Receive notifications?
Do you want to receive notifications?
Stigmata
Athene, Greece
120 minutes
2 - 5
More about Stigmata
14 september 1224, Assisi, Italië
Op de berg Alvernia knielt pater Franciscus en bidt hij God om hem de pijn en het lijden van Jezus te laten ervaren ten tijde van de kruisiging... Even later toont hij wonden van spijkers op zijn handen en voeten voeten, terwijl het bloed langs zijn voorhoofd stroomt alsof er een doornenkroon op zijn hoofd was geplaatst... Een paar maanden later erkent de officiële katholieke kerk pater Francis als de eerste man die vlekken vertoont...
21 oktober 1896, Pluckley, Engeland
Geschreeuw wekt het vredige dorp midden in de nacht... Een wanhopige vader rent naar de bovenverdieping van zijn arme huis en ontdekt met ingehouden adem dat zijn dochtertje wonden heeft over haar ledematen... Met trillende handen en denkend dat zijn kind aan een of andere ziekte van die tijd lijdt, schrijft hij een brief waarin hij dringend om medische hulp vraagt ​​en stuurt deze naar de hoofdstad...
Na een paar dagen vertrekt een groep dokters van Londen naar Pluckley, om erachter te komen wat precies met het meisje aan de hand is.. Geestelijke toestand, ouderdomsziekte of realiteit?
Denk goed na voordat je in de oude koets stapt en daar je reis begint.......
Themes
History
Horror
Thriller
Properties
EN
Escapetalk.nl statistics
9 visitors
Media
5 reviews
The total score of a review doesn't have to be the average of your subscores. Sometimes a room feels like it should deserve a higher (or lower) rating than the exact sum of its parts.
Write a reviewDeze kamer moet mij niet
Ken je dat gevoel dat je je hele leven aan het overdenken bent en je jezelf afvraagt “Waar is het in godsnaam fout gegaan?” Ja nou ja ik wel. En ik denk dat ik dat nog nooit zo sterk heb ervaren als bij Stigmata. Ik ga je meenemen waarom.
We kennen onze tweede dag in Athene geen genade. We janken er vijf kamers doorheen waarvan twee horror alsof het niks is. Vanuit Escapepolis racen we door naar Dark Maze om Stigmata te spelen. Je wordt in thema ontvangen. Iets met een priester, dochter, ellende en wij die het op moeten komen lossen. Is goed jonge! Het ziet er allemaal netjes uit en hier word ik wel vrolijk van. We worden mee naar binnen genomen in het huis van de bezorgde vader en komen al snel tot de conclusie dat het beter is om te blijven slapen. Of ja ‘we'. Net voor ik wilde uitleggen dat ik m'n tandenborstel en schoon ondergoed niet bij had, liepen we al naar boven. Vooral dat laatste was geen overbodige luxe.
Ik wil niks spoilen maar godnondeju wat heb ik hier angstige momenten gekend. Wat je eng vind, is natuurlijk heel persoonlijk en laat dit nou net hetgeen zijn waar ik iets minder van gecharmeerd ben. Goed, ik heb mezelf uiteindelijk herpakt dus we gaan er voor! Net toen ik besloten had dat het allemaal wel goed zou komen, ging het lampje bij m'n andere teamgenoot uit. We houden van afwisseling.
De puzzels zijn passend bij de sfeer. Geen revolutionaire hersenkrakers maar dat hoeft ook niet als er constant iemand in je nek vliegt. De afwerking van de kamer vind ik verschillen per ruimte. Waar de ene redelijk gedetailleerd is, laat de andere het wat afweten. Het acteerwerk is goed, maar naar mijn idee ken je op een geveven moment het grapje wel. Stigmata moet gehoord hebben dat ik dit dacht, want precies toen besloten ze te gaan zieken. Bedankt he, gaan we weer.
Intussen vergeet ik wel eens dat we met z'n drieën in Athene zijn in plaats van met twee en is het aardig stil rondom het gasfornuis. Dat angst persoonlijk is, merk je wederom hier wel terug.
De finale is echt heeeeel erg gaaf. Origineel en episch. Hier heb ik volop van genoten. Zo goed bedacht en we genieten weer even van een showtje. Of dit in Nederland door de keuring komt, vraag ik me af, maar hey! We leven nog. En dan staan we weer buiten en kletsen we nog even na met de vriendelijke host.
Ik vond Stigmata een leuke kamer met een paar originele en verrassende aspecten. We speelde deze kamer natuurlijk vrij in het begin, dus ik kan me voorstellen dat wanneer je meer horrorkamers hebt gespeeld in Athene, je dit wel kent. Desondanks heb ik me vermaakt en raad ik ‘m je zeker aan!
