook doen of zeggen, hij gaat er tof op in en dit moedigt ons aan om terug te spelen. De bewaker is dreigend, lief, vijandig, vriendelijk, en onvoorspelbaar. Wat een heerlijk karakter dit. Zonder enige twijfel de allerbeste acteur die ik ooit in een escape room gehad heb!
Ja, gewoon wauw! Dit is een kamer waar je in Athene niet vreselijk veel van hoort en een die we bijna overgeslagen hadden. Death Row is naar mijn mening een perfecte combi tussen experience en puzzelkamer. Spannend, hilarisch, interactief, uitdagend, avontuurlijk, it's got it all! Stop daar nog de meesterlijke acteur bij en je hebt een must-play en één van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. El Exorcista was de achttiende kamer die we in Athene speelden.
Zoals bij Death Row is dit eindelijk eens een ontvangst die niet direct in thema is. Het is eerlijk gezegd verfrissend om tussen alle horror door even rustig adem te kunnen halen. De eigenaresse is een gepassioneerde en betrokken vrouw. Het voelt als een gemoedelijk en gezellig ontvangst, totdat we eenmaal moeten beginnen...
Ik zou je aanraden de film The Exorcist te kijken alvorens de kamer te spelen. De kamer is er op gebaseerd en volgt deels ook het plot, met wat eigen veranderingen om het spel interessant te houden. Lang verhaal kort: Demoon bezit meisje. Meisje wordt gek. Wij priesters. Wij demoon weg jagen.
El Exorcista begint op een indrukwekkende en atmosferische wijze. Ondanks dat het allemaal nog redelijk rustig is weet je dat dit allemaal nog maar de kalmte voor de storm is. Als we eenmaal onder toeziend oog van vader Karras het huis betreden barst de hel los. Dit is de definitie van van 0 naar 100 gaan. Een samenspel van licht, ruimte, mist, geluid, en absoluut manisch acteerwerk: Welkom bij El Exorcista voor de komende 90 minuten.
De horror in deze kamer voelt enigszins anders dan bij andere kamers in Athene. Veel van de horror komt hier van mooie setpieces en dramatische momenten in plaats van simpele scares. Deze zijn ook een stuk technischer, dramatischer, en uitgebreider dan in de rest van Athene. Deze stukken worden daarnaast meesterlijk door de acteurs uitgevoerd.
Helaas is het niet allemaal even top. Ook al ziet de experience er grotendeels fantastisch uit zijn er delen waar de afwerking beduidend minder secuur is. Daarnaast is er op sommige plekken behoorlijk wat slijtage te zien. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom dit niet aangepakt wordt aangezien het mij prima op te lossen lijkt. Daarnaast is het geluid voor ons al wat zachter gezet en staat het alsnog echt TE hard.
We weten waar de kamer qua plot heen gaat, maar No Exit begrijpt gelukkig wanneer ze af kunnen wijken van verwachtingen. Het verloop blijft daardoor verrassend. Veel van de kwaliteiten van Death Row komen terug in El Exorcista. Er zitten momenten in de kamer waar we met ontzag staan te kijken, zij het door mooie effecten, timing, of intens acteerwerk. Het voelt alsof we door het hele huis reizen terwijl de kamer opbouwt naar een intense climax. Het toffe is dat er na die climax nog een flink stuk spel over is dat ik een mooie uitbreiding op het plot van de film vond! Props voor de creativiteit! Het uiteindelijke einde voelt voor mij echter overbodig.
Ondanks dat we een prima flow onderhouden voelen niet alle puzzels even logisch. Soms moeten we iets heel kleins zien/vinden of een vergezochte verbinding maken. Gelukkig kakt het spel nooit in en blijven we nergens lang hangen. Het stoort mij hier daarom ook niet zo, maar ervaringen verschillen. Laten we eerlijk zijn, het is een horrorkamer, dus puzzels zijn sowieso niet de reden dat je komt spelen.
Wederom wil ik benadrukken hoe goed de acteurs bij No Exit zijn. Hun toewijding qua fysieke inspanning, stemgebruik, intensiteit, alles is gewoon wauw. Wat fantastisch dat acteurs bij zo een moeilijk thema als dit zo toegewijd zijn. De bezetene speelt zo overtuigend dat ik mij af vraag of zij aan het einde van de avond nog heelhuids naar huis kan. Een groot deel van de ontzag en horror in de kamer komt van de acteurs en ik kan hun vaardigheid niet genoeg benadrukken!
El Exorcista is een meesterlijke kamer en een must-play in Athene! Een samenspel van angstaanjagende elementen met goed doordachte horror en hoogwaardig acteerwerk. Soms kunnen de afwerking en het onderhoud een boost gebruiken, maar dat mag je er absoluut niet van weerhouden om hier langs te komen. Let the devil in!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The School of Burning Souls was de vijftiende kamer die we in Athene speelden.
Misschien een wat minder bekende kamer buiten Athene, maar toch een die redelijk snel een reputatie heeft opgebouwd. Meerdere Atheense eigenaren wezen er ons al op dat deze vet zou zijn. Blijkbaar is onze mooie basisschool jaren geleden afgebrand, met ons als enige overlevenden. De oude conciërge bericht ons dat hij ons hier weer wil ontmoeten om te bespreken wat er die avond nou echt gebeurd is. Dat klinkt veilig en betrouwbaar, we doen het!
Bij de deur beginnen we met een toffe intro die gelijk een onaangename sfeer neer zet. Het hele pand ziet er uit alsof er een heuze vuurzee heeft geraast en het ruikt er zelfs naar brand! Het is niet zoals je vaak ziet een brandvlekje hier of daar, maar alles ziet er verkoold en verwoest uit. Het decor is prachtig gedaan en dat komt de sfeer zeker ten goede.
Helaas heeft de kamer een heel storend probleem dat op vrijwel elk ander aspect betrekking heeft: Alles is vreselijk onduidelijk. De ruimtes zijn heel mooi gemaakt, maar het is overal zo donker dat je nauwelijks wat kan zien. Het geluid is soms compleet afwezig en soms ineens zo luid dat we onze oren dicht doen. "Hey" schreeuw ik met oren dicht boven het lawaai uit, "dit is de Pyramid Head Theme van Silent Hill!" Daarnaast moeten we al voor we beginnen allemaal vreselijk nodig naar het toilet en dat kan normaal bij elke room van tevoren. Echter moet je het toilet hier vrij spelen, wat al snel een half uur duurt. Dit wordt van tevoren niet aangegeven. Niet ideaal...
Het acteerwerk is ook vaag. Wie hebben we nou tegenover ons? Waarom gedragen ze zich zo? Het voelt vaak als intens en eng doen voor het intens en eng doen. Het mag allemaal wat meer berekend en subtieler. Interactie met acteurs kan leuk zijn, maar we hebben hier niet het idee dat hoe wij reageren verschil maakt. Er wordt duidelijk een riedeltje afgegaan en het voelt niet alsof er naar wat wij doen en zeggen geluisterd wordt. Er kan veel meer emotie en verhaal geuit worden met behulp van acteurs dan er nu gedaan wordt. Nu komt het neer op de cliché van veel geschreeuw en dreigend dichtbij komen terwijl dat niet altijd gepast is. Het plot bouwt op naar een overduidelijke onthulling en een goede finale ontbreekt.
Het spelverloop is helaas ook niet helder. Als we na een tijd in het donker zoeken eenmaal gevonden hebben waar we onze spullen achter mogen laten verloopt het spel met horten en stoten. Het is nooit nou duidelijk wat er van ons verwacht wordt. We mogen sommige plaatsen nog niet bezoeken, maar waarom zijn die dan al toegankelijk? We moeten naar een locatie toe, maar hoe moeten we dan weten waar die is? Je wordt niet gestuurd met licht of geluid en zo staan we na elke opgeloste opdracht bij elkaar in een kringetje van "okee, wat nu?" De opdrachten en puzzels lopen ook helaas niet lekker en we missen regulier net dat ene stukje logica tussen alle ruis. Bij één puzzel worden we ook verwacht om Grieks te lezen en dat is simpelweg onacceptabel design. Soms vrezen we ook voor onze veiligheid.
Er zitten zeker wel toffe momenten verdeeld in de kamer, maar ze worden niet optimaal benut en er ontbreekt samenhang. Er worden spannende ideeën opgezet, maar die gebeuren op bijna willekeurige momenten en zijn vaak al snel weer voorbij. En dan sta je daar weer met zijn allen in een kringetje van "okee, wat nu?"
Alles tezamen ben ik minder enthousiast over deze kamer. Het decor is prachtig en in de basis zit de sfeer goed. Er zitten toffe stukken in en er zijn zeker wel wat goede ideeën, maar het geheel is frustrerend onduidelijk en mist beide flow en samenhang. De algehele ervaring voelt daarom te verwarrend om van te genieten. Het is jammer, er zit hier wel degelijk iets vets in, maar ik kan het nu helaas niet aanraden om te spelen.
6
Ambiance: 7.0
Game experience: 4.5
Service: 9.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Chapel & Catacombs was de zestiende kamer die we in Athene speelden.
Dit is hem. Chapel & Catacombs is waarschijnlijk de meest befaamde kamer in Athene. Het is even zoeken naar waar we precies moeten zijn. Het pand straalt wederom niet veel uit. Eenmaal aangekomen in Lockhill verandert dit snel. Na een toffe introductie die gelijk uitlegt waarom we op deze locatie zijn begint de ervaring direct. We zijn hier gekomen om een ritueel van de cult die Lockhill beheerst te verstoren om zo hopelijk de macht van de cult teniet te doen.
Zodra we arriveren staan we ook echt in het dorp van Lockhill. Het is zo mooi en overtuigend gebouwd dat het even overweldigend is. Onze missie is duidelijk. We moeten de kapel en de katakomben in, daar is het hoofdkwartier van de cult. De introductie om daar te komen is al heerlijk uniek en interactief. Het is gek genoeg bijna luchtig, al blijkt dit enkel de stilte voor de storm te zijn...
Ik heb nog nooit zoiets gezien als dit. Hoe kan dit? Je kent het misschien wel van de meeste escape rooms. Je hoort in een kerkruimte te staan en dan hangt er misschien een kruis op de muur met wat mist, maar daar houdt het op. Hier niet! Als ik zeg kapel, dan meen ik ook echt kapel! Het geheel is op schaal gebouwd. Het gebruik van licht, rook, muziek, alles is ontzagwekkend. Ik weet nog steeds hoe het er allemaal uit zag, maar ook hoe het overal rook en klonk. Aan de ene kant staan we te genieten, aan de andere kant zijn we doodsbang.
Gelukkig houdt Chapel & Catacombs het vol om ons gedurende de gehele speltijd te blijven verbazen. Net zoals The Sanatorium voelt deze kamer als een andere wereld. Je voelt je hier aan je lot over gelaten en tegen onoverwinbare vijanden opgezet. Het geheel is zo verstikkend en immersief dat het angstwekkend is. Er passeert wauw-moment na wauw-moment alsof het niks is, hoe dan?!
Door de hele ervaring heen heerst er nooit rust. Nergens is veilig en we worden constant door verschillende karakters op de hielen gezeten. De kamer is enorm, maar dit helpt je totaal niet. Letterlijk overal heerst gevaar en je moet blijven bewegen om te overleven. De angst blijft hierdoor constant zo hoog dat wij dit makkelijk één van de engste kamers in Athene vonden. Er zijn geen simpele scares of andere onzin, maar gewoon enorm goed bedachte horror die op hoog niveau uitgevoerd wordt.
Terwijl wij dieper en dieper afdalen in de katakomben blijven er maar ongelofelijke momenten langs komen. De opdrachten/puzzels van de kamer was ik erg fan van. Ik hou van interactie met acteurs en dat heb je hier in overvloed. Er zijn meerdere karakters die allemaal een andere aanpak vereisen en dat langzaamaan oppikken maakt het spel zo tof. Daarnaast zijn de puzzels ook van hoge kwaliteit. Ze zijn best complex en moeten soms zelfs uitgevoerd worden TERWIJL je opgejaagd wordt. Ik snap dat dit voor sommige mensen misschien wel heel heftig is, maar ik vind het heerlijk. De balans is hier naar mijn mening perfect. Op één punt worden wij echter voor ons gevoel gehaast. Ineens krijgen we praktisch het hele antwoord op een puzzel voorgeschoteld, terwijl wij daar helemaal nog niet mee bezig zijn, maar okee. Het spel eindigt met een prachtige finale. Het bouwt daarna subliem af, met een heerlijke teaser naar de volgende kamer. Daar staan we dan, ademloos van beide uitputting en ontzag. Het enige waar ik minder fan van ben is dat de napraat bij Lockhill dan ook in character is. Ik heb er zelf behoefte aan om dan gewoon met de acteurs te kunnen praten buiten character, maar dat is een persoonlijke voorkeur.
Wat ik zoek in een experience is om te verdwijnen in een andere wereld. Ik wil het idee krijgen dat ik deel ben van iets groter dan mezelf. Chapel & Catacombs is voor mij mogelijk het hoogtepunt van dat ideaal. Dit is de definitie van een totaalervaring! Het komt allemaal zo geloofwaardig bij elkaar dat je geen moeite meer hoeft te doen om je onder te dompelen in deze bloedstollende wereld. Er zijn niet aparte elementen die je kan benoemen als "dat ding dat het tof maakt", het is gewoon alles bij elkaar. Doe jezelf een lol en kom deze zo snel mogelijk spelen. Ook als je niet van de horror bent, dit mag je simpelweg niet missen.
Één van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. M'ama was de veertiende kamer die we in Athene speelden.
We kregen van meerdere eigenaren de vraag of we de kamer M'ama gingen spelen. Die hadden we niet gepland, maar na wat geregel stond hij. Goed om te weten is dat de kamer gebaseerd is op de gelijknamige film uit 2013. Niemand van ons team had deze film gezien, mogelijk maakt dit wel verschil voor je ervaring. Laat ik hier ook maar bij zeggen dat de kamer in het Engels te spelen is, maar dat dit toen wij speelden eigenlijk alleen maar in het weekend kon. Houd dit in gedachten als je wil komen spelen.
Zoals vrijwel elke experience in Athene begint M'ama al bij de deur. Het is een nogal vreemde locatie, middenin een soort appartementencomplex. Er is geen ontvangst of uitleg, maar wel de mogelijkheid voor een beker water en een toiletbezoek. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de voorpraat ook niet mis. Na wat voorbereiding kunnen we beginnen!
Het eerste wat ons opvalt is dat het volume FLINK te hard staat. Ik bedoel daarmee niet dat het een beetje hard is soms, dit is echt niveautje gehoorschade hard. Je hoort de speakers letterlijk trillen in de muren en al schreeuwend naast elkaar konden we elkaar niet verstaan. Het was zo erg dat we het spel er voor moesten onderbreken of het alsjeblieft op 75% van het reguliere volume kon. Na wat geregel was dit gelukkig mogelijk en konden we door. Blijkbaar staat het zo hard om het geluid van acteurs te verbergen, maar dit vonden wij totaal niet merkbaar. Schroom in ieder geval niet om het te melden als je er last van hebt.
Na dus wat opstartproblemen ontvouwt zich toch een heel toffe experience! De grote ruimte is bizar ingedeeld en geeft ruimte voor meerdere unieke scenario's. Het is moeilijk uit te leggen zonder spoilers, maar deze ruimte is een grote reden waarom het spel zo tof is als het is. Ondanks de rare ruimte wordt het spel nooit onoverzichtelijk en blijft alles flowen, mede door goed gebruik van licht. Er is altijd duidelijk wat je moet doen en waar je hoort te gaan. De puzzels zijn daarbij niet heel bijzonder en hebben duidelijk een achtergrondrol (het is nou eenmaal een horror room), maar flowen toch lekker in elkaar over. Er is een redelijk complex verhaal, dat toch heel duidelijk verteld wordt. Er is weinig leeswerk en wat er is is louter essentieel. De rest wordt in het spel zelf verteld en dat werkt goed voor de immersie.
De sfeer is sterk aanwezig door goed gebruik van licht, grimmig decor, en heel goed acteerwerk. Soms denk je te weten waar het spel heen gaat en M'ama weet eigenlijk precies wanneer het daar wel of niet op in moet gaan. Dit maakt het hele spel best onvoorspelbaar en daardoor weet je nooit wat je kan verwachten. Desondanks voelt het totaal niet random, maar juist goed doordacht! Dit maakte het voor ons een van de engere kamers in Athene. Wij waren allemaal al wat gewend na een week horror en dit is zeker weten de kamer waarin we het meest geschreeuwd hebben. Het glaasje water bij de gezellige napraat hadden we zeker nodig!
Ondanks de issues die wij aan het begin hadden kan ik M'ama absoluut aanraden! Toffe sfeer, bizarre ruimte, leuk verloop, doodeng, tof acteerwerk, dit is eigenlijk alles wat je wil in Athene! Hij voelt enigszins uniek aan in de Atheense scene en daarbij denk ik dat het je ook maar net moet liggen. Het is niet zozeer een vooruitstrevende kamer voor Athene, maar de kwaliteiten van de scene beschikt deze kamer uitstekend!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The Litchver Woodland was de dertiende kamer die we in Athene speelden.
Met gemengde gevoelens van Monika's Diary in ons achterhoofd komen we aan bij de andere locatie van Ban Bang Theory. Het pand valt wederom totaal niet op, je zou het zo aanzien voor een normaal huis in een woonwijk. Onze vertaler wacht buiten al op ons en samen stappen we door de deur een Roemeense boerderij in. Binnen ontmoeten wij de boswachter die ons waarschuwt voor het Litchver bos. Het zou er namelijk spoken. Wij zijn desondanks vastberaden om er te gaan kamperen. Spoken bestaan toch niet!
Na het advies van de boswachter in de wind te slaan verplaatsen wij ons door middel van een toffe intro naar het bos. Als ik 'bos' zeg, dan meen ik dat ook. Je zal hier geen plastic plant of aan elkaar geducttapede takjes vinden. De bomen, aarde, bosjes, attributen, alles is echt! De bomen in de kamer zijn hier letterlijk geplant door de makers om het zo veel mogelijk op een echt bos te doen laten lijken. Licht, geluid, en mist creëren een samenspel waardoor het geheel eng overtuigend is. Het geheel is ook creatief begrenst. Als je er even over nadenkt maakt het ook sense in het plot. De sfeer is in ieder geval ontzagwekkend goed.
Het is duidelijk dat het hier om een meer atmosferische ervaring draait dan Monika's Diary. De intensiteit ligt lager en er is meer ademruimte gemaakt voor voor beide de spelers en het algehele spel. Naar mijn mening zijn de setting van het bos en de atmosfeer DE redenen om deze kamer te komen spelen.
Ik ben wel wat verdeeld over het plot. Litchver probeert een redelijk uitgebreid verhaal te vertellen dat soms meeslepend is en soms desoriënterend. Ik heb niet het idee dat we alles nou helemaal begrijpen zoals het hoort. Daarnaast zit er een onthulling aan het einde die zo hard uit de lucht komt vallen dat het door de vloer heen de kelder in stort. Het is uiterst onnodig en doet voor mij zelfs wat afbreuk aan het verhaal. Het is alemaal ook ineens over, terwijl het nog niet af voelt.
Het spelverloop is jammer genoeg een grote gemiste kans. Je hebt zo een mooie setting met dit fantastisch sfeervolle bos en de opdrachten passen logisch in deze setting, maar ze voelen als bijzaak. Het spel telt enkele mooie momenten, maar we spenderen onze 90 minuten voornamelijk met verschillende versies van één (makkelijke) opdracht uitvoeren. De focus is vrijwel geheel op zoeken en navigatie. We worden zo de hele tijd van hot naar her gestuurd zonder duidelijke voortgang en na een tijd begint de energie in te kakken. Op een gegeven moment heb je een goed overzicht van de ruimte omdat je zo veel rond loopt en dat moet je hier eigenlijk niet willen.
En ja, als je deze kamer in het Engels wil spelen betaal je 25 euro extra voor een vertaler die letterlijk ALLES voor je vertaald. Alles in deze kamer in het Grieks. Hints, puzzels, leesmateriaal, audio, zelfs de acteurs praten Grieks. Echter snap ik bij deze kamer niet waarom het nodig is. Alles valt te vertalen en de acteurs kunnen prima Engels. Het is 25 euro extra voor hen, I guess...
Het toffe is dat ik de vertaler hier juist een toevoeging vond in plaats van een beperking! Wij hadden hier dezelfde vertaler als bij Monika's Diary, Sam, en het is duidelijk dat hij bij deze kamer veel meer op zijn gemak is. Het lukt ons om hem als een medespeler te behandelen en hij speelt goed in op de verschillende situaties en hoe wij er op reageren. We beginnen zelfs een band met elkaar op te bouwen tijdens het spel!
Kortom, Litchver Woodland is een prachtig gethematiseerde kamer met een atmosfeer van jewelste. Helaas wordt de totaalervaring voornamelijk tegen gehouden door het wat minder boeiende spelverloop en de herhaaldelijke opdrachten. Desondanks zou ik Litchver Woodland aanraden om te spelen als je in Athene bent! Dit is zonder enige twijfel de meest realistische en sfeervolle boskamer die ik ooit gezien heb en het is zeker de moeite waard om mee te maken.
9
Ambiance: 10.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Mrs. Rose's House was de elfde kamer die we in Athene speelden.
Deze kamer zou een echte klassieker zijn in de Atheense scene. Één van de eerste kamers die een grotere opzet had, acteurs, en langer dan 60 minuten. Het wekt wel de interesse om te ontdekken waar alle geweldige ervaringen van Athene nou begonnen. Mevrouw Rose is haar kind op jonge leeftijd verloren en heeft zijn ziel door middel van een ritueel in een pop gezet. Het blijkt dat er ook een demoon in de pop zit en shenanigans ensue. Wij gaan het huis in om...ja, waarom eigenlijk? Het wordt nooit duidelijk.
De locatie heeft een redelijk vervallen uitstraling, maar is goed te vinden vanwege het enorme bord boven de deur. Je moet jezelf op een redelijk vreemde manier binnen laten. Het is er zo donker en de ruimtes zijn zo groot dat je niet helemaal weet waar je heen moet. Hoe lelijk ik het ook vind, we deden de zaklampen van onze telefoon aan om er doorheen te kunnen komen. Uiteindelijk komen we toch in een soort enorme ontvangstruimte terecht waar een opname ons verteld dat we onze spullen moeten opbergen en nog een keer naar het toilet kunnen. Er is geen enkele reden dat deze ruimte zo groot is en ik snap ook eerlijk gezegd niet waarom deze intro tot nu toe zo vreemd is. Het draagt niets bij aan de ervaring.
Na een (luid) introfilmpje, mogen we de kamer betreden. Een deur klapt open en laat een mooie buitenruimte rond het huis van Mrs. Rose zien. Net als ik uitspreek hoe tof het er uit ziet schreeuwt er een actrice keihard in mijn oor en gaat al het licht uit. Waarom? Waarom zo een vervelende scare die letterlijk fysiek pijnlijk is? Dat is niet eng! Het is gewoon niet leuk!
Helaas is dit een goede omvatting van Mrs. Rose's House. Er zijn ideeën die in essentie tof zijn, maar die allemaal stuk voor stuk zo idioot slecht worden uitgevoerd dat het juist het andere uiterste is. De kamer heeft 0 besef van sfeer. Het decor is zo versleten als maar kan. Afgebladderd behang, stukken muur die vergruizen, rekwisieten die instorten als je er maar verkeerd naar kijkt, en in sommige plekken is het decor zelfs zo kapot dat het afleidend werkt. Een gedeelte is zo uit elkaar getrokken dat het op een puzzel lijkt. Op één punt zit er zelfs een compleet onafgedekt gat ter formaat van je torso in de muur waardoor je RECHT DE BACKSTAGE IN KAN KIJKEN! Je wordt ondertussen constant gebombardeerd met scares die nergens op slaan en tot vervelens toe herhaald worden.
Het spelverloop is ook teleurstellend. Het is nooit nou echt duidelijk wat we aan het doen zijn of waarom. We zijn in het huis van mevrouw Rose? Maar waarom? Waarom doe ik deze puzzel en waarom zit die hier? Wat wil ik überhaupt bereiken? Niks flowt logisch in elkaar over en het is nooit duidelijk wat je nou moet doen. Daar komt ook bij dat meerdere puzzels in het spel gewoonweg niet werken en dat dit telkens op de meest lullige manier opgelost wordt. "Oh het hangslot werkt niet? Hier komt de actrice die tot nu toe je vijand is om het voor je open te maken." We worden de hele tijd kapot gehint zelfs als we nog maar net een puzzel hebben en zijn snel alweer uit de kamer.
Ik doe dit normaal nooit, maar ik wil hier een apart stuk wijden aan het acteerwerk in deze kamer. Amateuristischer dan dit heb ik nog nooit gezien. Dezelfde scares tot vervelens toe op dezelfde plek, constant schreeuwen en slaan op alles, totaal geen duidelijke karakters, vreselijke improvisatie, het slaat werkelijk alles. Er zijn stukken waar de actrices hints geven, maar dit wordt zo hardhandig en awkward gedaan dat het veel eerder lijkt alsof ze ons zat zijn en zo snel mogelijk naar huis willen. Het slaat ook nergens op dat deze karakters zo duidelijk hints geven.
Er zijn momenten dat de acteurs dichtbij komen en proberen ons bang te maken, maar dit is zo slecht gedaan dat ik er op één punt letterlijk van in de lach schiet. Het erge is dat de acteurs niet weten hoe daarmee om te gaan, dus ze gaan alleen maar harder proberen om ons bang te maken, wat alleen maar grappiger wordt. Zelfs de persoon onder ons die het meest gevoelig is voor angst is niet bang. Ik vind het respectloos naar een acteur om ze uit te lachen, maar het is werkelijk zo erg dat we het niet kunnen houden.
Ooit zat hier misschien een toffe kamer, maar daar zie je nu niks meer van terug. Alles is zo vergaan, gedateerd, en amateuristisch dat het absoluut niet de moeite is, tenzij je kan waarderen hoe hilarisch slecht het soms is. Het jammere is dat de praktische aspecten met flink wat werk wel opgelost kunnen worden, maar het is duidelijk dat de ziel van het bedrijf er niet in ziet. De algehele ervaring voelde nu respectloos naar ons toe aan. Als gast verdien je beter dan om DIT voorgeschoteld te krijgen.
1
Ambiance: 1.0
Game experience: 1.0
Service: 1.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The Sacrifice was de twaalfde kamer die we in Athene speelden.
The Sacrifice zou met 500 vierkante meter een van de grootste kamers moeten zijn van Athene. Desondanks straalt het pand van buiten niet veel uit. Het lijkt op een bewoonbaar betonblok. Voor deze kamer verlaten wij Athene en gaan we naar het Schotse dorpje Torryburn (waar iedereen met een Grieks accent praat). Ineens staan we op een open plek vlak voor het dorp, waar we worden ontvangen door onze gids. Zij vertelt ons dat onze grootvader, de burgemeester van Torryburn, om onze hulp vraagt bij het breken van een vloek die een groep heksen over het dorp heeft uitgeroepen. Daarom zullen wij enkele objecten in het dorp moeten vinden, waar de heksen nog rondwaren. Een heerlijke simpele en toffe set-up. Het is wat ik altijd zeg: Shit's haunted en meer dan dat heb je niet nodig! We hebben er zin in!
De intro van de kamer is al gelijk toonaangevend. Als wij eenmaal begonnen zijn en Torryburn mogen betreden heerst er een unieke sfeer. De ruimte is enorm, maar toch overzichtelijk en uiterst sfeervol ingericht. De ruimtes voelen en ruiken zelfs correct voor wat ze moeten voorstellen. Er hangt dichte mist en het voelt alsof het duistere dorpje ooit betere tijden heeft gekend. Je kan voor je zien dat dit een mooie plaats moet zijn geweest voordat de heksen kwamen. De belichting in deze kamer is ook bijzonder. Door de hele ervaring heen is alles een vreemde grijzige kleur, waardoor je het idee hebt dat je in een oude vervloekte zwart-witfilm staat.
Door onze escapades in het dorpje heen jagen de heksen ons regulier op. Ze krijgen meerdere mooie kansen om ons op toffe manieren bang te maken en hun macht te laten zien. Je bent hier uit je element. Dit is duidelijk hun domein! Ik vond de horror hier zelf wel behoorlijk mee vallen in vergelijking met de andere horrorkamers van Athene en dat was ook eens verfrissend.
Één ding waar ik mij wel aan stoorde was dat de scares al snel voorspelbaar worden. Vrijwel elke keer dat we een nieuwe ruimte ontdekken of betreden komt er wel iemand langs. Dit werkt meestal wel omdat het tof gedaan is, maar veel van de scares draaien er om dat de ruimte donker wordt, het licht ineens aan gaat, en een acteur keihard schreeuwt. Naar ons idee doet dat constante geschreeuw afbreuk aan de mooie sfeer. Het wordt daarnaast al snel zo voorspelbaar en vervelend dat we zelfs vragen of de acteurs kunnen ophouden met de hele tijd schreeuwen. Gelukkig wordt het geschreeuw daarna meer gedoseerd en wordt de kamer in onze ogen daardoor atmosferischer en de scares creatiever. Schroom in ieder geval niet om het te vermelden als je je er aan stoort.
Met zo een enorme kamer kan het verloop gemakkelijk een ramp worden, maar die is hier heerlijk. Disappear hebben hier daadwerkelijk een klein dorpje gebouwd waar je verschillende panden, locaties, en geheime doorgangen neemt. Het blijft verbazen en er blijven maar leuke ideeën komen. Dat je denkt "Oh daar mogen we ook heen! Wauw, daar kunnen we ook in?" Het is werkelijk een genot om dit dorp te ontdekken, vooral met de ruimte die je krijgt. Toch is het altijd duidelijk waar je heen moet en waar de volgende opdracht ligt. De hele ervaring bouwt langzaamaan op naar een finale die enigszins passief, maar toch atmosferisch en satisfying is.
Het enige wat mij stoorde aan het verloop is dat de daadwerkelijke puzzels niet heel bijzonder zijn. Ze missen soms net de logica of zijn juist heel makkelijk. Soms zijn ze compleet uit het thema, waarom liggen sommige van deze puzzels hier? Daarnaast zijn er maar weinig puzzels in het hele spel en zijn ze spaarzaam verdeeld. Vrijwel elke nieuwe ruimte die je vindt is tof, maar er zit doorgaans slechts één puzzel in die je zo hebt opgelost. Dan kun je alweer door en heb je geen reden om nog terug te komen. Het houdt het spel gaande, maar de daadwerkelijke ruimte mocht soms meer gebruikt worden dan nu het geval was. We waren hierdoor ook na ongeveer 90 minuten buiten in plaats van 120.
The Sacrifice is een hele toffe kamer en een absolute aanrader. Het mist het voor mij NET om dé reden voor je trip naar Athene te zijn, maar zet hem zeker op je planning! Vooral als de ruimte en de tijd wat uitgebreider benut zouden worden dan zou dit een absolute must-play zijn. De eigenaren zijn dolenthousiaste en gastvrije mensen met nog twee andere kamers in de bouw en zat andere ideeën. Ik zal zeker terug komen!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The Sanatorium was de tiende kamer die we in Athene speelden.
Het Sanatorium van Lockhill is befaamd in escape-kringen als een van de engste kamers in de wereld. Dat label wordt wel vaker onterecht rond gegooid, maar het wekt wel degelijk de interesse. Vooral als je ziet hoe veel mensen dat label bij deze kamer kunnen bevestigen. Het Sanatorium kan bezocht worden op drie verschillende manieren: Day, Night, of Midnight. Day is puzzels zonder horror, Night is horror met minder puzzels, Midnight mode is hetzelfde als Night maar met extra puzzels en een heel extra uur speeltijd. Alsof 90 minuten niet genoeg was om je doodsangst uit te doen slaan... Anyway, wij kozen Midnight mode want je moet op de een of andere manier toch dood en dit was een lekker dramatische manier om het te doen.
Ontvangst is heel leuk gedaan en gelijk mooi in thema. Je staat in het dorp van Lockhill, het decor is mooi, de sfeer is dik, en iedereen zit goed in zijn rol. Direct wordt duidelijk dat Lockhill een van de meer professionele bedrijven in Athene is. Na een korte introductie worden we naar het oude Sanatorium gestuurd om meer over het vervallen gebouw te ontdekken. Door de mist heen doemt de grote voordeur op en we mogen beginnen.
Laat ik maar gelijk aankaarten hoe groot fan ik ben van de sfeer en de opbouw in deze kamer. Waar veel kamers in Athene binnen de eerste minuut krijsende vrouwen en aggressieve mannen met muziek op volume 11 op je af sturen, neemt het Sanatorium eng lang zijn tijd. Alles is verdacht claustrofobisch en stil, terwijl de sfeer door geluid, licht, en mist langzaamaan steeds vijandiger wordt. De afwerking en het decor voelen zo bizar en "otherworldly" aan. We waanden ons echt in het oude Sanatorium, ver weg van de veilige wereld. Vanaf het begin wordt je al gek gemaakt en je voelt dat het elk moment fout zal gaan...
En dan zijn er na iets meer dan een uur twee teamleden in doodsangst afgehaakt. Ineens sta je er met zn tweeën voor. Ja, we leerden heel snel dat het Sanatorium niet voor tere zieltjes is. De horror van Sanatorium zit hem echt in de claustrofobische structuur, de sfeer in de kamer, en het bizarre acteerwerk. Je bent niet alleen hier en je zal op meerdere unieke manieren meerdere acteurs van je af moeten houden terwijl je nog hard door puzzelt. Dit zijn een paar van de meest onmenselijke karakters die ik in een experience tegen ben gekomen. Er waren meerdere momenten dat deze figuren bijna TE echt voelden. Combineer dat met een paar van de beste scares, chases, en setpieces die ik ooit gezien heb en je hebt een levende nachtmerrie op handen. De horror van Sanatorium is perfect in balans. Soms uiterst subtiel en soms extreem in your face.
Het verbaasde me daardoor tijdens de kamer hoe veel puzzels er in de kamer zitten en hoe complex ze wel niet zijn. Je verwacht het misschien niet, maar dit is een puzzelkamer met flink heftige horror er bovenop en je moet dat maar net aan kunnen. Ik vond de combi heerlijk en heb me constant goed vermaakt, maar verwacht je dat niet te kunnen trekken, kies een andere modus dan Midnight.
Helaas miste ik zelf bij vrijwel elke puzzel feedback. Je maakt een puzzel af maar krijgt hier vaak 0 indicatie van. Soms is dat vervelender dan anders, maar veel puzzels kwamen daardoor neer op "vul de code in / check het kastje / kastje is dicht / vul een andere code in / check het kastje / kastje gaat open" en dat werkt uiteindelijk op je zenuwen. Daarnaast zitten er delen van puzzels in van een andere modus waar je niks mee kan en dat voelt niet lekker, het zit het spel op meerdere punten merkbaar in de weg. Er is verder een toffe manier om het verhaal te vertellen, alleen werkt het net niet lekker. Het is moeilijk uit te leggen, maar qua hoe de kamer in elkaar steekt komt het net niet over, soms voelt het overbodig, soms juist niet. Ten slotte eindigt de kamer gewoon. Er is geen climax, geen opbouw, gewoon bam deur open je staat op straat. Ik miste hier een vorm van closure en omdat zelfs het napraten in character is is het heel moeilijk om alle indrukken te bespreken met de host, wat voor mij het nog lastiger maakte om de ervaring te plaatsen.
Ondanks die verbeterpunten is Sanatorium een absolute must-play in Athene. Zelfs in deze uitstekende horror scene blinkt deze kamer uit in originaliteit en creativiteit. Alles komt hier mooi samen om een extreem grimmige, vijandige ervaring neer te zetten waar je niet zozeer in ondergedompeld wordt, maar meer dwangmatig verzopen.
PS
Ik wist het zelf niet van tevoren en het wordt niet duidelijk gecommuniceerd door Lockhill zelf, maar de kamers van Lockhill zijn zwaar gebaseerd op de verhalen van H.P. Lovecraft. Heel Lockhill zit vol verwijzingen en lore er van. Ik raad zelf aan om je hier een beetje in in te lezen voor je de kamers speelt omdat dit wel degelijk bij draagt aan de ervaring en voor mij meer dingen een extra lading gaf. Dit is echter niet nodig dus voel je niet verplicht.
9.5
Ambiance: 10.0
Game experience: 9.0
Service: 9.5
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Mystic Project was de achtste kamer die we in Athene speelden.
Steampunk en horror? Een rare combi, maar een interessante. Mystic Corporation is nog erg nieuw in Athene en heeft nu al een grote naam. Voor Mystic Project nemen wij de rol aan van journalisten die een verslag willen doen van de reconstructie van de eerste escape room ooit. We zullen zometeen lekker dertig minuutjes mogen puzzelen en misschien daarna wat interviews doen met de bouwers. Leuk! Echter is dat natuurlijk niet de volledige waarheid. Er is een reden dat de kamer in werkelijkheid twee uur lang is, maar wat is die dan?
Als we eenmaal aankomen straalt de locatie niet veel uit. Het is het zoveelste huis in een woonwijk dat we in Athene gezien hebben. We worden buiten in karakter opgehaald door een "collega" van het netwerk waar wij voor werken. Dit stukje voelt voor mij een beetje halfhartig. Het kan en mag gelijk iets meer in character. Eenmaal binnen worden wij ontvangen door een eigenaardige assistent van de bouwers. Iets voelt hier...verkeerd. Maar dat zal toch niet? Als wij na een mysterieuze intro in de kamer worden gezet beginnen wij lekker te puzzelen. Alles lijkt okee te zijn en ineens...helemaal niet meer.
Op dit punt kan ik niks meer zeggen over het plot van de kamer, wat werkelijk alle kanten uit gaat. Dit is een moeilijke review om te schrijven omdat het echte plot van de kamer een enorme spoiler is. Eigenlijk is mijn beste advies om NU een vlucht naar Athene te boeken en Mystic Project te spelen, want dit is by far een van de beste en meest unieke kamers van Athene! Ik zou ook aanraden om NIET de trailer te kijken, aangezien deze al best veel vrij geeft. Ik kan alleen maar zeggen dat het mysterie en de verschillende reveals in het plot werkelijk meesterlijk zijn. We staan meerdere keren met onze monden open van ontzag, walging, of beide tegelijk. Dit is zo'n heerlijke ervaring waar je meest extreme emoties op de meest onverwachtse momenten samen komen. Decor, muziek, licht, effecten, alles maakt een ultieme sfeer. Ja de afwerking ontbreekt soms, maar het stoort me eerlijk gezegd niet. Qua totaalervaring is dit een van de beste kamers van Athene!
