Receive notifications?
Do you want to receive notifications?
Monika's Diary, Theory 1
Athene , Greece
90 minutes
3 - 6
18 year
More about Monika's Diary, Theory 1
11/07/2005, Aristotelesstraat 19, Kallithea,
Monika verdwijnt op 12-jarige leeftijd als gevolg van een depressie die ze overgehouden heeft aan de zelfmoord van haar moeder, vier jaar geleden. Frank, haar vader, verliest zijn vrouw en kind, en blijft tot op de dag van vandaag hier wonen, in dit herenhuis in Kallithea. Monika's dagboek bevat geen bewijs en in december 2005 wordt de zaak afgedaan als "verdwijning" en blijft enkele jaren gesloten. Een paar weken geleden komen er nieuwe zaken aan het licht en het dossier wordt heropend. ​
Veel onderzoeksteams haasten zich om het mysterie op te lossen, op zoek naar aanwijzingen over de vermiste Monika... en jullie... zijn één van hen...
Themes
Detective
Mystery
Thriller
Properties
EN
Escapetalk.nl statistics
3 likes
13 visitors
7 reviews
The total score of a review doesn't have to be the average of your subscores. Sometimes a room feels like it should deserve a higher (or lower) rating than the exact sum of its parts.
Write a reviewGeorge, please translate
Monika's Diary is een kamer die je speelt met een tolk.
Iets wat nieuw voor mij is en echt dol was ik er niet op. Vooral omdat ik me nu gewoon afvroeg: waarom vertaal je die kamer niet gewoon?
Op aanraden van een vriend zou hij toch de moeite zijn om hem te spelen, ondanks mijn bedenking.
Onthaal:
Net als andere kamers start je hier op straat met het enige verschil dat onze tolk ons op straat te wachten.
Het is een super aardige gast die de Engelse taal goed machtig is.
Na een korte uitleg konden we de kamer betreden.
Kamer:
Tijdens de inleiding kan je ook nog in thema naar de wc.
Het verhaal is duidelijk, we zijn agenten die afkomen op een melding van geschreeuw. Tevens loopt er al jaren een case tegen de eigenaar over de verdwijning van zijn dochter.
De case wordt heropend door deze melding en het is aan ons (een team van buitenlandse agenten) om een huiszoeking te doen.
De kamer start theatraal, een beetje over the top, maar nog net op de limiet.
We gaan als echte onderzoekers op zoek doorheen het huis, op zoek naar aanwijzingen.
De aanwijzingen zijn natuurlijk de puzzels en deze zijn beperkt aanwezig, maar meer heeft deze kamer ook niet nodig. De spanningsboog is best intensief en de acteur(s) zitten erg goed in hun rol. De scares zijn goed getimed en zijn net zo snel weer weg.
De afwerking is erg goed en waar we bij andere rooms er ons echt aan konden storen, is dat hier niet het geval.
Het is natuurlijk opnieuw een oud huis, maar hier voelt het wel “echt” aan.
Wie ook nog meedoet is onze vertaler en waar ik gedacht had dat hij gewoon teksten zou vertalen, speelt hij het spel gewoon lekker mee. Hij voelt aan als part of the team, je kan er mee praten, hij verteld over het huis en de achtergrond, hij reageert op grapjes, maar het beste nog is dat hij ook de subtiele hintmachine is.
Dus ipv die stomme walkietalkie, krijg je beter de locale George mee.
De puzzels variëren tussen zoek en denk, nooit te moeilijk en uiteindelijk passend in het verhaal (spoiler dus meer kan ik er niet over zeggen)
Het einde is tof, maar ook frustrerend.
Tof omdat de subtiliteit plaats maakt voor de kei harde ontknoping.
Frustrerend omdat je lichtbronnen beperkt zijn het het (te) donker is.
Als jij dan de persoon bent zonder lamp, sta je er eigenlijk maar een beetje bij.
De druk wordt in ieder geval lekker opgevoerd en met resultaat.
De adrenaline pompt duidelijk door onze aderen en met een heerlijk gevoel van echt ontsnappen staan we weer buiten.
Conclusie:
Na gesproken te hebben met de eigenaar kwam het stukje van de vertaler naar boven.
Wat we ervan dachten, op voorhand en achteraf.