9
Ambiance: 9.5
Game experience: 9.0
Service: 10.0
- Sfeer
- Eng
- Goede finale
- Origineel intro
- Moeilijkheidsgraad
- Tof acteerwerk
3 likes 
Don´t leave the stove on!
Intro:
Ik samen met het team ´De Drie Duitsers´ zijn in de eerste week van januari 6 dagen naar Athene gegaan voor een heuse ´escapevakantie´. We hebben hier in 1 week 20 kamers gespeeld waarvan grotendeels horror, ik zal al mijn reviews opdelen in 3 onderdelen. Puzzels, Afwerking & Scare Factor. Alles krijgt een cijfer van 0 tot 5, 0 niet van toepassing 5 beste wat ik heb gezien/meegemaakt.
Algemeen:
Stigmata, de kamer die mij brak. Ik ga mezelf hier niet groot liggen praten. Ik heb letterlijk na de eerste 10 minuten niks mee uitgevoerd. Ik heb uiteindelijk een plekje boven op het gasvoornuis gevonden (Geen grappen) en heb daar gezeten tot we naar de volgende kamer moesten.
Het begin van deze kamer is super goed en zet de stemming goed neer.
Puzzels: 3
De puzzels in deze kamer waren voor hoever ik heb mee gekregen in deze kamer prima te doen, en dat voor een goede horror kamer. Het was allemaal in thema en teamwork was op verschillende punten heel belangrijk. Alles is in thema en toch heb je het gevoel dat je ergens naar toe werkt, je hebt jammer genoeg geen ´eureka´ momenten omdat iedere keer als je iets oplost je er zelf achter moet gaan komen of het wel daadwerkelijk goed was, dat was jammer.
Afwerking: 3
Op het moment dat je het gebouw binnen komt vond ik de afwerking al leuk, je betaald je kamer hier in thema en dat hebben ze op een hele leuke manier gedaan. Vervolgens spring je in de paardenkar en ga je op bezoek bij het huis waar je een exorcisme gaat uitvoeren op de dochter van de man die je om hulp heeft gevraagd. Ik ben er in deze kamer achter gekomen dat priester geen baan voor mij is.
Je hebt hier het gevoel dat je in een oneindig grote ruimte zit maar dit valt onder aan de spreek redelijk mee maar is er ontzettend slim gebruik gemaakt van de ruimte.
Scare Factor: 4
Scare factor 4, ik heb getwijfeld om het een 5 te geven omdat dit voor mij persoonlijk de engste kamer was. Waarom heb ik dit niet gedaan? Omdat ik denk dat dit erg persoonlijk was en er andere kamers zijn die enger zijn dan deze. Vandaar een dikke 4, ze maken hier goed gebruik van shows & jumpscares. De shows waren heel goed gedaan en verbazing wekkend. Ik voel me normaal tijdens de shows redelijk op mijn gemak om er van te genieten maar hier was ik ook nog is doodsbang, plus punten hiervoor. De jumpscares voelde voor mij soms een beetje to much, je kreeg eerst een schreeuw van links, dan stond ze voor je te blèren en dan pakte ze nog is je arm van de rechter kant. In de tussen tijd heb je nog geen stap verder gezet. Dit maakte het voor mij niet alleen eng maar ook onprettig/vervelend. Ik heb hier ook geen moment van rust gevoeld, of dit een goed of slecht ding is mag je volledig zelf invullen.
Samenvatting:
Dit is voor mij de engste kamer die we gespeeld hebben in Athene, al ga je voor de horror is dit denk ik het toppunt wat je kunt vinden in Athene. Jumpscares, Show & heel veel op de grond liggen (voor mij in ieder geval). Plan deze richting het einde van je trip voor een ultieme ervaring en zorg dat je iemand mee hebt waar je altijd al eens mee in bed hebt willen liggen. Een echte reden om voor naar Athene af te reizen.
9
Ambiance: 9.5
Game experience: 8.5
Service: 10.0
- Sfeer
- Puzzels
- Beleving
- Verhaal
- Spannend
- Horror
- Acteur
- Logica
2 likes 
Hakuna Stigmata, what a wonderful phrase
We staan voor de deur en bellen aan. De deur vliegt open en door de mist zien we enkel twee lichten in de verte. We lopen naar een licht toe en een beeld begint te vormen van een loket met daarnaast een koets. ‘Where is the journey going to?' klinkt uit het loket. ‘To Pluckley', antwoorden we, zonder dat helemaal zeker te weten, want niemand had zich natuurlijk weer ingelezen 😁….