Het spel verloopt vanaf het begin onverwachts en blijft tot het einde onvoorspelbaar. De puzzels vallen op, anders dan de meeste horrorkamers. Er wordt meer techniek gebruikt dan de meeste Atheense kamers en de kamer zou als puzzelkamer niet zo zeer misstaan. De horror is daarom dus wat milder dan bij de meeste Atheense kamers, wat betekent dat het bij Nederlandse standaard nog steeds genadeloos is. Gelukkig zijn er ook duidelijke rustmomenten zodat je goed kan puzzelen.
De acteurs zijn daarbij fenomenaal! Het zijn allemaal opgeleide professionals en dit schijnt door in hoe overtuigend ze over komen. Interactie wordt door hen regulier opgezocht en aangemoedigd. Er wordt uitbundig ingespeeld op hoe je met de acteurs om gaat. Sommige scenes kunnen zelfs enigszins anders lopen gebaseerd op hoe je reageert! De ervaring voelde daardoor persoonlijker en dus veel echter! Één moment specifiek is mij bijgebleven als een van de grappigste en tegelijkertijd ook een van de engste momenten in heel Athene. Zo merk je toch hoe dichtbij horror en comedy bij elkaar zitten...
Als alles over is mogen we buiten rustig napraten over hoe tof we het hebben gehad. Onze acteurs en de eigenaar zijn allemaal ontzettend lief en gastvrij. Ze waarderen duidelijk dat spelers genieten van de ervaring en geven alles om het zo vet mogelijk te maken. Ze hebben ons uiteindelijk zelfs twintig minuten langer laten spelen omdat we het zo tof bleven vinden. Ik kan dat zeker waarderen!
Wauw! De verwachtingen voor deze kamer zijn niet alleen ingelost, maar compleet overtroffen. Qua verbeterpunten had ik denk ik graag een wat completere intro en een minder plots einde gezien, maar alles is verder zo vet gemaakt dat dat me eigenlijk niet stoort. Van geniaal concept tot meesterlijke uitvoering is deze kamer heerlijk eigenzinnig en uniek in de Atheense scene. Mystic Corporation werken nu aan het vervolg op deze kamer, Mystic Automatons, en ik kan niet wachten om terug te keren en deze te spelen.
Één van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Woman in Black was de negende kamer die we in Athene speelden.
Woman in Black is gebaseerd op de gelijknamige film uit 2012 en het gelijknamige boek uit 1983. Als iemand die bekend is met beide keek ik uit naar deze kamer. Het is zo klassiek als een ghost story maar kan. Wij, een groep advocaten uit Londen, worden naar een afgelegen dorpje gestuurd om een testament in een oud huis te vinden. Volgens de bevolking spookt het daar, maar als nuchter stadsvolk zijn we er zeker van dat daar niks van klopt, toch?
De locatie ligt in een soort appartementencomplex en valt totaal niet op. Ondanks dat wij blijven aanbellen doet er maar niemand open en krijgen wij geen gehoor. Wij verplaatsen ons na bijna een kwartier buiten te wachten naar de juiste verdieping, waar al het licht uit staat en de deur op slot zit. Net als wij willen bellen om te vragen of alles wel goed is gegaan komt er personeel naar buiten. Blijkbaar zitten we toch goed, maar een uitleg voor waarom het tot nu toe zo raar gelopen is blijft uit. We mogen nog vijf minuten wachten voordat we naar binnen mogen en dan begint de ervaring direct.
In een kantoor krijgen wij van onze baas de opdracht om het testament van een overleden cliënt te vinden. Daarbij krijgen we ook 's werelds meest onhandige hintsysteem mee. Ik snap het idee, maar moest dit serieus zo omslachtig gedaan worden? Het is verder een sfeervolle introductie. Waar veel ervaringen in Athene vanaf het begin al acteurs op je af gooien die je nog net niet wurgen, heerst er bij Woman in Black een ongemakkelijke kalmte voor de storm. Als het uiteindelijk zo ver is om de Woman in Black in levende(?) lijve te ontmoeten is de spanning om te snijden. Dit hele moment en hoe er naar opgebouwd is is meesterlijk gedaan. Vanaf dit punt voelt nergens nog veilig en heerst er een duistere, naargeestige sfeer.
Helaas word ik hier door meerdere omstandigheden compleet uit gehaald. Het helpt niet als je in een verlaten huis hoort te staan en letterlijk personeel zonder outfit of wat dan ook door de muren heen kan zien. Dit gebeurt in één ruimte bijna regulier en gek genoeg wordt bij het napraten ontkent dat dat kan. We weten wat we zagen...
Het helpt niet hoe lelijk het decor is. Veel decor ziet er uit zichzelf al niet zo best uit en de afwerking ontbreekt vaker op belangrijke punten. Meerdere puzzels zijn lelijk en voelen uit de toon in deze wereld. Het meest schrikbarende is hoe versleten deze kamer is. Er zitten hele gaten in muren, beide verf en behang hangen aan flarden, en je ziet dat meerdere objecten versleten zijn door overmatig gebruik. Nee, dit is zeker niet expres zo gedaan. Het wordt nog erger door hoe die slijtage is weggewerkt. Duct tape, planken er over, het houdt niet op. Dit killt die mooie sfeer compleet! Bij één puzzel ben ik meer bezig was met het opvallende gat in de muur met de plank er over dan waar ik daadwerkelijk op moet letten.
Helaas bloeden de problemen door in het spelverloop. Zelfs voor een horrorkamer zijn de puzzels niet heel boeiend en naar mijn mening niet volledig logisch. We missen de hele kamer een flow en er komen alleen maar vragen van. Wat doen deze puzzels hier? Waarom doen wij dit? Wanneer het spel zich richt op opdrachten die de acteur en de ruimte betrekken in plaats van puzzels schijnt er toch iets heel tofs door. Meer opdrachten zoals die richting het einde van het spel zouden deze kamer denk ik veel goed doen. De kamer eindigt helaas ook heel raar en het voelt niet helemaal lekker.
De acteurs doen duidelijk hun best en de Woman in Black als karakter is heel sterk. Helaas is het acteerwerk bij ons hit or miss. De horror uit zich op twee manieren. De ene keer is het subtiel, geniaal, en huiveringwekkend. Dat een kleine beweging of suggestie al genoeg is om doodsangst op te wekken. Enkele scares zijn extreem onverwachts en werkelijk geniaal. De andere keer is het helaas zo amateuristisch als wat. Dat je de acteur al lang klaar ziet zitten om een jumpscare te doen of zelfs in detail verteld wordt door het hintsysteem waar je moet staan. "Naar binnen. Ga staan. Nee niet daar. Meer naar rechts. Meer. Meer. Nog iets meer. Okee, doe de deur maar dicht." *OVERDUIDELIJKE JUMPSCARE DIE JE TOTAAL ZAG AANKOMEN* Wauw dat verwachtte ik nou helemaal niet...
Op papier is Woman in Black een topervaring, maar helaas is dat voor ons niet het geval geweest. Ik denk ook niet dat dit puur aan mijn verwachtingen lag, aangezien die niet anders waren dan bij andere Atheense kamers. De sfeer is prachtig en er zitten een paar ijzersterke gedeeltes in de kamer, vooral in het begin en richting het einde. Sommige momenten zijn werkelijk meesterlijk, terwijl andere jammerlijk amateuristisch zijn. Mogelijk hadden wij wat mindere acteurs of een nerveuze gamehost. Dat is natuurlijk altijd mogelijk en dan hebben wij pech gehad. Mogelijk zullen andere spelers meer geluk hebben met dit gedeelte. Als ik de reviews zo zie, lijkt mij dat waarschijnlijk.
Echter vind ik dat er daarnaast nog flink wat verbeterpunten zijn. Een logischere flow, een beter einde, en behoorlijk wat onderhoud zouden deze kamer zeker goed doen. De highlights van de kamer zitten hem in de sfeer, interactiemomenten, en de horror. Als de verbeterpunten aangepakt zouden worden dan kan ik Woman in Black meer aanraden, want hier zit zeker veel tofs in.
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.5
Service: 9.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Blind Mode was de zevende kamer die we in Athene speelden.
Een puzzelkamer waarin je gedurende de 70 minuten speeltijd niet kan zien. Bij sommige kamers heb je dat maar voor een klein gedeelte en het geeft meestal kans voor humor en creatieve puzzels. Ik was benieuwd in hoeverre dit uitgewerkt zou kunnen worden tot een volle kamer, dus geboekt in combi met Ice Tiki. Ons team van vier zou Blind Mode twee keer in duo's spelen. Dat bleek een grote fout te zijn...
De locatie ligt redelijk uit de weg van de meeste rooms in Athene. De ontvangst voelt niet heel hartelijk en alles schreeuwt "hobby-project". Het is best een zooitje en hangt van ellende aan elkaar. De hond was wel heel lief!
Nou goed, Blind Mode. Je zit op de bank in je strandhuis als de stroom ineens uit valt. Om de een of andere reden besluit je vervolgens je badpak aan te willen doen. Op zich een okee set-up, al is het wel een beetje haha random. Vanaf hier gaat het alleen maar bergafwaarts. De kamer is klein en ik zou aanraden met max 2 mensen te spelen. Alles voelt zo goedkoop mogelijk gemaakt. Er is 0 sfeer omdat alles donker is. Er is 0 sound design behalve wat "grappige" sound effects waar je al snel meer dan genoeg van krijgt. Het enige wat je hoort is de host die letterlijk door een slurf in de muur tegen je praat. Succes met dat verstaan. Succes ook voor de host met jou verstaan, aangezien dat best moeizaam gaat.
Het is trouwens verstikkend warm in de kamer. We speelden hem in hartje zomer en kwamen er op locatie achter dat deze kamer niet geventileerd is, nog airco bevat. De veel te warme ontvangstruimte voelde in vergelijking verkoelend aan.
Als de puzzels leuk waren was dit mogelijk nog een okee kamer geweest, maar dat geluk heb je hier niet. Op twee puzzels na is het nooit essentieel dat de ruimte donker is. Het zijn reguliere basic puzzels die toevallig in het donker zijn en daardoor moeilijker worden. Dit voelt zo verschrikkelijk lui aan, vooral omdat die puzzels verder niet bepaald creatief zijn.
Er heerst 0 flow. Het eerder genoemde hintsysteem wordt veel te veel gebruikt tot op het punt dat je letterlijk een gesprek met de host aan het houden bent. Bij deze een mooi voorbeeld van hoe deze kamer verloopt: "Ga nu daarheen. Ja daar. Nee, meer naar links. Pak dat vast. Okee, druk maar. Hier is hoe je dat oplost." Dan wordt ineens je puzzel halverwege de oplossing door gedrukt en de sleutel die je er van krijgt werkt niet op enig slot. Dit wordt vervolgens niet opgemerkt voor meer dan 10 minuten terwijl je blijft herhalen dat het niet werkt. Uiteindelijk vraagt de host: "Waarom is de sleutel nog niet gebruikt?" "Ja, omdat ik al 10 minuten zeg dat hij niet werkt!" "Weet je dat zeker?" "JA!" "Okee, doe je ogen dicht en ik kom naar binnen om het te fixen." You can't make this shit up...
Na meer dan een uur deze marteling opnieuw en opnieuw mee te hebben moeten maken staan we buiten. Zonder ons ook maar aan te kijken duwt de host ons nog net niet opzij om de kamer in te rennen en alles klaar te zetten voor de volgende groep. Er wordt geen contact gemaakt. Er wordt niet gereageerd op pogingen om hem aan te spreken. Geen excuus voor alle problemen. Geen napraat.
Way Out? More like Stay Out! Dit was helaas een van mijn slechtste ervaringen met escape rooms. Ik kan deze op geen enkele manier aan mensen aanraden. Het andere duo had wel een okee ervaring, dus misschien heb je er zelf meer aan. Als je denkt dat het concept grappig is kan je er misschien meer uit halen dan ik. Naar mijn mening zijn er echter veel betere manieren om je tijd te spenderen.
2
Ambiance: 2.0
Game experience: 2.0
Service: 1.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Ice Tiki was de zesde kamer die we in Athene speelden.
Wederom geen horror, maar een...comedy? Wacht, zijn we wel in Athene? Jazeker, deze kamer is uit het niets omhoog geschoten in de internationale ranglijsten. Comedy lijkt mij lastig te doen in een escape room, aangezien er veel op timing berust. Door hoe anders het concept is voor de Atheense scene en deze internationale waardering zijn wij getrokken om te spelen. Daarbij boeken we ook de nieuwe kamer Blind Mode, daarover meer in een andere review.
Way Out bevindt zich in een woonwijk en oogt van buiten al als een hobbyproject. Er ligt nogal wat zooi door elkaar en het geeft een amateuristische uitstraling. Eenmaal binnen is dit niet veel beter. Het voelt eerder alsof ik in een soort achterruimte van het bedrijf zit dan een ontvangstruimte. Dit is een van de weinige kamers in Athene waar je niet in thema begint, maar het ontvangst voelt ondanks niet heel hartelijk. Er kan nauwelijks een hallo vanaf en de slaapdronken hond begroet ons enthousiaster. Mja, laten we maar beginnen. Onze boot is aan wal geraakt en we moeten nu standbeeldjes terug brengen omdat Hawaiiaanse magie enzo. Shenanigans ensue.
Eenmaal in de kamer ziet het er niet heel veel beter uit dan de ontvangst. Het is duidelijk een hobbyproject waar het allemaal voor de lol gemaakt is zonder een goed totaalbeeld of budget. Decor is grotendeels lelijk, slecht afgewerkt, of zelfs nonexistent. Er zitten wel wat schattige ideeën in. Het hintsysteem is enigszins lachwekkend en leuk bedacht, maar de algehele humor van de kamer is hit or miss. Het zit hem vooral in flauwe geluidjes of kleine grapjes met af en toe een komisch moment. Waarom dit voor mij vaak een misser is is door hoe ontzettend laag-bij-de-gronds deze humor is. Iedereen kent deze geluidjes en muziekjes, en de meeste grappen zijn van het niveau dat je oma op Facebook leuk vindt. Er zitten nog net geen Minions in... Het is allemaal gewoon zo flauw en slecht dat je er van moet lachen of je moet er van zuchten.
Deze kamer speel je verplicht zonder schoenen. Ik snap waarom het gedaan is, maar het voelt vooral de eerste helft niet fijn. Wij hadden antislip sokken mee en dat bleek een heel goed idee! De opzet van de eerste helft is leuk bedacht, maar speelt in de praktijk niet lekker. Dit komt beide door de flow, maar ook door hoe de ruimte invloed heeft op je welzijn. Je brein vindt deze ruimte niet fijn en we werden er aardig misselijk van. Daarnaast is het er bloedheet en zit je er best lang. Meerdere puzzels voelen voor ons ook niet helemaal logisch of multi-interpretabel. Soms zitten wij echt te kloten omdat er twee manieren zijn waarop wij een puzzel kunnen opvatten. Wij missen hierdoor behoorlijk de flow en als de kamer ondertussen grappig probeert te doen wekt dat nogal irritatie op.
De tweede helft maakt gelukkig veel goed! De funfactor ligt hier veel meer in het spel zelf en hoe het team hier speelt. Onze flow was hier ook véél beter. Het spel moedigt aan om lekker fysiek te zijn en te klimmen en klauteren. Daarbij worden er meerdere creatieve puzzels na elkaar op ons af gegooid. Het is geen geheim dat er een ballenbak in de kamer zit, ze maken nu eenmaal je eindfoto er in. Ik was echter aangenaam verrast hoe dit in het spel terug kwam en hoe uitgebreid deze gebruikt werd. Het is niet enkel vijf minuten in de ballenbak en dan door met iets anders. Nee, het is een groot deel van het spel. Supertof!
Het spel eindigt voor ons gevoel wel vroegtijdig en heel plots. Dit is een van de weinige kamers in Athene waar wij veel eerder dan de eindtijd buiten staan. Gezien hoe stroef het begin voor ons gegaan was verbaast dit mij. De host is wederom niet heel enthousiast. Gewoon een "hoi" als we terug komen en dat is het. Het lijkt bijna een straf voor hem als we vragen of we nog een foto mogen maken. Naast dat dat uit de toon valt met hoe luchtig de kamer is is dat gewoon geen fijne service.
Ice Tiki is een kamer met een paar creatieve ideeën die zich vooral ontpoppen in de tweede helft. De eerste helft ben ik om meerdere redenen geen fan van. De humor is voor mij te flauw en de opzet van het spel in combi met de mindere flow maken dat een aparte, maar mindere ervaring. De tweede helft is een stuk creatiever, origineler, leuker, en grappiger. Zelfs dan ben ik kritisch op het totaalbeeld van de ervaring. Er mist te veel qua decor, afwerking, en spanningsboog voor mij om dit nou een must-play te maken. Het is zeker een leuke kamer om te doen als je in Athene bent en behoefte hebt om iets luchtigs te spelen dat niet horror is. Matig je verwachtingen en je zal het zeker leuk hebben!
7.5
Ambiance: 6.5
Game experience: 8.0
Service: 4.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The Bookstore was de vijfde kamer die we in Athene speelden.
The Bookstore is een van de meest bekende en geprezen kamers van Athene. Anders dan de meeste kamers hier is The Bookstore geen horror kamer, maar een puzzelkamer! Hoe maak je bijna 3,5 uur lang puzzelen interessant? Als je de flow niet te pakken hebt kan dat een behoorlijk frustrerende ervaring worden. Na een paar niet al te positieve meningen over Paradox Project te horen van bekenden, stelde ik mijn verwachtingen voor de kamer wel bij. Ik was vastberaden om alsnog The Bookstore te spelen. Er moet toch IETS zijn dat deze kamer zo razend populair maakt?
Normaal zou ik nu een korte samenvatting schrijven van het plot van de kamer, maar dat gaat me hier niet lukken tenzij je zin hebt om een godgans boek te lezen. Het plot van The Bookstore is een vervolg op The Mansion, die wij niet gespeeld hebben als wij eenmaal voor de voordeur staan van de oude boekwinkel. De deur opent en een host komt naar buiten om ons een samenvatting te geven van het plot so far. Na een verhaal van meerdere minuten over erfenissen, onze vunzige oom, verraad, en allerlei andere complexe onzin staan we met open mond. Er is nu al geen touw meer aan vast te knopen. Moeten we dit serieus allemaal onthouden? Het antwoord is simpelweg "ja" voor we er weer alleen voor staan.
Als wij eenmaal naar binnen mogen wordt het verhaal alleen maar complexer en vreemder. Op een gegeven moment gaat het plot met vol gas een kant op die voor ons gevoel niks te maken heeft met waarom wij hier zijn. Het gros van de kamer volgt dan dit nieuwe(?) plot dat eigenlijk alleen maar dient als excuus om allerlei scenario's op je af te gooien zonder samenhang. Ineens eindigt dat ook weer en ben je terug in het oude(?) plot. Dan gaan die plots door elkaar heen en...wat? We volgen er op een punt niks meer van. Daarnaast wordt het verhaal vooral gebracht door lange video's en audio, waarvan de kwaliteit nogal verschilt. Op hun best zijn ze okee, soms zijn ze raar of ongemakkelijk, en enkele keren zijn ze zo lachwekkend slecht dat we niet meer bij kunnen komen van het lachen.
Gelukkig is het decor van de kamer op een uitzondering na mooi en meestal goed onderhouden. De afwerking is ook best strak, vooral gezien de Atheense standaard. Dit maakt al veel van het redelijk random verloop goed. De hele 'experience' mis ik wel. Er zijn nauwelijks enige effecten en alles is zo vreselijk braaf. Het voelt allemaal zo keurig en daarom blijft de spanningsboog slapper dan een vaatdoekje. De muziek is ook zo vreselijk random. Houd je van klassieke rock en heavy metal? Ken je de band Apocalyptica? Maak je dan klaar om klassieke rendities van deze rock classics te horen voor 3,5 uur! Oh, en hier heb je ineens de theme van Saw! Op zijn best klinkt het allemaal willekeurig en op zijn ergst afleidend.
Voor de experience en het totaalbeeld hoef je de kamer in ieder geval niet te doen. Waarom dan wel? Nou, naar mijn mening, de puzzels! Ik snap het meestal wel als mensen zeggen dat de puzzels in Atheense kamers onlogisch kunnen zijn. Ik heb in Athene ook een paar keer gehad dat ik dacht "maar hoe moest ik dat nou weten?" Echter vind ik het uiterst onjuist om te zeggen dat The Bookstore onlogisch is. De puzzels van The Bookstore zijn niet onlogisch, ze zijn gelaagd, en dat kan je liggen of niet. Met gelaagde puzzels bedoel ik dat, om tot het juiste antwoord te komen, je een laag van de puzzel zal moeten oplossen om goed aan de volgende laag te kunnen beginnen. Elke laag zul je perfect moeten doen, omdat de puzzel anders niet op te lossen is. Puzzels zijn daarom ook niet te forceren. Je moet ALLES goed doen in elke lange, complexe puzzel. Je bent dus al snel minstens een kwartier met één puzzel bezig. Als dit jou niet ligt, dan denk ik niet dat deze kamer voor jou is aangezien dit de voornaamste reden is om hem te spelen.
The Bookstore is een absolute uitdaging, waar wij helemaal open voor staan. De puzzels zijn complex, diepgaand, en origineel. Wij hebben tijdens het hele spel een fantastische flow en genieten van vrijwel elke puzzel. We hebben maar twee hints nodig en allebei de keren is dat omdat wij zelf iets over het hoofd zien. De pauze halverwege is goed geplaatst en hebben wij echt wel nodig met al het zware puzzelwerk. 200 minuten lang puzzelen is uitputtend, maar omdat het blijft flowen blijft de dopamine ook maar komen! Ondanks de mentale uitputting is de euforie aan het einde na het overwinnen van deze marathon voor je brein something else!
Tja, ik snap beide de haat en de liefde voor deze kamer. Ik snap dat deze kamer een sfeerloze marteling kan zijn als je 200 minuten lang geen flow kan vinden tussen alle complexiteit en lagen. Aan de andere kant snap ik waarom sommige mensen de kamer juist zo extreem waarderen. Als je al zo veel puzzelkamers hebt gespeeld en de meest complexe uitdaging der uitdagingen zoekt, dan zit je hier goed! Ik snap dat als je als ervaren speler daar behoefte aan hebt dit een droom van een kamer kan zijn.
Ik ben het met geen van beide eigenlijk eens. Ik denk niet dat The Bookstore zo'n meesterwerk is als zo veel mensen beweren. Het mist voor mij te veel experience, samenhang, en simpliciteit. Echter is The Bookstore ook weer niet zo'n vreselijk slechte kamer als ik soms beweerd zie. Je moet deze kamer vooral spelen om de puzzels in het mooie decor. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe veel lol ik hier met de puzzels had. Dit is zo complex en gelaagd als escape roompuzzels maar kunnen en als dat je ligt, dan zou ik absoluut aanraden om The Bookstore te spelen. Trekt dat je niet, dan kun je misschien beter wat anders gaan spelen in Athene. Ik heb me hier de hele tijd heerlijk vermaakt en gezien hoe lang het spel is is dat werkelijk verbluffend.
9
Ambiance: 6.5
Game experience: 10.0
Service: 10.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Don't Take a Breath was de vierde kamer die we in Athene speelden.
Wij nemen de rol aan van inbrekers in het huis van een blinde veteraan. Hij heeft veel geld in zijn kluis liggen en die man kan zich vast niet verdedigen, toch? Het bedrijf Verone ligt in Acharnes, wat bekend is als een van de meest criminele buurten in heel Griekenland. Ik raad je serieus aan om deze kamer te spelen, gezellig na te praten, en daarna zsm weg te gaan uit Acharnes. Onze taxichauffeur was ook volledig in de war om hier buitenlanders te zien.
De ervaring begint bij de deur al. Hier wordt al duidelijk dat Verone een stijltje heeft dat uitsteekt in de Atheense scene. De kamer is gebaseerd op de film "Don't Breathe" en volgt de film vrijwel volledig, met wat tweaks. Ik kan daarom iedereen aanraden om de film te kijken voordat je gaat spelen! Het is absurd hoe ver Verone wel niet gegaan is met het namaken van deze film. Je speelt hele scenes uit de film na in ruimtes die vrijwel identiek zijn aan die in de film. De sfeer is zo ijzersterk en isolerend in dit huis. Je waant jezelf een rat in de val, wachtend tot het allemaal fout gaat.
Ondanks hoe hecht de kamer de film volgt, vind ik het heel knap hoe Verone toch zijn eigen spin op dit verhaal heeft weten te zetten. Soms breekt hij juist expres op een toffe manier met het verloop van de film of geeft hij een mooie twist aan bekende delen. Dit houd het allemaal verfrissend en verrassend, ook als je weet hoe de film verloopt.
Het verloop richt zich daarbij niet op puzzels. Het principe achter deze kamer is jou zo snel mogelijk zo veel mogelijk laten zien. Waarom 10 minuten blijven hangen op iets als je ook lekker snel door kan gaan en nog meer tofs kan zien? Gedurende de twee uur van de ervaring komt er zo veel langs met zo veel variatie dat we na een tijd onze plaats in de ruimte en de tijd kwijt raken. De acteur speelt daarbij met zulk geweldig plezier op ons in dat we helemaal mee getrokken worden in deze top-ervaring. Interactie wordt aangemoedigd en heerlijk op ingespeeld.
Het gedeelte dat mensen gaat verdelen over deze kamer is de opzet er van. Vanaf het begin wordt het team begeleid door een handlanger van buiten waar je mee kan communiceren door middel van walkie-talkie. Zorg er dus ook voor dat de juiste persoon de walkie-talkie heeft, anders verloopt de communicatie mogelijk niet heel soepel. Je krijgt in lineaire volgorde opdrachten waar je niet van af mag wijken. Als je dat toch wel doet, dan wordt je terug geroepen. Het spel kan niet door totdat jij doet wat het script van je eist. Na hier ongeveer een half uur moeite mee te hebben, konden wij ons hier aan overgeven en hadden een top tijd! Heb je hier moeite mee? Dan wordt dit misschien pittig voor je.
Zodra wij met de grootste pretbek weer buiten staan worden we ontvangen door de extreem enthousiaste acteur/eigenaar. Hij lijkt er even veel en zelfs bijna meer van genoten te hebben dan wij! Het is een opvallende en enigszins vreemde man, maar wij vonden hem fantastisch. Hetzelfde geldt voor de gehele experience! Wat een heerlijk spel en wat tof om te zien dat iemand hier met zo veel passie staat! Ik blijf het tof vinden dat er mensen zijn die zoiets ongelofelijks bedenken en er dan ook helemaal voor gaan. Zet je af van het idee dat dit een escape room is, accepteer dat je hier het beste kan doen wat je verteld wordt, en je komt mindblown naar buiten. Een must-play in Athene!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Monika's Diary was de tweede kamer die we in Athene speelden.
Inmiddels is dit een classic in de Atheense scene. Er is een huis in Athene met een nare geschiedenis. Een man verliest zijn vrouw aan zelfmoord en zijn depressieve dochter verdwijnt kort daarop. Toch wordt er sinds recent weer gegil uit zijn kelder gehoord. Wij zijn dappere rechercheurs die graag deze arme man willen helpen om rust te vinden. De locatie is een oud betonnen huis en bevindt zich in een woonwijk. Er wordt buiten nergens aangegeven waar je precies moet zijn, dus dubbelcheck of je zeker weten bij de goede deur staat. Kom trouwens niet te vroeg zoals wij, we zagen helaas iets dat de immersion brak.
Iets dat ik direct uit de weg wil hebben is de aanwezigheid van de vertaler in deze kamer. Alles in de kamer is in het Grieks. ALLES. Hints, puzzels, leesmateriaal, audio, video, zelfs de acteurs praten Grieks. Om dit op te lossen betaal je 25 euro extra voor een acteur die jou door het hele spel heen vergezelt en alles vertaalt waar je bij staat. Op een paar uitzonderingen na snap ik eerlijk gezegd niet hoe deze kamer niet te vertalen is. Qua taal moet het hele spel vaak eerst door de vertaler heen voor je iets kan ondernemen. Dit kan werken als de acteur het goed speelt en je hem kan behandelen als extra teamlid, maar dat misten wij helaas vaker. Onze vertaler gaf bij het napraten aan dat dit zijn eerste keer was dat hij de kamer moest vertalen en zijn nervositeit was helaas wel merkbaar. Onze voorkeur gaat in ieder geval uit naar een compleet vertaalde kamer.
Nu dan eindelijk over de kamer! Voor mijn gevoel kan ik de kamer beter reviewen in Intro, Middenstuk, en Outro. De intro was voor mij een stortvloed aan gemengde gevoelens. Je begint bij de deur al, maar er zijn wat rare keuzes gemaakt in hoeverre je al ECHT begint. Het had wat mij betreft meer immersive gemogen. Als we eenmaal binnen zijn is de sfeer heel mooi door gebruik van geur, licht, en decor. Dit is echt een oud huis waar jarenlang gewoond is en dat brengt je gelijk in een grimmige sfeer. Helaas schiet het acteerwerk te kort. De vertaler geeft te weinig energie en de andere partij geeft veel te veel! Het gedrag van de karakters was niet logisch in het verhaal en dit had wat ons betreft beter gekunt. Als we mogen beginnen met het spel is het even inkomen om met een vertaler op de puzzels te zitten. De puzzels blinken niet heel erg uit, maar dat is ook niet abnormaal voor een horrorspel. En dan ineens komt het...
Het middenstuk van deze kamer, holy shit! Het acteerwerk, gebruik van ruimte, en de setpieces zijn something else. Het is allemaal zo doodsimpel, maar gewoon ontzettend goed uitgevoerd. Een moment specifiek dachten we "Ja maar dat kan toch niet" en toen kon het toch wel. En toen konden we maar beter hard rennen! Dit stuk maakte voor ons de kamer zo tof. Atmosferisch, maar toch intens. Voor één teamlid ging het zelfs zo ver dat ze het spel verlaten heeft. Wederom is de horror van Athene intens, maar er wordt goed op iedereen gelet.
Richting het einde van het spel verandert de toon en wordt het verhaal duidelijk. Voor mij was dit stuk helaas weer wat minder. Ik zeg dit nooit, maar dit deel is te donker voor mij om lekker in te spelen. Vervolgens komen daar allerlei elementen bij kijken die bij mij niet goed vielen. Laat ik het zo zeggen, het is tof om te horen dat acteurs specifiek jouw reacties leuk vinden, maar het is als speler ook leuk om even met rust gelaten te worden.
Na een intense finale staan we weer buiten en worden we ontzettend vriendelijk ontvangen door al onze acteurs. Met het juiste licht lijkt de woonkamer ook bijna gezellig.
Monika's Diary is een kamer die ik eerlijk gezegd nu meer waardeer dan toen ik hem net gespeeld had. Ik en mijn team bespreken de kamer nog steeds wel eens na. De intro zijn we nog steeds geen fan van en de outro vinden sommigen tof, anderen minder. Echter is het middenstuk ontzettend vet en een van de dingen die ons uit heel Athene het meest bij is gebleven. Voor dat stuk zou ik zeggen ga hem lekker spelen en kijk vooral wat je er zelf van vindt! De rest van het spel ligt jou misschien beter dan mij.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Wake Up was de derde kamer die wij in Athene speelden.
Nummer 42 van de TERPECA ranglijsten, dan mag je wel wat verwachten! De kamer ligt in een grimmige steeg in een nog grimmigere buurt en het is niet heel duidelijk welke deur je nou moet hebben. Je start in thema, maar het verhaal van de site zie je niet op locatie terug. Het verhaal voelt sowieso best random, alsof er meerdere ideeën zijn waar stuk voor stuk aan begonnen is maar ineens vergeten. Het gaat om een treinstation, nee een rare conducteur, nee een raar huis, nee een rare vrouw die daar woont, nee haar moeder, nee het gaat om dromen etc. Dit zijn pas de eerste vijf minuten. Er zijn zo veel setups aan het begin die nergens heen gaan dat je al compleet verward de experience in gaat. Uiteindelijk blijkt het verhaal enorm complex en totaal niet duidelijk in de ervaring zelf. Je hebt een setup aan het begin in de vorm van een extreem snel voorgelezen verhaaltje, maar daar hoor pas je vlak voor het einde weer wat over. Mijn principe over dat je de meeste kamers kan verbeteren door het plot te vervangen met simpelweg "shit's haunted" is hier HEEL toepasbaar.
Qua sfeer is het allemaal wel tof gedaan. De vele kamers zijn ruim opgezet en de ervaring gaat allerlei kanten op. Er zitten duidelijk flink wat ideeën in de kamer. Ik mis alleen behoorlijk wat samenhang. Het voelt allemaal zo random. De setup is dat je gedurende de hele experience droomt, vandaar de naam van de kamer. Ik denk niet dat dit een spoiler is, maar het voelt als zo'n basic excuus om elke kamer totaal anders te maken zonder enige vorm van samenhang. Op een gegeven moment zijn we compleet kwijt wat we nou aan het doen zijn en waarom. Daarnaast is de horror hier zo vervelend over de top en in your face. Andere kamers in Athene laten zien dat een hoge intensiteit en acteurs in je aura doodeng kunnen zijn in doses, maar Wake Up lijkt dat niet te begrijpen. Dezelfde scares komen tot vervelens toe langs en dit wordt al helemaal vervelend omdat ze vaak neerkomen op letterlijk in je gezicht schreeuwen. Dat is gewoon vervelend. De sfeer gaat van eng naar grappig en we gaan er uiteindelijk zelfs om lachen, terwijl dat helemaal niet de bedoeling is. "Hey, ze rookt sigaretten!"
De puzzels zijn daarbij doorgaans prima. Er zijn wel enkele uitzonderingen die voor ons gevoel niet heel lekker lopen. Het geluid staat soms ook te hard om goed te kunnen communiceren. De kamer moet het vooral hebben van de variatie in zijn verloop. Zoals eerder gezegd: Veel ideeën, weinig samenhang.
Dan nu een belangrijk punt en de grote reden dat deze kamer voor mij zo laag scoort. Laat ik eerlijk zijn, vrijwel elke Atheense kamer komt niet door een gemiddelde veiligheidscheck in Nederland, maar Wake Up is zonder enige twijfel één van de meest onveilige kamers die ik ooit gespeeld heb. Bijna elke ruimte bevat wel iets potentieels gevaarlijks. En dan bedoel ik niet zomaar een splintertje ofzo, ik bedoel hier echt ingrijpende shit. Zij het gammel materiaal, gevaarlijke bewegende onderdelen, of fysiek opgesloten worden zonder uitweg, het zit hier vrijwel allemaal in. Ondanks hoe goed wij opletten gaat het op één punt bijna fout bij ons en kunnen wij zelf net op tijd ingrijpen. Het is dat wij weten dat we op veiligheid moeten letten en hoe, maar de meeste groepen doen dat niet. Het feit dat het bedrijf waar je te gast bent geen oog voor veiligheid heeft is wel angstwekkend. Vooral omdat deze kamer zo populair is...
Alles komt uiteindelijk samen tot een teleurstellende ervaring. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet snap hoe deze kamer zo ontzettend hoog staat in de TERPECA. De horror is te try-hard om serieus genomen te worden, er zijn te veel ideeën met te weinig samenhang, en de kamer is serieus gevaarlijk. Je kan het hier leuk hebben en wij hebben ons ook heus wel vermaakt (met een flinke dosis suspension of disbelief), maar ik zou je vooral aanraden om deze voor je eigen veiligheid over te slaan.
4
Ambiance: 7.0
Game experience: 3.0
Service: 8.0
0 likes
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. The Cellar was de allereerste kamer die we in Athene speelden.
Voor het spel begint worden we apart genomen door een host (die je direct daarna ook als acteur ziet maar daar kijken we even overheen) die out of character wat vragen stelt over ons en hoe we er voor staan. Ook wordt hier vaag wat gesuggereerd over een zeker spelelement. Ik zal niet hier zeggen wat het uiteindelijk inhoudt ivm spoilers, maar ik zal nu zeggen dat dit een behoorlijk ingrijpend spelelement is! Het mag best wat explicieter aan gegeven worden aan de spelers van tevoren. Wij konden het hebben en ze houden natuurlijk rekening met de spelers, maar schroom niet om van tevoren duidelijk je grenzen te stellen.
Onze host trekt zich terug en we mogen Great Harwood binnen, het dorpje waar de kamers van Last Wish omheen draaien. De sfeer is heel dik en vijandig. Deze plaats haat jou gewoon. Tijdens een smaakvolle atmosferische intro worden we naar de drankwinkel van Sam gestuurd om de verdwijning van drie kooplieden te achterhalen. Let's die-I mean go!
De grimmige sfeer wordt goed voortgezet in de drankwinkel zelf. Die vijandige, haatvolle sfeer blijft hangen door mooi gebruik van rook en duisternis. Je voelt je hier een indringer in de val en dit wordt steeds erger naarmate het spel vordert. Het decor ziet er ook goed uit en verandert mee met de sfeer. De puzzels steken niet heel erg uit (zoals bij de meeste horror games) en vereisen soms een sprong om tot een antwoord te komen. Dat je wel vaker denkt "Moest ik dat nou zelf bedenken?"
Nou goed dit is geen puzzelspel, waar dit spel in uitblinkt is in hoe ongelofelijk intens het is gedurende de honderd minuten die je hebt. Na inmiddels de top van de horror in Athene te hebben gezien denk ik dat dit alsnog een van de extremere kamers is die we in Athene gespeeld hebben. Ik kan zelf behoorlijk goed tegen horror en ben hier vaker echt bang geweest. De intensiteit eist ontzettend veel energie en de angst stijgt daarbij alleen maar.
In de eerste paar minuten word je al van alle kanten op de meest onverwachtse momenten gescared of zelfs vastgepakt. Acteurs komen ineens binnen stormen en zijn niet bang om je (hard) aan te raken. Deze acteurs gaan ook ver, sommige spullen worden letterlijk kapot gemaakt tijdens het spel. Desondanks voelen we ons nooit onveilig tijdens het spel. De acteurs houden ons duidelijk goed in de gaten en weten wie ze wel of niet moeten hebben. Ik vraag mij wel af wat nou de logica achter de karakters is. Er is eigenlijk geen reden dat ze zich zo gedragen. Het plot is nonexistent tot het einde, waar we ineens behoorlijk in de war raken door een infodump.
Richting het einde van het spel is er een moment waarbij de veiligheid in het geding komt en dat baarde mij wel zorgen. Gelukkig duurde dit stuk niet lang. Het spel bouwt op naar een finale die ontzettend cool is, maar wat ons betreft te lang duurt. Geweldig voor de eerste tien minuten, daarna wordt het vervelend. Na een toffe ontsnapping staan we buiten, wetende dat we nooit meer hetzelfde zullen zijn. Gelukkig zijn al onze acteurs lieverds onder hun maskers.