We deelden met veel plezier onze mening en hoe deze doorheen het spel was bijgesteld. De reden waarom hij het niet vertaald is simpel. Het verhaal is dat een Griekse man zijn dochter is kwijtgeraakt. Dat wij als internationaal team een onderzoek komen instellen is prima, maar daarvoor hoeft hij daarvoor geen Engels te spreken. Sterker nog, het verhaal voelt daardoor authentieker aan.
De lokale politie stelt een tolk ter beschikking voor de ondervraging en dat versterkt alleen maar het verhaal.
Monika's Diary is een mooie complete room. Goede scares, goede acteurs en een simpel, maar goed uitgewerkt verhaal.
Naar mijn mening een room die je niet mag overslaan.
9.5
Ambiance: 10.0
Game experience: 9.0
Service: 10.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
3 likes 
“Love what you've done with the place!”
Ik zit achterin de auto terwijl de taxichauffeur verbaasd de rem intrapt. “Are you sure this is the right place?” “Uh… I guess?” De lieve man is bezorgd, maar ondanks onze twijfel trekken we dapper ten strijd. Komt goed. Eenmaal uit de taxi valt er aan letterlijk niets te zien dat we voor een escaperoom staan. En laat dat nou net zijn waarom ik zo van Monika's Diary houd.
Voor het huis wacht een jongeman ons op. Daardoor viel het bij ons op z'n plaats. We staan goed! Het zit namelijk zo: deze escaperoom speel je met een vertaler. Of je moet vloeiend Grieks kunnen spreken/lezen, maar dat was voor ons een beetje te hoog gegrepen. Wij zijn vanuit het verre buitenland speciaal naar Athene gekomen om de mysterieuze zaak rondom Frank te onderzoeken. Zijn vrouw is overleden en zijn dochter hartstikke zoek. “What could possibly go wrong?” is dan ook mijn mantra in Athene geworden. Met goede zin, een huiszoekingsbevel en onze vertaler gaan we naar binnen. Let's go!
Bij de introductie wordt de toon gezet. Het onderdeel ‘vertaler' beviel me wel. Oke cool, complete monologen worden voor onze neus vertaalt. Knap! Maar daar blijft het niet bij… Ik was erg benieuwd waar dit verhaal naar toe zou gaan. Na de introductie kon ik niet bepaald zeggen dat ik zin had om een kijkje in het huis te nemen. En die zin werd ook niet groter naarmate het spel vorderde.
Ohhhh wat hebben ze hier goed begrepen hoe je een sterke horrorkamer maakt. Niks geen krijsende mensen die in je nek springen om de drie minuten, geen muziek waarbij je trommelvliezen uit elkaar knappen. Nee. Gewoon een onderhuids, verschrikkelijk gevoel van spanning doormiddel van gedoseerde scares, een super realistische setting en gebruik van licht en geluid. Wat een gave showelementen zitten hierin en knap hoe de acteurs hun bijdrage leveren aan een kei sterk verhaal. Zo moet ‘t!
Ik kom nog even terug op de vertaler. Want die is het volledige spel bij ons gebleven. Ineens zijn we met z'n 4en (of ja… he) en kom je erachter dat deze guy meer doet dan alleen vertalen. Ik ben me ervan bewust hoe zoiets je ervaring kan maken of breken. In ons geval 100% maken! Ook hij draagt bij aan een nog authentiekere sfeer. Ik vind het haast jammer dat onze Griekse vrienden dit moeten missen. Je hebt er een maatje, hintmachine en zelfs een menselijk schild aan. Bril-jant.
Aan het einde escaleert het compleet. Deze kwam voor mij volledig uit de lucht vallen en als ik eerlijk ben hou ik d'r wel van hoor. Achteraf is het voor mij logisch, en voelt het zelfs bijna als een soort ontlading na de intensiteit die ik door de kamer heen heb ervaren. Na het spel komen we even op adem en kletsen we gezellig na met onze acteurs en vertaler. Wat een geweldige mensen, en wat een geweldige kamer. Ik denk dat je wel begrijpt dat ik enthousiast ben. Ja, ik vond ‘m heftig, maar dat mag geen rede zijn om dit onderzoek over te slaan.