Eenmaal in de koets richting Pluckley lezen we de brief van een vader van een meisje waarmee het niet zo goed gaat. Wij – als zijnde doctoren – worden verzocht om haar te komen onderzoeken. Aangekomen in Pluckley, worden we binnengelaten door de vader van het kind én hij deelt zijn zorgen met ons. Als we naar buiten kijken is het donker én de vader biedt ons aan om te blijven slapen en morgen vroeg ons onderzoek te starten…
Met ons gezelschap De Drie Duitsers (3 personen) waren we in Griekeland. Om precies te zijn; in Athene. Hier waren we om twintig escape rooms te spelen. Het was inmiddels dag twee van onze trip én vandaag speelde we onze vierde kamer van de dag, wat onze zevende kamer van de trip was. De kamer die we gingen spelen was ‘Stigmata' van Dark Maze. De kamer begint direct als de deur openzwaait. Er was dit keer zelfs geen ruimte voor een toiletbezoek, gelukkig hoefde we dat ook niet.
Wat ik in alinea één en twee heb beschreven in nog maar het begin van de introductie van Stigmata. De introductie is ontzettend gaaf, uitgebreid en lang. Persoonlijk houd ik hier ontzettend van. Hoe meer show, hoe beter 💪!
Qua sfeer zit het gedurende de gehele ervaring wel snor, want continu weet deze escape room een spannende sfeer te creëren. Ik vond het niet doodeng, maar continu onprettig genoeg (op een positieve manier) om op m'n hoede te zijn. Een teamgenoot heeft dat heel anders ervaren én beschouwt dit als zijn engste kamer ooit. Zo zie je maar hoe persoonlijk de engheidsfactor kan zijn.
De kwaliteit van het decor wisselt ontzettend. Sommige gedeeltes van de kamer zijn mooi en verfijnd gedecoreerd en gethematiseerd, terwijl je op andere momenten tussen de spaanplaten staat. Af en toe krijg je een flinke scare óf een stukje show tussendoor. De actrice is ontzettend lenig en snel, waardoor ze zich in verschillende bochten kan wringen om je te laten schrikken. Het scaren gebeurd redelijk gedoseerd en binnen een vast patroon, waardoor je ook rustmomenten hebt om te puzzelen in de kamer. Hierdoor wordt het wél voorspelbaar wanneer er iets gaat komen én wanneer niet.
Zoals bij bijna alle kamers die we in Athene hebben gespeeld is deze kamer volledig lineair, wat betekent dat je eerst het ene op moet lossen voordat je door kunt met het volgende. Dit zorgt ervoor dat je middels de puzzels het verhaal doorloopt, al zijn ze niet allemaal in thema. De meeste niet zelfs. De puzzels zijn ook afwisselend qua logica. Soms weet je direct wat je moet doen en op andere momenten heb je drie óf vier hints nodig en denk je; ‘Hoe had ik dat in Stigmata's naam uit mezelf moeten weten?'. Het hintsysteem is in thema en een leuke toevoeging op het verhaal. In het begin was ik bang dat je telkens op en neer zou moeten gaan lopen, maar er was goed over nagedacht hoe ze dat konden voorkomen 👌.
Het einde is iets waar ik erg van houd. Een mooie epische apotheose met een gave insteek en toffe effecten. Waarschijnlijk zijn het effecten die in Nederland niet zouden mogen zitten in een escape room. In Griekenland kijken ze niet zo nauw. Desalniettemin is het een grande finale en hebben wij er ontzettend van genoten. Na het spelen van het spel, konden we dan eindelijk naar het toilet dat we op het einde in alle chaos per ongeluk hadden vrijgespeeld 😁….
Al bij al; Een zeer toffe horrorkamer met mooie en minder mooie stukken, maar wél een perfecte, onaangename sfeer, zoals je die graag wilt ervaren in een enge escape room. De puzzels zijn over het algemeen goed te doen, maar vaak niet passend bij het verhaal/thema. Zoiets als Stigmata is er niet in de Benelux, dus ik zou deze zeker meepakken als je in Athene bent en graag een goede en mooie horrorkamer wilt spelen. Of deze escape room echt dé reden is om naar Athene te gaan, laat ik in het midden.
Enkele tips voor mensen die interesse hebben om deze kamer te willen spelen:
- Speel deze kamer met drie óf vier personen i.v.m. lineaire puzzels en bewegingsruimte op sommige plekken;
- Wat mij betreft een mooie en gedoseerde horrorkamer, dus prima te doen als je van horror houdt;
- Niet geschikt voor echte angsthazen;
- Ga van tevoren naar het toilet, want wij konden dat pas na twee en een half uur (na het spelen van het spel).
Beste mensen van Dark Maze, bedankt voor deze leuke horrorexperience en het bouwen en onderhouden van deze toffe ervaring. Αντίο!
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.0
Service: 7.0
- Sfeer
- Puzzels
- Moeilijkheidsgraad
- Verhaal
- Spannend/eng
- Goede begeleiding
- Acteur
2 likes
Repetitieve beleving
Van deze kamer had ik toch wel een bepaalde verwachting.
Ze hebben mooie visuals, een trailer en een duidelijke site.