Ja, de titel zegt het allemaal. Dit was een toonaangevend ontvangst voor Athene. De intensiteit van het spel zal denk ik niet iedereen liggen, maar wij gingen er heel goed op. De puzzels en het verhaal hadden duidelijk een achtergrondrol, de focus ligt hier echt op de extreem vijandige horrorsfeer. Als een intense horrorervaring zoals dit je trekt is dit een heel dikke kamer om in Athene te spelen.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
We hebben net Expeditie afgerond en gaan door naar de andere kamer op deze locatie: Anna's Dollhouse. Dit is waar MindEscape begon. Ik weet nog dat deze kamer een tijdje flink wat hype had, al hoor ik er nu nog maar nauwelijks over. Bij deze kamer gaan we Anna bevrijden uit haar poppenhuis. Je vraagt je misschien een paar dingen af. Wie is Anna? Waarom zit ze daar? Waarom zouden wij haar redden? Ik heb werkelijk waar geen idee.
Zodra we binnen stappen valt op dat het decor wel een boost kan gebruiken. Het is donker en grimmig, maar niet op een mooie manier. Ik krijg een afgetrapte vibe hier. Er heerst een grimmig sfeertje, al ontpopt die zich nooit helemaal. Het is de hele tijd vooral donker met wat creepy dingetjes zonder daar echt op voort te bouwen. Op een punt krijgen we zelfs zaklampjes voor de duisternis, maar waarom zet je niet gewoon even je licht wat feller? Van tevoren krijgen we te horen dat het geen enge kamer is en dat dat ook niet de bedoeling is. Ja, het is inderdaad niet eng, maar ik heb het idee dat dat echt wel het doel was. Het werkt alleen niet.
De kamers zijn creatief ingericht en blijven onverwachts verlopen, wat past bij de surreëele sfeer. Echter is het hier in het midden van de zomer idioot heet. Dit wordt naarmate de kamer door gaat erger en op een gegeven moment is het wel heel erg. Dit is niet even heet, dit is "yo ik ga even ergens anders zitten want ik voel me niet lekker" heet. Een van de teamleden moest na de kamer er van bijkomen.
Hoewel ik me al niet zo positief over de kamer voel is de druppel voor mij de puzzelflow. Ik weet niet wat het is, maar ik kom er gewoon niet in. De ene na de andere puzzel duurt lang of frustreert. Combineer dat met de hitte en het wordt moeilijk om geduld te hebben. De finale lijkt ten slotte enkel gemaakt om tijd te verspillen en voelt totaal niet belonend aan. Daarnaast krijg je ook nog eens de meest banale verwijzing naar een andere escape room ooit en ja, het is precies wat je denkt.
Ik snap hier alle hoge cijfers helaas niet van. Soms heb je dat gevoel van 'hebben wij nou dezelfde kamer gespeeld?' Ik heb hier een kamer gespeeld die op zo veel punten beter kan qua decor, sfeer, en vooral gameflow. Ik zie niet in waar de hoge toegangsprijs voor dient. Daarnaast kun je hem maar beter niet spelen in de zomer vanwege de hitte. Misschien is dit gewoon niet een kamer die resoneert met mij, maar ik kan deze persoonlijk niet aanraden. Als je hier een kamer wil doen, ga dan voor Expeditie.
5
Ambiance: 5.5
Game experience: 5.0
Service: 9.0
0 likes
Na jaren bouwen is Lost and Found eindelijk open! Het nieuwe kindje van 237 heeft lang op zich laten wachten maar eindelijk is het zo ver. Is het het wachten waard geweest?
Zoals we hier gewend zijn is de ontvangst hartelijk (hoi Ferry!) en direct in thema. Wij komen onze koffer ophalen bij de gevonden voorwerpen van het hotel. Dit gaat echter niet compleet zoals verwacht, dus worden wij zelf maar naar binnen gestuurd om op onderzoek uit te gaan. Welkom bij de gevonden voorwerpen!
De intro alleen al is genoeg om kippenvel van te krijgen. Een mooi samenspel van licht, geluid, video, en een toffe setting. Wauw! De toon is uiterst sfeervol gezet en gedurende de hele kamer blijven wij immersed. Je zou kunnen zeggen dat dit al gelijk het hoogtepunt is van de kamer, al is dat niet zozeer een minpunt.
De sfeer blijft ijzersterk gedurende het spel. Het is een goede keuze geweest om een eigen soundtrack te laten componeren, want wat klinkt dit toch goed! Het is telkens prachtig verbonden met de ruimte en blijkt een echte toevoeging. Het decor is ongelofelijk mooi, strak afgewerkt, en zo maximalistisch als wat. Misschien zelfs iets te. We raken soms even kwijt waar we nou horen te kijken. De kleine touches (een krakende houten vloer, leren koffers die geuren) laten de ruimte authentiek en ingeleefd voelen.
Dan mogen we zeker het verhaal niet vergeten! Het is een lastig verhaal dat toch duidelijk en overzichtelijk verteld wordt. Er worden pittige thema's aangesneden die met zulke tact verteld worden dat het niet anders kan dan je ontroeren.
En ja, we zijn bij 237 dus dit is een joekel van een puzzelkamer. 80 minuten aan een stortvloed van de meest originele puzzels die ik in tijden gezien heb. Puzzels zijn gelaagd, uitgebreid, uniek, en bovenal leuk! Vanaf het begin is het al een pittige uitdaging, maar het blijft altijd eerlijk. De puzzels vertellen het verhaal en zo krijg je het complexe plot spelenderwijs toch makkelijk mee. We voelen de drive om lekker door te spelen, maar haasten ons nooit. Dat voelt hier niet passend.
We staan met bijna 80 minuten op de klok aan het einde. Hoewel ik hier eerlijk gezegd een uitgebreidere eindpuzzel had verwacht voelt het toch goed. Terwijl het verhaal tot een ontroerend einde wordt gebracht moet ik tranen terug houden. Applaudisserend kom ik naar buiten, wat een ervaring!
Wat een meesterwerk! Ongelofelijke puzzels, ontzettend goede sfeer, tof verhaal, prachtig verloop. Lost and Found is een kamer waar ik zo intens gelukkig van word. Er is geen over-the-top onzin met draaiende kamers of mindfucks, maar gewoon een ongelofelijk goede puzzelkamer met een totaalervaring die klopt van begin tot eind. Voor mij toont dit aan dat het verschil tussen experience en puzzelkamer helemaal niet zo groot hoeft te zijn. Het kan echt wel samen. Dit is naar mijn mening de beste kamer van 237, de beste puzzelkamer die ik gespeeld heb, en een van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
MindEscape vind ik een interessant stukje escape-geschiedenis. Voor mijn gevoel hoorde ik het ene moment alleen maar lof en hype over de kamers en het andere moment was dat ineens weer voorbij. Echter was ik nog steeds niet langs geweest. Tijd om dat te corrigeren! De kamer bevindt zich in een kantoorgebouw waar genoeg ruimte is om te parkeren met een prima ontvangstruimte.
We gaan een tripje maken naar Cocoseiland om verborgen schatten te vinden. De intro is apart en op zich leuk, al vind ik het ook niet helemaal nodig. Ik dacht dat dit de introductie was van het hintsysteem, maar dat pakt blijkt niet even goed in thema te zijn. Speaking of thema, een junglethema is niet de makkelijkste. Het oogt al snel alsof je in een verzameling aan nepplanten zit en helaas is Expeditie geen uitzondering. Er staat zelfs een potplant. Je kan hier nooit 'verdwalen' in de jungle en je kan goed zien dat dit gewoon een vierkante kamer is.
Daarnaast is de kamer bedekt in witte doeken waar gewoon met stift op geschreven is. Het ziet er lelijk uit en steekt behoorlijk af tegenover de rest van het decor. Er zijn wat stukken die wat meer sfeer hebben, zoals aan het einde, maar voor de rest is de kamer vrij statisch. Het is hier trouwens bloedheet midden in juli, dus op dat punt was de kamer wel immersive. Wel jammer dat je dan de ventilatoren onafgewerkt in de jungle hebt staan.
De gameflow bestaat uit prima rechttoe rechtaan escapen. Er is niet echt een reden voor allerlei puzzels, al hebben ze wel een prima flow. Er zijn enkele puzzels die leuk bedacht zijn, al zul je hier niet snel iets nieuws ervaren. Het einde van de kamer bevat wel een schattige handeling. Qua spelers zou ik het houden op max vier, anders wordt het wel heel vol. Vooral voor beginners lijkt me dit leuk.
Mja, ik snap niet waar alle hoge cijfers vandaan komen. Begrijp me niet verkeerd, dit is een prima escape room, maar om die nou te bedelven onder negens en tienen snap ik niet. Daar is de prijs me ook wat te hoog voor. Mogelijk is het omdat Rotterdam zelf niet veel goede kamers heeft. Op dat niveau steekt deze dan wel uit. De hosts waren gelukkig enthousiast en hadden er duidelijk zin in, dus dat kan ik ze niet kwalijk nemen. Ben je in Rotterdam, dan is Expeditie een leuke. Anders zou ik er niet speciaal voor komen.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.5
Service: 9.0
0 likes
In de nasleep van het succes van de Conciërge van 237 merk je toch dat steeds meer bedrijven durven een kamer voor twee te bouwen. Het is een bijzondere niche en eentje die ik alleen maar toe kan juichen. Vooral omdat menig escape room helemaal niet voor twee personen is gebouwd. The Contamination draait om het stoppen van een gaslek dat de gezondheid van de bevolking van Deventer aantast. Laten we maar zo vriendelijk zijn om de stad te redden.
Onze ontvangst begint al vrij apart en dat bedoel ik niet in het verhaal. Onze host gedraagt zich erg raar en komt gewoon wat vreemd over. Ze lijkt er niet helemaal bij te zijn, niet alsof ze last heeft van het gaslek, maar eerder alsof ze nog brak is van gister. Als we eenmaal spelen valt op dat Forsaken ook bij deze kamer er weer voor heeft gekozen om het pand zelf vooral als decor te gebruiken. Het is een oude betonnen kelder en dat werkt voor het thema goed. Het industriële thema is tof in het spel verwerkt, al stoort het dan wel dat de afwerking en de decorstukken zelf niet zo sterk zijn. Qua sfeer of spanning blijft de kamer de hele tijd vrij eentonig.
De flow blijft de hele kamer lang goed en maakt goed gebruik van dat er maar twee spelers zijn. De focus is op samenwerking en communicatie en je komt echt niet verder zonder te rekenen op elkaar. Er zitten twee puzzels in die met name bijzonder goed bedacht zijn. Passend in thema, leuk, en origineel. Zo zie je ze niet vaak meer. Daarentegen zijn er ook puzzels die recht uit rekenboekjes komen of gewoon doodsimpel zijn. Vooral de finale voelde niet ingrijpend of climactisch. Als we dan bij het einde staan lijkt het alsof er ook nog eens een belangrijk element defect is wat niet opgemerkt wordt. Zonde.
Tweepersoonskamers zijn zeldzaam en gelukkig is dit wel een goede. Het draait hier wat mij betreft om het lekker samen puzzelen, met voornamelijk kanttekeningen bij enkele puzzels en de afwerking.
8
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.0
Service: 4.0
Played in June 2022
Played with 2 persons
Escaped: Yes
0 likes
Wescape is voor mij waar het escapen begon! Kidnapped was mijn allereerste kamer en kort daarna opende Payback. Het duurde een tijd voor het eindelijk uit kwam om hem te spelen, maar meer dan honderd kamers verder was het dan toch zover. Bij Payback hebben we de loterij gewonnen en na een avondje feesten in de club blijken we beroofd te zijn! Dit laten we niet zomaar gebeuren, dus we gaan terug naar de club om terug te krijgen wat van ons is! Het is een klassiek diefstalthema met een speelse setting, dit kan tof worden.
Een van de krachten van Payback blijkt al snel het gebruik van ruimte te zijn. De kamer is verrassend ruim opgezet en creatief ingedeeld. Het geheel mist echter sfeer. Nu voelt het nog erg als een ruimte die gemaakt is om te lijken op wat het voor moet stellen. Ondanks dat het decor en de algemene sfeer niet heel indrukwekkend zijn zit er wel verfrissend veel afwisseling in de kamer. Er is veel ruimte en elk deel heeft een andere inrichting en vibe. Deze afwisseling zorgt er voor dat de kamer niet stagneert en lekker door blijft gaan. Je hebt vreemd genoeg ook de kans om te kiezen welke muziek er op staat in de kamer. We hebben ons er even mee vermaakt, maar als je hem speelt: nee dat is geen puzzel.
We hebben vanaf het begin een mooie flow te pakken die we eigenlijk de hele tijd vast blijven houden. De kamer bevat een divers aanbod aan parallele puzzels die maar blijven komen. We zijn met 4 ervaren spelers en ondanks de lekkere flow hebben we behoorlijk wat te doen. Ik kan echt genieten van dit soort kamers waarbij je door puzzels heen blijft beuken en ze maar blijven komen.
Hoewel de puzzels leuk zijn en prima lopen slaan ze in thema vaak nergens op. Het is vaker onduidelijk waarom we hier nou deze puzzel doen anders dat het een escape room is en er puzzels in moeten zitten. Aan het einde hebben we ook even een inkakmoment. Wat moeten we nou precies doen? Hebben we het goed gedaan? Waar moeten we heen? Het blijkt uiteindelijk doodsimpel, maar kon beter gecommuniceerd worden.
Samenvattend is Payback is een leuke en ruim opgezette puzzelkamer met een speels thema. Er valt nog vooral wat te winnen qua sfeer en het thematiseren van de puzzels. Het clubthema en hoe dit uitgevoerd wordt in de kamer doen mij denken aan een soort Haagse fever dream. Ik stel mij zo voor dat een Haags wannabe gangstertje hier echt zijn lol op kan. Voor wat je krijgt vind ik het wel aan de dure kant, maar als je een uurtje lekker door wil puzzelen dan heb je aan Payback een goede.
Hij valt op in het aanbod van OuterGround. Tussen alle duistere thema's hebben we ineens The Hangover, een luchtige kamer over een avond die we misschien iets te bont hebben gemaakt. Ik zeg misschien, want we weten er helemaal niks meer van! Blijkbaar zijn we nogal hard gegaan en moeten we ondanks de kater onze best gaan doen om onze herinneringen binnen het uur terug te krijgen.
OuterGround heeft een heerlijk ruime ontvangstruimte waar je gemakkelijk even kan zitten en een drankje kan doen. Onze host is vriendelijk, maar de basisuitleg is behoorlijk overbodig. We hebben al gezegd vaker gespeeld te hebben en dan krijgen we alsnog alle basics. Dit is daarbij de eerste keer dat ik letterlijk uitgelegd ben wat een hangslot is...
Eerste indrukken van de kamer zijn helaas niet best. De kamer is klein en daarbij ook niet bepaald mooi ingericht of onderhouden. Het is duidelijk een kamer die al een tijd mee gaat en hij kan wat mij betreft wel een upgrade gebruiken. Qua sfeer, decor, afwerking, het is allemaal niet de beste kwaliteit en zelfs lelijk. Er speelt de hele tijd één stukje muziek op loop en qua licht gebeurt er ook weinig. Stift op de muren, sfeerloze witte muren, onafgewerkte kabels, gebrekkig onderhoud, het stapelt behoorlijk op. Voor een kamer van deze prijs van zo een groot bedrijf als OuterGround vind ik dat je wel meer zou mogen verwachten.
Nou goed, we staan ondanks dat allemaal open voor een luchtige kamer om gewoon domme lol te hebben en dat is DE instelling voor The Hangover. De kamer begint gelijk leuk, al heb ik wel een klein veiligheidsdingetje waar ik hier nerveus van word. Ja, het gaat zeer zeker niet fout hier, maar stel dat... Het duurt gelukkig niet te lang.
Al snel wordt duidelijk wat de structuur van de kamer is. We lossen delen van de kamer op en krijgen zo herinneringen terug. De video's die het verhaal vertellen zijn grappig gedaan en totaal niet serieus te nemen. De humor van The Hangover is ontzettend laagdrempelig en simpel, maar dat maakt het ook juist leuk. We hebben het hier nou eenmaal over een kamer waarvan een van de bekendste foto's van het toilet is...
De puzzels zelf zijn leuk en afwisselend, old school style. Veel slotjes, met wat grappige opdrachtjes. De ene puzzel is wat creatiever dan de ander, maar heel erg stoorde me dat niet. De kamer stagneert nooit en behoudt altijd een lekkere flow. De puzzels zijn wel overduidelijk gewoon puzzels die je meer moet zien als metaforen van het terugkrijgen van je herinneringen. Een paar dingen zijn te verklaren maar veel dingen zijn wel heel moeilijk logisch te plaatsen in deze setting. De kamer is daarbij best makkelijk en in combi met de kleine ruimte zou ik aanraden om met max 4 spelers te komen.
Ik voel me dubbel over deze kamer. Aan de ene kant heb ik me prima vermaakt en heb ik een paar keer echt goed gelachen. Aan de andere kant vind ik dit voor OuterGround en voor deze prijs niet helemaal op niveau. Vooral decor, sfeer, en thematisering kunnen flink wat werk gebruiken. Als ik kijk naar The Mystery of Whitechapel vind ik dat een uitstekend voorbeeld van hoe je een oude kamer weer nieuw leven in kan blazen, dus het kan zeker. Misschien is The Hangover ook aan een dergelijke upgrade toe?
Vandaag bij "Thema's waar je eigenlijk niet aan moet beginnen": Alles gerelateerd aan de werken van J.R.R. Tolkien. De Hobbit en Lord of the Rings zijn iconisch. Beide de boeken en de films zijn op cultureel niveau zo extreem invloedrijk, indrukwekkend, en herkenbaar dat hoe je het ook wendt of keert je nooit aan dat niveau op kan leven. Desondanks was ik geïnteresserd toen ik hoorde dat DelftEscape de poging had gedaan. Wie weet hebben ze eindelijk de code gekraakt voor hoe het wel moet?
De kamer bevindt zich op een authentieke locatie aan de gracht. Oftewel, hier valt niet echt te parkeren. De ontvangstruimte is sfeervol vanwege de authentieke ruimte en past goed bij het thema. Ik voel me hier een soort avonturier in de taveerne alvorens de queeste begint. Als we eenmaal beginnen is het op een zeer aparte manier die eigenlijk helemaal niks met de kamer te maken heeft. We worden gevraagd om in een aparte kamer een puzzel op te lossen alvorens te beginnen, maar onze hosts staan er buiten gewoon lekker te kletsen en laten ons maar wat kloten. Blijkbaar is het om de eerste 5 minuten in de kamer chaos te voorkomen. Mja, ik snap er maar weinig van. Laat ons gewoon lekker spelen denk ik dan.
Zoals belooft volgt de kamer de rode draad van het verhaal van De Hobbit, maar dat doet het hééééél lichtjes. Verwacht verwijzingen en hints naar de verschillende stukken, maar het is niet alsof je hier Bilbo of Gandalf gaat ontmoeten. De magie en het decor dat ik aan de hand van reviews verwachtte mis ik helaas wel. Het decor vind ik vrij kaal en wat kneuterig, terwijl de magie er voor mij niet echt van af spat. De kamer is vrij statisch en dat komt mede omdat het zo klein is. Je gaat hier een enorme reis meemaken op een te kleine hoeveelheid vierkante meters om dat waar te maken. Als je met twee stappen ineens in een ander land staat mist de queeste zijn impact. Daarnaast zit je hier in een wijnkelder. Het plafond is laag en je loopt een groot deel van de tijd gebukt. Ik klaag niet snel, maar ik kreeg sneller last van mijn rug dan ik gehoopt had.
Het is toch tof om een interpretatie van het verhaal te zien, al is dat gelijk de nederlaag van de kamer. De wereld waar het zich op baseert is zo tot in de puntjes uitgewerkt dat enige afwijking daar van direct op valt. Dit thema kun je eigenlijk alleen maar "goed" doen als je een immens budget en een enorme hoeveelheid ruimte hebt.
Het spelverloop is prima, met wat uitzonderingen. De kamer heeft een dip in het midden waar twee opdrachten elkaar opvolgen die vrijwel nergens op slaan. Eentje is vrij random en de ander snap ik tot op de dag van vandaag niet. Er zijn meerdere stappen die nergens op slaan in een volgorde die niet af te lezen is, maar mijn god wat hebben we hier gelachen vanwege alle onzin er omheen. Ik denk dat we meer dan 10 minuten over enkel deze puzzel doen puur vanwege alle onzin er om heen. Is dit een leuke puzzel om te doen? Ja. Is dit een goede puzzel? Nee.
Ik mis in de puzzels wel het avontuurlijke en het speelse van de Hobbit. Dit hoort een avontuur te zijn, maar ik mis dat opzwepende en het meeslepende dat je er van zou hopen.
Hoewel Red het Koninkrijk een prima kamer is hadden ze hier gewoon nooit moeten beginnen aan dit thema. Het is gewoonweg te hoog gegrepen voor de middelen die ze hier hebben. Ik miste zelf het mooie decor en de magische sfeer die ik in reviews beloofd zag worden. Ik voelde me nooit deze wereld in gezogen. Het spelverloop heeft een dip in kwaliteit in het midden, maar is verder prima. Echter mag je naar mijn mening voor de prijs die je hier betaalt (ca. 150 euro) wel veel meer dan prima verwachten. Dat zijn hoge prijzen, en behalve de (waarschijnlijk hoge) huur snap ik niet waar dat geld heen gaat.
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.5
Service: 8.0
0 likes
Missie naar Mars viel op omdat het een van de weinige kamers is die niet door de zoveelste uitbater op een industrieterrein wordt gekwakt, maar gewoon in het centrum van Delft te vinden is. De kamer is gemaakt door de TU Delft, al weet ik niet precies of het een studentenproject is of een poging om mensen aan te moedigen zich in te laten schrijven bij de TU. Het ligt wat verborgen, maar uiteindelijk vinden we het. Onze enthousiaste host doet een kort intropraatje en dan kunnen we op onze missie naar Mars.
Er zit een groot nadeel aan ruimtethema's en dat is dat je eigenlijk een enorm budget moet hebben om het realistisch neer te zetten. Ik denk dat je wel een beeld kan vormen van hoe de ruimte er uit ziet. Steriel wit, veel plastic en spaanplaat, en gewoon net te goedkoop om een peperduur ruimteschip voor te stellen. Qua verloop en verhaal is het ook precies wat je voorstelt. Je hebt een ruimtemissie en moet opdrachten uitvoeren over planeten, gesteente, en ander ruimtespul. Er gaan dingen goed en er gaan ook weer andere dingen fout, maar wederom precies wat je denkt. Dat is allemaal prima, maar ik hoop nu wel eens op een kamer met een ruimtethema dat echt iets anders doet. Waarom hebben we nog niet een kamer gebaseerd op de Alien-serie bijvoorbeeld?
Goed, ik dwaal af. Back to business! Wat de kamer voor mij redt is dat de puzzels gewoon erg goed zijn. Ze zijn (in lijn met de TU) vaak erg technisch en goed te doen. Het niveau aan uitdaging vond ik net goed. Het voordeel aan een kamer die door techneuten is gemaakt is dat je weet dat de techniek altijd wel goed zit. Op dit punt verraste de kamer mij zelfs een paar keer. Nou moet je niet gaan denken aan schuivende muren ofzo, maar gewoon leuke kleine technische dingetjes. We spelen eigenlijk de hele tijd soepel door en hebben vooral veel lol.
Hoewel ik hier niet verrast werd door het thema of de uitvoering er van was ik wel verrast door hoe leuk de kamer was om te spelen en hoe het technisch goed uitgevoerd was. Het is jammer dat Missie naar Mars niet meer te spelen is. Het zou een mooie toevoeging zijn geweest op menig dagje in Delft. Misschien komt de kamer ooit nog terug en als hij lijkt op hoe hij nu was dan kan ik hem zeker aanraden!
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 9.0
0 likes
Als je dan toch naar Amsterdam moet voor The Amsterdam Catacombs, waarom speel je dan niet ook gelijk de andere kamer van Logic Locks? Ondanks hoe oud de kamer is (ca. 2015) hoorde ik er eigenlijk nooit over, terwijl iedereen het lijkt te hebben over The Amsterdam Catacombs. In deze kamer nemen we de taak op ons om te ontdekken wat er met de ontdekkingsreizigster Elizabeth van Leeuwenhart is gebeurd. Zij is in 1920 plots verdwenen, maar hoe, waarom, en waarheen? We hebben 63 minuten en 17 seconden om haar studeerkamer overhoop te halen voordat we letterlijk gek worden.
We worden in karakter ontvangen, waar ik normaal fan van ben. Helaas werkt het hier niet echt. Het voelt niet passend met de setting en het acteerwerk probeert te hard om indruk te maken. Het geheel is te random om serieus te nemen en gaat zo ellenlang door dat het op een gegeven moment niet leuk meer is. Dan volgt nog een video en een overhoring of we nou begrijpen wat het complexe plot in houdt. Laat ons gewoon spelen!
Als we eindelijk kunnen beginnen zit hier toch een toffe kamer! Het decor is passend en sfeervol. Er staat behoorlijk wat decoratie, maar toch is er nauwelijks ruis. Er is duidelijk nagedacht over afwerking, licht, en totaalbeeld. De sfeer is precies wat je je voorstelt als je het hebt over de studeerkamer van een ondekkingsreizigster uit 1920. Halverwege maakt de kamer een switch naar een wat spannendere sfeer en dit wordt ook met verbazingwekkende vaardigheid gedaan. Het is geen horror, maar een mooie subtiele spanning. Het decor is daarbij weer sfeervol ingericht.
Het spel bestaat vooral uit klassiek puzzelwerk. Vooral in het begin vliegen de puzzels ons om de oren. Over de flow valt niet te klagen, maar het verhaal blijft best lang achterwege. Best lang lossen we de ene na de andere puzzel op, waarna we nog meer puzzels op mogen lossen. De puzzels zijn niet allemaal even bijzonder of memorabel, maar ze zijn mooi in thema en flowen prima.
Dit gaat zo een tijd door totdat het verhaal herinnert dat het ook deel van het spel is en krijgen we een infodump. Het plot blijkt best complex te zijn en ondanks dat ik denk dat ik het helemaal begrepen heb weet ik dat niet zeker. Het voelt voor mij misschien iets TE groot voor deze kamer. De kamer bouwt op naar de onthulling van het mysterie en we sluiten af met een mooie finale.
In het kort was ik zeer aangenaam verrast door Eliza's Heart! Vooral gezien de leeftijd is het best indrukwekkend wat er toen al door Logic Locks neer is gezet. Het verbaast me daarom wel dat deze kamer niet zo vreselijk bekend is. Vooral de intro en het plot kunnen wat werk gebruiken, maar qua sfeer en puzzelflow zit het hier goed. Ondanks de leeftijd nog steeds good fun!
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.0
Service: 9.0
Played in May 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
The Amsterdam Catacombs is inmiddels bekend in Nederland en omstreken als een kamer voor de horrorfanaat. 90 minuten, acteurs, en een realistische setting in de echte catacomben van de Posthoornkerk. Wij nemen de rol aan van investigators die de catacomben mogen onderzoeken. Kort gezegd, er is vage shit gaande en zodra we binnen zijn gaat alles naar de mallemoer. Dat zagen we niet aankomen!
De intro is in karakter, denk ik? Ik weet het eigenlijk niet zeker. We hebben duidelijk iemand tegenover ons die een rol speelt, maar het ook constant heeft over de "escape experience". Het is voor mij te half voelt om logisch te zijn.
Dan mogen we beginnen...of toch niet. Er volgt nog een ellenlange intro door een ander karakter. Deze praat niet alleen heel zacht, maar ook met een behoorlijk stevig accent. Het is pittig te volgen en er komt een complex plot bij kijken waarvan ik de waarde totaal niet in zie. Zeg gewoon "shit's haunted" en we zitten goed! Waarom moet het allemaal zo complex? Laat ons gewoon spelen!
Na meer dan een kwartier aan introductie mogen we eindelijk van start! De setting van de catacomben doet al veel voor de ervaring, tof dat er voor een authentieke locatie is gekozen! Decor ziet er authentiek uit en de inrichting voelt passend. Er is goed nagedacht over licht, geluid, afwerking, en rook om een beklemmend totaalbeeld te vormen.
De hamvraag: Hoe eng is het nou? Het is hier zeer afhankelijk van wat voor stijl van horror je eng vindt. Ik vond het spannend, maar helemaal niet zo eng als verwacht. De horror van Amsterdam Catacombs zit hem in zijn subtiliteit. De setting is intiem en claustrofobisch. Het gaat hier echt om de psychologie. Het idee van wat er allemaal kan gebeuren in plaats van wat er gebeurd. Er zijn praktisch geen jumpscares. Er zijn een paar stukken die goed eng zijn, maar over het algemeen word je als speler best veel ruimte gegeven. Neem in ieder geval 1 iemand mee die wel het initiatief durft te nemen.
De "puzzels" zijn meer opdrachten die passen in het verhaal, maar dat stoort mij niet. Er zitten geen hersenkrakers in en dat zou hier ook niet passen. Het loopt heerlijk door en je raakt er door immersed in de sfeer van het verhaal. De kamer bouwt op naar een finale waar meerdere opdrachten aan bijdragen. Je hebt hier een ander einde afhankelijk van hoe je die opdrachten vervult. Ik vond dat het duidelijk aangegeven was wat je moest doen en hoe. Ik hoor het wel eens als minpunt dat dat niet zo is, maar dat slaat naar mijn mening nergens op. Let gewoon goed op en ga mee met wat de ervaring van je wil.
Het hintsysteem mag wel de deur uit. Een karakter dat panisch met een zwaar accent over een walkie-talkie heen roept. Probeer dat maar te volgen... Het deed voor mij eerder afbreuk aan de sfeer en het had anders in thema gekund.
De finale van de kamer is ongelofelijk vet en een absolute highlight in mijn escape-carrière! Dit is hoe je opbouwt naar een filmische finale en afsluit met een dikke adrenaline boost.
We hadden een uiterst vriendelijke host met een goed gevoel voor humor. Geen verkooppraat of andere onzin zoals blijkbaar bij andere spelers het geval. We krijgen zelfs een extraatje mee voor de hoeveelheid kamers die we gespeeld hebben!
Voor mij is The Amsterdam Catacombs een combinatie van highlights en vraagtekens. De setting, sfeer, opdrachten, en de finale zijn voor mij absolute winners. Daarentegen vind ik de uitgebreide halfhartige intro's en het complexe plot vreemd bij iets wat verder zó af is. De highlights wegen voor mij gelukkig veel zwaarder. Ga zeker spelen en verdwijn in de experience!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in May 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
Vlakbij de fantastische kamers van Escaperoom Junkie en Mama Bazooka bevindt zich De Wintertuin. Een prachtige botanische kas met flink wat geschiedenis als bezit van de Utrechtse Universiteit. De locatie is beide sfeervol en uniek. De kamer is twee keer identiek gebouwd om als battle room speelbaar te zijn. Alle andere bezoekers van De Wintertuin (wat ook fungeert als restaurant) kunnen naar binnen kijken terwijl je speelt. Het stoort tijdens het spelen gelukkig totaal niet.
We worden ontvangen door de gastvrije eigenaar. Na een... nogal vreemd introotje kunnen we beginnen. Wij zijn eerstejaarsstudenten die precies op tijd zijn om bij te dragen aan het creëren van het levenselixir. De bloem die als laatste ingrediënt dient is in bloei! Na een uur zal onze unieke kans om deze bloem te pakken te krijgen echter verdwijnen...
De eerste indruk van de kamer is enigszins zorgwekkend. Is dit het? Het ziet er mooi uit, maar het is best klein en simpel. Gelukkig blijken deze zorgen al snel ongegrond. Afwerking is strak, props zijn authentiek, decor ziet er goed uit, en er is qua licht en geluid een onverwachts fraai totaalbeeld! De kamer slaat al vrij snel een onverwachtse hoek in die toch passend voelt. Ondanks hoe drastisch de verandering in setting misschien is voelt het alsnog kloppend.
Elixir gebruikt de achtergrond van het pand als botanische tuin voor de universiteit goed en weet verrassend veel hier van te verwerken in het spel. Het gevolg daar van is wel dat dit spel veel met koloniale thema's speelt. Soms met tact, soms met wat minder. Als dit je stoort dan ben je er in ieder geval nu van op de hoogte.
Tot mijn verbazing is Elixir nogal een uitdaging! Je zou denken dat een kamer op een locatie zoals dit wat meer op een onervaren doelgroep zou richten. De kamer bevat veel verrassend uitgebreide puzzels met behoorlijk wat afwisseling en een goede flow. Sommige puzzels zijn echt het harde denkwerk, terwijl anderen wat meer opdrachten zijn. De feedback is altijd duidelijk en satisfying. De kamer zit vol met leuke kleine momentjes en ideetjes. Meerdere keren sta ik met een grote grijns op mijn bek. Ook bij het mooie einde sta ik te glunderen.
Aan het einde hebben we nog maar enkele minuten over, terwijl wij tot mijn herinnering geen enkele hint hebben gekregen. Een teken van een goede uitdaging! We worden weer opgevangen door de enthousiaste eigenaar en krijgen een tastbaar aandenken mee.
De titel zegt het allemaal. Deze kamer verdient echt veel meer aandacht. Als je een lekkere uitdaging wil in een sfeervolle setting dan kun je hier meer dan je lol op. Wat een heerlijke verrassing en een absolute aanrader!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Played in March 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Het is gek om te bedenken dat het escapen nog maar 10 jaar een fenomeen is in Nederland. In die tijd is er zo veel gebeurd en veranderd. Ooit begon het bij 1 kamer, de Laboratoriumkamer. Nu wordt het tijd om dit stukje geschiedenis mee te maken. Waar begon onze scene mee?
Ik zou je heel graag het verhaal willen vertellen, maar naast dat het een eng lab van een rare dokter is komt het verhaal tijdens de kamer niet heel sterk naar voren. Zijn wij toekomstige slachtoffers? Detectives die nu de waarheid achterhalen? Het is allemaal mogelijk, maar daardoor mis ik nou net de drive in de kamer.
Het verhaal is dunner dan een A4'tje, maar jongens de sfeer hier is belachelijk goed. Enorm goed geluid, net de juiste hoeveelheid rook op de juiste momenten, licht dat uiterst subtiel de sfeer bepaalt, zelfs nu kunnen veel bedrijven hier nog van leren.
Voor een kamer die al zo lang mee draait hoop je natuurlijk dat hij goed speelt en dat is gelukkig ook zo. Alle puzzels zijn nu natuurlijk bekend en uitgespeeld, maar de flow is uitstekend. Het verbaast me hoe veel puzzels die je hier ziet nu nog steeds nagedaan worden bij andere kamers. Het einde komt voor mij te plots en voelt als een gemiste kans. Hier had ik graag nog een soort finale gehad met een extra puzzel of handeling.
Dit is gewoon een stukje escapegeschiedenis. Net zoals The Dentist is dit een kamer die je moet benaderen als product van zijn tijd en waarderen voor hoe historisch significant hij is. Je moet hier echt niet met het idee komen dat je iets gaat doen dat cutting edge is, maar voor zijn tijd is dit bizar goed. Er zijn zat kamers die dit niveau tegenwoordig niet halen en als dit is waar de scene begon, dan snap ik waarom de lat toen zo hoog lag. Als je enig respect hebt voor de Nederlandse scene kom je hier langs om te zien waar het allemaal begon.
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Played in March 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Vandaag hebben we twee last minutes op het programma staan. We konden het echt niet meer houden om te escapen dus er moest en zou wat te spelen zijn in de regio. Na wat zoeken komen we uit op The Caretaker, toen nog een vrij nieuwe kamer. De kamer is goed bereikbaar en na zowat alle trappen van het gebouw afgelopen te hebben komen we aan bij de kamer. De eigenaar is enthousiast en vriendelijk. Misschien iets té. Hij geeft namelijk van alles weg over de kamer voor we ook maar begonnen zijn. We zoeken een verdwenen meisje en vermoeden dat de conciërge van de school er wat mee te maken heeft. We dringen zijn kamer in op zoek naar het meisje en om zijn duistere praktijken uit te zoeken.
In één oogopslag zien we wel dat hier niet de meest zuivere ziel woont. De kwaliteit van het decor kan eerlijk gezegd een stuk beter. Er zijn delen die er goedkoop uit zien en anderen zijn volgens mij zelfs helemaal niet aangepakt, al kan dat juist het idee zijn geweest. Ik mis ook gewoon net die oomph om de sfeer naar het volgende niveau te trekken. De ruimte van de kamer is beperkt, maar wordt uitstekend gebruikt. De kamer is een single room, maar blijft op interessante manieren ontwikkelen en nieuwe dingen onthullen. Het verhaal ontwikkelt op een toffe manier, met een kleine twist die we niet zien aankomen.
De kamer moet het ook hebben van de soepele gameflow. We hebben geen enkel moment een hint nodig en knallen er doorheen. De afwisseling van de puzzels zit ook goed, al kun je twijfelen aan waarom er hier überhaupt puzzels zijn. Dit is gewoon weer zo'n kamer waar je heerlijk doorheen speelt. Desondanks hebben we aan het einde zo'n 50 minuten gespeeld, waardoor ik denk dat dit voor onervaren spelers wel eens een uitdaging kan worden.
The Caretaker is een leuke kamer, maar eerlijk gezegd is de gemiddelde score op Escapetalk te hoog. Een gemiddelde 9 is het niet, dus verwacht hier alsjeblieft niet een topper. Wat je wel gaat krijgen is een lekkere puzzelkamer met veel afwisseling en wat leuke ideeën. Één van de betere kamers van Rotterdam!
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.5
Service: 9.0
0 likes
Na een succesvolle escape gaan we door naar The Safe House. Eerlijk gezegd had ik hier wel mijn verwachtingen bij als een van de bekendere kamers van Rotterdam. Hij wordt vaak aangehaald als de beste van Live Escape. We worden ontvangen door iemand die er overduidelijk geen zin in heeft en hier alleen maar is omdat hij betaald wordt. Hij gaat nergens op in en wil duidelijk gewoon naar huis. Nou goed, dan niet. Gooi ons maar die kamer in.
The Safe House heeft een ander doel dan de meeste escapes. Je moet jezelf namelijk opsluiten in plaats van ontsnappen. Althans, dat is de eerste vijf minuten zo. Daarna moet je wel gewoon ontsnappen. De eerste ruimte is de safehouse (ja, dat is aan elkaar geschreven) en ziet er uiterst basaal uit. Een afgetrapte ruimte met Ikea meubels voelt nou niet aan als het ideale safehouse. De kamer ontwikkelt een rare hoek in en draait vervolgens weer om het reguliere ontsnappen, dus daar gaat je hele gimmick. Ze doen een poging hier om de spanning te verhogen, wat werkt, maar daarna lijken ze geen idee te hebben wat er mee te doen.
