Lilliput [Lilipout]

Kleine funfactor, grote frustratie

Art of Escape was een van de enige eigenaren die positief reageerde of ze wat eerder open konden gaan.
Op die manier konden we de laatste dag in Athene afsluiten met nog 2 kamers: Liliput en Scooby Who.
Beide kamers met een vrolijke insteek, dus ook een toffe manier om de vakantie af te sluiten.

Onthaal:
Deze escape komt goed overeen met wat we in België en Nederland vinden. Het is een gewone escape room waar je vriendelijk ontvangen wordt en tussen de rooms door even kan pauzeren. Op wandelafstand vindt je trouwens een cafeetje en een supermarkt.
De medewerkers zijn vriendelijk en de meeste van hun spreken redelijk Engels.

Onze eerste room was Liliput, een kamer waar wij klein zijn en in de la van de professor onze test moeten gaan zoeken en die verbeteren.

Kamer:

Toegegeven, dit kan best tof zijn, ik ben dan ook heel benieuwd hoe de uitwerking gaat zijn.
De start is dan ook meteen slecht. Er is niet eens moeite gedaan om ons het gevoel te geven dat we aan het krimpen zijn of dat de wereld groter aan het worden is. Ik snap dat dit wat techniek vraagt, maar het is gewoon triestig. Maar goed we staan dus in de "la" van de professor...
Nee schrap dit maar, we staan in een kale ruimte met grote props, niet meer, niet minder.
Het ziet er wel allemaal tof uit maar dan op een papier mache niveau. Nu we zitten in Athene, dus meer hadden we ook niet echt verwacht.
Wat me vooral stoorde was de vreselijke flow in deze kamer. Er staat al niet veel in, we vinden zaken en nog steeds hebben we geen idee wat we ermee moeten. Soms krijgen we de tenenkrommende tip: er is iets open gegaan andere keren lopen we zo vast dat we gewoon om de code gevraagd hebben.
1 puzzel in het bijzonder irriteerde me tot in mijn kleine teentje en eerlijk is eerlijk, de andere groep loste hem wel op. Wij zagen het totaal niet door een link die wij legde (beetje grote ruis in de kamer) en het kilde de sfeer volledig.
Combineer dat met kapotte props, zaken die je al kan gebruiken terwijl het niet zou mogen, gaten in de muur, techniek die stuk was en een eindpuzzel die niet volledig in het Engels op te lossen is, ja dan kan je raden hoe blij wij waren om uit die kamer te zijn.


Conclusie:

Eigenlijk roept deze kamer: fun, lachen, neem mij niet serieus, maar dan koppelen ze er toch een verhaal aan dat niet echt terugkomt.
De uitwerking is minimaal en eigenlijk zijn het grote ruimtes met semi toffe props.
Ik snap heel goed dat dit een kamer is waar snel schade aan komt, maar dan moet je het wel onderhouden.
Of ten minste hufter proof maken. Maar goed, de Grieken onderhouden sowieso hun boel al vaak niet goed, hier dus geen uitzondering.

Wij hadden 0 flow in deze kamer en dat kwam deels door onszelf. De andere groep had ook opmerkingen, maar tenminste wel een lekkere flow te pakken. Persoonlijk heb ik hier geen leuke tijd gehad en we hebben hem enkel gehaald door de talloze hints die je uiteraard geen gevoel geven van we zijn goed bezig.

Ik was blij dat ik eruit was en voor mij de slechtste room van deze trip.