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Played in January 2023
Played with 3 persons
Escaped: Yes
- Enge Sfeer
- Acteurs
- Realistische beleving
- Vertaler
- Horrorfilm feeling
- Lieve mensen
- Verhaal
- Setting
- Spannend
2 likes 
🕮 Lief dagboek,
De taxichauffeur zet ons – De Drie Duitsers (3 personen) – af bij het adres van deze escape room. ‘Are you sure this is the right address?', vraagt hij terwijl hij om zich heen kijkt, ‘This is a house, not an escape room.'. Wij checken het adres én het is goed. We stappen uit en staan voor onze tiende escape room van onze escapetrip in Athene. Monika's Diary (Theory I) van Ban Bang Theory zou de tweede kamer worden van onze derde dag in Griekenland.
Voor het huis staat een jonge man. Hij loopt meteen op ons af als we aan komen lopen. Hij zou onze tolk zijn tijdens het onderzoek. Wij zijn namelijk drie internationale agenten (uit Nederland) en we komen met een huiszoekingsbevel het huis van de conservatieve Griekse Frank onderzoeken. Zijn vrouw is hem jaren geleden komen te ontvallen door zelfdoding. Kort daarna is zijn dochter Monika vermist geraakt. Hoewel de Griekse politie destijds niets gevonden heeft en de vermissingszaak heeft gesloten, hoorden buren afgelopen weken geluid uit de kelder van het huis komen. Tijd om de zaak te heropenen.
Ik ga er géén doekjes om binden: Dit is een geweldige kamer 🤩! Als je escape rooms leuk vindt, omdat je graag wilt ervaren hoe het is om in een film rond te lopen, dan is Ban Bang Theory jouw escapebedrijf. Over heel deze ervaring is zo ontzettend goed nagedacht én alles is tot in de puntjes uitgevoerd. Hier speel je géén escape room. Hier ben je géén escape gamer. Je bent hier écht in een huis, écht onderzoek aan het doen en je maakt een écht avontuur door.
Het feit alleen al dat deze kamer volledig in het Grieks is en jij een tolk nodig hebt voor je onderzoek, is al een briljante vinding. Natuurlijk heeft een conservatieve Griek géén Engelstalige boeken in de kast staan én spreekt hij géén Engels. Frank spreekt Grieks en Frank zit niet te wachten op onderzoekers in zijn huis. En hoewel we het niet kunnen verstaan, maakt Frank dat héél goed duidelijk.
Onze tolk is part of the team. Hij vertaalt de teksten die we vinden, de stemmen die we horen én hij voert voor ons het gesprek met Frank. Daarnaast lacht hij om grapjes in ons team, hij schuilt achter ons als het eng wordt en hij assisteert als we dat aan hem vragen. In plaats van met drie personen, hebben we Monika's Diary eigenlijk met z'n vieren gedaan én ik vond het fantastisch 🥰.
Het decor is subliem. Je staat echt in een oud huis dat ontzettend creepy is gemaakt. Ook de licht- en geluidseffecten zijn on point. Je krijgt telkens de sfeer die je moet hebben, passend bij de scene waarin je je bevind. Deze kamer is niet doodeng. De maker heeft ontzettend goed begrepen wat goede horror moet zijn én heeft het subtiel gehouden: spannend, onderhuids, op een goede manier onaangenaam met af en toe een hoogtepunt. De acteurs acteren in deze kamer ook geweldig en ontzettend geloofwaardig. Ook hier hebben we te maken met lenigheid van een actrice die zich in onmogelijke bochten kan wringen om ons te voorzien van een geweldige, scary show.
De puzzels vertellen het verhaal. Zo moet het ook in een escape room, naar mijn idee. We zijn aan het onderzoeken, niet aan het puzzelen. Ban Bang Theory heeft dat begrepen en de puzzels zijn daardoor goed in thema. Telkens wordt ons weer iets meer duidelijk. Het verhaal en de show overheersen in deze kamer én ik weet dat dat subjectief is, maar ik hou daar ontzettend van. Dit geeft voor mij weer waarom ik het spelen van escape rooms zo leuk vind. Even ontsnappen aan de realiteit en volledig opgaan in een verhaal.
Het einde is magnifique gedaan. De opgebouwde spanning wordt nog even tot een climax verheven. Met trillende handen van de adrenaline stopt het spel. Wij waren helemaal ondersteboven van deze kamer. We riepen volmondig deze kamer uit tot nieuwe nummer 1 (ik had toen de andere kamer van Ban Bang Theory nog niet gespeeld) en dat kan het ook zeker zijn. Het is echt een topper 🏆.