Mijn grote problemen met de kamer zijn hoe weinig moeite en liefde er in zit. De puzzels zijn niet leuk om te doen, het decor is van lage kwaliteit, en dezelfde effecten worden tot vervelens toe benut. Als we dan een hint nodig hebben blijft die frustrerend lang uit. Er wordt ons van tevoren vertelt om iets niet te doen vanwege veiligheid, ook al moet je dat doen om een puzzel op te lossen. Op geen enkel punt heb ik hier lol gehad met de puzzels en de eindpuzzel is het toppunt van frustratie. Als we dan direct daarna geconfronteerd worden met personeel dat het ook helemaal niks boeit en ons zo snel mogelijk de deur uit wil hebben ben ik er al helemaal klaar mee.
Wat een deceptie. De gimmick waar de hele kamer om draait vervalt na de eerste vijf minuten al en de kamer is gewoonweg niet leuk om te spelen. De puzzels zijn kwalitatief uitermate teleurstellend en de rest van de kamer is ook niet om over naar huis te schrijven. Speel deze kamer gewoon niet en blijf weg bij dit bedrijf.
4.5
Ambiance: 5.5
Game experience: 5.0
Service: 3.0
Deze kamer heb ik nog gespeeld op de oude locatie van ROX, toen nog bekend als Project Escape. De Ramkraak stond al een tijd op mijn lijst als een van de bekendere kamers van Nederland, hoewel hij eerder nog meer aandacht genoot. Project Escape had ik al genoeg ervaring mee. Ik was zelf erg fan van Universiteit in Verzet en De Drukkerij, al lag de Duivelskamer mij totaal niet. Bij deze had ik nu wel mijn verwachtingen, aangezien het hun beste zou zijn.
Er is een poging gedaan om de kamer bij de deur al te laten beginnen al komt dit wat halfhartig over. Je krijgt een uitgebreide video te zien over de escape room met do's en don'ts waarna je wordt meegenomen door een handlanger. We gaan inbreken bij een groot bedrijf en deze man geeft ons de laatste middelen mee om dat succesvol te doen. Dan gaan we de ramkraak toch echt plegen. We stappen het (inhoudelijk onmogelijke) busje in en gaan er voor!
De insteek bij de Ramkraak is wat anders dan bij de meeste escapes, het is namelijk een break-in room. We moeten inbreken, iets meenemen, en weer zsm wegwezen. Ik hou wel van de gimmick. In de praktijk is er weinig anders, maar het voelt cool om eens een keer actie te ondernemen in plaats van te onstnappen of vluchten van iets. Het decor ziet er netjes uit en er zijn leuke touches gedaan met rook en licht, maar op het begin en het einde na stagneert die sfeer snel. Het wordt te rustig voor de gevaarlijke inbraak die het moet zijn.
Het begin loopt voor ons stroef en we komen er niet goed in. Als we hier langs zijn gaat het beter, al zijn de puzzels niet het hoogtepunt van de kamer. Later in het spel proberen ze iets anders met communicatiepuzzels wat ik uniek gevonden vind, maar eigenlijk er voor zorgt dat de ene helft van het team een betere ervaring heeft dan de andere. Ik vond dit vet, maar twee andere teamleden vonden er niks aan. Daarnaast heb je ook een gevoel dat je wat mist als je niet snel genoeg bent en dat soort design ben ik geen fan van. Laat mensen dat gewoon altijd uitspelen. Daarnaast is de kamer zeer compact. Ik zou je niet kunnen vertellen wat de vierkante meters zijn, maar de kamer is gebouwd in een soort gang zonder veel bewegingsruimte. Vier mensen vond ik hier al aan de krappe kant.
Hoewel het middenstuk van de kamer een dip in kwaliteit heeft vond ik het einde wel heel vet. De opbouw en de rush om te ontsnappen met de buit is tof uitgevoerd en een van de highlights van de kamer voor mij.
Ik zie in waarom de Ramkraak vroeger zo veel lof ontving, maar begrijp ook waarom hij nu niet meer benoemd wordt onder de klassiekers van de Nederlandse scene. Het begin en het einde zijn tof gedaan, maar de daadwerkelijke room er tussenin heeft flink wat verbeterpunten op de flow en de spanning. Ik zou niet weten of die op de nieuwe locatie inmiddels aangepast zijn, maar de andere kamers daar zijn zeker de moeite waard. Dus ga die lekker spelen en joh, waarom doe je deze er dan niet ook bij?
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.0
Service: 9.0
0 likes
Room 1803 is een kamer waar ik soms van hoorde. Zo'n verborgen verrassend goede kamer die je toch eigenlijk wel moest spelen. De kamer ligt op een industrieterrein, maar is prima te vinden en heeft gratis parkeren. Altijd mooi. De ontvangst van de eigenaar zelf is hartelijk en hij begrijpt dat hij ons niet alles uit hoeft te leggen vanwege onze ervaring. Super fijn! Dat zorgt er voor dat we er al meer zin in hebben en we gaan nietsvermoedend de vervloekte hotelkamer in.
De kamer oogt precies als een hotelkamer en ziet er gewoon prima uit. De props en de sfeer zijn gewoon lekker haunted en kloppend in die enge hotelsfeer. Het verhaal heb ik niks van onthouden, maar ze doen hun best om hier een uitgebreide geschiedenis te vertellen. De puzzelflow is belachelijk goed en we sjezen door de kamer heen zonder al te veel moeite. Althans, totdat we bij de eindpuzzel komen waar we moervast lopen. Misschien dat we te moeilijk dachten, iets over het hoofd zagen, of wat dan ook, maar deze puzzel liep voor ons totaal niet. Het hielp dan ook niet dat we over het hintsysteem werden verteld dat we nog maar 5 minuten voor een record hebben. Dat ontspoorde compleet de immersie en de flow. Super jammer.
De kamer heeft verder een onverwachtse twist die oprecht leuk bedacht is, maar ook niet helemaal werkt. Je merkt dat je veel van dezelfde dingen net wat anders moet aanpakken en dat landt toch niet helemaal goed. Je denkt "dat heb ik al gedaan" dus je doet het niet, maar dan moet het juist wel, alleen anders. Het is moeilijk uit te leggen zonder te vertellen wat het is. Het is in essentie leuk en ik waardeer het zeker, alleen komt het net niet over zoals je zou willen.
Room 1803 is een prima escape room met leuke ideeën die voor ons ontspoorde op het einde. De eindpuzzel liep voor ons niet en ons opjagen voor een record was gewoon niet nodig. Desondanks is dit eigenlijk de soort kamer waar je op hoopt wanner je zonder verwachting een kamer boekt. Gewoon lekker spelen, alles is prima, en er zijn net wat dingen uniek die het apart zetten van de rest. Boek deze lekker bij op een dagje Nijmegen of andere kamers in de regio.
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 8.0
Service: 9.5
0 likes
De twee kamers van Questomatica hoorde ik wel eens aangeraden worden, vooral Arcade Invasion. Op dit punt was een enkele aanrader meer dan genoeg reden voor ons om eens langs te gaan. Parkeren in het drukke Amsterdam blijft moeilijk en ook nog eens duur. Zoals alle Amsterdamse kamers zou ik je aanraden om buiten de stad te parkeren en het OV naar de kamer toe te nemen.
We worden enthousiast welkom geheten door een host die duidelijk zelf niet echt van het escapen is. Dat vind ik altijd een beetje jammer om te zien, maar het enthousiasme is gelukkig aanstekelijk. We beginnen met Wake Up. We zitten in deze kamer vast in de droom van Matilda. Wie is Matilda en waarom zitten we in haar droom? Geen idee! Het is gewoon een excuus voor de eigenaren om te doen wat ze maar willen omdat je in een droom zit.
Het decor is kleurrijk, doch leeg, en er mist sfeer. Het is allemaal te statisch en te vierkante-kamer-zonder-invulling-achtig. Daarbij voelt de ruimte te doorleefd. Het moet allemaal clean en strak zijn, maar je kan zien dat hier al jaren groepen doorheen gaan door alle gebruikssporen.
Het idee dat je droomt komt wel terug in de kamer, maar wordt niet zo creatief benut als het zou kunnen. De dingen die je je misschien bedenkt aan schuivende muren, rare vormen, en gekke thema's zul je hier niet vinden. Het licht doet soms wat raar en er zijn veel kleuren. Dat is het zo'n beetje.
De flow van de kamer is goed en we gaan er in razend tempo doorheen. Iets te snel, naar mijn mening. We staan na iets meer dan een half uur abrupt buiten. Ik zou daarom het spelersaantal onder de vier spelers houden, al wordt de kamer dan wel nog prijziger. De puzzels die we onderweg doen zijn prima, maar compleet vergeetbaar. Ik kan me oprecht niet meer herinneren wat we nou allemaal gedaan hebben en dat is niets voor mij. Voor hoe kort en eenvoudig de kamer is vind ik het eerlijk gezegd te duur (minstens €130 voor 4 spelers).
Wake Up is een kleurrijke doch sfeerloze kamer, met een prima doch vergeetbare gameflow. Het is lekker puzzelen, maar veel te eenvoudig en veel te kort voor hoe veel je betaalt. Welterusten!
6
Ambiance: 6.0
Game experience: 6.0
Service: 8.5
0 likes
Eindelijk weer eens een uniek thema! Arcade Invasion is een kamer gebaseerd op games. Nou ben ik zelf al een tijd niet meer van de games, maar ik waardeer de originaliteit! Questomatica bevindt zich in Amsterdam dus ik adviseer je buiten de stad te parkeren en OV naar de kamer te nemen. Dit scheelt je flink wat stress en geld.
We spelen hier eerst Wake Up en onze host begeleidt ons daarna vol enthousiasme door naar Arcade Invasion. Het plot gaat over een gamewereld waarin iets mis is dat wij goed moeten maken. Beeld jezelf een soort escape room van Wreck-It Ralph in. Natuurlijk hebben ze hier niet de copyright voor al deze genres dus er gebeurt een boel tussen neus en lippen door. Het verhaal betrekt bijvoorbeeld de twee loodgieters waarvan ik de naam niet mag noemen, maar je weet wel wie ik bedoel. Na een melige intro waarbij we voornamelijk nepnamen voor game-iconen blijven noemen mogen we beginnen.
Goed, een kamer over games! Dat biedt veel kansen voor creatief gebruik van geluid, licht, en decor, maar dat valt jammer genoeg mee. Het decor is kleurrijk, maar sfeerloos. De afwerking ontbreekt regulier en de kamer voelt vaker krakkemikkig aan. Je merkt dat hier al jaren groepen doorheen gaan en dat werkt niet in dit thema.
Het game-thema is origineel, maar voelt wat te veel als een excuus. Er komen veel laagdrempelige en makkelijke verwijzingen naar games langs die te duidelijk zijn. Ik krijg hier het beeld van een bouwer die eigenlijk niet veel met games heeft die denkt "wat willen die gamende kids zien tegenwoordig? Pacman en Mario!" Het voelt meer alsof het thema enkel dient om mensen die gamen of gegamed hebben te trekken om te spelen.
De kamer kent wat leuke momenten in het verloop. Er zijn enkele leuke puzzels die supergoed in dit thema passen en vooral de eindopdracht is leuk bedacht. Dit had makkelijk een saai moment kunnen zijn waar maar 1 persoon wat kan doen, maar dat is mooi opgelost. De flow is goed en we spelen hintloos, waardoor we er wederom na iets meer dan een half uur weer uit zijn. Ik zou het daarom bij deze kamer op max 4 spelers houden, als niet 3.
Helaas voelt ook hier het thema soms als excuus en zijn er daarnaast flink wat puzzels die niet blijven hangen. Het is vooral de gimmick dat je hier interactie hebt met dingen uit bekende games, al wordt dat natuurlijk beperkt door copyright. Het voelt telkens net niet als wat het moet voorstellen. Voor wat je krijgt is dit ook een prijzige kamer (minstens €140 voor 4 spelers).
Samenvattend, Arcade Invasion is een kleurrijke kamer met origineel thema die kan winnen aan sfeer en een allround beter gebruik van het thema. Daarnaast is de kamer behoorlijk prijzig voor wat je uiteindelijk krijgt. Op de Questomatica locatie vind ik deze de betere kamer, maar ik zou hem daarom niet zozeer aanraden. Het thema voelt te veel als een laagdrempelig excuus om mensen te lokken en dat is niet waar je zo veel voor betaalt.
6.5
Ambiance: 6.5
Game experience: 7.0
Service: 8.5
0 likes
De verwachtingen voor Sint-Rumoldus zijn hoog. Als we hier eenmaal voor de deur staan heeft de kamer een behoorlijke status. Internationaal doet de kamer het in de TERPECA goed, in de Benelux schijnt het een van de beste kamers te zijn, en de trailer is simpelweg een van de beste en toonaangevende promo's die enige escape room ooit gehad heeft. Als het personeel ons dan ook nog eens vertelt dat dit iets totaal anders en next level wordt staan we op kookpunt. Wat wordt dit toch voor kamer? Nou, niet wat we verwachten.
We beginnen met het opnieuw kijken van de trailer, wat ik al vaak een doodzonde vindt. De overgang naar het spel is wat mij betreft iets te houterig met onverstaanbare audio en als we eenmaal binnen staan klinkt er een gezamenlijk "Oh." Het decor is niet wat we verwachten en de afwerking ook niet. Het ziet er prima uit, maar soms wat goedkoop. Van veraf is het goed, maar als je dichtbij genoeg staat gaat je toch het een en ander opvallen. Het decor is maar tot op zekere hoogte gedaan en veel van de kamer is gewoonweg zwart geverfd alsof het niet mee doet. Dit is niet van wereldklasse te noemen.
De sfeer lijdt er ook onder. De kamer neemt zichzelf bloedserieus, maar de sfeer komt er gewoon nooit echt in voor ons door hoe half het werk voelt. De kamers zijn verder enorm groot en gelukkig vrij van ruis. De inrichting van de ruimtes is creatief gedaan en naarmate het spel vordert wordt de sfeer er beter op.
Verder zijn er veel puzzels in de kamer die allemaal van vrij simpel niveau zijn. Ik vraag me soms af waarom hier puzzels zitten aangezien dat vaak in deze kamer werkelijk 0 sense maakt. Er is 1 puzzel die snel en op een mooie manier het verhaal samenvat en dat vond ik mooi bedacht. De kamer gaat over het ontcijferen van het geheim van Sint-Rumoldus, een heilige in Mechelen. Ik hou van het gebruik van lokale folklore en hoe dit verdraait wordt tot een nieuw idee. De kamer speelt lekker door, het wordt wat meer creepy, het verhaal gaat een toffe kant op en dan...raakte De Gouden Kooi helemaal de kluts kwijt. Dit einde is een van de meest bizarre en lachwekkende dingen die ik ooit in een escape room heb meegemaakt. Het moet eng, spannend, en climactisch zijn, maar wat je hebt is een van de onbedoeld grappigste momenten met een afgrijselijke eindpuzzel die we tot op de dag van vandaag nog met elkaar aanhalen als "Wtf was dat nou?" Less is more hebben ze hier nooit van gehoord. Er waren veel manieren om dit zo veel toffer en unieker af te sluiten. Dan is de kamer ook nog eens vrij snel over, met 52 minuten op de klok.
Verwachtingen zijn de vloek van experience en dat bewijst Rumoldus maar weer. Was ik hier blanco in gegaan dan had ik ongetwijfeld een heel andere ervaringe gehad. Ik kan ook zeker nog positief over de kamer spreken. De setting is vet, de indeling is tof, de kamer is groot, en ongetwijfeld creatief. Echter was dit niet de kamer op wereldklasse die mij beloofd was. Daar zijn het decor, de afwerking, en dat joekel van een einde gewoon niet op niveau voor. Ga je hier een leuke tijd hebben? Ja, maar stel je verwachtingen svp bij.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
Een dinosaurus in de Belgische scene, Erzsébet is een van de eerste kamers die Nederlanders verleidde om jaren geleden de grens over te trekken. Een tijd lang stond ze op eenzame hoogte, maar hoe staat ze er vandaag voor?
De locatie is wat apart en vooral tijdens de lockdowns wanneer we deze spelen is dit een nogal unheimlich ervaring. Er is in ieder geval zat parkeerruimte. In deze kamer gaan we ontdekken of de historische figuur Báthori Erzsébet (in de Engels sprekende wereld beter bekend als Elizabeth Bathory) een seriemoordenares was of niet. Het is een tof historisch thema, daar heb ik wel een zwak voor.
De kamer heeft een leuk verloop en is een aangename uitdaging. Vanaf het begin ligt het niveau van de puzzels hoog. Beide in kwaliteit en uitdaging. Dit is een kamer die draait om puzzelplezier. We beginnen op een vrij unieke manier, al vind ik de ruimte wat beperkt. Met zijn vieren lopen we elkaar snel in de weg. Het verhaal lijkt al vrij snel uitgespeeld te zijn en biedt geen verrassingen. We krijgen het antwoord op onze vraag vrij snel en verder ontbreekt het aan ontwikkeling. De kamer wil spanning oproepen, maar lukt dit net niet. Dan komt er ook nog eens een joekel van een puzzel op ons af die meer frustratie oproept dan plezier.
De kamer ziet er vooral voor zijn tijd prima uit en kan nog mee. Ik mis hier wel net dat zetje waardoor ik echt in de setting terecht kom. Als we eenmaal buiten staan moet ik eerlijk zijn dat er niet heel veel is dat me specifiek bij blijft.
Voor zijn tijd moet dit voor België toonaangevend zijn geweest. Vooral met hoe de scene er toen uit zag stak Erzsébet er met kop en schouders boven uit. Echter veranderen de tijden en tegenwoordig heeft Erzsébet eerlijk gezegd weinig verrassingen nog over. De kamer speelt lekker en heeft een goede flow met prima sfeer en een tof thema. Samen met LePrince heb je hier een mooi pakket te pakken.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
Ten tijde van het spelen van deze kamer is Le Prince nog maar net open. Net zoals Erzsébet draait deze kamer weer om een onderbelichte historische figuur. In dit geval volgen we Louis Le Prince, een Franse uitvinder en sleutelfiguur in de filmgeschiedenis. In het echte leven verdween hij onder mysterieuze omstandigheden voordat hij zijn werk kon demonstreren in de VS, wat tot allerlei complottheorieën leidde. In deze kamer is Le Prince echter nog springlevend! Hij staat op het punt om te vertrekken om zijn project te demonstreren, maar is zijn plannen in zijn atelier vergeten. Hij durft niet terug omdat hij vreest dat hij gevolgd wordt. Daarom moeten wij zijn plannen ophalen en op tijd terugkeren voor de trein vertrekt. Dit alles wordt prachtig gecommuniceerd door een meesterwerk van een introductiefilm. De toon is gezet.
Van begin tot eind worden we gebombardeerd met details. Het decor is prachtig gemaakt en tot in de puntjes uitgewerkt. Overal valt wel iets te zien en aan het einde heb ik het idee dat ik bij lange na niet alles in me heb kunnen opnemen. Toch blijft altijd duidelijk wat we moeten doen en wat wel of niet een puzzel is. Die puzzels zijn trouwens van bizar hoge kwaliteit. Het zijn er enorm veel en de kwaliteit is erg hoog. Stuk voor stuk steken ze uit en zijn ook gewoon leuk om te doen. Er zitten hier zonder dollen een paar van de beste puzzels in die ik ooit heb gezien. De uitdaging is goed, maar de flow ook.
Het is dan wel jammer dat de eindpuzzel met gemak de minste puzzel is en de kamer dan ineens eindigt. En snel ook, we staan na 55 minuten al buiten zonder haast. Dat is niet eens in de buurt van de 90 minuten...
Ondanks dat mooie decor en afwerking mis ik wel spanning. Ja, we worden achterna gezeten door mensen die Le Prince willen saboteren, maar behalve een enkele verwijzing daarnaar is het allemaal wat te kalm. Ik mis die rush om de trein te halen. Dan moet ik ook eerlijk zijn dat ik de vele verwijzingen naar de kamers wel grappig vind, maar ook laagdrempelig. Bij Le Prince vonden ze het leuk om zo veel mogelijk verwijzingen naar andere kamers er in te stoppen als een soort extra spel. Dat is leuk bedacht, maar er is niks subtiel aan. Sommige verwijzingen zijn zo duidelijk en laag-bij-de-gronds dat het meer als vleierij voelt dan passie. Meerdere verwijzingen zijn letterlijk objecten met de titel van de kamer er naast geplakt. Het voelt alsof ik in de gespeeld-lijst van de eigenaren sta. Bij het napraten gooit de eigenaar er ook nog enkele negatieve meningen uit over andere kamers en hoe zij de scene verpesten en dat komt mijn ervaring eerlijk gezegd niet ten goede.
Ik snap waarom mensen zo weg zijn van deze kamer en op veel punten is het absoluut verdient. Vooral voor puzzel- en decorfanaten gaat deze kamer mogelijk functioneren als afrodisiacum. Echter miste ik voor die totaalervaring nog net dat klapper van een einde, spanning, en subtielere verwijzingen. Alsnog blijft dit een van de beste kamers die België te bieden heeft en je doet jezelf een ongunst door hem niet te spelen.
9
Ambiance: 8.5
Game experience: 9.0
Service: 4.0
0 likes
Toen wij besloten een reis naar België te maken om daar diverse kamers te spelen was er één kamer waar de verwachtingen bijzonder hoog bij waren: Hunting Season. De hoogst beoordeelde Belgische kamer op Escapetalk, dan heb je wat waar te maken. Ik kan je vertellen, die verwachtingen zijn volledig ingelost! Hunting Season staat met recht en rede bovenaan de ranking!
We kunnen ons voorbereiden op het spel in een redelijk simpele ontvangstruimte. De ruimte is simpel en niet al te groot. Tevens leidt het enorme Coca Cola logo aan de muur tot enig vermaak. Na een leuke intro is de toon snel gezet. Het enthousiasme spat er van af, echt heerlijk om dat plezier bij de eigenaar zelf te zien.
De sfeer bij Hunting Season is lekker grimmig. Het decor ziet er uit als een fatsoenlijk jachthuis, waarbij (eindelijk) veel aandacht naar de afwerking is gegaan. De prachtige soundtracks, de verschillende spannende momentjes, de afwisseling, de onverwachtse twists en turns (en zelfs een mini-mindfuck) komen mooi samen in een thriller film van een uur. De spanningsboog staat strak en tot je de kamer uit bent wordt dit op meesterlijke wijze vol gehouden. Dit is mede door het simpele, doch zeer duistere, verhaal dat zonder een woord verteld wordt. Meer heb je ook niet nodig. Het is ook niet nodig om tig brieven over verraad en liefde te moeten lezen in een escape room. Hunting Season begrijpt heel goed het principe van: Show, don't tell!
Het enige dat me lastig viel is dat ik niet helemaal begreep hoe ons verhaal begon. Hoe zijn we daar terecht gekomen? Dit klinkt misschien logisch te beantwoorden, maar als je de kamer gespeeld hebt zul je denk ik wel snappen wat ik bedoel.
Gelukkig ziet de kamer er niet alleen goed uit, maar speelt hij ook heerlijk. De afwisseling van de puzzels is subliem. Nooit te lang met een puzzel bezig en de afwisseling blijft er in. Wij waren met een speeltijd van 54:23 de kamer uit en hebben geen moment stil gestaan. Het is best een pittige kamer en als je hem wil halen zou je wel eens door moeten pakken. Ik vond de balans persoonlijk heerlijk. Veel liever 55 minuten strijden voor de overwinning dan makkelijk binnen 45 minuten buiten.
Het hintsysteem is ook fantastisch door hoe subtiel en speels het is. Het voelt meer als een serie aan suggesties en duwtjes in de juiste richting dan gewoon "Doe dit". Het laat heel veel macht in de handen van de spelers en blijft in thema. Ik vond dit heerlijk en het liet mij alleen maar meer verdwijnen in de ervaring, in plaats van dat het mij er uit haalde.
Aan het einde konden we de kamer nog even doorlopen en uitvoerig bespreken met de enthousiaste eigenaar, die we bekogelden met vraag na vraag. Leuk om de passie voor het vak zo terug te zien en om te zien wat er nog meer gepland staat! Als dit de allereerste kamer is die je maakt, wat zal de tweede dan voor beest zijn?
Hunting Season is een prachtige all-rounder die eigenlijk alles goed doet! Dit is een kamer die ervaren bedrijven als hun derde of vierde kamer bouwen en Escaperoom Antwerp zet het gewoon als hun eerste poging neer. Het oog voor detail en de liefde voor het vak stralen er werkelijk van af. Hun nieuwe kamer, The Toy Factory, zou eind dit jaar af moeten zijn en dan zie je mij zeker terug! Waidmanns heil!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Onze roadtrip door Duitsland is ten einde, maar op de urenlange terugrit vanuit Berlijn hebben we nog een kamer op de planning staan. The Secret Elixir is een kamer gesponsord door Jägermeister, een drankje dat ik toevallig heel lekker vind. Puur vanwege dit thema is deze op de planning gekomen en omdat hij op de route ligt. Het verhaal is dat we de originele formule van een geheim elixir met magische krachten (goh, welk drankje zou dat nou zijn) willen achterhalen dat verscholen ligt in een verborgen boshut.
Door gebrekkig Engels is de intro van de kamer beperkt tot de host die het verhaal droog van een A4'tje voorleest. Jammer, maar als we binnen staan ben ik gelijk verbaasd door de kwaliteit van het decor. Een bos kan nooit compleet overtuigend in een kamer worden gedaan, maar de afwerking is goed gedaan, ook op het plafond. Deze kwaliteit blijven ze vasthouden gedurende de hele kamer en door mooie belichting en sfeervolle stukjes blijft de kamer de aandacht vasthouden. De kamer is veel groter en hoger dan verwacht en die ruimte gebruiken ze heel goed. Mooie praktische onderdelen en grote puzzelonderdelen laten je echt het gevoel geven dat je hier lang verloren ruimtes herontdekt.
Het verloop is ook verrassend. De kamer zit bomvol puzzels die stuk voor stuk uitdagend en creatief zijn. Ze zijn allemaal vervlochten met Jägermeister en hoe dit in de tweede helft in de puzzels terugkomt is ronduit geniaal. Één puzzel is echter enorm frustrerend en neemt veel te veel tijd in beslag. Dit is tevens de enige puzzel waar we voor gehint zijn. Ondanks dat kwalitatieve uitstapje spelen we heerlijk door en na 65 minuten strijden staan we aan het extreem vervullende en passende einde waar we ook nog eens een tastbaar aandenken aan overhouden.
Ja, wauw. Ik weet niet hoe deze kamer niet vaker bovenaan lijstjes terecht komt en hoe mensen het hier niet vaker over hebben, maar deze is me echt heel positief bijgebleven. Dit is gewoon een enorm goede escape room met decor, sfeer, formaat, uitdaging, en een leuk thema. Ik heb het hier enorm naar mijn zin gehad en kan iedereen aanraden deze te spelen.
9.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.5
Service: 8.5
0 likes
De derde kamer van The Room en de eerste waar we echt de hype voor voelen. Tot nu toe is bij ons elke kamer hier in de smaak gevallen en Beast of Berlin was nog beter dan Go West. Die stijgende lijn zou zich moeten voortzetten toch?
De kamer begint met een leuk staaltje misleiding om ons vervolgens in het diepe te gooien. Er is een lang verborgen opslag van schatten gevonden en aan ons om uit te zoeken of tussen de stoffige artikelen zelfs sprake is van de heilige graal.
De kamer begint leuk en ziet er bizar goed uit. Qua decor, afwerking, en sfeer is The Room een van de besten ter wereld. Overal is gedetailleerd decor en toch is er nooit ruis. De verschillende afdelingen van de schatkamer komen tot leven met licht, geweldig goed geluid, en geur. Het onderhoud is ook geweldig. Je zou zweren dat we hier de eersten waren.
Helaas eindigt mijn enthousiasme bij deze kamer daar wel. De puzzelflow deed het voor ons namelijk helemaal niet. Hier kwam veel terug op communicatie en we liepen hier elkaar vaak mis. Misschien was het de uitputting, misschien voelden we hem gewoon niet, maar deze kamer speelde voor ons gewoon niet lekker. Het nadeel is dat de kamer klein en krap is. Dit proberen ze op te lossen door veel kleine doorgangetjes en verborgen deuren in de kamer te zetten, maar dat maakt het niet beter. Je moet hier veel kruipen en zit elkaar (zelfs met 4 spelers) snel in de weg. Dat helpt de communicatie ook niet. De dingen die we doen en zien zijn heel mooi, maar worden gekleurd door onze frustratie tijdens het spelen.
Het is jammer. Er zit heel veel in deze kamer dat te gek is en ik zou hem daarom zo kunnen aanraden, maar oef wat heb ik me gefrustreerd over de gameflow. Tegelijkertijd heeft niet iedereen die ervaring en ik kan me voorstellen dat anderen hier misschien beter uit de voeten kunnen. Pak hem sowieso mee op je dagje bij The Room, maar stel misschien je verwachtingen wat bij.
8.5
Ambiance: 10.0
Game experience: 7.5
Service: 10.0
0 likes
Brandon Darkmoor. Een iconische kamer in de escapewereld die voor ons torenhoge verwachtingen heeft. Zoals inmiddels gewend van The Room is het ontvangst hartelijk. De overgang naar het daadwerkelijke spel is leuk en soepel. We komen hier een mooi stukje interactie tegen met een host die er duidelijk zin in heeft. We worden voorbereid op onze ghost hunt met onze apparatuur en kunnen aan de slag.
The Room staat voor detail. Zo ontzettend veel detail dat het je duizelt, met een decor en afwerking van jewelste. Dat is hier niet anders en toch is het altijd duidelijk wat de volgende stap is. Ondanks dat de kamer beperkt is in ruimte is dit nooit een storende factor en is het gebruik van ruimte juist geniaal gedaan. Er zit een doodsimpel maar briljant effect in en laat ik maar gewoon eerlijk zijn... it fooled me. De sfeer van een bespookt gebouw hebben ze perfect weten vast te leggen qua spanning, maar ook een vleugje humor met veel personaliteit. Je zal hier geen doodsangsten uitslaan, het is vooral heel speels.
Brandon Darkmoor is een van de grootste demonstraties van creativiteit en eigenzinnigheid die ik ooit in een escape room heb gezien. Het werkt omdat de kamer nooit je aandacht trekt naar wat het allemaal voor unieks doet. Alles past gewoon logisch in het verhaal en werkt prachtig mee om de experience af te maken. een groot voorbeeld van die eigenzinnigheid is de puzzelflow, of de afwezigheid daarvan. Brandon Darkmoor draait namelijk veel meer om een script volgen dan om puzzelen. Je begrip van puzzel zul je echt los moeten laten en veel meer moeten nadenken in wat de logische volgende stap in het verhaal is. En dit zal niet altijd zijn wat je denkt. Ik had hier zelf initieel nogal moeite mee, maar zodra je het kan accepteren is de ervaring magisch. Het verhaal ontwikkelt logisch en met mooie twists en turns totdat we bij een bizar, geniaal, spannend, en lachwekkend einde komen. De eindfoto is ook fenomenaal.
Brandon Darkmoor is een heerlijk spel met een compleet eigen visie. De kamer barst van de eigenzinnigheid, originele ideeën, en passie om iets uiterst unieks neer te zetten. Als je naar Berlijn gaat en niet Brandon Darkmoor speelt dan sla ik je. Er is geen tweede zoals deze.
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
0 likes
We zijn aangekomen in Berlijn! Hoewel we hier voornamelijk zijn om bij The Room te komen spelen beginnen we hier met The Executioner. Buiten The Room was deze kamer toen de hoogst beoordeelde in Berlijn dus we waren benieuwd. Het ontvangst laat helaas te wensen over. Ik heb denk ik nog nooit zo'n levenloze host gehad. Ook al zijn we op tijd wordt er gezucht dat we er eerder hadden moeten zijn en dus zullen moeten haasten. Desondanks dat we gehaast worden neemt onze host alle tijd met ons haarfijn alle idiote regels die we al lang kennen uit te leggen. We krijgen een aansprakelijkheidsformulier voor onze neus geduwd die we moeten ondertekenen, wat apart is aangezien dit nergens anders in Duitsland hoeft.
Na de ellenlange intro worden we geblinddoekt met flinterdun papier en de kamer in geleid. Dit papier is zo dun dat blinddoeken geen verschil maakt en dat van mij scheurt in mijn handen. Als dan de host bijdehand gaat doen dat ik het "gewoon om had moeten doen" dan vergaat de lol al helemaal. Eenmaal in de kamer hebben we er allemaal eerlijk gezegd geen zin meer in, al helemaal als we dan beginnen met de meest idiote overduidelijke plot twist.
Goed, het begin is slecht, maar hopelijk is de kamer goed. Het decor ziet er in ieder geval netjes uit! Het is afgewerkt en er zit duidelijk moeite in. De hut van de beul is sfeervol ingericht en heeft mooie decorstukken die zijn karakter reflecteren. Echter is de sfeer vrij statisch. Met de hype van tevoren over spoken en of je de beul kan horen, vul je al wat in maar daar komt daar niks van. Het is eigenlijk een vrij relaxte middeleeuwse escape.
De eerste puzzel is tof bedacht en helpt om samenwerking te bevorderen. De flow blijft voor het grootste deel van de tijd goed, tot de laatste paar puzzels die een dip in logica maken. De eindpuzzel is oprecht een van de meest onlogische puzzels die ik ooit gezien heb. Als we na 10 minuten kloten eindelijk de oplossing hebben, wensen we dat het niet werkt omdat het zo vergezocht is. Als je dan ook nog eens na 29 minuten zonder fatsoenlijk einde terug in een sfeerloze gang staat dan voel je je genaaid. Onze host zoekt intussen nieuwe niveau's van desinteresse op en we willen het liefst gewoon weg.
Waar de kamer voor mij zwaar punten op verliest is de veiligheid. Nu blijkt waar dat formulier van tevoren voor was. Er zijn hier meerdere decorstukken en opdrachten waar je jezelf goed mee kan bezeren. Ik snap dat de beul een martelhok heeft, maar waarom steken er letterlijk spijkers uit de muur waar ik volop tegenaan kan staan? Waarom hangen er gigantische houten spikes boven een werkbank waar je je over moet buigen? Waarom moet ik zware objecten een verticale ladder op en af tillen? Op één punt sta ik bovenaan die ladder en klapt er een zwaar object los door een puzzel. Dit object valt verkeerd en landt bijna in mijn gezicht. Gelukkig kon een van de teamleden het vangen. Laat het duidelijk zijn, een formulier is niet de oplossing hier. Maak je kamer gewoon veilig!
Ik ben vrij kritische op deze kamer, maar The Executioner is in de basis een prima kamer, op een paar punten zelfs goed, en de fouten die het heeft zijn in principe makkelijk op te lossen. Huur personeel in dat daadwerkelijk een f*ck geeft om hosten, fix de eindpuzzel, en maak de kamer een stuk veiliger. Dan heb je daadwerkelijk een leuke kamer die ik aan zou kunnen raden. Nu denk ik dat je deze maar beter over kan slaan.
4
Ambiance: 7.0
Game experience: 5.0
Service: 1.0
0 likes
Eindelijk zijn we er! The Room in Berlijn. Een van de meest bekende namen in de hele escape-wereld. Vandaag beginnen we bij hen met Go West en Beast of Berlin. De kamer zou nogal op leeftijd zijn dus onze verwachtingen zijn laag. Het verhaal is simpel. We zitten in Oost-Duitsland en voelen de drang naar het westen. Tijd om te ontsnappen uit de DDR!
De kamer begint wat alledaags en op elke manier lijkt het hier gewoon om een old school kamer te draaien. Het is netjes onderhouden en er is duidelijk oog voor detail. Hoewel de kamer in het begin wat saai overkomt blijkt dit later expres te zijn. Het tweede deel dient als een tof contrast wat het verhaal van ontsnappen naar het westen gelijk nog sterker maakt. We gaan van saaie doffe kleuren naar een regenboog aan overprikkeling. Er zitten allerlei leuke verwijzingen in. De overgang tussen de settings is tevens uiterst sfeervol uitgevoerd. Het ziet er echt heel goed uit en het is duidelijk dat de makers een heldere visie hadden van wat ze wilden neerzetten. De reis is spannend, maar nooit overweldigend en het gaat gewoon om het leuk hebben.
Het spelverloop is misschien niet heel opmerkelijk, maar er zitten wat bijzonder creatieve stukken in. De afwerking krijgt hier pluspunten en een puzzel aan het einde is zeer creatief bedacht. De fun factor ligt bij deze kamer gewoon heel hoog en het is duidelijk dat de makers gewoon iets speels neer wilden zetten met een strak oog voor detail. De enthousiasme van het personeel en de prachtige eindfoto maken het helemaal af.
Go West is een kamer waar eigenlijk niet heel lang over te schrijven valt, en dat is een pluspunt. Het is gewoon een heel goede escape room die snapt dat de kunst zit in de kern simpel houden en die bedekken onder liefdevol detail. Het is de meest recht-toe recht-aan kamer van The Room en gelijk een goede introductie aan dit bedrijf. Sla deze niet over als je langs komt!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
Kamer twee bij The Room is de net vernieuwde Beast of Berlin. Go West was een aangename verrassing, dus hoe ligt deze ons? We kruipen hier in de rol van detectives op onderzoek in het kantoor van een mogelijke seriemoordenaar. Wie weet wat we vinden?
Beast of Berlin begint rustig, maar dat houdt niet al te lang aan. Dit is niet zomaar een kantoor en de gruwelen die hier verborgen liggen kunnen het daglicht niet verdragen. De hele kamer heeft een soort hoorspel vibe. Het thema van de roaring twenties is tof gekozen en voelt veel unieker dan als dit zich in de huidige eeuw zou afspelen. Het decor is bizar mooi en zo enorm strak afgewerkt dat je er niet meer bij stil staat dat het decor is. De kamer is bedolven onder details en toch blijft het altijd duidelijk waar je moet kijken en wat je moet doen. Het is nooit overweldigend, onnodig, of te veel.
Er zitten wat mooie cinematische stukjes in en het voelt als een soort korte detective film die we afspelen. De kwaliteit van het decor houdt vast en richting het einde krijgen we een twist die bizar goed tot zijn recht komt. It gets worse, but it gets better!
De kamer speelt heerlijk door en het verhaal ontvouwt zich langzaam door de puzzels heen. We leren meer over onze verdachte en wat hij hier deed en naarmate we naar de conclusie toe gaan komt alles mooi samen. De kamer doet het gruwelijke op een hele toffe manier, zonder over de top te gaan. De atmosfeer zit er vooral goed in en daar merk je dat The Room echt wel weet wat ze doen. Echter komt het einde misschien iets te snel. De kamer is namelijk al vrij snel gedaan voor ons en voor een kamer die 75 minuten is verwacht je toch wat meer inhoud. Wat er staat is dan gelukkig wel enorm tof.
