Clemens Geheimnis

Een duik in de geschiedenis (van het escapen)

Als deze 'raadselruimte' het nog een paar jaar uitzingt, is ze over een paar iets voor de liefhebbers van vintagekamers en voor de historiografen van het escapen want het is of je teruggekatapulteerd wordt naar 2015 :-).
In deze raadselruimte ben je een concurrerende mosterdproducent die niet op kan tegen de succesvolle mosterds van Clemens en dus in zijn bureau inbreekt om diens mosterdrecept te stelen: eerder een inbreek- dan een ontsnapkamer dus.

Taal: de kamer kan alleen in het Duits gespeeld worden en bevat ook aardig wat tekstfragmenten.

Ontvangst: de raadselruimte bevindt zich niet bij de historische mosterdmolen aan de rand van Monschau, maar midden in het historische centrum van de stad in een van de historische panden van de familie Breuer. Dat historische centrum is volledig autovrij, dus als je met de auto komt, moet je aan de rand van de stad parkeren en te voet verder, dus trek daar voldoende tijd voor uit. We werden er vriendelijk ontvangen door een telg uit de Breuerfamilie.

De raadselruimte zelf is een puur eerstegeneratieproduct vol sleutels en cijfersloten. Dat is op zich geen probleem, maar daar waar de ruimte aanvankelijk zeer parallel aandoet, omdat je tal van aanknopingspunten aantreft, is het wel degelijk een lineaire kamer, maar dan zonder enige logische indicatie welk spoor je als eerste moet volgen en welke code aan welk slot gekoppeld kan worden. Je hebt en krijgt echter niet de tijd om alle sporen te verkennen, want je wordt door de zeer aanwezige spelbegeleidster al snel in de goede richting geduwd. Deze is gewend minder frequent spelende groepen te begeleiden en is, als je haar niet intoomt, dus nogal trigger happy met de aanwijzingen :-). Anderzijds heb je die aanwijzingen op enkele momenten ook wel nodig, omdat de logica van de puzzels soms wat multi-interpretabel is en aanknopingspunten voor de invalshoek ontbreken.
We hebben de ruimte met zijn tweeën gespeeld, maar werden bij het boeken al gewaarschuwd dat het voor twee personen erg uitdagend is: we hebben het recept dan ook niet binnen een uur weten te stelen, maar de spelbegeleidster laat iedereen standaard wel doorraadselen tot je het gevonden hebt (maar vertelde achteraf dat ze na enige tijd het aantal aanwijzingen wel opschroeft). Daarom raadt ze aan de kamer met minstens vier te spelen, maar door het lineaire karakter en de 'gedachtensprongen' die van spelers soms gevraagd worden, betwijfel ik of meer dan vier spelers in zo'n ruimte echt productief is (het zou wel eens tot meer verwarring kunnen leiden).
Niet bepaald een kamer waar je speciaal een reis voor onderneemt, maar wat wij wel erg waardeerden was de historische verankering ervan (de locatie en enkele rekwisieten die echt van de voorouders komen). Voor twee personen betaalden wij €60, wat een correcte prijs is.