In hetzelfde decor als waar je zojuist aan het onderzoeken was, praat je vervolgens na met de gamemasters (de mede-eigenaar), de acteurs en de tolk. Nu met het licht aan zie je hoe goed de kamer gedecoreerd en gethematiseerd is. Ze hebben hier echt en parel van een escape room neer weten te zetten. Dit is een reden waarvoor we naar Athene zijn gekomen.
Al bij al; Hiervoor moet je het vliegtuig pakken en naar Athene gaan. Dit is géén escape room, maar een ervaring waar je nog lang over zult napraten. Ja, het is spannend en misschien wél eng te noemen, maar het zo ontzettend goed en mooi gedaan dat je je daar eigenlijk overheen zou moeten zetten.
Enkele tips voor mensen die interesse hebben om deze kamer te willen spelen:
- Speel deze kamer met maximaal vier personen i.v.m. lineaire opbouw;
- Geniet van ieder moment in dit verhaal;
- Als je beide theorieën van Ban Bang Theory gaat spelen, zou ik eerst deze doen én dan theory III voor een opbouw in wow-factor (btw er is géén theory II, die wordt nog gemaakt);
- Deze kamer is geweldig, maar vooral voor eenieder die houdt van beleving en door een verhaal heen lopen (de fanatieke puzzelaar komt wellicht iets minder aan zijn/haar trekken);
- Bestel nu nog een vliegticket en vergeet mij niet uit te nodigen, want ik wil deze nog een keer doen!
Beste mensen van de Ban Bang Theory, jullie hebben er een fan bij. Ik vind het geweldig wat jullie hebben neergezet en hoe jullie kijken naar escape rooms. Wij komen absoluut terug voor theory II én dan doen we de andere kamer gewoon nog een keer. Σας ευχαριστώ!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
- Sfeer
- Goede service
- Puzzels
- Origineel
- Moeilijkheidsgraad
- Goede prijs
- Beleving
- Verhaal
- Goede begeleiding
- Logica
- Spannend
- Tolk
- Decoratie en thematisering
- Licht- en geluidseffecten
- Special effects
- Acteurs en actrices
- Alles is goed, gewoon gaan doen!!
2 likes 
All you need is Frank
Ik samen met het team ´De Drie Duitsers´ zijn in de eerste week van januari 6 dagen naar Athene gegaan voor een heuse ´escapevakantie´. We hebben hier in 1 week 20 kamers gespeeld waarvan grotendeels horror, ik zal al mijn reviews opdelen in 3 onderdelen. Puzzels, Afwerking & Scare Factor. Alles krijgt een cijfer van 0 tot 5, 0 niet van toepassing 5 beste wat ik heb gezien/meegemaakt.
We zijn gestuurd om even te gaan onderzoeken wat er precies is gebeurd in het huis van Frank in verband met zijn dochter, ach tuurlijk doen wij dat! Wat kan ons het verreken wij zijn nergens bang voor.... Toch? We komen aan bij een huis, ja een huis.. zelfs de taxi chauffeur vroeg of we hier wel goed zaten. Met vol vertrouwen zei ik ja hoor! gelukkig bleken we ook echt goed te zitten. Bij deze kamer krijg je een tolk me, in het begin vroegen we ons af of dit niet vervelend zou zijn, maar dat was het zeker niet! Dit was zo een slimme toevoeging voor de kamer en maakte de beleving voor mij nog eens 10x beter. Bij aankomst hebben we voor het huis een praatje met de tolk en legt hij ons even uit hoe of wat. Vervolgens mogen we gaan aanbellen en doet de vader genaamd Frank open, Frank heeft het blijkbaar redelijk koud want hij loopt constant in een hoek van 90 graden. We bergen onze spullen op en dan word er gevraagd of ik iemand naar het toilet moet, en ja hoor ik piste hier al bijna in me broek dus ik wou graag even naar het toilet. En wat er toen gebeurde :0 ik weet niet of het erbij hoorden of toeval was, maar precies toen ik stond te urineren ging de lamp uit... nou ik sprong bijna door het toilet raampje naar buiten. Achja eind goed al goed ik zal me maar weer is gaan verschuilen achter onze tolk.
Puzzels: 3
De puzzels in deze kamer zijn verhaal gedreven, je hebt wel puzzels maar alles is gelinkt aan het verhaal. Bij iedere oplossing kwam je iets meer te weten wat er nou precies aan de hand is bij onze Frank thuis. De flow was hier ook goed, ik denk dat dit ook te maken heeft met het feit dat 1 van de manieren hier om tips te krijgen de tolk is, en aangezien die de gehele kamer bij je is kan hij goed op een groep inspelen. De puzzels zijn op veel momenten redelijk ''basic'' maar dat is hier helemaal niet erg, omdat je zo bezig bent met het verhaal en bang zijn is het fijn dat de puzzels geen hogere wiskunde zijn.