Nog een kamer die je niet mag overslaan bij dit bedrijf. Een lekkere flow, een gruwelijk thema, en een atmosferische uitwerking maken Beast of Berlin zeker de moeite waard. Daarbij is het personeel enorm enthousiast en krijg je nog een van de mooiste foto's die ik ooit van een kamer heb gekregen. Betreed het hol van de leeuw...
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Ons escapedagje in Hamburg begint met The Master of Time. Eigenlijk hadden we Neptune's Curse gepland, maar die werd last minute afgelast. Als troost mochten we een andere kamer uitkiezen en toen hebben we zonder enig idee Master of Time uitgekozen. De escape room ligt aan boord van een schip, een prachtige locatie. Overigens hebben ze twee verschillende schepen met ieder hun eigen kamers, dus let goed op waar je moet zijn. We spelen deze kamer tijdens covid, dus moeten buiten de reguliere ontvangstruimte wachten. Als het tijd is komt onze host met 's werelds slechtste vermomming (een hoed en een jasje) ons ophalen als een karakter in het verhaal. Dit verhaal is trouwens wat aan de originelere kant. De meester van de tijd is verdwenen en de tijd glipt uit de handen van de mensen. Aan ons is de taak om zijn rol in te nemen en de verloren tijd te herstellen.
De kamer begint met een ontzettend toffe uitgebreide puzzel die de kamer gelijk bijzonder laat voelen. Deze puzzel hebben we het tot op vandaag nog steeds over en dat is voor goede reden. Hij is immens satisfying en gelijk verhalend. De rest van de kamer flowt ontzettend goed en we knallen er keihard doorheen. Er blijven maar puzzels komen die elkaar heerlijk opvolgen. Ook tof is dat je hier optionele puzzeltracks hebt die je niet per se hoeft af te ronden om de kamer te winnen. Dit vind ik erg leuk bedacht en heb ik sindsdien helaas niet zo veel meer gezien. Voor een ervaren speler is dit een soort extraatje, terwijl het voor de beginnende speler juist wat stress beperkt.
De kamer ziet er goed uit en heeft een bijzonder sfeertje. Je ziet dat alles hier een vrij groot budget en creatief team er achter heeft. Tegelijkertijd is het jammer dat vrijwel alles van hout is. Als je een metalen deur of muur zit die overduidelijk gewoon geverfd hout is dan voelt dat relatief goedkoop. Qua ontwikkeling van het plot en sfeer kun je niet veel verwachten. De kamer blijft vrij statisch, maar speelt in ieder geval lekker.
Master of Time is een kamer waar je niet voor naar Hamburg hoeft te komen, maar je doet jezelf onrecht aan als je deze niet op je planning zet als je er bent. De kamer dient vooral als heerlijk puzzelvehikel met een mooi decor, origineel plot, en een goed sfeertje. Een aangename verrassing.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 8.0
0 likes
Daar zijn we dan. Skurrilum is een van de bekendste bedrijven van Duitsland en hun Ernie Hudson kamers staan hoog aangeschreven. Natuurlijk hebben we verwachtingen. Het ontvangst is vriendelijk, al voelen ze hier de behoefte om elk klein regeltje van tevoren te vertellen terwijl dat helemaal niet nodig is. Het vreet tijd en geduld.
De Ernie Hudson kamers nemen de vorm van een hoorspel aan. Je hoort het verhaal van de spokenjager Ernie Hudson verteld worden en intussen vullen wij de gaten in dat verhaal in als zijn stagiaires. Dat betekent dat het verhaal en hints als deel van het hoorspel worden gebracht en ingespeeld worden op het team. Super tof! Dit avontuur speelt zich af in een verlaten dierentuin. Je hebt hier een ongelofelijk uniek thema met een toffe opzet, dit kan toch niet fout gaan?
Nou, helaas dus wel. De kamer begint met een van de meest afgrijselijke eerste puzzels die ik ooit heb meegemaakt. Beeld je dit in. Je staat op het formaat van een postzegel met vier mensen terwijl maar 1 iemand een extreem lastige behendigheidspuzzel moet doen. Dit duurde voor ons 10 minuten en omdat het zo lang duurt en je ook nog eens eigenlijk niks kan doen werden we behoorlijk chagrijnig. Als we eenmaal door kunnen zijn we er helemaal uit en komen we er ook niet echt meer in. De gameflow blijft voor ons haperen en de daadwerkelijke puzzels zijn ook niet erg boeiend.
De frustratie van het begin is enorm zonde, want de sfeer van de kamer is echt heel goed. Het is creepy, maar niet te en er is ook ruimte voor humor. Het decor is prachtig, al is er letterlijk geen plafond in de kamer. Als je omhoog kijkt zie je gewoon de stellages en alles staan. Maar waarom? Dit is zo lelijk en het haalt je er uit.
De kamer heeft een paar ongelofelijk leuke momenten die uiterst uniek zijn. Eentje in het begin en een ander bij het einde zijn spectaculaire bijdragen aan het spel. Er wordt hier echt op jou persoonlijk ingespeeld en dit zijn met gemak de tofste stukken van de kamer. Het is alleen jammer dat wij er niet echt in op kunnen gaan door de frustraties die we ervaren. Als klap op de vuurpijl werkt het einde van de kamer ook nog eens niet en wordt dit op een kneuterige manier opgevangen.
Dit was ontzettend jammer. Ik kan erkennen dat wat hier staat enorm vet is, maar het heeft zijn beperkingen. Die eerste puzzel moet er gewoon uit en zet svp even een plafond in je kamer want dit kun je voor hoe goed de sfeer is gewoonweg niet maken. De kamer heeft meerdere unieke momenten, maar het puzzelen tussen liep voor ons voor geen meter. Als je naar Hamburg komt, kom dan deze spelen, maar stel je verwachtingen bij. Misschien heb je minder moeite met de gameflow, in dat geval staat je hier iets tofs te wachten.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.0
Service: 8.5
0 likes
Het is tijd voor de tweede Ernie Hudson kamer, the Wailing Woman. Zoo of Death was voor ons helaas een teleurstelling, dus het was hopen dat deze kamer het terug zou pakken. Wederom krijgen we elk regeltje opnieuw uitgelegd, waarom snap ik niet. Doe het gewoon niet als mensen meer dan 1 kamer gespeeld hebben. Deze host lijkt trouwens minder enthousiast dan onze andere.
Wederom neemt het verhaal hier de vorm aan van een hoorspel. Dat betekent dat we Ernie Hudson's verhaal horen terwijl wij de gaten invullen op een andere locatie als zijn stagiaires. Het verhaal, hints, andere details zijn allemaal verteld als deel van een hoorspel. Hier hebben we het klassieke spookverhaal: een huis waar een spook van een huilende vrouw rond dwaalt. Het thema is niet even boeiend als Zoo of Death, maar who knows, less is more.
Ik weet niet wat het is met Skurrilum, maar ze kunnen hier voor geen hol een goede eerste puzzel maken. Hoewel deze niet zo lang duurt en nog te doen is slaat hij nergens op in het verhaal. Een kleine donkere ruimte, sfeerloos, decorloos, met een puzzel die voorkennis vereist. Als dat over is kunnen we eindelijk door. Het decor ziet er echt goed uit en de sfeer is wederom goed. Er is goed nagedacht over de belichting en wat kleine touches om de kamer levend te doen voelen. Jammer dat er dan een ruimte is waar dat decor ineens weer gebrekkig is en keihard afsteekt tegen de rest. Oh en hier zijn ze ook het plafond vergeten, dus ik hoop dat je het leuk vindt om naar stellages te kijken want je voelt je op een theaterset. Dit is zo zonde van de immersie! Waarom?
De puzzels zijn niet denderend, maar prima. De flow is beter dan bij Zoo of Death, vooralsnog zou ik willen dat het wat soepeler liep. De kamer heeft wat ongelofelijk coole momenten en eentje specifiek blijft me tot op de dag van vandaag bij. Dit effect, hoe onverwachts het is, hoe er naar opgebouwd wordt, fenomenaal. Dit zijn dingen die ik alleen hier heb gezien en daar draait de kamer voor mij vooral om. De hints worden via het hoorspel leuk op ons ingespeeld en dit maakt de kamer net wat meer levendig. Een van de teamleden draagt een bril en deed een voorstel, dan hoor je "The intern with the glasses had a good idea and everyone decided to listen". Dat is tof! Het einde rondt het verhaal mooi af.
Hoewel er flink wat overlap is met Zoo of Death qua stijl, pluspunten, en minpunten denk ik toch dat ik Wailing Woman eerder zou aanraden. De flow is beter en alles komt voor mij beter samen. Ik stoor me hier weer enorm aan de minpunten, want mijn god wat staat er hier in essentie toch iets vets. Op veel punten is deze kamer ongekend goed en op anderen dan weer zo gebrekkig. Dan vraag ik me af hoe dat niet gezien wordt. Als je naar Hamburg komt, speel hem dan zeker, maar stel je verwachtingen bij.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
De laatste kamer bij Skurrilum en onze laatste kamer in Hamburg. De Ernie Hudson kamers vielen helaas tegen, maar gelukkig hebben we nog een extra kamertje last minute er bij kunnen boeken. Malvini bevindt zich op een andere locatie in het pand en we worden hier weer netjes, doch zakelijk ontvangen. We gaan de oude werkplaats van de goochelaar Malvini in. Hier zou hij een boek hebben verstopt dat iedereen wiens naam er in geschreven staat de onsterfelijkheid schenkt. Werkelijk waar geen idee, waarom je dat zou willen hebben maar het is vast veel waard op de zwarte markt!
De kamer neemt de vorm aan van een grote single room en is mooi ingericht. Belichting, decor, en sfeer zijn vrij statisch maar zijn op goed niveau. Natuurlijk kun je niet heel veel ontwikkelen met een single room, maar dat doen ze hier toch wel knap. Dit is een van de betere manieren om een single room te doen. De kamer voelt als een soort trukendoos, wat mooi past bij het thema. Overal zijn verborgen compartimenten, kleine dingetjes die open gaan, en details zonder al te veel storing en ruis.
Puzzels zijn mooi in thema en passend, al zijn ze niet al te opmerkelijk of memorabel. Ze passen gewoon goed en flowen lekker. Na alle stroefheid bij de Ernie Hudson kamers verbaas ik me daar wel om. Hoe heb je die flow hier zo goed en in je nieuwere kamers totaal niet meer?
Er zit hier weer een leuke puzzel in die interactie met de spelers opzoekt, dat doen ze hier heel net zoals bij de andere kamers heel goed. Deze stijl van interactie is iets waar Skurrilum keigoed in is en waar ze uniek in zijn. Het is dan weer jammer dat de puzzel niet goed gepreset is waardoor hij onderbroken moet worden om kneuterig opgelost te worden. "Oh, you don't have a pencil? Hang on." *gooit potlood naar binnen* "Do you have a pencil now?" Net zoals bij de andere kamers is het hier na het spel zakelijk napraten en gaan. Dat kan hier nog wel beter.
Dit zat onverwachts goed in elkaar. Het is een oudere kamer en dat merk je wel, maar voor zijn tijd zit dit goed in elkaar. Het verbaast me dat ze hier een keigoede flow te pakken hebben en blijkbaar compleet vergeten hoe ze dat moeten doen bij hun nieuwere kamers. Dit is een goede puzzelkamer die mooi in thema is met leuke touches en unieke ideetjes. Benader het als een product van zijn tijd, pak hem er bij op je dagje, en je hebt er een leuke kamer bij. Een van de betere single rooms die ik gespeeld heb.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
De hype voor deze kamer was tastbaar. Het was 2021 en wat waren we toen nog onschuldig. De originele Poltergeist in Praag stond toen nog bekend als "engste kamer ter wereld" en Athene was nog geen bekende term voor de horrorfanaten onder de escapers. Op een roadtrip door Duitsland besluiten wij ons in te stellen op een flinke portie horror. Gelukkig is de ontvangst warm en gezellig. Het pand fungeert ook als een soort cafeetje waar je ongeacht of je komt spelen een drankje kan komen doen. Het oogt in ieder geval gelijk professioneel en goed doordacht.
Onze host komt ons ophalen om ons naar de kamer te begeleiden. Althans, ineens blijkt dat waar ze de kamer zouden gaan bouwen een luik gevonden is. Ze hebben al personeel naar binnen gestuurt om de locatie te scouten, maar die zijn niet terug gekomen. Dus helaas, geen kamer! Echter kunnen we niet naar huis gaan zonder een leuke ervaring, dus wij krijgen de eer om ze te gaan zoeken! Een leuke twist vind ik dat (in ieder geval bij ons) de foto van tevoren wordt genomen en oh wat kan je toch goed zijn wie er de angsthazen zijn! We gaan het luik door, het sluit achter ons, en dan staan we er alleen voor....
De sfeer is door deze intro al gelijk naar, maar wordt versterkt door de grimmige ruimte en de sound design. Het licht is gruwelijk sfeervol en in combi met deze ongure ruimte is Poltergeist ultiem ongemakkelijk. Het duurt lang voor er iets gebeurt, maar dat is veel erger dan een jumpscarefeest; elke seconde voelt alsof er iets mis kan gaan. Het geluid bestaat niet uit muziek, maar meer drones en duistere tonen. Objecten schuiven, lichten vallen uit wanneer ze juist moeten werken, en deuren openen en sluiten wanneer we het niet verwachten. Het geheel voelt zo onaards en vreemd dat voor er ook maar iets echt "gebeurt" enkele teamleden al angst hebben. Een paar afwerkingspuntjes ontbreken, maar het stoort niet te veel.
En ja, na een tijd komt dan toch die acteur in het spel. Maakt hij dit sfeervolle plaatje mooi af? Nou nee, helaas niet. Het was zelfs beter voordat hij er was. De reveal van de acteur komt neer op "Oh...nou dat is hem dan". In het begin weten we niet wat we kunnen verwachten maar al snel wordt duidelijk dat het vrijwel altijd neerkomt op schreeuwen in je gezicht en weer weg gaan. Het werkt op de zenuwen en richting het einde gaat het zelfs irriteren. De scares zijn gewoon niet zo indrukwekkend of dreigend en de acteur zit ook niet lekker in zijn rol. Als je ziet dat de paranormale dreiging waar je bang voor moet zijn aan het twijfelen is dan is het over.
Qua verloop kun je geen hersenkrakers verwachten, maar meer praktische opdrachten die het verhaal vertellen. Door de horror moet het nou eenmaal wat simpeler. Ik stoor mij hier gelukkig niet aan, al vind ik wel dat er door een korte speltijd enorm veel backstory op ons af komt. Je pakt niet alles mee, maar de rode draad is over het algemeen duidelijk.
We krijgen een porto mee om de host (die gedurende het hele spel ook echt doet of ze de onwetende escape room host is) op de hoogte te houden wat we doen. Dit zorgt voor een betere immersie en een grotere stok achter de deur om het verhaal mee te krijgen, maar als we aan het einde ons geduld met de Poltergeist verliezen beginnen we ook wat te kloten. Dit zorgt voor hilariteit, maar doei immersion! Dat valt misschien meer aan ons te wijden dan de kamer...
Na een rush van een einde kunnen we nog even napraten en herstellen voor de volgende kamer. Waar de kamer zelf zo grimmig als wat was is onze host het tegenovergestelde. Zulk aanstekelijk enthousiasme word ik blij van! Thanks Kia!
Als je van enge kamers houdt en wel eens een stapje enger zou willen gaan dan is Poltergeist misschien een goede voor je! De kamer moet het hierbij vooral hebben van zijn eerste helft en kakt halverwege in. Waar de intro, decor, sound, en sfeer on point zijn, valt er nog wat te winnen met de acteur en de spanningsboog. Zodra de gimmick duidelijk wordt verdwijnt de angst en begint de meligheid.
VERSCHILLEN MET DE PRAAG VERSIE:
-Deze kamer heeft een minder heftige acteur. Scares zijn milder en wat meer 'basic'. Alsnog is het een enge kamer.
-Je krijgt een porto waarmee de host contact met jou heeft om je te begeleiden en er voor te zorgen dat jij in character het verhaal volgt.
-De intro is uitgebreider en biedt meer backstory.
-Foto wordt van tevoren genomen buiten de kamer.
-De layout van de ruimtes is anders, maar niet significant.
-Het einde is anders.
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Een uurtje rust in het mooie café van Code Agency was broodnodig. We hebben uit kunnen rusten na de terror van Poltergeist, dus nu een vrolijke afsluiter! Sceptre of Light zou geen enge kamer zijn, maar met een tijdreisthema. We moeten de machtige scepter van het licht vinden voordat hij in de verkeerde handen valt. Één probleem, hij kan overal en wanneer dan ook in de tijd zijn. Daarom moeten we gaan tijdreizen door het universum om het terug te vinden. Het toffe plot wordt voor de kamer begint met een voice-over uitgelegd en daarna komt het eigenlijk niet meer terug. Het is in feite een excuus om allerlei losse settings zonder samenhang met elkaar te verbinden, maar let me have my fun!
De verschillende settings zien over het algemeen goed uit! Het decor is mooi, al zijn er wat aparte stilistische keuzes hier en daar gemaakt. Laten we zeggen dat het niet elke dag is dat je je hoofd kan stoten aan de lucht. De verschillende settings komen ieder mooi uit de verf en duren geen van ieder te lang. Het zijn in feite een soort mini-escapes waar je doorheen gaat. Één van de settings specifiek is heel mooi gemaakt en creatief. Het is een sfeervol geheel en duurt gelukkig het langst van de settings. Het jammere is wel dat er geen samenhang is tussen die settings en dat er soms gaten zitten in de afwerking. Het 'tijdreizen' tussen de verschillende stukken is ook telkens gewoon een donkere gang. Dat is jammer, maar hey als het verder goed gedaan is is dat ook wel eens prima.
De reguliere verandering van setting staat Sceptre of Light toe om het verloop ook lekker gevarieerd te houden. Elk gedeelte heeft in feite een ander thema en staat compleet andere puzzels toe. De flow zit er bij ons heeeeel lekker in en we vliegen door de kamer heen. Iedereen heeft wel iets in de kamer te doen of toe te voegen.
Daarnaast bevat de kamer één van mijn favoriete spelelementen ooit. Dit is zo simpel, maar zo geniaal bedacht en uitgevoerd dat het me verbaast dat ik het niet vaker zie bij andere kamers. Het is een acteerelement, maar toch ook weer niet. De setting en wat wij er in doen leeft er helemaal door op. Intussen gaan we er ook regulier stuk om. Elke kans om dit element bij ons in te zitten wordt benut en we liggen regulier in een deuk om de idiote fratsen en grapjes die langs komen. Misschien is het ook een soort post-Poltergeist syndroom waar wij in zitten, maar wij zijn zo idioot melig in deze kamer dat dit alleen maar beter werkt. Loved it!
Net zoals bij Poltergeist is onze host weer zo ontzettend enthousiast dat wij er helemaal opgehyped van raken. Zij wil zo graag onze ervaring nabespreken dat ze letterlijk over haar woorden struikelt en half Duits half Engelse zinnen er uit komen. Een mooie afronding voor een mooie kamer.
Sceptre of Light is een kamer waar ik telkens als ik er aan terug denk weer enthousiast van word. Mooi decor, leuke flow, variatie, mooie settings, enthousiast personeel, en meerdere ontzettend creatieve elementen. De fun factor ligt constant hoog en ik heb me hier toch zo idioot goed vermaakt. Het tijdreiselement kan sterker uitgewerkt en je kan beweren dat het slechts een excuus is om te doen wat je wil. Maar hey, you don't see me complaining, you see me having fun!
9.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Rätselraum Ruhrpott bevindt zich in het centrum van Bochum. Parkeren kost misschien wat tijd en geld. De ingang van het pand is behoorlijk goed verborgen tussen allerlei parasols en logo's en we lopen er meerdere keren langs alvorens binnen te geraken. Als we eenmaal binnen zijn worden we hartelijk ontvangen door onze host. Vanwege de coronamaatregelen mogen we niet te lang blijven hangen voor of na het spel, is er geen horeca, en moeten de maskers ten alle tijde op blijven.
Ik maak geen grapje als ik zeg dat wat volgt mogelijk de langste uitleg is die ik ooit voor een kamer heb gehad. Zeker 15 minuten en 3 A4'tjes gaan voorbij waarbij we herinnert worden aan de meest simpele dingen zoals niet klimmen, geen kracht, dit is het hintsysteem, we gebruiken camera's en microfoons, enzovoort. We hebben aangegeven al zat ervaring te hebben, waarom moet dit zo uitgelegd worden? Het killt werkelijk alle zin om te spelen. Dan gaan we naar de kamer waar NOG een minutenlange uitleg volgt! Smile and wave boys, smile and wave...
De kamer is overduidelijk gebaseerd op Harry Potter, maar dat zeggen we lekker niet vanwege copyright. We hebben een uur om de Deathly Hallows in onze toverschool te verzamelen en te voorkomen dat deze in het bezit van de dark lord komen. De opdracht is duidelijk en leuk voor fans van de films.
De kamer ziet er mooi uit en vooral de belichting is een sterk deel van de sfeer. De setting van een toverschool wordt hier over het algemeen goed uitgewerkt, al voelt het soms wel wat stoffig. Een groot nadeel is het geluid, want dat is er namelijk niet. Naast wat kleine geluidjes mist er een soundtrack, effecten, of enige vorm van sound design. Het is zo ontzettend stil dat de magie compleet de kamer verlaat. Magische momenten worden enkele momenten en de toverschool wordt maar een kamer.
De kamer speelt natuurlijk met een toverthema en brengt dit terug in meerdere puzzels. Het idee van toveren in de kamer is een leuke toevoeging en brengt het team vaker samen om iets uit te voeren. Vooral in het begin houden we er een goede flow op na totdat we compleet genekt worden door een puzzel waarvan we nog steeds de logica niet snappen. Vanaf dit punt loopt helaas geen enkele puzzel meer lekker voor ons. Het hintsysteem komt hierdoor steeds vaker in beeld en draagt helaas alleen maar bij aan de frustratie. Het is moeilijk te verstaan vanwege de slechte geluidskwaliteit en de host die met een accent een stemmetje op zet.
De frustratie bouwt maar op bij ons en een goed einde ontbreekt helaas ook. Komt het door onszelf, omstandigheden, of ligt het aan de kamer zelf? Waarschijnlijk is het een combi van de drie, maar jammer is het zeker.
Tja, ik vind het nogal een mixed bag. Er zitten veel toffe ideeën in de kamer zoals het toveren en de setting, maar ik mis behoorlijk wat sfeer door het gebrek aan sound design. Dit in combi met het leuk-bedachte-maar-niet-al-te-beste hintsysteem en een gebrek aan flow in de tweede helft maken me toch minder enthousiast. Als je in de regio bent om kamers te spelen kun je hem mee pakken, maar stel je verwachtingen bij.
7.5
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.0
Service: 8.5
0 likes
Na een voorproefje van het toverthema te krijgen bij Das Magische Vermächtnis spelen we de topper van Rätselraum Ruhrpott: Die Gasse. In het Nederlands: De Steeg. Als je enigszins bekend bent met Harry Potter raad je dus al dat de kamer draait om Diagon Alley / De Wegisweg. We nemen de rol aan van dienaren van de dark lord om objecten voor hem te verzamelen in de steeg. Het is leuk om eens de schurken te spelen en het idee voor de setting is briljant. Vol goede zin beginnen we!
De intro had van mij gelijk wat meer gemogen. De dark lord klinkt als een dark puber met een spraakgebrek die boos is dat wij niet zijn dark huiswerk doen. Anyway, we gaan verder met een spannende intro die de krachten van Die Gasse gelijk toont. Het decor is prachtig, de setting is goed, en de belichting sfeervol. Als we eenmaal in de steeg staan ziet het er precies uit zoals je je voorstelt. Het is magisch om hier alles aan te kunnen raken en mee te spelen. Het is zo echt als het maar kan voelen om op de set van Diagon Alley te staan.
Een grote kracht van Die Gasse zijn de settings die constant veranderen. Je bezoekt de verschillende winkels van de steeg en dit geeft veel gelegenheid tot afwisseling. Dan weer speels, dan wat spannender, dan wat eenvoudiger. Elke setting heeft zijn eigen leuke kleine ideetjes en dit houdt het spel verfrissend.
Het is daarom ook zo jammer dat dit compleet genekt wordt door het gebrek aan geluid. Op een paar kleine geluidjes na is Die Gasse doodstil. Grote reveals worden gewoon een lamp die aan gaat, een geheime gang wordt gewoon een deur die opent, een magisch moment wordt gewoon een moment, de steeg wordt maar een ruimte. Op één punt lijkt er sound design te zijn, maar dat is letterlijk de winkelstraat buiten de kamer. Dit haalt je er eerder uit dan dat het je immersed. Het lijkt bijna alsof dit niet hoort en het stoort zo ontzettend erg.
De flow is bij deze kamer over het algemeen prima. Puzzels variëren mee met de settings en geven dus veel kansen tot afwisseling. Soms iets meer zoeken, soms meer nadenken, maar altijd gebonden aan wat de winkels uniek maakt. Het hintsysteem is leuk bedacht, maar moeilijk verstaanbaar vanwege de geluidskwaliteit, het accent van de host, en het stemmetje dat wordt opgezet. We hebben hier gelukkig maar één hint nodig, dus de frustratie van Das Magische Vermächtnis blijft uit.
Ik mis helaas een degelijke finale. De kamer stopt ineens met de dark puber die zegt "yep je bent klaar doei" en dat is het. Er is hier zo veel kans tot een dramatische afsluiter of een dikke eindpuzzel, maar die ontbreekt. De deur aan het einde klemt ook, dus de host moest door het einde heen lopen om ons er uit te halen.
Ik wil zo graag gek zijn op deze kamer. Het heeft alles in zijn voordeel om een topkamer te zijn. Geweldig thema, toffe settings, leuke puzzels, mooi decor, goede belichting, maar oh wat erger ik mij toch aan dat geluid! Het voelt daardoor gewoon niet af en het heeft impact op beide immersie en spelervaring. Ik kan simpelweg niet volop genieten van een kamer die magisch hoort te zijn als het voelt alsof er geen magie in zit. Die Gasse is alsnog een heel toffe kamer om te spelen, maar stop hier alsjeblieft eens een goede soundtrack in en wat degelijk sound design. Dan zou dit voor mij al het lof verdienen dat het nu in de internationale kringen krijgt.
8.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 9.0
Service: 8.0
0 likes
Panzerknacker komt er last-minute bij op onze road trip door Duitsland. We boeken de dag van tevoren gebaseerd op positieve Duitstalige reviews en krijgen daarom een nogal verwarde mail terug dat de kamer nog helemaal niet in het Engels te spelen is en ze "hun best gaan doen". Nou, hopen dat dat wat wordt...
We parkeren in de buurt en zien gelijk waar we heen moeten. Dit pand ziet er zo goed uit! Van buiten is het helemaal aangekleed in steampunk stijl en van binnen is het evenzeer tot in de details ingericht. Dit is hoe je van tevoren sfeer zet! Onze host, of 'engineer' zoals hij zich blijft noemen, zit er geweldig in. Ben is een man die hier zo goed past dat we eerst denken dat hij een karakter speelt, maar nee, hij is gewoon zo! Vanaf de voordeur sleept hij ons mee de wereld van Limbus in. We waren de laatste groep van de dag en hadden er enorm zin in dus ik maak geen grapje als ik zeg dat deze intro misschien wel 30-45 minuten duurde. De hele tijd liggen we in een deuk door alle grapjes die Ben op ons afgooit en zijn we in ontzag van de wereld die opgebouwd wordt. Daar bovenop komt ook nog eens de beste versie van een tijdreis die ik tot nu toe in een kamer heb gezien. Als de kamer eenmaal begint zegt iemand al "Wat kan dit overtreffen?"
Goed, pak de kritische blik terug! Wat doen we hier nu eigenlijk? We zijn in dienst van het bedrijf Limbus. We reizen terug in de tijd om belangrijke artefacten terug te vinden die het verloop van de geschiedenis mogelijk kunnen veranderen. Het artefact dat we nu zoeken bevindt zich in een bank in Oost-Duitsland ten tijde van de koude oorlog. Het is dus een klassieke break-in room, met een modern sausje.
Het decor ziet er enorm goed uit en is strak afgewerkt. Door het verloop van de kamer heen verandert de sfeer passend mee en voelen we ons uiterst immersed. Kleine details en momenten laten ons als deel voelen van de wereld. De kamer heeft een bijzondere reis en tot op het einde zitten we er helemaal in. Dit is een van de weinige kamers waar ik echt op kon gaan in een andere wereld. De kamer is deels in het Engels waar het echt moet, maar ze hebben het overgrote deel in het Duits gelaten. Het zou nou immers niet logisch zijn als je in Oost-Duitsland bent en alles in het Engels is. Het stoorde mij niet tijdens het spel, in feite vond ik het zelfs toevoegen. Je voelt je hier in het hol van de leeuw en uiterst aan je lot overgelaten en dat voerde de spanning voor ons enorm op! Ik kan me echter voorstellen dat anderen dat mogelijk anders ervaren.
De structuur van het spel kan denk ik nog wel beter. We spenderen veel tijd in dezelfde ruimte en de puzzels werken als een scoresysteem. Des te meer puzzels je oplost, des te meer sleutels je krijgt, des te meer kluisjes je kan openen, en des te meer punten je krijgt aan het einde. Echter gaat deze fase mij wat te lang door en kan na een tijd de frustratie toeslaan.
De puzzels zijn een bijzonder geval vanwege het vele Duits. Ik stoorde me er niet echt aan vanwege de immersie, maar ook omdat onze host dit heel goed opving. Ben staat constant met ons in contact en voelde als een vijfde teamlid. In het verhaal zat hij achter de schermen met ons mee te werken. Hij hielp met puzzels, maar kon ook dingen voor ons regelen. Hints bracht hij als logische suggesties die uit overleg met ons kwamen. "Hmmm, maybe we can try this thing?" Dit voelde niet meer als de host aan de porto, dit was onze steun en toeverlaat. "Yeah, the guard saw you... I will try to jam the signal to the police." Zijn timing en hoe hij dingen bracht konden niet beter. Ik kan er niet over uit hoe bepalend deze man is geweest voor onze ervaring, omdat het zonder hem een totaal andere ervaring zou zijn geweest. Ook na het tof uitgevoerde einde is hij uiterst gastvrij en is er zelfs nagedacht over een "ontsmettingsdrankje" voor het tijdreizen.
Als ik zo de andere reviews lees denk ik dat ik een andere ervaring heb gehad dan de meeste mensen. Ik ging hier compleet blanco in en heb echt de tijd van mijn leven gehad. Onze host was een van de beste als niet de beste die ik ooit gehad heb en die heeft de ervaring voor ons onvergetelijk gemaakt. Zelden ben ik zo immersed geweest als dit. Dit is een van die bijzondere momenten dat alles perfect samen kwam. Limbus ligt niet ver van de Nederlandse grens en heeft zat andere kamers in de buurt zitten, ik kan iedereen het tripje aanraden!
9
Ambiance: 10.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
0 likes
Als groot fan van de film (Seven) waar deze kamer zich op baseert was ik erg benieuwd naar wat deze kamer te bieden zou hebben. Ik verwachtte een uitdaging, zoals valt terug te zien in het slagingspercentage (ca. 20-25%) en de vele reviews die benadrukken hoe pittig de kamer is. Voor de eerste keer in een lange tijd hadden wij het idee goed uitgedaagd te zullen worden en dit bracht de nodige zenuwen met zich mee. Zou dit de eerste keer zijn dat we met zn vieren een kamer niet afmaken?
Na een enigzins eigenzinnige, leuke manier van de kamer bereiken mogen we beginnen. Door de hele kamer heen speelt muziek uit de film wat, afgezien van of dat legaal is of niet, me erg goed in de oren klinkt. Dit versterkt voor mij het idee dat je de film speelt en je in de rol van de detectives waant. Ondanks dat ik de film ken was ik echter niet erg op de hoogte van wat het verhaal was dat wij nou speelden. Als je het plot volgt zou je de kamer waar je begint eerlijk gezegd als laatste kamer verwachten. Verder was me niet duidelijk hoe de kamers logisch in elkaar over liepen. Er is gelukkig best wel wat ruimte om mee te spelen, zorg er wel voor dat je kan klimmen.
De aankleiding is wat karig. Het voelt erg 'bare bones' en veel van de ruimtes voelen als een soort kale decors in plaats van de ingeleefde ruimtes die het moeten voorstellen.
Mijn minst favoriete momenten van deze kamer zijn helaas wel de puzzels. De flow tussen deze puzzels is erg af en aan en je zal regelmatig lekker op weg zijn totdat je ineens keihard moet stoppen. Daarnaast missen de puzzels vaak een enorm stuk logica. De puzzels zijn niet zozeer moeilijk, maar missen soms een extra stap die je zelf zal moeten invullen. Soms moeten twee dingen gecombineerd worden zonder indicatie dat dat nodig is en soms moet je aannames maken die niet goed voelen. Dit voelt voor mij als een soort kunstmatige uitdaging. Een groot deel van onze tijd in de kamer was bezet met steeds vreemdere oplossingen bedenken totdat er eentje werkte. Als je een puzzel oplost om vervolgens te zeggen 'Ja, maar hoe had ik dat kunnen weten?!' dan gaat er iets mis.
Na de kamer toch wel gehaald te hebben hebben we nog even na kunnen praten met onze host. Duidelijk met passie voor het vak en erg betrokken met ons spel, zo hoort het.
Voor mij voelde deze kamer echter als een gemist kans. Je hebt een ontzettend vet concept van een heel goede film en dan klopt het toch allemaal eigenlijk niet. De andere kamers van Breakout Room zijn inmiddels vernieuwd en ik heb het idee dat Seven Sins inmiddels ook wel echt aan een make-over toe is. Maak de puzzels duidelijker, maak die flow beter, maak dat verhaal veel duidelijker, en je zal er een veel leukere kamer uit halen. Als ik zie hoe veel werk er nog gedaan kan worden aan deze kamer samen met hoe Family Secrets uit de verf is gekomen na diens upgrade zou ik Breakout Room aanmoedigen om hetzelfde te doen met Seven Sins, want deze kamer heeft het echt wel nodig.
7
Ambiance: 7.5
Game experience: 6.0
Service: 10.0
0 likes
We konden het niet serieus nemen. Telkens als het verhaal in de auto onderweg voorgelezen werd barstten we in lachen uit. Het huis van onze rare oma betreden was simpelweg een te komisch concept voor ons om het spelen te weerstaan. Eenmaal op locatie werd duidelijk dat Family Secrets een remake is van een eerdere kamer, Granny's Room. Deze hadden wij allemaal niet gespeeld, maar de hele ervaring zou nu anders zijn. Na Seven Sins te hebben gespeeld en even op adem te hebben kunnen komen konden wij gelijk door. Ik blijf de manier waarop we bij de kamer moeten komen bij Breakout Room heel apart vinden, maar het heeft ook wel iets.
De kamer begint en de lachspieren worden vervangen door denkspieren. Het valt al gelijk op dat het decor en de afwerking al een stap hoger ligt dan bij Seven Sins. Meerdere objecten in de kamer ogen authentiek en passen mooi in thema. Op sommige plekken voelt het decor echter net iets TE strak. Het voelt net niet alsof je in oma's oude huis staat, maar eerder een theaterdecor. Het zou mooi zijn als dit onderdeel net wat meer ingeleefd was. Wat meer afgebladderd behang, wat verweerdere objecten, dat soort dingen.
Daarnaast mist de kamer, op het einde na, nogal wat spanning. Sommige ontdekkingen zouden dramatisch moeten voelen, maar komen niet zo over door een gebrek aan effecten of een echte soundtrack. Daarnaast was het verhaal niet erg duidelijk tot op het einde. Dit leidde tot een best desoriënterende ervaring waar ik niet zeker wist of we nou halverwege of richting het einde zaten.
De puzzels zijn gelukkig een flink stuk beter dan in Seven Sins. Vaak zijn ze best uitgebreid en soms best creatief. Ik was aangenaam verrast hierdoor, al was het wel zo dat sommige puzzels voor mij nog net een logische stap misten of net iets duidelijker mochten. Dit zat de flow van het spel op één of twee momenten na niet in de weg. Dit is een lekkere puzzelkamer zoals hij hoort.
Na het slot hebben we nog even de kamer uitgebreid kunnen bespreken en een heerlijk domme foto kunnen maken. Ik waardeer het altijd ook wel als we de kamer kunnen doorlopen na het spel. Dat helpt toch erg met het onthouden en plaatsen van de algehele ervaring.
De passie zit er duidelijk in bij Breakout Room en het is goed om te zien dat de sprong in kwaliteit van Seven Sins naar Family Secrets op elk front zichtbaar is. Daardoor moet ik wel denken, hoe zou Seven Sins er uit zien als remake? Of een geheel nieuwe kamer? Ik mag hopen dat we het beste van Breakout Room nog niet gezien hebben...
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Oh jongens, dit wordt weer een lange review. Er valt een boel te zeggen over Illusion, de nieuwe kamer van Epic Escape. Bij ons begon het toen de eerste trailer vorig jaar maart online verscheen en ons verbaasde. Schijnbaar uit het niets kwam deze online te staan en waren wij al geïnteresseerd. De kwaliteit van deze trailer en de daaropvolgende teasers waren zo hoog dat wij al geboeid waren. Echter probeerden we nuchter te blijven. Het kon allemaal uiterlijke schijn zijn. Regel een goed team om indrukwekkende promo's te regelen en bouw ondertussen een middelmatige kamer. Het kon zomaar gebeuren. Echter waren wij geïnteresseerd genoeg om zelf de kamer te komen bezoeken.
Alvorens de kamer te bezoeken kun je online in het 'archief' van Waalwijk duiken om je onder te dompelen in het verhaal tot nu toe. Dit is niet zozeer nodig, maar het voegt natuurlijk wel wat toe aan de ervaring als je met wat voorkennis binnen komt. Tevens zijn de bestanden in dit archief fantastisch gemaakt en zetten ze al direct de toon voor de hele ervaring. Eenmaal op locatie kregen we van een van de eigenaren, Maurice, ook te horen dat alles binnen en buiten de kamer zelfgemaakt was. Geen outsourcing, geen ingehuurde mankracht, gewoon een sterke visie met ambitie en vaardigheid. Daarnaast was de kamer 90 minuten, altijd leuk. Onze verwachtingen waren nu wel hoog.
