Lizzheijn

in een sneltreinvaart voorbij gevlogen!

Na de overdonderende ervaring van I Can Hear You stapten we vol spanning en hoop in de auto op weg naar As. De communicatie voor aankomst en bij aankomst was duidelijk en uitgebreid. En zeker al een opstapje naar wat je te wachten staat.

En dan stap je het terrein op... als een hoge snelheidstrein die aan je voorbij gaat, blies deze experience mij omver. Waar I Can Hear You inspeelde op mijn angst en reptielen brein, speelt Demice Of The Gricers in op spanning. Ondanks dat ik omver geblazen werd door de mechanics en ruimte, was de gameplay opbouwend. Geen puzzels maar missies die de impressie van een real-life videogame geven. Continue uitgedaagd worden om een stapje verder te gaan, het voelt bijna alsof je telkens een level omhoog gaat.
Ik vond het zeeeer aangenaam dat er af en toe een 'rustmoment' te pakken is. Hierdoor kon ik persoonlijk weer even tot mijn senses komen wat een positief effect had op mijn ervaring.

Naar mijn idee wordt dit spel zo spannend en horrorish als je zelf wilt door de keuzes die je maakt. Afhankelijk van je team, je ervaring en je instelling verandert het spel bijna met je mee. Ik verwacht dan ook dat wanneer je het spel niet uitspeelt (wat heel realistisch is) en je terug komt, de ervaring weer geheel anders kan zijn.
De acteurs zijn fantastisch, niet uit hun rol te breken en achteraf blijken ze ook nog heel aardig te zijn! Heel fijn om nog even een debrief te kunnen doen met hen. (Al hebben we dat als team de volledige 2,5 uur durende terug rit naar huis uiteraard ook nog uitgebreid gedaan.)

Ik heb er nog laaaang niet genoeg van en kom zeker nog eens terug voor poging twee. En wanneer er een deel twee komt, hoop ik ook zeker van de partij te zijn!