Afwerking: 4
De afwerking van deze kamer vond ik top, het begon zoals ik al zij bij het aankomen. Ze hebben geen huis gebouwd in een loods nee je komt aan bij een huis en belt daar gewoon aan, je hebt het gehele spel ook het gevoel dat je in een echt huis bent die je geheel door loopt. Dit maakt de beleving zo goed, met het gebruik van licht en geluid lijkt het ook alsof het onweert bijzonder want toen we buiten stonden was het nog relatief droog, super leuk gedaan! Ondanks dat het misschien redelijk basic is en geen wauw momenten heb kwa decoratie is dat alleen maar goed, je bent in een huis van een ontzettend mank lopende Frank... tuurlijk kom je geen geen stambeeld tegen van Barry Atsma die een dolfijn rijd duhh. Er zit een film moment in deze kamer vrij op het begin die ik super cool vond, ik vroeg me echt af hoe dit in zijn werking was gegaan.
Scare factor: 3
Scare factor vind ik lastig bij deze kamer, ik vond het spannend maar niet eng. De acteurs zijn er voor het grote deel in deze kamer niet om je op de vloer te laten vallen van de schrik maar om je door het verhaal te leiden. En daar ben ik persoonlijk ontzettend fan van en dat is hier super goed neergezet. Je hebt schrik momenten, en moment die je verbazen zoals ik al zei met bijvoorbeeld de shows. Ook hebben we ons regelmatig afgevragen hoe de acteurs bepaalde dingen voor elkaar kregen. Al met al super leuke horror/triller kamer met een gaaf einde, de scare's hebben hier over het algemeen het doel om het verhaal te vertellen en dit is super!
Samenvatting:
Dit is een reden om voor naar Athene te gaan, we hebben ons hier zo vermaakt en dit is wederom iets wat niet in Nederland te vinden is. De toevoeging met de acteur is super goed en raad het daarom iedereen aan! Je komt hier niet om je kapot te schrikken maar om een film te doorlopen en dat hebben ze hier goed neergezet!
Samenvatting:
Reden om te gaan
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
- Sfeer
- Goede service
- Puzzels
- Moeilijkheidsgraad
- Verhaal
- Beleving
- Goede begeleiding
- Spannend
1 like
Die verdomde kachel
Voor mijn werk was ik met 4 man in Athene. Vaker heb ik moeten uitleggen waarom ik toch hele vakanties plande om alleen maar escaperooms te spelen. Daarnaast hebben mijn collega's zich kostelijk vermaakt om het feit dat ik een keer zó bang was in een escaperoom dat ik niets meer kon doen. Gelukkig haalde ik ze over om op één avond één escaperoom te gaan spelen. Ik wilde dus het liefst een kamer spelen die hen zou laten zien wat een escaperoom kan zijn. Tegelijkertijd wilde ik ze ook wel een beetje de stuipen op het lijf jagen. Na lang wikken en wegen, werd het 'Monika's Diary', een keus waar ik achteraf heel blij mee was. Let's go!
Op voorhand moet je even goed kijken wanneer je deze kamer boekt, het is namelijk niet mogelijk deze kamer zo maar in het Engels te spelen. Je krijgt namelijk een vertaler met je mee (tegen bijbetaling). Ik was erg benieuwd hoe dit in zijn werk zou gaan en hoe ze dit ooit passend in een verhaal zouden krijgen. Dat werd op locatie meteen duidelijk. Wij waren internationale detectives die een zaak moesten oplossen. Omdat wij de Griekse taal niet machtig waren, kregen we een lokale rechercheur mee die alles voor ons zou vertalen, top geregeld dus.