En dan begint het? Of niet? Of wel? Dit is misschien wel de meest bizarre introductie die ik ooit in een kamer heb meegemaakt. We waren zo de weg kwijt dat de lijn tussen realiteit en spel compleet verdwenen was. Props voor de eigenzinnigheid. Je krijgt ook het oude vertrouwde 'filmpje voor de kamer', MAAR dit is DE manier waarop escape rooms hun filmpjes zouden moeten doen. Er is geniaal nagedacht over interactie, effecten, sfeer, en verhaal. Speaking of which, dit verhaal is idioot goed en uniek. De storytelling is perfect. Elk stukje expositie is kraakhelder en goed mee te krijgen. De kamer stopt nooit om het verhaal in je strot te dauwen, maar gebruikt momenten van expositie juist om voort te bouwen op de spanning en de sfeer met muziek en licht. Ik heb maar één keer eerder gehad dat ik het verhaal van een room zo duidelijk mee kreeg en dat was bij De Conciërge. Voor mij voelde deze room alsof wij de hoofdpersonen waren in onze eigen film. Moment na moment, je zou het zo in de bioscoop kunnen zien. Van de torenhoge spanning tot het magische einde, het is duidelijk dat Illusion storytelling niet alleen begrijpt, maar ook tot het uiterste beheerst.
Werkelijk alles is in thema, zelfs de hints! Alle puzzels werken logisch in het verhaal en zijn stuk voor stuk passend. Daarnaast komen wat aangename verrassingen en een paar leuke twists op vertrouwde formules langs. De afwerking is daarbij vrijwel vlekkeloos. Zo veel mogelijk techniek is zo verwerkt dat je je niet uit de wereld van Illusion waant. Afijn, soms kijk je volop in een studiolamp, maar ik heb liever juist wel die geweldige lichteffecten die het biedt en dat ik dan even de lamp weg denk. Het decor is verder op filmisch niveau van detail, maar dit zou niks zijn zonder het geweldige sound design dat ons meermaals verblufte met hoe het de ervaring versterkte. Dit gaat hand in hand met de prachtige muziek, die wisselt van spannend en dramatisch tot stil en intiem op de juiste momenten. En eindelijk, EINDELIJK snapt een escape room eigenaar wat een goede geluidsinstallatie doet voor de ervaring! Het voelt echt alsof je in het geluid staat. Je bedenkt je niet dat het van een speaker komt ofzo, het geluid IS er echt! Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit is. Goed. Geluid. Maakt. Je. Ervaring.
Daarnaast zijn er nog duizenden details die ik nu niet kan opnoemen die de ervaring verrijken. Heerlijk om te zien hoe veel moeite er is gedaan om deze kamer tot in de puntjes af te maken.
Alle props ook naar Maurice! Wij kwamen last minute om 22:30 langs en hij heeft tot 1:30 met ons de kamer besproken en van alles toegelicht. Elk verborgen detail (en de backstage disco functie) van de kamer is langs gekomen en ik kan alleen maar dankbaar zijn voor deze fantastische service. Maurice is duidelijk enthousiast over het vak en heeft een sterke visie. Na 4 jaar en ongeveer 10 auto's aan geld er aan gespendeerd te hebben heb je ook wel echt een absolute winnaar van een kamer.
Als er ooit nog plannen zijn voor een nieuwe ben ik er zo bij. Een absolute topkamer! Deze mag heeeeeeeeeeeeeel hoog komen te staan van mij. Kom zo snel mogelijk langs en laat jezelf betoveren door Illusion. Een meesterwerk en niets anders dan dat!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
De Juwelier van de Onderwereld stond al een tijd op ons lijstje om eens langs bij te gaan. Het is nou eenmaal best een apart thema en gebaseerd op een waargebeurd verhaal, dan ben ik al benieuwd. 7 maanden wachten later was het dan eindelijk zo ver en na een dag uitgekozen te hebben besloten we ook om gelijk de nieuwe kamer van Escape Room 0164, Genootschap 5255, te spelen.
We waren, zoals vrijwel altijd, fashionably late, en na een hartelijk ontvangst konden we aan de slag. We werden er aan herinnerd dat binnen 45 minuten ontsnappen zonder hints zou betekenen dat de ervaring gratis is. "Alsof dat zou lukken", dachten we...
De ervaring begint met een kort filmpje in de kamer en ik moet gelijk eerlijk zijn dat ik hier geen fan van ben. De filmpjes ogen wat goedkoop en daarnaast snap ik het punt niet. We hebben al het idee gekregen van wat we gaan doen, namelijk inbreken, waarom moet een filmpje dit nogmaals uitleggen? Het voegt niet veel toe en leidt naar mijn mening meer af dan dat het iets toevoegt. Afijn, we konden hierna gelijk beginnen met spelen.
De kamer lijkt echt op een juwelierszaak en de puzzels zijn hierbij mooi in thema. Ze zijn goed verstopt door de ruimte heen en voelen alsof ze hier op hun plaats zijn. Geen enkele puzzel voelt alsof het er is om een puzzel te zijn, maar als een nodig onderdeel van de ruimte. De juwelier verbergt zijn geheimen goed, nogal logisch dat je dan allemaal complexe stappen moet zetten om achter zijn schatten te komen. Het nadeel van het thema is wel dat de aankleding wat steriel aanvoelt. De ruimte voelt niet erg levend omdat er niet vreselijk veel aankleding is en daardoor ook statisch. In een ruimte kwam de aankleding op mij zelfs als bijna goedkoop over. De spanning ontbreekt daardoor soms ook en tot de finale voelt de kamer niet zo dreigend als het zou kunnen zijn. Je breekt in, maar het voelt soms meer als een normaal bezoek aan de juwelier. De opbouw kan mogelijk beter door oms de lichten te doven bij het oplossen van een puzzel of meer licht- of geluidseffecten te hebben.
De puzzels flowen ondertussen wel lekker door! De ene na de andere puzzel komt langs met wat aangename verrassingen. Meerdere puzzels draaien om rekenwerk, maar niet tot een storend niveau. De puzzels zijn nooit idioot complex of lang en dit draagt bij aan de flow.
Wij liepen erg lekker door en stonden niet alleen binnen 45 minuten buiten met 0 hints, maar ook nog eens met een nieuw record! Deze prestatie hebben we gevierd door 's werelds domste foto te maken die binnenkort hopelijk bij de room op de muur hangt.
Bij het napraten hebben we op ons dooie gemak de kamer nog een keer door kunnen lopen met onze host en gezellig na kunnen praten. We hadden nou eenmaal de tijd over... Daarbij hadden we gelijk wat tips gekregen voor wat avondeten terwijl we pauze hadden voor de volgende room.
Ik heb me prima vermaakt. Ben je in de regio en wil je lekker puzzelen? Kom hier dan zeker langs.
8
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
0 likes
Zelden heb ik een kamer gespeeld waarbij ik na afloop zulke gemengde gevoelens heb gehad. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik niet snap waar al deze extreem positieve reviews vandaan komen. Ik heb mij vermaakt in deze kamer, maar ik vind het totaal niet kloppen om het nou een next level experience of een technisch hoogstandje te noemen. Weet dat het dat gewoonweg niet is. Tot mijn weten pretendeerd 0164 ook niet dat dat zo is.
We waren de tweede betalende groep die de kamer mocht spelen. Altijd wel spannend, voor ons en voor de eigenaar. Op locatie kregen we te horen dat de kamer ineens verlengd was naar 70 minuten ipv 60 minuten. Altijd leuk om wat langer te mogen spelen, wel een beetje angstwekkend. Wat zorgt er voor dat deze keuze last minute wordt gemaakt? Afijn, na het licht aan te zetten mogen we aan de slag.
Het idee van de kamer is dat je toe wil treden tot een geheim genootschap van illusionisten. Een wat meer originele twist op een welbekend thema. Dit thema van illusionisten en goochelarij komt vaker terug door de kamer heen, beide in de sfeer en de puzzels. Ik waardeer deze thematische consistentie wel, dit valt ook bij de Juwelier te zien. Dat lijkt een van de krachten van 0164 te zijn.
Waar ik geen fan van ben is de aankleding. Deze voelt vaker kaal en soms zelfs lelijk, vooral in de eerste helft. Sommige puzzels zijn ook niet erg mooi afgewerkt en dan lijkt die eerder genoemde consistentie toch weg te vallen. Dit wordt verergerd door een serie filmpjes die vaker terug komen door de kamer heen. Wederom zie ik daar de waarde niet van in. Als er een filmpje in de kamer speelt, stopt alles. Wie vindt dat leuk? Het zijn daarnaast niet bepaald mooie filmpjes en ze voegen niet veel toe. Je kan de berichten van deze filmpjes op mooiere, subtielere manieren brengen.
De puzzels stoorden mij, wederom vooral in de eerste helft. Veel puzzels zijn onduidelijk of vereisen vertaalstappen die niet snel gemaakt zouden worden. De flow in deze kamer is niet erg sterk en voelt erg start-stop-start-stop. Dit hebben we after the fact ook besproken, want in principe zijn de problemen die wij hadden oplosbaar. Ik hoop dat de veranderingen inmiddels doorgevoerd zijn.
Een ander groot probleem is dat als je een puzzel oplost je daar eigenlijk geen beloning voor krijgt. Je krijgt meestal gewoon een onderdeel voor een andere puzzel die je dan ook nog niet kan oplossen. Hierdoor voelt de kamer ook vaker alsof hij niet echt ergens heen gaat.
Op een gegeven moment pakte de kamer wel op en toen werd het een stuk leuker. Er kwamen ook enkele puzzels langs met wat aangename verrassingen.
De service was uitstekend. De hele kamer hebben we na het spelen nog door kunnen nemen met de eigenaar en onze host om feedback te geven en te kunnen bespreken hoe het ging. Het was fijn dat onze feedback serieus werd genomen en het is sowieso leuk om alles rustig te kunnen bekijken.
Toch zat ik in de auto terug met gemengde gevoelens. De eerste helft stoorde mij vooral heel erg, tot op het punt dat ik het eigenlijk niet meer leuk vond. De tweede helft pakte mij daarentegen weer terug en maakte er toch een positieve ervaring van. In principe zijn veel dingen die mij lastig vielen oplosbaar en hopelijk is dit of al gebeurd of staat het op de planning.
Laat het vooral duidelijk zijn dat je hier niet iets next level of cutting edge gaat spelen, maar gewoon een escape room met ambitieuze ideeën die mogelijk niet allemaal tot uiting komen zoals bedoeld. Zouden deze verwerkt worden dan kan ik deze kamer meer aanraden.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
7 maanden zaten we in de duisternis te wachten tot de escape rooms weer open gingen. 9 juni was het voor ons eindelijk zo ver! Bella Ciao stond op dit punt bij ons al zo lang op de planning dat het niet meer grappig was. We konden niet wachten om de leegte in ons bestaan eindelijk te vullen met een goede room.
Na een zeer aangename ontvangst van Johan en een korte babbel waarbij wij ons vooral konden ontspannen gingen wij met veel zin de kamer in.
Een kort filmpje begroet je in een kleine tussenruimte. Nou ben ik zelf geen fan van 'het filmpje voor de kamer', maar dit is een aangename uitzondering. Het is aardig gemaakt en ze zijn verstandig geweest om het niet in de kamer af te laten spelen. Geen stock footage en al helemaal geen afleiding! Als het filmpje af is gaat de deur open en mag het spel beginnen.
De kamers zijn stuk voor stuk prachtig in het thema van de serie en hebben een aankleding van jewelste. Alle kleine details zijn er en het thema is op een leuk bedachte manier in de puzzels verwerkt. Indien je de serie hebt gezien zul je veel terug zien (en horen), maar kennis van de serie is absoluut niet essentieel.
De structuur van de kamer is daarnaast ook heel goed uitgedacht. Naar mijn ervaring speel je de kamer als een soort serie snapshots en dit houdt de flow gaande. De overgangen zijn creatief, maar toch soepel. De kamer blijft hierdoor ook verrassen en vooral lekker door gaan.
Dat brengt me op het beste punt van deze kamer: Deze ongelooflijke FLOW. Zelden heb ik een kamer gespeeld die zo vloeiend en soepel door speelt terwijl je toch af en toe even stil staat om even goed na te denken. De afwisseling is geniaal. Het ene moment heb je een simpele logica puzzel, het volgende moment zoek je een complexere code, dan wordt je behendigheid op de proef gestelt. Dit wisselt elkaar af op zo een logische en soepele manier dat het bijna eng is.
De puzzels zijn daarbij niet extreem uitdagend, waar niks mis mee is. Persoonlijk heb ik veel liever dat ik lekker door puzzel en geniet van de ervaring dan dat ik bij elke puzzel 300 IQ moet hebben en met hoofdpijn naar huis ga. Ik kan mij voorstellen dat dit een uitstekende kamer is voor beide beginnende en ervaren spelers.
Ten slotte, de (veel te bescheiden) host en eigenaar, Johan! Wat een service! Één van onze leden kwam door file te laat en terwijl daar nog meer narigheid bij kwam in de vorm van een ontplofte maaltijd in een tas pakte hij dat heel fijn op. In plaats van ons op te haasten en te stressen creëerde hij juist een rustige, ontspannen sfeer waardoor we toch allemaal met een goed humeur de kamer in gingen.
After the fact konden we de kamer rustig doornemen en alles bespreken. Er was veel ruimte voor feedback en vragen, wat ik altijd waardeer. Daarnaast krijg je nog een leuke foto mee. Het hoort er immers toch bij, he?
Verwacht hier vooral niet een next-level-holy-shit kamer met mindfuck na mindfuck of iets dergelijks. Dit is voornamelijk een prachtige kamer met oog voor detail en een ongekend goede flow. De kracht komt uit zijn simpliciteit. Als alle elementen kloppen, wat heb je dan nog nodig? Vooral voor een allereerste kamer is dit absurd goed en het smaakt naar meer. Als dit nu al zo goed is, what is next? Ik zie het graag!
Zijn er kritiekpunten? Als ik ga graven, ja. Één effect kwam niet echt over op mij en de spanning kon op sommige punten voor mij hoger, vooral richting het einde. Stoor ik mij hier zo aan dat ik dit niet een 10 ga geven? Zeker niet. Ik spreek voor mijn hele team als ik zeg dat we een top tijd hebben gehad en dat we niet kunnen wachten op Here I Am! Veel succes en tot ziens!
9.5
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
Das pech! Escape rooms weg! Op de laatst mogelijke dag dat het in 2020 nog kon hadden wij The Classroom en The Clinic geboekt staan. Dat hadden we geen dag later moeten plannen... Wij waren dolgelukkig dat we deze dag nog terecht konden en reden naar Deventer met hoop op een goede afsluiter van onze escapades van dit jaar.
Na een uitgebreide uitleg (met lijst en al) vooraf konden we naar de kamer toe. De intro van de kamer beviel mij helaas niet. Na een best lange weg afgelegd te moeten hebben naar de kamer krijg je een filmpje te zien en wordt er nog van alles uitgelegd terwijl je de kamer al in loopt. Dit zou zo veel vetter kunnen! Als er niet zo veel uitgelegd zou worden zou de ervaring een stuk spannender kunnen beginnen. Het filmpje zelf was ik verder ook totaal geen fan van, dit voegde niks toe en verklaarde niks. Schrap dit helemaal of geef de groep een zaklamp en laat de mensen die route naar de kamer zelf lopen. Dat lijkt mij een veel meer intense ervaring.
Gelukkig voorspelde dat niet hoe de kamer zou verlopen. Je begint al gelijk op een creatieve manier die zeer goed uitgevoerd is. De sfeer in de atoomkelder is verstikkend en duister. De aankleding is minimaal, maar dit werkt eigenlijk in het voordeel van The Classroom. Het is nou eenmaal een klaslokaal in een kale, koude kelder en zo voelt hij ook. De afwerking mocht soms wel iets beter, met kabels e.d. die nog zichtbaar waren. Soms verrast de kamer je met een leuk idee dat je niet verwachtte, altijd welkom!
Zoals eerder gezegd begint de kamer op een creatieve manier. Iedereen heeft gelijk wat te doen en er is zat uitdagend materiaal om jezelf mee bezig te houden. De puzzels zijn grotendeels gebaseerd op het zware denkwerk en nemen ieder flink wat tijd in beslag. Er zijn echter niet erg veel puzzels en dit zorgt voor een goede balans.
Leuk om na het spel de kamer nog even door te lopen met de host/eigenaar. Toen we uiteindelijk een hint nodig hadden kon hij goed aanvoelen wanneer die moest komen en hij was hartstikke gezellig om na het spel mee te praten.
Helaas heeft de kamer voor mij 1 enorm minpunt en dat is het laatste gedeelte. De puzzels zijn hier bij lange na niet even goed in thema verwerkt en voelen (met enige uitzondering) veels te uitgebreid met als doel om tijd te rekken. Verder is de eerder zo stevig aanwezige sfeer hier minimaal, het einde is plots, en het plot is op vakantie.
Wat ontzettend zonde! In plaats van die eerdere consistentie van de kamer vol te houden voelt de laatste ruimte er eerder aan vastgeplakt om tijd en ruimte te vullen.
Heb jij zin in een uitdagende puzzelkamer met een dikke sfeer? Dan kun je de trip naar Deventer zeker maken. De intro en het laatste deel van de ervaring doet voor mij wel erg af aan de ervaring, maar die kan je misschien meer voor lief nemen dan ik.
Class dissmissed!
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 7.5
Service: 10.0
Op de laatste mogelijke dag om te escapen in 2020 reisden wij naar Deventer om beide kamers van Forsaken te spelen. We hoopten op een paar mooie afsluiters voor dit jaar en we hadden ze gevonden ook! Na eerder plezant verrast te zijn door The Classroom kregen we even de tijd om uit te rusten in de fijne ontvangstruimte. Ondanks dat onze boekingen heel dicht op elkaar zaten kregen we alle tijd met een drankje in plaats van direct door te moeten gaan, dat is zeer gewaardeerd!
-Sfeer
Net zoals bij The Classroom kwam de intro bij mij wat minder aan. Deze leek mij veel spannender en meer in de kamer zelf verwerkt te kunnen worden. Daarnaast was ik niet zo fan van het decor in de eerste kamer, wat vooral vergeleken met de rest van de kamer nogal buiten de boot valt.
Dit is gelukkig slechts een fragment van de ervaring en de sfeer zit er hier na goed in. De sfeer is duister en de spanning in de kamer bouwt zich goed op, maar niet zonder pauzes. Forsaken toont een bijzonder goed gevoel voor wanneer ze de spanning moeten opvoeren, maar ook wanneer je even tot rust kan komen.
Het concept van een onethische kliniek en het diepere concept dat hier achter ligt is heel vet. Forsaken gebruikt net zoals bij The Classroom de betonnen muren van de kelder in hun voordeel en zet de sfeer van een koude, steriele kliniek waar je eigenlijk niet mag zijn mooi neer. De kamer voelt desondanks niet slechts als een filmset aan, maar juist groot en in leven. Door meerdere (in feite simpele) momenten lukt het Forsaken om de kliniek als een echte bewoonde instelling te laten voelen. Dat is iets waar zelfs grote bedrijven mee worstelen. Top gedaan!
-Puzzels
Dan heb je ook nog eens 75 minuten lekker de tijd om uitgebreid te puzzelen. Wederom zijn de puzzels ieder erg uitgebreid en een goede uitdaging. Er kan vaker parallel gewerkt worden en de puzzels (op misschien de eerste puzzel na) zijn ook mooi in thema verwerkt. Er is altijd een reden dat ze er zijn en ze flowen heel fijn door. Er is meer een focus op ervaring hier dan bij The Classroom, maar dit is alsnog een absolute puzzelkamer die je na het spelen door mag lopen. Dat is een samenstelling waar je ondergetekende dolgelukkig mee maakt.
-Service
De service is ten slotte fantastisch! De eigenaren zijn open en praten gepassioneerd over hun kamer en escape rooms in het algemeen. We mochten zelfs een blikje achter de schermen werpen om te zien wat ze nog meer van plan zijn en dan word je wel heel enthousiast door wat dit bedrijf in petto heeft. Enige onduidelijkheden en suggesties die we hadden tijdens de ervaring hebben we nog via een mail kunnen communiceren waar wij snel een uitgebreid antwoord op kregen. Heren, bedankt!
-En dan nog iets...
After the fact zat ik echter wel met een paar dingen. Er waren meerdere dingen tijdens de ervaring onduidelijk waardoor de algehele impact een stuk minder was. Het is toch jammer dat een kamer die zo goed is daardoor terug gehouden kan worden. De intro en de outro misten voor mij verder de 'oomph' die ik wilde. Aan al deze dingen wordt op het moment gewerkt en ze zullen hopelijk verwerkt zijn als de kamers weer open gaan.
Ik had het idee dat ik sommige dingen in de kamer al eens eerder gezien had bij andere rooms. Het is natuurlijk logisch dat je in het begin van je escape room bedrijf veel inspiratie van bronnen om je heen zoekt, maar soms deed dit af aan de ervaring. Dat terwijl de origineelste ideeën (waar er zat van zijn) de allerbeste ideeën in de kamer zijn! Ik zou Forsaken aan willen moedigen om los te gaan met hun origineelste ideeën, want die doen ze juist heeeeeeel goed.
-Conclusie
De sprong van kwaliteit tussen The Classroom (wat al een leuke kamer is) en The Clinic is tastbaar. Daarnaast blijft er aan de kamers gesleuteld worden om ze te verbeteren en staat Forsaken erg open voor feedback. Als dit is hoe goed de kamers nu al zijn, ben ik benieuwd naar de 3e en 4e in uitvoering! Met de potentie die Forsaken met The Clinic laat zien behoren zij voor mij tot dezelfde categorie als andere nieuwere bedrijven zoals Your Escape en Escape Room Junkie. Allemaal nieuwere escape rooms die allemaal hopelijk veel moois voor zich hebben!
Bedankt voor de twee toffe kamers en tot de volgende!
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
0 likes
Na Enigma eerder tot een goed einde te hebben gebracht konden we even rustig onze tijd nemen in de redelijk basic ontvangstruimte alvorens Book of Mystery onder handen te nemen.
Qua sfeer kreeg ik gemengde signalen van deze kamer. Het thema is leuk bedacht en wat origineler dan doorgaans. De attributen in de kamer zijn heel mooi en soms volgt de afwerking in diens sporen, maar soms slaat de kamer de plank totaal mis en zit je volop in een speaker te staren. Die inconsistentie vond ik wel erg jammer. De kamer zit ook erg vol met allerlei sfeervolle attributen die soms net te veel door elkaar heen gaan.
Als je weinig ervaring hebt kan deze kamer zeker overweldigend zijn en je moet op een gegeven moment vrijwel gaan bijhouden wat je al gebruikt hebt. Voor mij was het net te veel. Overigens zijn groepen voor de andere kamer best wel goed te horen door de muren heen.
Qua puzzels loopt de kamer lekker door. In het begin miste de flow bij ons wel, maar dat pakte na een tijd gelukkig op. Er zijn ook veel puzzels en veel informatie komt door de hele kamer terug of wordt herhaaldelijk gebruikt. Zoals eerder gezegd wordt je soms geconfronteerd met erg veel info en dat maakte soms onduidelijk wat al gebruikt was en wat er nog gedaan moest worden. Wederom, als je ervaring hebt met rooms dan zul je beter kunnen filteren, zo niet dan wordt deze kamer waarschijnlijk wel erg lastig.
De eindpuzzel was ik ook geen fan van. Deze was niet erg mooi afgewerkt en zorgde er voor dat we eerder gingen gokken om te proberen de logica van de puzzel te begrijpen. Dat zet wel een demper op de algehele ervaring in plaats van een vette afsluiter te zijn.
Ben je in de buurt van Rotterdam, zoek je een flinke puzzelkamer, en kun je goed filteren? Dan is deze misschien wel wat voor jou. Echter ben ik geen fan van de kwalitatieve inconsistentie van de kamer en dit zou wat mij betreft meer concreet afgemaakt kunnen worden. De potentie is er wel, maar de minpunten van deze kamer houden hem nog te veel terug.
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.0
Service: 8.0
Played in December 2020
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Na de smaak met al 2 andere kamers te pakken te hebben konden we toe komen aan een last minute, Abandoned. Top van de eigenaren dat we zo snel geholpen werden en nog zo last minute langs konden komen!
Qua sfeer was ik aangenaam verrast. De kamer is mooi afgewerkt, de sfeer is macaber, het verhaal is best sterk (doch soms cheesy) en ontwikkelt zich op een manier die knap in de kamer verwerkt is.
Daar komt bij dat de kamer meer ruimte in neemt dan ik verwachtte. Ondanks het redelijk basale concept is hier duidelijk moeite in gestoken om je op een avontuur te laten gaan door een verlaten huis. Dan moet het ook als een huis voelen en qua formaat is hier aardig de moeite voor gedaan.
Het grootste nadeel aan de kamer vind ik de puzzels, in zoverre als je de puzzels zo kan noemen. Vaak komt het neer op ergens heen gaan, iets zoeken, vinden, of verplaatsen en door gaan naar het volgende onderdeel waar je iets zoekt, vindt, of verplaatst. Ik had op meer uitdaging gehoopt en vooral op meer originaliteit. Waar de sfeer van de kamer beduidend sterk is liggen de puzzels enkele generaties achter. Ik kon er de dag zelf op 1 of 2 na geen enkele meer voor de geest halen en dat is geen goed teken.
Soms voelt het ook alsof de kamer stagneert door deze stijl van puzzelen. Dat killt de flow aardig als je van tevoren lekker door ging.
Het zou prima mogelijk zijn geweest om een paar fatsoenlijke puzzels in de kamer te verwerken op een manier die geen afbreuk doet aan de sfeer en ik zou dit graag gezien hebben.
Als je even sfeervol wil griezelen zonder al veel of complex te puzzelen zit je bij Abandoned goed. Ben je uit op een puzzelkamer? Dan is deze waarschijnlijk niet voor jou.
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 7.0
Service: 8.5
Played in December 2020
Played with 4 persons
Escaped: Yes
0 likes
Tijd om weer eens escape rooms te bingen! Na even tot rust te komen in de redelijk basic ontvangstruimte begint de eerste kamer van de dag, Enigma.
De kamer oogt wat kaal en simpel. Helaas kan de afwerking wel vaker een stuk beter en is er soms wat onnodige informatie in de kamer verwerkt, wat afleidt van het daadwerkelijke doel van de puzzels. Meestal voelen de ruimtes erg als vierkante kamers waar je maar doorheen moet. Ten slotte is het einde erg plots en is het niet duidelijk wat de ontknoping nou precies in houdt. Het voelt niet bepaald finaal.
De puzzels zelf zijn uitgebreid en kunnen een uitdaging vormen voor beginners door de vele informatie en het vereiste teamwork. Er zitten wat leuke ideeën (vooral in het begin) in de kamer verwerkt en de flow zat er ook goed in.
Er zijn niet erg veel puzzels in de kamer, maar een paar puzzels die elk veel tijd vergen. Dit vond ik zelf een wat mindere manier om voor mijn gevoel tijd te rekken. Één puzzel in het bijzonder voelde onnodig lang.
Ben je in de buurt van Rotterdam, heb je wat ervaring, en wil je even 70 minuten puzzelen, dan is dit een optie. Ben je meer van de sfeer dan zou ik van de twee kamers eerder Book of Mystery spelen.
7
Ambiance: 6.5
Game experience: 7.5
Service: 8.0
Played in December 2020
Played with 4 persons
Escaped: Yes 51:30 min
0 likes
Na The Artifact op dezelfde locatie gespeeld te hebben zat de sfeer er nog in en wilden we gelijk door om Verdieping 13 mee te pakken. Na de tijd te verdrijven met een paar potjes Uno (waarbij ondergetekende natuurlijk won) mochten we er tegen aan. We beantwoorden de vraag: Staat Verdieping 13 daadwerkelijk op grote hoogte?
Qua sfeer is er duidelijk wat moeite gedaan. Beide licht en (vooral) geluid komen aardig samen om een macaber sfeertje neer te zetten van een bespookte verdieping. Helaas werd daar wat afbreuk aan gedaan door de af en toe wat goedkope afwerking en details die anders aangepakt hadden kunnen worden.
Het plot bleef me niet bij, maar de kamer ging wel een kant op die ik niet had verwacht. Leuk om te zien en het hield de variatie er in.
De host kwam de kamer bij ons helaas vaker binnen terwijl dit in onze ogen helemaal niet nodig was en dat haalt de hele ervaring natuurlijk onderuit. Dan is het duidelijk van een bespookte verdieping naar een escape room gegaan en dat is zonde.
De puzzels waren creatief weggewerkt, maar lieten me toch snakken naar iets meer. Er miste net die spark die me bij bleef en over het algemeen waren ze al snel weer uit mijn gedachten. Over het algemeen wordt de kamer ook lineairder en simpeler naar het einde, wat kan werken als de spanning oploopt, maar het voelde eerder alsof de ervaring langzaam stagneerde.
Hints kwamen over het algemeen best snel en dat vond ik jammer. Als je al snel gaat en best wat ervaring hebt is het jammer als je best snel na elkaar expliciete hints krijgt over wat je precies moet doen in plaats van het zelf uit te vogelen.
Met een grimmige sfeer en mooie effecten klinkt Verdieping 13 al snel als een kamer in de goede richting, maar de soms goedkope afwerking en de wat matige puzzels houden dit sfeervolle avontuur tegen. Speel bij voorkeur The Artifact.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
Eindelijk mag het weer! Artifact stond al een tijd op de planning en na weken wachten mochten we eindelijk aan de slag om het Artifact onschadelijk te maken. Overigens een leuk en meer uniek thema dan de meeste kamers.
De sfeer in de kamer zit hem vooral in de sound design. Deze is zeker een stuk sterker dan bij de meeste rooms en versterkt samen met andere effecten (licht e.d.) de ervaring. Indeling van de ruimte en hoe dit terug komt in de puzzels is mooi uitgewerkt.
Daarentegen is de aankleding ook mooi, maar toch soms wat goedkoop en niet helemaal 'af'.
De puzzels zijn de voornaamste reden om de kamer te komen spelen. Ze zijn grotendeels heel creatief en ook lekker uitdagend. Samenwerking is voor een groot deel van de kamer vereist en je team kan maar beter goed communiceren voor je in tijdnood komt. Artifact is absoluut een puzzelkamer.
Helaas kwamen voor ons gevoel de hints soms wel erg snel. Op een punt waren we voor ons gevoel net begonnen met een puzzel toen we al meerdere expliciete hints kregen over wat we moesten doen. Toch wel jammer, dat killt de flow meer dan dat hij hem goed doet.
All in all een creatieve, uitdagende puzzelkamer met een uniek thema. De afwerking kan hier en daar beter en de hints mogen meer hun tijd nemen, maar dat weerhoudt de kamer er niet van een aanrader te zijn.
9
Ambiance: 8.5
Game experience: 9.5
Service: 8.0
...en dan bedoel ik de tijd dat dit alles was wat een escape room hoefde te zijn! Een simpele (kleine) kamer met een plot dat puzzels rechtvaardigd om een simpel doel te bereiken: De schat van Rembrandt vinden!
De authentieke locatie is een leuk idee en toont moeite vanuit de eigenaren om een groter gevoel van authenticiteit in de kamer te krijgen. Zeker een mooie touch, maar ik vind dat de minimale aankleding van de kamer en mede daardoor de sfeer te wensen over laat. Er zijn enkele decoraties die niet veel toevoegen aan de ervaring en eerder een beetje slordig aan doen. Er is ook weinig gedaan qua geluid in de kamer, niet eens zoiets als een simpele voice over.
Verder kan de afwerking ook beter. Dingen zoals de radiatoren, een airco unit, en spots zijn zeer duidelijk zichtbaar en doen toch behoorlijk af aan dat authentieke sfeertje dat hier had kunnen heersen.
Daarbij is de ervaring nogal "statisch". De spanning stijgt nooit echt en er is geen gevoel van dreiging, ook al zou die er na de intro wel moeten zijn. Dit zou misschien met muziek of dergelijke effecten duidelijker gemaakt kunnen worden, maar ik miste het nu wel.
Dat wordt gelukkig goed gemaakt, want de puzzels zijn de ster van deze kamer! De eigenaar van een andere room beschreef deze kamer aan mij als een kamer om te doen als je "gewoon lekker wil puzzelen" en daar kan ik me volop bij aansluiten. Stuk voor stuk zijn ze mooi in thema en ook een beetje anders. Ze hebben net een touch aan creativiteit die hen onderscheidt van de gemiddelde escape room, vooral voor de tijd waarin deze kamer uit kwam. Ik was vaker onder indruk van ideeën die net een beetje anders waren dan ik ze verwachtte. Vergeet niet dat dit een old school kamer is dus sleutels en slotjes komen regulier voor, maar het is net anders genoeg om zich te onderscheiden.
De flow in de kamer is daarbij uitstekend en dat zorgde bij ons voor een leuke, gezellige puzzelervaring waarna we met ongeveer 17 minuten over buiten stonden.
Is dit een kamer waar je een uur voor zou moeten rijden? Zeer waarschijnlijk niet, maar als je in regio Leiden bent en je escape verslaving je weer eens in je nekvel grijpt zou ik deze kamer zeker aanraden. Ik heb me kostelijk vermaakt!
8
Ambiance: 7.5
Game experience: 9.0
Service: 8.0
0 likes
Na wat drama met parkeren (het is nou eenmaal Den Haag) staan we eindelijk voor de deur. Er zit wat geschiedenis achter het pand en ik hou er zelf wel van dat je daar dan een escape room van maakt. Het decor is al nauwelijks decor meer, er zit echt geschiedenis in.
Na een vriendelijke ontvangst worden we door middel van een enthousiast doch zwaar cheesy overgebracht verhaal geïntroduceerd aan het concept achter de kamer: We gaan een schat stelen van de baron...als wij daar voor te porren zijn ten minste. Meer hoef je niet te zeggen, het is een lekker simpel concept. Meer verwacht je niet, meer hoeft ook niet.
De ervaring is al gelijk een stuk sterker door het prachtige decor. De aankleding van de authentieke kamers is prachtig en een aangename verrassing. De verscheidene attributen zijn ook heel mooi en gaan goed mee in het thema. De baron is nou eenmaal een rijk man, dan moet het decor en zijn bezittingen daar wel mee overeen komen.
Dan is het helaas wat minder dat het scherm van de hints niet echt in thema is en dat de hints daarbij geluidloos zijn. Waarom is dit zo? Er is tot mijn weten geen enkele goede reden voor om dit te doen. De kamer is daarbij niet erg technisch. Effecten zijn vrijwel niet bestaand en de kamer ontpopt zich nooit. De spanning loopt niet op en de ervaring voelt daardoor best statisch aan. De muziek mag daarbij veel harder.
De kamer is erg afhankelijk van sloten, codes, en zoekpuzzels. Natuurlijk is dat een element van zijn tijd, dat moet je maar net liggen. Er zit wel een lekkere flow in de ervaring en daarmee stonden we met 0 hints buiten (dat hebben we nagevraagd). Puzzels zijn niet erg bijzonder, maar wederom zijn de attributen erg mooi en goed in thema.
Ik zou graag hebben dat een disoriënterend element bij een specifieke puzzel anders was gedaan. We liepen hier best lang op vast en er is naar mijn mening geen enkele reden dat je het zou moeten doen zoals Operation Exit bedoeld. Als de optie waarbij je zegt "Oh zullen we dan maar dit proberen" werkt, dan voelt dat niet lekker.
Overall is dit een leuke ervaring met wat verrassingen, waar ik toch flink wat vragen bij heb. De kamer is net een tosti met ham en kaas. Lekker, simpel, niets heftigs, je hebt er een gehad en wil er gelijk nog een. Gewoon mooi.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 8.0
0 likes
Op de een of andere manier kwam het er nooit van Jason's Curse te spelen. Op een gegeven moment had ik zelfs het gevoel gekregen de enige in mijn omgeving te zijn die hem niet gespeeld had. Zo'n opbouw brengt verwachtingen met zich mee. Eindelijk speelde ik 17 oktober Jason's Curse!
Het pand zelf heeft weinig uitstraling (kantoorpand) en je zou absoluut niet denken dat hier een escape room zit. Zodra de eerste deur open gaat en de kamer begint is dat compleet omgekeerd. Het decor is prachtig en je waant je al snel in een oud verlaten huis (en andere helse krochten). De verscheidene effecten versterken de ervaring ook goed.
De kamer gaat daarbij ook vaker kanten op die ik niet verwachtte en dit hield de ervaring spannend. Ik wist nooit of wat we deden een aanloop was naar iets groters of dat we ons richting het einde begaven en dat bedoel ik op een heel goede manier.
Daarnaast is het concept achter de kamer ontzettend vet. Ik hou van kamers met originele verhalen en daarom vind ik het wel jammer dat dat hier niet echt over kwam. Deels door het boekje dat je mee krijgt en omdat je in de rest van de kamer het verhaal niet echt terug ziet is het verhaal best gefragmenteerd. Aan het einde konden we eerlijk gezegd weinig van dit complexe verhaal na vertellen.
Darnaast werd ik zelf erg uit de ervaring gehaald omdat de kamer op meerdere plaatsen versleten is. Gebruikssporen zijn erg zichtbaar en een puzzel was zelfs deels al voor ons opgelost door de vele gebruikssporen. Dat vind ik zelf erg zonde, je voelt je niet als de eerste bezoeker in Jason zijn kamer.
De afwerking kon soms ook beter. Het scherm is niet mooi weg gewerkt of in thema en daarnaast waren veel technische elementen van de kamer zichtbaar waardoor ik vaker al aan zag komen dat er iets ging gebeuren of veranderen. Het zou beter zijn geweest als deze niet zichtbaar waren of verwerkt op zo'n manier dat ze niet direct zichtbaar waren. Dit brengt je toch allemaal terug naar het idee dat je niet in Jason zijn kamer zit, maar een escape room en dat haalt je er uit.
Gelukkig is Jason's Curse ook echt een puzzelkamer. De puzzels hebben een lekkere balans qua uitdaging te pakken. Ze variëren vaak en je bent in deze kamer ook echt goed aan het puzzelen naast dat er een dikke sfeer hangt. Dan vond ik wel dat de eindpuzzel climactischer mocht, de kamer eindigde naar mijn gevoel best abrupt.
Onze host was een zeer vriendelijke eigenaar die ons na ons spel nog een rondleiding kon geven door de kamer. Ik ben zelf altijd wel fan van rustig de kamer door lopen en hier mochten we zelfs van alles over de techniek en de software weten. Dit soort transparantie zie je niet veel en het is zeker een vette toevoeging aan de ervaring!
Is Jason's Curse een perfecte kamer? Nee. Is Jason's Curse een oudere kamer met versleten attributen? Naar mijn mening. Is Jason's Curse een heerlijke puzzelkamer met vette ideeën en topservice? Jazeker.
Is Jason's Curse een must play? Absoluut!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
0 likes
Wij mogen een executie bijwonen. Dat maak je niet elke dag mee, dus wij waren zeer benieuwd naar hoe dit zou verlopen. Wij kwamen J. Blackwire bij zijn laatste moment op deze aarde uitzwaaien, maar dit verliep toch een stuk anders dan we verwachten.