Dat gecombineerd met een goed verhaal zorgde dat ik met veel plezier deze kamer boekte.
Onthaal:
We waren iets te vroeg, maar kregen daardoor een leuke babbel aan de deur.
Dit zijn liefhebbers die dachten, dit kunnen we zelf ook en misschien wel beter.
Hou er hier rekening mee dat het wel 10 minuten kan duren eer je naar de wc kan. Â
Eens binnen hebben er een leuke manier gevonden om ons te doen betalen. Leuk gedaan en mooi in thema.
Ook het decor ziet er erg goed uit en we maken ons op voor de lange reis naar het Engels dorpje Pluckley.
We zijn als dokters gevraagd om te helpen onderzoeken wat er met de dochter van een lokale man gebeurd is. Â
Kamer:
De reis naar het dorp is leuk gedaan. Eens aangekomen zien we echt een leuk decor met niet al te veel licht. Zo weinig licht dat we letterlijk de eerste puzzel niet kunnen oplossen.
Als je dan als bouwer daarvoor kiest, zorg dan tenminste dat de spelers allemaal zelf iets van licht hebben en niet 1 stuk. Die ene persoon kan weliswaar zoeken, maar de rest kan dan juist niks.
De puzzel wordt dan ook netjes overgeslagen en het verhaal gaat verder. Hier gebruiken ze de acteur wel slim en van dit stuk was ik best wel een fan.
Het wordt al snel donker en het is te laat om nog een onderzoek te doen, dus we blijven beter slapen. Of dat een goed idee is weet ik niet zo, maar we hebben weinig keus.
Ons onderzoek neemt ons mee doorheen het dorp, maar van het verhaal komt niet meer veel in huis.
Er zitten echt leuke elementen in deze kamer alleen worden deze overschaduwd door herhaling. Wat precies is een spoiler, maar het was zo zonde en zo sfeerdodend.
Het einde is leuk en origineel gedaan, alleen te kort. Ik vond dit een heel originele scene, nog nooit eerder gezien.
Conclusie:
Deze kamer had veel in huis om echt bij de toppers te horen, maar de een aantal vreemde keuzes valt hij een stuk naar onder.
Gelukkig is dat op te lossen, maar zoals wij hem gespeeld hadden was het niet helemaal top.
De kamer begint sterk, maar al snel merk je niks meer van het verhaal tot op het einde. Daartussen zitten er best wat leuke puzzels, maar wat ze met het verhaal te maken hebben…
Bij het maken van de foto gaat plots de werkverlichting aan en kiezen wel echt het meest lelijk hoekje eruit.
Pak hem zeker mee in je trip, maar zet hem misschien niet als laatste room op een dag.
8.5
Ambiance: 9.0
Game experience: 8.0
Service: 9.0
Played in October 2022
Played with 4 persons
Escaped: Yes
2 likes 
Kan ik hier niet met haar trouwen!
#144 Stigmata
Het is zomer, het is warm (eigenlijk veels te warm), maar het is tijd om naar Griekenland te gaan. Tijd voor een Athene trip 2.0. De locaties ga ik kort over zijn. Geen commentaar. Maar dit hoeft zeker niks te zeggen over het spel zelf en doet dat heel vaak ook zeker niet! De eerste dag, 4 uur na het landen, speelden we Stigmata.
De ontvangst was heel erg goed, hartelijk, maar toch in thema! Wat ik persoonlijk een toevoeging had gevonden (omdat het een awkward momentje achteraf had kunnen voorkomen) was het betalen. Dat had hier zo makkelijk en passend in gekund.?
De puzzels zijn prima, maar heel erg Athene stijl. Dat klinkt vaag, kan ik ook moeilijk beschrijven, maar goed. Verder is wel alles logisch en goed te doen en moet je hier wel echt aan de bak!
Het verhaal heb ik wat minder meegekregen, had iets met weinig licht en veel lezen te maken. Tja, goed, het verhaal is goed, nabespreking maakte dit duidelijk, maar de manier van storytelling is altijd een lastige.
De beleving is heel tof! Er zitten echt elementen in deze kamer waarvan ik heb gedacht, wow. Steeds meer ervaringen rijker wordend, is dit bijzonder lastig om telkens opnieuw te bereiken, maar Stigmata doet het op meerdere fronten! De scenes die gespeeld worden zijn stuk voor stuk prachtig!
Kleine toevoeging; na de kamer konden wij geen taxi vinden (geen flauw idee waarom) naar The Sacrifice. Er is toen heel goed geholpen door medewerkers van stigmata, waardoor we uiteindelijk slechts enkele minuten later op de juiste bestemming aankwamen, heel fijn, thanks!
Speel deze zeker op je trip naar Athene!
9
Ambiance: 9.0
Game experience: 9.0
Service: 9.5