Waar ik in het begin een beetje terughoudend was over deze vertaler, bleek later dat dit misschien wel het tofste element in de kamer was. Hij speelde écht met ons mee en was onderdeel van ons team. Hij was net zo bang als dat wij waren, perfect geacteerd dus! Eenmaal binnen wist ik meteen: Yes, ik heb een goede kamer uitgekozen. De sfeer was meteen goed, het decor zag er perfect uit, het verhaal klopt, de puzzels zijn in thema. Alles wat een goede escaperoom moet hebben. De acteur jaagt ons de stuipen op het lijf. Meermaals heb ik mijn collega's naar de grond zien gaan, missie geslaagd dus. ;)
Richting het einde van de kamer neemt het verhaal plots een wending, een wendig die ik ónwijs jammer vindt. Dit had zoveel subtieler gekund, zo mooier in thema. Je eindigt nu weer heel erg afgezaagd, daar baalde ik een beetje van. Achteraf was er nog ruimte om na te praten met de acteur(s) en kregen we wat te drinken. Dat was nodig, want we hadden het bloedheet. De spanningsopbouw was namelijk echt perfect in deze kamer.
Een tiental minuten later stonden we weer buiten. Waar ik natuurlijk het meest benieuwd naar was; hoe vonden mijn collega's dit. Die waren laaiend enthousiast. Geweldig dus! Sterker nog; ik moest van hen (uiteraard heb ik hier zelf niet op gepusht) op zoek naar een andere kamer die we de dag erop konden gaan spelen.
Monika's Diary is een van de betere kamers die ik gespeeld heb in Athene. Het verhaal klopt, spanningsopbouw is goed. De puzzels passen in thema en zijn van een prima niveau, zelfs het decor ziet er netjes uit, iets wat in Athene niet altijd zo is. Al met al dus een echte must-play wanneer je in Athene bent!
9
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.0
Service: 9.0
Played in November 2023
Played with 4 persons
Escaped: Yes
Lief dagboek, ineens was ik 2 benen kwijt...
#149 Monika's Diary
Het is zomer, het is warm (eigenlijk veels te warm), maar het is tijd om naar Griekenland te gaan. Tijd voor een Athene trip 2.0. De locaties ga ik kort over zijn. Geen commentaar. Maar dit hoeft zeker niks te zeggen over het spel zelf en doet dat heel vaak ook zeker niet! De 3e dag continueerden we met Monika's Diary.
De ontvangst was wederom tof door onze translator. Het concept "translator" klinkt misschien stom, "Waarom vertalen ze die kamer niet gewoon?". Ik noem meningen niet graag fout, maar dit is wel echt fout, want de vertaler is er met een volledig gegronde reden en voegt enorm veel toe aan de beleving!
Het verhaal van deze kamer was heel erg goed en mooi gecomponeerd. Niet perse super origineel, op het einde na, maar wel heel goed.
De puzzels waren prima niveautje lekker knallen! De translator die je soms een klein duwtje in de rug geeft zodat je bepaalde dingen sneller ziet, helpt wel heel erg en is enorm gezellig!
De beleving van de kamer is waar deze kamer om draait. Een authentiek pand, mega toffe "chase" in het donker, scenes waar je u tegen zegt en holy fack wat was dat einde? Ik weet niet hoe ze het doen hier in Griekenland, maar ze fixen het, keer op keer. Keiharde settings die maar niet ophouden van de details, ja dit is een pareltje.
Ik vind het altijd lastig om te kunnen concluderen waar ik een kamer in mn lijstje moet "raten" qua cijfer. Ik denk dat deze op plek #3 hoort, en daar niet meer weg hoeft. Specifiek het einde vond ik zo enorm vet en geweldig uitgewerkt. Dit is waarvoor ik naar Athene ben gekomen!
Boek je trip voor Monika, Litchver, Chapel & overigen zolang het budget strekt. Je kunt dit gewoon echt niet missen!
10
Ambiance: 10.0
Game experience: 10.0
Service: 10.0
Deze man heeft een Snickers nodig...
Athene. DE plaats voor horror escape rooms. Vastberaden om ons hier absoluut te laten terroriseren zakten wij af naar Griekenland voor twee weken horror in juli en augustus. Negentien kamers op de planning, waarvan slechts vijf zich niet voornamelijk op de horror richten. Monika's Diary was de tweede kamer die we in Athene speelden.
Inmiddels is dit een classic in de Atheense scene. Er is een huis in Athene met een nare geschiedenis. Een man verliest zijn vrouw aan zelfmoord en zijn depressieve dochter verdwijnt kort daarop. Toch wordt er sinds recent weer gegil uit zijn kelder gehoord. Wij zijn dappere rechercheurs die graag deze arme man willen helpen om rust te vinden. De locatie is een oud betonnen huis en bevindt zich in een woonwijk. Er wordt buiten nergens aangegeven waar je precies moet zijn, dus dubbelcheck of je zeker weten bij de goede deur staat. Kom trouwens niet te vroeg zoals wij, we zagen helaas iets dat de immersion brak.