De intro is direct al raak vanaf de voordeur. Voor de kamer begint worden de voorbereidingen al getroffen en de theatrale, persoonlijk intro viel zeeeer goed in de smaak. Wat een heerlijke en unieke manier om de kamer te beginnen. Laat ik daar ook bij stellen dat ik dit thema en de uitwerking er van werkelijk geniaal vind. Je ziet het niet veel dus ik ben blij dat The Escape Room Rijswijk dit zo goed uitgevoerd heeft. Het verhaal mocht voor mijn gevoel wel duidelijker in de kamer en niet alleen er voor en er na.
Er is best veel ruimte die zeer creatief gebruikt is, al zou ik je aanraden om dit met max 4 mensen te spelen, meer wordt denk ik erg vol. De aankleding is kaal en kil, maar ik heb het idee dat het hier ook het idee is. Sommige elementen zouden meer authentiek er uit mogen zien en soms is er een speaker of camera te zien, maar afijn dat kan je in het thema wegdenken. Het gevoel van een gevangeniscomplex komt zeker over.
Dan heb je nog een goed wtf-moment dat thematisch en verhaalsgewijs alleen maar toevoegt aan de ervaring, samen met een dikke soundtrack. Iets wat ik niet vaak zeg is dat de soundtracks van de escape room ook lekker zijn. We stonden er vaker even bij stil en iemand stond zelfs te dansen. De volgende dag neuriede ik nog mee. Ik hou er van dat hier veel aandacht in gestoken is.
De kwaliteit van de puzzels is wat je gewend bent van deze heren. Ze flowen lekker, zijn creatief, goed in thema, en net een beetje ongewoon. De eindpuzzel is ook heerlijk. Een grote, uitgebreide puzzel die veel ruimte gebruikt en voelt als een ware afsluiter. Toch jammer dat je daarna de kamer uit loopt en direct al het geluid stopt zonder een crescendo, dat zou nog een mooie laatste kick zijn.
Er is verder een puzzel die ik geniaal vond, maar niet ver genoeg ging met hoe goed het concept er achter is. Het concept is geweldig, maar mag daardoor ook veel verder gaan. Er was ook een puzzel die onze flow in het begin brak door een sprong in logica. We zagen niet helemaal in hoe we hadden moeten weten dat hij zo opgelost moest worden.
Ook leuk om aan het einde met een van de eigenaren in detail te kunnen praten over van alles in de kamer. Er wordt niks achter gehouden en zulke transparantie vormt een mooi deel van de ervaring. We mochten zelfs een rondleiding krijgen door de overige ruimte in het pand, zeer indrukwekkend!
Dan krijg je uiteindelijk nog een leuke eindfoto en een tastbaar aandenken mee. Hebben ze nou aan alles gedacht?
Ondanks de opgenoemde minpunten is The Execution voor mij een zeer leuke ervaring geweest met allerlei heerlijke twists en turns. Blijkbaar is een nieuwe op het moment 90% afgeschreven en als dit de kwaliteit is waar we op kunnen rekenen dan kom ik maar wat graag terug. Nog een paradepaardje, zoals gezegd.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Het is je verjaardag en je gaat escapen! Na Flight 815 en Molly's Game kort geleden te hebben gespeeld en over allebei te spreken te zijn was de keuze voor een room niet lastig: The Cooper Case! Wederom een klassieker in Nederland en omstreken. We waren allemaal zeer benieuwd naar hoe dit uit zou pakken! Oorspronkelijk zouden we deze met zijn 4en doen, maar een iemand liet het 1 uur van tevoren afweten door omstandigheden. Ineens staan we er met zn 3en voor, dat was toch een extra laagje spanning er bovenop...
Na bijna 80 minuten gezwoegd te hebben was hij volbracht! The Cooper Case is (toch) ook gehaald!
De sfeer in de kamer is sterk, maar slaat soms de plank voor mij net mis. Het plot ontwikkelt zich door de kamer heen en word steeds spannender. Ik kan gelukkig zeggen dat het niet de kant op ging die ik verwachtte. Erg leuk bedacht! De effecten door de kamer heen komen ook goed aan. Het is duidelijk wanneer je iets oplost of open maakt dat er iets gebeurd is en waar. Die effecten worden ook altijd vergezeld door (het gebrek aan) licht of geluid waardoor ze alleen maar sterker worden.
Dit leidt wel tot mijn punt dat de afwerking en de sound design soms beter konden. Specifiek in 1 ruimte viel me dit erg op. De soundtrack daar viel me eerder lastig omdat ik niet inzag hoe het in het thema paste, naast dat het creepy was. Je kon het ook horen als de audio aan het loopen was en dat was ook een beetje afleidend.
Verder kon de afwerking in deze kamer soms beter. Enkele elementen van de kamer konden hier voor mijn gevoel beter weg gewerkt worden (speakers, spotjes) en de aankleding voelde hier niet helemaal compleet en af. Afgezien van die ene ruimte viel dit punt mij gelukkig niet even lastig.
Qua puzzelen mag Cooper Case terecht een klassieker genoemd worden. Verwacht een kamer volgepropt met vele diverse en uitdagende puzzels. De puzzels variëren gelukkig veel. Soms zijn ze gebaseerd op het wat zwaardere rekenwerk en dan weer op logica. De hele tijd blijven ze lekker fysiek en gebruiken ze veel props en ruimte. De kamer heeft een goede flow tussen deze puzzels en je blijft maar doorgaan. Die 80 minuten zitten vol met puzzel na puzzel. Werkelijk heerlijk!
Ik vind het mooi om te zien dat de focus goed ligt op de puzzels zonder dat dit afdoet aan de rest van de kamer. Loran heeft hier duidelijk aandacht aan gespendeerd en dit valt ook te zien in zijn andere kamers.
Wees er van bewust dat je een uitdaging staat te wachten als je dit met je 3en doet. Wij liepen voor in het begin, maar liepen vaker vast in een zekere ruimte waardoor het aan het einde krap werd. In deze ruimte vond ik overigens wel dat er veel informatie door elkaar heen kwam waardoor we gedesoriënteerd raakten. Op een gegeven moment wisten we niet meer wat we als volgende moesten doen en dat stopte onze flow.
De service was verder prima. Een vriendelijke jongedame begeleidde ons door de kamer en tijdens het spel kon zij haar hints goed afstemmen op of wij ze nodig hadden of niet. Haar begeleiding hadden we soms zeker nodig! Verder vind ik de eindfoto die we gekregen hebben ook erg mooi! Het is extra leuk om die als een fysieke polaroid foto mee te krijgen naar huis.
Kortom, een terechte klassieker! Veel uitdagende, diverse puzzels in een kamer met een goede sfeer en plot. Naar mijn mening mogen de afwerking en het geluid soms wat beter zijn, maar desalniettemin een top kamer om te doen!
Nu is Down The Hatch voor mij helaas uitgespeeld en een nieuwe zit er binnenkort vast niet in. Dan maar de cryostase in en wachten...
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 8.5
Played in October 2020
Played with 3 persons
Escaped: Yes
0 likes
Dus, Flight 815. Een befaamde kamer in Nederland en omstreken en toch had ik hem tot recent niet gespeeld. Het was tijd om dat recht te zetten en te zien waar iedereen het over heeft.
De wachtkamer is best een typische wachtkamer, waar de ingang van Flight 815 je al in thema aan zit te staren. De intro is gelijk goed gedaan en brengt je al in de sfeer van de ervaring. Wel vond ik dat af en toe de afwerking wel iets beter kon. In het begin waren sommige onderdelen van de kamer niet zo goed verwerkt als voor mijn gevoel had gekund en dat haalde mij er soms wat uit.
Verder zijn de aankleding en het geluid top gedaan. Ondanks dat het moeilijk is sommige thema's die Flight 815 betrekt in een escape room te verwerken, gebeurt dit toch op een creatieve manier. Vooral naarmate de kamer verloopt wordt dit steeds beter en ook verrassender. De flow werd wel soms verstoord door een zeker element waar ik zelf helemaal niet de waarde van in zag. Voor mijn part had dit niet in de kamer gehoeven en dat zou niet hebben afgedaan aan de ervaring.
De puzzels zijn ook indrukwekkend. Ze wisselen elkaar goed af en zijn vaak erg fysiek, dus veel bewegen, verplaatsen, optillen etc. Dat vind ik zelf erg leuk in een room dus ik was blij om te zien dat Flight 815 hier rijkelijk gebruik van maakte. Veel puzzels en attributen zijn ook best groot en dat geeft de ervaring wat meer impact. Het voelt echt alsof je iets massiefs oplost. De puzzels waren daarbij ook allemaal volstrekt logisch. Wel vond ik dat sommige elementen van enkele puzzels net wat duidelijker mochten zijn. We zagen wel vaker net iets over het hoofd waardoor we even vast zaten.
De service was verder prima. Een vriendelijke, praatgrage host begeleidde ons met veel energie.
In het kort, een mooie (lange) kamer van 80 minuten met verrassingen, grote afwisselende puzzels, en creatieve elementen. Echter kon de afwerking soms nog wat beter en sommige puzzelelementen konden duidelijker zijn.
Ik was zeer tevreden over deze kamer! Een leuke ervaring en een goede opwarming voor Molly's Game, die we kort daarna zouden doen...
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 9.0
0 likes
Ineens was het overal. Molly's Game. Bij elke escape room waar ik heen ging was er wel iemand die hem gespeeld had en wel iemand wiens nieuwe favoriet het was geworden. Het zou alles moeten overtreffen, alle verwachtingen teniet doen, en de nieuwe beste kamer van Nederland, als niet de wereld zijn. Nou hecht ik zelf niet veel waarde aan dat soort opmerkingen, omdat escape rooms zo persoonlijk zijn, maar dat is een flinke en lastige status om te behouden. Aan de ene kant is dat een prachtig compliment, aan de andere kant kan dat de verwachtingen tot onrealistische hoogtes brengen en kan de ervaring eigenlijk alleen maar tegen gaan vallen. "Okee, beste nieuwe kamer van Nederland, laat maar zien wat je hebt" dacht ik. Toen ging de voordeur van het pand open...
Wauw. Wauw. Wauw! Die ontvangstruimte is al niet meer een ontvangstruimte te noemen. Volledig in thema en daarbij prachtig afgewerkt. Zo mooi dat je nauwelijks gelooft dat je er oprecht gewoon mag zitten. De deur naar Molly's Game loert naar je en de spanning loopt al hoog op. Laat ik dan ook zeggen dat de intro zo fucking vet en uniek is. Zoiets als dit heb ik nog nooit gezien bij een room en ik kreeg (niet als enige) kippenvel. Molly's Game is begonnen!
Wat een overweldigend goede aankleding! Kamer voor kamer is foutloos ingericht en prachtig verwerkt in thema. Alles is prachtig afgewerkt en de details kloppen allemaal. Je hebt dan wel 80 minuten, maar je krijgt nooit alles mee in één keer. Het liefst zou je nog meer tijd hebben om zelfs even te kunnen gaan zitten er voor. Alles is ook zo groot en indrukwekkend dat je bijna zou vergeten dat dit allemaal is gemaakt door maar 1 man.
De kamer is daarbij ook lekker spannend en dat klopt ook goed met het thema. Loran heeft zich op geen enkel front ingehouden en dat zie je zo terug. De sfeer is zo dik als maar kan en de prachtige custom soundtrack in de kamer tilt dat nog eens naar een nieuw niveau. Alles omvat een ambitieus, intens verhaal dat zich ontvouwt naarmate de ervaring verloopt. Alles klopt gewoon!
Die puzzels, die puzzels! Allemaal zijn ze fantastisch in thema en absurd goed bedacht. Ze zijn precies uitdagend genoeg, creatief, en uniek. De puzzels zijn ook erg groot en voelen samen met de kamer enorm aan. Ik heb zelden het gevoel dat een puzzel oplossen of zelfs het puzzelen zelf zo veel impact heeft als dit. Alles is ook heerlijk fysiek. Veel klimmen, heen en weer lopen, trekken, duwen enzovoort. Je doet ook heel veel zelf, de kamer doet nooit iets "voor jou". Dit is wat lastig uit te leggen hier, maar zeker een pluspunt. Dit alles geeft de puzzels zo veel gewicht en impact. Je waant je echt midden in de ervaring.
Daar komt bij dat er meerdere momenten zijn geweest dat we versteld hebben gestaan van een paar goede "wtf-momenten". Hoe verbazingwekkend ze ook zijn, ze dienen allemaal een doel. Alles gebeurt voor een reden en alles is verklaarbaar.
Daar komt ook nog eens bij dat er lekker veel te doen is in de kamer. De kamer duurt 80 minuten, is enorm, lang, en het is zo veel om op te nemen.
Daarop aansluitend wil ik ook nog zeggen dat het goed is dat Loran dit ook echt een escape room heeft gehouden. Het had zo makkelijk kunnen zijn om te flexen met techniek en zo een indrukwekkende kamer te bouwen, maar dat is niet gebeurd. De techniek in de kamer zelf is zeker indrukwekkend, maar het dient ook allemaal een doel. Sommige ideeën zijn zelfs best simpel, maar zijn uitgevoerd op een manier die heel goed werkt en de kamer naar een nieuw niveau tilt. Het is die gouden balans die Loran precies te pakken heeft met Molly's Game.
De eindpuzzel is ook prachtig! Hij is niet moeilijk, maar het is zo'n climactische afsluiter voor de kamer. Ik heb mij zelden zo heroïsch gevoeld bij een puzzel en ik werd er zelfs een beetje emotioneel van. Wat een manier om de kamer af te sluiten!
De service was perfect. Loran is een fantastische eigenaar die met passie en terechte trots praat over zijn "kindje". Hij kan werkelijk alles uitleggen en enig iets dat je niet mee hebt gekregen of niet begreep in de kamer kan hij zo toelichten. Alles is logisch en alles is verklaarbaar. We hebben werkelijk uren met hem zitten praten over van alles en het is duidelijk dat hij zijn principes door voert in de kamer. 21 maanden werk, maar dan heb je ook echt wat. Hij mag trots zijn!
Betekent dit een foutloze kamer? Niet helemaal. Als je wil mierenneuken kun je zeggen dat het verhaal enigszins ingewikkeld is. Als je 80 minuten lang overweldigd bent door die kamer is het moeilijk om het hele verhaal mee te krijgen. Je krijgt gelukkig wel een recap aan het einde. Verder kapt een soundtrack soms in het midden af omdat je een puzzel hebt opgelost en dit kan misschien beter gemaskeerd of aangepast worden. De Engelse uitspraak is ook niet altijd op zijn best, maar zoals ik al zei ga je dan wel heel snel mierenneuken en waarom zou je dat doen? Dit zijn allemaal totaal niet punten waardoor de ervaring minder was en ik zou er verder niet bij stil staan.
Dit is een escape room die zo compleet is als maar kan. Alles klopt gewoon en het is onmogelijk voor mij om dit lager dan een 10 te geven. Dit is een van de beste escape rooms die ik ooit gedaan heb en ik wil Loran feliciteren met wat hij heeft neergezet. Top op elke manier!
Ter afsluiting, zoals bij de intro werd gezegd, die 80 minuten is om even weg te zijn van de buitenwereld en ik heb dat zelden zo sterk gehad als hier. Toen ik bij de uitgang van de kamer stond dacht ik: "Dit is het. Dit is de uitgang. Hierachter staat Loran en we zullen te horen krijgen dat de kamer over is. En dat wil ik niet. Dat wil ik echt niet." Toch moest die deur open...
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Een interessant onderwerp: De brandweer. Je ziet het niet veel terug in escape rooms, ik kan zelfs geen andere room opnoemen die het thema gebruikt. Dat leidt er ook toe dat je niet weet wat je kan verwachten en dat kan mooi uitpakken.
Op de nogal aparte locatie (midden in een woonwijk) worden wij vriendelijk ontvangen door een enthousiaste eigenaar alvorens onze plaats te nemen in de wachtruimte. Laat ik zeggen dat ik enorm waardeer dat de ervaring gewoon lekker snel begint. Ik ben geen fan van een introfilmpje of uitleg van tevoren en Inferno slaat dat gelukkig allemaal over en begint gelijk goed.
De sfeer werd erg versterkt door de inrichting en de aankleding van de kamer. Er is duidelijk veel moeite in gestoken om de kamer in thema te brengen en de ruimtes echt te laten lijken op de locatie die ze moeten voorstellen. Toch jammer van die studiolampen, ik meen zelf dat de belichting anders kan. Sound design is ook goed, vooral naarmate de kamer vordert was ik er wel over te spreken.
Daarnaast heb je in deze mooi ingerichte ruimtes ook ontzettend veel vrijheid om je gang te gaan. Je zit eigenlijk in een grote speeltuin waar je echt mee kan doen wat je zelf wil. De eigenaar gaf aan dat dit expres is om het zo echt mogelijk over te doen komen. Die moeite valt in ieder geval goed bij mij.
Ik wil ook benoemen dat er best veel leuke en soms wat originele ideeën in de kamer zaten. Het is natuurlijk moeilijk ze hier te benoemen zonder spoilers, maar ik was in ieder geval plezierig verrast om al deze verschillende ideeën in deze kamer te zien.
Echter waren er ook elementen die afdeden aan de sfeer. Het verhaal en hoe het ontwikkelde was verwarrend. De continuïteit in de kamer ontbrak soms en daarbij ontbrak dan ook de logica. Het was ons vaker niet duidelijk waar we nou waren en waarom. Meerdere momenten hoorde ik van een teamlid een belangrijk detail over het plot dat ik totaal gemist had, wat ons toen verder verwarde. Dit deed helaas af aan de flow die naarmate de kamer door ging steeds meer afbrak.
Daarnaast heb ik het idee dat een paar van die ideeën waar ik het eerder over had wel een stuk beter uitgewerkt zouden kunnen worden. Wederom kan ik ze niet benoemen, maar ik was zelf van mening dat meerdere van die ideeën net niet op het niveau zaten dat ze hadden kunnen zijn. Het had vaker wat verder mogen gaan of net iets anders kunnen zijn. De uitwerking had mooier kunnen zijn.
Ik was wel blij met hoe de kamer eindigde. Nog een laatste kick voor de ervaring over is, dat vond ik vet gedaan.
De puzzels zijn erg creatief en gebruiken de ruimte goed. Meerdere elementen door de ruimtes heen worden benut. Ze zijn fysiek en vrijwel altijd logisch, op uitzondering van een enkele puzzel waar voor mijn gevoel een sprongetje gemaakt moest worden. Puzzels varieerden ook in soorten, hoe ze benaderd moesten worden, en hoe uitdagend ze waren. Dit onderdeel en de interactie die het had met de ruimtes vormde een groot onderdeel van de ervaring en ik vond dat deze kamer een goede uitdaging bood.
Ten slotte was de service heel goed. De eigenaar is enthousiast en loopt werkelijk over van de ideeën. Hij heeft een sterke mening over escape rooms die hij ook doorvoert in de kamer en dat is zeker te waarderen. We konden uitgebreid napraten terwijl we de kamer nog een keer door liepen en de verschillende gedeeltes van de room nog een keer doornamen. Het voelde echt alsof er de tijd voor ons genomen werd.
In het kort, een leuke escape room met topservice, toffe ideeën en leuke puzzels, die toch die verschillende ideeën iets beter/verder mag uitwerken en logischer mag zijn in zijn verloop. Gezien de vele ideeën van de eigenaar ben ik benieuwd naar waar hij nog meer toe in staat is.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 9.0
0 likes
Een bekend bedrijf vernieuwd (redelijk stilletjes) hun eerste kamer en dat trekt al mijn interesse. Het is al gelijk leuk om te zien dat een bedrijf kritisch genoeg is om een oude kamer een upgrade te geven zodat hij wat meer mee kan gaan met de tijd.
Laten we beginnen met wat je ziet zodra je de voordeur binnen stapt: Dit PAND! Wat een formaat en een inrichting, ik word er gelijk nieuwsgierig naar de anderen van. Een gezellige, enthousiaste host ontvangt ons en brengt gelijk de sfeer er in. Hij maakt gelijk al het een en ander duidelijk over de kamer, vooral dat ie meer om de puzzels gaat. Eenmaal voorbereid gaan we er tegenaan.
De aankleding van de kamer is mooi gedaan. Het voelt allemaal strak en goed in thema, behalve een enkele puzzel die voor mijn gevoel wat modern over kwam, maar daar stoorde ik mij niet zo aan. Naast de mooie aankleding blijft er naar mijn ervaring een beetje weinig sfeer in de kamer over. Er wordt niet veel gewerkt met licht, muziek, of geluid, en de kamer mag op meerdere momenten wat dramatischere effecten gebruiken. Daarnaast verbaasde mij het dat deze kamer helemaal niet zo eng is, terwijl je in het thema wel enkele schrikmomenten zou verwachten. Tevens ben ik zelf niet zo fan van introfilmpjes voor kamers en ik vond deze niet erg veel toevoegen. Het verhaal komt in de kamer helaas ook niet echt terug.
De sterren van de show in deze kamer zijn de puzzels! Het zijn er lekker wat, ze zijn divers, wisselen elkaar met een goede flow af, en iedereen heeft altijd wel wat te doen. Er zit wel een puzzel in voor elke soort speler. De puzzels voelen niet bijzonder uniek, maar lopen gewoon heel goed in elkaar over en de kamer valt nooit stil. Sommige puzzels zijn een beetje verwarrend doordat sommige onderdelen al beschikbaar zijn als je ze niet nodig hebt, maar je komt er snel genoeg achter dat die later komen.
De service is fantastisch! Een duidelijk gepassioneerde host praatte graag nog lang na met ons over de room, het bedrijf, en meer (plus een gratis drankje voor het nieuwe record). Na onze vragen beantwoord te hebben over de kamer kregen we praktisch een rondleiding door het pand en als je ziet wat dit bedrijf nog heeft om allemaal mee te werken valt je mond open van ontzag. Zelden heb ik mij zo gastvrij ontvangen gevoeld als hier!
Kortom, een leuke klassieke puzzelkamer met een goede flow. die naar mijn mening toch wat meer sfeer zou mogen hebben. Service is absoluut een dikke plus! Ik kom graag terug voor de andere kamers! Tot dan!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Het was vroeg augustus 2020. Er gingen al een tijd geruchten dat er een nieuwe ervaring in België was, anders dan alle anderen. Hij zou niet op Escapetalk staan omdat het geen escape room is, maar zou een extreme horror ervaring zijn in een oprecht verlaten ziekenhuis. I Can Hear You zou het heten.
Het gekke aan Entered is dat dit een van die ervaringen was waar ik een keer iemand in persoon over hoorde en daarna steeds meer langs hoorde komen. In de gewoonlijke escape-kringen werd er niet veel over gesproken, wat het toch iets mysterieuzer maakte voor mij. Één ding was zeker, deze mysterieuze ervaring zou je de stuipen op het lijf jagen! Ik wist direct dat ik dit moest spelen.
Eind augustus 2020. We komen een half uur te vroeg aan in Maaseik bij het ziekenhuis. We zijn vier punctuele jongens dus natuurlijk lopen we nog een rondje om het ziekenhuis om even te kijken waar we zometeen 2 uur vast zullen zitten. We lopen langs een vleugel waarbij iemand opmerkt "Oh gelukkig zit de ervaring niet hier, dit stuk vind ik het naarst." De ervaring was dus wel daar. Het wordt intussen donker...
Als we eenmaal buiten staan om te beginnen aan de ervaring is het nacht. We zetten de eerste stap het pand in en...
Ik heb nog nooit in mijn leven een ervaring meegemaakt die zo filmisch verliep als dit. Dit komt deels natuurlijk door stom toeval, maar vooral door het decor, de setpieces, en de fantastische acteur. Je gelooft echt dat je in dat verlaten ziekenhuis bent, want je bent er daadwerkelijk in! Grimmiger dan dit hadden ze het trouwens niet kunnen maken...
Onze acteur (Pascal) zijn gevoel voor timing en sfeer is werkelijk waar perfect. Elk moment, elk klein detail, elk setpiece, elk dramatisch moment verliep perfect. Deze man verdwijnt in zijn rol en maakt I Can Hear You de bloedstollende top-ervaring die het is. Hulde voor hem! Tot op de dag van vandaag kunnen we elk moment van de gehele twee uur naadloos opdreunen, dat is hoe memorabel het is! Het ene na het andere moment schiet uit en blijft verbluffen.
Verwacht geen puzzels. Alle taken die je moet doen zijn in feite doodsimpel, maar lijken dat zeker niet als je zo in de angst zit. Het gaat echt om het (in feite zeer simpele) concept. Je kan het trouwens maar beter goed spelen! De ervaring is bruut moeilijk en als je je niet aan de spelregels houdt wordt er genadeloos met je afgerekend. Je kan I Can Hear You heel moeilijk voor jezelf maken als je ook maar een paar fouten maakt en die fouten maak je heel makkelijk! Wij hadden vroegtijdig al de keuze gemaakt om te splitsen en dit scheelde al heeeeel veel moeite.
Laat ik ook vooral duidelijk maken dat ik nooit bang ben bij ervaringen. Ik voel natuurlijk wel de spanning, maar dit vertaald bij mij nooit naar angst. Ik ben het anker van mijn team. Als er iets engs of heftigs gebeurd word ik meestal alleen maar blij. I Can Hear You, daarentegen, brak mij. Richting het einde waren mijn handen zo hard aan het trillen dat ik een sleutel niet eens meer in een slot kon doen. Ondertussen was ik aan het hyperventileren als een malle en kon ik alleen maar in fight or flight denken. Toen we eindelijk buiten waren brak mijn teamgenoot (de enige andere overlevende van de oorspronkelijke vier) in huilen uit. We hadden het overleefd!
Hulde aan Entered voor deze verbluffende ervaring! Het plot, de sfeer, de acteur, het decor, alles klopt. Hulde! Hulde! Hulde!
Als je de hel op aarde zoekt, je vindt hem in Maaseik.
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Na een korte ontvangst sprong onze host ineens in een nogal onovertuigende intro naar het verhaal over. Een goede intro is belangrijk, maar dit was eerder belachelijk door hoe halfhartig het was gedaan. Gelukkig duurde dit niet lang en konden we snel aan de slag.
Het concept is zeker interessant en het beste wat ik voor deze kamer kan zeggen is hoe het echt lijkt alsof je in een trein staat. Het decor klopt helemaal (al is de anatomie van de trein zelf een beetje raar) en ik moet zeggen dat het knap gedaan is. Er is duidelijk onderzoek naar gedaan en veel tijd in gezonken. Helaas is er naast de aankleding niet veel sfeer in de kamer te bekennen. Er zijn weinig tot geen licht- of geluidseffecten, muziek, of dergelijke te bekennen in de kamer naast een loopje van Hans Zimmer's "Time" (Mag dat wel met copyright?). Soms is het in de kamer zelfs ongemakkelijk stil. Het verhaal blijft voor de rest van de kamer in de achtergrond en de hele tijd spelen er voice-overs van een bad guy die eerder afdoen aan de ervaring, tot ze helaas zelfs irritant worden. Daarnaast had ik niet verwacht dat een kamer onbedoeld zo vies kon zijn. Een kamer kan vies gemaakt zijn door design, maar hier voelt het niet expres. Door de hele kamer heen voelden wij ons oprecht vies en gingen we maar wat snel op de flesjes ontsmettingsalcohol af toen het over was.
De puzzels waren creatief bedacht. Verschillende soorten puzzels en ideeën worden benut, maar niet veel steekt echt uit als bijzonder uniek. De variatie wordt er in ieder geval goed in gehouden en er is niet veel met codes, wat een plusje is. Soms zijn de puzzels helaas wat verwarrend. Het gebeurde vaker dat we elementen van verschillende puzzels door elkaar haalden en puzzels deactiveerden soms doordat sommige onderdelen niet goed vast bleven zitten. Daarnaast miste er een belangrijk onderdeel in de kamer, wat pas laat door de host was opgemerkt. Er is ook een ruimte waar veel spullen lagen die we uiteindelijk niet nodig hadden en het was moeilijk te onderscheiden wat nodig was en wat niet.
Je wordt een Walkie Talkie mee gegeven als hintsysteem en ik ben daar zelf geen fan van. Er zijn naar mijn mening betere manieren om dit in de kamer te verwerken dan via een extra (moeilijk te verstaan) object om mee te nemen.
De service was helaas zeer matig. Ondanks zijn vriendelijkheid was de host niet erg makkelijk mee te praten en leek hij zich niet te willen houden aan enige afstandsregels. Daarnaast leek hij van tevoren en nadat de kamer over was het interessanter te vinden om zelf te praten dan om het met ons over onze ervaring te hebben. Op ons kwam het over dat dit iemand was die niet hart heeft voor escape rooms of hosten en dat was erg moeilijk om aan te zien.
Als de kamer over is mag je je beelden terug kijken. Een ontzettend vet idee! Dit kan erg goed werken voor een kamer, niet alleen voor het onthouden van een kamer, maar ook om de leuke momenten terug te zien. Helaas voegde het voor ons niet veel toe aan de ervaring. Vanwege het gebrek aan (naar onze mening) dramatische gebeurtenissen of enige effecten was de kijkervaring in ons geval redelijk eentonig.
Ik moet zeggen dat ik het jammer vind. Het concept en het decor zijn heel mooi, daar is echt tijd aan gespendeerd en duidelijk onderzoek naar gedaan, maar de kamer's potentie wordt door meerdere dingen ingeperkt. Vooral de matige service, het gebrek aan sfeer, en de viesheid van de ruimte weerhouden het er van om een betere kamer zijn.
P.S. Aangaande deze review was EscapeTales bereid om meer in detail te praten over de kritiek. Ze namen dit gelukkig erg serieus en als ik het goed begrepen heb worden veel van de punten van kritiek ook daadwerkelijk opgepakt. Top van hen dat ze de kritiek serieus nemen!
7
Ambiance: 7.0
Game experience: 7.0
Service: 6.0
Eindelijk! Na een half jaar te moeten wachten door corona is het ons gelukt om Corpse Inc. te spelen. Wat een ervaring!
Als je aan komt rijden straalt het pand niet veel uit, hoe gaat deze ervaring zijn? Na even kort te kunnen praten met de host hadden we er zin in en begon de ervaring al heel anders dan wij verwachten.
Het is lastig om niet te veel te vertellen, maar de manier waarop de ervaring begint en uitgedacht is is absoluut uniek. Alleen al dit gedeelte is absoluut de moeite waard om voor te komen. Voordat je begint sta je al strak van de zenuwen, na te denken over die acteur en hoe je daar toch omheen gaat komen. Wat een actrice trouwens! Het concept van een rol spelen is simpelweg geniaal en met klamme handjes en strakke schouders probeer je dat vol te houden, met de constante spanning dat je elk moment gegrepen kan worden. Mijn enige punt van kritiek is dat er meer interactie met de actrice mag zijn. We zagen haar voor mijn gevoel niet genoeg en ze was ZO een goede toevoeging dat dat eigenlijk een beetje zonde is.
Verder is de afwerking van de kamers, details, decoratie, etc. tot ongeloofwaardige niveau's van detail uitgewerkt. De vele ruimte is niet alleen creatief gebruikt, maar er valt ook niks aan op te merken. Je komt helemaal het verhaal in en je raakt jezelf kwijt in die wereld die Escape Room Junkie neer zet. Je gelooft het echt en bent er geen seconde uit!
Het plot is fantastisch in de kamer verwerkt met twists en al. Van het begin tot het einde van die 75(!) minuten is het een filmische, spannende ervaring. Met spanning kom je binnen en hijgend van uitputting kom je buiten.
Laten we ook niet vergeten dat de sound design fantastisch is. Eindelijk een kamer die begrijpt hoe belangrijk goed geluid is!
De puzzels zijn ook leuk en divers. Logica puzzels worden afgewisseld door fysieke puzzels die veel ruimte gebruiken. Soms zijn ze uitdagend, soms iets simpeler, en soms hebben ze creatief denkwerk nodig. Allemaal erg leuke puzzels en ze zijn goed in balans met elkaar gezet waardoor de ervaring blijft vloeien en nooit stil staat. De host let ook goed op qua hints, ze was altijd net op tijd. Props voor haar timing!
De service was geweldig! De actrice en de host praatten graag gezellig met ons na terwijl wij de verschillende ruimtes van de kamers nog rustig konden bekijken. Door de kamer heen lieten ze ook geen steekje vallen. Echt geweldig gedaan!
Het is moeilijk te geloven dat een nieuw bedrijf een eerste kamer heeft die zo af is. Het enige wat ik kan opmerken is dat er meer interactie met de acteur zou mogen zijn (vandaar de 9,5), maar daarbuiten is het perfect. Ik heb verder werkelijk waar niks op te merken. Dit is een ongelooflijke kamer en het feit dat hij (nog) zo laag in de Top 50 van Escapetalk staat is een schande. Deze kan makkelijk mee doen in de Top 10! Helaas zit een nieuwe kamer van dit bedrijf er binnenkort blijkbaar niet in, dat wordt lang wachten met smart.
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
De sfeer in de kamer zit er goed in. Na een fantastische intro aan het plot van onze host (je huid gaat er van kruipen) mag de ervaring beginnen. Vanaf de ontvangstruimte tot aan het einde van de kamer klopt de inrichting gewoon van top tot teen. Fantastisch om te zien hoe veel moeite er is gedaan om dit allemaal te laten kloppen. Er zitten meerdere verrassingen en wauw momenten in, zonder te flexen met techniek, maar door echt leuk bedacht te zijn. Ze passen in het thema en het verhaal en worden daardoor alleen maar sterker. Qua engheid vind ik Rock City Escape net een tandje verder gaan dan de meeste bedrijven en als iemand die goed tegen horror kan, deze kamer had me toch op een gegeven moment goed te pakken. Dit is de enige kamer die ik tot nu toe heb gespeeld die oprecht tot me door begon te dringen. Fantastisch gedaan! Helaas is het einde voor mijn gevoel een beetje uit het niets. Het was ineens over.
De kamer heeft veel leuke diverse puzzels, 1 er van is zelfs mijn persoonlijke favoriet geworden! De puzzels zijn erg fysiek en gebruiken veel ruimte, waardoor iedereen altijd wel wat te doen heeft. Bij sommige puzzels (vooral in het begin) heb ik helaas het kritiekpunt dat de verbindingen tussen verschillende delen van de puzzels niet erg duidelijk waren. Hierdoor kregen we naar mijn gevoel best snel veel hints. Ik hoop dat deze elementen nog wat duidelijker gemaakt kunnen worden. Tevens hadden we in een andere ruimte niet helemaal door of we puzzels nou juist opgelost hadden en wat dat precies deed. Ik wil hier wel bij vermelden dat we (geheel buiten de schuld van Rock City Escape) technische storingen hadden. Dit is totaal niet een minpunt voor Rock City Escape, die het goed oppakten, maar het zou onze verwarring kunnen verklaren.
De service is in één woord fantastisch. Wat een host! Ontzettend enthousiast, gepassioneerd, bloedstollend, verwarrend, en geweldig. Van tevoren en er na zat de sfeer er (op heel andere manieren) goed in en hebben we zelfs advies gekregen voor hoe we onze tijd konden spenderen bij het klooster, wat een prachtige locatie is.
Het is een aanrader om allebei de kamers te boeken en tussendoor een wandeling te maken. Je krijgt er geen spijt van!
2020 August 25
Hi Casturii, Dank je wel voor je lovende review, wow! Groet en op naar de volgende! Rock City Escape
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Na Soup Du Jour te hebben gespeeld waren onze verwachtingen hoog voor de eerste kamer van Rock City Escape, inmiddels een klassieker. De ontvangstruimte is ook in thema en is al genoeg om je ongemakkelijk te maken. Er is duidelijk aandacht aan gespendeerd om alles te laten kloppen en je voor de ervaring begint al ongemakkelijk te maken. Onze host kwam ons in thema opnemen in het klooster en wat een host was hij! Alle 5 waren we ondersteboven van zijn gevoel voor acteren, stemgebruik, en spanning. Na een uitgebreide intro over de geschiedenis van het klooster, het plot, en verhalen die ons allemaal ongemakkelijk maakten gingen we zitten voor een filmpje. Ik ben wat minder fan van filmpjes bij kamers, maar deze was wel héél goed! We konden met klamme handjes beginnen.
De inrichting is top. Je waant jezelf in de rol van de mensen die zich een weg banen door een oud klooster. Er is duidelijk moeite gedaan om alles in thema te brengen en je te laten vergeten dat je hier voor een uitje bent. Je bent niet op een uitje, je wil leven! De kamer is echt een ervaring die alle kanten op gaat. De wendingen dragen bij aan een kamer die enorm voelt en waar niets is wat het lijkt. Deze kamer voelt niet "veilig". Het licht, het geluid, de inrichting, iets klopte niet. Je zou denken dat het bijna echt spookt. Net zoals Soup Du Jour gaat Rock City Escape bij Bloody Mary net wat verder qua engheid dan de meeste kamers en dat juich ik volop toe!
De puzzels zijn leuk en divers. Ze variëren tussen het fysieke werk, even goed nadenken, en creatieve ideeën (EN GEEN REKENWERK). De puzzels hebben ook vaak unieke elementen toegevoegd die de puzzels net wat specialer maken en boven alles leuk! Er zijn wel veel sloten in de kamer (vooral in het begin) wat geen probleem is, maar je merkt dat je toch een code of sleutel vaker op van alles probeert voor het werkt. Je krijgt wel een geluidsfragment als je een puzzel probeert op te lossen op een manier die niet klopt, dat vind ik zelf een beetje zonde en onnodig. Rooms gaan soms om experimenteren en dit lijkt dat te ontmoedigen Dat mag echter niet afdoen aan de ervaring. De finale en de eindpuzzel voelen groot en belangrijk en het einde voelt als een enorme overwinning. We stonden te juichen van enthousiasme!
Wederom is de service fantastisch! De host was fenomenaal, eng, onvoorspelbaar, en geweldig. De locatie is prachtig en ik raad iedereen aan om allebei de kamers te spelen en tussendoor een wandeling te maken om het klooster. Je krijgt er geen spijt van!
Wat een top bedrijf en wat een top kamer! Hij komt uit 2016, maar zou tegenwoordig ook niet misstaan als hij een nieuwe kamer. Ga absoluut een keer langs, en doe gelijk Soup Du Jour er bij! Voor mijn part mogen ze al aan een 3e kamer beginnen!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 9.5
Service: 10.0
0 likes
Wat een absolute topkamer! Het is pas de eerste van dit relatief jonge bedrijf, maar hier mee behoort Your Escape in mijn ogen al tot de top van Nederland.
Na van tevoren even gepraat te hebben begon de ervaring goed. Na een spannende intro begint de kamer en de sfeer zit er gelijk goed in. De aankleding is prachtig en je waant je helemaal in de wereld die Your Escape neer wil zetten. De details, de effecten, en het enorme formaat laten alles zo goed kloppen dat je er oprecht naar van wordt. Nou ben ik niet snel bang te maken, maar iets in deze kamer voelde gewoon niet juist en ik betrapte mezelf er op toch zenuwachtig te worden en een keer goed te schrikken. Als enige kanttekening vond ik het einde wel heel plots, wij waren voorbereid op een soort climax en het einde voelde voor ons alsof het daar midden in kwam. Daarnaast is het verhaal na de intro niet heel duidelijk, wat ons met wat vragen liet die de eigenaar graag voor ons beantwoordde.
De puzzels zijn leuk, gevarieerd, en gebruiken de ruimte goed. Het soort puzzel loopt uiteen en hebben altijd wel een creatieve twist. Je vindt jezelf heen en weer aan het rennen tussen alle onderdelen en de kamer is hierdoor heel "fysiek". Puzzels die op deze manier werken klikken heel goed met mij, dus ik was blij om er zo veel van te zien, vooral naarmate de kamer vordert.
De service is simpelweg geweldig. De eigenaar praatte open met ons over allerlei kamers en de eigen kamer. Na ons te hebben uitgelegd wat hij heeft gedaan voor de 2.0 upgrade heeft hij zelfs meerdere andere bedrijven voor ons opgebeld om voor ons te vragen of we terecht konden voor een last minute.
Een tweede kamer is onderweg en ik kan absoluut niet wachten om die te spelen! Houd dit bedrijf in de gaten en ga absoluut een keer langs. Wij komen zeker weten terug, reken daar maar op!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
De aankleding van de kamer is mooi. Er is duidelijk moeite gedaan om alles te laten kloppen in thema en echt het idee te creëeren dat je met een drugs team een inval doet. Bij de briefing krijg je al outfits en spullen mee om je nog verder in die sfeer te wanen. Helaas zijn er af en toe stickertjes in de kamer van dingen die je niet aan mag raken, wat ik dan wel af vind doen aan de sfeer. Er is zo veel moeite gedaan om je even in een andere wereld te brengen en dit brengt je gelijk terug. De kamer verloopt creatief en wij waren onder indruk van de ongewone manier waarop wij door de kamer kwamen.
De puzzels waren minder mijn ding. Ze bestaan vaak uit rekenwerk en de puzzels waarbij dat niet zo is maken soms een sprong in logica waardoor de flow er aardig uit gaat. Daarnaast zijn er enkele red herrings in de kamer die je helemaal niet hoeft te gebruiken, wat alles afleidt en de flow verstoord, waar ik geen fan van ben. De tablet die je mee krijgt fungeert als hintsysteem, maar dit is niet een erg soepel systeem en werkt vaak eerder desoriënterend. Af en toe zat er een creatieve puzzel tussen die ik leuk bedacht vond.
Onze host begeleidde ons verder prima, maar leek verder wat ongemakkelijk. Van tevoren en nadat het spel over was liep het napraten niet heel soepel en waren we voor ons gevoel meer op onszelf aangewezen. Het was niet helemaal duidelijk of we moesten wachten of onze spullen konden pakken of wat dan ook.
De kamer is prima, vooral in zijn aankleding, maar is veel minder sterk in zijn puzzels. Naar mijn mening is deze niet geweldig of essentieel om te spelen.
7
Ambiance: 7.5
Game experience: 6.5
Service: 6.5
0 likes
Na een last minute geboekt te hebben konden we gelukkig nog terecht bij deze room. Heel netjes van de eigenaar om ons nog zo laat te hosten. Na een praatje van tevoren werden we geïntroduceerd aan het verhaal en konden we beginnen.
De puzzels zijn leuk en flowen lekker in elkaar over. Iedereen heeft altijd wel wat te doen en de puzzels zijn gevarieerd met een goede balans. Iedereen zal wel iets vinden wat hem ligt in deze kamer. Het is duidelijk dat de eigenaren hun best hebben gedaan om de puzzels te laten werken in thema en dit deel van de kamer in het bijzonder goed te laten kloppen.
De sfeer kon helaas beter. Qua aankleding had de kamer op sommige punten veel sterker kunnen zijn. Er zijn weinig effecten in de kamer qua licht, geluid of muziek, waardoor de dramatische momenten niet echt versterkt worden. Het verhaal is verder helaas minimaal. Na de interessante intro in de ontvangstruimte komt het verhaal niet echt meer terug en eindigde de kamer voor mijn gevoel best abrupt.
Na het spel kregen we ook een drankje en konden we nog napraten over de verschillende elementen terwijl we door de kamer liepen. De eigenaar is open en heeft een duidelijk beeld van wat hij wil bereiken met zijn rooms. Het is te merken dat hij passie heeft voor wat hij doet. We mochten zelfs de voortgang op de volgende kamer zien, heel cool om een kijkje achter de schermen te mogen krijgen! Toen we hoorden wat er allemaal gepland staat voor kamer nummer twee werd ik zeker heel benieuwd. Een reden om terug te komen!
7.5
Ambiance: 7.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
0 likes
Als je de kamer binnen stapt klopt de sfeer direct. De aankleding past goed bij het thema en de tijd waarin het zich afspeelt. Het is goed om te zien dat de eigenaren hun huiswerk hebben gedaan en duidelijk met passie hebben gewerkt. Helaas zit er hier en daar een stickertje voor iets dat je niet hoeft te gebruiken, dat haalde mij er soms uit.
Qua engheid klopt de kamer ook meestal. Soms voelt de sfeer oprecht naar en bedreigend en soms wordt daar aan afgedaan door het geluidseffect als je een puzzel oplost en de ietwat cheesy dialogen in de achtergrond. De effecten zijn verder goed en versterken alleen maar de spannende momenten van de kamer.
Qua puzzels flowt de kamer heel goed. Iedereen heeft altijd wel wat te doen en iets toe te voegen. Er is geen moment dat iemand stil staat en alles is heerlijk logisch. Zelf heb ik meestal een bloedhekel aan rekenpuzzels, maar bij deze kamer klopten ze gewoon. Ze pasten in het thema en waren leuk om te doen. Desondanks, als rekenen minder je ding is, zou de kamer misschien wat minder leuk kunnen zijn.
De service is ten slotte uitstekend! De hosts praten graag met je en tonen veel passie en interesse in escape rooms. We mochten terwijl we aan het wachten waren op de volgende kamer zelfs eten bestellen op locatie en de VR ervaringen proberen. Echt top!
Kortom, er zit een goede sfeer in de kamer, hij flowt lekker, en de service is uitstekend. Er zijn in mijn ogen nog enkele verbeterpuntjes aan de kamer, maar een zeer leuke kamer (vooral voor de tijd waar in hij gemaakt is, hij is mooi oud geworden)!
8
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
De aankleding is top bij deze kamer. De ervaring voelt groter dan de ruimte alleen door de verschillende elementen van het verhaal en de inrichting die de eigenaren hebben geregeld. Je waant jezelf echt in de rol van iemand die een verboden ruimte binnen dringt. Het plot is leuk en ontvouwt zich mooi naarmate je verder door de kamer komt. De effecten waren weer goed, door het gebruik van verscheidene elementen wordt de ervaring versterkt, al vond ik ze hier minder memorabel dan in Zodiac Killer. De finale van de kamer was ook heel sterk. Een leuke puzzel die oprecht groot voelt. Daarnaast is de ruimte creatief benut. Langzaamaan ontvouwd deze kamer zich terwijl je meer en meer ontdekt. Soms is het verhaal helaas een beetje cheesy, wat ook heel leuk is, maar soms lijkt dit expres en soms ook weer niet.
De puzzels zijn in deze kamer vaak gebaseerd op cijfers en rekenen en terwijl mij dat normaal lastig valt vind ik ze hier meestal goed werken in het thema. Als rekenen niet je ding is, is deze kamer misschien minder voor jou. De kamer blijft goed flowen, echter vond ik één rekenpuzzel te intens en was er een andere puzzel die te open was voor verkeerde antwoorden, wat een beetje jammer was en de flow iets tegen hield.
De service is ten slotte top! De eigenaren zijn fantastisch en nemen gerust de tijd voor een praatje voor en na de kamer. We mochten zelfs eten bestellen en de VR-ervaringen proberen terwijl we tussen kamers aan het wachten waren. Het is duidelijk dat ze een sterk beeld voor ogen hebben en met passie geloven in wat ze doen. Er is een nieuwe kamer onderweg van dit bedrijf en ik kan niet wachten om die ook te spelen!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
Na geboekt te hebben begon de ervaring goed. Een verhaal bouwt zich op en je bent onderweg naar de kamer al bezig met de ervaring. De ontvangst daarop aansluitend is zeer goed gedaan, al vond ik de act niet veel toevoegen, We waren in feite al begonnen voor we in de kamer waren en de lijn tussen escape room en "echte wereld" werd geblurred. We kwamen erg in de sfeer en hadden er oprecht zin in. Met die opbouw verwachtten wij een top kamer, maar dat viel nog enigzins mee.
De kamer zelf was erg klein en wordt nooit erg groter. Dit zorgt er voor dat de kamer best wel chaotisch wordt met al het materiaal dat je vindt (waaronder veel leesmateriaal). Vooral in het begin is er te veel informatie om goed op te nemen en is het best wel overweldigend om een begin te maken. Het verhaal is leuk bedacht en ambitieus, maar is naar mijn mening veels te uitgebreid voor een escape room van een uur. Het is verder prima aangekleed, met wat leuke twists terwijl de kamer zich ontwikkeld, al is de ontvangstruimte meer in thema dan de kamer zelf. De kamer gebruikt de weinige ruimte voor mijn gevoel nooit op een unieke manier en juist omdat het zo weinig ruimte is voelt de ervaring soms wat statisch aan.
De puzzels waren verder niet bijzonder opmerkelijk, maar wel goed logisch. Er was een element dat wij echter niet logisch vonden en zelfs na het besproken te hebben waren we niet helemaal overtuigd van hoe wij het hadden moeten weten.
Kort samengevat was dit een prima ervaring. Na de room te hebben gehaald, hebben met een drankje er bij met de host kunnen praten over de ervaring en escape rooms in algemeen. Helaas is dit het punt waarop de ervaring verzuurde. Er konden positieve dingen gezegd worden over sommige escape rooms, maar het bleek dat de host vooral enthousiast was over de eigen kamer en andere kamers (waaronder eentje die ze naar eigen zeggen niet eens gespeeld heeft) vrijwel alleen maar kon afkraken. Het is begrijpelijk dat je een mening hebt over rooms, maar als host ben je representatief voor een bedrijf en dit vonden wij gewoon niet netjes. Het is al helemaal onbegrijpelijk als je deze room vergelijkt met andere kamers die rond dezelfde positie (of veel lager) in de top 100 van Nederland staan. De ervaring op zich was prima, maar zo hoog als hij nu staat zou ik het niet zetten. Vervolgens werden we gevraagd om meer reviews te schrijven zodat de room hoger in de top 100 kan komen te staan en dat vind ik niet de manier om dat te doen.
Na thuis ook nog te zien hoe het bedrijf omgaat met feedback en reviews, gecombineerd met de attitude naar andere bedrijven is mijn ervaring bij deze room verzuurd. Het is zonde, ik vond de kamer zelf oprecht wel leuk, maar het bedrijf heeft door de hierboven genoemde kritiekpunten de algehele ervaring zeer onderuit gehaald.
2021 October 20
?
5
Ambiance: 5.0
Game experience: 7.0
Service: 2.0
Een enthousiaste eigenaar begroet ons aan de deur. Na een gezellig praatje mogen we beginnen met de room. De intro is een beetje vreemd. De ontvangstruimte en gang naar de kamer was niet echt in thema en de intro komt door hoe hij gebracht wordt best cheesy over. Daarna mag de kamer beginnen.
Het decor is zeker heel mooi, al is het enigzins steriel. De inrichting is mooi gedaan en klopt zeker met het thema. Helaas zijn de ruimtes waar je in staat erg klein en is het hintscherm een TV die helemaal niet in thema is verwerkt. Dat haalde mij er nou net weer uit waar het decor het zo goed doet.
De kamer is technisch indrukwekkend. Er zitten zeker vette momenten in de kamer die we niet hadden zien aankomen. Wat jammer was, was dat er bij deze momenten weinig tot geen effecten waren zoals licht en geluid. Dit zorgde er voor dat deze momenten veel minder goed aankwamen dan mogelijk was geweest.
Er zitten ook elementen van personalisatie in de kamer en dit was leuk om terug te zien. Het is net een extra stukje detail dat welkom was.
Laat ik zeggen dat dit echt een puzzelkamer is. Er zijn veel uitdagende, gevariëerde, en soms best lange puzzels die variëren van out of the box denken tot behendigheid. Soms maken een paar puzzels een sprong in logica waardoor de flow er een beetje uit ligt, maar over het algemeen stoort dit de ervaring niet.
De service is top! Een enthousiaste eigenaar praatte graag met ons over de kamer en escape rooms in het algemeen, onder het genot van een gratis drankje. Hij steekt duidelijk veel moeite en tijd in het runnen van deze kamer en dat was terug te zien.
Kortom, een echte puzzelkamer met mooie aankleding en een enthousiast eigenaar. Enkele elementen zoals licht- en geluidseffecten hadden meer uitgewerkt kunnen worden en sommige afwerking had beter kunnen zijn, maar over het algemeen drukt dit de pret niet. Een leuke uitdaging!
8.5
Ambiance: 8.5
Game experience: 8.0
Service: 10.0
0 likes
Na Triplicate gespeeld te hebben en te zien dat de beoordelingen van Maffioso zo hoog zijn verwacht je een boel. Helaas werden deze verwachtingen niet waar gemaakt.
Laat ik beginnen door te zeggen dat de service van tevoren en na de ervaring zeer goed was. De eigenaar praatte graag enthousiast met ons en een drankje inclusief is zeker een plus.
Helaas eindigen de positieve punten daar grotendeels. Op een paar elementen na oogt het decor en de kamer in algemeen goedkoop. De intro komt ook goedkoop over en het lijkt alsof er weinig moeite in gestoken is. Effecten zijn door de kamer heen minimaal en zelfs verwarrend. Op een zeker punt waren we zelfs "te snel" voor de kamer en schoot er van alles door elkaar heen. Dit verstoorde de flow compleet en verwarde ons enorm. Een van ons opende ook een deur naar een opslagruimte voor het personeel. Deze deur hoorden we niet te openen, maar hij stond toch open. Het hintscherm was ook niet in de kamer verwerkt en stak erg uit.
De puzzels zijn verder prima, maar niet erg bijzonder of opvallend. Sommige puzzels zijn zelfs niet duidelijk en verwarrend.
Het is gek om te bedenken dat een bedrijf met een kamer zoals Triplicate Institute (die ik absoluut zou aanraden) zo de plank mis kan slaan met een kamer. Er is ontzettend veel ruimte voor verbetering en bij Triplicate Institute valt te zien dat dit bedrijf absoluut een goede escape room kan bouwen, dus hoe is dit gebeurd?
Het gemiddelde cijfer voor deze kamer ligt naar mijn mening veel te hoog. The Cube hebben zich bewezen met Triplicate en als zij een vette kamer zoals dat neer kunnen zetten, dan kunnen ze deze vast ook nog naar hetzelfde niveau tillen.
4.5
Ambiance: 4.0
Game experience: 5.5
Service: 10.0
0 likes
De duivelskamer! Ik was getrokken tot deze kamer door het vette thema en het feit dat de kamer binnenkort zou sluiten. Ik had eerder al De Drukkerij gespeeld (RIP) en deze viel zeer bij mij in de smaak dus ik was erg benieuwd naar deze creatie van Project Escape! Hij zou een kamer voor beginners zijn, maar met dat wetende maakte mij dat niet uit.
Laat ik beginnen met de best vette intro! De kamer bouwt zich al sterk op en de sfeer zat er bij ons goed in voor we de kamer binnen stapten. De deur naar de Duivelskamer opent en...hij valt helaas tegen.
Het concept is fantastisch, maar kan veel beter en enger uitgewerkt worden. De afwerking is erg minimaal en de kamer ontbreekt het erg aan sfeer. Het logo van het bedrijf staat groot in de kamer aangegeven, al het kabelwerk is zichtbaar, er hangen radiatoren in een kloosterkamer(?), en de kamer voelt minimaal aangekleed. Al dit haalt je er helaas helemaal uit. Het hintsysteem mag daarnaast duidelijker, door het gebrek aan afwerking was het ons niet duidelijk of dit een hintsysteem was of iets anders. Het was ons ook niet duidelijk hoe we dit moesten benaderen.
Puzzels waren gevarieerd, maar daarnaast helaas meestal frustrerend door alle verwarrende informatie en er zat weinig flow in de kamer, ondanks dat we hem ruim gehaald hebben. De frustratie liep bij een specifieke puzzel (die volgens mij versleten was) erg hoog op.
De service was wel goed. Onze host zat goed in haar rol en was een bekende van de Drukkerij. Leuk om haar weer terug te zien en een beetje bij te praten.
Na de opbouw die we hadden kwamen we best teleurgesteld uit deze kamer. Zo'n vet concept had naar mijn idee veel beter uitgewerkt kunnen en mogen worden. Verder kunnen de afwerking, puzzels, en het hintsysteem beter. Een beginner stoort zich misschien veel minder of niet aan deze dingen, maar deze kamer is duidelijk niet voor mij. Het is jammer dat de makers van een kamer zo vet als De Drukkerij voor mij de plank compleet hebben misgeslagen.
5
Ambiance: 5.0
Game experience: 5.0
Service: 8.5
0 likes
In de prachtig ingerichte wachtruimte van het hotel bereidden we ons voor op ons sollicitatiegesprek. Als het tijd is krijgen we een intro van het personeel, helemaal in thema en met goede sfeer. Ondanks onze ervaring is met zn 2en ontsnappen toch best spannend, je hebt het eenmaal nog nooit gedaan.
De inrichting is prachtig, stijlvol en af. Er valt simpelweg niks aan op te merken. Verder is de ruimte is goed gebruikt. Het valt op hoe ze met beperkte ruimte een groot, uitgebreid verhaal weten neer te zetten, dat langzaamaan ontwikkeld en ontvouwd. De spanning bouwt en bouwt, tot je zenuwslopend aan het puzzelen bent. Er zit ook een element in waar ik helaas niet over kan beginnen, maar waar ik zo versteld van stond dat ik er stil van was. Ge.wel.dig!
De puzzels zijn echt gebouwd om met zijn 2en te doen en zijn stuk voor stuk leuk, uniek, en duidelijk. Er komen niet veel technische snufjes aan te pas, maar dat hoeft ook niet. Het is lekker puzzelen in een heel mooie en unieke kamer. Dit is een kamer die werkt door zijn simpliciteit. Verwar simpliciteit niet met gemak. Deze kamer is zeker uitdagend en je hebt die 70 minuten absoluut nodig. We stonden met 15 seconden over hijgend buiten, compleet uitgeput.
De service is top! Goed en behulpzaam personeel die de sfeer in thema neer weten te zetten en ook graag een praatje maken. Hints kwamen ook altijd net op tijd, wat een dikke plus is.
Dit is het. Dit is wat een 10 betekent! Doe jezelf een lol en speel De Congiërge zo snel mogelijk. Één van mijn favoriete kamers ooit!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Played in January 2020
Played with 2 persons
Escaped: Yes 69:45 min
0 likes
237. De naam is simpel, direct, en befaamd. Een lang eind reizen (ook nog eens met het OV), maar wat krijg je er voor terug!
De ontvangst, het personeel, alles is al in thema! Van begin tot eind klopt het idee dat je in een hotel bent echt. Van begin tot eind is het verhaal perfect afgewerkt met ontzagwekkend oog voor detail. Er is duidelijk zo veel moeite gedaan om de kamer te laten kloppen en daardoor heerst er een sfeer van jewelste. Soms voelde de kamer voor mij een beetje als een filmset, maar dat kan ook het idee zijn geweest.
De intro alleen al bouwt de spanning enorm op. Het gevoel voor tempo is bij 237 perfect. De kamer gaat nooit te snel of langzaam, maar altijd net goed. Er is geen moment dat de flow breekt of stopt. Altijd is er wel iets dat je bezig houdt of verrast. De kamer telt ook een paar indrukwekkende wtf-momenten, zonder dat er met techniek wordt geflext. Sommige ideeën zijn best simpel, maar zijn zo goed uitgewerkt dat het niet nodig is om ze complexer te maken. 237 snapt dat het simpel houden juist goed werkt. Helaas vond ik het einde wel erg abrupt, ik had gehoopt op nog iets meer van een dramatische ontknoping.
Daarnaast is 237 ook nog eens een fantastische puzzelkamer! De man achter 237 is zelf ook een fanatiek speler en dat zie je terug. Puzzel na puzzel is dynamisch, gevarieerd, en bovenal gewoon leuk. Je blijft de hele tijd heerlijk bezig!
Helaas waren er 1 á 2 puzzels in het begin die mij wat minder lagen, maar toen we daar eenmaal langs waren was het weer volop genieten.
Personeel is ook fantastisch en in thema. Je waant je bijna in een echt hotel met deze service. Ze komen over als de echte professionals onder de escape room hosts. Bijvoorbeeld, een van ons vroeg zich af wat de muziek in de kamer was en kreeg de titels er van na de kamer op een viltje aangereikt. Dat soort simpele dingen maken de service zo goed als hij is! En ze maken lekkere cappuccino's.
Ga 237 spelen! Waar wacht je nog op? Speel De Congiërge er zeker ook nog bij, die is op de een of andere manier nog beter.
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
0 likes
Bij ingang valt de enorme ontvangstruimte al op. Wachten is al bijna een luxe, je hoeft je tussendoor en van tevoren zeker niet te vervelen. Na een bombastische intro te hebben gezien begint de kamer.
Wat een aankleding! Alles klopt tot in de puntjes. Er is nergens ook maar een indicatie te zien dat je een kamer doet, je zit gewoon in een andere wereld. De sfeer klopt door en door. Waar je ook bent in deze kamer, er is simpelweg niks op te merken. Alles voelt zó echt! Als je hersenen smelten door de kamer geloof je bijna dat dat echt zo is. De sfeer en het verhaal bloeden tevens naadloos door in de puzzels.
De puzzels zijn in één woord fantastisch. Zulke unieke, prachtige puzzels vind je nergens anders. Daarnaast is de kamer ook nog eens een goede uitdaging. Er voor zorgen dat je goed je hoofd boven water houdt en niet jezelf er in verliest is misschien wel je grootste uitdaging. Ik heb nog nooit hier voor of er na gehad dat ik een kamer uitkwam en zowel mentaal als fysiek uitgeput was. Wat een ervaring!
De service is niks op aan te merken. Van tevoren en er na valt goed te praten met de hosts. Daarnaast kun je je ervaring in de kamer lekker op een flatscreen terug kijken. Het is niet alleen heel leuk, maar helpt ook heel goed met het onthouden van de kamer. Echt ontzettend vet om zelfs nadat de kamer over is nog de ervaring terug te kijken. Ze begrijpen hier heel goed hoe je een prachtige ervaring vormt en het kon gewoonweg niet beter.
Wat Escape Room Bunschoten hier hebben gedaan is onnavolgbaar. Er is niemand die dit ooit gedaan heeft, nog ooit na kan doen. Aanschouw The Dome!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
0 likes
Dezelfde dag als The Dome besloot ik De Meisjeskamer eindelijk te doen. Dit is nog zo een klassieker waar ik veel over gehoord had, maar anders dan meestal mijn ervaring was was hier weer geen woord van overdreven. Wat een titaan van een kamer!
De ontvangst is al ontzagwekkend! Wat een pand en wat een ruimte om lekker te doen en laten wat je wilt terwijl je wacht voor de kamer (en er na). Ik heb mij hier al genoeg kunnen vermaken, voor mijn part had ik daar zelfs nog wat langer kunnen zitten.
De sfeer in de kamer is ook top. De aankleding is tot in de puntjes afgewerkt en er valt vrijwel niks aan op te merken. Het concept achter de meisjeskamer is ook vrij origineel en ging al snel een kant op die ik niet verwachtte. Daarnaast gebruikt De Meisjeskamer veel ruimte die ook nog eens creatief is ingericht. De ervaring gaat maar door terwijl er steeds meer van deze duivelse Rubik's kubus zich onthuld.
De effecten zijn ook goed bedacht en uitgewerkt. Dit bedrijf heeft door hoe ze het tempo in de kamer moeten houden en de effecten de ervaring alleen maar laten versterken.
Naar mijn mening mocht het verhaal wel duidelijker zijn door de kamer heen. Hoe het nu in elkaar zit is dat je voor en na de kamer een verhaal krijgt wat je zelf niet meekrijgt of meemaakt. Je lijkt meer in een lege set van dit verhaal te spelen. Naar mijn idee zou dat nog beter kunnen.
De puzzels zijn ook een goede uitdaging. Lekker veel ruimte in gebruik, fysiek (the magic word), en ook nog eens best wel wat om mee bezig te zijn. Er is altijd wel wat te doen en de kamer flowt boven alles goed. Helaas was er bij de allerlaatste eindpuzzel wat onduidelijkheid waardoor wij hier meer dan 10 minuten op vast liepen. Dit werd heel frustrerend en de hint duurde naar mijn mening te lang om te komen. Desondanks zijn de puzzels verder spot on.
De wat meer onpersoonlijke service viel bij deze kamer bij mij wat minder. Dat is een kwestie van smaak, het werd ingewisseld voor het fantastische idee van je beelden terug kijken op een dikke flatscreen! Het is niet alleen hilarisch en gezellig, het zorgt er ook voor dat de kamer je goed bij blijft. Een vet idee wat ik vaker terug zou willen zien na een kamer.
Kortom, speel deze klassieker! Trek daar ook een beetje tijd bij uit voor de ontvangstruimte...
9.5
Ambiance: 10.0
Game experience: 9.5
Service: 9.0
0 likes
Het verbaasde mij hoe sterk deze kamer is afgewerkt. Er is oprecht heel veel moeite in gegaan om de kamer mooi af te werken, beide in het uiterlijk en in het geluid. Er waren meerdere stukken waar ik echt versteld stond met hoe mooi iets afgewerkt was en wat voor de indruk de ervaring op me achter liet. Er zaten dingen en puzzels in die ik niet eerder ergens anders heb gezien en hoe ze in het verhaal verwerkt zijn maakt het allemaal zo veel sterker. We hoorden wel soms onze host achter een deur praten.
De puzzels waren erg creatief. Een boel leuke ideeën kwamen voor in de kamer die ik niet eerder heb gezien. Er was ook een groot verschil in wat voor soorten puzzels je tegen komt. Daarentegen waren sommige puzzels soms ook enigzins onduidelijk. Sommige verbindingen waren lastig te leggen en er is één puzzel die ik specifiek te onduidelijk vond en niet inzag hoe je tot de conclusie zou moeten komen.
Ik was helaas niet te spreken over de service. Onze host leek ongemakkelijk, niet betrokken en ongeïnteresseerd. Daarnaast kwam er een moment waarop wij in de kamer op een puzzel vastliepen en de host ons dezelfde hint drie keer gaf, wat iets was dat we sowieso al wisten, en ons niet verder hielp tot een kwartier later. We waren op dit punt allemaal erg gefrustreerd en wilden gewoon door. Ik snap niet waarom het zo gegaan is. Tijdens het (best wel korte) napraten leek hij niet helemaal te begrijpen hoe de kamer werkte. Er werd na deze kamer ook geen foto gemaakt.
Kortom, ik vond het een goede kamer met veel diepgang en helaas een paar kritiekpuntjes in puzzeldesign. Het grootste minpunt was wel de service, van alles heeft dat echt de meeste verbetering nodig.
8
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.5
Service: 2.0
0 likes
De kamer is prachtig afgewerkt. Vanaf het moment dat je naar binnen mag zit je er in. Het verhaal om de kamer heen is sterk opgebouwd en je waant je in de rol die je toegeschreven wordt. Je wordt door de kamer heen ook scherp gehouden, er waren meerdere momenten dat de kamer niet liep zoals ik verwachtte en dat was geweldig om mee te maken. Het was verbazingwekkend om te zien wat ze met de ruimte gedaan hebben en hoe sterk het allemaal afgerond is. Ik vond wel dat het verhaal in de kamer langs mij heen ging en de kamer heel plots stopte. Het voelde niet echt als een climax.
De puzzels zijn leuk bedacht en meerdere vallen moeilijk als iets te benoemen dat ik echt eerder heb gezien. Natuurlijk heb je wel af en toe codesloten, maar hoe je tot de oplossingen komt van deze sloten is leuk en vaak origineel gedaan. Er waren meerdere momenten dat ik dacht "wauw en dat is nou leuk bedacht". Één stuk specifiek, ik zal niet zeggen wat, was echt mindblowing om te zien voor ons. Er was geen moment dat ik dacht dat iets onduidelijk of moeilijk te begrijpen was.
De service was prima. Onze host was duidelijk, concreet en haar hints waren helder en to the point. Haar timing voor deze hints was ook goed. Na de ervaring kon ze ons nog wat vertellen over de geschiedenis van de kamer. De eindfoto is ook heel leuk gedaan, echt top om te zien!
Jammer dat deze nu weg gaat, maar zeer tevreden dat we hem nog konden doen voor het zo ver was!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 9.5
0 likes
Boedapest is een stad die befaamd is voor zijn escape rooms. Er zitten er idioot veel en velen zeggen dat hier zelfs het fenomeen escape room vandaan komt. Dit was voor mij allemaal onbekend toen ik deze speelde. We kozen deze uit vanwege het thema en lieten ons verrassen!
De kamer bevindt zich op een heel verdachte plek. Je moet door een snackbar heen en een kelder in. Ik dacht dat ik hier elk moment neergestoken ging worden en toen ik ook nog eens een formulier voor eigen verantwoordelijkheid moest ondertekenen kneep ik hem wel even. Afijn, de kamer gaat over Harry Potter en het huis van de Weasleys. Een thema dat ik eerlijk gezegd niet eerder of sindsdien heb gezien. Meestal gaan mensen voor Hogwarts of Diagon Alley, maar dit is nog wat anders.
We beginnen in de schuur, waar je absoluut niet wil zijn als je hooikoorts hebt. Overal ligt namelijk stro. Het decor ziet er prima uit, met een schattig detail. Echter zien we hier een groot probleem van de kamer, namelijk dat het spelverloop totaal niet intuitief is. Onze eerste opdracht is om iets te vinden, maar hoe je dit bereikt is uiteindelijk niet door te zoeken. Daarop volgt iets dat magisch en indrukwekkend moet zijn, maar gewoonweg niet werkt en eerder een irritatiefactor is.
Als we eenmaal in de Burrow zijn zien we hier het tweede grote probleem met de kamer. Ruis. Enorm veel ruis. Overal zijn losse objecten en het decor bestaat uit duizenden stukjes oude meuk. Ja, het past bij de Burrow, maar er valt hier gewoonweg niet te puzzelen. Uiteindelijk hangen we aan de walkie-talkie (natuurlijk niet in thema) om de gamehost te vragen om een voor een de stappen toe te lichten. Zelfs met de uitleg snap ik niet hoe ik me sommige van deze dingen had moeten bedenken. De frustratie ligt hier aan het einde heeeel hoog en de host lijkt het weinig te boeien.
Van alle kamers in Boedapest hebben we het getroffen met eentje die niet de moeite is. Misschien hebben families en kindjes hier nog een leuke tijd puur door de herkenning, maar anders is dit niet de moeite waard. Daar is het spel te chaotisch en goedkoop voor.
4
Ambiance: 4.5
Game experience: 3.0
Service: 5.0
Played in August 2019
Played with 2 persons
Escaped: Yes
0 likes
Onze andere kamer hier was geen succes, maar hoe zou het vervolg er op zijn? Prison of Wizard gaat over de gevangenis van Azkaban, de meest zwaarbewaakte en beruchte gevangenis in de wereld van Harry Potter. Dat is nogal hoog gegrepen, vooral omdat we weten dat ze hier niet bepaald de middelen hebben om dat mooi uit te beelden. De kamer bevindt zich op een heel verdachte plek. Je moet door een snackbar heen en een kelder in. Ik dacht dat ik hier elk moment neergestoken ging worden en toen ik ook nog eens een formulier voor eigen verantwoordelijkheid moest ondertekenen kneep ik hem wel even.
We beginnen de kamer in de room of requirement waar we mogen zoeken naar de doorgang naar Azkaban. Dit is een zoekopdracht die enorm lang duurt want jemig wat is deze kamer een zooi. Dat is gek genoeg een compliment. Hoe klein het hier ook is, ze hebben het hier helemaal vol gepropt met kasten en spullen. Dit vond ik nog leuk gedaan, maar zodra we in Azkaban komen is de lol er snel af.
Hoewel de kamer een prima flow heeft hebben ze hier meerdere red herrings in het spel die alleen maar dienen om je tijd te verspillen. Er zit welgeteld één leuke puzzel in het spel, maar de rest is dezelfde afgetrapte paar puzzels die je al 10.000 keer gezien hebt. Eentje blijkt defect en de host moet zelfs binnen komen om het te repareren. Hints gaan via de porto, want dat past bij Harry Potter?
De zwaarbewaakte gevangenis ziet er trouwens meer uit als een schuurtje met wat houten celletjes. Dit ziet er zo gammel uit dat ik me afvraag hoe je hier ooit een tovenaar of dreuzel in vast zou kunnen houden. Als je naar de films kijkt zie je koude stenen en dikke muren, maar dat is hier totaal niet. Vergeet het verhaal, want dit is weer gewoon een excuus voor wat toverpuzzels en je merkt er verder niks van. Er is geen sfeer, behalve een slechte pop die een dementor moet voorstellen. Als die beweegt dan moeten wij stil staan, anders gaat onze tijd er af. Echter gaat deze er alsnog af als we stil staan, lekker eerlijk.
De host na het spel klaagt vooral over hoe weinig hij betaalt wordt en we knikken vriendelijk terwijl we zsm naar de uitgang schuifelen.
Tussen deze en de Burrow speelde deze beter, maar dit is alsnog niet een kamer die je moet spelen. Het thema is gewoon te hoog gegrepen en het spel is te gebrekkig om aan te raden. Een flinke boost in creativiteit met de puzzels en vooral decor en sfeer zou dit al beter maken, maar dat zie ik niet voor me. Sla deze locatie maar gewoon over.
Het is alweer heel lang geleden sinds ik deze gespeeld heb. SWAT was toen een kamer die net onder de aandacht kwam. Alle kamers van Missionroom hebben een politiethema en het is doorgevoerd in de ontvangst. De locatie straalt de sfeer van een soort politiebureau uit met personeel dat ook in passende kledij rondloopt. De intro naar de kamer wordt gedaan als een soort briefing van een SWAT team en we worden voorbereid met de juiste spullen en outfits. Dan maken we onze weg naar de kamer. De intro is leuk bedacht en een toffe manier om de kamer te beginnen. Tegelijkertijd heeft het ook iets kneuterigs om met zijn allen in half passende uniformen rond te banjeren.
Na de intro wordt de kamer al snel minder interessant. De ruimtes zijn nauwelijks aangekleed en missen sfeer. De realistische insteek is de bedoeling, maar het maakt de kamer eigenlijk TE nuchter. Je krijgt het idee dat je hier in een donker appartement wat aan het puzzelen bent. Dan hebben compleet nutteloze items in de kamer van die "Don't touch"-stickers terwijl dat helemaal niet nodig is. Stel je zet dat op een stroomkast dan kan ik het nog ergens begrijpen, maar om het op decorstukken te zetten die los staan? Waarom kan ik er dan bij? Waarom mag ik dit niet gewoon vast pakken?
De kamer loopt niet heel vloeiend voor ons en de puzzels voelen vaak vergezocht of onnodig complex. SWAT is aan de moeilijke kant, maar dat komt voor ons eerder door stroefheid dan een concrete uitdaging. Na het begin verliest de kamer zijn toewijding aan het politiethema snel en dat is zonde. Ik had hier graag meer dingen gezien zoals een deur doorbreken (zonder de boel te slopen natuurlijk), sluipen, hacken, of communicatiepuzzels.
Ik denk eerlijk gezegd dat de stijl van Missionroom mij gewoon niet ligt. Van al hun kamers vind ik deze de beste, maar zelfs dan zou ik hem eerder aanraden om je dag op te vullen als je in de regio andere kamers komt spelen. Ondanks het leuke begin en de toewijding aan het politiethema mist de kamer het voor mij op sfeer, spelverloop, en totaalbeeld. Prima voor er bij, maar daar is helaas alles mee gezegd.
De locatie is al opvallend. Midden in een drukke winkelstraat staat de kamer achter een grote glazen etalage te pronken met een prachtige thematische inrichting, zelfs al in de ontvangstruimte. Na een gezellige ontvangst waar duidelijk de tijd voor ons genomen wordt moeten we toch beginnen.
Het verhaal (hoewel natuurlijk zwaar gebaseerd op Alice in Wonderland) is al erg origineel. Er is een leuke twist in bedacht om het te verbinden met de stad Leiden en zoals eerder gezegd is alles in het pand prachtig in thema. Er is een shockerende hoeveelheid aan passie in de kamer gegoten en de inrichting is prachtig. Er is 1 kamer die ik zelf een beetje onovertuigend vond, maar dat komt ook door het thema van die kamer. Sound design vond ik zelf toen ik hem speelde niet erg opvallen en daar zou naar mijn mening juist heel veel uit gehaald kunnen worden gezien het thema.
De puzzels zijn logisch en wederom prachtig in thema, maar niet bijzonder memorabel. Er zit niet erg veel variatie in de soort puzzels en er is 1 heel uitgebreide rekenpuzzel die de flow naar mijn mening best stopte. Pen en papier in een escape room ben ik ook niet echt fan van.
De service van Marieke was evenzeer wonderlijk! Ze is duidelijk enthousiast, gepassioneerd, en trots op haar kamer. Ze neemt echt de tijd voor je en is een heerlijke praatgraag over van alles. Het is werkelijk waar een plezier om ontvangen te worden en tijd te spenderen bij dit bedrijf. Ineens vertrek je een uur later dan je eerst van plan was, gewoon omdat het zo gezellig is. De foto is ook erg leuk en je krijgt er zelfs een persoonlijk mailtje bij! Dan smelt ik al helemaal.
Een leuke ervaring van begin tot eind! De kamer heeft het vooral van zijn aankleding, sfeer, en algeheel beeld. De puzzels en sound design liggen mij daarentegen wat minder. De service is sowieso fantastisch! Ik kom hier graag terug voor een volgende kamer!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.5
Service: 10.0
Played in April 2019
Played with 5 persons
Escaped: Yes 46:24 min
0 likes