Iets dat ik direct uit de weg wil hebben is de aanwezigheid van de vertaler in deze kamer. Alles in de kamer is in het Grieks. ALLES. Hints, puzzels, leesmateriaal, audio, video, zelfs de acteurs praten Grieks. Om dit op te lossen betaal je 25 euro extra voor een acteur die jou door het hele spel heen vergezelt en alles vertaalt waar je bij staat. Op een paar uitzonderingen na snap ik eerlijk gezegd niet hoe deze kamer niet te vertalen is. Qua taal moet het hele spel vaak eerst door de vertaler heen voor je iets kan ondernemen. Dit kan werken als de acteur het goed speelt en je hem kan behandelen als extra teamlid, maar dat misten wij helaas vaker. Onze vertaler gaf bij het napraten aan dat dit zijn eerste keer was dat hij de kamer moest vertalen en zijn nervositeit was helaas wel merkbaar. Onze voorkeur gaat in ieder geval uit naar een compleet vertaalde kamer.
Nu dan eindelijk over de kamer! Voor mijn gevoel kan ik de kamer beter reviewen in Intro, Middenstuk, en Outro. De intro was voor mij een stortvloed aan gemengde gevoelens. Je begint bij de deur al, maar er zijn wat rare keuzes gemaakt in hoeverre je al ECHT begint. Het had wat mij betreft meer immersive gemogen. Als we eenmaal binnen zijn is de sfeer heel mooi door gebruik van geur, licht, en decor. Dit is echt een oud huis waar jarenlang gewoond is en dat brengt je gelijk in een grimmige sfeer. Helaas schiet het acteerwerk te kort. De vertaler geeft te weinig energie en de andere partij geeft veel te veel! Het gedrag van de karakters was niet logisch in het verhaal en dit had wat ons betreft beter gekunt. Als we mogen beginnen met het spel is het even inkomen om met een vertaler op de puzzels te zitten. De puzzels blinken niet heel erg uit, maar dat is ook niet abnormaal voor een horrorspel. En dan ineens komt het...
Het middenstuk van deze kamer, holy shit! Het acteerwerk, gebruik van ruimte, en de setpieces zijn something else. Het is allemaal zo doodsimpel, maar gewoon ontzettend goed uitgevoerd. Een moment specifiek dachten we "Ja maar dat kan toch niet" en toen kon het toch wel. En toen konden we maar beter hard rennen! Dit stuk maakte voor ons de kamer zo tof. Atmosferisch, maar toch intens. Voor één teamlid ging het zelfs zo ver dat ze het spel verlaten heeft. Wederom is de horror van Athene intens, maar er wordt goed op iedereen gelet.
Richting het einde van het spel verandert de toon en wordt het verhaal duidelijk. Voor mij was dit stuk helaas weer wat minder. Ik zeg dit nooit, maar dit deel is te donker voor mij om lekker in te spelen. Vervolgens komen daar allerlei elementen bij kijken die bij mij niet goed vielen. Laat ik het zo zeggen, het is tof om te horen dat acteurs specifiek jouw reacties leuk vinden, maar het is als speler ook leuk om even met rust gelaten te worden.
Na een intense finale staan we weer buiten en worden we ontzettend vriendelijk ontvangen door al onze acteurs. Met het juiste licht lijkt de woonkamer ook bijna gezellig.
Monika's Diary is een kamer die ik eerlijk gezegd nu meer waardeer dan toen ik hem net gespeeld had. Ik en mijn team bespreken de kamer nog steeds wel eens na. De intro zijn we nog steeds geen fan van en de outro vinden sommigen tof, anderen minder. Echter is het middenstuk ontzettend vet en een van de dingen die ons uit heel Athene het meest bij is gebleven. Voor dat stuk zou ik zeggen ga hem lekker spelen en kijk vooral wat je er zelf van vindt! De rest van het spel ligt jou misschien beter dan mij.
8.5
Ambiance: 8.0
Game experience: 8.0
Service: 10.0
- Sfeer
- Het middenstuk
- Één onwerkelijk goede acteur!
- Hele lieve mensen
- De intro
- De outro
- Het concept van de vertaler in je team